VRIJE tribune
kruislicht
K0SI met haar
hobby- en
vrijetijdsbeurs
regelrecht sukses
BRANDWEERDIENS]
AALST EN TOPDAG
uw woord
Onze
woordvoerders
te Brussel
Kamerlid Jan Caudron tijdens bespreking begroting
van middenstand 1981
2 - 8.5.1981 - De Voorpost
De redaktie is niet verantwoordelijk voor de inhoud en heeft het
recht de teksten in te korten.
DE VILLA VAN BLOMMAERT
Raymond Uyttersprot heeft met een krachtige tussenkomst op
de gemeenteraad de openbare aandacht gevraagd voor de
bedroevende praktijken van de stad Aalst in verband met haar
immobiliënbeheer.
In het bizonder kwam de huur ter sprake (een forse huurprijs!)
van de residentiële woning op de Capucienenlaan, waar schepen
Blommaert zich met de personeelsdienst van de stad heeft
verschanst. Dat woonhuis dient nu als kantoorruimte.
Het heeft geen naam dat het stadsbestuur zich dure huurkon-
trakten veroorlooft daar waar de stad zelf over meer dan
voldoende ruimten beschikt. Zo kost het dubbel: eerst de eigen
niet-benutte gebouwen onderhouden, vervolgens nog geld han
gen aan private huurhuizen.
«Onderhouden van eigen gebouwen» is veel gezegd want wie
een kijkje gaat nemen in deleegstaande lokalen van de reken-
dienst op de koer van het stadhuis, en in de oude brandweerka
zerne daar scheef rechtover, spreekt natuurlijk van «laten kapot
gaan».
Wij hebben in Aalst al een pijnlijke ervaring van latenkapot gaan
Het huis van de Keizershallen bv op het Keizerlijk Plein werd
aangekocht, daarna liet men het 7 8 jaar ten onder gaan, het
werd onbewaakt leeg geplunderd en nu wordt het voor stukken
van mensen heringericht (20 miljoen!).
Buiten het geldelijk argument (pijnlijk voor een stad in virtuele
failliettoestand) leeft er nog andere kritiek omtrent het stedelijk
gebouwenbeleid. Oud-schepen Etienne Bogaert wist waarover hij
sprak wanneer hij op zijn beurt in openbare zitting van de
verspreiding aankloeg over het grondgebied van de stad, van de
administratieve diensten (op de Hopmarkt, op de Capucienen
laan).
Hij merkte terecht op dat het huis Van Langenhove in de
Kapellestraat nu al jaren onbeschikbaar blijft door oneindig lang
aanslepende werken (ook de voltooiing van de zwemkom te
Mijlbeek zou nu met vele maanden vertraagd worden). Wordt
het de gewoonte van begonnen werken niet te beëindigen? Heeft
het schepencollege niet te veel oog voor het openen van nieuwe
werven, en te weinig oog voor het afwerken van begonnen
werven?
De droom van vroeger om in het stadhuis een ontvangsthall in te
richten waar de bewoners gemakkelijk terecht kunnen komen
voor alles wat de stadhuis-service moet leveren, gaat niet in
vervulling. De ontvangsthall is er niet en nog veel minder de
achterliggende diensten want die verblijven in andere gebouwen.
Er wordt geen aanstalten gemaakt om het in de nabije toekomst
te laten veranderen.
Ook de herstellingvan de afbrokkelende stodhuisvoorgevel zal
niet gerealiseerd worden. Dit dan ter blijvende memorie van de
wandelaar op de Grote Markt die het als een uitwendig teken
mag aanzien van wat binnen in het stadhuis ook niet werd
gerealiseerd. Het geld werd elders verpast, aan huishuren
bijvoorbeeld.
Zoals de lezer kan vaststellen, de «villa van Blommaert» is maar
een symptoom voor de megalomanie in de aankopen en in het
opzetten van werken. De huidige bestuursmeerderheid heeft ons
ver gebracht!
