Lucien Van Impe:
de laatste berggeit?
Van Impe grijpt tweede plaats,
De Gendt toont zich in de Alpen
Eerste...
na
Hinault
Phil Andersf
valt uit de Mii
Dirk Baert
met voorsprow
oi
II
Eric De Wilde >u
met voorsprong 'a
Ronny Westelinck: pech
ten. Desnoods tegen de bierkaai. Je ziet wat er van
terechtkwam: een eerste keer op de Pla d'Adet. Een
col die me ligt, al was het lang en lastig werken om
de kleine kloof tussen de achtervolgers en mezelf
niet te zien dichtgaan.»
«Hij kan het niet meer. Op een colletje van derde
categorie moet hij eraf. Afgelopen met Van Impe.»
Die «laatste test» voor de Tour, de Midi Libre, was
nderdaad niet bemoedigend voor de «kleine». Hij
elf zat een beetje in de put: «Ik was zelfs van plan
erstek te laten gaan, maar dat kon ik de «jongens»
n de «bazen» niet aandoen. Ze hadden me hun
ertrouwen geschonken, dus moest ik maar vech-
Van Impe hield aan
zijn klauternummertjes
ten slotte de «bollekes-
trui» over, een kleinood
dat hij al eerder mee
kreeg doch het bezit was
van de Bretoense vecht
jas Bernard Hinault. Lu
cien kreeg het «ding'»
omdat die Hinault be
zwaarlijk én geel én bol
letjes terzelfdertijd kon
aantrekken.
Punten sprokkelen
her en der om de achter
stand op de «nieuwe
Merckx» op te halen, en
nadien toeslaan op de
«barre hoogten» om
voorsprong te nemen:
dat was het strijdplan
van de 35-jarige «herbo-
rene» die de «laatste
berggeit» wordt ge
noemd, al gaat die bewe
ring niet meer op na de
demonstratie van Peter
Winnen op Alpe d'Huez.
Pla d'Adet was geen
eindpunt. Alpe d'Huez,
een andere buitenmaat
se kanjer, betekende een
nieuwe uitdaging voor
de renner die in 1976 in
het geel klom en op de
Champs Elysées als lau
reaat "an de Tour de
France een ererondje
mocht maken. «Ik keek
een beetje naar de kon-
kurrenten voor de twee
de plaats. Vandaar dat
die Winnen er op een
bepaald moment van
door was. Ik kon hem
niet öieer terugpakken.
Misschien had ik er be
ter aan gedaan in het
begin van de beklim
ming aan te vallen. Nu
heb ik gewoon tempo ge
reden. Ik was zo zegeze-
ker dat ik in de fout
ging.»
Die spurt voor de
tweede plaats?
«Hinault deed het met
de grote molen. Die
kreeg ikzelf niet rond.
De Bretoen een slechte
dag? Laat me lachen.
Een super-Hinault heb
ben we vandaag niet ge
zien, maar zelfs dan kan
hij met de besten mee.
Die man is niet te
kloppen.»
Lucien Van Impe in
formeerde op Alpe
d'Huez naar de achter
stand van Joop Zoete
melk. Eén minuut 53 op
het trio Hinault-Van
Impe-Alban
«Dan kan ik met een
rustiger gemoed de tijd
rit afwachten. Voorals
nog zijn mijn ambities
overtroffen. Als het lek
ker blijft lopen, ben ik in
Parijs tweede, en win ik
de bergprijs, want van
daag was ik overal als
eerste boven, uitgezon
derd op Alpe d'Huez.»
M.v.H.
STREEKREMERS IN DE TOUR
De Tour 1981 zit er op. Althans wat betreft de
eindoverwinning. Voor de rittenkapers blijven er
nog wel enige lauweren te oogsten, ook de stijd om
de tweede plaats kan nog alle kanten op. Van Impe
is er de grootste aanspraakmaker op. Niet alleen
Lucien heeft aangenaam gepresteerd, ook andere
landgenoten verrasten in de gunstige zin. Ook in
het zo gevreesde hooggebergte. Zelfs Franky De
Oendt verscheen nogal onverwacht in het Alpen
duel, andere streekrenners deden het dan weer
minder goed.
LUC COLIJN
Voor de jonge Wettere-
naar uit de ploeg De
Bruyne eindigde zijn
eerste ronde op de eerste
Alpencols, ergens tus
sen Besancon en Tho-
non-les-bain8. Een enig
mooie streek, dat wel.
Maar voor Colijn werd
het plots allemaal te
veel. De tegenslagen,
griep en ontsteking in
de knie, waarmee hij
vanaf het begin van de
Tour te maken kreeg
zorgden ervoor dat hij
vroegtijdig naar huis
keerde. Maar voor Colijn
werd het een enige erva
ring. Hij is tevreden en
hoopt het volgend jaar
nog eens allemaal te
kunnen beleven. Met
meer sukses dan.
