STADSBESTUUR WIL REGULARISATIE; LEEFMILIEUVERENIGINGEN
HERLOKALISATIE
Aalst voor 120 jaar
Sta-karavan aan Immerzeeldreef
verdween in stilte
Louis Tobback over defensiebeleid
KB Driekoningenfeest
Bedrijf Lambrecht brandde vijfde maal in vier jaar tijd
Door tussenkomst kamerlid Van Rentergem
Dir. Paridaens waarschuwt:
STAD AALST KRIMPT
SCHOOLBUDGET IN
6 - 23.1.1981 - De Voorpost
Ditmaal ontstond er wel eni
ge paniek in de direkte
buurt, die zeer druk be
woond is. Volgens het ge
westplan ligt het bedrijf
trouwens deels in de woon
zone deels in een landschap
pelijk waardevol landbouw
gebied. De buurtbewoners
vreesden bij de jongste
brand vooral één of andere
ontploffing. Gelukkig bleef
alles beperkt tot materiële
schade aan de bedrijfsge
bouwen zelf, en dit was
vooral te danken aan het
kordaat optreden van de
Aalsterse brandweer.
Hinder
Het bedrijf Lambrecht kwam
reeds meermaals ter sprake
in dit weekblad. Hierbij ver
wijzen wij ondermeer naar
de edities van 23 maart, 13
april en 17 augustus 1979
waarbij wij uitgebreid ver
slag gven over de akties die
tot op dat ogenblik gevoerd
werden door de plaatselijke
leefmilieuverenigingen Ral
des en de Werkgroep Leef
milieu Aalst) tegen de mi
lieuhinder die de fabriek ver
oorzaakte. Vooral de lawaai
hinder was en is nog steeds
de voornaamste bron van
ergenis. Anderzijds was er
het feit dat de verenigingen
voortdurend gekonfronteerd
werden met onwettelijke
bouwwerken en uitbreidin
gen. In 1979 bereikten deze
trouwens een hoogtepunt.
Gezien de akties tegen de
lawaaihinder en tegen de
Vervolg van pag. 1
bouwovertredingen zonder
konkreet resultaat bleven,
werd door W.L.A. op een
bepaald moment zelfs een
onderzoek gevraagd aan het
Hoog Komitee van Toezicht
De leefmilieuverenigingen
drongen anderzijds sinds
het begin van de akties (eind
1973) aan op een herlokali
satie van de melkpoederfa-
briek. Men is immers van
oordeel dat een bedrijf dat
zo milieuhinderend is en dat
de jongste tijd zo een expan
sie kende niet langer verant
woord is in een woonzone
maar veeleer thuishoort op
een industrieterrein. Naar
aanleiding van de jongste
brand wordt deze eis meer
dan ooit aktueel.
In 1979 werd men anderzijds
ook gekonfronteerd met
heel wat openbare onder
zoeken commodo et incom-
modo. Zo was er in augustus
een vraag tot het verbouwen
van een kleine toren, terwijl
er in oktober een openbaar
onderzoek plaatsgreep no
pens de aanvraag voor het
plaatsen van een tank van
208.000 liter zware stookolie
en een installatie voor het
mengen van melkpoeders
met een vermogen van 41,7
Kw. Voor zover bekend werd
deze nieuwe installaties
nooit vergund maar werden
zij wel in gebruik genomen,
uitgenomen de stookolie
tank van meer dan 200.000
liter. Hoeft eraan herinnerd
dat deze openbare onder
zoeken zoals steeds een zeer
groot protest uitlokten bij de
Werkgroep Leefmilieu Aalst
zelf en bij de talrijke buurtbe
woners. Deze laatsten wor
den trouwens voortdurend
gefronteerd met nieuwe
machines, toestellen en
bouwwerken, dit alles voor
zover bekend zonder enige
vergunning.
