0
Raymond Rooms:
afscheid van Oudegem
en naar Haasdonk
r
g
«Noodploeg» had recht op een punt
Provinciaal voetbal
E£jj£M
Op zoek naar redding, met zege tegen leiders
22 - 10.4.1981 - De Voorpost
ilen
;-:-0
lomn
kende een lelijke streep
voor mijn voetbalreke
ning.»
Alhoewel hij nadien
met de invallers uit
kwam, is Rooms toch
nog een paar keer opge-
Wie wil werken, vindt werk, is een gezegde waar
veel waarheid in schuilt. Ook al is onze ekonomie
verloederd en zijn er op het eerste gezicht werk
plaatsen te kort. Wie de handen uit de mouwen
steekt en bewijzen levert van stielkennis, vindt
zonder veel inspanning een ideale job.
Dat is ook zo in de voetballerij. Trainers of wie
zich oefenmeester pleegt te noemen, zijn er op
overschot. Wie adelbrieven kan voorleggen, vindt
ongevraagd een betrekking.
Dat is thans het geval
met Raymond Rooms.
Pas raakte bekend dat
deze vijftiger de zesjari
ge samenwerking met
SK Oudegem zou stop
zetten, of de kapers ver
schenen op de kust.
Raymond Rooms onder
schreef inmiddels al een
verbintenis met Red Star
Haasdonk. Hij zal er vol
gend seizoen te taak van
trainer waarnemen.
Afscheid
Ter gelegenheid van
de laatste thuiswedstrijd
tegen Deftinge heeft SK
Oudegem aan zijn trai
ler bloemen aange
boden.
«We hadden hem lie
ver een nieuw kontrakt
voorgelegd,» aldus de
Oudegemse klubleiders.
«We betreuren sterk het
besluit van Rooms. Hij
werd door de jaren heen
zowat de vriend van ons
allen. We hebben met
hem zes vreugdevolle ja
ren meegemaakt. Het
vertrek doet ons pijn,
maar wij aanvaarden
zijn besluit. Het zal niet
makkelijk zijn een waar
dige opvolger voor hem
te vinden.»
Raymond Rooms zelf
over zijn beslissing: «Zes
jaar trainerschap bij de
zelfde ploeg betekent
heel wat. Het waren bo
vendien zes vruchtbare
jaren in een voortduren
de periode van hoogkon-
junktuur. De resultaten
waren navenant. Je
moet echter zelf beseffen
dat er toch eens een ein
de moet aan gesteld wor
den. Het is met spijt in
het hart dat ik die beslis
sing genomen heb. Dat
is niet van vandaag op
morgen gebeurd. Ik
dacht eerst definitief een
punt te plaatsen achter
de voetballerij. Door toe
doen van mijn vrouw,
wiens hart even sterk
verpand is aan Koning
Voetbal, heb ik besloten
ondanks ik vijftig ben,
nog wat verder te doen.
Je bent nog te jong, oor
deelde mijn vrouw om er
definitief mee te breken.
Ongelijk had ze eigen
lijk niet.
Adelbrieven
Als sportman kan
Raymond Rooms bogen
op een schitterende loop
baan. Als broekventje
zette hij indertijd zijn
eerste schreden op het
terrein van de ploeg van
zijn geboortedorp: Vigor
Hamme. Daar doorliep
hij alle jeugdreeksen. In
1953 werd hij als doel
man lid van het fanion-
elftal dat toen nog uit
kwam in de derde klas
se. Van die ploeg maak
ten toen ondermeer deel
uit: André Van Den
Broeck, Roger Pieters,
Roger D'Hondt, Omer
Colman en Etienne Van
Buyten. Het tweede jaar
als kerndoelman hep
slecht af voor Raymond
Rooms. In één der laat
ste wedstrijden vaii dat
seizoen liep hij een
schouderbreuk op.
«Dat gebeurde tegen
Excelsior Sint-Niklaas,»
zegt Raymond Rooms.
«We speelden voor het
behoud en stonden 3-0
voor. Er komt een bezoe
kende dieptepas aan, die
door De Maere werd on
derschept. Ik duik naar
de bal op het ogenblik
dat hij afdrukt. Hij trof
me zwaar op de schou
der. Ik werd onmiddel
lijk naar een ziekenhuis
gebracht, waar een
schouderbreuk werd
vastgesteld. Dat bete
nomen geworden in het
fanionelftal als... center-
voor. Dat was onder
meer het geval tegen het
thans in tweede provin
ciale spelende Blanken-
berge en tegen de huidi
ge eerste klasser SK
Later is Raymond
gor Hamme en KAVD.
