HEXACHORD WEER
WEERGALOOS
«DE MUIZEVAL»
KNAP STUK TONEEL
DOOR V.T.I.
WILLY VAN DER MEIRSCH
(CARLO TARRAS)
ORGANISEERT
PRIJZEN VOOR IONGE
PIANISTEN EN SCHILDERS
ROTARY
JUBELKONCERT IN
DE OKTOBERHALLE 1
TE WIEZE
10 - 7.3.1980 - De Voorpost
Vorige week op een avond binnengelopen in de Sint-
Jozefstraat. Het oudercomité van de gelijknamige
school organiseerde, en het oudercomité zij gepre
zen. Hexachord stond er andermaal voor het voet
licht en pakte uit met een alternatief programma.
Alternatief in de betekenis van niet religieus dan.
Na het fameuze kerstconcert vielen de aanbiedingen
immers als rijpe amandeltjes van de boom, en
alhoewel ze nog geen twee jaar samen zijn, kan je
bij voorbaat aannemen dat hun optreden én boeiend
én perfekt en merkwaardig zal zijn. Kan je hier al het
woord 'traditioneel' gebruiken?
Over wie ze zijn en waar don-don-don van de bas-
ze vandaan komen deze lijn (wat heeft Deroo toch
keer niets. Daarover heb- een prachtstem!) dat het
ben we het al in het lang zwellen en hollen van
en het breed gehad. We crescendi naar decre-
houden het maar bij het scendi eigenlijk schoten
programma. Wat onmid- naast de roos zijn.
dellijk opvalt is de sober- Van Banchieri, de over
heid in 'acting de vlot- bekende 'beestige con-
heid van decorwisseling, trapuntuitvoering waar
de sobere kledij en dan in de uitvoerders hun
vooral voor hen die met diepste karaktertrekken
muziek maken en zang kunnen blootleggen: wie
vertrouwd zijn, het totaal religieus aangelegd is
afwezig zijn van al die opteert voor de (ontzet-
storende dingen die zin- tend diepe) patersrollen.
gen zo onnatuurlijk ma- Wie graag op een ander
ken: toonopgave langs zit, hangt de koekoek uit,
een piano, een 'maatsla- wie zich thuis voelt met
ger' in de slechtste bete- een bot in de mond
kenis van het woord, in- neemt de hond, er loopt
zoemen, zenuwachtig- nog een koppigaard in
heid. aanstellerij. Alleen rond, en de vent met het
af en toe een flits van een spinnijdigste karakter
stemvork. Benijdens- gedraagt zich kattig. Ei-
waardig! genlijk een grapje van
In het eerste gedeelte ko- niemendal, maar het
men Engelse madrianga- idee en de uitwerking is
len, Nederlandse polyfo- leuk, en het doet het nog
nie, Italiaanse villanel- altijd zeer goed bij het
la's en de Franse klank- publiek,
nabootsers aan het Het absoluut hoogtepunt
woord. Dat heeft een wordt de primeur voor
paar linke voordelen, deze avond: 'Plut a dieu'.