In dit verband kan verwezen
worden naar een tweetal fil
ters die eind december 1979
begin januari 1980 aange
bracht werden op het dak
van het hoofdgebouw, dat
zopas door brand geteisterd
werd. Deze filters kwamen er
in een rekordtempo nadat
een aantal buren op 4 de
cember 1979 klacht neerleg
den bij de Schepen voor
Leefmilieu Mevr. De Maght
hierop nooit enige officiële
reaktie. Ondertussen was
dank zij het plaatselijke klub-
blad «'t Hopduvelke» be
kend geraakt dat de nieuwe
standplaats bekomen was
door bemiddeling van sche
pen voor leefmilieu De
Maght. Dat het niet de be
doeling was om vlug naar
een andere plaats uit te kij
ken mocht anderzijds blijken
uit het feit dat de v.z.w. Hof
Somergem de bedoeling
had om de karavan te omrin
gen met denneboompjes
«dit met het doel de omge
ving niet te schaden en het
klubhuis in zekere mate aan
het oog te onttrekken».
Na de bovenvermelde in
terpellatie van Chris Borms
bleef het lange tijd rustig
rond deze zaak. Het lange
wachten moe en gezien er
maar geen wijziging kwam
in de toestand, werd door
één van de nieuwe buren
van het klubhuis kontakt op
genomen met PW-volksver-
tegenwoordiger Willy Van
Renterghem.
Na een voorlopig ant
woord op 22 september
deelde deze een maand later
mede dat het probleem van
de sta-karavan «kortelings»
zou kunnen opgelost wor
den. «Inderdaad naar men
mij mededeelde wordt deze
Vervolg van pag. 1
karavan binnen afzienbare
tijd ontmanteld en ook weg
getrokken,» zo schreef hij.
Op 27 november was er
een nieuwe tussenkomst no
dig van de volksvertegen
woordiger bij de bevoegde
diensten opdat zoals voor
opgesteld de karavan zo
spoedig mogelijk zou ont
manteld worden. Ondertus
sen was het betrokken buur-
komitee inderdaad met deze
ontmanteling begonnen, en
naar men aan schepen De
Maght beloofd had zou alles
opgeruimd zijn tegen eind
december 1980. Kamerlid
Willy Van Renterghem ver
duidelijkte in een brief van
12 december dat de stakara-
van toen reeds van binnen
totaal leeggemaakt was, ter
wijl de ontmanteling van het
buitengeraamte zou volgen.
Het ijzeren chassis (hoog
te ongeveer 60 cm.) zou dan
wel nog ter plaatse blijven
tot hier een berging voor
gevonden werd.
Alles gebeurde vervol
gens zoals voorzien. De gro
te sta-karavan-klubhuis was
begin dit jaar volledig afge
broken, en tot verrassing
van heel wat rechtstreekse
buren kwamen even later
drie vrachtwagens van de
stad Aalst ter plaatse. De
stadswerklieden brandden
in een minimum van tijd ook
het onderstel stuk, waarna
het oud ijzer naar een onbe
kende bestemming gevoerd
werd. Meteen was er in alle
stilte een einde gekomen
aan een affaire die in de
betrokken buurt gedurende
het afgelopen jaar voor heel
wat heibel zorgde. Ander
zijds vond het buurtkomitee
v.z.w. Hof Somergem een
onderkomen in het stadslo-
kaal aan de Zandberg, zodat
ook het probleem van het
klublokaal een gepaste op
lossing kreeg.
Op uitnodiging van de Jongsocialisten - Kultuuropbouw
komt Louis Tobback op dinsdag 3 februari naar Aalst. Deze
S.P.-volksvertegenwoordiger kwam de jongste jaren als
expert op gebied van landsverdediging meermaals in de
aktualiteH. Momenteel is hij trouwens voorzitter van de
parlementaire kommissie over defensie.
