Luc De bode:
liever op de Velodroom
Lieven Brackman:
Kontrole moet strenger zijn
miel Schuddinck:
itobouwer en renner
René De Brucker:
later (misschien) prof worden
DE VOORPOST
De Voorpost - 14.3.1980 - 33
telrennerij,
tkulairder i
trmoeden:
daarna
teidene
a voriet
Jr hij de
«Ik hen een middelmatig SDurter. kan behoorlijk wat geld kan verdienen. Zit er de gezondheid kunnen
Bode, lonkt meer naar de velodroompoort dan
ruwe kasseien van het Franse Noorden. De
uit Waasmunster wordt in juli meerderjarig, en als
bolde hij slechts één keer als triomfator over de
Dat gebeurde uitgerekend in «zijn» dorp, na afloop
race die door «zijn» supportersklub was georgani-
j beleefde er erg veel pret aan. Indoormocht hij
e malen het zegegebaar maken: negen keer als
Sinds hij amateur werd, is dat aantal flink gestegen,
n individuele ritten als in ploegkoersen (de jongste
Poncin) laat de Bode zich gelden.
Bode vindt het jam-
t aan het pistewerk
aandacht wordt ge-
m in de kranten:
nochtans geen min-
onderdeel van
en zelfs
dan sommi-
je zit steeds
gebeuren, net zoals
voetbalmatch. Een
is anders: je
voorbijflit-
is het weer
wachten vooraleer
te gebeuren staat.
Bode heeft een
voor de velodroom:
meer mijn genre. Ik
verder schoppen als
an als wegrenner
Bode woont aan de
Molen te Waas-
In Klein-Lokeren,
Neerstraat, komen
van zijn «Fanklub»
vindt het fijn dat
trouwe sup-
als één man achter
staan. Toch be
de wielrennerij als
Luc werkt als
en dat wil hij ook
doen. Al weet je
Als hij ooit écht
J doorbreken, dan zou
diet voor een homp
brood en een zak patatten
prof rijder willen worden: je
moet behoorlijk aan de kost
kunnen komen, anders blijf
je waar je bent.
Houdt Luc De Bode niet
van een steile klim en is hij
meer spurter dan macht
mens, dan belet dit geens
zins dat hij in het voorjaar
en de zomer ook aan weg
wedstrijden deelneemt. Zijn
sterkste wapen is zijn vlijm
scherp eindschot. Al lokt
een massasprint hem niet
erg aan, toch laat hij zich
niet zo makkelijk naar «de
bagage» drummen. «Als er
een paar onverlaten tussen
zitten, wordt het erg gevaar
lijk, doch iemand met erva
ring en routine, kan voor
zichzelf en de anderen veel
onheil voorkomen».
Wielrennen op zichzelf is
geen riskante boel. Toch
niet bij de profs: die zijn
veel beter beschermd dan de
jeugdkategoriën. Jongeren
moeten nog bagage opdoen,
stielkennis verwerven van
daar.
Doping? Luc De Bode ge
looft dat er meer gepraat
wordt dan geslikt. Hijzelf
werd twee keer naar het
plasjes hok geroepen, maar
dat deerde hem niet: «Vol-
«lk ben een middelmatig spurter, kan behoorlijk wat
temporijden. Maar klimmen? Nee hoor. niets voor mij», dat niet in. dan blijf je
René De Brucker (in juni wordt hij 21 jaar) kent zichzelf gewoon liefhebber: je gaat
blijkbaar goed. Of niet? Vooral dat «middelmatig spur- uit werken en fietst voor de
ter» vinden de konkurrenten een beetje te bescheiden pret.»
