F* NIEUW LEVEN BRENGT l<ONTBIJT MET JULIA» VOOR HET EERST V V "V Dj>aasklokken komen De lente is op reis Op avontuur De Voorpost - 4.4.1980 - 15 nag i irzitta :er Kd g ove 'er he lenho ij, dus an bi Jurgen Tack aan het orgel, hij wordt de medewerker van de Kinderkrant, (per) Voor het eerst verschijnt in De Voorpost een kinderkrontje. Minister De Backer had wel een mooi idee bij het oprichten van de kinderkrant. Maar vlug was het jaar van het kind achter de rug en alles viel uit elkaar, dus voortaan geen kinder krant meer. De Voorpost zette zich in om een nieuwe kinderkrant samen te stellen. En dit lukte ook. Vanaf deze week zal er steeds een halve bladzijde voorbehouden worden voor de kinder krant. Zo een halve bladzijde lijkt niet veel maar om dat alles te maken is er wel heel wat tijd nodig. Alles moet vlug gebeuren en toch moet het nauw keurig blijven. Juist daarom verwachten we ook dat jullie er allemaal aan meewerken. De eerste vraag die er nu bij jullie oprijst is natuurlijk: «Hoe moeten we daaraan meewerken?». Moeilijk zal het niet zijn, laat je pen even schrijven of je potloden tekenen. Is er iets te doen in je buurt, wel ga dan even kijken en schrijf het op papier of neem een potlood en teken wat je gezien hebt en stuur het ons op. Ook foto's mogen maar dan wel wit-zwart. Maak ook je tekeningen in wit-zwart. Alles wat je geschreven of getekend hebt mag je sturen naar onze redaktie: per adres De Voorpost, Kinder krant, t.a.v. Jurgen Tack, Pontstraat 64, 9330 Aalst. Zijn broer Wouter is al een even goede muzikant. Op zeer jeugdige leeftijd won hij zelfs een wereldbeker. Ook Wouter zal teksten, tekeningen enz. maken voor de kinderkrant Wie helpt nog mee? (per) V" Zoek in de volgende tekening 10 verschillende cijfers, (de oplossing vind men in de kinderkrant van volgende week) uyst oals ieder jaar zullen we ook dit jaar paaseieren finnen rapen. De paasklokken zijn weer met hun orlijkse ronde begonnen. Zondag kunnen we weer het Fred tie huis op stelten zetten om te kijken waar de ierrt lashaas dit jaar zijn eitjes en kuikentjes heeft ver- kaer urliji Mafet ene ei ligt in een boom, tijd of no de maaltijd, daar 'Ideifct andere achter een denkt men niet aan. Men vaJ|ruik. Sommige eieren lig- denkt ook niet welke gevol- nlceifen zelfs op de meest gen dit kan hebben. Als je itseif"1^ogelijke plaatsen waar te veel hebt gegeten krijg je a -jemand aan kan. Ze bren- buikpijn en ook als men zijn het voelen. De paasklokken mogen ons dan wel eieren brengen om op te eten voo£n vaipocolade maor ook nog datidere figuren van choco- je inde en een hele serie lek- erdijernijen. Ze brengen grote maar vergeet dan vooral h kleine eitjes. En als al dat niet met mate te eten ®u(Jjkkers verzameld is glun- i'kefren kinderogen. ^et l^eujlijft dan alleen niet bij kij- eiien. Vlug start men met het «nullen van de eieren. Ge- iterieurt dat nu voor de moal- tanden te poetsen Indien men dit vergeet zal Pasen niet meer een mooi en blij feest zijn maar een feest waarbij de ene buikpijn en de andere tandpijn heeft. tussen de heren Wind en Regen tegen de Zon. Juf frouw Zon zal de boven hand wel moeten krijgen daar men zegt: na regen komt zonneschijn. Wan neer de zon echter zal ko men valt nog af te wach ten. Meneer Winter zal voorlopig nog wel een tijdje stond houden waarbij zijn ministers Regen en Wind hem zullen helpen. Al onze hoop is dan ook gesteld op mevrouw Lente met haar minister Zon. We vragen haar dan ook gauw meneer Winter te overmeesteren en zo de zon te laten schijnen en weer mooi weer te maken. De lente begon op 21 maart, hoewel daar niet veel van te