Je kan er niet omheen dat regel is. Ze stellen met ver-
nogal wat mensen zich vra- bazing vast dat de Verenigde
gen gaan stellen over ons Staten van hun NAVO-part-
defensiebeleid. Zeer duide- ners een stijging van 3% (bo-
lijk werd dat toen vele tien- venop de inflatie) willen
duizenden mensen in de- voor hun militaire uitgaven,
cember 1079 op (Brusselse) België heeft daar overigens
straat kwamen om te protes- geen (volledig) gevolg aan
teren tegen de installatie van gegeven. En verder: men
kemraketten in dit land. Ve- verneemt allerlei verontrus-
len pikken het ook niet dat tende feiten. Bv. dat op iede-
de begroting van landsver- re stad van het noordelijk
dediging mag stijgen, daar halfrond een hoeveelheid
waar elders «bezuinigen» de kernwapens gericht staat die
gelijk is aan 2000 Hiroshji-
ma-bommen en dat 40% van
alle onderzoek en research
over de hele wereld recht
streeks in funktie staat van
de militaire sektor (cijfers
van Frank Barnaby, direkteur
van het Zweedse vredesin-
stituut SIPRI, in «Vredesver-
wachtingen», vorig jaar ver
schenen). Het doet zelfs een
kommentator in het Land
machtblad Forum (C. Ver-
meyen) besluiten «W.O. Ill al
aardig op dreef me dunkt».
Je kan verder nog cijfers be
kijken van het INUSOP (In
teruniversitair Instituut voor
Opiniepeilingen). Eind okto
ber werden 1864 jongeren
van 17 tot 23 jaar onder
vraagd. Er blijkt o.m. uit dat
42% het Belgisch leger nut
teloos vindt. En het Waalse
«L'Evénement», dat diezelf
de periode de uitslag bracht
van een onderzoek bij 1936
ondervraagden naar hun
houding t.o.v. de kernraket
ten... Slechts 25,8% blijkt
voor de installatie te zijn,
41,7% is er tegen, 32,5%
heeft geen mening.
Vele kritische bedenkingen
t.o.v. ons defensiebeleid
werden in de Kamer door
Louis Tobback verwoord.
Zijn dossierkennis is een
tweede reden waarom zijn
komst naar Aalst geen fait
divers is. Op de info- en de
batavond zullen o.m. vol
gende vragen behandeld
worden:
Welke verplichtingen
heeft België t.o.v. de NAVO?
Legt de NAVO de ver
nieuwing van materieel
(vliegtuigen, tanks...) op?
Wat gebeurt er met het
oude?
Welke invloed heeft dat
op de begroting?
Wat is de speciale kom
missie en wat bespreekt die?
Welke kan de rol zijn van
een klein land binnen de NA
VO, bv. met betrekking tot
ontwapening?
Welk standpunt moet
België innementen t.o.v. de
NAVO?
Wat met de militaire
steun aan Zaire?
Is een leger noodzakelijk?
(Trouwzaal Stadhuis, aan
vang 20 uur. Inlichtingen:
Botermelkstraat 55, Aalst)
P.S. Tobback is één stem; de
liberale ex-generaal Close is
een andere. Deze laatste is
door het Willemsfonds-Aalst
uitgenodigd voor een ge-
spreksavond eind maart.
Thema: «Waarheen met de
NAVO».
(p.D.)
