KRISIS: BROCHURE ALS HOUVAST
TEGEN DOEMDENKEN
SE
VRIJE tribune
uw woord
2 - 23.1.1981 - Voorpost
De redaktie is niet verantwoordelijk voor de inhoud en heeft het
recht de teksten in te korten.
NIEUWJAARSMIJMERINGEN
Een blad is omgedraaid... een nieuw jaar is begonnen
De klassieke nieuwjaarswensen worden uitgewisseld.
Soms zeer lief, zeker goed bedoeld, het is prettig, het schept een
vriendschappelijke atmosfeer maar helaasdaarmee verandert
de wereld niet. Dit is geen pessimisme wel realiteit. De jaarwisse
ling kan en moet terzelfdertijd een gelegenheid zijnom met een
nuchtere kijk en veel gezond verstand onze sociaal ekonomische
situatie te bekijken. De kranten brengen hun jaaroverzicht qua
aktualiteit, tijdschriften pluizen de financiële slechte situaties uit;
we krijgen statistieken, cijfers (vooral rode)..
Het is onthutsend., de zondebok is gevonden: de staat, de
regering, het stadsbestuur...
En wij??? Hebben we niet met volle teugen genoten van onze:
welvaart? Hebben we de ziekteverzekering niet gebruikt en
misbruikt? Rijden we niet konfortabel rond in onze auto over
onze snelle autobanen? Koerst onze jeugd niet uitbundig rond op
lawaaierige brommers? Eten we ons niet ziek? Alles is zo vlug
klaar in onze moderne keukens. Gaan we niet tussendoor een
tijdje werken, en daarna rustig stempelen? Genieten we niet van
ons brug- of gewoon rustpensioen - geflankeerd door verplegend
en verzorgend personeel We kijken rustig naar voetbal op T V.
of spelen een partijtje tennis... in de nieuwe sporthal.
We gaan lekker zonnen in het Zuiden of kamperen aan zee de
wereld is klein geworden... de Canarische eilanden zijn dichtbij.
Het is ons allemaal gegund., van harte maar het kost geld
niet alleen uit onze eigen zak. maar uit de staat en stadskasten
gevuld door die «lieve belasting betalers» We leven op eikaars
kosten Onze politici, onze syndikale afgevaardigden... ze heb
ben ons zo royaal bedeeldze willen immers aan onze kant
staan... ze willen ons alles geven, als gulle sinterklazén delen ze
geschenken uit., neen heiligen zijn het niet, ze kunnen geen
mirakelen doenen zichzelf vergeten doen ze ook NIET?
Maar wie werpt er de eerste steen? De vette jaren zijn voorbij...
we weten het en bezuinigen moeten we allemaal.
Ik wens dan ook aan allen die bestuursverantwoordelijkheid
hebben: veel politieke moed en een feilloos inzicht. Spoor met
verstand en geef het goede voorbeeld
De jeugd wens ik werklust en levensmoed: de hele wereld staat
voor U open... blijf toch niet stilzitten.
Aan de volwassenen zeg ik: houd van uw werk en doe het met
hort en ziel.. De werklozen wens ik een job., maar niet in 't
zwart... er is nog veel te doen.
De bejaarden wens ik een rustige oude dag, omringd, gewaar
deerd en verzorgd door hun «eigen familie».
Aan allen wens ik een goede gezondheid... de ziekteverzekering
zal er wel bij varen!!!