JAN
BOGAERT
Echt ontgoochelend
presteert hier Jan Bo-
gaert. Men had van hem
wel wat meer verwacht.
Zijn vroegere prestaties
in kleinere rittenwed-
strijden beloofden heel
wat maar Jan heeft het
hier echt niet kunnen
waarmaken. In de rit
naar Alpe d'Huez wist
hij zelfs als allerlaatste
te eindigen op bijna
TOUR 1981
Vijftig landgenoten startten in Nice de Tour
1981. De kansen die we hen toen toeschreven
waren miniem. Misschien enkele ritten, mis
schien een, twee, hoogstens drie landgenoten
tussen de eerste tien. Maar wat blijkt nu. Op
enkele dagen van het Toureinde. De Belgen
kregen al ruim de gelegenheid tot juichen.
Freddy Maertens, pas na lang aarzelen opgeno
men in de Tourploeg van Driessens, werd de
grootste rittenkaper in deze Tour. Nadat hij
behouden over de Alpen geraakte staat het nu
definitief vast dat Maertens te Parijs de Tour op
punten zal gewonnen hebben. Onverwacht
maar verdiend. Ook voor het klassement van
beste jongere blijven we met Criquillion tot de
laatste kilometers in strijd. Waarschijnlijk zal het
witte kleinood echter wel naar onze Noorderbu
ren gaan die met Peter Winnen een toekomstige
Tourwinnaar schijnen gevonden te hebben. De
bergprijs gaat waarschijnlijk wel naar onze Lu
cien Van Impe, de beste klimmer uit deze Tour.
Maar misschien ook wel de klimmer met het
minst initiatief. Lucien Van Impe die in deze
Tour opnieuw de beste dagen van zijn jeugd
weervond heeft ook uitzicht op de tweede
plaats. Of mogen we het misschien de eerste
plaats... achter Hinault noemen. Een Hinault die
zonder konkurrenten in deze Tour reed en na
een zwakkere prestatie in de rit naar Alpe
D'Huez de dag nadien alles weer in de goede
plooi legde door gemakkelijk zijn papieren riva
len van zich af te schudden. Daarbij nog het
meest tegenstand ondervindend van een rijper
geworden Fons De Wolf. De Wolf, van onze
herboren landgenoten misschien wel de groot
ste revelatie. Ook hij wordt nu door sommigen
als een toekomstig Tourwinnaar naar voor ge
schoven. De toekomst zal dat echter moeten
bewijzen. Samen genomen dus een onverwacht
goede Tourkampagne van onze landgenoten
die met De Muynck, Wellens, Schepers en Wil-
lems erbij zeven van de eerste vijftien plaatsen
zullen opeisen. We waren allang veel minder
gewoon. Ons geweeklaag van voorheen maakt
weer plaats voor gejuich. Gelukkig maar.
Hugo Aerts
veertig minuten van rit
winnaar Winnen.
RONALD
DE WITTE
We schreven het hier
reeds: De Witte is voor
Maertens van onschat
bare waarde. Dank zij
Ronald maakte de groe-
netrui drager een behou
den vaart over de hoge
Alpentoppen. De Witte,
zelf goed op dreef in zijn
achtste ronde, offerde al
zijn persoonlijke ambi
ties op om Freddy Maer
tens binnen de tijdgrens
over de eindstreep te
krijgen. Samen met de
andere voorbeeldige
Driessens-boys lukte hij
daar wonderwel in. Te
Parijs wacht hem de fi
nanciële beloning voor
al dat zware labeur.
FRANKY
DE GENDT
Ook De Gendt wordt in
zijn ploeg als hardwer
kend renner zeer gepre
zen. Samen met De
Schoenmaecker groeide
De Gendt in deze Tour
uit tot beste helper voor
een herboren Fons De
Wolf. De Gendt zelf toon
de zijn kapaciteiten nog
maar eens in de Alpenrit
van Alpe d'Huez naar Le
Pleynet. Daar vertoefde
hij tijdens de beklim
ming van de derde col
van de dag in het gezel
schap van alle favorie
ten, aan de zijde van
kopman De Wolf. Inmid
dels staat het zo goed als
vast dat De Gendt ook
volgend jaar bij De Wolf
zal blijven in een ver
sterkte ploeg. Men be
seft nu dat er voor De
Wolf een plaats tussen
de eerste vijf van deze
Tour had kunnen inzit
ten. De plaats tussen de
eerste tien die nu voor
Fons is weggelegd heeft
hij voor een groot deel te
danken aan de Tielrode-
naar De Gendt.
