William Tackaert:
«Nog twee seizoenen om klassiek
renner te worden»
William Tackaert
Digest
een overwii
Nieuwkcrkcii
iores. In 1971
WINC1
Als de Zeelse neo-prof William Tackaert de film van zijn
eerste prof jaar nog eens laat afrollen, reageert hij onvoor
waardelijk positief op onze vraag of hij tevreden is, de
belangrijke stap te hebben gezet:
Persoonlijk ben ik erg opgetogen over mijn eerste sei
zoen. Anderen delen die mening, want reeds na het
voorseizoen werd ik benaderd door een viertal sportbe
stuurders, die mij op hun verlanglijstje hadden gezet. Het
stemde me een beetje trots. Het was voor mij het bewijs,
dat mijn ingangseksamen geslaagd was en die erkenning
werkt gunstig op het moreel.
Bewuste keuze
«Ik koos bewust voor Daf
Trucks. Ik meen dat de in
gesteldheid van Fred De
Bruyne het beste past bij
mijn ambities. Onze ploeg
is evenwichtig uitgebouwd.
Jet principe van één uitge
broken kopman is er niet
m tel. Elkeen krijgt zijn
"ns en volgens de wedstrij-
mtwikkeling kunnen er
•rschillende renners naar
sen komen. Ik leef met de
lachte dat ik in bepaalde
érsen ook het statuut van
chermde renner moet
nkunnen. Om dan in an
te wedstrijden het beste te
•en voor een ploegmaat.
v or een jong renner is dit
ideale metode om zijn
gelijkheden te testen. Als
een knechtenrol wordt
uwd, brandt het heilig
- na een poosje op een
n pitje. Het moet voor
jonge renner, met ambi-
ontmoedigend werken
te ervaren dat het over-
- 'te deel van de koek naar
ién kopman gaat en dat de
anderen met de kruimels
moeten tevreden zijn. Ik
verkies het systeem van
onze ploeg. Zonder dat ik
iets weet over de kontrakten
van de andere jongens, ver
onderstel ik dat er geen
spektakulaire verschillen
zijn en elkeen het best naar
zijn zin heeft. Ik ben hoe
'San ook tevreden met de
financiële kant van het wiel
rennen.
Hel systeem van Daf geeft
vertrouwen en werkt de sa
menhang in de hand. Zowel
op sportief als menselijk
vlak worden we goed opge
vangen, en dit is belangrijk
voor een jong renner. Ik
legde graag de andere voor
stellen naast mij en zette vol
overtuiging mijn handteke
ning onder het kontrakt dat
Fred mij voorlegde.
«In een wielergroep waar
goede opvang geen ijdel
woord is en die een tot in de
puntjes verzorgde organisa
tie heeft, daar is het aange
naam werken. Er zijn gere
geld kollektieve verplaatsin
gen met de bus. Als ik zie
hoe andere groepen door
het seizoen hollen, onder
schrijf ik ons systeem als het
betere. De basis is gezond
en dit wordt op sportief vlak
doorgetrokken.
Feeling
William Tackaert is een jon
ge man zonder komple-
•ksen, hij praat honderduit
over zijn wielerbelevenissen
en die daarenboven getuigt
van veel inzicht en zeker
niet de kaas van tussen zijn
brood laat halen. Hij had
zijn voorbereiding op zijn
eerste profseizoen lot in de
puntjes verzorgd. Hij trok
voor de eerste keer op oe-
fenkamp. Hij beet op de
tanden om de aanpassings
periode zo vlot mogelijk te
laten verlopen. Hij stond
dubbel gemotiveerd aan de
start van zijn eerste prof
jaar. In eerste instantie was
hij entoesiast beroepsrenner
te zijn en anderzijds was de
miskenning als lid van de
Blauwe Garde nog niet ver
geten. William had aan zijn
aanwijzing voor het wereld
kampioenschap niet veel
woorden verspild. Hij dacht
alleen aan geen woorden
maar daden».
Die daden kwamen er vlug.