want wie kent niet 'This van Jacobus Buus,
is the month of maying' Vlaams discipel van de
of Tanzen und sprin- Vlaamse Willaert. Vol
gen'? Het zijn de 'oliebo- gens het zeggen van de
vendrijvende' stukjes uit uitvoerders recht van de
de Renaissance. Dat microfilm en onuitge-
heeft ook een paar keer- voerd aartsmoeilijk,
zijden, want al die stuk- maar het is dan ook
jes zitten al dikwijls op aartsprachtig, en ik heb
plaat, (met keuze uit de zelden in de loop van het
King's Singers, of tiental- (minuten durend) stuk
len Sangkreisen). een melodie zo weten
Dus ga je onwillekeurig aangroeien, openbloei-
aan het vergelijken. en, verrijken tot een
Nu, ze moeten voor nie- enorme eivolle klank van
mand een stap achteruit over en weer schuivende
doen. En al is muziek uit- blokken akkoorden,
voeren in funktie van waarin de stemmen toe
vergelijking, het is toch geweven worden als een
altijd prettig als het toe- web in de hoek van de
vallig in jouw voordeel zoldering. Het is een be-
uitvalt. droevend geval dat veel
Ze hebben hun program- van deze onaards mooie
ma zo opgebouwd, dat muziek in stofferige boe-
elk der zes uitvoerders ken en kasten verborgen
ook solistisch aan bod zit, maar ook een zeer
komt, als presentator, blijde gedachte dat jonge
moderator of vokalist. ensembles als
Bovendien is er voortdu- 'Hexachord' niet alleen
rend afwisseling in de de moed en het lef maar
bezetting (de hoge stem- bovenal het talent heb-
men d.w.z. twee contra- ben om ze te ontcijferen
tenoren en tenor bij Mor- en in te studeren. Nog
ley tegenover de lage bij even verwijzen naar het
Weelkes). (ook al aartsmoeilijke)
en een snuifje van daar
dat het net iets te veel
bluf uitstraalt. Een beetje
mélange-extra waarbij
de bewerking op de eer
ste rij staat te trappelen,
maar het basisgegeven
ver aan de horizon in een
vergeetput verdwenen
is. Dan is 'Sur le pont' me
veel liever. Daarin wordt
het karakter (dansend en
bijtend) in de verschil
lende strofebehandelin
gen zelfs in de verscheid
enheid nog herkenbaar
voorgesteld. Van (voorlo
pig) grotere komponi-
sten, de heren Bach en
Schubert stappen trans
scripties de zaal in: de 2e
bourrée uit de tweede
Engelse suite, en een
weldoorvoede traag
zwemmende forel.
Een bijzonder aangrij
pend maar (weeral)
aartsmoeilijk lied is 'Zo
mer' van Jef Maes: een
eigentijdse compositie,
niet direkt zo dankbaar
of inslaand, maar zoals
een fresco: sfeervol en
bijna orchestraal ge
schreven Burt Bacharach
schreef 'A house is not a
home' voor 'The Anita
Kerr Singer's' misschien
kan deze anekdote er nog
af: ik herinner me zeer
goed dat, toen KerT in de
jaren 60 furore maakte
met een nieuw geluid,
het 'close harmony' zin
gen, ze zich een keer liet
ontvallen dat het instu
deren van dit korte lied
het kwartet weken repe
titie gekost had. En dat
kwam uit de mond van
een dame die jaren er
voor al bekend stond om
haar kritische benader
ing van muziek en af
werking. Kan je nagaan
welk enorm verschil er
technisch en vokaal is
tussen de 'microridders'
en de 'zangers'.
Zelfde opmerking voor
'All through the night'
van Luboff. Nog iemand
die door zijn bewerkin
gen, volksliederen, en
dirigentschap vreselijke
invloed gehad heeft op
het koorzingen, en de
close-harmony. Heb je
ook gehoord wat een
warmte, wat een schoon
heid en rust er uit het
'dicht-opeen' straalt? Het
volkslied is hier eigenlijk
al lang kunstlied gewor
den, en deze uitvoerin
gen zijn niet alleen
ontroerend om naar te
luisteren maar bovenal
om te zingen. En wonder
lijk dat de struktuur er
van zo tegen het Koraal
aanleunt.
Besloten wordt met 'In
the mood' in bewerking
van L. Van Gijseghem,
compleet met glissandi
van onder naar boven,
van boven naar onder,
en mochten er nog ande
re bestaan ze zaten er
ook in Krimineel goed.
Als boeket -Op eenen
boom' in bewerking van
Jo De Koninck. Het para
depaard, hun lijfstuk,
hun bravourdoos.
Stormachtig applaus,
blije gezichten op en voor
het theater.
Nog twee bisnummers
voor dezelfde prijs, en ze
komen er blijkbaar pas
goed in.
Als ik de som maak: ne
genentwintig keer ap
plaus, iedereen -in the
mood' en hier slaat de
wierook uit het blad.
Je hebt toch mensen die
geluk hebben.
Hexachord is binnenkort
te beluisteren in de paro
chiezaal van Erembode-
gem. Vrijdag 21 maart.
F.C.