LUC
DE GRAUWE
Luc De Grauwe is op het
vlakke gedeelte nuttig
als gezel voor Van Impe,
maar in hoge cols is het
anders. Alhoewel. Luc is
een debutant, zag vroe
ger nooit het hoogge
bergte en kan mettertijd
een nuttige werker zijn
in dienst van de ve
detten.
WILLIAM
TACKAERT
Dat William geen klim
mer was wisten wij bij
voorbaat. Ook voor hem
kwam het er in de Al
penritten vooral op aan
binnen de tijdgrens over
de meet te komen. Ook
hij lukte in dit opzet.
Daarbij wist hij zich in
de knelspurten, tijdens
de aanloopfase van de
ritten, opnieuw te on
derscheiden. Verdien
stelijk dus vanwege Tac-
kaert die zonder Maer
tens in deze Tour met de
groene truien met de
knelspurten zou huis
waarts gekeerd zijn.
Misschien verrast hij
ons in de laatste vlakke
ritten dan toch met een
overwinning. Het zou
mooi zijn.
MARC
DIERICKX
Vorige week spraken we
over de Tour als goede
leerschool voor jonge
renners. Als Dirickx.
Een harde leerschool,
dat wel. Dat ondervond
Mare nog maar eens ge
durende het Tourverblijf
in de Alpen. Inmiddels
weet Dienckx nu ook al
wel dat hij niet tot het
klimmersras behoort.
LUCIEN
VAN IMPE
Wél tot dat klimmersras
behoort Lucien Van Im
pe. Dat wisten we al
lang. Ook de vroede bur
gervaders van Alpe
d'Huez weten dat. Zij
verleenden Lucien na de
rit naar d'Huez het ere
burgerschap van hun
gemeente. Belangrijker
voor Lucien was echter
het feit dat hij na de
Alpen op de tweede
plaats in de algemene
rangschikking staat. En
volgens kenners, zoals
mat re Jacques Anquetil,
had er voor de Merenaar
nog meer kunnen inzit
ten. Indien hij in de rit
Reeds na de eerste échte Alpenrit wj#
duidelijk: Phil Anderson was aan het"B m
van zijn bobijntje. Geen schande. Een de
in de Tour begaat nogal wat vergiss
Gebrek aan ervaring.
i Bel
Dinsdag, op weg naar Alpe d'Huez.
de kangoeroe die in Lokeren woont,
tweede plaats bij in. Meer dan zeventien
de wi
ekke:
ten na revelatie en nieuwe witte truir'
Winnen, bolde hij, totaal leeg. over de s:'
«Een rustdag volstond niet om te rek
ren. Ik had liever nog wat langer in M1 ^fni
gepleisterd. Maar de show must go on. B°r
begin van de etappe liep het vrij vlot. s' Be
toen het naar de Madeleine ging. mtWm
ontstellend vroeg afhaken. Forceren
zin. Ik heb toen maar mijn eigen g,
gezocht. Gevolg: boven lag ik al drie m rt j
achterop. Na een halsbrekende achterv .eTWC
geraakte ik tot op anderhalve minuut
groten. Dan die Glandon... Rot. Ik
nooit de top te bereiken. Ik geloofde foadd
links en rechts een por in de rug kreedertl
duwtjes waren er echt nodig. Daarmee w
niet afgelopen. De klim naar Alpe £>i
moest nog verteerd. Een hjdensweg. HotL y
geraakt ben, zal ik zelfs aan mijn klein [Qanj
ren niet kunnen voortvertellen, maar h wenj
erg, zeer erg...». p> M
Phil Anderson zegt dat hij nooit de Toi yerf
winnen«Op de cols zullen de berggeit c
steeds de baas zijn. Doch uit al mijn kv en j,
ervaringen heb ik veel, oneindig veel ge wat
Vooral dat je in de Tour niet te veeLt
willen. Vooraan in de rangschikkin, ,rme
plaats opeisen, de witte trui Er stol
droom in elkaar. Maar kom: vol gem -
komt ook nog. Dit debuut zal een goed
A
school geweest zijn.
re di
PROFS TE TEMSE
Luc De Grauwe: verdienstelijk in dienst van Lucien
Van Impe (c)
naar Alpe d'Huez wat
meer initiatief getoond
had tenminste. En dat is
wat we Lucien durven
verwijten, zijn gebrek
aan durf. Hij aarzelde
het tegen Hinault op te
nemen. Nu is het wel zo
dat Bernard Hinault zelf
de dag nadien alle ver
onderstellingen de kop
indrukte door alleen
voorop te gaan rijden in
de rit naar Le Pleynet.
