HEXACHORD WEER WEERGALOOS «DE MUIZEVAL» KNAP STUK TONEEL DOOR V.T.I. WILLY VAN DER MEIRSCH (CARLO TARRAS) ORGANISEERT PRIJZEN VOOR IONGE PIANISTEN EN SCHILDERS ROTARY JUBELKONCERT IN DE OKTOBERHALLE 1 TE WIEZE 10 - 7.3.1980 - De Voorpost Vorige week op een avond binnengelopen in de Sint- Jozefstraat. Het oudercomité van de gelijknamige school organiseerde, en het oudercomité zij gepre zen. Hexachord stond er andermaal voor het voet licht en pakte uit met een alternatief programma. Alternatief in de betekenis van niet religieus dan. Na het fameuze kerstconcert vielen de aanbiedingen immers als rijpe amandeltjes van de boom, en alhoewel ze nog geen twee jaar samen zijn, kan je bij voorbaat aannemen dat hun optreden én boeiend én perfekt en merkwaardig zal zijn. Kan je hier al het woord 'traditioneel' gebruiken? Over wie ze zijn en waar don-don-don van de bas- ze vandaan komen deze lijn (wat heeft Deroo toch keer niets. Daarover heb- een prachtstem!) dat het ben we het al in het lang zwellen en hollen van en het breed gehad. We crescendi naar decre- houden het maar bij het scendi eigenlijk schoten programma. Wat onmid- naast de roos zijn. dellijk opvalt is de sober- Van Banchieri, de over heid in 'acting de vlot- bekende 'beestige con- heid van decorwisseling, trapuntuitvoering waar de sobere kledij en dan in de uitvoerders hun vooral voor hen die met diepste karaktertrekken muziek maken en zang kunnen blootleggen: wie vertrouwd zijn, het totaal religieus aangelegd is afwezig zijn van al die opteert voor de (ontzet- storende dingen die zin- tend diepe) patersrollen. gen zo onnatuurlijk ma- Wie graag op een ander ken: toonopgave langs zit, hangt de koekoek uit, een piano, een 'maatsla- wie zich thuis voelt met ger' in de slechtste bete- een bot in de mond kenis van het woord, in- neemt de hond, er loopt zoemen, zenuwachtig- nog een koppigaard in heid. aanstellerij. Alleen rond, en de vent met het af en toe een flits van een spinnijdigste karakter stemvork. Benijdens- gedraagt zich kattig. Ei- waardig! genlijk een grapje van In het eerste gedeelte ko- niemendal, maar het men Engelse madrianga- idee en de uitwerking is len, Nederlandse polyfo- leuk, en het doet het nog nie, Italiaanse villanel- altijd zeer goed bij het la's en de Franse klank- publiek, nabootsers aan het Het absoluut hoogtepunt woord. Dat heeft een wordt de primeur voor paar linke voordelen, deze avond: 'Plut a dieu'. want wie kent niet 'This van Jacobus Buus, is the month of maying' Vlaams discipel van de of Tanzen und sprin- Vlaamse Willaert. Vol gen'? Het zijn de 'oliebo- gens het zeggen van de vendrijvende' stukjes uit uitvoerders recht van de de Renaissance. Dat microfilm en onuitge- heeft ook een paar keer- voerd aartsmoeilijk, zijden, want al die stuk- maar het is dan ook jes zitten al dikwijls op aartsprachtig, en ik heb plaat, (met keuze uit de zelden in de loop van het King's Singers, of tiental- (minuten durend) stuk len Sangkreisen). een melodie zo weten Dus ga je onwillekeurig aangroeien, openbloei- aan het vergelijken. en, verrijken tot een Nu, ze moeten voor nie- enorme eivolle klank van mand een stap achteruit over en weer schuivende doen. En al is muziek uit- blokken akkoorden, voeren in funktie van waarin de stemmen toe vergelijking, het is toch geweven worden als een altijd prettig als het toe- web in de hoek van de vallig in jouw voordeel