Vorig weekend speelden de leerkrachten en nog veel andere krachten in het V.T
«De Muizeval» van Agatho Christie. In een regie van Tuur Van den Brulle we»)
het werkelijk een knap stukje toneel. Lydia Michiels, Georges Van den Bossch
Johan Van den Brulle, Tonny Fortuin, Leon Symoens, Chris Vidts, Jos Vanmol e
Achiel De Moor zorgden voor een vlotte vertolking. Het dekorontwerp kwam vc
Francois Dehoux. (Per)
B en
Vokaal ensemble Hexachord: contratenor Bruno Van der Vorst, contratenor Steven
Daelman, tenor Ludwig Van Gijsegem, Bariton Jo de Koninck, Bariton Philip Bouvagie
en bos Lieven De Roo. (Per)
Op woensdag 12 maart om 20u30 heeft in de
Oktoberhallen te Wieze een Jubelkoncert plaats
naar aanleiding van het 75-jarig bestaan van Rotary
International.
Uit het eerste pakket ha
len we de twee Neder
landse vertegenwoordi
gers: Ic truere (anoniem)
een echte pure Vlaamse
brok polyfonie met pila
ren van akkoorden in vo
gelvlucht gebouwd en
verlaten, en zo ontzet
tend droef en treurig, met
doorlopende stuwing en
deining (eigenlijk Ro
mantiek avcmt-la-lettre).
Prachtige muziek waar
bij de gevoelens op een
weergaloze manier ver
tolkt worden. Als he
melsbreed verschil het
dynamische opgewon
den dronkaardslied «Wij
comen hier ghelopen'
van een anonieme drin-
keboer. En dan natuurlijk
"Matone mia cara' van
onze Lassus. De dacht dat
'Matona' de gewone
Duits-Renaissance uit
spraak was van de vele
Duitse vechtjassen die
Italië afrotsten, en een
typische stijlkenmerk
van de jonge Lassus om
woorden uit verschillen
de talen dooreen te gooi-
ren. En nu hoor ik dat het
gewoon om een slechte
uitspraak gaat. Nu ja tot
daar. De 'Landsknechtse
renade' is ook zo'n onder
werp ter discussie. Het
bestaat in alle versies:
gemengd koor (alhoewel
de tekst niet direkt uit
een meisjesmond komt),
groot mannenkoor, solis
tisch kwartet, met pa
thos, en vlakweg.
Hexachord zingt het met
de naakte noten,
ontdaan van alle franjes.
Er steekt al zoveel humor
in het wisselen van de
maat. het smeken en het
bluffen, de Italiaanse
klanken, en de ronkende
'l'Alouette' van klank-
spuiter Jannequin, mis
kend genie wiens koor
uitvoeringen in het be
kende cirkeltje van vijf
ronddraaien, terwijl zijn
catalogus veel en veel
meer vermeldt. Ze slagen
er weer in, ondanks de
unieke beklemming die
na de Buus-uitvoering
heerst, om van de intie
me vertrekwoorden over
al dat 'farilarilaronfans,
chinchocflocs, en andere
rare vondsten, met een
zwier en parelende pit
tigheid in de vier stem
men, die elkaar voortdu
rend de pas afsnijden en
het woord ontnemen, een
heksenketel van borre
lende nootjes te brou
wen, een stormram naar
de laatste maten, waarin
ze samen zachtjes 'mou-
rir' gaan.
Koffie
Laat ik bij het intreden
van het tweede luik eerst
even stilletjes zeggen dat
mijn voorkeur (maar dat
is natuurlijk zeer per
soonlijk) naar het eerste
deel uitging. In het twee
de deel kwamen volks
liedjes in citaten uit het
grote repertorium aan
bod, al dan niet in eigen
bewerkingen.
Ze openen met 'Alleluia'
van Philip Souvagie:
scharrelen met klanken
en inzetten. Van Vic Nees
zaten er ook twee bij. Nu
is 'Gekwetst ben ik van
binnen' een melodie die
zo sereen en volmaakt is,
dat het een primaire
vraag is of zoiets gewoon
naar een bewerking
vraagt. Bovendien is die
zo cocktail-achtig, met
een vleugje stijl van hier
Ter gelegenheid van het 50-jarig bestaan van de
konserten van Willy Van der Meirsch, schrijft deze
kunstenaar, komponist - violist - dirigent, een prijs
uit (20.000 BF). Het betreft een jaarlijkse wedstrijd,
om de beurt voorbehouden aan pianisten, violisten
en komponisten. Onder zijn kunstenaarsnaam. Car
lo Tarras, organiseert hij een wedstrijd voor jonge
schilders.
