i Tweespraken- :jornooi JOBRINSKY EN VAN DER PAAL IRENGEN SUBLIEME :SACHVERTOLKING «AU BOUILLON BELGE» PRACHTIG BLIJSPEL JAM-SESSION- NIGHT IN EJATER 80 EVINT NATIONAAL THE GARRET BAND TERECHT VAN ZOLDER GEHAALD «De Goeien aan Toaid» André Van Schuylenbergh in Belfortkelder JWie vonge maandag in de winterkapel van de toon donker en droef, sluiten van een saai brei- Mi iters Kapucijnen het Bachkoncert heeft bijge- soms ook scherp en mee- werk, worden hier h kan bi' zi'n leven8ervaringen een onvergete- dogenloos. Een paar springlevende en Du moment meer vastleggen. Want wat Mark Dro- tientallen jaren geleden boeiende muziek. Daar- nsky, cello, en Louis Van Der Paal. klavecimbel, stond ik op het «para- voor staan feilloze tech- s hebben gebracht, benadert een ideaalbeeld. dijs» van de Gentse ope- h lOuis Van Der Paal is den en schakeringen, ra waren geen zitplaat- t bescheiden man, dat een wereld die onder zijn sen °P dPP®n van j! ten we. Hij gaat welis- handen wel onbegrensd mi,n tenen l® kijken en te ,1 biar stil, bijna verdoken lijkt. luisteren, bijna gefasci- I vr i weg, maar markeert Maar naar het pro- neerd- naar d® franse lantpad met enkele merk- gramma nu. Louis Van E®llist fournier. vojnen van zijn talent die Der Paal opent met speelde Dvoraks cel- rno t rs.v van specialisten in Bachs concerto nach Ita- materie grote waar- lienischem Gusto (BWV ing krijgen. Ben ik 971) voor klavecimbel, uit betrouwbare Het is een werk van uiter- itru want van de man ste verfijning, niet moei- stra f hoort men daar geen lijk voor het oor, geen it t t>rd over te weten sinecure echter voor de kroi romen dat Christo- solist. Twee klavieren en <hef>r Hogwood, een van registers maken het mo- grote Engelse specia- gelijk soli en tutti tegen- )id(*en van de barokmu- over mekaar te stellen vormd® het samen met n k, in een vaktijdschrift als het concertino tegen- het klavecimbel het bas- e S|j ink bij Til ndef luo liet ïnt sbi niek, sonoriteit, expres sievermogen en muzika liteit. Ik heb de cello ho ren zingen, bidden, schreëuwen, fluisteren, blijkt uit hun vertolking van Bachs sonate nr. 2 in D groot (BWV 1028) voor cello en klavecimbel. De zo typische zangerigheid van de cello klinkt breed uitdeinend in het adagio, weemoedig in het an dante, en het slotallegro zit maar dat blijkt bij dialogeren. Ik heb zijn Bach een bijna gewoon verbetenheid gehoord, verschijnsel vol vin- lokoncert zo doorvoeld- muzikaal, dat ik de liefde voor het instrument altijd heb blijven koesteren. Momenteel wordt de cello beschouwd als een solo-instrument waar mee men alle gevoelens en kleuren kan schetsen. In de tijd van Bach echter zijn viriliteit, zijn teder heid, zelfs zijn .lichtvoe tigheid die men het in strument vreemd zou achten. Een paar treffen de details? Onder Dro- binsky's vingers wordt de prelude uit de vierde suite met haar telkens te rugkerend identiek tema een litanie van wisselen de klankkleuren, klinkt de bourrée bijna verras- dingrijke variaties. Maar ook het klavecimbel heeft hier een eigen, uit geschreven aandeel, niet meer ruggesteun of "klankbord, maar vol waardig gesprekspart ner. Grote waardering en spontane geestdrift lei den tot twee toemaatjes, twee facetten ook weer van Drobinsky's veelzij- Annelies Vaes, Willy Van Heesvelde en Jo De Meyere. (KDC) Een bomvolle zaal genoot zondag 28 april in de gend eer van zijn werk. Stadsschouwburg van een heerlijk brokje toneel; Tijdens de pauze kreeg name van tju-ux «.u loulu ildbergvariaties»? En dat in het aanvangsron- cell° te gebruiken ast men hem geluk, do in wisselende toon- voor de hoofdstem en wuift hij dat weg aarden voorkomt. In het vo^de begeleiding, dus s-i- gebeten ritme. En dat een cello ook geestig kan zijn en iro nisch bewijst hij door een lof heeft gezongen over het concerto grosso. s,° ,COn^nu°' steun voor send modern, net als zou digheid: het largo uit een SlSeTg^ vm Kr Va^enlWk L n k* sobe^® Stadsschouw- l> Louis Van Der Paals Het gehele werk wordt de hoofdstem. Bachs ver- Hindemith ze hebben sonate van BSccherini, 1'" l^.f^Br0eek.buf? zelfs een kermis- Bach* gedragen door één tema n.euwrng bestaat erin de kunnen schrijven, staan een diepwarm, smach- v™3idXllDe Meereen W 11^ 9 ^T"19 ftff" 'e.nd lied. en hetetilegro lïTlZ?