Rooms is vijf jaar spe
ler-trainer gebleven bij
Sombeke. Telkens ein
digde hij met deze ploeg
binnen de eerste vijf. Na
dien heeft de Hamme-
naar nog twee seizoenen
het thans ontbonden
Wilskracht Sint-Niklaas
Raymond Rooms neemt aan het eind van dit seizoen afscheid van SK Oudegem
nadat hij er zes jaar trainer was. Hier zien we hem samen met de voltallige
bestuursploeg van de klub die hij naar Tweede Provinciale hielp (vh)
Rooms speler-trainer
geworden. Dat was in
derde provinciale, bij
White Star Sombeke. Hij
werd toen geruild voor
Wies Bauwens, die later
opgang maakte bij Vi-
onder zijn hoede gehad.
Ook dat was in derde
provinciale. Vervolgens
is hij terug overgestapt
naar zijn oorspronkelij
ke klub Vigor Hamme.
Daar leverde hij acht
jaar werk als jeugd- en
hulptrainer. Het eerste
jaar in 1966 was hij ad-
junkt van Martin Lip
pens. Nadien was Ray
mond Rooms vijf jaar
lang de rechterarm van
Willy Meersman. Hij
trainde bovendien junio
res en scholieren, en oe
fende ook de keepers
van seniors en reserven.
Meersman verüet na vijf
seizoenen Vigor Hamme
en in zijn plaats kwam
Rik Van Lembergen.
Ook met deze oefen-
meester werkte Ray
mond Rooms intens sa
men, niettegenstaande
in datzelfde jaar de de
gradatie volgde van der
de klasse naar Bevor
dering.
Van Lembergen stapte
op en in diens plaats
kwam Charles Bovie.
Dat werd een rampjaar
voor de Hamse vierde
klasser. Vijf wedstrijden
voor afloop van het sei
zoen werd de Gentenaar
de laan uitgestuurd, Ru
dy Schelfout volgde hem
op, maar ook die kon de
degradatie niet meer af
wentelen.
Het betekende voor Vi
gor Hamme de tweede
degradatie in twee jaar.
Het werd metéén ook het
einde van de samenwer
king tussen Hamme en
Rooms.
Voor Raymond Rooms
wenkte toen het trainer-
schap bij Sparta Appels,
Deze ploeg had monde
ling baar akkoord gege
ven. Toen de afspraak
volgde om ten huize van
Raymond Rooms de ver
bintenis te komen on
derschrijven, kwam er
niemand van Appels op
dagen. Dat was er oor
zaak van dat de Hamme-
naar een jaar werkloos
bleef. Hij heeft nochtans
niet zijn tijd in ledigheid
gesleten. Een jaar lang
was hij wekelijks te zien
op diverse terreinen
waar hij de jeugdwed
strijden bijwoonde.
Toen is SK Oudegem
op de proppen gekomen.
Wat Raymond met deze
ploeg presteerde, ligt
eenieder nog vers in het
geheugen.
Het eerste seizoen, dat
was in 1975, werd hij
met deze ploeg, die toen
uitkwam in vierde pro
vinciale, kampioen zon
der nederlaag. Oudegem
eindigde toen met elf
punten voorsprong. Het
won daarenboven ook
nog de titel van alge
meen kampioen van de
verschillende vierde pro
vinciale afdelingen. Het
jaar daarop, in de derde
provinciale, verspeelde
SK Oudegem op drie we
ken van het einde de ti
tel. Het eindigde op een
schitterende tweede
plaats. In de daaropvol
gende eindronde tussen
alle tweede gerang-
schikten werd Oudegem
Raymond Rooms: adieu Oudegem (vh)
met 6-2 buitengebon-
jourd door Adegem.
Het derde jaar onder
het bewind Rooms werd
eveneens met een tweede
plaats na Denderhoutem
afgesloten. De eindron
den liepen opnieuw fali-
kant af. Het vierde sei
zoen werd een schot in
de roos.
Oudegem werd kam
pioen met een voor
sprong van tien punten.
Het veroverde bovendien
ook de algemene titel
derde provinciale na een
zege tegen Gavere. Het
eerste jaar in de hogere
tweede provinciale werd
afgesloten met een schit
terende derde plaats.
Het huidige en bijna af
gelopen seizoen werd
maar een jaar van tegen-
teek
slagen. Vooral
heenronde had Chiilag
gem tal van gek wet We
spelers. Dit had voor °en
volg dat er heel wat p de°®
ten verloren gingen, den
de jaarwisseling is
in dat opzicht beter
gaan. Het streeft
.blijft thans het beha j
van dertig punten.