vanwege de Aalstenaar die onder het spandoek al eens Koersen een gevaarlijk
kan «ontploffen». Als je geen snelle kerel bent, vergaar stieltje? «Je loopt steeds
je nooit het aantal overwinningen dat René sinds zijn het risiko te vallen. Wat de
debuut in 1974 bijeenfietste. Als nieuweling waren er dat gevolgen van zo'n salto
16, bij de juniores 22 en sinds hij amateur werd, maakte zijn, is onvoorspelbaar,
hij reeds acht keer het zegegebaar. Maar als je steeds maar
René De Brucker deed men zich sterk dat De Bru- met de daver op het lijf
cker mettertijd een be- loopt, moet je zelfs niet
roepsrenner wordt waar ve- meer op straat komen,
len naar opkijken: hoe lang Daarenboven: ken je één
is het geleden dat in de Sint totaal ongevaarlijke sport-
Martensstede een coureur discipline? Ik niet». René
met naam en faam is opge- De Brucker gaat regelma-
staan? naar de dokter: «Ik vind
René bekijkt het erg nuch- dat erg belangrijk. Als je
ter en realistisch: «Ik zal er n'et honderd procent fit
...jalles voor doen om een bent. zal de arts je wel
bineêrt zijn (keiharde) loopbaan op te bouwen. Of vertellen dat er wat schort
sport met een job. Niet ik voldoende talent in huis en h°e Je eraan verhelpen
heb om voor kopman te kan. Een auto breng je
spelen, is een nog niet te toch ook regelmatig naar
beantwoorden vraag. Des- de garage voor nazicht.»
noods wil ik ook helper Over doping wordt her en
worder. Toprenners lopen der veel gepraat, vindt Re-
aan de Oude Dendermond- er niet zo dik. Belangrijk né: «Ik ben ervan overtuigd
sesteenweg te Aalst, maakt is, dat je behoorlijk wat dat bepaalde «middeltjes»
zoals de meeste jonge ren
ners: hij droeg er zorg voor
eerst een diploma te beha
len vooraleer zich «in de
stiel» te storten. Hij is A3-
houtbewerker en werkt
momenteel aan de stads
diensten te Aalst: De Bru
cker maakt het zichzelf dus
niet gemakkelijk. Hij kom-
sïecht bekeken.
Prof
Bij «De René's Vrienden)
in het lokaal «De Belskes»
de gezondheid kunnen
schaden». Sinds hij vijfjaar
geleden begon te koersen,
is hij slechts vier keer naar
de dopingkontrole moeten
gaan. Het is weinig.
René De Brucker meent
dat supporters erg belang
rijk zijn voor een renner.
Ook thuis moet men
«koersminded» zijn. An
ders kom je nergens:
«Eerst waren pa en ma er
allesbehalve voor te vinden
met een wielrenner onder
dak te zitten. Nadien zijn
ze honderd procent bijge
draaid,-en dat stemt mt
gelukkig.»
Een specifieke verzorgt
heeft René niet, wel ga;
hij af en toe naar c„-
massage.
Welke overwinning Ren..
De Brucker de belangrijk
ste vindt? «Die keer toen ik
bij de juniores te Deinze
Eddy Planckaert in de
spurt voorafging.»
(mm)
Luc De Bode. (ar)
gens de dokters doen op-
peppilletjes het niet, het is
veel beter je op tijd te laten
onderzoeken en te doen en
te laten wat de arts zegt».
Moet je er als jong renner
een verzorger op nahou
den? «Ik heb er een», zegt
De Bode, «die man bewijst
enorm veel dienst; hij mas
seert me, reikt de drinkbus
sen aan, kijkt de fiets na en
geeft raad.
Thuis staat iedereen achter
Luc: het is prettig als je op
wat morele en materiële
steun kan rekenen.
Het winterbaanseizoen zit
er zo goed als op. Het wa
ren goede maanden voor
Luc De Bode die zich
ontpopte tot een van de bes
te «indoorrijders». Komt hij
over enkele weken ook als
wegrenner op de voor
grond? (mm)
•l Schuddinck? Een boom van een vent. Een kerel
lacht in armen en benen. Een wielrenner met talent
\Al kwam hij vorig jaar weinig aan de bak. Maar dat
'een verwondering baren: Danny werkt in ploegen-
bij een Brusselse autobouwwer. Als je die bedrijvig-
<m den brode moet kombineren met de wielrennen/,
het niet zo vlot. En toch: langzaam maar zeker wil
•n carrière opbouwen. Dat hij wat kan, is reeds heel
geblekenals nieuweling won hij zes keer. Bij de
es maakte hij elf maal het zegegebaar. Het is niet om
de daken te gaan schreeuwen, doch de meesten
iten met veel minder tevreden zijn.
