VAN «PAUSIPONE» NAAR «BEUKENHOF» HtiiitiafiPifei 14 - 14.3.1980 - De Voorpost Beukenhof, vanuit een andere hoek. (PER) Het huidig stedelijk sportkompleks aan de Mijlbeek- se Langestraat heeft wel een lange voorgeschiede nis waaraan ook andere straatnamen als de «Beek straat», de «Schendelbeekhofstraat», de «Bergekou- ter» e.m.a. herinneren. Niet in het minst de vlak bij het Beukenhof gelegen «Rustoordstraat». «Ru stoord» is ongeveer de vertaling van het Griekse «Pausipone», de naam die Kanunnik Van Crom- brugghe aan dit goed reeds faf vóór 1833 zoals trouwens blijkt uit de notariële verkoopaffiche van notaris J.M. Ferdinand Evit uit de «Klapstraet». P.C. Alosta vond er een degelijk klubhuis. (PER) «Hof te Schendelbeke» en «Hof te Mijlbeke» De uit het Meldertse Kra- vaalbos spruitende «Mo lenbeek», ook «Mijlbeke» genoemd, die onder het huidige goederenstation te Aalst in de Dender uit mondt, vloeide door een vochtige vallei met wei den of «meerschen» waarin vroeger grote hoeven of «Hoven stonden. Doorheen deze vallei liep en loopt nog steeds de Langestraat die rond 1667 de naam «Mijlbe- ckestraat» droeg en van af 1710 «langevelt» heet te. «Aan den omdraai», zegt Petrus Van Nuffel, «verrees een groot hou ten kruis» en daar recht over lag het «Hof te Schendelbeke» afhanke lijk van een leengoed (1495) dat rond 1710 de naam kreeg «'t Hof der Drie Velden» (zie de hui dige «Drieveldenstraat»). Aan de stenen brug lag het «Hof ter Beken» toe behorend aan Jan Frans Van den Broucke. Hier lag ook in de 16* eeuw het «Hof te Mijlbe ke» in 1523 toebehorend aan Jan Van Ceulebroeck en dat later in het bezit kwam van bovenge noemde Jan Frans Van den Broucke, heer van Ter Beken. In 1754 verkocht Jonk heer Alexander Bellarmi- nus Van den Broucke, hoofdschepen van het «Land van Dendermon- de», dit goed voor 2.800 gulden aan oud-schepen en weesheer van Aalst Johannes Tack. Van dan af werd het landgoed ge noemd «Tack's Ka steelken». Dit Kasteeltje met wallen omgeven en het erachter een beukenplanterij en vijvers kwam einde 18" eeuw in het bezit van Ig natius Bernadus de Crombeen uit Kortrijk die in 1772 te Aalst trouwde met Amaria-Angela de Smet. «Tack's Kasteelken» Tijdens de Franse Om wenteling vonden tal van priesters een veilig onderkomen bij deze edele familie. De erfgename van de fa milie de Crombeel ver kocht het goed dan aan Kanunnik Constant-Wil lem Van Crombrugghe, principaal van het Aal- sters Kollege dat reeds «bisschoppelijk» was. Geboren te Geraardsber- gen stichtte deze Kanun nik de Kongregatie van de Jozefieten voor prie sters en zusters en ook die van de Dames van Maria te Aalst. Het Kollege kende onzer zijn bestuur een reële bloei met 375 leerlingen doch werd in september 1825 onder het Hollands Zeker geen parkeerproblemen op het Beukenhof. (PER) Bewind gesloten. De Ka- t omgeven door brede grachten die gedempt werden. Ook het bos is een latere aanwinst. Dit stuk grond aan de over kant van de beek werd aangekocht in 1900 en was een zure weide. J Molen, Molenhuis en - WM'Mvm/A'"' I Zwemkom mi |n de 15" eeuw de molen H|. Él aan de abdij «Ten Ro- 1L ff! zen». Hij is reeds vermeld V in het schepenboek van X *1 1455-56 als «coorenmo- i i Tl 'en ende slachmolen». In i Y J-"' de «Staeten van het Goed 1711» lezen we dat Joost De Riddere «de meulens daer hij op - woont in pachte heeft - - van Mevrauwe d'Abdes- - se van den Roose». In 1866 woonde op de molen de mulder P.J. Po- Voor elk wat wils. voor jong en oud. (PER) mei 1888 ingewijd en kende sinds een ware toeloop van volk. In de zomermaanden wordt elke zaterdag aan de grot een mis gelezen en velen gaan er jaarlijks ter beevaart. Twee gedenkplaten bij de grot herinneren aan de bescherming van het ge hucht onder beide werel doorlogen. Op zondag 29 mei 1938 werd het bestaan van de Grot gedurende 50 jaar plechtig gevierd. Pausipone had toen «fris se bospaadjes en fluwe len graszoden, een lom merige vijver met