zoldering. Het is een be- uitvalt. droevend geval dat veel Ze hebben hun program- van deze onaards mooie ma zo opgebouwd, dat muziek in stofferige boe- elk der zes uitvoerders ken en kasten verborgen ook solistisch aan bod zit, maar ook een zeer komt, als presentator, blijde gedachte dat jonge moderator of vokalist. ensembles als Bovendien is er voortdu- 'Hexachord' niet alleen rend afwisseling in de de moed en het lef maar bezetting (de hoge stem- bovenal het talent heb- men d.w.z. twee contra- ben om ze te ontcijferen tenoren en tenor bij Mor- en in te studeren. Nog ley tegenover de lage bij even verwijzen naar het Weelkes). (ook al aartsmoeilijke) en een snuifje van daar dat het net iets te veel bluf uitstraalt. Een beetje mélange-extra waarbij de bewerking op de eer ste rij staat te trappelen, maar het basisgegeven ver aan de horizon in een vergeetput verdwenen is. Dan is 'Sur le pont' me veel liever. Daarin wordt het karakter (dansend en bijtend) in de verschil lende strofebehandelin gen zelfs in de verscheid enheid nog herkenbaar voorgesteld. Van (voorlo pig) grotere komponi- sten, de heren Bach en Schubert stappen trans scripties de zaal in: de 2e bourrée uit de tweede Engelse suite, en een weldoorvoede traag zwemmende forel. Een bijzonder aangrij pend maar (weeral) aartsmoeilijk lied is 'Zo mer' van Jef Maes: een eigentijdse compositie, niet direkt zo dankbaar of inslaand, maar zoals een fresco: sfeervol en bijna orchestraal ge schreven Burt Bacharach schreef 'A house is not a home' voor 'The Anita Kerr Singer's' misschien kan deze anekdote er nog af: ik herinner me zeer goed dat, toen KerT in de jaren 60 furore maakte met een nieuw geluid, het 'close harmony' zin gen, ze zich een keer liet ontvallen dat het instu deren van dit korte lied het kwartet weken repe titie gekost had. En dat kwam uit de mond van een dame die jaren er voor al bekend stond om haar kritische benader ing van muziek en af werking. Kan je nagaan welk enorm verschil er technisch en vokaal is tussen de 'microridders' en de 'zangers'. Zelfde opmerking voor 'All through the night' van Luboff. Nog iemand die door zijn bewerkin gen, volksliederen, en dirigentschap vreselijke invloed gehad heeft op het koorzingen, en de close-harmony. Heb je ook gehoord wat een warmte, wat een schoon heid en rust er uit het 'dicht-opeen' straalt? Het volkslied is hier eigenlijk al lang kunstlied gewor den, en deze uitvoerin gen zijn niet alleen ontroerend om naar te luisteren maar bovenal om te zingen. En wonder lijk dat de struktuur er van zo tegen het Koraal aanleunt. Besloten wordt met 'In the mood' in bewerking van L. Van Gijseghem, compleet met glissandi van onder naar boven, van boven naar onder, en mochten er nog ande re bestaan ze zaten er ook in Krimineel goed. Als boeket -Op eenen boom' in bewerking van Jo De Koninck. Het para depaard, hun lijfstuk, hun bravourdoos. Stormachtig applaus, blije gezichten op en voor het theater. Nog twee bisnummers voor dezelfde prijs, en ze komen er blijkbaar pas goed in. Als ik de som maak: ne genentwintig keer ap plaus, iedereen -in the mood' en hier slaat de wierook uit het blad. Je hebt toch mensen die geluk hebben. Hexachord is binnenkort te beluisteren in de paro chiezaal van Erembode- gem. Vrijdag 21 maart. F.C. Vorig weekend speelden de leerkrachten en nog veel andere krachten in het V.T «De Muizeval» van Agatho