Dr. Anny Dierick
Mystiek en werkelijkheid
Stadssekretaris Chris WiHems, van kristelijke huize, is een
vriend en naar ons gevoel een eerlijk man. Het is vaak gebeurd
dat we doorheen gesprekken en diskussies meer raakpunten
ontdekten dan meningsverschillen, dat we kortom dichter bij
mekaar staan dan onze ideologische verscheidenheid zou laten
vermoeden Het is, in elk geval voor ons, een hartversterkend
gevoel We lazen dan ook met zeer veel aandacht zijn bijdrage in
De Voorpost van 16.1.1981 onder de titel «in ti|den van
soberheid wens ik u voor 1981 de vruchten van de geest» Die
vruchten van de geest zijn dan: liefde, vrede, geduld, trouw,
vreugde, vriendelijkheid, goedheid. Wij kunnen deze gevoelsgela
den geestesvruchten grif onderschrijven. Maar wanneer Chris
Willems ze gaat wensen om ons met gelatenheid in het bad van
de steeds verdere versobering te laten onderdompelen dan
stellen we zeer duidelijk «Neen Chris, daarmee zijn we niet
akkoord» De geschiedenis heeft ons geleerd dat eeuwen lang de
arme sukkel met dezelfde argumenten en met de hoop op een
beter leven in het hiernamaals in zijn armoeketens vastgekluis-
terd werd en dat hem deze visie werd aangesmeerd door hen die
hetzelfde geloof beweerden te bezitten maar toevallig tot een
andere, de bezittende klasse, behoorden Niets heeft die arme
kompel van zijn rijke broeder voor niets gekregen. Wat hij
vandaag verworven heeft is steeds gegaan doorheen zware strijd
en vele offers en als daar in de laatste jaren ietwat gulzigheid
naar bezitten is bijgekomen dan is dat slechts naar het voorbeeld
van hen die de kristelijke naastenliefde als zoethouder voor het
kleine grut bleven hanteren en zelfs niet bereid waren ook maar
een cent van hun eigen rijkdom af te staan. De werker heeft door
zijn strijd zichzelf verheven en een betrekkelijk groter stuk van de
totale koek naar zich toegehaald. Aan dat stuk wordt nu
geknaagd en om dat te slikken moet men de kleine man doen
geloven dat in deze zogeheten sombere tijden iedereen moet
versoberen, inleveren, matigen. Deze preek wordt dan gehouden
door de machtigsten die helemaal niet bereid zijn deze stelregels
ook op zichzelf toe te possen. Er zijn in ons land een 20%
mensen die niets meer in te leveren hebben en onder de
armoegrens zijn gevallen. Er zijn ook 44.000 families die
gemiddeld elk 70 miljoen bezitten. Met het beoefenen van de
geestesvruchten die Chris Willems ons wenst, zal er aan deze
schrijnende onrechtvaardigheid geen barst veranderen, integen
deel. Von onze kant zouden we dan onze wensen voor 1981 niet
tot de prijzenswaardige «vruchten van de geest» willen beperken
maar aanzetten tot een grotere solidariteit en meer vastberaden
heid in de strijd voor het wegwerken van het enorme verschil dat
er nog steeds tussen de armen en de rijken in dit land bestaat. In
deze welbegrepen aktie voor solidariteit en meer rechtvaardig
heid staan we resoluut aan de kant van de gewone man die
bereid is te aanvaarden dat iedereen moet inleveren noor
draagkracht en vermogen moor die met steeds meer verontwaar
diging aststelt dat steeds weer bij hem wordt aangeklopt terwijl
de meest draagkrachtigen en meest vermogenden de veilige rust
in hun rijk schuthok wordt gelaten Deze laatsten zullen ook
liefde, goedheid, vriendelijkheid, geduld, vrede, vreugde en trouw
aan iedereen aanprijzen en toewensen Meent gij, Chris Willems,
dat zij ook bereid zijn deze deugden in de praktijk om te zetten.
Tot bewijs van het tegendeel geloven wij van niet.
Jos DE GEYTER
EEN OVERGROTE ETTERBUIL
De zeldzamen die meteen de oorzaken van de crisis begrepen,
stuitten niet zo lang geleden op een muur van onverschilligheid,
erg genoeg om te twijfelen aan het gezond verstand van allen die
zich warm nestelden in een welvaartssyndroom
Een hele opluchting dus, toen de storm over de structuurhervor
ming luwde en de crisis plots probleem nummer 1 was.
Er ontstonden toen minstens drie compleet nieuwe soorten
crisisprofeten
De eerste soort zijn de blinde vinken die nog niet weten waar de
klepel hangt, maar die in alle toonaarden de schuld bezingen van
de fraudeurs, die voortvluchtigen naar fiscale paradijzen en
noem maar op. Bijzonder simplistische mensen m.a.w. die maar
niet kunnen begrijpen dat hun oplossing het zekerste middel is
om de hoogste werkloosheid aller tijden te scoren. De energiecri
sis was voor heel wat bedri|ven trouwens al de druppel die de
volle maat van belastingen en sociale lasten deed overlopen. Als
men morgen de puntjes op de i gaat zetten en 200 miljard gaat
verhalen op bedrijven en zelfstandigen. Mijnheer De Geyter,
gaan beslist alle deuren dicht. De zelfstandigen zijn wel idealis
ten, maar niet zo gek om voor de hemelse dauw te werken.