han gende passerelle, mach tige pijbomen en bloeien de kanstanjelaars, popu lieren, beuken, berken en eiken». Verder de Mijlbeek met haar bruisende cascade. nunnik vertrok na een verblijf van elf jaar te Aalst terug naar Gent doch kwam ieder jaar zijn verlofdagen doorbren gen op zijn geliefd Mijl- beeks buitengoed «Pau sipone». Het- rusthuis met refter, rekreatiezaal, keuken en kamers op de verdieping was gelegen in een prachtig natuurkader met bomen, vijvers gevoed door het toen nog kristal heldere water uit de Mo lenbeek waarin gevist en waarop geroeid werd. «Campagne» van het Kollege der Jezuïeten In de eerste maanden van de Belgische Onafhankelijkheid, in 1831, keerden de Jezuïe ten terug naar hun Kollege. Op woensdag 24 juli 1833 werd in de afspanning St.-Marten, bij «Jouf- vrouw de weduwe Plaet- sier» in de Korte Zout- straat door notaris Evit ent «Patrimoniële Buy- ten-Goed met Hofstede, Landen, Meerschen en Bosch» gekocht van de Kannik door de Jezuïten. Volgens de affiche bevat te het «een schoon, aan- genaem en welgelegen buyten-goed, bekend onder de naam «Pausipo ne», omringt van vyvers, ende daer van afhangen de Hofstede en Landen met boomen beplant». Het was ontstaan door samenvoeging van het «Hof te beken» en het «Hof te Mijlbeke» langsh een de Mijlbeek. Hoe het buitengoed er uitzag in 1833 toen het door door de Jezuïten werd aangekocht is nog te zien op een ets van de Loose. Het was nog het zelfde gebouw doch zon der verdieping en zonder beide bijgebouwen links en rechts. Verder bijna geen bomen en in de richting van Mijlbeek een nu niet meer bestaande windmolen. De boomgaard werd er later bijgevoegd. Hij was De zaakvoerder Van Der Straeten samen met de uitbaatster, Mevrouw Van Durme-De Smet achter de toonbank in het Beukenhof, (per) Toneelgilde Hoger Op repeteert eveneens in het Beukenhof. (PER) Niet in het minst de hoogste boom van «'t Beukenhof, de door mis sionaris De Smedt, oud- leerling van 't Kollege, nu geklasseerde uit Califor nia meegebrachte se quoia, een boom met a.h.w. elastieke bast. Het feest bracht o.m. een optreden van de Kon. Harmonie «Al groeiend bloeiend», «Maria-liede- ren» onder leiding van komponist onderpastoor De Bruyne, een goed ge stoffeerde optocht, en een plechtig Lof. De Sportpleinen Tot aan het rektoraal van Pater Van Dommelen wa ren de kollegestudenten alleen voor hun spelen op het park van de villa aangewezen. Na aankoop van de meer sen aan de overkant van het paadje kon worden gevoetbald. Hoogtepunten bereikten de sportprestaties onder het prefektschap van Pa ter Thienpont. Er stonden turnapparaten, er was de zwemkom en er werd ge roeid. Zijn opvolger, Pa ter Sluyts, organiseerde wedstrijden in ajletiek, zwemmen, lopen, sprin gen, enz. De sinds vele jaren popu laire St.-Aloysius-spelen die eerst in het Kollege zelf werden gehouden verhuisden naar het bui tengoed. Verval Na wereldoorlog II waren tijden en mensen zó ver- anderderd dat deze spe len geen interesse meer kregen. Tijdens de oorlog waren de studenten verplicht om de veertien dagen naar huis terug te keren om «levensmiddelen, broodbonnetjes en ge wassen linnen» te halen, gewoonte die na de oor log burgerrecht had ge kregen, althans wat be treft het naar huis rijden. In 1956 verordende Pater Provinciaal St. Danis dat de studenten elke zater dag naar huis zouden worden gestuurd om ook de surveillanten eens wat rust te gunnen. Deze en andere redenen zette het Kollege er toe aan het buitengoed van de hand te doen. V.z.w. «Interparochiale Speelpleinen» Gespeeld werd met de gedachte een' kollege op te richten buiten de stad naar het voorbeeld van Turnhout. Uitbreidingsmogelijkhe den waren er ook in het Oud-Begijnhof. Toch werd geopteerd voor de centrale positie, vlak bij St.