|mghpiklk§fe@(f
LAUREATEN
3JOG HEEL WAT TAKEN
VOOR DE V.V.A.K.
DEKENIJ
M0LENDRIES-
VARKENSMARKT-
HOVENIERSTRAAT
HEEFT NIEUWE
FEESTVERLICH
TING
adsbestuur en V.V.A.K. (vereniging voor Aalsters
jltuurschoon) kwamen tot een gezamenlijke aan
moedigingspremie van 100.000 fr. voor restauratie-
erken aan gebouwen. Toevalligerwijze werd de
ijs nu gesplitst in 80.000 en 20.000 fr. terwijl het
indeel van stad en V.V.A.K. eveneens 4/5 tegen-
ter 1/5 bedroeg.
ireenvoudigend zou men kunnen stellen dat de
ijs van de stad naar de eerste laureaat ging terwijl
e van de V.V.A.K. naar de tweede ging. Voor het
imak nemen we het dan zo maar aan alhoewel de
idoeling daarmede niet helemaal overeenstemt.
kandidaturen voor
ize premie werden ont-
ngen. Die van Jan Ca-
eleyn. Herman Boey-
de heren De
eyer en Macharis.
jury bestond uit stads-
chitekt Jan Buyle als
rtegenwoordiger van
hepen Jan De Neve, af-
lingshoofd Valery Van
lem als vertegenwoor-
van schepen De
aght en uit het bestuur
n de V.V.A.K.
ureaat van de prijs van
stad (80.000 fr.) werd
n Casteleyn met res-
jratie aan het Huis Van
Een zeer ge-
aagde prestatie met
jjinenin een heel ver-
uwde inrichting,
ndarts Herman Boey-
>nd
ree
jne
kens krijgt de WAK-prijs
voor restauratie van de
eigen woning, nu het
oudste huis van Nieuwer-
kerken, door hem aange
kocht in 1973 en door de
zorgen van de toenmali
ge burg'emeester Hoog-
huys en schepen De Win
ter voor het nageslacht
bewaard. Reeds heel wat
was in Nieuwerkerken
verloren gegaan: het Lip
penshof (nu dancing Fer-
mette), de geklasseerde
molen in verval, kapellen
in de Bergstraat, in Maal
en Achtermaal enz. De
restauratie die hij kundig
en met veel liefde tot een
goed einde bracht aan
het huis dp de hoek van
Molen- en Papestraat zo
dat, men er van buiten schepen De Neve. (Hugo)
zöer weinig aan veran- dachtig dat men «om een
derd ziet leverde hem de man te zijn een zoon
som van 20.000 fr. in moet hebben verwekt,
speciën op. Voor de een huis gebouwd en een
80.000 fr. van de stad boek geschreven» komt
moet men nog via de hij nu aan de derde fase,
stadsontvanger passé- alhoewel naar zijn zeg-
ren. Herman Boeykens gen men van de eerste
maakte de som echter konditie nooit 100% zeker
dadelijk over aan het Ou- is. Een huis bouwen, of
derkomitee van het St.- herbouwen, deed hij en
Lodewijk - Instituut te nu wil hij aan het schrij-
Kwatrecht, een medisch- ven gaan waarvoor hij al-
pedagogische instelling le dokumentatie en veel
waar een 20-tal kinderen illustratiemateriaal heeft,
uit het Aalsterse ver- Voorlopig echter enkel
blijven. bijdragen in V.V.A.K.'s
De Chinese zegswijze in- «Mededelingen».
L.H.
Uitreiking van de V.V.A.K. prijs aan de heer Castelijn door
ude feestzaal van het stadhuis hield de V.V.A.K., de
reniging voor Aalsterse Kultuurschoon, verleden
idagnamjddag haar jaarlijkse algemene vergade-
g. De WAK-familie was talrijk opgekomen en de
d was vertegenwoordigd door schepen Jan De
ve.
•ijv orzitter Jan van der Hulst mocht konstateren dat
openbare besturen meer belangstelling tonen
b^or de doelstellingen van de WAK, het vrijwaren,
Jwaren en restaureren van monumenten om esthe-
fhe, historische of socio-kulturele redenen. Bij het
stellen van lijsten van te bewaren gebouwen zijn
instanties momenteel echter nogal mild zodat
nin hun goede bedoelingen uiteindelijk niet zo heel
bjel terecht komt.
het kabaal en de penne-
'st omtrent het Huis
QQyers en het Huis De Vis
sterft de WAK haar stem
lu11 laten horen omdat ze
hei1 realistisch standpunt wil
qe( emen. Van dergelijke ge-
jwen zijn er nog veel,
It ze, en vaak in veel bete-
dl staat. Ze opteert dan ook
ku >r een klasseren in zijn
den voltooid. Alleen de
boom ervoor werd totnog
toe geklasseerd maar men
opteert voor de totaliteit.