In de voorjaarsklassiekers
behoorde hij tot degenen die
zich vooraan bevinden. Hij
verzorgde uitstekend de pu
bliciteit van zijn wieler
groep. De bevestiging in de
uitslagen kwam er niet zo
onmiddellijk, maar daar
heeft een nuchter denkende
Tackaert zijn verklaring
voor:
«Ik voel in de koers de
situatie goed aan. Het is
alsof ik een tip krijg als het
peloton nerveus wordt. Is
het feeling of wat ook? Ik
ben dikwijls paraat als de
koers in zijn definitieve
plooi valt. Die eigenschap
kwam uitstekend van pas
vorig seizoen. Ik was steeds
mee. Fred De Bruyne vroeg
me ook meermaals hoe het
kwam dat ik er steeds bij
wa± Ook bij de renners
kwam de bemerking: «Je
kan je 100 km. rustig hou
den in het peloton en plots
schiet je mee naar voren en
je zit in het goede spoor».
Renderend is het in elk ge
val, en dat is voor mij het
voornaamste.
Afstand overbruggen
William toonde zijn moge
lijkheden maar kon het or
gelpunt nog niet plaatsen.
Niet onlogisch en hij maakt
er zich weinig zorgen over.
Hij weet waar hel schoentje
nijpt: «De laatste 30 km.
waren er nog te veel aan. De
kracht nam af en de weer
stand brak. Het was geen
reden tot ongerustheid. Als
ik de seizoenen die ik in de
jeugdreeksen als maatstaf
neem, kan men vaststellen
dat ik tot die kategorie van
sportmannen behoor, die
langzaam openbloeien. Er
zijn geen pieken, maar een
geleidelijke verbetering. Ik
reed al twee seizoenen voor
aleer ik een overwinning be
haalde. Nadien ging het jaar
na jaar beter. Ik voel dat ik
steeds sterker wordt, maar
ik sta nog niet op mijn volle
fysische kracht. Dit moet in
1980 beter worden, maar ik
meen dat ik pas binnen twee
jaar mijn hoogtepunt zal be
reiken. Ik zal mijn seizoen
voorbereiding oriënteren
om de laatste 30 km. te
overbruggen en te kunnen
strijden voor de eerste
plaats.
WiUiun, Tucka.n
i zijn overwinningen bij de amateurs, (ar)
Als amateur wordt er onbe- anders geleerd,.en dat is dat
Hoger niveau redeneerder gereden. Het is men er niet ongestraft van
William legt een deel van eerder improvisatie. Bij de het begin tot het einde kan
zijn aspiraties bloot. Hij is profs zijn de koersen langer invliegen. Men moet de in-
ambitieus en steekt zijn en keihard, en moet je over spanningen spreiden. Het is
streefdoel niet onder stoelen meer macht beschikken. De wel zo dat de omstandighe-
of banken: «De komende demarrages bijten in de kui- den het zware Tackaert-sei-
twee seizoenen wil ik naar ten. De tempoversnellingen zoen enigszins in de hand
een hoger niveau. Ik heb zijn voor de meeste jonge hebben gewerkt. Fred De
mezelf getest tijdens de renners de struikelsteen om Bruyne kende moeilijk-
voorbije kompetitie en, door te breken. Als men dat heden om een volwaardige
zoals ik reeds zegde, geef ik niet kan volhouden, gaat Tour-ploeg samen te stellen,
mezelf nog twee jaar krediet men er onverbiddelijk uit. William kreeg het voorstel,
om volledig te ontbolsteren. En dan is het ploegenspel en zonder verplichting, om na
Ik kijk in de richting van de de teamdiscipline, waar een zwaar voorseizoen er
klassieke wedstrijden. Ik men zijn weg moet in ook nog de Ronde van
hoop nog altijd op een zoeken.Frankrijk bij te nemen en in
plaats bij de betere renners. «Tegen andere groepen als zijn jong entoesiasme rea-
Ik kijk een beetje in de rich- individueel opboksen is geerde hij positief. Achteraf
ting van Teirlinck. Zijn pal- onbegonnen werk, maar ik kreeg hij de weerbots.
mares spreekt mij wel aan. meen dat je als neofiet moet «Na een goed voorseizoen
Het is vooralsnog steeds ho- trachten, als de kans zich en als je aanvoelt dat het
pen en verlangen. De weg voordoet, je te doen waar- goed gaat, denk je dat je
naar dat doel moet nog ge- deren. Dit aanzie ik als een krachten onuitputtelijk zijn.