Christie. In een regie van Tuur Van den Brulle we») het werkelijk een knap stukje toneel. Lydia Michiels, Georges Van den Bossch Johan Van den Brulle, Tonny Fortuin, Leon Symoens, Chris Vidts, Jos Vanmol e Achiel De Moor zorgden voor een vlotte vertolking. Het dekorontwerp kwam vc Francois Dehoux. (Per) B en Vokaal ensemble Hexachord: contratenor Bruno Van der Vorst, contratenor Steven Daelman, tenor Ludwig Van Gijsegem, Bariton Jo de Koninck, Bariton Philip Bouvagie en bos Lieven De Roo. (Per) Op woensdag 12 maart om 20u30 heeft in de Oktoberhallen te Wieze een Jubelkoncert plaats naar aanleiding van het 75-jarig bestaan van Rotary International. Uit het eerste pakket ha len we de twee Neder landse vertegenwoordi gers: Ic truere (anoniem) een echte pure Vlaamse brok polyfonie met pila ren van akkoorden in vo gelvlucht gebouwd en verlaten, en zo ontzet tend droef en treurig, met doorlopende stuwing en deining (eigenlijk Ro mantiek avcmt-la-lettre). Prachtige muziek waar bij de gevoelens op een weergaloze manier ver tolkt worden. Als he melsbreed verschil het dynamische opgewon den dronkaardslied «Wij comen hier ghelopen' van een anonieme drin- keboer. En dan natuurlijk "Matone mia cara' van onze Lassus. De dacht dat 'Matona' de gewone Duits-Renaissance uit spraak was van de vele Duitse vechtjassen die Italië afrotsten, en een typische stijlkenmerk van de jonge Lassus om woorden uit verschillen de talen dooreen te gooi- ren. En nu hoor ik dat het gewoon om een slechte uitspraak gaat. Nu ja tot daar. De 'Landsknechtse renade' is ook zo'n onder werp ter discussie. Het bestaat in alle versies: gemengd koor (alhoewel de tekst niet direkt uit een meisjesmond komt), groot mannenkoor, solis tisch kwartet, met pa thos, en vlakweg. Hexachord zingt het met de naakte noten, ontdaan van alle franjes. Er steekt al zoveel humor in het wisselen van de maat. het smeken en het bluffen, de Italiaanse klanken, en de ronkende 'l'Alouette' van klank- spuiter Jannequin, mis kend genie wiens koor uitvoeringen in het be kende cirkeltje van vijf ronddraaien, terwijl zijn catalogus veel en veel meer vermeldt. Ze slagen er weer in, ondanks de unieke beklemming die na de Buus-uitvoering heerst, om van de intie me vertrekwoorden over al dat 'farilarilaronfans, chinchocflocs, en andere rare vondsten, met een zwier en parelende pit tigheid in de vier stem men, die elkaar voortdu rend de pas afsnijden en het woord ontnemen, een heksenketel van borre lende nootjes te brou wen, een stormram naar de laatste maten, waarin ze samen zachtjes 'mou- rir' gaan. Koffie Laat ik bij het intreden van het tweede luik eerst even stilletjes zeggen dat mijn voorkeur (maar dat is natuurlijk zeer per soonlijk) naar het eerste deel uitging. In het twee de deel kwamen volks liedjes in citaten uit het grote repertorium aan bod, al dan niet in eigen bewerkingen. Ze openen met 'Alleluia' van Philip Souvagie: scharrelen met klanken en inzetten. Van Vic Nees zaten er ook twee bij. Nu is 'Gekwetst ben ik van binnen' een melodie die zo sereen en volmaakt is, dat het een primaire vraag is of zoiets gewoon naar een bewerking vraagt. Bovendien is die zo cocktail-achtig, met een vleugje stijl van hier Ter gelegenheid van het 50-jarig bestaan van de konserten van Willy Van der Meirsch, schrijft deze kunstenaar, komponist - violist - dirigent, een prijs uit (20.000 BF). Het betreft een jaarlijkse