Vervolg van pag. 1
Precieze cijfers die zouden
toelaten een idee te krijgen
van de omvang van de
besnoeiing werden niet me
degedeeld, maar uit het feit
dat de heer directeur het
nodig oordeelt deze aange
legenheid niet louter te
vernoemen maar er tevens
voor waarschuwt, kan wel
licht worden afgeleid dat de
vermindering, al komt ze
misschien niet direct zo
hard aan, in elk geval
gevoeld wordt. Bovendien
werd er aan toegevoegd dat
het gratis vervoer naar en
van de gemeenteschool
eveneens in het gedrang
zou kunnen komen. Deze
opmerkingen werden ge
maakt naar aanleiding van
het verslag dat de penning
meester werd naar voor
gebracht in verband met de
financiële resultaten van
een aantal activiteiten, meer
bepaald het jaarlijks bal, het
Sint Maartensfeest en de
tentoonstellingen Teugels
en Vinck. In het geheel
genomen, aldus de pen
ningmeester, hebben deze
organisaties samen een be
vredigende belangstelling
opgeleverd, zodat het glo
baal netto-resultaat op fi
nanciële gebied als zeer
gunstig kan worden be
stempeld. Eens te meer
zullen het de leerlingen van
de school zijn die de vruch
ten van de inspanningen
van het oudercomité zullen
mogen plukken. Zo werd
bijvoorbeeld besloten over
te gaan tot de aanschaf van
een stencil-inbrand machine
met de daarbij behorende
stencils. Deze machine zal
het de leerkrachten mogelijk
maken stencils te vervaardi
gen van ingewikkelde te
keningen of foto's waarvan
het niet mogelijk is deze met
de hand te tekenen. Uit de
lopende rekening van de
oudervergadering bij de
schooldirectie zal een be
drag van vijfduizend frank
beschikbaar worden gesteld
voor de aanschaf van een
drukpers voor de aktivitei-
ten die plaats vinden op de
woensdagnamiddag. Een
zelfde bedrag, voortkomen
de van de verkoop van de
schoolkalender zal elke
leraar toelaten didactisch
materiaal aan te kopen.
Daarnaast nam de vereni
ging een aantal voorstellen
van pedagogische aard in
overweging. Zo zal door de
onderwijzers worden nage
gaan of de mogelijkheid
bestaat een avond zonder
huiswerk te laten samenval
len met de Franse lessen,
teneinde te vermijden dat de
leerlingen zouden worden
overbelast. Op de volgende
vergadering zal ook verder
worden gepraat over de
suggestie van de Mal-
schaert om een schoolkoor
op te richten. Ten gepasten
tijde zal van gedachten
worden gewisseld over de
uitnodiging van EZ Berna-
dette om alle leerlingen een
gratis toneelvoorstelling te
laten bijwonen. Ten slotte
aanvaardde Mevr. De Co-
ninck de oudervereniging te
vertegenwoordigen in de
cultuurraad van de stad
Aalst. A.D.B.
Voor diegenen die er aan deelgenomen hebben ligt het
Sint-Maartensfeest dat de uitgebreide vriendenkring van
de Kredietbank voor de kinderen van de leden organiseer
de, nog vers in het geheugen. Het sukses ervan was ten
andere bijna overweldigend. Deze organisatie die veel
inspanningen en inzet heeft gevergd was meteen ook de
reden waarom het Driekoningenfeest van dezelfde vrien
denkring met enige vertraging op het jaarprogramma
voorkwam, namelijk op zaterdag 17 januari 1981. Deze keer
niet in de zaal Okapi, maar in de Meuleschettestraat.
Het aantal deelnemers van
vorig jaar, 150 om precies te
zijn, werd wellicht juist niet
overtroffen. Meerdere inge
schrevenen kwamen op de
bewuste dag niet opdagen.
Van de afwezigen wordt te
recht of niet terecht veelal
gezegd dat ze ongelijk had
den, deze keer was dat in
derdaad zo. Want alhoewel
de kinderen in ruime mate
aan hun trekken kwamen,
voor de ouders zelf was er
ook amusement voorzien zo
dat ze er zich niet dienden
toe te beperken hun kinde
ren te vergezellen. In een
afgescheiden ruimte hadden
de ouderen de gelegenheid
om met elkaar een sportieve
strijd aan te binden in het
belotten, bakschieten en
sjoelen.
De prijzen die er voor de
respectievelijke winnaars
aan verbonden waren, zorg
den er voor dat het er meer
dan eens bepaald luidruch
tig aan toe ging, maar dan
wel meer voor het plezier en
helemaal niet verbeten. On
dertussen werd er voor de
jeugd een film gedraaid. Een
verhaal van Walt Disney,
een teken- of andere film
doet het altijd en staat tel
kens borg voor een voor de
jeugd aangename en afwis
selende ontspanning. Aan
genaam omdat «De melodie
van het zuiden» een prettig
en onderhoudend verhaal
bood. Afwisselend omdat
het deze keer eens niet ging
om wilde schietpartijen en
woeste achtervolgingen. Het
kwam neer op een aaneen
schakeling van tekenfilms en
wie het gehele verhaal op
zichzelf niet kon volgen
wachtte er telkens op. Het
programma van de ganse
namiddag was ten andere
derwijze samengesteld dat
er altijd iets te doen was en
niemand zich bijgevolg een
ogenblik diende te vervelen.