De tweede soort zijn de doemdenkers, die ons bewust de angst
op het lijf jagen en daar handig gebruik van maakten om de
matiging door te drukken en ons, in een regeringsverklaring,
zelfgenoegzaam zand in de ogen te strooien met niet minder dan
10 inspanningen Zeer middelmatige en alleszins misleidende
inspanningen overigens, die slechts een uitstel van executie
betekenen
Het is ekonomische krisis en dus zou «men» maar eens
moeten gaan bezuinigen. Naar keuze: inbinden, matigen,
versoberen. De vraag is of dit een degelijke remedie is, of
loonvermindering inderdaad voor nieuwe werkgelegen
heid kan zorgen, voor een ekonomische heropleving. Of de
krisis geen andere oorzaken heeft... Het is de verdienste
van de K.P.B. als eerste partij een brochure aan de «krisis»
gewijd te hebben. In bevattelijke taal wordt een analyse
van de krisis gebracht, gekoppeld aan een reeks voorstel
len om uit het slop te geraken. Voor 10 fr. te verkrijgen:
Nieuwbeekstraat 35, Aalst (053-21.13.27)
Laat ons bij wijze van
inleiding Piet De Moor
citeren die er in De Nieuwe
van eind december uitge
breid op inging: «Wie deze
brochure niet heeft gelezen
en het K.P.-plan niet kent kan
nog moeilijk met gezag gaan
spreken of schrijven over kri-
^isverschijnselen, oorzaken,
oplossingen. Wie ernstig
naar oplossingen zoekt moet
in elk geval kennis hebben
van dit plan van de Vlaamse
Raad van de K.P.B.». Dat wil
wat zeggen. Wie er de bro
chure op naleest zal welke
mening je er persoonlijk ook
op nahoudt toegeven dat
't om een valabel alternatief
gaat voor de heersende kri-
sisfilosofie waarin doem
denken trotef is. Vanuit de
«belangen van de overgrote
meerderheid van de bevol
king» (inbegrepen K.M.O.'s)
worden haalbare (niet eens
revolutionair-socialistische)
voorstellen geformuleerd,
waardoor de huidige mati-
gingskultus met de bewijs
last achterblijft.
Nog een pluspunt is de
vormgeving van die 56 blz.-
bundel. Tekenaar Jan de
Graeve (van Knack) zorgde
voor verluchtende cartoons
en dichter Stefaan Van Den
Bremt bracht er zowaar poë
zie in. Een voorbeeld:
Ze zeggen
dat onze firma hoge winsten
maakt.
Dat is zo.
Maar wat is winst?
Winst is werk.
Voor jullie.
Ze zeggen dat wij in het
geheim
de winsten exporteren.
Dat is niet zo.
En bovendien
begrijpelijk.
Ze zeggen
dat de bazen nietsdoen.
Dat is naïef.
Winst maken (met jullie)
vraagt veel hoofdbrekens.
Ze zeggen dat wij
de krisis kreëren.
Dat is gelogen.
Wij gaan mee met onze tijd.
(Dit is een slechte tijd, maar
We shall overcome.)
Ze zeggen dat winst
altijd een teken van
gezondheid is. Helaas
moet ik dat tegenspreken.
Aanzet
De brochure heet «als je't
mij vraagt... krisis». Ze is ge
realiseerd door Jef Turf, Filip
Delmotte en Marie Beelaerts
na brede diskussie in de
K.P.B. van afdelingen tot po
litiek bureau. Het eigenlijke
K.P.-programma vind je'r
niet in. Wel bevat het voor
stellen waarvan men in de
haalbaarheid op korte ter
mijn gelooft, en die dus de
sympathie van brede bevol
kingslagen moet genieten.
Ter illustratie hiervan: het
Zwartboek Fiskale Fraude
van de K.W.B. wordt geci
teerd, A.B.V.V.-ers zullen er
ook wel vertrouwde stand
punten in vinden, enz.
Met de brochure wil de
Kommunistische Partij een
bijdrage leveren om een
tegenbeweging op gang te
brengen. Dat moet dan het
werk worden van «de grote
massa van kleine mensen».
In die zin is de brochure niet
«af». Het woord is aan
U. Als burgers van dit land,
georganiseerd in vakbonden
en politieke partijen, be
schikt gij over de middelen
om te verhinderen dat onze
samenleving bankroet
gaat.» Die volks-macht zou
tot uiting moeten komen via
druk op de volksvertegen
woordiging, via de georga
niseerde arbeidersbewe
ging, vanuit de «basis»
dus naar de Wetstraat toe.
«Politiseren van de strijd»
heet dat met andere
woorden.
Het geld halen waar het zit
Pleidooi voor een ekonomi
sche scheefgroei
In een eerste deel wordt aan
getoond hoe de loonmati
ging de krisis alleen maar
kan verergeren en hoe voor
al aan de armste bevolkings
lagen offers gevraagd wor
den. Aangetoond wordt hoe
tijdens de gouden zestiger
jaren, de beleidsverantwoor
delijken slechts een snelle
en gemakkelijke winst nage
jaagd hebben waardoor we
nu met de brokken achter
blijven. De fiskale fraude (die
zowat 200 miljard bedraagt)
en de kapitaalvlucht (naar
het buitenland, waar we dan
tegen hoge rente gaan le
nen...) wordt niet vergeten.