Ghis WILLEMS
HET TEKEN AAN DE «EBES»-WAND
De Verenigde Energiebedrijven van het Scheldeland, in
afkorting EBES, één van de drie overblijvende producen
ten van energie (samen met Intercom en Unerg), hebben
een triomfbilan gepubliceerd. 3,3 miljard winst voor 1980
is inderdaad een bilan die tellen kan. Nochtans hebben
vele aandeelhouders geprotesteerd tegen het feit dat hun
winstaandeel te klein is. Ze willen nog meer uit de
energiekan. De verbruiker anderzijds heeft andere rede
nen tot klogen: voor de EBES-klarrten viel vorig jaar een
prijsstijging te noteren van 20%. Onder die klanten
uiteraard de interkommunales die de energie verdelen, en
die bijna onveranderlijk gemengde interkommunales zijn
waarbij dus de gemeenten een klein stuk van de winst
opstrijken en de privésektor, zijnde de producent, het
grote pakket. De individuele verbruiker is natuurlijk de
sigaar want de prijsstijging wordt tenslotte op hem
verhaald. De gemeentekassen zijn ook de sigaar want
door de zuivere vorm vaninterkommunale af te wijzen (zie
de perikelen van vorige zomer te Aalst en elders) laten ze
miljoenen, die de gemeenschap hadden kunnen ten
goede komen, zweven op de bankrekeningen van de
reeds steenrijke energietrusts. Intussen blijft ons land, tot
ons aller ongenoegen, de hoogste energieprijzen aanreke
nen van de ons omringende landen. Wie zich de strijd
herinnert omtrent zuivere of gemengde interkommunales
voor energiebedeling (wij hebben onvoorwaardelijk voor
de zuivere vorm gekozen en gestreden), strijd waarvan
het hoogtepunt zich in de Aalsterse gemeenteraad heeft
afgespeeld, zal nu wellicht ook begrijpen waarom de
energietrusts werkelijk alle middelen hebben oangewend
om hun «gemengde» slag in huis te halen. De vraag blijft
open of die honderden gemeenteraadsleden, uit ons
gewest, die voor de gemengde vorm, en dus voor de zak
van de energiebonzen hebben gestemd, het belang van
hun kiezers hebben gediend of dat van het kapitaal. Voor
ons is het antwoord duidelijk en onvoorwaardelijk: ze
hebben hun kiezers weer «den bok» gezet. Mogen deze
kiezers zich dat gedenken!
Jos De Geyter
In de Voorpost van 24 april las ik een verslag over de
talrijke en lovenswaardige aktiviteiten van de Jonge
Kamer. Via de pers maakte ik ook vluchtig kennis met
haar verkeersstudie die op het eerste gezicht minder
indruk maakt.
Die verkeersstudie gaat duidelijk uit van één enkele
terechte bekommernis, met name de veiligheid van de
jeugd in de stad. Dat element veiligheid is natuurlijk
bijzonder belangrijk, maar mag daarom de andere ele
menten niet op de achtergrond dringen. Verkeer is
trouwens altijd een compromis tussen veiligheid en het
gemak waarmee elk deel van de stad vlug moet kunnen
bereikt worden. Zoniet zou men evengoed alle verkeer uit
de stad kunnen bannen en een toppunt van veiligheid
scheppen, maar daarmee is alles wat de stad nog
levenskrachtig houdt beslist niet gediend. Het Aalsters
'-centrum eist een veel grotere toegankelijkheid, zeker
èmdat het centrum - gelukkig maar - zich nu eenmaal
heeft ontwikkeld als een winkelcentrum bij uitstek, dat nu
al een aantrekkingskracht uitoefent op zowat 200.000
mensen.
Die mensen willen, zoals U en ik overigens, snel winkelen
en bediend worden, terwijl Aalst, sedert de verkeersvrije
markt het verkeer nog wat ingewikkelder maakte, een
ware doolhof werd voor de overgrote meerderheid van die
mensen.