ëffend. Ik wil een plaats voorwaarde om een plaats Ik dacht niet veel na toen ik
voor mezelf zoeken in het te verwerven. Het beste de gelegenheid kreeg de
peloton. Voel ik aan dat die voorbeeld is de situatie rond Ronde te rijden. Het avon-
niet in het bereik ligt, dan mijn eerste en enige zege bij tuur schrikte me wel af.
zal ik er wel mijn konklu- de profs. De overwinning in Maar de Tour had mij altijd
sies uit trekken en de taken de rit in de Driedaagse van aangesproken en ik keek er
in de ploeg vervullen, die bij de Westkust, die te Tielen naar op als naar hel monu-
mijn mogelijkheden passen, voor de deur van een sport- ment van de wielersport. De
Maar de mogelijkheid krij- groep aankwam, bracht mij gelegenheid om mee te
gen om het eerst anders te oog in oog met Staf Van doen, wou ik niet laten
kunnen proberen, is voor Roosbroeck, een renner van voorbijgaan. Ik deed wat ik
een jong renner belangrijk. IJsboerke. Normaliter was kon en de eerste veertien
dagen ging het goed. Ik pa-
Hste me wonderwel goed aan
en vloog er bij herhaling in.
Ik dacht nog maar eens dat
mijn reserves niet opkonden
en koerste er maar op los.
Een goede herinnering is
zeker de elfde rit over de
Ballon d'Alsace. Ik onder
vond wel dat ik geen echte
klimmer ben. Ik moet in een
goede dag zijn om met de
subtop mee te kunnen. De
17de rit werd mijn afscheid.
Een paar valpartijen onder
mijnden mee mijn krachte
narsenaal. Ik voelde dat
mijn bobijntje af was. Ik
stopte er mee. Ik liet mij niet
tot de totale uitputting ver
leiden. Ik voelde dat het niet
meer ging. Mij nog naar de
aankomst slepen als een
wrak deed ik niet. Na een
nachtrust opnieuw starten
en steeds maar verder af
zakken, deugt voor niets.
Dit beeld als wielrenner wil
de ik voor mezelf met.
William was dus zeker niet
getekend, toen hij terug
kwam. Hij had gerekupe-
reerd, maar de frisheid was
er af. Hij vond die niet terug
in de na-Tourperiode. Hij
mocht meedraaien in 19 cri
teriums. Dit was de gunstige
financiële neerslag voor zijn
inspanningen. Een en ander
eiste evenwel bijkomende
energieverspilling. Hij er-
vaarde dat ook dat rondjes
maken geen lol is. Het
steeds maar draaien en op
trekken, vergt krachten. In
het naseizoen hield William
twee seizoenen moet ik er slaan, zich rustig en zonder nog
werkelijk naar een hoogte-
punt te streven en de goede
Op du moment zou ik hel Staf de snelste m de spurt en kandl,ie opnieuw na te hol-
ergens erg vinden, als ken alle insiders hadden om ,en sloot hij he, eers,e jaar
nuskoerser te worden ge- hem overwinnaar getipt. Ik Ht, was vzte opzich.
kwoteerd.. had het de laatste kilometers ,en goed geweesl, doch 112
Waarderine weken lastig en had er alles moeten weds,rijden als eerstejaars.