De sfeer in de zaal waar de
gezelschapsspelen werden
beoefend was er een van
collegialiteit. De voorzitter
van de KB Vriendenkring
wees er op dat deze ont
spannende gezelligheid ty
pisch is voor alle aktiviteiten
en organisaties. Bankzaken,
wisselkoersen, intrestvoeten
en dergelijke termen uit de
financiële wereld komen er
niet ter sprake. Hiërarchi
sche verhoudingen van kan
toor spelen ook niet de min
ste rol.
In de pauzes van de film
werd overgegaan tot de ver
kiezing van de drie konin
gen. Een groot aantal kandi
daten, de een al meer ge
slaagd verkleed dan de an
dere, dongen naar de titel
zodat het verre van eenvou
dig was de beste er uit te
kiezen. Al die tijd stond op
het podium, onder de ogen
van de kinderen als een tan-
talluskwelling een berg
speelgoed te wachten om
uitgedeeld te worden.
Dat dit driekoninaenfeest
voor elke deelnemer, zowel
kinderen als volwassenen
een geslaagde namiddag is
geweest, is te danken aan
verschillende faktoren. De
vriendenkring is vooreerst
uitgebreid wat het aantal le
den betreft. Ten tweede
heeft iedereen wel ergens
een eigen bekwaamheid of
specialiteit. Als de inzet van
al die vaardigheden gebun
deld wordt in funktie van
hetzelfde doel, dan kan het
eindresultaat er alleen beter
van worden.
tegen neerslaand melkpoe
der in de groententuinen.
Sindsdien is elke melkpoe
derneerslag verdwenen.
K.B.
Wat de geluidshinder betreft
was het jaar 1979 voor de
leefmilieuverenigingen wel
zeer hoopvol. Zowel van Mi
nister voor Volksgezondheid
D'Hoore als van Burgemees
ter D'Haeseleer en schepen
voor leefmilieu Mevr. De
Maght vernam men immers
dat er een nieuw koninklijk
besluit op komst was waar
bij aanvullende voorwaar
den zouden vastgesteld wor
den om de geluidshinder te
gen te gaan. In één van de
brieven werd zelfs letterlijk
vermeld: «Na het verschij
nen van het desbetreffende
K.B. zullen de gepaste maat
regelen worden getroffen.
Wij zijn ervan overtuigd dat
binnenkort een einde kan
worden gesteld aan de over
dreven lawaaihinder.» Naar
men uit welingelichte bron
vernam zouden de geluids
normen vanaf 1 januari 1980
moeten vastgesteld gewor
den zijn op 60 dba tijdens de
dag, 50 dba 's avonds en 45
dba 's nachts. Zonderling is
wel dat dit K.B. ondertussen
nog steeds niet verscheen.
Bij dit alles dient vermeld
dat sinds het Ministerie van
Arbeid en Tewerkstelling op
30 juni een koninklijk besluit
trof, het enkel nog dit minis
terie is dat bijkomende ex
ploitatievoorwaarden kan
opleggen. Wat de talrijke bu
ren nog meer ergert is het
feit dat men in plaats van
een vermindering van het
lawaai, gekonfronteerd
wordt met een verhoging er
van. Om dit te bewijzen wer
den met een regelmaat van
een klok en dit gedurende
maanden metingen verricht.
Bij deze metingen worden
konstant cijfers bereikt van
meer dan 70 en zelfs 80 dba.
Om even een vergelijking te
maken. Bij een aardappelbe-
drijf in de Priester Daens-
straat te Aalst werd volgens
CVP-raadslid Lambert Van
de Sijpe 41 dbA opgemeten.