Van Impe verklaarde
achteraf dan ook: «Zelfs
al had ik in deze Tour
superieur geklommen
dan zat er voor mij nog
de eindzege niet in. Ik
had geen ploeg om in de
ploegentijdritten de
schade te beperken en in
de individuele tijdritten
ben ik zeker niet opge
wassen tegen Hinault.
In deze Tour rijdt er
geen enkele rond die
met Hinault echt kan ri
valiseren. Daarmee is
over deze ronde dan wel
alles gezegd. Volgend
jaar gaan we terug. Ver
trek in Zwitserland. Te
Bazel.
Hugo Aerts
De ijverige mensen van
de Scheppersvrienden
met voorzitter en BWB-
afgevaardigde Robert
Roossen verdienden
werkelijk om hun inzet
dergelijke tegenslagen
niet.
Vooreerst mochten ze
niet vertrekken omdat
er niet genoeg seinge
vers op de omloop wa
ren. Met ruim een
kwartuur vertraging
werd dan toch de start
gegeven mmar daarmee
waren ze nog niet aan
het einde van hun tegen
slagen.
De nummerplaatjes voor
de fietsen waren al even
min ter plakke, zodat de
foto-finish het maar zon
der moest stellen, met
natuurlijk alle gevolgen
vandien.
Dat het na de aankomst
een ware chaos was
hoeft niemand te ver
wonderen. Amper 50
vertrekkers waren er
opgekomen, maar daar
zat de organisatie voor
niets tussen.
Toen zich kopgroepje
vormde van 22 renners
zijn we een moment in
de mening geweest dat
de beslissing gevallen
jVoo
was maar het h
een hergroeperf*®*
Dan gingen }umr
Van Vlierberg!®ne
André Coene uP®ntj
fensief rijden en°r
te bijna een vollfS®™
uitlopen. ^ez
Nochtans ond#en-
van het peletc
men aan die vo<
te werken die ttiikv
conden slonk, papp
Op drie ronden en
einde begon \dde.
werkelijk watoieuen
ten en kregen gebi
mannen het yan
moeilijk. RobertLjm
thos slaagde er ifosta
ruk tot bij het tjwel
springen maar i Hij
tal kon het nielp
ken zodat het t
mensmelting kii
Op het momenC
vlugge mannei
zaten te beloereif
de sluwe Dirk I
een pijl uit een Ij
om met 15
voorsprong zij£
zegen van het s
behalen.
Eddy Van Hooft"
spurt van het
dat lang
De Engelsman Moss won met voorsprong de amateurskoers in Zele. (vh)
AMATEURS
IN DE SCHAAL SC IIOI I|lt
jt
pering. Vlie:
Na 100 km bleviLj t
kanshebbers overljli-
Toen dan Wielail
8tappen, Knockao,
vaert, De Mol, EPtriJ
Marijnissen, Op 'tr
Keyzer en Steve»'
spits gingen rijde»
zich een kopgroet
renners. De Wilde»
Herstelde en kon tT
sluiten wat evd
Keyzer niet lukte Ij
breuk.
Met negen leider^
door de straten vaj
en de polders. Hei
5 km van het eincl
oersterke Eric Del
dereen het nakijk!
met 10 secondl
sprong het plein f
Jos Op 't Eind I
Er vertrokken te Zottegem
zo maar liefst 154 amateurs
en die moesten in het totaal
198 kilometers afleggen. Ja
198 km, wat het gevolg was
van vele wegeniswerken die
voor omleiding zorgden.
In de plaatselijke ronden
was er na 24 km wedstrijd
nog niet veel te noteren.
Het is pas daarna dat Ver
stappen wegging maar in
gelopen werd tot dm na 41
km er zich zes leiders kon
den bewegen en dit waren
Frison, De Bie, De Wilde,
Van Huffel, Van Laer op Op
't Eind.
Frison en Van Huffel verlo
ren voeling wegens pech
maar ofschoon de vier an
deren tot 2 minuten konden
uitlopen moesten ook zij
zich gewonnen geven en
kwam het tot een hergroe-
Ronny Westelinck is in Leipzig de opvolger niet geworden van Ronny Van
Holen. Hif ueed hei evenmin zoals Eric Vanderaerden in het wereldkam
pioenschap voor juniores.
De Zeienaar bereikte zelfs de eindstreep niet, maar de schuld is allesbehal
ve bij hem te zoeken. Nog vooraleer de eerste ronde erop zat, reed hij lek.
Moederziel alleen tegen de «grote bende» opboksen had geen zin.
Noodgedwongen keerde Westelinck terug naar het rennerskwartier om een
ander plunje aan te trekken.
MVH