* restukie meT^n snTaT ha°d ,<m d° 'eaj8?eur zot9den erT°°r dat dc m'°°d Alles bij elkaar een puik estukje met een snel, at cen aaneenschakeling werd van lachsalvo's, initiatief van Tejater 80, Het draaide allemaal pijnlijk te doen wegslik- dat ter vervanging van rond een herberg «Au ken, en ondertussen gier- «Moeder Courage en XX, vaWxOTxi Bouillon Beige», dat net de de nokvolle Stads- baar kinderen» van B. fragment uit «Music for 9esloten was wegens schouwburg het uit. Brecht (naar september - een sterfgeval. Daar Tuurlijk waaide er ook en oktober verschoven), hoort natuurlijk een erfe- wind uit een andere ee11 juiste keuze deed nis bij en daar begint het hoek; Wallonië (Astère) BENT uit te nodigen, al; verdeling van de en Brussel (Marie-Agnès) Spijtig slechts voor één «buit», hebzucht, verloe- staan aan de rand van vertoning want je hoeft dering van het ouderlijk het failliet en inmiddels Sf®®n profeet te zijn om te huis maar ook de jeugd- moet Vlaanderen (Jos) de voorspellen dat de Stads- herinneringen en de ge- kost verdienen voor de schouwburg beslist en- koesterde dromen... ganse familie... kele dagen zou volgelo- Walter Van den Broeck Het sfeerbeeld was ook Pen ziju met enthousias- slaagde er voortreffelijk verzorgd. Marc Cam- te toeschouwers... in het lachwekkende maert haalde overtui- (jdb) onmiddellijk naar centrale andante zingt polyfoon. Bovendien zit- ibinsky te verwijzen. een gevoelig lied boven ten d® suites vol gedurf- lark Drobinsky is as- het ostinato van de lin- de interyallen en ritmi- ent geweest bij Ro- kerhand, geraffineerd en sche variaties. U merkt jpovitsj, de beroemd- toch onbevangen. Het slotdeel, presto, bevat een glanzende kiemcel, door het alterneren van soli en tutti uitgespon nen tot een kunstig weef sel. Wat ik in Louis Van der Paals interpretatie ihtingen in mekaar zozeer heb bewonderd? nen zakken, hoe ont- Dat hij Bach voor zichzelf chelend bijv. een laat spreken, niet koel en cellist van deze tijd. n zegt iets, dit wekt ver- i ihtingen. Ik weet nans zegt het zo tref- in zijn «Wandelin- door Rome» hoe hooggespannen ver- de technische hoog standjes van de dubbel- grepen in funktie van de muziek, worden alle dan sen want die vormen toch samen de suite uitgepuurd tot wat in de het: technisch en muzi- muziek als ideaal kan kaal aartsmoeilijk. Geen staan: de taal die voor children» van Prokofiev, probleem echter voor zichzelf spreekt. de meester van de Mark Drobinsky. Deze Dat twee uitmuntende parodie, suites die bij een perfek- solisten ook nog een har- W.D.B. te weergave van het no- monisch muzikaal huwe- tenbeeld het risiko in- lijk kunnen aangaan, °|Z f ctls Rome kan zijn gereserveerd, niet over- meer men, behekst gevoelig ook. Dcrt hij veel het geraas van de aandacht besteedt aan is, overdonderd door de opbouw van het werk bruisen van zijn sla- en daarbij alle lijnen ers, het kloppen van klaar en geordend houdt. hart niet meer hoort. Dat de klank altijd even ir het beeld en de delikaat blijft. Dat hij het Tik van Drobinsky ver- vredige karakter van ik niet meer. Zadki- Vermeers lichtglans de Russische beeld- weet te doen stralen over wer, schiep ooit een het werk. ld van Orfeus, sym- Voor bepaalde mensen van betoverend ge- is de cello een monotone één met zijn lier gesprekspartner. Voor als het ware zich ver- mij is zijn klank mis- uit zijn lichaam. Zo schien de rijkste van het Drobinsky, vergroeid orkest. Zijn lied is vaak zijn instrument, een uiting van weemoed, ruit