En beide bedrijven liggen in
de woonzone.
Leefmilieuraad
Omdat het bedrijf zo hinder
end is, werd de problema
tiek eveneens ten berde ge
bracht in de stedelijke ad
viesraad voor leefmilieu.
Over deze adviesraad heb
ben wij nog uitvoerig gehan
deld in een artikel dat verle
den week in dit weekblad
verscheen. Voor zover ons
bekend kam het bedrijf Lam
brecht een eerste maal ter
sprake in oktober 1979. Na
dat alle elementen nog
maals op een rijtje gezet
werden, werd beslist later
'op de problematiek terug te
komen. Dit gebeurde pas in
de vergadering van 23 okto
ber 1980 toen de adviesraad
«met verbijstering en ont
goocheling kennis genomen
had van het feit dat het Kol
lege van Burgemeester en
Schepenen in zijn zitting van
27 maart 1980 geopteerd
had voor een regularisatie
van een toestand, zijnde
overtredingen door deze fir
ma gepleegd».
Om dit advies te begrijpen,
moeten wij opnieuw terug in
het verleden.
Bouwovertredingen
Zoals reeds hoger vermeld
werden de jongste jaren tal
rijke gebouwen bij de fabriek
bijgezet zonder dat hiervoor
de nodige bouwvergunnin
gen bekomen werden. Soms
werd zelfs overgegaan tot
het stilleggen der werken,
echter zonder veel resultaat.
Uit berekeningen die achter
af gemaakt werden blijkt al
leszins dat het bedrijf Lam
brecht aldus alles bij elkaar
met ongeveer 30% uit
breidde.
Om voor deze problemen
een oplossing te vinden
werd op het stadhuis een
vergadering gepland met af
gevaardigden van het
hoofdbestuur van Stede-
bouw en Ruimtelijke Orde
ning en van de provinciale
direktie van Stedebouw, af
gevaardigden van het Minis
terie van Volksgezondheid
en vertegenwoordigers van
het Aalsters stadsbestuur.
Uit deze vergadering zouden
de nodige besluiten getrok
ken worden en zou beslist
worden over regularisatie of
herlokalisatie op een andere
plaats. Deze geheime werk
vergadering werd eerst ge
pland op 28 september 1979
maar werd om ongekende
redenen uitgesteld tot 9 no
vember 1979. Op die datum
bleek het stadsbestuur, bij
monde van schepen van
openbare werken Jan De
Neve, eerder voorstander
voor de regularisatie van de
onwettge bouwwerken en
voor het treffen van maatre
gelen om de lawaaihinder
weg te werken. Hiertegen
kwam verzet van de afge
vaardigden van het bestuur
van de stedebouw, die aan
drongen op een herlokalisa
tie van de fabriek op een
industriezone, en dit binnen
een redelijke termijn. Hierbij
werd vooral, gewezen op de
milieuhinder, die veroor
zaakt werd. Blijkbaar haal
den deze laatsten de over
hand want naar wij konden
vernemen werd tenslotte be
slist een principiële brief te
sturen naar het bedrijf zelf
waarbij zou aangedrongen
worden op een voorstel tot
herlokalisatie.
Hierna gebeurden dan enke
le misterieuse dingen. Op 6
december 1979 keurde het
schepenkollege het ontwerp
van de brief aan het bedrijf
goed. Deze brief werd ver
stuurd op 12 december
1979, waarop het bedrijf op
haar beurt een verantwoor
dingsnota terugstuurde op
17 januari 1980. Deze brief
kwam ter sprake in de zitting
van het schepenkollege dan
een zeer zonderlinge beslis
sing, Deze luidde als volgt:
«Regularisatie, verval ex
ploitatievergunning 10
jaar». Het is deze beslissing
waarvan de leden van de
leefmilieuraad pas maanden
later kennis kregen en waar
over zij hun ontgoocheling
uitspraken. Nog zonderlin
ger is de manier waarop het
schepenkollege tot deze be
slissing kwam. Hiervoor
kunnen wij verwijzen naar
de nota van het Schepenkol
lege van schepen van Open
bare Werken en Ruimtelijke
Ordening Jan De Neve. Hier
bij moeten wij wel een beet
je droog zijn want wij moe
ten een advies van de Ad
viesraad voor Ruimtelijke
Ordening letterlijk citeren.