De noden van het winkelcentrum mogen niet uit het oog
verloren worden en zijn te verzoenen met veiligheid,
temeer omdat specialisten bevestigen dat ongevallen
meestal niet gebeuren op drukke plaatsen, waar het
verkeer uiteraard afgeremd wordt en waar iedereen des te
In verband met de middenstandsbegroting merkte de
C.V.P.-woordvoerder gevat op dat deze op één na
kleinste begroting in hoofdzaak besteed wordt voor de
Kinderbijslag der Zelfstandigen en dat er van de 5,5
miljard slechts 1 miljard overblijft voor het K.M.O.-beleid.
De bevoegdheden van de Minister voor de Middenstand
zijn vrijwel uitgehold. Bovendien wordt de Minister in zijn
strijd tegen de papier- en formulierenberg door zijn
collega's gehinderd o.m. door de Minister van Financiën
en door die van Economische Zaken. De voor de
K.M.O.'s zo noodzakelijke wijziging aan de faillisements-
wetgeving, de eenmansvennootschap en het participatie
fonds worden door justitie in de hand gehouden.
De controles van de diensten van arbeid en tewerkstelling
nemen in sommige K.M.O.'s tofeen derde van de werktijd
in beslag.
Tenslotte is het departement van Ekonomische Zaken
bevoegd voor reglementering, handelspraktijken en prijs
opgaven.
Ook vanuit de socialistische meerderheidsgroep kwam
zware kritiek over de verspillende samenstelling der
kabinetten (geen rekening gehouden met de nood aan
verantwoorde besparingen). Deze gezonde kritiek geldt
eigenlijk voor alle kabinetten.
Reeds bij de bespreking van de herstelwet heb ik herhaal
delijk geklaagd over de negatie van de middenstandsor
ganisaties bij het sociaal overleg. De onderhandelingen
i.v.m. het Centraal Akkoord van 13.2 werden gevoerd
door een beperkte groep van oligarchen vakbonden en
grote werkgeversorganisaties). Onder het Centraal Ak
koord staat slechts de handtekening van één midden
standsorganisatie, die er op het laatst met de haren is
bijgesleurd, veeleer als een alibi dan als een volwaardige
gesprekspartner.
Het huidig middenstandsbeleid kan niet los gezien wor
den van de stuntelige manier waarop de regering de krisis
meent te bestrijden! Zowel op sociaal als ekonomisch
gebied wordt de kloof tussen Wallonië en Vlaanderen
steeds maar dieper. Tussen '74 en '77 werd in het
Vlaamse Gewest een overheidsparticipatie in 10 bedrijven
met moeilijkheden een halfmiljard frank.
Van deze ondernemingen ging er ondertussen één
overkop.
In diezelfde periode steunde het Waalse Gewest 31
ondernemingen voor een bedrag van 3,5 miljard. Daar
van zijn er evenwel meer dan de helft failliet!
Een ander staaltje van staatssteun op zijn Belgisch is in
onze tennisindustrie. Het Waalse bedrijf Donnay wordt
door haar Borg-sponsoring medegefinancierd door de
Belgische overheid. Het Vlaams bedrijf Snauwaert, dat de
tennisvedette Gerulaitis sponsort, kreeg geen gevraagde
staatssteun!
Het Nieuw Industrieel Beleid bevat naar onze mening heel
wat mogelijkheden en nieuwe aktieterreinen voor onze
K.M.O.'s.
Zelfs in de Nieuwe Internationale Orde kan de K.M.O.
aan zijn trekken komen. Ook in het beleid van ontwikke
lingssamenwerking mag wat betreft de kleine onderne
ming niet veronachtzaamd worden.
Prototypes
Als voorwaarde voor de industriële vernieuwing moet
gesteld worden dat ook de K.M.O.'s voldoende toegang
moeten krijgen tot de prototypesteun.
De regionale verdeling van de prototypesteun toont aan
dat Wallonië gedurende '76-'80 gemiddeld 50,6% von de
renteloze voorschotten toegekend kreeg. Vlaanderen
amper 37,2% en Brussel 12,2%. In '80 Vlaanderen
slechts 28,8%, waar Wallonië 67,12% van de prototype
steun opslokt.