wedstrijd, om de beurt voorbehouden aan pianisten, violisten en komponisten. Onder zijn kunstenaarsnaam. Car lo Tarras, organiseert hij een wedstrijd voor jonge schilders. Ook hier bedraagt de eerste prijs 20.000 BF. De proef voor piano gaat door in de feestzaal van het stadhuis te Aalst op zaterdag 24 mei 1980, vanaf 16u tot 18u. De in schrijvingen van de kan didaat pianisten worden ingewacht tot 15 maart 1980. Mogen deelnemen: 1. Pianisten van Belgi sche nationaliteit, Vlaams landgedeelte, die op 24 mei 1980 min stens 16 jaar oud zijn en die de leeftijdsgrens van 25 jaar nog niet hebben bereikt. 2. Pianisten die studeren aan een Koninklijk Mu ziekconservatorium en die niet over een eerste prijs beschikken vóór 24 mei 1980. 3. Pianisten die een prijs van uitmuntendheid be haalden in 1979 (90%) aan een Stedelijk Con servatorium of muzieka- kademie en die de atte sten van de bekomen onderscheidingen kun nen voorleggen, gete kend door de HH. Direk- teuren van deze inrich tingen. Programma: 1. Een werk naar keuze van de kandidaat (mini mum 5 min., maximum 7 min.). 2. Een werk van Willy Van der Meirsch, be kendgemaakt en toege zonden aan de kandida ten op 1 april 1980. Uiterste inschrijvingsda tum: 15 maart 1980. Het inschrijvingsgeld van 300 BF kan gestort worden op rekeningnum mer 434-7140991-49 van het Sekretariaat Prijs Willy Van der Meirsch vóór 15 maart 1980. (In lichtingen: tel. 02/ 759.85.58). De kandidaten worden verzocht hun naam, adres, eventueel attesten en keuzestuk mede te de len aan: Willy Van der Meirsch, Molenstraat 75 te 9300 Aalst. Voor de prijs Carlo Tar ras gelden volgende voorwaarden: Mogen deelnemen: alle Europese kunstenaars tussen de leeftijd van 18 en 30 jaar met een schil derwerk van 0,50m x 0,60m met modeme-ab- strakte tendens of mate rie en die een vernieuwd of experimenteel beeld geven. Datum en adres voor in levering der werken: Op 10 en 11 mei 1980 tussen lOu en 16u in het restaurant «Borse van Amsterdam» op het Marktplein te Aalst. Het bekend maken van de winnaar van de prijs Carlo Tarras zal gebeu ren tijdens de overhandi ging van de finale van de muziekprijs Willy Van der Meirsch te Aalst op zaterdag 24 mei 1980 te 21u. De overhandiging van de prijs Carlo Tarras aan de laureaat zal op een later te bepalen datum te Pa rijs plaatsvinden in aan wezigheid van eminente personaliteiten. Het inschrijvingsgeld van 200 BF dient gestort te worden vóór 1 mei 1980 op rekeningnummer 434- 7140991-49 van het sekre tariaat wedstrijd Car lo Tarras. De kandidaten worden verzocht hun naam, adres en onderwerp van het toegestuurde werk mede te delen vóór 1 mei 1980 aan: Willy Van der Meirsch, Molenstraat 75 te 9300 Aalst. T.V. WAT IS ROTARY? Een persoonlijke levens houding... Een wereldbeweging voor het bevorderen van vrede, vriendschap en verstandhouding onder alle volkeren. De oudste «service-club» ter wereld, gesticht op 23 februari 1905 te Chicago door Paul Harris. Telt thans 853.000 leden, 18.374 Rotary Clubs ver spreid over 154 landen. Iedere klub tracht in haar samenstelling de trouwe weergave te zijn van het leven van de streek. Met hel oog op het verstevi gen van de vriendschaps banden en het bevorde ren van de toenadering onder de leden, wordt een wekelijkse vergade ring gehouden op een vaste dag die aan alle klubs over de ganse we reld wordt bekend ge maakt. Door konkrete ak- ties stelt de klub