Heeft de WAK vele redenen
tot juichen, er zijn er even
veel tot klagen. Aalst zou
moeten evolueren, tot een
stad waar het goed is om
leven en waar men oog
heeft voor het Schone. In dit
zittheel van het Keizerlijk verband doet de voorzitter
arir in en kan zich niet inzet-
c voor een gebouw dat
buiten in miserabele
r|e stand is en van binnen
srci
ineens verwaarloosd.
5K,
toe lenen om te juichen
WAK heeft tal van rede-
bi om haar tevredenheid te
aasn. In Aalst gebeurt im-
(d rs heel wat. Er zijn de
pQ rken aan het Belfort, aan
Huis Van Langenhove
restauratie binnenin en
de achtergevel (de voor
del volgt), er zijn de glas-
i hien van de St.-Martinus-
f.91 k, aan de kerken van
CO[ iuwerkerken en Hofstade
j -i het Waterkasteel
Dn
itrum. Alle gebouwen die
nk< moeite lonen omdat
z^pnumenten uit het verle-
zijn met religieuse, kul-
irziele of sociale uitstraling,
do der zijn er ook beveili
gt igsmaatregelen genomen
n 3r «het. Baasken» met de
koeling in het kader van
500-jarig bestaan van de
"I Martinuskerk te zorgen
'Chior een waardige kern er-
arc ld. Ook de aankoop van
tad Antwerpen» huis in de
EUtstraat dat alvast moet
jr( waard blijven is zeker po-
bet
minder gelukkig
v°nder reden tot juichen
ko eft de WAK echter bij het
ibrengen van het plakket
Alfred Kelders op de ge-
|van het Belfort. Ze noemt
ks gewoon een vloek en
opt dan ook dat dit slechts
Drlopig is.
dreiging tot afbraak van
-f H. Geestkapel na de
19pnd, een geklasseerd mo
ment. De WAK maakt
h sterk dat moest ze toch
irden afgebroken men ze
dan ook dringend beroep op
de medewerking van de
leden om het bestuur in te
lichten op het stuk van bo
venvermelde materies.
Heimatlied van het
Land van Aalst
De pas overleden priester
dichter Gery Helderenbergh,
schuilnaam van Hubert Buy
le, die voor een paar jaar
nog door de WAK te Lede
op Ronkenburg werd gehul
digd, schreef «Heimatlied
voor het Land van Aalst»
waarvoor de organist van de
St.-Martinuskerk de muziek
komponeerde en dat door
WAK-lid Herman Slagmul
der op ontroerende wijze
werd vertolkt. Het bezingt
het Aalsterse land, de Kei
zerlijke Stede, de stad van
dan voor een verslag van de
voornaamste gebeurtenis
sen en aktiviteiten van het
voorbije werkjaar:
onherstelbaar verlies van
Oud-Hospitaal op het nip
pertje ujt de brand gered op
27 januari
nieuw bestuurslid: kandi
daat lie. geschiedenis Mar-
nix Cherreté
lid Jan De Block viert
gouden jubileum in Land
van Riem
Huis De Vis deed heel
wat stof opwaaien, letterlijk
en figuurlijk.
In plaats van er het Priester
Daensmuseum en dat van
de Vlaams-Sociale Strijd in
Vlaanderen in onder te kun
nen brengen kwam het we
gens hoge verkoopprijs in
privé-bezit.
Aktiepunten voor 1980
De nu 27 jaar jonge vereni
ging, gesticht op 16 decem
ber 1952 en dus vandaag
zondag jarig, stelt zich voor
het komend jaar volgende
aktiepunten ten doel:
advies over opsmuk van
het beeld van Ste.-Katarina
in het kader van het half
millenium van de St.-Marti
nuskerk
werken aan de rijkshoge-
re handelsschool en het Kei
zershof in de Korte Nieuw-
straat.
verzet tegen eventueel
verplaatsen van het monu
ment van Daens, naar de
Werfkapel waar het volgens
De Bruyn niet zou passen.
wat gebeurt er met het
afgebrand pand van het St.-
Elisabethgasthuis?
Gustaaf Frangois zal niet
tegenstaande zijn 70 jaar
waarvoor hij passend werd
gehuligd verder ijveren voor
En de financies?
Penningmeester Clement
Uyttersprot zorgde voor een
klaar en degelijk financieel
verslag waarvan we onthou
den dat nadat 26 leden hun
lidmaatschap niet hernieuw
den en er anderzijds 13 nieu
we leden zich meldden juist
333 leden zijn.