Het K.P.B.-plan wil 400 mil
jard fr. (nodig «om de huidi
ge noodlottige ontwikkeling
te doen ophouden») vinden
door degelijke kontrole op
de fiskale fraude, een belas
ting op de grote vermogens,
en een verplichte lening
door de rijkste bovenlaag te
gen een matige intrest van
bv. 5%.
In het nieuwe beleid zou de
kwaal bij de wortels moeten
aangepast worden. Konkrete
voorstellen ter vrijwaring
van de tewerkstelling en de
koopkracht worden gefor
muleerd. Op te merken is
tevens een pleidooi voor een
ekonomische scheefgroei:
niet hoeveel geproduceerd
wordt, is belangrijk, wel wat
geproduceerd wordt. Niet de
winst, wel het nut moet
daarbij bepalend zijn.
Omdat het slechts om een
aanzet gaat, is vrijwel uitslui
tend aandacht uitgegaan
naar nationale sleutels. In
ternationale omstandighe
den werden zo goed als bui
ten beschouwing gelaten.
Aalst
Zoals vermeld wordt de
brochure aan 10 fr. zijnde
een symbolische prijs ver
spreid. Hoewel die nog maar
sinds december bestaat, is
er al een tweede druk. Dezer
dagen wordt de versprei
ding in het Aalsterse aange
vat. Aan politieke mandata
rissen in gemeenteraad, ka
mer en senaat zal een
exemplaar overhandigd
worden. Langs huis - aan -
huis - bedeling en diverse
verspreidingspunten, zal
ook de niet-verkozen bevol
king er inzage van kunnen
nemen. In «de K.P. deelt
mee» (maandblad op 7.000
exemplaren) worden uittrek-
le hebt
snde d<
lijgen. I
et jaar
p 30 r
seis gepubliceerd. Gesp^lledig
avonden in de Mikis|4.619
worden overwogen. In cijfei
kringen is jnen «gerrnenamc
optimistisch» over het»t de a
ses dat deze aktie uite# (5.
lijk zal kennen. In ieder gie toer
wordt erg gerekend orooral 9
druk van «iedereen» ojten vo
mandatarissen, via de eehalve
organisaties en zuilen, ètjaar
i het ai
edroeg
figtrekk
ios op
ember
jaarvan
ie dee
lannen
fouwer
rocenti
roeg 4,
ie wer
pzichte
piking
Vannee
stationeren om zijn goederen op te laden of te lossen? Watifn m.e1
Brieven waarvan de afzender niet aan de redaktie bekend is,
komen niet voor plaatsing in aanmerking
De redaktie behoudt zich het recht voo. de tekst te bekorten
Publikatie betekent met dat de redaktie achter de inhoud staat
Daarmee belanden wij bij de derde soort, de protectionisten, die
voor een ministerportefeuille het spelletje schoorvoetend mee
spelen, in ruil voor nog meer greep op de privésektor, ongetwij
feld het zekerste middel voor de totale ondergang.
De oorzaak van de crisis is eenvoudig De 4 oorspronkelijke
ministeries kregen zoveel broertjes dat ze, samen met de nieuwe
structuren, een ondoorzichtige doolhof werden. En daarmee
groeiden de openbare opdrachten en taken opzienbarend,
samen met een ontzaglijke, onvoorstelbare dure expansie van
diensten en bemoeienissen in nagenoeg alle domeinen van het
leven. Alles werd gereglementeerd en gedirigeerd tot in het
absurde toe. En dat alles - niet te vergeten! - uit de zak van de
belastingbetaler!! Daar, en bijna daar alleen, ligt de oorzaak van
de crisis. Een systematische afbouw van die kankerbuil en een
drastische verlaging van alle lasten is dan ook de enige remedie,
als het al niet te laat is!
Het economisch protectionisme was de klap op de vuurpijl, de
miljardendans omwille van een ideologie, maar op de rug van de
werkgevers en werknemmers, zogezegd om werkplaatsen te
beveiligen, maar in feite om de tewerkstelling in haar geheel op
de helling te zetten. En op dat gebied klopt België alle records
Het toppunt van dwaasheid is dat een overvloedige stroom van
belastingsgeld in hopjeloos verouderde, zieltogende bedrijven
wordt gepompt en dat de vernieuwingsgezinde bedrijven worden
uitgeperst, terwijl men steen en been durft klagen over de
veroudering van onze industrie. Begri|pe wie begrijpen Die
regering - sorry dat ik éénmaal nogal uitweidde over de nationale
politiek - trek ik enigszins door op gemeentelijk vlak. En dat
betekent dat ik het college begrijp als het een op het eerste
gezicht onpopulaire maatregel heeft DURVEN nemen. Ik heb
ontzag voor hen die tot op vandaag hun verantwoordelijkheid
opnemen, maar niet voor hen die hun staart intrekken en
beweren dat ingrijpende beslissingen slechts over hun lijk zullen
genomen worden. Bij die laatsten is het electoralisme trouwens
groter dan de belangen van de stad en haar inwoners. Want zij
weten zeer goed dat de tewerkstellingspolitiek, opgedrongen
door de hogere overheid, slechts uitstel van executie is!