zien was. We zouden zelfs denken dat de lente op reis is. Misschien heeft meneer Winter me vrouw Lente gevangen ge nomen. Er kunnen verschei dene zaken gebeurd zijn met mevrouw Lente. Eén ding staat vast: of ze nu op reis is of niet, de lente is er nog steeds niet. Wie weet komt ze ooit nog weer. Hoewel ze misschien op reis is, eenmaal zal ze wel terugkeren, vroeg of laat.. Meneertje Wind met zijn buurman Regen zijn op dit ogenblik de baas. Het zal tot een felle strijd komen In het Aalsterse stadspark werden alle speeltuigen ver nieuwd. Alles wat van het harde, onvriendelijke staal was gemaakt, werd vervan gen door het kindervriende- lijk hout. Er was voor ieder wat: stoere ridders namen de burchten in, avonturiers trokken naar het oerwoud over de wankele hangbrug gen met in de diepte een snelstromende rivier. Niet alleen voor ridders en avon turiers was er plaats, ook voor bloemenverkoopsters in een romantisch bloemen- winkeltje was er werk. Vlie geniers verkozen dan ook de schommels, anderen daalden liever de diepte in langs de glijbaan om dan neer te ploffen in het heerlij ke zand. Een minicircus voor akrobaten die graag klimmen en in de netten vallen is er ook wel te v den. Bergbeklimmers ku nen er dan ook wel hi eerste lessen nemen. Vo wie er nog niet is gewee zal het zeker wel de moeit waard zijn om even gaan t kijken. zondag 6 april brengt de Aalsterse toneelvereni ging Nieuw Leven de laatste voorstelling van klutiiOntbijt met Julia», een blijspel in twee bedrijven Graham Burton in een regie van Vik Moere- ians. Dankzij de buitengewoon knappe vertolking 'an Ulrich d'Haese werd dit een behoorlijk stuk meel. •ntbijt met Julia» heet én van de beste toneel tukken te zijn van Gra- lam Burton, maar mist och de pointes die een ilijspel echt aantrekke- ijk maken. Julia be- roont met haar zus Mai ne een moderne flat in te stad. Maisies man is >fficier bij de marine en értoeft reeds maanden n Amerika voor een of mder projekt. De echtge- ïoot van Julia verblijft lis schrijver van boeken over vreemde volkeren al Baanden in El Salvador. 3p een avond arriveert luzzie, een kollega van daisies man. Daar Mai- lie weg is naar een feest je laat Julia zich door laan voor haar zus en irengt ze de avond door Ontbijt met Julia, een giller! Buzzie. Deze valt ttomdronken in slaap en moet dan ook vooral ge er zit voor Julia niets an- zocht worden in de dub- ders op dan hem naar de belzinnige logeerkamer te brengen. mans benut de scène maximaal; op sommige ogenblikken wordt het voortdurend over- en weergeloop van de ak- teurs weliswaar irrite- bemerkten we helemaal in het begin, waar Julia een kop koffie schenkt uit een lege .thermosfles. En in het laatste tafereel ke ken we ook verwonderd situaties waarin de personnages Diezelfde nacht komt steeds meer verschrikt Bren, Julia's man, totaal geraken. onverwacht van zijn ex peditie thuis. Dit is met- Door een beredeneerd gebruik van de scène een de aanleiding voor kan de aktie tegelijker een hele reeks misver- tijd gevolgd worden in standen waarbij enkel drie verschillende ka- lulia het hoofd koel kan mers, wat het komisch houden. Dit verhaal effekt van de verwikke- biedt een uitstekend ge- lingen nog in de hand geven voor een dolle ko- werkt. Overigens was medie, maar daarvoor is het dekor zeer knap de dialoog te zwak en te ontworpen en afgewerkt, banaal. De spanning Regisseur Vik Moere- (per) rend, maar dat is eerder aan het verhaal zelf te wijten. Het tempo had best wat sneller gekund in het eerste bedrijf, maar vanaf het vierde ta fereel loopt het stuk als een tiein. Op de plaat sing van de akteurs valt