6 jaar na de dood van Koning Albert
GEMIDDELD 30% OCMW
BEJAARDENHELPSTERS
ZIJN AFWEZIG
5ANCING
-JITGEBRAND
RBS EREMB0DEGEM
IN RAMSAU
DIE VAN OILJST DIE ZIJN ZO BLIJ
De Voorpost - 29.2.1980 - 5
Idi
tslo
^als
leel 9
ipli k
i di1
gsp n>
ker
aanwezigheid van afgevaardigden van de Aalster-
vaderlandslievende verenigingen werd het afster-
n van Koning Albert te Marche-les-Dames 46 jaar
gleden herdacht.
Pastoor van Mijlbeke stoelte, verlichting en mi-
in de O.L. Vrouw- kro-installatie inkluis,
voor in een eucharis- stond René De Vlieger,
,,,'iering waarna stoets- sekretaris van het Natio-
vwijs, met een dozijn naai Verbond van de Ve-
ggen, werd opgestapt teranen van Koning Al-
ir het Albertgedenkte- bert I en leidende figuur
.op de «Albrecht- in het verbond der onder-
voorheen wel eens officieren, in voor de ge-
de Aalsterse volks- legenheidsrede.
ind luisterend naar de Hij schetste onze huidige
isfcbreuze benaming werefd als een wereld
reef van orfkuisheid»-. waar haat en geweld
een voor de gelegen- hoogtij vieren, waar
j door stadspersoneel mensenrechten met de
getimmerd spreekge- voeten worden getreden
en het oorlogsgevaar ons
als een zwaard van Da
mocles boven de hoof
den hangt.
Verre van de leuze «Een
dracht maakt macht» is
het kleine België volgens
spreker verscheurd door
innerlijke konflikten en
misverstanden.
Boven deze chaos rijst
het beeld van Koning-
Ridder en zijn onderda
nen van het eerste uur
zullen hem nooit ver
geten.
Onder grote belangstel
ling waaronder eveneens
reserve-kolonel De Raedt
en een aantal raadsleden
legde burgemeester
D'haeseleer dan bloemen
neer aan het gedenk
teken.
Burgemeester D'Haeseleer legt bloemen neer aan het monument ter herdenking van
LH koning Albert I. (Rik)
n man van het eerste uur brengt hulde aan wijlen
d Ibert I. (Rik)
vervolg van blz. 1
meld dat iemand een
«kuisvrouw» nodig heeft.
Dit alles heeft dan ook tot
gevolg dat slechts hulp
kan verleend worden
naargelang de noodzaak.
De jongste maanden
wordt het OCMW trou
wens gekonfronteerd
met een steeds groeiend
aantal aanvragen uit de
deelgemeenten. Toch
was het volgens de spre
ker eerder uitzonderlijk
als het OCMW de aanvra
gers niet kon helpen. Wel
werd aangestipt dat de
raadsleden in Klein-Aalst
niet meer het geval is.
Hierbij dient men niet te
vergeten dat Groot-Aalst
zowat 25.000 bejaarden
telt. Men dient zich dan
ook over het algemeen
tevreden'te stellen met
het sociaal verslag dat
naar de mening van de
oud COO-voorzitter eer
lijk en objektief is. Alles
bij elkaar speelt het huidi
ge OCMW het toch klaar
om zowat 500 gezinnen
of alleenstaanden te hel
pen met een gezins- of
bejaardenhelpster, ter
wijl er supplementair nog
eens 200 warme maaltij
den aan huis besteld
worden.
Privé-diensten
OT dit alles niet voldoen
de was, werd er nog
maals aan herinnerd dat
in Aalst ook verschillende
privé-diensten op dit vlak
aktief zijn. Hierbij denke
men aan de diensten van
de drie mutualiteiten
zoals de Christelijke Mu
tualiteiten, de Bond Mo.y-
son en de Mutualiteit
Edouard Pecher terwijl er
ook nog de dienst Fami-
liezorg van de KAV
bestaat.