Ook hier bedraagt de
eerste prijs 20.000 BF. De
proef voor piano gaat
door in de feestzaal van
het stadhuis te Aalst op
zaterdag 24 mei 1980,
vanaf 16u tot 18u. De in
schrijvingen van de kan
didaat pianisten worden
ingewacht tot 15 maart
1980.
Mogen deelnemen:
1. Pianisten van Belgi
sche nationaliteit,
Vlaams landgedeelte,
die op 24 mei 1980 min
stens 16 jaar oud zijn en
die de leeftijdsgrens van
25 jaar nog niet hebben
bereikt.
2. Pianisten die studeren
aan een Koninklijk Mu
ziekconservatorium en
die niet over een eerste
prijs beschikken vóór 24
mei 1980.
3. Pianisten die een prijs
van uitmuntendheid be
haalden in 1979 (90%)
aan een Stedelijk Con
servatorium of muzieka-
kademie en die de atte
sten van de bekomen
onderscheidingen kun
nen voorleggen, gete
kend door de HH. Direk-
teuren van deze inrich
tingen.
Programma:
1. Een werk naar keuze
van de kandidaat (mini
mum 5 min., maximum 7
min.).
2. Een werk van Willy
Van der Meirsch, be
kendgemaakt en toege
zonden aan de kandida
ten op 1 april 1980.
Uiterste inschrijvingsda
tum: 15 maart 1980.
Het inschrijvingsgeld
van 300 BF kan gestort
worden op rekeningnum
mer 434-7140991-49 van
het Sekretariaat Prijs
Willy Van der Meirsch
vóór 15 maart 1980. (In
lichtingen: tel. 02/
759.85.58).
De kandidaten worden
verzocht hun naam,
adres, eventueel attesten
en keuzestuk mede te de
len aan: Willy Van der
Meirsch, Molenstraat 75
te 9300 Aalst.
Voor de prijs Carlo Tar
ras gelden volgende
voorwaarden:
Mogen deelnemen: alle
Europese kunstenaars
tussen de leeftijd van 18
en 30 jaar met een schil
derwerk van 0,50m x
0,60m met modeme-ab-
strakte tendens of mate
rie en die een vernieuwd
of experimenteel beeld
geven.
Datum en adres voor in
levering der werken:
Op 10 en 11 mei 1980
tussen lOu en 16u in het
restaurant «Borse van
Amsterdam» op het
Marktplein te Aalst.
Het bekend maken van
de winnaar van de prijs
Carlo Tarras zal gebeu
ren tijdens de overhandi
ging van de finale van de
muziekprijs Willy Van
der Meirsch te Aalst op
zaterdag 24 mei 1980 te
21u.
De overhandiging van de
prijs Carlo Tarras aan de
laureaat zal op een later
te bepalen datum te Pa
rijs plaatsvinden in aan
wezigheid van eminente
personaliteiten.
Het inschrijvingsgeld
van 200 BF dient gestort
te worden vóór 1 mei 1980
op rekeningnummer 434-
7140991-49 van het sekre
tariaat wedstrijd Car
lo Tarras.
De kandidaten worden
verzocht hun naam,
adres en onderwerp van
het toegestuurde werk
mede te delen vóór 1 mei
1980 aan: Willy Van der
Meirsch, Molenstraat 75
te 9300 Aalst.
T.V.
WAT IS ROTARY?
Een persoonlijke levens
houding...
Een wereldbeweging
voor het bevorderen van
vrede, vriendschap en
verstandhouding onder
alle volkeren.
De oudste «service-club»
ter wereld, gesticht op 23
februari 1905 te Chicago
door Paul Harris. Telt
thans 853.000 leden,
18.374 Rotary Clubs ver
spreid over 154 landen.
Iedere klub tracht in haar
samenstelling de trouwe
weergave te zijn van het
leven van de streek. Met
hel oog op het verstevi
gen van de vriendschaps
banden en het bevorde
ren van de toenadering
onder de leden, wordt
een wekelijkse vergade
ring gehouden op een
vaste dag die aan alle
klubs over de ganse we
reld wordt bekend ge
maakt. Door konkrete ak-
ties stelt de klub zich ten
dienste van de inwoners
van de streek. Meer in het
biezonder gebeurt dit ten
bate van de mindervali-
den, de bejaarden en de
zieken, de jeugd.