Dat de financiële toestand
van de WAK nog steeds ge
zond is komt door
een verhoogde stadstoe-
lage (van 5Ó00 naar 7000 fr)
meer beschermende
leden (van 40 naar 51)
een vrijwillige verhoging
van het lidgeld (van 100 naar
150 fr)
Het aandeel van de WAK in
de aanmoedigingsprijs '80
wordt 27.000 fr.
«Onze taal
leeft in Bokrijk»
Frits Courteaux, ondervoor
zitter, wordt bij algemeen
applaus ere-voorzitter van
de vereniging. Dé heer Ver-
naeve wordt gefeliciteerd
met de goede afloop van de
doorstane heelkundige in
greep en voorzitter Van der
Hulst alhoewel met pen
sioen blijft steeds even dy
namisch.
De tekst van de verkouden
Courteaux wordt gebracht
door kunstschilder Staf
Frangois, zelf '70 jaar met
reeds zeer veel verdiensten
en steeds aan de taak. Het
wordt de vrucht van zeer
veel opzoekingswerk waar
bij blijkt dat tal van gezeg
den uit onze huidige om
gangstaal stoelen op een ver
verleden, op gebied bvb van
oorlog, bijgeloof, betalen,
eten, slapen en weet ik veel.
Vrijdagavond jl. had onder grote belangstelling in
de gebouwen van de firma Vandenameele aan de
1-mei straat een druk bijgewoonde receptie plaats
ter gelegenheid van de officiële inhuldiging van de
nieuwe feestverlichting van de dekenij Molendries-
Varkensmarkt-Hovenierstraat. Onder de personali
teiten bemerkten wij, naast de Schepenen
Monsieur De Neve en De Bisschop, ook de heer De
Paepe, voorzitter van het verbond van Aalsterse
Dekenijen en afgevaardigden van de Dekenijen van
de Zoutstraat-Molenstraat-Koolstraat-Moorsel-
vlaanderenstraat-Erembodegem Dorpen Hogeweg.
In zijn toespraak wees de
ondervoorzitter van het
plaatselijk bestuur, de
heer Roger Mettepen-
ning erop dat de talrijke
aanwezigheid een blijk
Zoals verwacht zorgde
Schepen De Bisschop
voor de humoristische
noot van de avond. «Nu
er zoveel dekens aanwe
zig zijn, is het normaal
1 SI6 U nog een homilie
De bestuurleden van de V.V.A.K. (Hugo)
St.-Maarten, van Dender,
hop, klokkenspelen en
en na steen zou moeten Vlaamse harten,
'metselen.
«Land van Glorie, land van
"iciocie
P|IC rder wil de WAK zich in- Schoonheid
eg annen voor klassering van Land van Iwein, Dierbaar
cru gevel van het There- land.
itu ms kollege aan de Pont- Nijver land, land van Vroom-
:l c^aat waar het inwendig heid,
rationele ook moet kun- Trouw blijft U ons hart ver
in worden gekoppeld aan pand»,
uitwendig historische,
or de kerk van het Begijn-
in lamentabele staat en
oe 'agt dat de werken aan het
iao id-Hospitaal zouden wor-
Een leitmotiv inderdaad
voor de verdere werking van
de WAK.
Jaarverslag
Maria Van den Steen zorgde
natuurbescherming in de
adviesraad voor leefmilieu.
een bewandelbaar pad in
de Osbroeck werd aan sche
pen De Maght gevraagd en
de verkenning ervan werd
met de schepen reeds ge
daan. Er is trouwens een in
teressante, unieke studie
over de Osbroeck aan gang
waarbij ruim 400 planten
werden gekatalogeerd.
klassering voorstellen
van kloosterpand, kapel en
vrouwen- en mannenzaal.
Film
Met een zeer gedokumen-
teerde film gekommenta-
rieerd door Jw Van der
Steen over pittoreske straat
jes, steegjes en ingangen te
Aalst waarbij zelfs rasechte
Aalstenaars moesten vast
stellen dat ze heel wat ervan
tegenover de feestvie
rende dekenij. De nieuwe
verlichting was volgens
hem een bewijs van de
vitaliteit en de kommer-
ciële waarde van de
handelswijk, die zowat
de kerh van Aalst Rech
teroever uitmaakte. Ook
hier klopt het Aalsters
hart, aldus de spreker en
hij vroeg dan ook dat de
rechteroever ten volle
zou betrokken worden bij
allerlei initiatieven. Even
werd de heer Mettepen-
ning hard toen hij letter
lijk zei: «Het doet dik
wijls pijn wanneer kunst
grepen allerhande trach
ten ons van de linker
oever te amputeren». De
toespraak werd besloten
met iedereen, die aan het
initiatief meegewerkt
had, hartelijk te danken,
inzonderheid Schepen
De Bisschop, tevens De
ken van de handels
straat, die voor een
vlugge afhandeling van
het vergunningsdossier
gezorgd had, alsook de
heer Johnny Meert, die
zowat aan de basis van
het ganse projekt stond.