Dit illustreert duidelijk dat het Vlaamse Gewest 'ook hier
het zoveelste kind van de Belgische rekening is.
De K.M.O. en de Alternatieve Energie
De V.U. bepleit een intensivering van het onderzoek naar
alternatieve energiebronnen. Vb. Zonneënergie. Zelfs in
België interessant omdat rechtstreekse zonnestralen niet
eens nodig zijn en omdat de nodige grondstoffen steeds
goedkoper worden.
Bij de teruggave van de bijdrage voor sociale zekerheid aan
K.M.O.'s meen ik ook een lakune in de wetgeving te
hebben ontdekt. Het K.B. (18.6.76) voorziet een terugga
ve van bijdragen van de sociale zekerheid voor kleinere
werkgevers. Maar dit K.B. betekent een beperking van de
wet van 30 maart '76 betreffende de ekonomische
herstelmoatregelen aangezien het hier enkel gaat over
het tweede kwartaal. K.M.O.'s, gebonden aan seizoenar
beid en tijdens het tweede kwartaal met weinig of geen
personeel, zijn hiervan het slachtoffer, evenzeer als zij die
door overmacht, zoals overlijden en brand, met tijdelijke
moeilijkheden kampen.
Het probleem in onze bouwnijverheid
De bouwnijverheid is één van de grootste werkgevers in
ons land met een zwaar aksent op Vlaanderen.
Midden '80 zagen wij een sterke daling van de aktiviteit
en iedere maand verhoogt het tempo van de achteruit
gang (met ernstige gevolgen voor de werkloosheid).
De aktiviteiten in de privé-bouw worden uiteraard enorm
beïnvloed door de rentevoeten.
Het oantal bedreigde werkplaatsen wordt op 150.000
.beter uit zijn doppen kijkt.
Sommigen steunen zich niet zozeer op veiligheid, maar
op de zogezegde leefbaarheid van de stad, en vergeten
maar al te zeer dat elke nieuwe druk op het winkelcen
trum de druppel kan zijn die de maat doet overlopen. Elke
nieuwe druk ondergraaft de concurrentiepositie .van het
centrum en is het beste middel om Aalst stilaan kapot te
maken. Het feit dat Aalst van de hogere overheid geen
parking mag aanleggen achter de Keizershallen, is daar
een voorbeeld van, én een teken van het feit dat nog niet
wordt begrepen waar de prioriteiten liggen.
Vandaag de dag is zonder meer alles mogelijk. De «Motie
Arrondissementeël Partijbestuur C.V.P.-Aalst» (zie De
Voorpost van 24 april 1981is daar het beste bewijs van:
ze is een toonbeeld van de nieuwe politieke moraal die
aan de basis ligt van het feit dat België aan de uitverkoop
toe is.
Om nog even terug te komen op de verkeersstudie van de
Jonge Kamer, meen ik dat er positieve punten in vervat
zijn. Dat zijn deeltjes van de grote puzzel, waarin alleen
nog de opvattingen ontbreken van de talloze mensen die
van ver buiten de stadsgrenzen geregeld afzakken naar
ons winkelcentrum. Daarmee is het dossier compleet en is
het wachten naar een nieuw initiatief.
Willy Van Renterghem
Volksvertegenwoordiger
geschat en die kunnen enkel gered worden door dringen
de maatregelen. Geen fragmentaire maatregelen die de
regering onlangs nam, maar een globale aanpak kan hier
redding brengen.
Het Sociaal Statuut van de Zelfstandigen
Op 30 maart II. heb ik hier in Brussel de massabetoging v/
e belangrijke middenstandsvereniging bijgewoond waar
bij het regeringsbeleid scherp op de korrel werd genomen.
Er werd besloten de voorafbetaling der belastingen die op
10/4 moesten betaald worden niet te betalen. Ook de
weigering van de regering om de verspilling van de
openbare gelden te verminderen, het schandaal v/d
politieke kumuls en andere misbruiken werden er terecht
aangeklaagd.