Aan milieubescherming
wordt gans bijzonder
aandacht besteed.
Op kultureel vlak levert
de klub een positieve bij
drage door de organisa
tie van eigen manifesta
ties, door de medewer
king of het verlenen van
financiële steun bij de in
richting van alle aktivitei-
ten die de kulturele
ontplooiing van de streek
kunnen bevorderen.
WIE IS
EVA MARIA?
Gekende TV-presentatri-
ce van het programma
Mezza Musica. Geboren
te Wenen waar haar va
der rechter was. Begaafd
met veelvuldige talenten:
benevens sopraan-zan
geres speelt zij viool, cel
lo, piano, gitaar, blokfluit.
Ging naar de Verenigde
Staten van Amerika als
ambassadrice van Oos
tenrijk op het jeugd-we-
reldkongres van de Unes
co. Verbleef er een tijd,
studeerde er voor tolk en
ontmoette er Ludo Die-
rickx, met wie zij niet al
leen talen inoefende
maar ook in het huwe
lijksbootje stapte; wat
uitlegt hoe zij uiteindelijk
in België belandde en
meer bepaald in het An
twerpse.
WAT IS HET
JEUGD- EN
MUZIEKORKEST
VAN ANTWERPEN?
Dit jeugdorkest werd ge
sticht op 16 oktober 1963
als afdeling van de v.z.w.
Jeugd en Muziek Antwer
pen en met als doel jonge
mensen de gelegenheid
te bieden om zich te be
kwamen in het orkestrale
samenspel.
Onder impuls van Profes
sor Dr. Hugo Janssens,
de eerste voorzitter en
onder de deskundige lei
ding van Ernest Van der
Eycken werkte het orkest
gedurende de eerste ja
ren volgens een, voor
een jeugdorkest, vrij ei
genaardige formule: jon
geren musiceren samen
met en geruggesteund
door een kern van oudere
meer ervaren musici".
In 1972 was het orkest
reeds zodanig geëvo
lueerd dat een struktuur-
hervorming noodzakelijk
werd. Met een nieuwe
voorzitter, Frans Cuy-
pers, en een jong bestuur
werd het orkest werkelijk
een jeugdaangelegen-
heid. Het stijgend leden
aantal bewees voldoende
dat in de juiste richting
werd gewerkt.
Vanaf september 1975
gaf Ernest Van der Eyken,
die jarenlang het or
met technische en
stieke vaardigheid
geleid, de dirigeersto
handen van de jonge
twerpse en talentrijk*
rigent Frans Cuypers,
boren te Mortsel in 1
Thans als eerste diri<
verbonden aan de Ko
klijke Vlaamse Open
Antwerpen en direk
van de Muziekakade
te Mortsel.
Wegens de voortdure
toename van het
aktiviteiten en konce
bleek het spoedig
langer doenbaar om
funktie van voorzitter
dirigent te kumulerer
oktober 1976 werd bi
volg Kris Janssens,
reeds een tiental j«
spelend lid was, tot n
we voorzitter benoem
Van september tot
wordt wekelijks ger<
teerd op zondagmor
in de voor het publiek
toegankelijke Spiegel
van het Internatioi
Kultureel Centrum te
werpen.
Op zichzelf vormt
reeds een vrijwel un
attraktie: muziek uit c
het klassiek orkestre
torium tot en met
avant-garde litera
wordt er zorgvuldig
klankt te midden van
gevarieerde tentoon:
lingen van plasti:
kunsten.
Jaarlijks geeft het or
een groot aantal kon
ten in gans het land.
Dit vormt als het
voor deze jonge men
de enige beloning
het gepresteerde
Bij deze koncerten krij
in de eerste plaats de
ge virtuozen een kans
als solist op te tre<
terwijl ook telkens
klinkende naam uit
binnen- of buitenlan
muziekwereld wordt
ëngageerd.
In augustus 1979 mai
dit jeugdorkest een
ste suksesvolle kon
treis door Michi
(USA).