Aan de stad werken immers meer mensen dan er in een
moeizaam behaald kader voorzien zijn. Datkader mag door de
overheid - van dubbelzinnigheid gesproken! - bovendien maar
opgevuld worden binnen de perken von de financiële mogelijkhe
den. Door de afbouw van de gemeentefondsen wordt de stod
overigens gewurgd (dixit De Geyter), terwijl het helemaal niet
meer baat bij de nationale gezagsdragers te gaan schreeuwen,
omdat die zelf platzak zijn en niet willen inbinden tenzij op de rug
van iedereen.
Het spijt iedereen dot 70 mensen de werklozen gingen vervoe
gen Maar laten we even eerlijk zijn en zoeken wie de schuld
draagt van de werkloosheid, wie onze tewerkstellingskansen
systematisch aan diggelen gooit, wie de mensen een rad voor de
ogen draait en wie de lokale besturen ondergraaft. Zelf blijf ik
erbij: de wartaal van drie soorten nieuwbakken crisisprofeten
maakt de toekomst niet rooskleurig. Als mijn filosofie klopt gaan
we zeker en vast nog verder bergaf
In die omstandigheden kan ik veel begrip opbrengen voor het
college dat, bij monde van de burgemeester, geen lichtzinnige
beloften deed voor de toekomst. Een stadssecretaris kan zich dat
veroorloven, omdat hij het niet zal zijn die de verantwoorde
lijkheid zal moeten nemen om meer ingrijpende beslissingen te
treffen, als de nood nog groter wordt.
Het college heeft overschot van gelijk: matigen en bezuinigen en
de belastingsdruk binnen redelijke perken houden, in de mate
van het mogelijke. Iets anders zit er voorlopig niet op
Eigenlijk hoop ik hartsgrondig dat ik ongelijk heb en dat dit land
van blinden en van dwazen de crisis zal te boven komen met een
Sinter-Claespolitiek, zonder meer ingrijpende maatregelen. Maar
dag na dag wordt dat twijfelachtiger. De middelmatige inspan
ningen von vandaag en het totaal gebrek aan inzicht en
creativiteit zijn, mijns inziens, een haring die nooit braden zal.
Het is hoog tijd, de hoogste tijd, om na te denken Met
touwtrekkerij, wensdromen, struisvogelpolitiek, lapmiddelen en
hypocrisis komen we er niet Op een diepe wonde helpen geen
zalfjes er moet wel eens in het vlees gesneden worden. Niet
woar er geen wonden zijn, niet bij werkende, ondernemende
mensen, maar bij de Staat, de overgrote etterbuil die alles
wegvreet wat nog goed is.
Willy Van Renterghem
Volksvertegenwoordiger
T weerichtingsverkeer
Doodsgevaar voor schoolgaande fietsers
Enkele weken geleden schreven we reeds een brief met enkele
hoofdlijnen. Wat zijn de resultaten ervan en op sommige punten
goan we nu wat dieper in Deze zaak wordt immers de
eerstvolgende gemeenteraadszitting beslist.
Ghis Willems (CVP) zal de wil van de bevolking respekteren,
d.w.z, voor het behoud van het éénrichtingsverkeer in de
Vrijheidsstraat. Zo hoort het! U krijgt van ons een dikke bravo,
mijnheer Willems, als U de wil van de bevolking, namelijk het
behoud van het éénrichtingsverkeer in de Vrijheidsstraat met
hand en tand in de gemeenteraad zal verdedigen (en zelfs
applaus). Het is een uniek feit in de Aalsterse politieke geschie
denis, dat voor het eerst een politicus de wil van de bevolking
wenst te kennen en dan nog van een punt dat op de gemeente
raad zal «besproken» worden en dit dan doet d.m.v. advertenties
in Aalsterse weekbladen. Ongelooflijk maar waar! Dat pas is
demokratie, de beslissing moet bij het Aalsterse volk liggen, en
niet bij een handvol politici De Aalsterse bevolking moet
geraadpleegd worden, maar eerst en vooral ingelicht worden.