In dit verband wees
OCMW-raadslid Robert
De Pauw (CVP), die ook
op de vergadering aan
wezig was, erop dat de
privé-gezinshulpvereni-
gingen reeds voor de
tweede maal bij het
OCMW een aanvraag in
gediend hadden tot sub
sidiëring. Deze werd tel
kens geweigerd alhoewel
een dergelijke samen
werking tussen privé- en
openbare dienst in de ka
derwet op het OCMW zelf
voorzien is. Volgens de
heer De Pauw konden de
privé-diensten misschien
daar wel hulp verlenen,
waar het OCMW tekort
schiet ingevolge de be-
rperking van haar kader.
Hij meende alleszins dat
men op dit vlak een be
paalde druk diende uit te
oefenen op de meerder
heid om tot dergelijke sa
menwerking over te
gaan.
VEHE
Op 28 januari keerden de leerlingen van de RBS,
Leuvestraat Erembodegem terug uit Ramsau in Oos
tenrijk. Zij beleefden er een onvergetelijke sneeuw
klas en dit voor een onmogelijk lage prijs.
Inderdaad, er is heel wat wa
ter door de Dender gevloeid
sedert Gil Verbruggen in
1974 met een tiental leerlin
gen op avontuur vertrok
naar Ramsau. De prijzen wa
ren nog zeer matig en de
Vriendenkring van de school
gaf een toelage van 2.000 fr.
per kind. Het aantal deelne
mers én de prijzen stegen
echter gevoelig zodat het
een zware dobber werd voor
de Vriendenkring om de toe
lage te blijven uitbetalen en
voor de ouders om de rest
bij te leggen.
Toen vorig jaar, mede onder
impuls van Norbert Swae-
lens, de kaap der 30 deelne
mers werd overschreden,
besloten beide leerkrachten
er wat aen te doen.'De ou
ders werden bereid gevon
den om mee te werken en
een prachtig geslaagd mos-
selfeest liet toe elke deelne
mer 4.500 fr. korting te ge
ven. De Vriendenkring kwam
nog over de brug met 1.000
fr., zodat van de totale reis-
som (7.800 fr.) slechts 2.300
fr. te betalen bleef door de
ouders.
En nu wordt er reeds aan de
sneeuwschool 1981 ge
dacht, want om het streef
doel iedereen gratis naar
Ramsau waar te maken
zullen er forse inspanningen
moeten geleverd worden.
Zo richt de Vriendenkring,
samen met de ouders op 1
en 2 maart een «boesterin-
genkermis met pellepatat-
ten» in. Het wordt nog eens
gezellig smullen op de alou
de wijze van lekkere bakha
ring, op houtskool geroos
terd of gestoomd, met aard
appelen in de schil of boe
renbrood.
Tijdens een algemene vergadering van de Ste
delijke Raad voor Jeugdvorming werd beslist
dat de subsidie als volgt zou worden aange
wend: 40.000 fr wordt besteed aan ontwikke
lingshulp in de derde wereld. Dit jaar gaat steun
naar de volgende twee ontwikkelingsprojekten:
Guatemala en Nicaragua.
Het stedelijk feestkomitee heeft het steeds druk. Nog
maar pas is het karnavalfeest achter de rug, of men is
reeds aan het dokteren aan de jaarbeurs van augustus.
Een affichewedstrijd werd uitgeschreven. Ondertussen
werd het Lentekontakt op punt gezet.
Jozef Van Overstraetep heeft als VTB-VAB
voorzitter ontslag genomen. Eenparig werd Ro
bert Orient verzocht door de raden van beheer
van de VTB-VAB het voorzitterschap waar te
nemen.
Mare Galle, Minister van het Vlaamse Gewest, heeft
aan de Vlaamse Deelregering voorgesteld een regeling
in te voeren voor fakultatieve toelagen aan milieuvere
nigingen van regionaal of sub-regionaal belang. Deze
vereniging "die dikwijls een niet onaanzienlijke rol
spelen in het huidig milieubeleid, hebben veelal een
tekort aan fondsen omdat zij door hun alternatief
karakter, of door hun niet altijd statutair geregelde
struktuur niet in aanmerking komen voor de bestaande
betoelagingsregelingen. Mare Galle meent echter dat
met de bijdrage van deze verenigingen aan het beleid
moet rekening gehouden worden en dat deze bijdrage
moet gestimuleerd en gewaardeerd worden via een
betoelaging.