Met nog drie wedst
den voor de boeg i
SK Oudegem daar in
gen. Het zijn welisw
verplaatsingen
BorsbekePetegerr
Appel ter re. Dertig j
ten liggen binnen ha
reik van de Oudegi
tweede provinci
Dan mag het opn:
van een sukses sprt
Eddy DE
Lebbeke 2
Zottegem 3
SK Lebbeke is tegen de
leiders uit Zottegem beel
wat sterker uit de verf ge
komen dan verwacht. Het
kreeg globaal beschouwd
zelfs de beste kansen en
was bijwijlen zelfs sterker
inzake veldbezetting. We
hadden de indruk dat trai
ner Schöning geopteerd
had voor een voorzichtige
opstelling tegen de leiders.
Alhoewel Zottegem nu wel
meer dan waarschijnlijk
kampioen wordt zal het
zich toch heel wat moeten
versterken wil het volgend
seizoen in de vierde klasse
enig figuur slaan. Dat heb
ben we in Lebbeke duidelijk
kunnen uitmaken. «Onbe
grijpelijk dat die ploeg aan
de leiding staat," hoorden
we zowat ten allen kante.
Defensief stonden ze trou
wens maar zwakjes op hun
poten. Had Lebbeke trou
wens vooraan wat meer ge
wicht in de schaal kunnen
leggen, dan maakten de
geelblauwen op het Konkel-
goed eenvoudigweg geen
kans. Maar Frank Van Den
Broeck, niettegenstaande
hij wel een paar kansen
voor de voet kreeg, kon het
moeilijk alléén rooien. Hij
had wel Pierre Verhulst
naast zich, maar die kon
het geenszins waarmaken.
Hans Schöning daarente
gen speelde zich de ziel uit
het lijf. Dat kon ook worden
gezegd van Jean-Pierre Lip
pens en Désiré Rappoort.
Het eerste bezoekend
doelpunt dat tot stand
kwam was het gevolg van
een misverstand in de Leb-
beekse defensie, waarvan
De Rouck gretig gebruik
kon maken om doelman De
Page het nakijken te geven.
Nadat Pierre Verhulst nog
«Kalm blijven jongens,» zegt scheidsrechter Vercauteren, die het niet onder de
markt kreeg, doch zoals steeds opgewassen bleek voor zijn taak
(SK Lebbeke - Zottegem 2-3) (vh)
Doelman Tomme grijpt stijlrijk in; ook ditmaal geen kans voor de Lebbeekse
spitsen (SK Lebbeke - Zottegem 2-3) (vh)
een kans had gekregen om
te besluiten, zou Lebbeke
toch nog voor de rust op
gelijke hoogte komen.
Frank Van Den Broeck was
langs rechts uitgebroken.
Inmidderls was Jean-Pierre
Lippens ongedekt in het
centrum van de aanval ver
schenen. Van Den Broeck
had dat gemerkt. Hij speel
de de bal door naar zijn
vrijstaande kollega die met
een hard schot bin-
nenknalde.
Amper was de tweede
helft begonnen of de bezoe
kers kwamen via De Rouck
opnieuw op voorsprong.
Dat was een koud stortbad
voor de lokalen. Lebbeke
poogde vanaf dat ogenblik
meer open kaart te spelen.
Pierre Verhulst werd voor
aan vervangen door. Ru
dy Jansegers. En wie Jan-
segers kent weet dat hij een
doel verdediger is. Voor de
gelegenheid werd hij opge
steld in de aanval. Naar het
schijnt is dat de laatste we
ken al een paar keer ge
beurd bij de invallers.
Rudy liet zich wel een
paar keer gelden toen hij
een kopbal tegen de dwars
ligger besloot. Uit het korte
intermezzo bleek overigens
niet dat de talenten die hij
heeft als doelman, zich ze
ker niet weerspiegelen als
veldspeler. Maar in Lebbeke
moet men met al de perike
len die het al meemaakte
van de nood een deugd ma
ken Nadat Jansegers tegen
het doelhout had besloten,
deed zich een aanslag voor
binnen de grote rechthoek.
Hans Schöning werd het
slachtoffer van de aanslag.
Waar ref Vercauteren op
dat ogenblik met zijn ge
dachten was, magjoost we
ten. De toch wel zware over
treding werd slechts met
een onrechtstreekse vrij
schop bestraft.
Lebbeke had op dat ogen
blik eventueel op gelijke
hoogte kunnen komen, had
de scheidsrechter de beslis
sing genomen die zich op
drong. Maar dat een dub
beltje soms wel aardig kan
rollen, werd bewezen toen
luttele sekonden na dit
voorval aan de overkant een
derde bezoekend doelpunt
tot stand kwam. Meteen
had de wedstrijd alvast een
definitieve wending geno
men. Lebbeke stond er eni
ge tijd van aangeslagen,
niettegenstaande het met
nog een kwartier voor de
boeg tot 2-3 kon terugko
men, na een inzenden van
Désiré Rappoort waarbij
Karei Verhulst voor de af
werking zorgde.