Ook Van Der Vreken (CVP) heeft ons laten weten dat hij voor
het éénrichtingsverkeer in de Vrijheidsstraat is, hij wil de wil van
de kiezer respekteren. Ook Caudron (VU) De Neve (VU) en
andere VU'ers willen de eisen van de kiezer respekteren en zijn
voor het behoud van het éénrichtingsverkeer in de Vrijheids-
straat. Uit goede bron is vernomen dat de VU kost wat kost de
wil van de bevolking wil respekteren en voor het behoud van het
éénrichtingsverkeer in de Vrijheidsstraat is.
Daarom moet de VU daar desnoods een breekpunt von
maken Anders verliest de Volksunie haar gezicht. Wat was haar
inbreng in het stadsbestuur nu verkiezingen voor de deur staan?
Hoe zit het met de andere Aalsterse politici? De andere politici
die rekening willen houden met de wil van de kiezer kunnen hun
naam steeds meedelen aan dit weekblad als aanvulling van deze
brief. Volgend jaar zijn er gemeenteraadsverkiezingen!
Nu enkele details! ledereen die de Vrijheidsstraat kent zal
immers weten dot twee vrachtwagens in de Vrijheidsstraat
elkaar onmogelijk kunnen voorbijrijden. Waar dienen de school
gaande fietsers te rijden?
De Aalsterse socialisten liggen aan de basis van verscheidene
«wetten» tegen de jacht op verscheidene vogelsoorten Dit is een
pluspunt. Uit de brief van Ghis Willems blijkt dat de SP voor het
tweerichtingsverkeer is in de Vrijheidsstraat. Weldra zal er dus,
dank zij de Aalsterse socidlisten, mogen gejaagd worden op de
schoolgaande jeugd in de Vrijheidsstraat. Zijn vogels dan
belangrijker dan mensen?
Bij de invoering van het tweerichtingsverkeer zal men voor
verscheidene ver(r)assingen staan. Zo bijvoorbeeld: wanneer
men uit de Nestor de Tièrestraat (vroegere benaming Gazeme-
terstraat) komt, zal men dan niet links (immers dan streng
verboden) maar wel rechts de Vrijheidsstraat mogen binnenrij
den. Stel nu voor dat je naar de Sint-Annabrug wil rijden, dan
moet je eerst rechts de Vrijheidsstraat inrijden en dan noar de
Nieuwstraat rijden en dan opnieuw terugkeren naar de Vrijheids
straat. Dan kom je dus nogmaals opnieuw in deze straat Daar
waren we te straks ook reeds, maar nu in tegenovergestelde
richting. Het voordeel is echter dat je nu kan zien dat je te straks
niets verloren had. Je rijdt dus verder en rijdt de Nestor de
Tièrestraat voorbij. Deze straat kennen we ondertussen ook
reeds, is het niet? We waren daar te straks vertrokken om naar
de Sint-Annabrug te rijden Op zaterdag tijdens de wekelijkse
markt, de enige dag met ernstige verkeersproblemen, kan je niet
naar de Nieuwstraat rijden, dan ben je verplicht voor het
Vredeplein met je wagen een draai, supersnel, van 180 graden te
maken om in geschikte positie de Vrijheidsstraat terug in te
rijden. Tenzij je de plezante wil uithangen en eens naar het «Klein
Parkske» rijdt om u te draaien of eerst naar de Gentsestraat, dan
de Vlaanderenstraat en via de Gentsestraat terug naar de
Vrijheidsstraat rijden.
Enkele jonge studenten, waarmee ik op de hoek van de
Vrijheidsstraat en de Nestor de Tièrestraat onlangs sprak,
drukten het kernachtig uit: «Die politiekers denken toch zeker
niet dat wij zot zijn, dat wij eerst eens naar de Nieuwstraat gaan
rijden en dan terugkeren. Wij rijden onmiddellijk naar links!»
Eerst heeft men op de Grote Markt kasseien gelegd, nadien
heeft men alles ojjgebroken en er asfalt gelegd, onlangs heeft
men terug alles opgebroken en er terug kasseien gelegd. In de
Vrijheidsstraat en andere straten was er eerst tweerichtingsver
keer, daar het verkeer toenam en veel te gevaarlijk en zelfs
onmogelijk werd in de Vrijheidsstraat, werd toen éénrichtingsver
keer ingevoerd. Nu tellen deze argumenten niet meer, (ook
verkeersspecialisten zijn het met ons eens!) en gaat men terug
tweerichtingsverkeer invoeren!