Voorwaarde hiervoor is wel dat de verenigingen van
meer dan plaatselijk belang zijn en dat zij via publika-
ties de ernst van hun aktiviteiten kunnen aantonen. Hij
stelde voor in 1980 hiervoor 2 miljoen uit te trekken
binnen zijn bestaande begroting. De Vlaamse Deelre
gering is op dat voorstel ingegaan mits een beperking
tot 20.000 fr per toelage.
Naar aanleiding van een «tendentieuze» mede
deling i.v.m. de elektriciteitsdistributie en de
houding daartegenover van de stad Aalst, heb
ben de socialistische schepenen E. Hooghuys
en E. Monsieur, na de partijvergadering van
maandag 11.2.1980, na een nieuwe bespreking
van dit onderwerp, zich onvoorwaardelijk soli
dair verklaard met de vorige beslissing om
naast het dossier van de gemengde interkom-
munaié een dossier van een zuivere interkom-
munaie voor gas- en elektriciteitsdistributie
zoals vooropgesteld door Minister Mare Galle,
gesteund door alle partijinstanties voor te leg
gen aan de gemeenteraad.
Gezien het algemeen belang voor de bevolking
en de budgettaire weerslag ervan lijkt het de
schepenen noodzakelijk te opteren voor de
zuivere interkommunale.
De laatste weken wordt Aalst terug onveilig gemaakt
door dieven die de woningen via de keldergaten
binnendringen!
Pierre Peirlincks fiets werd aan het Aalsters
station gestolen. De Antwerpenaar Micheda
reed met het gestolen voertuig op de autoweg
E5. De man had enkele maanden in Frankrijk
rondgezwerfd. Hij bekende een reeks dief
stallen.
Victor U. uit Aalst en Jozef V.d.M. uit Denderleeuw
verschenen deze week voor de korrektionele rechtbank
te Dendermonde. Beiden werden tot drie maand gevan
genisstraf met uitstel en een boete van 4.000 fr
veroordeeld. Alles begon toen V.d.M. vond dat Karei
Van Nieuwenhove te vriendelijk werd bejegend door de
herbergierster waar V.d.M. zijn intrek had genomen.
Een paar rake klappen werden uitgedeeld. Van Nieu
wenhove vluchtte naar de Dender en sprong erin. Door
uiputting raakte hij niet over de rivier en verdronk. De
rechter oordeelde dat schuldig verzuim bewezen was.
Aan de dood van Van Nieuwenhove hebben beide
veroordeelden geen onmiddellijke schuld. Wel wordt
hen aangewreven dat ze geen reddingspogingen
ondernamen en zelfs de hulpdiensten niet verwittig
den. Ook werden ze van het toebrengen van slagen en
verwondingen schuldig bevonden.
mstreeks 4 30 uur woensdagochtend ontstond er brand
ei dancing Aquarius, Korte Nieuwstraat 17.
ndanks het snelle optreden van de Aalsterse brand-
j eer, brandde de dancing volledig uit en liep de schade in
K^e miljoenen.
ser?e uitbater, Marcel De Smedt, kon op het nippert|e gered
Al orden door de brandweer. Gelukkig voor Marcel vond
ten zijn portefeuille met 35.000 fr. terug, wel nat maar
og gaaf
ten kon evenwel de andere gebouwen waaronder dan-
ing Monopole vrijwaren.
look en waterschade kon niet vermeden worden.
RV
Ik had er een heel zwaar weekend opzit
ten, want wie gaat er nu in Oiljst naar bed
met zulke dagen. Er zijn maar enkele
dagen op het jaar, dat de echte, de
serieuzemensen tegelijk buiten komen,
en dat is natuurlijk mé Oiljst Karnaval.
Vier dagen aan een stuk hebben we hier
rondgedanst, gedronken en gezongen,
met de zoon de stoet, de autoscooter, liet
schietkraam, en friet kot afgelopen, en
nog veel van dergelijke meer. Ge moet
die kmdersnuiten maar bekijken met die
dagen. Ge kunt ze niets weigeren, zelfs
uw portefeuille niet.
Met een kop als een raap. oren. waar
kanariepietjes in fluiten, een maag die
niet weet of ze nu links of rechts van de
navel thuishoort, maar zonder spijt en
met een gerust geweten (want ik was met
een paar medewerkers naar het bal van
de Generale geweest), probeer ik verle
den zondagmiddag uit mijn bed te ko
men Mijn bedoeling is goed: een beetje
stervenin de zetel en T V. kijken.