Namens het stads
bestuur feliciteerde
Schepen van Openbare
Werken Jan De Neve op
zijn beurt de dekenij voor
haar initiatief. Hierin zag
hij het bewijs dat belang
rijke initiatieven nog
steeds van kleine onder
nemingen en mid
denstanders komen. In
hakend op wat de spre
ker vóór hem gezegd
had, stelde hij de aan
wezigen gerust dat het
niet de bedoeling was
het stadsdeel van de
linkeroever te ampu
teren. Zonder enige
konkrete belofte te kun
nen doen (ook wegens
de financiële toestand
van het stadsbestuur)
zag hij wel mogelijkhe
den in het handelsdeel
van een bisschop krijgt»
zo begon hij zijn korte
toespraak. Ook hij meen
de dat men geen vrees
moest hebben dat de
rechteroever zou achter
gesteld worden. «De Var-
kensmarkt was vroeger
steeds binnen de stads
muren» aldus de Sche
pen van de Middenstand.
Politiek hadden de
rechtsen het volgens
hem soms moeilijk om
zich met linksen te
verenigen, maar dit hoef
de niet zo te zijn voor
middenstanders, die hij
steeds gezien had als
werknemers voor eigen
rekening.
Het belang van de mid
denstand bleek volgens
hem overduidelijk als
men eens de vergelijking
maakte met die landen,
waar deze bevolkings
groep geëlimineerd
werd. Ook hij besloot
zijn toespraak met
iedereen proficiat te
wensen.
Alleszins kan niet ont
kend worden dat de de
kenij van Molendries-
Hovenierstraat voor een
hele krachttoer zorgde
om op zulke korte ter
mijn een prachtige
straatverlichting, be
staande uit 22 lichtbak
ken, klaar te krijgen. Wij
raden iedereen aan om
het resultaat eens met
eigen ogen te gaan be-
DE KADAOKES
Beginnen lanst alle kanten binnen te
kommen...
G' hetj er ghielzeikes oeik al gekreigen hein...
en g' hetj tèn oeik al ne kie
iA a betjen hoor gekrabt en gepeisd: woor
moen ek da na neweir al beginnen ooit te
krabben! Op de moment da 'k teis hier on 't
schroyven ben, kaan 't gebeiren dat den naft al
on eh proysken stoot van vier lieterkes ver
honderd ballen - of toch gie peerd nimmer af.
Dad alles dormei nog eh stiksken zal opsloon
'n moeye ni vraogen. As ge na, azoei pak mor,
'n goei ting joor achterooitgotj en ge peist ne
kier hoe da 't tèn allemol was, tèn zejje moeten
bekennen dad alles op ne ghiele kérten toyd na
langsom rapper beirgaf beginnen te slibberen
es. Vroeger as 't er oeik al ne kier iet dad
opsleig, azoei meh ienegte santiemen tegeloyk
mor va serrewoerdeg 'n stoon de nieve proyzen
nog ni op de marsjandies of 't er es verom al 'n
klèt boy! 't Es nimmer om volgen. En wie kaan
der mèh zeggen woor, wannier of hoe dat dad
oyndelèk ne kier goot ophaven? En ni allien de
opslaogen op aal wa dagge kentj peizen volgen
makanderen op, 't es azoei meh alles wa da nie
'n deigt. Oeik de bankoevervallende mooir-
den, d' oonslaogen en allemol van die pleziere-
ge dinges van dad alloei hangen onien gelèk
as de bollekes van ne potnéster. En lodj ze geh
tèn mor zingen van «Vrede op aarde aan alle
mensjen van goeie wil...» en den ienen den
anderen zèn beste wensjen doeng vér 't joor da
komt... 't werd er hè toch gin sjik beiter af.
Veir van door! Want woor dat er vroeger al ne
kier riezje was tissen gebieren of in 't slechtste
geval in 't strétjen, es 't naa den dag va
vandaog riezje lanst alle kanten. Den ienen 'n
kaan den anderen nimmer verdraogen.