Het voortdurende verhogen van rechtstreekse en on
rechtstreekse belastingen als gemakkelijkste oplossing
om de krater in de schatkist gedeeltelijk op te vullen is
inderdaad anti-politiek in de brutaalste zin van het woord.
Volgens de V.U. kan de ganse sektor van de sociale
zekerheid slechts gezond gemaakt worden door de fiska-
lisering en de federalisering van het systeem.
Slot
Door de versnippering van de verschillende instanties die
met de Middenstand te maken hebben, kan er geen
samenhangend beleid gevoerd worden.
Hebben wij wel een echte Minister van Middenstand?
Van een afdoend en werkelijk krisisbeleid kan in dit land
niets in huis komen, omdat wij bestuurd worden door een
regering die verschillende richtingen tegelijk uit wil. Daar
om kan de Volksuniefraktie deze begroting niet goed
keuren.
(jdb)
KOSI, de kulturele animatiegroep van 't Apostelken,
richtte naar jaarlijkse traditie haar hobby- en vrije
tijdsbeurs in, en dit jaar voor de achtste maal in het
teken van de natuur en de natuurbeleving. Net zoals
vorig jaar kende deze fijne tentoonstelling een prima
sukses, vooral wegens de puike organisatie van
KOSI maar ook door het degelijke en verzorgde werk
van de eksposanten.
"I
Het is een wonderbaar ding, een moeder.
Enkele volwassen vrouwen blijven wel celibatr
verschillende redenen of oorzaken waaronder ry
een wankele gezondheid, en verder het vrijwillig
van de priesters en kloosterlingen, de «nonneke
dikwijls bewonderenswaardig presteren; en van
huwden blijven er dan een acht a tien procent om
kinderloos. De grote rest wordt moeder.
Als we nu meegaan met de romantiek zijn dat c1
heldinnen; en in ons spraakgebruik is er veel
dezelfde richting wijst: we zeggen gemakkelijk «rt;
moeder lopen» of «op zijn moeder roepen», waar
iemand aanduiden die hoognodig hulp vandoen h
Als dat ongeveer waar is, en allicht geldt het ook
vaders, dan moet men zich gaan afvragen vam 10
toch zoveel boosheid in de wereld is.
Feit is dat een mens een vat is vol zwakheid, waa li'
een hele scheut slordigheid, luiheid, egoïsme en
zit. We moeten nu precies geen zwartboek
mensheid aaneenschrijven. Want blijkbaar zit er
grote dosis van schoonheid en adel in.
In wat een moeder voor haar kinderen is worden
haar beste eigenschappen tot hun hoogste waard
voerd: haar zorg, haar toewijding, haar opoff<
liefde zijn dikwijls bijna grenzeloos, ze kent een
een bezorgdheid, een verdraagzaamheid die
bewonderenswaardig zijn.
Het is dan ook maar een barbaar die moederkens^
aangrijpt om met een gebaar en een geschenk
blijken wat hij wél diep voor haar voelt, maar
moeilijk onder woorden kan brengen.
Dat we moederkensdag vieren in de meimaand sfier
bij gebruiken die teruggaan in de nevelen der tijd Ca
die maand gevierd werd als de tijd van jonge vi»W
jong groen en jong leven.
In diezelfde meimaand viert de gelovige ook de
van Jezus, Maria. De katechismus en de th kla
hebben voor Haar woorden en formuleringen die
zijn; maar de gewone mens die nadenkt voelt wel
een moeder die de verantwoordelijkheid voor zo ej//ïi
gedragen heeft iemand moet zijn met een buiten ie
toewijding, met een uiterste fijngevoeligheid, n W.
totale offervaardigheid, met een groot hart dat vi
de mensheid klopte.
Daarom vinden moeders het beste van zichzelf ir
nog grotere mate terug, en daarom kunnen wij
Haar vereren als de edelste mens die uit Gods sc
de handen gekomen is, bidden wij tot Haar
grootste vertrouwen.