Maar als echte Aalstenaar is mijn zoon
een echte en onvervalste Karnaval-freak.
Begint die daar niet aan mijn oren te
zeuren, met een De Voorpost in zijn
hand: «Kijk nie kier hier paa, ze schroi-
ven hier dat vandoag Karnaval is in
Déiremonne, en volgens dinne Polydoor
(Dendermonds auteur van een Karnaval-
artikel over Aalst) hier zeit dat doar nog
beiier is as bei ons. Zo da woar zèn? Toe,
lotj ons esj go koiken of-da da zoi es."
Op slag was ik klaar wakker. Een betere
Karnaval dan bij ons! Daar moet ik alles
van weten. Met glazen oogjes probeer ik
de zin van het artikel te begrijpen. Het
staat er zwart op wit BETER. Die
Zwanzer, dat kon niet! Uit ongeloof,
nieuwsgierigheid, en vooral om van het
gezaag.van mijn jongste van af te zijn.
begin ik de schminfcresten van 's nachts
weg te wassen, en gaan we op stap. Mijn
zoon wil zich vol overtuiging eerst nog
verkleden, en zijn borst met Aalsterse
medailles tooien Maar gelukkig ben ik
juist op lijd, om hem tegen te houden.
Mannekemanneke, hebt hij nog nooit
van Dendermonde gehoord.' Ik denk niet
dat ze zich daar verkleden of schminken,
en die medailles laat ze maar schoon
thuis. Ik heb gehoord dat ze daar nogal
rap zijn om Aalstenaars een pak rammel
te geven. Als we gaan. gaan we in burger,
hoe onnozel we er dan ook mogen uit
zien. «Hup, vlug de wagen in. want her
was al 14 uur., wij langs Wieze en
Lebbeke (voorbij het plak: hier verlaat
men de beschaafde wereld) naar Dender
monde. Ongeveer één kilometer voorbij
het plakkaat: Dendermonde. vraagt de
kleinen: «Pa, diene stoet es tog vandoag
hein.'" En waarlijk, ik begon er ook al
aan te twijfelen. Ik zie geen auto's, en te
voet trekt er-ook niemand op. En ik maar
verder rijden. Bijna was ik Dendermon
de voorbijgereden, zonder iets speciaals
te merken, tot ik eindelijk een fliczie.
Ja, inderdaad, de stoet komt hier voorbij.
Ik kijk eens rond. mijn zoon ook. we
bekijken elkaar en in onze ogen zijn
vraagtekens. Vlug de wagen op kant, en
wandelen terug voorbij de flicEn ju.
zie, daar verder is een samenscholing van
5 man. En wat verder staat er nog één
Sommige mensen zitten rustig - knus in
hun luie zetel voor het vensier. anderen
met een stoeltje buiten voor de deur in-de
zon. En hier zou dus een stoet binnen het
halfuur moeten voorbijkomen? De kleine
gelooft het niet. en ik kon het hem niet
kwalijk nemen. Er is wel één gemak aan
ge moet niet wringen om op de eerste rij
te staan, en om te fotograferen, moest ge
ook al niemand opzij zetten. Want zoveel
hoop hadden we toch nog: we hebben
beulen ons fototoestoel meegebracht. En
plots lawaai uit de verte. Een echt saaie
reklaamstoet komt op ons toe. wij wor
den belegerd met karamellen Stilaan
beginnen we er terug in te geloven dat
hier werkelijk een stoet doorgaal. Na die
reklamestoet is het dan zo ver. Een
harmonie met majoretten, die er door
kon. De prinselijke praalwagen, met een
hoop volk erop. En ik maar zoeken,
want de prins, de keizer, het prinsje en
prinsesje zouden erop zitten. Misschien
vind ik ze wel als ik mijn foto ontwikkel,
want op dit ogenblik zie ik alleen één
kluwen van hoeden en armen. Wat daar
na komt, kunnen we niet meer volgen.
Een fanfare zonder nummer, naam noch
vaandel, ruiters, groepjes narren, zotten,
één doóreengeloop. De mees ten hebben
niets te maken met de fanfare waar ze
tussenlopen, of met hel onderwerp van de
wagen, waarop ze zitten of aanhangen.
