KOMT EEN «ANDERE»
BASISSCHOOL VAN DE GROND?
JONGE MOEDER GEWURGD
SL0PINGS
WERKEN
M00RSELBAAN
Vlaamse «Luikerwaal» met zeer gevuld palmares
en het was
daar dat hij vernam dat in
Vlaanderen de VTB werd
opgericht door ir Stan
Leurs en anderen. Vanuit
zijn garnizoen stuurde
Van Overstraeten op de
stichtingsdag een tele
gram «ik doe mee met
VTB» zodat hij tot de
stichters en pioniers van
VTB behoort.
Na zijn militaire dienst
plicht werd hij aan de
rijksmiddelbare school te
Aalst benoemd tot leraar,
waar hij Frans en Ge
schiedenis onderwees,
twee vakken die hem ze
ker lagen. Tal van Aalste-
naars bewaren uitermate
goede indrukken van
hem uit hun leerlingen-
periode, o.m. onze bloe
deigen «Dolf», wiens Pik
kels en Ajontjes» van
Overstraeten elke week
met belangstelling leest.
Te Aalst vestigde hij zich
in de toenmalige Eiland-
straat op 't Eiland Chip-
ka» bij de Werf, straat die
nu helemaal opgenomen
is door het Amylumbe-
drijf. Zijn oudste dochter
Godelieve, nu reeds
overleden, werd er gebo
ren. Daarna vestigde van
Overstraeten zich op de
«Spinosjekater», een
veldweg aan de rand van
Aalst, waar ze eerst een
huis huurden en er daar
na hun eigen woning op
richten waar ze nog
steeds verblijven. Die
veldweg evolueerde
ondertussen tot «Park-
laan» en deel van de om
streden Aalsterse ring bij
het Osbroekdomein, vol
gens Toon van Over
straeten een deel van de
«grote verbindingsweg
Istamboel-Londen.»
Leraar gebleven aan de
rijksmiddelbare school te
Aalst tot het einde van
wereldoorlog II werd hij
bij de «bevrijding» ge
ïnterneerd gedurende elf
maanden te Lokeren en
te Gent in de Wollestraat.
Zijn Vlaamsgezindheid
had hij hooit onder stoe
len of banken gestoken
doch verder ging het niet
en na elf maand heeft
men hem vrijgelaten met
een brevet van betrouw
baarheid. Vrijkomen zon
der om het even welke
straf was zeer uitzonder
lijk en wat meer was, het
ging in het onderwijs met
een bevordering gepaard
want een overplaatsing
naar de hoofdstad was in
het officieel onderwijs
aangezien als een pro
motie. Te Molenbeek
bleef hij dan in funktie tot
hij 55 was om dan met
vervroegd pensioen te
gaan en zich meer en be
ter aan de,VTB te kunnen
wijden.
Kutureel werker op
niveau
Abstraktie gemaakt van
VTB-VAB was hij fel be
drijvig op het kultureel
vlak. Hij is de stichter van
het «Verbond van Vlaam
se Heemkundigen»,
stichter-initiatiefnemer
van het «Salon van
Vlaamse Humoristen»,
stichter-initiatiefnemer
van de jaarlijkse bekro
ning van het beste teater-
gezelschap. Hij maakte
een tijdlang de inventaris
van alle molens in Vlaan
deren, bestudeerde en
publiceerde gedeeltelijk
het Vlaams kultuurbezit,
zoals het verspreid is
over heel Europa. Stok
paardjes voor hem waren
zeker de familienaam-
kunde en de rubriek «Zon
en schaduw over Vlaan
deren». Zijn vele andere
kulturele aktiviteiten be
lichten zou ons te ver
brengen.
De eerste taken die men
van Overstraeten in de
VTB toebedeelde waren
van journalistieke aard,
wat zowat in de lijn van
de familietraditie lag. Zijn
vader was journalist en
zijn zoon Toon is het
eveneens.
Hij werd in 1926 hoofdre-
dakteur van «Toerisme»
wat later «De Toerist»
werd.
In 1927 werd hij voorzit
ter, in 1931 sekretaris
VTB, in 1933 afgevaardig
de-beheerder. Het werd
met hem een opeenvol
ging van initiatieven,
zoals de toeristenmar
sen, de sterritten, de
stichting van «de Bad
gast» waaarvan hij
hoofdredakteur was van
33 tot 39, de organisatie
van de afdeling privé-rei-
zen, de opening van VTB-
wandelpaden, het oprich
ten van uitkijktorens
e.m.a. In 42 stichtte hij
heemkundige bladen,
voorloper van «Ons
Heem», waarvan hij de
hoofdredaktie waarnam
en bracht VTB en VAB bij
elkaar. In 1948 werd hij
stichter-hoofdredakteur
van «De Autotoerist». In
50 was hij een van de
medestichters van «de
Vlaamse. Kampeertoeri-
sten». Officieel voorzitter
van VTB werd hij in 52.