jiel Schuddinck woont massaspurt schrikt hem niet
ét nu met buurdorp ge- af: hij is een spurter en dus
'fneerde Serskamp. Zijn mag hij niet bang zijn van
heidjorfm stichtten metter- enig risiko: «Iemand die al
ïen (een klub «De Danny- een paar keer met hebben
hrijyd«i», een sloegen hun en houden tegen een stukje
•eilijfcn op in café Cavaria wereldbol pletste, zal mis-
en. I de Wanzelesteenweg. schien voorzichtig zijn.»
nenifién man staan ze achter Doping? «Daarover wordt
paaipoulain. nogal wat geluld. Eén zaak
.vordkan als hobby staat paalvast: pillen slikken
iet <jDaniël Schuddinck met- of spuitjes krijgen, schaadt
laarjW een goedbetaald prof- de gezondheid, dus blijf je
het trakt kan losweken, is beter van die rotzzi af. Als
;ensl graag meegenomen, je sport wil bedrijven om
en *r daar is hij nog lang jezelf kapot te maken, kap
aan toe: eerst en vooral je er beter mee.» Daniël
eft idt hij pas op 25 augus- Schuddinck is reeds drie-
n. 121 jaar, en is het nog maal naar de kontrole moe-
ner.ïmum een jaar wachten ten gaan: «Uiteraard viel het
ren paleer hij de leeftijds- telkens negatief uit.»
rsleir heeft bereikt. Voorts Het seizoen staat voor de
:ns ér hij er zichzelf (en an- deur. Er zitten reeds een
feitrn) van overtuigen dat aantal kilometers training
kseijhef als broodrijder waar op. Daniël hoopt dal het
'fi\mfnaken: «Eer je beroeps- hem in de komende weken
i er her kan worden, stroomt en maanden voor de wind
louWeel water naar de zee. Je
ij zat voor de sport leven, je
'verindig veel inspanningen
ree toosten en zelfs Spar-
anffls leven of het wordt een
sndo/»
mee üël droomt er, zoals de
tig, 'sten, van prof te wor- Prof worden? Francois
maar erg snel toehap- Nauts glimlacht eens: «Als
n zal hij nooit doen «Be- je op mijn leeftijd begint te
)or (rijk is te weten in welke koersen, dan moet je er niet
best !g je verzeilt. Er zijn meer in zoeken dan een
wo lepsrenners die niet uit hobby.
st kosten komen. Mij niet De Stekenaar is inderdaad
ed ien Als ik niet meer kan een laatkomer en een laat-
n g dienen dan in de autofa- bloeier: op tweede Kerstdag
ïakt 'k. blijft wielrennen voor van vorig jaar is hij 29 ge-
Ider een hobby.» worden. Als je weet dat hij
tide uddmck weet niet of hij oas in 1976 debuteerde.
e, n t behoorlijk zou kunnen mag je de konklusie zelf
:uns nmen: op onze bijna trekken.
Jeri kke wegen kun je jezelf Nauts, die aan de Frans
t d( tilijk testen. Wél staat hij Van Brusselstraat te Stekene
cht i stuk als temporenner en woont, moest onmiddellijk
wé Ier het spandoek is hij bij de amateurs van start.
sbehalve een «trage». Geen lol. Doch het viel alle-
lent tssen blijft het werken maal goed mee. Buiten alle
Jen door te breken. Daniël verwachtingen zelfs, want
n je er dit jaar eens keihard zijn elfde wedstrijd was
om 'naan gaan. Htj weet wat reeds goed voor een over
ga kan DusKoersen is winning: «Ik had het nooit
Vin 1 leven en hij vindt deze durven dromen».