hij een wereld van troost ook. Zijn stem Trt van klanken en kan ook bitsig zijn en iren en gevoelighe- agressief. Soms is zijn JAZZ kafe an I ricrat jonge maar bijzonder kreatieve gezelschap 'S water 80 uit Aalst dat vorig jaar in december 'en feuteerde met de schitterende produktie «Zwijg an bine» en met deze zeer behoorlijke brok volksto- Baiel een overrompelend sukses kende in de Aal- erse Stadsschouwburg, won zopas met enkele A.juwe en beklemmende fragmenten uit «De Emig- *>ten» van de pen van Slawomir Mrozeks het tionaal tweesprakentomooi. Dit tornooi werd organiseerd door het Nationaal Toneelverbond Oostende. Hiermee won Tejater 80 meteen het cke Smitzjuweel. te verzorgd en boeiend deze «Emigranten» wel en, bewijst het feit dat beide akteurs Dirk ick en Luc Van Den Broeck ook nog twee andere gewaardeerde prijzen wegkaapten. Dirk kreeg prijs voor de beste uitspraak en Luc de prijs ir de beste akteur. prijzen worden volgende week uitgereikt, nl. zondag 17 mei te Kluisbergen tijdens de Natio- 1Landdag van het NTV. meer over «De Emigranten», het stuk handelt tr de problematiek van de vervreemding van itieke vluchtelingen en gastarbeiders. Regis- Walter Boni heeft door een juiste en nauw- ge dosis regie de beide akteurs Dirk en Luc •r een verdraaid lastig stuk geleid. De kracht dit knap toneelstuk zijn ongetwijfeld de type van een bijna volledig afgestompte gast- ider (Luc) en van intellektueel en doordenken- n politieke vluchteling (Dirk) en de prangende lar prachtige ups-en-downs-dialoog. sr 80 werd bovendien aangeduid om of 28 mei eens in de badstad Oostende een volledige oering van «De Emigranten» te brengen in het er van een wedstrijd waaraan de beste gezel- ppen van de drie nationale toneelverbonden lnemen. toeval wil dat er twee theatergroepen uit Aalst ingen naar de hoofdprijs:Tejater 80 en Pact. (Progressief Aalsters Collectief Theater) doet met een gesmaakte en oerdegelijke opvoering De bende van Jan De Lichte», n we maar duimen dat één van beide toneel- nigingen de titel naar Aalst meebrengt. Zij tenen het beiden alleszins want zij zijn het samen toneelgroep Janus) die in Aalst voor tervernieuwing zorgen en de goedkope en te stukken-resoluut de rug taekerlm. (jdb) ■Sr**:- The Garret Band in den Bol. (KDC) Zondag 10 mei aanstaande vanaf 20 uur, organi- zijn te beluisteren op seert de Crazy Bol Jazz Café een «jam-session» in het Granz eigen labels Clef, lokaal. Geeraardsbergsestraat 84, eigenlijk een later opgekocht door Ver vorm van «vrij podium» waar alle aanwezige jazz- ve en meer recent op muzikanten uitgenodigd worden «mee aan te zitten» Pablo-records. en kollektief of individueel vrij te improviseren op een gegeven tema. Hier wordt aangeslo ten bij een traditie gebo ren in Chicago, waar jazzmuzikanten om te ontsnappen uit het keurslijf van de populai re big bands en na vol brachte job samenkwa men in kleine klubs om er «hun» muziek te spe len en te «jammen» tot bij dageraad. Zo zijn er le- De nog jonge Garret Band verdiende meer belang- Georgia Brownen ande- 9endarische voorbeel- stelling vanwege het Aalsterse jazzpubliek dan zon- re Alexandersden 9ekend van jam-ses- dagavond 26 april het geval was tijdens hun optre- Naar ons gevoel zou sions die tot vierentwin- den in The Crazy Bol Jazz Café: de freaks waren deze deze Garret Band er nog uur na mekaar door" keer niet massaal opgekomen zoals bij vorige gele- op vooruit gaan door 9in9®n! Ook «rent-house genheden. Geldt hier misschien ook het gezegde: meer en meer afstand te P^Y'8» waren een ge- «geen sant in eigen land»? j - i j kend verschijnsel; waar 3 nemen van het dixieland Nochtans, zoals wij meteen gevolgd door een repertoire en zich toe te n vroeger durfden te stel- swingende «Free Lance leggen op de «vroege» Kunnen 00101611 Louise» waarin drummer big band nummers Paul Verschelden ieder- (Fletcher Henderson, Du- In