Ook van de «Vlaamse
Toeristische bibliotheek»
nam hij het hoofdredak-
teurschap waar. «De
Wacht op de Weg», pech-
verhelpingsdienst, werd
door van Overstraeten
gestart in 1968. Van
Overstraeten was lid van
de Hoge Raad voor Toe
risme, Hoge Raad der
Wegen, van de Kuituur-
raad van Vlaanderen.
Van Overstraeten is voor
al bekend om zijn wel
sprekendheid en zijn or
ganisatietalent. Bij talloze
gelegenheden was hij de
bezielende feestrede
naar, hij zorgde voor het
aanbrengen van talrijke
gedenkplaten, oriëntatie
tafels monumenten, rust
banken, e.d.m
Belangrijke verwezenlij
kingen
Uiteraard is het begon
nen met VTB en kwam
VAB slechts veel later. De
Vlaamse Automobilisten-
bond ontstond trouwens
niet onder de auspiciën
van VTB en een belangrij
ke realisatie van Van
Overstraeten ligt zeker in
het laten naar elkaar
groeien en tenslotte fu
sioneren van VTB en
VAB. Zijn belangrijkste
verwezenlijking zo in VTB
als VAB is de opbouw
van een grote Vlaamse
kuituurvereniging, die
niet alleen strijdbaar
Vlaams was maar tevens
zeer modern door haar
service-verlening. Wie lid
wordt van VAB hoeft nog
geen 100 Vlaamsge
zind te zijn. Het wordt
bijna de beroepsvereni
ging van de automobili
sten waarbij hij natuurlij
kerwijze aansluit.
Vertrekkend van een
Vlaams-strijdende kui
tuurorganisatie heeft hij
er alleszins het karakter
van bewaard en er des
ondanks een service-or
ganisatie van gemaakt
die honderdduizenden
mensen terecht aan
spreekt.
Pluralistisch is VTB-VAB
steeds geweest en zowel
katolieken als vrijzinni
gen hebben er zich
steeds in thuisgevoeld.
Alhoewel van Overstrae
ten bekend staat als een
Vlaams nationalist is hij
met zijn vereniging
steeds buiten en boven
de partijpolitiek gebleven
met goede kontakten in
alle middens.
Oud en toch Jong
Begenadigd met twee
merkwaardige geschen
ken, een goede fysische
en eveneens een goede
geestelijke gezondheid
tot op hoge leeftijd
noemt van Overstraeten
oud worden niet moeilijk.
Op zijn elfde jaar beloof
de hij bij zijn kommunie,
toen ook nog de eerste,
nooit te zullen roken
noch drinken. Dus proef
de hij nooit een druppel
bier, wijn, sterke drank.
Evenmin rookte hij. Veel
beweging nemen echter
wel. Kilometers ver stap
pen en dan, na even de
voeten te hebben ver
zorgd, weer naar een an
dere aktiviteit, dat noemt
van Overstraeten levens
kunst.
Slapen was er niet zoveel
bij want vóór midder
nacht raakte hij nooit
onder de wol.
Zelf reiziger?
In de beginperiode was
een reis naar de Rijn
reeds heel wat. Bretagne
leek reeds op een expedi
tie en alleen de midden
klasse kon zich dergelijke
reizen permitteren.
Een echte globe-trotter
kan men van Overstrae
ten dan ook bezwaarlijk
noemen al zag hij wel
Europa en kwam hij in
Zuid-Afrika en in Thai
land. Wel typisch dat de
man die aan het hoofd
stond van een automobi-
listenbond zelf geen auto
bestuurde. Hij heeft ge
woon geen rijbewijs.
Reizen aanziet hij vooral
om te leren, maar deels
ook uit amusement. Het
land dat hem meest be
koort is Frankrijk. Samen
met zijn echtgenote Pau
lina Willems waarmee hij
58 jaar geleden in het hu
welijksbootje trad wil hij
liefst naar onze zuiderbu
ren. Naar Frankrijk land
met tal van mogelijk
heden en verder land met
Bretoenen, Vlamingen,
Basken, Catalanen, Italia
nen en Duitsers. Hij wilde
niet op reis gaan op kos
ten van zijn vereniging.
Is van Overstraeten een
Aalstenaar geworden?