;r B dp line niet eens gevaar- Sindsdien maakte Franqois
Waarom ook. Zelfs een nog vijf keer het zegege-
Daniël Schuddinck. ar)
gaar. Zijn werk in de auto- Maar zich reeds nu honder-
fabriek opzeggen, doet hij dprocent op het wielrennen
evenwel niet: hij wil geen te koncentreren, vindt hij
beroepsamateur zijn zoals veel te gewaagd: de toe-
velen. later zal wel blijken komst zal leren hoe het
welke richting hij kiest. moet. (mm)
Lieven Backman is pas 17 geworden. Piepjong nog, och
hij weet wat hij wil: wielrenner worden. Vooraleer het
zover is, moet hij nog een lange weg afleggen. Maar dat hij
wat kan, geen meelopertje is, weet hij evenzeer.
Zijn resultaten bewijzen dat trouwens. In 1978 debuteerde
hij. Het was een aanloop, leren fietsen, in het peloton
rijden. Vorig jaar gooide hij reeds hoge ogen. Al acht keer
het zegegebaar maakt, negen maal als nummer twee door
de finish komt, en bovenop dan nog zes derde prijzen
pakt, mag je niet klagen.
Deze in Gent geboren Aal
stenaar weet vooralsnog
niet wat zijn sterkste wapen
is. Hij spurt snel. staat be
hoorlijk zijn man in het
temporijden en als er wat
hellingen op het parkoers
liggen, schrikt hem dat niet
af. Lieven heeft voorts
zichzelf getest: hij wilde
weten of hij ook op de piste
zijn weg vond. Het werd
een geslaagd experiment:
vooral temporijden ligt
hem.
Leerkontrakt
Lieven Backman zit niet de
godganse dag met de wiel
rennerij bezig: hij wil niet
met blote handen staan als
ooit of later zou blijken dat
hij van het fietsen zijn be
roep niet kan maken.
Daarom sloot hij e n leer
kontrakt af... met in ei
gen ouders. Het be 'kent
meteen dat hij de n dige
faciliteiten krijgt om te rai-
nen. Dat laatste is nati ïr-
lijk erg belangrijk. Als ij
als renner zijn weg m t
vindt, kan Lieven Brack
man nog steeds in dt
brandbeveiliging. Want dat
laatste zou hij in dat geval
beroepshalve aanpakken.
Is koersen gevaarlijk? Toch
wel: «Maar noem me een
sportdiscipline die risiko-
loos is.» vraagt Lieven zich
terecht af. Vooral als je
met een groot peloton naar
de streep gaat. is het uitkij
ken geblazen. Je moet er
voor zorgen dat je vooraan
zit, in de spits loop je min
der gevaar tegen het weg
dek te pletsen.
Porf worden? «Waarom
niet. De meesten beginnen
eraan met in het achter-
je te begeleiden. Wel is de
morele steun van een goeie
supportersklub belangrijk.
«Vallen en opstaan», waar
van het lokaal in café 't
Muisken te Aalst gevestigd
is, staat achter hem en daar
is Brackman erg gelukkig
mee. Voorts is het ook Dri-
«Er moet dringend wat ge
daan worden om de doping
eruit te krijgen. De kwaal
moet bij de wortel uitge
roeid: dat ze beginnen bij
de allerjongsten, de junio
ren aanpakkenen de ama
teurs aan de tand voelen.
Bij de profs moeten ze het
hoofd de gedachte later
naar de top te klimmen.
Onderweg haken de mees
ten af. Velen zijn geroe
pen. Het aantal uitverkore
nen ligt aan de erg lage
kant. En dan nog. Hoeveel
profs zijn er niet die nooit
uit de schaduw treden?»
Moet een jong rennertje
om de haverklap naar de
dokter? «Ik doe het in geen
geval. Ons gezin is homeo-
patisch, dus.. Ik meen dat
het belangrijk is dat je leeft
zoals een sportman, en eet
wat de gezondheid niet kan
schaden».
Een verzorger? Hoeft hele
maal niet. meent Lieven
Brackman. Als ze thuis al
les voor je doen, heb je
niemand anders nodig om
Lieven Brackman. (ar)
ma dat <^owel zijn ouders
als zijn broer de wielrenne
rij positief benaderen. Uit
stekende supporters zijn
ook de heer en mevrouw
Matthijs.