uilpersen om met te ploot- was een beetje van het goede
1 en. In de spurt ging ik volop leveeDaarom za! 19W an-
mijn kans en won. Ik hoor- ders uangepakl worden en
verscheidene vlakken be- de her en der opmerkingen de wijze ,al hij zeker
langnjk Het was een uit- dr zin va„. da, mocht je jn de prakljjk omzettr„ Bij
zonderhike leerschool. Hij nie, gedaan hebben. Ik heb hel be vfl„ dit seizoen wil
IS de eerste om dit te bea- jaar 00£ OT/yn repliek op en hij er zetcer «staun» want
men.^ Het ujolaal anders die L, heet eenvoudig: .als dat „odjg de krm
nieuweling in het vak moet van een p[ueg te geraken,
je je laten zien. Ge moet waar plaatsen duur zijn.
naar waardering zoeken en
als je het kordon kan door
breken, zit de kans er in dat Topsport en stress
ze bij volgende gelegenhe- Het verschijnsel van de ge-
den met jou rekening hou- spannen sfeer in de topsport
den. Dat is voor mij de schijnt geen fabeltje te zijn.
eerste stap op weg naar een De meeste sportmannen die
waardig statuut als beroeps- we hierover hun mening
renner». vroegen, kwamen er ron-
William Tackaert heeft nog duit voor uit, dat men er
wedstrijden gereden waarin rekening moet mee houden,
hij zich kon meten met de Ook William Tackaert is het
konkurrentie. De Omloop daar mee eens: «De belan-
van het Volk, de Waalse gen in de topsport, en daar
Pijl. de Grote Prijs van Zu- hoort ook de wielrennerij
rich, de E3-prijs te Harelbe- bij. zijn te groot om er niet
ke en zijn goede resultaten door beroerd te worden,
in verschillende kleine ron- Men voelt overal de span
den, zijn de geloofsbrieven, ningen. De stress rond de
die hij kan voorleggen na koersen. De gespannenheid
zijn debuut jaar. is overal voelbaar. Als atleet
moet je niet alleen fysisch.
Overdaad schaad! ook psychisch Mrk
Tijdens dat eerste seizoen staan om vol te houden. Als
heeft William ook nog wat wielrenner moet je besten-
wUliam Tackaert: kennismaking met het profpeloton was positief, (c)
dig gekoncentreerd
raat zijn.
William Tackaert behoort
tot de renners, die er zich
steeds meer bewust van
worden dat improvisatie tot
geen resultaten leidt. Ander
zijds heeft hij het voordeel
dat zijn moreel front onaan
getast uit de jeugdreeksen is
gekomen: Met uitzonder
ing van het laatste liefheb
bersjaar, heb ik het koersen
in de jeugdreeksen altijd
aanzien als een ontspan
ning. De drang dat het
moest lukken voelde ik niet
als een dwangbeeld. Ik had
er plezier in. Ik meen dat dit
nodig is om van hel wielren
nen te gaan houden. Indien
men als jong renner onmid
dellijk moest gekonfron-
teerd worden met het gebeu
ren aan de top, zouden ve
len er vlug de brui aan
geven.»
William Tackaert:
(c)
dan bij de liefhebbers, voor
al de manier van koersen.
Begeleiding
op alle vlakken
William is voorstander van
een goede begeleiding en die
moet volgens hem zo kom
pleet mogelijk zijn, zowel
medisch, sportief als wat de
voeding betreft.
Iemand die als sportman
tot het uiterste moet kunnen
gaan, en daarnaast snel
dient te rekupereren, zal
erover waken dat zijn li
chaam goed wordt ver
zorgd. Alle eventuele ver
zwakkingen moeten kunnen
opgevangen worden. Daar
voor is begeleiding noodza
kelijk. Het kontakt met
mensen, die er wat van we
ten, is daartoe aangewezen.
Een sport dokter kan een
sportman helpen om een
konditie- en kompetitiepeil
te bekomen. Hel wielerle
ven is dermate geëvolueerd,
dat men aangepaste vitami
nes nodig heeft om het vol te
houden. Heel belangrijk is
ook, dat de sportman, en in
ons geval de wielrenner,
zichzelf leert kennen Dat
hij de reaktiës van zijn li
chaam kan opnemen. Men
moet op alle vlakken leren.