Een echte Oiljsteneir ze
ker niet. Hij is een Truie
naar gebleven.
Is een karnavalziel hem
vreemd, de streek kent hij
alleszins als weinigen en
in het kultureel leven van
de streek heeft hij zich
ten volle geïntegreerd.
Toch blijft hij een echte
Haspengouwer, die
ongelukkig is als de voet
ballende «Kanaries» ver
liezen. Ook de esbatte
menten van «Eendracht»
Aalst volgt hij (in de
krant) zeer getrouw. Een
dag van twijfel is voor
hem de dag dat St.-Trui-
den het op de groene
grasmat opneemt tegen
Aalst. Voor wie hij dan
zou moeten supporteren
zou voor hem een vraag
teken zijn.
In zover is hij echter Aal
stenaar dat hem te Aalst
steeds heeft getroffen de
zoveel meer soepele ver
houding tussen de socia
le groepen te Aalst dan te
St.-Truiden, waar de
maatschappij nog veel
meer gedifferentieerd is
en burger en arbeider ki
lometers van elkaar
staan. Te Aalst zit het ver
schil volgens hem alleen
in «mijnheer». De ene is
gewoon «Lowie», de an
dere «meneer Lowie».
LH
De scheidende VTB-VAB voorzitter Jozef Van Overstrae*
ten, bij een van zijn talrijke bezoeken.
Vakantiewoningen in
Duitsland hebben een
groot voordeelin te
genstelling met heel wat
nieuwe kompleksen in
het Middellandse Zeege
bied zijn ze ruim van
opzet en hebben ze een
comfortabele inrichting.
De grootste keuze op dit
gebied wordt geboden
door de vakantiewonin
gen specialisten «Inter-
home» met meer dan
1000 woningen. Katalo-
gus met prijsopgave is
kosteloos te verkrijgen,
bij Interhome, Louiza-
laan 226 te 1050 Brussel
(02/648.99.55.)
In de reeks vormingsavonden georganiseerd door chures nouvelles d'Edu- leerplan '36 beveelt teihs
IMAVO, het Instituut voor Marxistische Vorming, cation Populaire» uitgaf andere reeds het gebruiljdi
had verleden vrijdag in de Mikisklub in de Nieuw- waarbij hij de «school van een schooldrukpert c
beekstraat een inleiding door André Messens oud- voor het volk» stelde tenzeerste aan.
schooldirekteur van een stedelijke school te Vorst- tegenover die «van de De school van Fréinejr
Brussel, plaats gevolgd van een levendige diskussie bourgeoisie». Fréinet wil- vergelijken met anti-auler
waarbij heel wat mensen van de ruim dertig aanwe- de vooral dat de kinderen toritair onderwijs gaajrc
zigen aan bod kwamen. graag naar school kwa- niet op want bij Fréinej
Inspelend op de proble
matiek van het «Ver
nieuwd Onderwijs» in het
algemeen had men het
hier nu meer speciaal
over «een andere basis
school».
De spreker, een fervent
aanhanger van de Franse
pedagoog Freinet die het
wegens allerlei remmin
gen niet verder bracht
dan tot onderwijzer en
dus een ware man van de
praktijk kan worden ge
noemd, schetste dan,
vlot gebald en tekenend,
levensloop en denkbeel
den van deze man die in
Frankrijk bij zijn afsterven
40.000 leerkrachten als
mocht6 rekenen9e''doch ^en geïnteresseerd publiek luistert naar de sprankelende voordracht van oud-direkteu I
wiens denkbeelden in André Messens. (Per) |n
ons eigen land minder zelfde belangstellingen men, dat ze er gelukkig groeien -afspraken» dootei
goed wortel schoten. In en naar eigen ritme zijn, dat ze leren naar ei- de leerlingen onderlinje
Wallonië, met als een- geen evaluatie m.b.t. gen mogelijkheden, dat en met hen begeleidt*
trum Braine l'Alleud de medeleerlingen maar ze zelf hun centen kun- gemaakt,
kwam men tot 9000 aan- vergelijkingen met zich nen beheren en zich later
hangers doch in Vlaande- zelf het eigen standpunt kun-
ren bereikte men derge- schoolleerboeken zijn nen verdedigen,
lijk aantal zeker niet. Wel uit den boze. Uitgegaan
werd o.m. door de heer moet worden van wat het
Messens zowat heel de kind werkelijk belang in-
Vlaamse regio doorkruist boezemt,
om de ideeën van Freinet
te verspreiden.