Vlaomingen en Wolen zollen makanderen de
strot afboyten en de Brisseleers meh heren
dikken nek doeng der tèn nog insj eh schép-
ken boevenop. Binsjt da 't zoei simpel zol zèn
as ze allemool ne kier rèzzekes heer gezond
verstand zolle gebrooiken en Vlonjeren on de
Vlaomingen loten en de Wolen oeik heer goes-
te loten doeng in heer kot. En de Brisseleers,
woor zitten de die? Of zitj er dor tissen die
doezjenden en doezjenden vrémdelingen toch
nog iveranst eh Ketjen da Vloms klapt meh
lanst hier en lanst door iveranst éh Frans
horeken op?
En wa tèn nog? Of moete meh wajjer ons loten
blei ven op den nek zitten deir mensjen die ons
aal zeh leven vér stomme boerkes on zing
hemmen en die peizen da ze naa nog attoyd
meh ons den aop kennen haven. Den dpeivel
on heren nek hein... Den toyd-van: poèr les
flamaan la meem sjoos - es lank verboy en 't
werd hoeig toyd oeik. Nem, en domei hem 't ek
heer ne kier goe gezeid! En azoei es dad in
alles. Den Ameirekoon zitj te loeren nor de Ris
en den dienen op zoynen toer nor de Sjineis en
lanst alle kanten zèn ze mor beizeg meh klas-
joeir te geiven ver toch mor zuveil meigelèk
waopes en tèn nog lifst zu zwoor meigelèk,
geried te zetten ver toch mor zuveil meigelèk
mensjen kapot te maoken. Of zol dad allien
mor zèn ver de kriezes op te lossen woor
dammen allemool tot oever onzen nek inzit
ten? Ja allemool, al pertank dad ienen meh veil
poeng tèn toch nog attoyd beiter es as 'n eirem
loois die meh zè pinsjoentjen hem meh moeite
eh lieterke mazoet kaan permeteiren ver de
mieste kaa weg 't haaven.
Van in Brissel geer in die groeite battementen
woor da z' ons wetten maoken hemme ze
schoein klappen: ge moetj besporen! Geive ze
zeer 't veirbeldj missching? Lodj ons lachen...
allei, ja ver wie da nog kaan lachen mèh
zekken tristeg dingen. Zè, 'k leis dor oever
ienegte daogen da z' in Brissel in ne konker of
nen tunnel hoe dagge 't noeme wiltj, eh spel
geplasseird hemmen ver binstj dagge dor in
radj, dagge nog anne radio zodj kennen hoei-
ren. Ne konker van droyhonderd meiters. Hoe
lank diert da veir dagge dor ooit zèt? En die
klodde 'n kost mor voyf miljoend 'n half... En
as da spel goe fottert gon ze dor eh stik of twie
mier zetten, in totooi ver azoei 'n klein zesting
miljoeng... Oever besporingen gesproeken!
In de Vedrons stoot er in: geift ons vandaog
ons daogelèks broeid! 't Leit er hem nor oon
dammen binnen ne kérten toyd al zelle meige
kontent zèn as men alle daogen onzen boetram
zeilen kennen opeiten. Meh 'n zjat weireme
kaffei, as men nog in stoot zèn van hem op te
weiremen. Mor voesj van de rest: allemol eh
gelikkig joor 1980 hein, meh de komplemen-
ten van
DOLF!
kijken.
Deze nieuwe realisatie
leek ons alleszins de
gelegenheid om alle le
den van de dekenij eens
bij naam te vermelden.
Deken is Schepen Marcel
De Bisschop. Erevoorzit
ter is de heer Paul De
Wolf, en het voorzitter
schap wordt waargeno
men door de heer Paul
Vinck. Zoals vermeld is
de heer Roger Mettepen-
ning ondervoorzitter, ter
wijl de heer Gilbert De
Moor over de schatten
waakt. Het aantal
bestuursleden bedraagt
op dit ogenblik 7 perso
nen, met name de heren
Johnny Meert, Antoine
Baetens, Henri Van Bie-
sen, Rinus Van den
Steen, Augustin De
Cock, Marcel D'Haese en
Jean-Paul Van De Velde.
VEHE
niet kenden of konden situe- gelegen tussen de Var-
kensmarkt en de bocht
van Hovenierstraat en
»c. Moorselbaan. om de wijk
aan het jaarlijks eindejaars- n09 aantrekkelijker te
ren, werd de feestnamiddag
die in een familiale sfeer zijn
beslag kreeg beëindigd
waarna aangezeten werd
banket.
maken.
Ter gelegenheid van de ingebruikneming van de nieuwe feestverlichting werd door de leden
van het bestuur van de dekenij Hovenierstraat, Varkensmarkt en Molendries een receptie
aangeboden. (Hugo)