Strengere kontrole
Lieven vindt het rot dat hij
nog geen enkele keer naar
de dopingskontrole moest
gaan: «Het schijnt dat het
een kostelijke onderne
ming is. Maar waarom laat
men de renners geen be
paald bedrag storten dat
daarvoor zou worden aan
gewend. Mijn ouders zijn
bereid bievoorbeeld 500
frank per jaar, of een ande
re som te betalen. Maak
een simpele vermenigvuldi
ging en je zal verbaasd
staan over het eindgetal...»
niet meer gaan zoeken: die
zijn naar mijn oordeel vol
wassen genoeg om te weten
wat ze met hun eigen li
chaam kunnen en niet mo
gen. Ik heb acht wedstrij
den gewonnen, was negen
keer tweede en arriveerde
dertig maal in de eerste
vijf. Geen enkele kontrole
heb ik ondergaan. Ik vind
het gewoon wraakroe
pend!»
Lieven Brackman benadert
met veel optimisme het
nieuwe seizoen. Graag wil
hij nog beter doen dan vo
rig jaar. Hij hoopt voor
zichzelf dat het lekker
loopt en meent dat het ook
voor zijn beste vriend, Guy
De Vreese vruchtbare
maanden worden, (mm)
vaar. Prima voor iemand
die in ploegendienst werkt
en tussen de vlagen door
moet trainen en koersen.
Nauts is steeds een doorzet
ter geweest: hij zag er niet
tegen op 's avonds op de
klasbanken te gaan zitten en
een stiel te leren: hij behaal
de een diploma B6IB2 en
komt als lasser behoorlijk
aan de kost in een bedrijf te
Sint-Niklaas. Om links en
rechts een frankske te ver
dienen, klimt hij niet op de
fiets: «Voor mij is het een
hobby, en dat blijft het
ook.
Spurten
Vanzelfsprekend houdt
Franqois Nauts het bij re
gionale wedstrijden: dagen
lang van huis weggaan om
ritte nwedstrij den te betwis
ten, is niets voor hem. De
plicht roept. En die plicht
bestaat er gewoon in iedere
dag prezent te zijn als het
uur is aangebroken om «het
dagelijks brood» te verdie
nen. Kan hij zich behoorlijk
uit de slag trekken als moet
gespurt worden, dan huivert
de Stekenaar af en toe als
een «dichtbevolkt peleton»
naar de eindstreep flitst: «Ik
vind zo'n massasprinten erg
gevaarlijk. Ik zou niet graag
op een goeie dag met heb
ben en houden tegen een
streepje wereldbol pletsen
en aan die salto verwondin
gen overhouden. Vergeet
niet dat ik 's anderendaags
moet gaan werken..
Doping? Daar worden nog
al wat roddels over rondge
strooid. Jan met de pet weet
er steeds alles en nog wat
over, en steeds hebben de
renners het gedaan. Ik vind
het rot. Persoonlijk doe ik
gewoon wat de dokter zegt.
Als je bij een arts te rade
gaat, en je drijft achteraf je
eigen zinnetje door, of je
slikt wat brol die ze je links
en rechts in je handen stop
pen, zou men je gerust een
dwaas mogen noemen.»
Franqois is in de vier voor
bije seizoen slechts één keer
op doping gekontroleerd
geweest: in 1979, te Belsele-
Waas, waar het plasje van
zelfsprekend yegatief was.
Dat zich oppeppen met al
lerhande scheikundige mid
deltjes vindt Nauts trouwens
een schadelijk gedoe: La
ter krijg je daar de weerslag
van. Sport bedrijven mag
niet uitmonden in een tome
loze prestatiedrang: het
moet je gezondheid kunnen
ten goede komen, en niet
omgekeerd.
Franqois Nauts staat, even
als zijn kollega's - renners,
met de neus op een spik
splinternieuw seizoen: mee
draaien met de «goeie ama
teurs», af en toe eens win
nen en aan de wielrennerij
pret beleven, is alles wat hij
ervan verwacht.
(mm)
brengt U alles over
uw streek
In Belsele kreeg nieuweling Frankie Bossaert
een nieuwe fiets, tdic)