bk
Komt er vernieuwing? Ir
In het kleuteronderwijs,,
komt het kind reeds ve{|,
Invarianten meer centraal te staajr
Freénet stelt een aantal doch de breuk met
invarianten, zaken die basisschool bestaat nojn
men zeker niet mag steeds. Vernieuwing zojv,
doen. Zo bvb dat men beter uit de basis groeie
niet altijd gelijk heeft om- dan van boven uit wol
e Mds «LdwuedUA dat men volwassen is. den opgelegd. I
reken en bij die is Quasi elk schoolmens Evenzeer stelt hij dat alle Vernieuwing wordt doj
Un4 7r% Lixntorinnon on Hnccifi- tal van faktnren hemos
«De man met de druk-
De wereldvreemdheid pers»!
van de klas, «La cage aux Met dergelijke principes
ours»,
UUI9", I CKCI I Cll VII UIC r L
«dertiq knullen voor je» het roerend eens. Ze om- kwoteringen en klassifi- tal van faktoren bemoi
interesse blijvend wek- zetten in de praktijk is ceringen van leerlingen lijkt. Vernieuwing vraa|
ken en onderhouden echter «an other ques- onderling moeten wor- meer inzet van de lee
werd de hoofdkommer- tion» doch dit ging be- den vermeden en verder krachten, maakt het ol
Imavo-animator Jos De Geyter en gastspreker André Messens hadden het over Freinet.
Het werd een boeiende avond (Per)
vermoedde en zich
verstopt had. Met de elle
boog sloeg hij een vens
ter stuk en kroop binnen.
Van Nadine echter geen
spoor te bekennen. Ze
zou bij haar vader aan de
Vismijn zijn geweest.
Toen ze drie uur later
toch thuiskwam vond ze
Schuddinck slapend aan.
Wakker wordend werd
het dadelijk een hoogop
lopende ruzie, eerst in de
woonkamer, daarna in de
slaapkamer. Uit de kon-
stataties blijkt immers
dat zowel op het gelijk
vloers als op de verdie
ping hevig werd gevoch
ten. Bezeten als hij was
dat Nadine hem «de
is chiro wel enkel voor
meisjes.
Ziezo, het laatste woord
is bijlange nog niet ge
sproken. Niet over de
toekomstige huisvesting
van drie groepen. Ook
niet over de uiteindelijke
bestemming van de vrij
gekomen ruimte. Het
wijkkomitee Jaar van het
Kind Aalst-Rechteroever
had vorig jaar suggesties
ook voor dit deeltje van
hun oever. Wellicht zul
len ze niet zwijgen nu het
tot reële wijzigingen-
komt. Er zal dus nog wel
wat «gepraat» worden
vooraleer de aannemer
met zijn werk kan be
ginnen.
(Peter)
bons» wilde geven gooi
de hij haar plots op de
grond en wurgde haar.
Met de blote hand. Daar
na, wellicht om zeker te
zijn dat ze dood was, nog
eens met zijn sjerp.
Toen hij zeker was dat
Nadine geen tekenen van
leven meer gaf ging hij
buiten, dwaalde wat rond
in de omgeving, ging nog
even een kijkje nemen in
het oord van de misdaad
en trok, van bij de ope
ning, van café tot café.
Rond 9 u. maandagvoor
middag werd het hem te
machtig en bekende hij
dat hij Nadine had ge
wurgd. Met de politie die
dadelijk door een her-
bergiester was verwittigd
ng Roger Schuddinck
gewillig mee. Wenend.
Het parket van Dender-
monde stapte ter plaatse
af. Gebleken zou zijn dat
de vrouw met Schud
dinck wilde breken daar
ze zijn steeds weerkeren
de brutaliteiten beu was.
Na het afstappen van het
parket, de ondervraging
door de gerechtelijke po
litie van Aalst en de lijk
schouwing op Nadine De
Vulder te Gent werd
Schuddinck dan maan
dagnamiddag officieel
aangehouden en in ver
zekerde bewaring ge
bracht.
In de nauwe «Ingang Van
Bemten», een straatje
met nauwelijks een do
zijn huisjes, in nummer
11, een schamele woonst
van amper een viertal
meter breed met een
deur en een venster er
naast en nog een venster
bovenaan getuigt nog de
reeds buitenstaande vuil
niszak dat eens in dat'
huisje leven was. Nu is
het er volledig doods en
gesloten. Alleen het hou
ten schutsel vóór de in
geslagen ruit is nog een
stille getuige van het vre
selijk drama dat zich in
deze woning waar Nadi
ne nog geen jaar vertoef
de, heeft afgespeeld. En
de baby?
L.H.
nis van Fréinit.
Op zoek naar verniewing
reisde hij o.m. naar de
Sovjet-Unie om te zien
hoe het, ook in het onder
wijs, anders kon.