Overal hoor ik hollands spreken. Verbe
ten ga ik op zoek naar een programma
blaadje, om te proberen wat meer klaar
heid te scheppen. Maar zelfs met die
kostbare inlichtingen, kom ik geen stap
verder. Overal in mijn ondergoed begint
het te jeuken van de massa confetti, die ik
over mijn hoofd krijg, ook mijn fotoap
paraat zit er vol van, maar opnamen
zitten er nog waar weinig in. want om
aan zulke opnamen 30 fr per afdruk te
betalen is het mij toch niet waard. Plots
niets meer. Geen fanfares, geen zotten,
geen groepen. Zou het al afgelopen zijn.
Ik raadpleeg vlug mijn programma.
Neen. de Brikaljons van Aalst zouden
moeten doorkomen, en na een halfuur
komen ze inderdaad. Ik ga vlug ten rade,
wat er gebeurd is? Ze fluisteren me in het
oor, dat ze met hun kolos van een wagen,
overal blijven vastzitten op die Dender-
mondse boulevaards (lees: straatjes van 3
m. breed). En die Polydoor in zijn
artikel over «lanen» spreken. De geloof
waardigheid van Dendermondenaars be
gint bij mij en mijn zoon lelijke deuken té
vertonen. En dan gaat het verder: steeds
rommeliger. Ik begin me twintig jaar
jonger te voelen, want dit heb ik allemaal
vroeger gezien, in mijn jeugd, vroeger
thuis, in onze straat, maar toen was ik
nog een broekvent. Zalig (sic) die mis
lukte wagentjes, een boerenkar met een
boerenbruiloft. Een zwart kostuum niet
een breedgerande hoed. en je bent Al
Capone. Een truitje van manlief zijn
voetbalploeg en je bent al een s/>ort-
vrouw... Inderdaad in Aalst, vind je dit
simpele niet meer. Als ie je zo wilt
laten bewonderen, pakt het niet meer bij
ons. Hier wet. Hier kan je er zelfs mee in
de stoet paraderen en prijzen winnen. En
die originaliteit en spitsvondigheid gaat
verder. Ik begin zin te krijgen om een
pint te drinken, en dat flauwe gedoe, de
naam stoet onwaardig, maar zo te laten.
Maar, kinderen zijn naïef en zoonliej
blijft hopen dat het betert en wil niet
wijken. Na een uurtje is d( stoet dan toch
eindelijk doodgebloed en wij een herberg
binnen. Goedkoop zeg, 16 fr. voor eer,
pint. maar zonder kelner natuurlijk (tt
weinig volk), en wij Aalstenaars misser,
zeker voor 25 fr karnavalssfeer. In ons
stamcafé is het gezelliger en plezanter na
de hoogmis. Zelfs mijn zoon krijgt het ai
lastig van verveling. We gaan naar huis,
en zelfs bij het voorbijgaan van een stukje
imitatiekermis, kan mijn spruit niet en
thousiast meer maken. En wij maar af
druipen, langs een fel verlichte straat,
zonder volk. Wij terug langs de heenweg.
Wanneer wij opnieuw de plaat passeren:
Hier komt men in de beschaafde wereld,
voel ik mij al een beetje heropleven. De
druk van de laatste uren. verdwijnt hoe
dichter ik bij mijn haardstede kom. Thuis
neem ik nog even, ontgoocheld het pro
gramma door. Geen Ros Beiaard. 7
Hollandse groepen, alle wagens die naam
waardig, waren van buiten Dendermon
de. Dan heeft men in Lede reeds veel
meer bijgeleerd. Mijn zoon zweert bij de
stoet van Lede volgend jaar. Bij het
herlezen van dit artikel van die beruchte
Dendermondenaar draait mijn maag!
Dat ze Brusselaars «stoefers» noemen,
dan zijn er anderen, die de naam van
grote mond verdienen, daar ergens waar
de Dender en de Schelde samenvloeit, 's
Anderendaags doorzoek ik de drie groot
ste nationale kranten naar kommentaar,
maar van Dendermonde geen woord! Of
ze weten er alles van? Ik ook nu! Maar
volgend jaar, niet meer met mij.
Iwein (van Aalst)