Globaal genomen had
Lebbeke in ieder geval een
puntendeling verdiend. Het
Tegen deze Lebbeekse noodploeg kreeg de vermoedelijke kampioen Zottt
het niet op een dienschoteltje (SK Lebbeke - Zottegem 2-3) (vh)
zal dan ook nog punten
moeten winnen wil het zich
definitief van het behoud
verzekeren. De wedstrijd
tegen Zottegem was meteen
de laatste partij voor eigen
publiek. Er staan nu nog
drie verplaatsingen op het
programma, naar Ronse,
Lokerse en KAVD. Aan
staande zondag is het ook
de laatste keer dat Jean-
Pierre Lippens er zal bijlo
pen. Hij kreeg van het
sportkomitee een schorsing
opgelegd, wat betekent dat
Lebbeke de laatste twee sei
zoenwedstrijden het zonder
zijn spelverdeler zal moeten
waarmaken.
We vermelden tenslotte
nog dat het beroep inge
diend door de groep staken
de spelers tqgen een door
het bestuur opgelegde
schorsing, door het sport
komitee in Gent werd ver
worpen. Indien Lebbeke nu
officieel de sanktie over
maakt, kunnen de stakende
spelers ook nog door de
bondsinstanties worden ge
schorst. Men wil echter nog
niet onmiddellijk tot deze
maatregel overgaan, en
eerst afwachten welke hou
ding de stakende spelers de
komende dagen en weken
zullen aannemen ten op
zichte van SK Lebbeke.
Houdt men de deur
toch nog enige tijd op
kier...?
E.l
Lebbeekse dissidenten
organiseren T.D.
tgen
De groep van stake
spelers van SK Lebbeke
ganiseert nu vrijdag
april in de zaal van het
Technisch Instituut aai 4
Emiel Van Winckellaa
Dendermonde een dal terg
vond. Het begint allen e
om 20 uur en de muzi
omlijsting is in handen
Studio
aan
jjj
io Sound Explosiol
Vlierzele 2
Terjoden 1
Het werd een zeer slechte
wedstrijd, alhoewel de inzet
van levensbelang was voor
beide ploegen. Vlierzele
voor de redding en Terjo
den voor de promotie. Ge
durende het eerste halfuur
was Vlierzele onbetwist
baar de toonaangevende
ploeg. Bij Terjoden ontbrak
het weer eens aan inzet. Re
sultaat was, in plaats van
elkaar op te beuren, kaffer
de iedereen elkeen uit, en
niets draaide meer Vlierze
le kon echter alleen bogen
op een voortreffelijke Pier
re De Poorter, en alleen
ging het voor hem ook niet.
Hij probeerde er dan ook uit
te halen, wat er uit te halen
viel. Zo aan de 22' toen hij
gezellig rondjes maakte in
het strafschopgebied van
Terjoden, op zoek naar een
strafschop. Toen hij onder
uit ging had iedereen be
grepen- er werd niet ge
floten
Toen amper 4' later Eddy
Everaert uit een counter
ook onderuit ging in het
strafschopgebied, keek de
referee eveneens naar de
sterren. In het laatste
kwartier kwamen de lei
ders dan toch los, en onder
impuls van een goede Mare
Seghers en een weliswaar
te trage Hubert Van de Vel
de, kon Terjoden bij de rust
aanspraak maken op voor
sprong. Zover waren we
echter nog niet. Onmiddel
lijk na de kampwisseling,
dacht men dan toch dat de
wedstrijd in een definitieve
plooi lag, toen Peter De
Heyn aan de haal ging,
toen iedereen in buitenspel
geloofde, en naast Johan
Van de Keere binnen
duwde.
Terjoden verstevigde zijn
middenveld, doch Vlierzele
was op counters heel ge
vaarlijk. Daarbij kwam dat
de Terjoden-defensie, voor-
do<
De
al dan langs Van Lond "uwe
le, die deze week vadfl n
worden was, gaten verl M
de, waar heel Vlierzele B
kon. In amper 4' tijd
den de leiders dan ook p
gezet. Eerst op een geh bi
war, toon de opspring »an
bal in de voeten van Hup n'
Berckmoe8 kwam,
tweede maal toen diea
Vlierzele-speler, na
reidend werk van Pierr
Poorter, vanop zo'n 20
ter raak trof. Leo Van lu
steen, die een heel kul
wedstrijd weggaf, was fieke
gen de kanonbal van Bé ijd,
werkelijk niet »eldf
stand. Terjoden, teneei n
slagen, werd nog even» [en.
gedrukt, maar kon i
zijn kans terugvim d op
Werner Hauben, Eddy
raert en Peter De Heyn n S<
gen wel nog kansen, d r in
ook Van de Keere kdfOn
alles.
aant
Berli
Ploep
pei
bert
i es
Mei