Daarvan ook getuigen onze talrijke, naieve, onti
Maria-liederen.
fferii
een I
ie m 1
/li
gir
ty>.
Schepen Annie De Maght
had in haar gelegen
heidstoespraak bij de in
leiding kort maar overtui
gend over de onschatba
re waarde van de natuur
in ons leven. Onze huidi
ge konsumptiemaat-
schappij verdrukt deze
vriendelijke natuur echter
zeer zwaar, maar geluk
kig bestaan en milieu- en
natuurvriendelijke vere
nigingen zoals KOSI, die
geen moeite hebben ge
spaard om via deze unie
ke tentoonstelling de
waarde van onze natuur
te benadrukken... aldus
Annie De Maght. Kijkge
not was troef en je kon er
nooit genoeg van
krijgen...
Volgende eksposanten
stelden tentoon: Frans
De Block met kruiden en
versiering met elemen
ten uit de natuur; De Wie
lewaal met natuurbele
ving; Gustaaf Giets met
zwammen, takken en
twijgen; Koninklijke
Vlaamse Imkersbond;
KWB Mijlbeek met biolo
gisch tuinieren; Eugeen
Van den Broeck met pa
pierknipwerk; Fernand
Van Langehove met
aquarium en -fotografie;
Vereniging voor milieue-
dukatie met «milieuwer
king)»; Marcel Vervaenen
met schelpen en fossie
len (recent en tertiair);
Vlaamse Bonsai-vereni
ging met kweken en ver
zorgen van dwerg
boompjes; Luc Wijns met
fossielen en mineralen.
Ook het hobbygedeelte
was fier heel wat leerrijke
en boeiende stands te be
zitten: K.B.G. Aalst-stad;
C.M.B.V. Aalst-Mijlbeek
en Uavidstonds Aalst-
Mijlbeek hebben meer
dan een steentje bijge
dragen tot het welslagen
van dit druk bekeken ge
deelte.
Tevens kon je er schilde
rijen, akwarellen en teke
ningen bewonderen van
Antoine Baetens, Juliaan
De Brouwer, Jan De
Neef, Willy Hooghe, Gil
bert Lievens, André Raes,
Jozef Ringoot, Marcel
Van der Gucht, Mevr.
Verleysen-Sonck
zef Vermeiren.
Dus eindelijk wa
sukses en waa
van Aalst voor h<
pathieke KOSI, dl
in de roos schi
deze puike en voi
ge tentoonstellinj
de puntjes verzot
citroenschijfje
schuimwijn tijdenj
ceptie ontbrak zei
Op zaterdag 16 mei ter gelegenheid
Aalsterse Topdag zal de brandweerdienst 1
vanaf 9 uur tot 19 uur een grootse prondell
inrichten. Groots omdat er meer dan 40 sfl
zuilen zijn en dus zal beslist elk zijn gf
vinden en een koopje kunnen slaan in een a
waaier van artikelen en koopwaar zoals ptv
antiek, meubels, boeken enz.
Tevens zal er een grootse breugheluT
brandweerkermis worden ingericht. Met
plezier zal de brandweerdienst een heerlijl
je voorschotelen en nadien jullie dorst bl
met gerstenat of een ander drankje. Ook
er verscheidene volksspelen georgani
worden, voor elk wat wils.
Dit alles aan demokratische prijzen. Afspra
de binnenkoer van de kazerne, Vrijheid
55, Aalst.
Gratis toegang van 9 tot 19 uur.