weinig aan te merken, terwijl de timing erg belangrijk in dit spel zonder meer perfekt was uitgekiend. Slechts twee details werpen een klei ne schaduw op de zeer goede regie van Moere- mans. Een eerste foutje op toen diezelfde Julia er in slaagde een bood schap bij de melkboer in minder dan vijf seconden af te haspelen, Myriam De Vleesschou wer speelt de moeilijke rol van Julia. Ze brengt haar rol uitermate gecon centreerd en komt vrij natuurlijk over; enkel in het derde tafereel doet haar zenuwachtig geloop nogal gekunsteld aan. Bovendien beschikt ze over een welluidende stem en een verzorgde, frisse uitspraak. Door haar bescheiden maar doeltreffende vertolking zet Myriam De Vlees schouwer het akteerta lent van Ulrich D'Haese extra in de verf, wat van de aktrice heel wat inzet vereist. Luc Van den Broeck ver tolkt de figuur van Bren, Julia's echtgenoot, nogal mat en inspiratieloos. Hij akteert eerder stijfjes en beweegt zich houterig over de scène. Doordat hij de overtuiging mist om de komische aspek- ten van zijn rol te bena drukken kan hij het avon tuurlijk karakter van Buz zie nauwelijks suggere ren. Een ongewoon rijke mimiek kan daar weinig aan veranderen. Wij kunnen ons moeilijk van de indruk ontdoen dat Luc Van den Broeck zich maar zo en zo voelde in de huid van zijn person- nage. Conchita is het fri vole vriendinnetje van Buzzie in dit verhaal. Hoewel ze slechts in het derde toneel ten tonele verschijnt, brengt Nadia Morel haar rol met brio. Ze weet zich moeiteloos aan te passen aan het tempo en de sfeer van het verhaal. Nadia Morel is een aktrice met per soonlijkheid die, mits wat meer aandacht voor haar vaak onverzorgde uitspraak, zeker nog van zich zal laten horen. Beste akteur en lieveling van een andermaal erg vriendelijk publiek was echter Ulrich D'Haese. Hij speelt in dit stuk de rol van Buzzie, de onver wachte gast van Julia. Buzzie is een goedgehu meurde en lichtzinnige, maar charmante officier, blakend van zelfvertrou wen en van geen kleintje vervaard: hij deinst er niet voor terug de (ver- Twee mannen in huis is steeds een probleem, (per) meende) vrouw van zijn kollega en beste vriend het hof te maken. Voeg daaraan toe dat Buzzy Bourbon drinkt zoals een normaal mens water en je hebt een perfekt beeld van deze bon vivant. Ul rich D'Haese slaagt erin een echte, uit het leven gegrepen figuur neer te zetten. Hiervoor kan hij een beroep doen op zo wat alle kwaliteiten die een rasakteur kenmer ken: een goede stembe- heersting, een expressie ve mimiek, vlotte en na tuurlijke bewegingen, koncentratie en podium- presence. In een drietal taferelen komen deze ei genschappen zeer goed tot hun recht. In het twee de tafereel imiteert hij, tot grote hilariteit van de aanwezige toneellief hebbers, op onnavolgba re wijze het dronkemans- gebrabbel van de straal bezopen Buzzie. Maar het hoogtepunt komt vlak na de pauze, waar de akteur een enig mooie solo ten beste geeft in de vorm van een danspartij met Julia's strijkijzer en een Weense wals met zijn pantalon. In de ijzerster- ke slotscène tenslotte geeft Ulrich D'Haese nog maar eens een staaltje van zijn veelzijdigheid als hij aan het vechten slaat met Bren. De aan wezigen konden hun pret niet kwijt en bedachten de akteur terecht met een ware ovatie. Een pluimpje tenslotte voor de technische ploeg die belichting en klank verzorgde en daar werk van maakte. Ondanks de zwakke dialoog die «Ontbijt met Julia» ken merkte, mag deze pro- duktie van Nieuw Leven best gezien worden. TV Ingewikkeld maor met een happv end. (per)

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1980 | | pagina 15