-Martinuskerk en Grote Markt en de uit breiding van het Kollege die zich opdrong zou in de Pontstraat gebeuren. Dat vroeg belangrijke geldmiddelen en, «al zegt men dat de Jezuïeten rijk zijn, geld hadden ze niet», lacht ons Pater Ge- niets toe. Dan maar de terreinen van Beukenhof verkopen. In 1958 werden ze ei gendom van de «Interpa rochiale Speelpleinen vzw» en ten dienste ge steld van onderwijsin richtingen als vakantie patronaat. Eerst in 't be gin alleen bedoeld voor zomerse dagen. Er was geen verwarming. Doch uiteraard naderhand uit gebreid voor meer en po lyvalent gebruik. Het «kasteeltje» werd af gebroken en er kwam een cafetaria met feest zaal en vergaderzaal en een woning voor de uit bater. De vijver werd ge dempt en er kwamen meer sportterreinen. Ook wellicht wegens geldnood werd het goed gedeeltelijk in 1975 aan de stad verkocht. Stadseigendom Nadat op een deel grote ruimte reeds «medisch centrum» opgericht werd het door Deken De V( sekretaris Clinckaert de stad verkocht o| december 1975. pervlakte bedroeg 54 a. Het goed werd gede M' lijk door de stad verp dj aan de firma Van Ameele en deze rat richtte samen met iniser trieel Jean De Bruyr air technisch-kommercief en direkteur van een t selse firma Fernand. der Straeten de PVB/L CA op. Deze PVBA f 1(je de het goed van 1.9.7 31.8.85. Een wel naardige naam die g« Hef centrale punt: de sporterreinen. (PER) devijn. Het huis, in 1858 hernieuwd, draagt nog het jaartal 1778. Het be hoorde tot een der vier korenmolend die Aalst in vroegere tijden bezat. Het Kollege kocht de mo len in 1901 om het water te kunnen afleiden naar de nieuw gemaakte zwemkom. De stilgeleg de molen ging meer en meer verroesten en is in duigen gevallen. In 1957 ten slotte werden molen en wiel afgebroken. Het molenhuis bleef alleen over en werd samen met het buitengoed in 1958 verkocht. Op schilderijen van P. Raeymans kan men de moeien nog zien. De zwemkom werd ge bouwd in 1870. Volgens de annalen was het een moeilijk werk. De hokjes werden vernieuwd in 1928. Vele generaties studen ten, waaronder ook onze zegsman pater Geniets toen hij kollegestudent was, hebben er leren zwemmen. Nadat de stad een «moderne» zwemk om kreeg taande dé oude stilaan weg. Er kwam ook een refeter in 1873 en een «salie d'exercices» waarin de internen op zomerse da gen hun maaltijden namen. De Grot Broeder Petrus van Halst bouwde de grot, het mooiste monument van verduidelijking vraag eI De PVBA ontstond, j zovele zaken, ini «aan den toog» na voetbalwedstrijd. De ploeg werd geleid een transporteur m Ie CA-mions («CA» wijl de baas van de re ploeg met een Jt J reed. Vandaar de e zins bizarre naam F d j CA». Doel van de PVBA stimuleren van de in het algemeen. tae| aantalvoetbalklubs, lend in SETOK MTSA (minitornooi|j'dg stad Aalst) zijn er de. Verder ook petal rw klub «Alosta», tennii «Beukenhof» en toijini groep «Hoger onafhankelijk van |n PVBA maar er wel r^s mee samenwerkend,^ gebouw dat gehCt, werd bestaat uit een^ak te feestzaal, een ifve drachtzaal met bar, rging en sanitair enpPs: woonhuis. De nieuwe groep r reeds heel wat wett realiseren en het pleks nieuw leven iten blazen. Zo werd ooi kaartklub die regeli^1 aktief is opgericht ei nooien organii kwam men met koi op rollen en wordf hoopt op medewe van het stadsbe voor realisatie van kaatsterrein. Verder er regelmatig huv en andere feesten, savonden, T-dansan noem maar op. sportverenigingen e ganisaties met een li dig doel wordt de mits kleine vergoi voor een schoonr beurt, gratis ter bes king gesteld. Rechtstreeks heeft weinig te maken mt stadsbestuur vermil huurt van pvba Van Ameele maar onr streeks voor prakt problemen als bvb voer van gas over J Iers van de Voor met schepen en voor het monium met Annie De Maght. Dat «Beukenhof» springlevend den ligt voor een onbelangrijk deel beleid van Fernand Van der en aan de werkkracht van ters, het echtpaar Durme - De Smedt. Zo wordt ook lang, meer bepaald dag vóór karnaval, terdag 16 wielerploeg «De streek» in voorgesteld. Pausipone Ze weVd op e' M <PER>

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1980 | | pagina 14