Deze dwaze grillen ('t is best mogelijk dat binnen enkele jaren
het terug verandert!) van de Aalsterse politici heeft de Aalsterse
bevolking reeds tientallen en tientallen miljoenen extra-belastin
gen doen betalen. Wie verschiet er van dat de stad Aalst bijna 2
miljard schulden heeft? De Aalsterse bevolking is dit kotsbeu, de
Aalsterse politici zouden voortaan deze nutteloze geldverslin
dende zaken uit hun eigen zak moeten betalen i.p.v. deze
peperdure rekeningen naar de Aalsterse bevolking te sturen. Wie
zal die 2 miljard moeten betalen? De politici? Neen, de Aalsterse
bevolking!
Dit is één van de redenen waarom de laatste 5 jaar het aantal
inwoners van de stad Aalst met 4.000 is gedaald (om deze reden
zal het aantal gemeenteraadsleden bij de aanstaande verkiezin
gen van 43 tot 41 dalen!) Met de invoering van het tweerich
tingsverkeer in de Vrijheidsstraat krijgt de Aalsterse midden
stand opnieuw zware klappen, na de komst van Delhaize, de
komst van de C&A, tientallen parkeerplaatsen die op de Grote
Markt werden weggetoverd zullen er opnieuw op de city-ring en
vooral in de Vrijheidsstraat verscheidene parkeerplaatsen sneu
velen. Zo bijvoorbeeld zal het voortaan verboden zijn van de
parkeren en te stationeren voor de woningen van Auto-Lux, de
Sole Mio, het Chinees restaurant Yokta, Plancopy, Pensaert,
Blanquaert enz.
Waar moeten de vrachtwagens van de NMBS dan stationeren
voor het lossen von goederen? De ondere vrachtwagens, de
melkboer, de bierhandelaar? Tot hiertoe heeft nog niemand deze
vraag kunnen beantwoorden, zelfs pjolitiekommissaris Buyle niet.
,Maar dit is toch de keiharde realiteit! Mag men nu zelfs niet meer
in ziei
isemt
geti
trkloa
de
:h vo<
;psgr
!n(+
sermc
srs
BI.
jee
'9 l
imbei
jaarva
•ouwe
men dan doen wanneer men wil verhuizen?
Het verlies van verscheidene parkeerplaatsen en stati
plaatsen komt zeer hard aan, deze hardwerkende
ders uit de Vrijheidsstraat die zelfstandig werken, verkozen
te dopf>en zullen zwaar worden gestraft, sommige huren,
om honderdduizenden frank herstellingen, ze nemen risiko'i
zullen nu veel kliënteel verliezen, en in deze krisisperiode!
zaak mogen opdoeken. De Aalsterse politici houden
rekening met de Aalsterse bevolking, maar doen olies]
voordele van de buitenlandse vrachtwagenchauffeurs dieEj1" l_r
hun zwaar geschut het centrum van Aalst onveilig kr® en
maken.
Het ondernemen wordt in Aalst zwaar gestraft! Als ek(
raad ik de toekomstige middenstanders aan rekening te
met de dwaze grillen van de politici, op het meest onver
moment, en op de meest onverwachte plaats, leggen de
parkeer- en stationeerverbod op. Hou rekening met dit
risiko toekomstige inwoners van Aalst en Aalstenaars!
Is het u nog niet opgevallen dat het centrum van
ontvolkt, dat steéds meer huizen te koop of te huur staai
Aalsterse bevolking wordt er weggejaagd. De meeste Aal:
politici zouden zich beter eens bezighouden met de werki
problemen: de slechte financiële toestand, de steeds gr
wordende werkloosheid, vooral bij onze jongeren (zij die
gezin willen stichten, krijgen geen werk, maar moeten dopj
kunnen zelfs geen overlevingsvergoeding ontvangen), de
problemen, de daling van de koopkracht, de daling van
konkurrentiekracht t.o.v. het buitenland, het huisvuilprobl
de optrekking van de laagste pensioenen enzin plaats va
spelletje «middenstandertje pesten» te spelen, te jagen c
schoolgaande jongeren en het ontvolken van de stod Aal
het centrum in het biezonder.
Alois VAN NIJVERS
Voorzitter Dekenij Vrijheidssti
Schoolstraat-omge
Schoolstraat 41 9300 AA
OVER TWEERICHTINGSVERKEER
EN EENRICHTINGSDENKEN
Met mij hebben velen tijdens de voorbije weken mogen vast verze
ondei
len dat de reacties en het verzet - soms emotioneel, maari
gegrond - tegen het dubbelrichtingsverkeersplan van A j
centrum steeds grotere vormen aannemen maa(
Waar wij aanvankelijk bij het bekend maken ervan tijdens Hierl
voorbije zomervakantie dachten aan een nieuwskwakkel uil huidi
komkommertijd, blijkt helaas dat het geen fantasietje is vanj perse
journalist met een zonneslag, maar bittere realiteit. stad!