De voeding is de laatste
twee seizoenen wel mijn sto
kpaardje. Het is niet nodig
om zich met alles en nog
wat vol te stoppen. Ik noem
het veel belangrijker te
trachtezn de juiste bestand
delen te vinden. Ik voel mij
goed met kruiden, uiteraard
aangevuld. Gezonde voe
ding en leven voor mijn be
roep zijn voorwaarden om
te slagen.
De zuurstofkuur in Oosten
rijk tijdens de voorbije win
ter heeft me opgekikkerd.
Ik voelde mij herleven en
deed er de nodige krachten
op, om met de ambitie van
een beginneling aan de sei-
zoenvoorbereiding te begin
nen. Tijdens de winter heb
ik nooit aan kompetitie ge
daan, noch piste noch cy
clocross. Ik blijf wel in be
weging. Ik heb mijn eigen
omloopje in de Gratiebos-
sen en in powertraining zie
ik wel heil. Ik werd er ster
ker bij.
Doping-
reglementering
herzien
William werd in zijn loop
baan nog niet gekonfron-
teerd met het dopingpro
bleem, maar zoals de mee
ste van zijn kollega's meent
hij dat de wielersport te
sterk geviseerd wordt.
«Een afdoende kontrole en
de doping pogen in te dij
ken, kan men alleen maar
toejuichen. Het moet zeker
kunnen zonder verb
middelen als men veel tr
en voor het beroep leeft,
jong renner zijn toevl
nemen tot de verbo
praktijken, moet zeker
keurd worden. Maar de
nier waarop vind ik op
minst onlogisch. Men
moeten dokleren aan dt
staande reglementerin
próduktenlijst moet
worden. Ik stel mij zo
sendoor de vraag of al
nen die nu dokter zijn
maken hebben met de
pingkontrole in hun
tentijd soms ook eens
naast de schreef liepen
de bloktijd soms geen
kikkertje gebruikten?
durf daarom zeker niet
len dat om die reden
diploma minder waard
zijn. Men mag niet
wielrenners met
wijzen als over
wordt gepraat.
BENO VAN
CESAR VAN DER Bil
William Tackaert werd op 9 augustus 1956 te
geboren en huwde op 27 oktober 1979 met
Mortier. Van kindsbeen af was hij thuis op de
Avermaat, waar hij een bloeiende supporters
heeft. Nu woont hij aan de Kloosterstraat te Z
William begon op 14 augustus 1971 te koersen,
eerste wedstrijd reed hij te Oppuurs waar hij
werd. Dat seizoen reed hij als nieuweling
koersen.
In 1972 was hij nog nieuweling maar
ning zat er niet in.
In 1973 won hij te Zulte zijn eerste koers bij
nieuwelingen. Hetzelfde seizoen ging hij over
de juniores en pakte nog een palm te
Waas. In 1974 22 zeges bij de juniores. In
kwam hij stilaan aan de oppervlakte als winnaar
maakte negen keer het zegegebaar. In 1976
bracht hij zijn militaire dienstplicht en won
liefhebber 7 koersen. In 1977 hoopte hij v
door te breken. Hij won 10 wedstrijden
William had van dat seizoen veel meer
De definitieve doorbraak kwam er in 1978 toen
als lid van de Blauwe Garde 20 wedstrijden op z
naam schreef. Als debutant bij de profs won hij
Tielen. behaalde verscheidene mooie
3de in de Omloop van het Waasland. 2de
Nokere. 4de te Geel-Dilsen (Ronde van Belgi
8ste in La Louvière-Brugge (Ronde van Belgi
19de in de Grote Prijs van Zurich (met
mee), 4de te Olsene en Puivelde. 9de te Watt
Meulcbckc. Mooie ereplaatsen in de Dauphiné
een 2de en 6de plaats, in de Midi Libre met een
en 7de, in de Tour de l'Aude met een 3de