Boeven waarvan de afzender niel aan oe redaktie bekend is,
komen niet voor plaatsing in aanrnerking
De redaktie behoudt zich het recht voor de tekst te bekorten
Publikatie betekent niet dat de redaktie achter de inhoud staat
«Tweede notionole ruildag sukses»
Met verwijzing naar het artikel Tweede Nationale Ruil
dag Sukses', verschenen in 'De Voorpost' op l mei jl.
naar aanleiding van de op zondag 26 april jl. in de
Keizershallen door het stadsbestuur in samenwerking met
het stedelijk comité voor vrijetijdsbesteding, wil ik in
tegenstelling met de beweringen van uw persmedewerker,
klaar en duidelijk stellen dat dit initiatief slechts technisch
realiseerbaar was juist dank zij de volledige medewerking
van onze stedelijke diensten Openbare Werken en Feeste
lijkheden, in samenspraak met de dienst 'Vrije Tijd', welke
de administratieve organisatie van de ruildag waarnam.
Het gesprek en technische uiteenzetting tussen de secre
taris van het stedelijk comité voor vrijetijdsbesteding en
een van de 80 deelnemende exposanten - waarbij uw
medewerker aanwezig was - naar aanleiding van de door
deze exposant geuite bezwaren in verband met de
verschillen in technische opbouw van de ruildag in
vergelijking met verleden jaar, is geen reden om het
stedelijk comité voor vrijetijdsbesteding in casu bij monde
van haar secretaris, beschuldigingen in de mond te
leggen ten overstaan van de 'stad' en haar 'personeel',
beschuldigingen welke nooit werden geuit. Integendeel!!!
Ter nadere kennisgeving kan ik u meedelen dat zoals
eerder gesteld, het juist dank zij de samenwerking tussen
onze stedelijke diensten Openbare Werken, Feestelijkhe
den, Groendienst en Vrije Tijd het mogelijk wordt dot
initiatieven als de 'Week voor Vrijetijdsbesteding' tech
nisch realiseerbaar zijn.
E. MONSIEUR,
Schepen van Sport, Jeugd,
Vrije Tijd en Gezinszorg
Waarde redaktie.
Betreft: het artikel «Geaktualiseerde Kruisweg ii
Stilte» in De Voorpost van 24 april.
In het betrokken artikel wordt gesuggereerd
organisaties, alhoewel aangezocht niet wenste!
werken aan de solidariteitstocht door Jebron
seerd op Goede Vrijdag! Daar in 3 kranten (De
De Morgen, Voor Allen) ongeveer hetzelfde vers]
de Jongsocialisten in 2 ervan met naam qeno<
den, hadden wij dit toch graag willen rechtzette^J
Noch verleden jaar, noch dit jaar werd een
organisatie - en de Jongsocialisten in het I
gevraagd om mee te werken aan het initiatief.
er verleden jaar geen «SP of JS-militanten» als
aanwezig, zij konden dus ook niet «afhaken tof
men werd dat 'gebedsplaatsen' waren ingeschalj
Nochtans beschikt G. Debree over alle adresse
socialistische jeugdorganisaties bv. zij werden e
uitgenodigd, wat G. Debree telefonisch toegal
groeperingen, wellicht kristelijk geïnspireerde,
«er kwam weinig respons».
Een afvaardiging van de Jongsocialisten staptMV
wel mee, alhoewel wat onwennig (samenkorAH
Begijnhofkerk, geen 'gebedsplaatsen' maar wil*
met het voorlezen van toch wel religieuse aA«
teksten). Waarom? Omdat wij openstaan voorHI*
ven van allerlei aard, tegen geweld, verdrukkirlrlj
bewapenen,... en omdat wij steeds bereid zijn tol
werking. Dat hebben wij reeds genoeg bewei
eigen open initiatieven ('Ontwapenen om te oi I
de aktie tegen de atoomraketten, aktie (Jeugd f
heid',...), initiatieven waarop kristelijk geïnspiree
nisaties wel meermaal» uitdrukkelijk schriftelijl
uitgenodigd, maar nooit reageerden...
Wij zijn zelfs bereid mee te werken, indien w
toevallig, in een krantenartikel van de dag zelf,
op onze aanwezigheid wordt gerekend en dat m
laatste instantie kontakt werd opgenomen»
samenwerking wordt op deze manier toch niet
lijk gemaakt, of was het eigenlijk niet echt de fc* P-pn