Dit tweerichtingsverkeersplan schijnt verdacht veel levenslede ns
te hebben. Wat is daar dan wel de reden van?
Is het zoete wraak van de ene politieke formatie tegen
andere? In het licht van de stilaan naderende gemeenteverkie
gen? Middenstanders tegen structuurplanners?
Of is het een welgemeende poging om de beweerde verke
chaos ietwat op te lossen?
Het zal ons een zorg wezen: want als de drijfveer voa
onzalige plan nog steeds dezelfde is als deze aan de basis
zekere acties tegen de verkeersvrije markt, dan verdient
slechts meewarig applaus voor dergelijke eenzijdige, enggees
en volhardende bekrompenheid.
Als de drijfveer werkelijk de wil tot verbetering van een verki
situatie is, dan moet men evenzeer meewarig en in alle nud
heid vaststellen dat dit plan een miskleun is.
Ik werp geen steen naar zekere van de ontwerpers, die op
vakterrein beslist als technisch competent mogen worden oa
zien. Maar er kan von een goed en deskundig plan maar sp
zijn als er deskundigheid achter zit, en dit betekent,
probleem kunnen definiëren, globaal aanpakken, en met
oplossing voor de dag komen gestoeld op studie, onderzoeki
gegevens, en een duidelijke en rechtlijnige filosofie, een visie
meteen heb ik opgenoemd wat er aan dit Aalsterse pion
allemaal ontbreekt: alles.
Ons land is arm aan globale visies eerst tien jaren w
bouwen a volonté, tot de laatste fietser en bewoner door dec
waarvoor alles moet wijken is platgereden. Dan vlug
woonerfjes her en der zaaien, want het werd onleefbaar. Nu»
is het tijdperk van de fietspaden aangebroken
Het éénrichtingsverkeer was in Aalst het verkeerskunststuk
de jaren zestig, de vele jaren goede ervaring doarmee denkt i
nu op één twee drie om één of ander duister motief dat er f
mee te maken heeft, op een hoop te vegen.
En ondertussen het gefundeerde, en nauwelijks afgewe
structuurplan al aan de klassieke laars lappen.
Het Aalsterse plan mist elke ernstige en globale visie. He
enggeestig autogericht. Het streeft vaag omlijnde doeleinden
met geïmproviseerde en simplistische middelen.
Zoals men het hier opvat, nl. «een goedkope oplossing woo
olleen maar wat verkeersborden hoeven verplaatst te worde
zegt alles over het simplisme en nog veel meer over de resulto
die ervan te verwachten zijn.
De ene beleidsverantwoordelijke zegt dat de wijziging de vlot!
van het verkeer in Aalst in de hand zal werken. De andere
desgevallend dezelfde!) stelt dat integendeel de snelheid op
kleine ring aanzienlijk zal worden verminderd.
De ene zegt dat de middenstand, die geen parkeerplaats
missen, uiterst tevreden zal zijn, terwijl anderzijds weer vasts'
dat bij dubbelverkeer parkeren langs de rijbaan niet langer
kunnen behouden blijven.
Het plan zol ervoor zorgen dat veel meer automobilisten
alle plaatsen in de stad zullen kunnen aandoen (zegt die ene1
de middenstander) terwijl het er voor zorgt dat m»
automobilisten de stad gaan aandoen en vlugger weg zullen
(krijgt de verontruste bewoner te horen).
De ene zegt dat met die éénrichting de vreemdeling zijn weg
vindt: met twee richtingen zal hij natuurlijk vanzelf de goeie
eruitpikken.
Ons stratenpatroon is niet geschikt voor éénrichtingsverl
hoor je nu, terwijl juist bij de invoering ervan dit als grootste
werd geprezen..
Je kan dus deze dagen weer horen wat je wil, doch in hoofdzo
improvisotie, woordkramerij, politiek gekibbel én heel veel oi*
antwoordelijkheid. Want dat is hier de kern: je «sp>eelt»1
zomaar met verkeer, verkeersveiligheid,, verkeersslachtoffer
Voor de Zonnestraat is men naar verluidt al tot betere inzich
gekomen. Het plan dat ol kreupel was hangt nu wel heel sd»
laat het inzicht ook tot de rest doordringen en, berg dat pion
het hoort: in een grote bruine zak.
Denis Gl
aant;
werd
de pt
niet
Kemc
Nocl
toen
dien:
vlak
staal
uitjji
beno
plaai
zei f
aanp
talri
verw
Mis-
een
en p
Aals
mis!
Alhc
l)e
priv
en o
uil i
dat
den