«De Adviesraad voor Ruim
telijke Ordening heeft zich in
zitting van 22.4.80 uitgespro
ken voor het behoud van de
regularisatie en de verbouw
ingen in voornoemd bedrijf.
De leden die ten gunste van
het bedrijf stemden formu
leerden volgende beden
kingen:
1) aan de overzijde van de
Dender in de onmiddellijke
nabijheid van het bedrijf
voorziet het gewestplan wel
een industriezone.
2) voor andere bedrijv*
werd bij het vaststellen vj
het gewestplan wel rekenii
gehouden met hun vesting
plaats en mogelijke uitbn
dingen (vb. Van Gijsegher
terwijl aan het verzoek v
de firma Lambrechts n
werd weerhouden.
3) het behoud moet wel ve-
bonden worden aa
voorwaarde dat het bedr
de schikkingen treft die n
dig zijn om als milieu-aa
vaardbaar beschouwd
worden.
De overige leden stelden d
men:
1) het verder verknoei(
van het landschap
tegengegaan,
2) de argumentering inzak
behoud en bevordering va
werkgelegenheid moet rel
tiveren vermits het wen
loosheidsprobleem op vee
grotere schaal moet bena
derd worden,
3) de letter van het regie
ment moet laten primere
en een politiek van voldo
gen feiten (bouwmisdrijvee
niet kan aanvaarden», (eint
citaat).
In leefmilieukringen werd bi
het bekend maken van dt
advies en van de beslissinj
van het schepenkollege dj
grootste alarmklok geluid.
Hierbij wordt vooreerst oi
heel wat tegenstrijdighedej
gewezen. Zo werd het at
vies van de raad voor Ruim
telijke Ordening gegeven ns
dat het schepenkolleg!
reeds beslist had (of gaat he
om een tijpfout?).
Anderzijds wordt erop ge!
wezen dat het schepenkolle
ge terzake geen beslissinj
kan nemen, en dit gezien
dossiers inzake bouw- en ex
ploitatievergunningen zidj
reeds op de betrokken mt
nisteries bevinden, en het de
ministers zijn die nieuwe Koi
ninklijke Besluiten moeteij
treffen.
Een aantal milieugroep»
stellen zich eveneens hee
wat vragen rond de argtf
mentatie die in de advies
raad voor Ruimtelijke Orde
ning gebruikt werd. t
wordt erop gewezen dat he
industrieterrein van Hofsta
de op méér dan één kilome
ter gelegen is. Anderzijd
werd het bedrijf Lambrech
vrijwillig niet op het gewest-
plan aangeduid omdat he
zo hinderend is. Vergelijkinj
gen met bedrijven als vb
Van Gijseghem zijn dan oo»
uit den boze. Over de derdf
argumentatie van de voor-!
standers van het behoud
van het bedrijf wordt dooi
het schepenkollege niet!
meer gezegd. Waarom niet?
De argumentatie van dt
«overige leden» (wie? hoe-;
veel?) vindt men ook ma8i
deels goed. Zo werd de te
werkstelling nooit aangeval
len door de milieugroeperinj
gen, integendeel. Men wi
juist herlokalisatie opdat het
bedrijf in een geschikte om-;
geving zou kunnen uitbren
den naar believen.
Nu de melkpoederfabriet i
Lambrecht geteisterd were I
door een nieuwe brand ach
men alleszins het ogenbli
gekomen om de diskussk!
over de herlokalisatie pa
voorgoed te openen. Daa-
kan zeker niet op gewaclt
worden tot de exploitievef:
gunning vervallen is (zijndf
in 1966), waarna men nog H
jaar supplementair zou ter
geschenke krijgen om naff
een andere vestingsplaat!