zich ten dienste van de inwoners van de streek. Meer in het biezonder gebeurt dit ten bate van de mindervali- den, de bejaarden en de zieken, de jeugd. Aan milieubescherming wordt gans bijzonder aandacht besteed. Op kultureel vlak levert de klub een positieve bij drage door de organisa tie van eigen manifesta ties, door de medewer king of het verlenen van financiële steun bij de in richting van alle aktivitei- ten die de kulturele ontplooiing van de streek kunnen bevorderen. WIE IS EVA MARIA? Gekende TV-presentatri- ce van het programma Mezza Musica. Geboren te Wenen waar haar va der rechter was. Begaafd met veelvuldige talenten: benevens sopraan-zan geres speelt zij viool, cel lo, piano, gitaar, blokfluit. Ging naar de Verenigde Staten van Amerika als ambassadrice van Oos tenrijk op het jeugd-we- reldkongres van de Unes co. Verbleef er een tijd, studeerde er voor tolk en ontmoette er Ludo Die- rickx, met wie zij niet al leen talen inoefende maar ook in het huwe lijksbootje stapte; wat uitlegt hoe zij uiteindelijk in België belandde en meer bepaald in het An twerpse. WAT IS HET JEUGD- EN MUZIEKORKEST VAN ANTWERPEN? Dit jeugdorkest werd ge sticht op 16 oktober 1963 als afdeling van de v.z.w. Jeugd en Muziek Antwer pen en met als doel jonge mensen de gelegenheid te bieden om zich te be kwamen in het orkestrale samenspel. Onder impuls van Profes sor Dr. Hugo Janssens, de eerste voorzitter en onder de deskundige lei ding van Ernest Van der Eycken werkte het orkest gedurende de eerste ja ren volgens een, voor een jeugdorkest, vrij ei genaardige formule: jon geren musiceren samen met en geruggesteund door een kern van oudere meer ervaren musici". In 1972 was het orkest reeds zodanig geëvo lueerd dat een struktuur- hervorming noodzakelijk werd. Met een nieuwe voorzitter, Frans Cuy- pers, en een jong bestuur werd het orkest werkelijk een jeugdaangelegen- heid. Het stijgend leden aantal bewees voldoende dat in de juiste richting werd gewerkt. Vanaf september 1975 gaf Ernest Van der Eyken, die jarenlang het or met technische en stieke vaardigheid geleid, de dirigeersto handen van de jonge twerpse en talentrijk* rigent Frans Cuypers, boren te Mortsel in 1 Thans als eerste diri< verbonden aan de Ko klijke Vlaamse Open Antwerpen en direk van de Muziekakade te Mortsel. Wegens de voortdure toename van het aktiviteiten en konce bleek het spoedig langer doenbaar om funktie van voorzitter dirigent te kumulerer oktober 1976 werd bi volg Kris Janssens, reeds een tiental j« spelend lid was, tot n we voorzitter benoem Van september tot wordt wekelijks ger< teerd op zondagmor in de voor het publiek toegankelijke Spiegel van het Internatioi Kultureel Centrum te werpen. Op zichzelf vormt reeds een vrijwel un attraktie: muziek uit c het klassiek orkestre torium tot en met avant-garde litera wordt er zorgvuldig klankt te midden van gevarieerde tentoon: lingen van plasti: kunsten. Jaarlijks geeft het or een groot aantal kon ten in gans het land. Dit vormt als het voor deze jonge men de enige beloning het gepresteerde Bij deze koncerten krij in de eerste plaats de ge virtuozen een kans als solist op te tre< terwijl ook telkens klinkende naam uit binnen- of buitenlan muziekwereld wordt ëngageerd. In augustus 1979 mai dit jeugdorkest een ste suksesvolle kon treis door Michi (USA).

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1980 | | pagina 10