Zelf werkzaam in één- en
tweeklassige schooltjes
in Zuid-Frankrijk, o.m. in
St.-Paul de Vence en Can-
stek en bedoeling van de- dat alle leerboeken uit de volgen door de ouders
ze avond met een hete
rogeen publiek te buiten.
Principieel stelde de inlei
der toch:
het gebruik van een
schooldrukpers (later
overgenomen door het
Belgisch leerplan '36) is
belangrijk.
schoolpraktijk
dwijnen.
Resultaten
Zeker blijkt dat de kinde
ren er graag naar school
gingen en dat ze hun
de controle door de
spektie veel minder mal
kelijk, wordt door de i
spektie beoordeeld dO'
mensen die het vaak
de praktijk zelf (nog) ni
deden en stuit op wei
nes wist hij een aantal drukken zelf eigen tek-
II ow/ ia kreativiteit behouden. Of standen van ekonon
Kinderen ze aans'u't'n9 met het sche er, financiële aa
leerkrachten verspreid
over het hele Franse terri
torium voor zijn ideeën te
winnen waaruit «la Cor
poration de l'Enseigne-
ment laique» ontstond
met «l'institut corporatif
de l'école moderne»
waar diskussies gaande
waren over onderwijs
vernieuwing.
Binst WO II behorend tot
sten wat kreativiteit en
interesse impliceert. Fréi
net is dan voor velen ook
«de man met de druk
pers».
via zeefdruk konden
geschreven teksten wor-
sekundair onderwijs, ook van bvb. uitgeveriji
met aanpassingsperiode, waarvoor leerboeken ni
kunnen realiseren is een mogen verdwijnen,
andere vraag. Een aantal
hedendaagse pedagogen Besluiten
hebben daar op zijn Moderator Jos De Geyl
zachtst gezegd twijfel dankte en besloot n
over en na een achtdaag- enkele kerngedachte
deTgereproducèerd""De >"=zoek van een emi- Tegenover mastodont-
teksten werden verkocht nent deskundige uit onze kazernescho en stelt
en wonnen daardoor aan zelf aan Fréinet ,n lever meer kleinschalig
belanqrijkheid St.-Paul de Vence had In het debat over h s>
-een dokumentatie- 'elf? de «man met de ondetwi,s moeten de o
centrum is noodzakeliik dmkpers» twnfels en ders hun woord kunn
het maquis in de streek als antwoord op de vele sprak hij van zijn theorien meespreken en geijvee
van Vercors en erna lid vragen van de kinderen te herzien. Statistieken dient te worden voor o „e
van een «Comité de Vigi- waarbij uiteraard bij het over beze aansluiting voeding tot mens en ni
lance» bleef hij aan de raadplegen van naslag- met het sekundair onder- specifiek tot het vormfe
taak om, van de basis uit, werken zelfwerkzaam- wiis bestaan er alleszins van nuttige schakels
vernieuwing in het heid aan bod komt. met zodat veel gepraat in het arbeidsproces,
onderwijs te brengen. het blijft noodzakelijk het ijle zweeft. Volgende vormingse-
Hoofdprincipes van Fréi- technieken aan te leren vond van Imavo op vr
nit waren o.m.: als rekenen en stellen "De man met het krijtje» dag 14 maart te 20 u
een kind komt niet als volgens de projektme- Het voorstellen alsof de de Mikisklub met lid v jr
«tabula rasa» naar de thode wat in groepswerk werkwijze van Fréinet het KP-bestuur Jan
school maar heeft een ei- resulteert 'van «methode» wil hij
gen leve, met eigen inte- uitwisseling tussen n,et horen) alleenzalig-
resse en werkzaamheid scholen van hun teksten makend is is uiteraard
zelfwerkzaamheid is leidt tot een massa lees- verkeerd. Boven alle
primordiaal in de school, stof op kinderlijk niveau, «methodiek» staat de
«Le Têtonnement», het Geld voortkomend van «man met het krijtje», de
met de handen beleven verkoop ervan dient voor schoolmeester» die het al
van de realiteit. Observa- de kinderen te worden ban niet waarmaakt,
tie alleen is onvoldoende, beheerd. Wel liet Fréinet sporen
Men moet het zelf heb- Uiteindelijk stichtte Fréi- achter en verdween met
ben gedaan en doen. net een eigen uitgeverij hem ook niet (helemaal)
werk in groepen met die zeer qoedkooe «Bro- zÜn schoolpraktijk. Het
Brauwer met een zei
originele kijk op 150 ja
België en de Vlaamse E
weging.