VEHE
uit te zien.
Enkele feiten en aantallen om aan te tonen hoe Aalst, in
nauwelijks 120 jaar, evolueerde.
Aalst telde alsdan 19.002 inwoners en werd bestuurd door
een burgemeester, twee schepenen en acht raadsleden. Er
waren zes bedienden in het stadhuis en de verslagen
werden in het Frans opgemaakt.
Er waren juist geteld 597 ingeschrevenen voor de verkiezin
gen waarvan er 569 hun kiesplicht vervulden.
In dat jaar werden er 22
nieuwe huizen gebouwd en
de straten werden, nadat in
1851 in de Gazometerstraat,
nu de Nestor de Tièrestraat,
een gasfabriek was opge
richt, verlicht met gasbek
ken. Zonder gloeikousjes. De
stadsrekening vermeldde
459.000 fr. aanontvangsten
en 436.000 fr. aan uitgaven
en voor de urbanisatie van
de Stationswijk werd een le
ning aangegaan van 340.000
fr. Een deel van deze som
zou ook gebruikt worden
voor het bouwen van een
meisjesschool in de School
straat en de vestiging van
het huidig kerkhof op de
Hoezekouter.
De openbare onderstand
boekte een tekort. Er moes
ten immers ruim 6000 perso
nen, een derde van de bevol
king, gesteund worden...
Aan de St.-Martinuskerk
werden de herstellingswer
ken voortgezet, teken- en
muziekschool kregenonder-
dag in het stadhuis en bij het
stedelijk hospitaal werd een
moederhuis gevoegd.
De legerpupillenschool, -
«Ecole des enfants de la
troupe» - werd onderge
bracht in een deel van de
vroegere krijgsgevangenis
en de oktrooien van de
stadspoorten werden afge
schaft. De hierdoor voor de
stad teloor gaande inkom
sten worden gekompen-
seerd met belastingen op
brouwen en stoken.
Voor het lager onderwijs be
schikte men over één ge
meentelijke jongensschool
met 136 leerlingen, één aan
genomen school van de
Broeders van de Christelijke
Scholen met 313 leerlingen
en één gemeentelijke meis
jesschool met 207 leerlin
gen. Verder waren er nog 12
privé-instellingen bezocht
door 264 jongens en 698
meisjes. Meestal werd daar
onderricht gegeven in beide
talen.
De rijksmiddelbare jongens
school telde 243 studenten
en het Kollege van de Je
zuïeten, zonder subsidie,
150.
De tekenakademie telde 168
en de muziekschool 60 leer
lingen.
Van de 169 lotelingen dat
jaar waren er 82 die geen
enkel onderwijs hadden ge
noten. Slechts 17 konden be
hoorlijk lezen, schrijven en
rekenen.
De Berg van Barmhartigheid
deed met niet minder dan
21.443 leerlingen goede
zaken.
In de Burgerwacht gaat het
er streng aan toe. Niet min
der dan 33 straffen werden
uitgesproken en in het leger-
garnizoen werden de bere
den Jagers vervangen door
de Gidsen.
Drie muziekmaatschappijen!
werden financieel door hel
stadsbestuur gesteund: de
Koninklijke Harmonie krees
900 fr, de muziekmaatmaat
schappij van de «Garde Civi-j
que» 400 fr. en de «Oudfe
Garde» 200 fr.
Vereerd met twee gouden!
medailles werd Dr. Karei De
Moor, promotor van de koe
pokinenting door talrijke
traktaten en kosteloze inen-i
tingen
Qua ongevallen met dodelijk
ke afloop noteerden wi| twee
uit de Dender gehaalde lij
ken, een onder zijn hooiws
gen verpletterde landboit
wer en een van het dak ge
vallen schaliedekker Eer
brandramp aan een fabrie»
eiste geen mensenlevens
maar bracht wel een schadf
vanruim 30.000 fr. mede.