de Crazy Bol zal het er natuurlijk bescheide- ner aan toe gaan met ve- elk .hu,n. fmanciele detten van bij ons. De steuntje bijdroegen om start wordt gegeven met de nood te lenigen, het kwintet dat de basis hoeft geen betoog dat er zai vormen voor alle late- op die manier enorme re evenementen, samen- feesten gebouwd gesteld als volgt Pat werden. Mortier (tpt), Dave Senior Filmproducer jazzpro- (tb_)_ Marc Alleyn j 'cr^rm Renders ,bss, en Rat half de jaren veertig op 0Z r! n de lnm:?ess"f d«f nlle jazzmuzikanten op het koncertprxlrum te die reeds de c j &7he',np"oe °P'-de" aangeschreven werden en uitgenodigd nic»-koncerten, waar hii in 3 3 j j o, om er op 1U mei mee m te eerst de Verenrgde Sta- vli„enr ten en later, en dit tot op -- Het wordt dan ook ge- m uzi kanten hun kollega's uit nodigden om thuis te ko zijn uitzonderlijke drive ten enz.) technisch dra en Juul De Beule ons nog- gen zij de mogelijkheden maals verraste met zijn beslist in zich. basklarinet. De l.p. die zij voor Vo- Frisse en weinig ge- gue (Diamant series) op speelde tunes als namen is een volmaakte Stumblinwaren wel- staalkaart van wat zij tot kome afwisseling voor op vandaag bereikten. «Ice Cream», «Sweet W.8. len was deze formatie de verplaatsing overwaard,„„„«««va, al ware het alleen maar een vooruit stuwde met ke Ellington, Bennie Mo- men )ammen sa°*en met om kennis te maken met ziin uitzonderlijk*» drive ten enz.J teohnicrR drrr. een S10®? Ians «ie dem de manier waarop deze jongens de oude stijl-jazz benaderen. Verre van zich tevreden te stellen met eenvoudige tema- keuze en de gekende im provisatieloopjes hierop, bewandelen zij een iets moeilijkere weg door hun muziek uit te schrijven en te bewerken met toch nog ruimte tot soleren. De repertoirekeuze gaat hierbij over een New Orleans-]azz, dixie land en Chicago-]azz naar mainstream en big bandnummers. Opmerkelijke dinge- Als slot van hun geslaagde toneelseizoen 1980-1981, tjes waren zo ondermeer brengen de Catbarinisten een derde produktie, een «Jumping wifn simphony varieté-avond gevolgd door een gezellige dansa- Sid», voortreffelijk gear- vond met disc-jockey. rangeerd en swingend Deze varieté-avond staat in het teken van «De als de hel; «AU of me» Goeien aan Toaid» en wie dit wenst mag - wat de waarin we vergast wer- Catharinisten ten zeerste zouden toejuichen - in de den op een bas-klarinet- kostumes van die tijd deze gevarieerde avond bijwo-, solo, toch een zelden ge- nen, om zo de sfeer te verhogen, hoord instrument in de Aan deze avond werken mee: E. Eechaut, D. Klinck, jazz De steeds graag ge- M. Slagmulder, E. De Smet, E. Coppens, D. Carlier, hoorde klassieker «High J. De Coninck, M. De Rauw, M. Van den Bulcke, E. Society» nu eens in een Van Herreweghe, D. Citters, H. Slagmulder, J. Ha ander kleurtje; «After saert. Kunstgroep Alcuone, Gemengd Koorensem- you ve gone», een featu- ble, G. De Saedeleer op hammondorgel, A. Kiekens, re voor trombonist Marc e.a. Godfroid, wiens techniek Zoals, een zeer grote bezetting die beslist borg staat en klankkleur stenc doen voor een degelijke en aangename avond, waarin denken aan Jack Teagar- iedereen wel eens zijn volledige gading zal vinden. den. Een kommerciële Dat alles in zaal 't Kapelleken, Meuleschettestraat toegeving was het popu- op zaterdag 9 mei te 20 uur. Ruime parking. Prijs laire «Mack the Knife» 100 fr. J J 1 l 11 Iltfl WUIUl vandaag, de hele wereld i^i f garandeera een avon e mee afreisde, met de meest diverse bezettin gen en fantasierijke kom- binaties van jazzve- detten. Live opnamen hiervan vol muzikale verrass gen, zorg -dat je er De Aalsterse kunstschilder André Van Schuylenbergh stelt momenteel tentoon in de Belfortkelder. Werkelijk een heel knappe expositie. Jammer genoeg duurt ze nog maar een paar da^^Rep je erheen(KDC)

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1981 | | pagina 11