«Ik hoestte
als een oude
kettingroke
[A
Johny De Nul
werkt aan de
wederopstanding
r
V **- »*«-;
-
>ei
Over het voetbalterrein van Schoonaarde vertwijfeling. Met de J.D.N.: «Dat ik me pri-
hangt een weinig opwekkende stilte, de kompeti- ziektekiemen in de Ion- °P nieuwe weg-
tie ligt er doods bij, eenzaam wachtend op de gen begaf ik me weer
seizoen voorbereidde is
septemberse heropstanding. Vlaanderens wegen op. natuurlijk normaal. Elk
Een paar honderd meter verder aast een be- Na zes dagen wist ik j331* vertrek ik met de
rucht wielrenner gelaten, maar innerlijk opgela- evenwel al hoe laat het beste voornemens maar
den als nooit voordien, op een figuurlijke verrij- was: fysisch een wrak! a^s Je e^e keer door
zenis. De weg van Johny De Nul doorheen het Ik kon terug met de pech wordt afgeremd
profleven der hardrijders verliep in tegenstel- termometer onder de la- dan £a Je we^ vragen
ling tot die E5-snelweg bij de liefhebbers over kens en als een wanho- stellen. Het eerste prof-
knotsige bulten en vaak bleken diepe karrespo- pige betere tijden af- J331" &rn& tk met Flan-
ren onmogelijke hinderpalen voor het frele be- wachten... Half maart dria scheep. Een oerster-
nenwerk. mocht ik heel even op- formatie op dat mo-
De ambities en het aangeboren talent schenen nieuw proberen, doch ik nient, die echter door
vaak in het slop te zullen verstikken, maar op kon geen halve stap onderling gekibbel
precies die momenten kon de Schoonaardenaar vooruit en ik hoestte reeds °P barsten stond,
zijn modderduiveltjes ontbinden en orde op za- nog steeds dat horen en was hemelsblij met
ken stellen. zien verging. Die laatste bet vooropgestelde kon-
twpp masnripn heb ik al- trakt en wilde er dat ecr-
Ook dit jaar bleef De maanden niet onderuit. m0o-ehike remedies ste J33-1" het van
Hul niet e-esnaard van 's Ochtends hoestte ik gevolgf01^ van de maken. In diverse wed-
doening verlost te gera- strijden toonde ik mijn
ken. En als ik beweer elk vechtlust en stortte me
Nul niet gespaard van 's Ochtends hoestte ik
tegenslagen. Met brede als een overjaarse ket-
handgrepen schudt de tingroker. Soms dacht
25-jarige hardrijder ik dat de pyp uit was ^del'te h*ébten°ïïtgï zoveel mogelijk in het
fragmenten uit zijn met voor mij. Slym sprong offensief. De makkers
zwarte inkt geschreven uit mijn mond en het was wanho- waren daar niet mee in- En er komen betere tijden... (vw)
dagboek.
gebeurde niet weinig dat
zelfs bloedklonters uit
pig dat zelfs lapmidde- §TenomenIk zou het
len werden aangesleept, ploegenspel veel te veel
mijn hchaam werden ge- uiteraard er ^g schaden, werd gemop-
JVN.: .De lange lij- |Juwd, het zodat ik via via bij een Perd. En daar kreeg ik
densweg die ik dit jaar te?»1 durfde ik met eens ^,5^^ artB de heer koude rillingen van.
al voor de voeten gescho- «f» poeiertje shkken om Schepper in Sint- Wanneer ik naar een
ven kreeg, zou zelfs een het onheil te bestrijden Niklaas te biechten startlijn trek, dan wil ik
zelfpijniger aan het schrik iets te nemen
1 ffine* Ik kom met het winnen, of wil ik me ten-
schrikken maken In ja- Qat mlJn kracnt zou ver- hele verhaal te voor. minste langs mijn zon-
nuari al, bij de eerste minderen. Na verloop achijn vertelde hoe nigste kant laten zien.
trainingen, voelde ik dat van tijd moeten mijn auffustus vorig jaar aj Als er heel in het begin,
er iets niet klikte in de luchtwegen er echter sukkelde en dat de zelfs in de allereerste ki-
borstkas. Ik hijgde als uitgezien hebben als ver- wedstrijd te Baael lometer, iemand van het
een afgedankte stoomlo- regenpijpen. Ik karreTracht bronwater zahol wipt spring ik al
komotief en ik beschikte PlePte en v0®1^ het brn- tussen huid en truiye mee. 'Johny,' zeggen de
over niet één gram »enm scheuren, elke had om de myg mensen soms, 'Johny
macht. Het virus zal wel peer ik naar adem hap- en het jongen, je mag je niet zo
uit de longen gespurt J®. Ik weet met precies g^g^^ vlot. vlug laten verleiden,
worden, dacht ik heel hoeveel keer een mens Naar het schijnt heeft Spaar je krachten en sla
verkeerdelijk en legde er Iuoht intrekt per mi- dat virus vanaf dat mo- de laatste meters toe'
de zweep nog duchtiger ment al zijn kwade plan- Nu, dat kan ik dus niet.
°P j ,.,oi .„ut nen zitten uitbroeden en
Alle doorgevoerde oe- dan weet Je wel wat er ze pas bij de aanvang 1151 1)611 met van de
fenstonden waren ech- 11118 18 van de eerste training traa£ste. 3311 de beslis"
ter boter aan de wieier- In februari wist ik ten uitvoer gebracht.» sende lijn, maar ik zou
galg. Ik kon amper ade- echt niet meer in welke niet kunnen dulden dat
men en ik leefde als een hoek te kruipen van mi- Je was nochtans sterk iemand me boos nakijkt
bewusteloze. Ik kroop serie. Och jongen, ik gemotiveerd en je koes- omdat ik een overwin-
onder de lakens en kon hier heel de boel uit- terde nogal wat ambi- ning zou gejat hebben...
kwam er drie lange gebroken hebben van ties? Bij Flandria werd het
a dus niks. Ik kreeg sa
men met de rest de bons
en vond onderdak bij
Boule d'Or Lang duur
de dat verhaaltje ook
niet want het jaar daar
op zat ik al bij Masta in
Sint-Niklaas. En in deze
ploeg vond ik eindelijk
wat ik allang zocht: de
mogelijkheid om te mo
gen koersen. Ik ging oe
fenen als een gek, en
eerlijk, ik wou er een
prachtseizoen uitper
sen. Hoe meer ik naar
een seizoen toeleef, hoe
meer ik echter door
tegenslagen geteisterd
word. Het seizoen was
nauwelijks op toeren ge
komen of ik sloeg met
mijn hoofd tegen de ste
nen: hersenschudding
en een maand rust.
Ik maakte toen de ver
gissing te vroeg te her
beginnen en zag mijn
herstelperiode met een
paar weken verlengd...
In augustus werd ik de
eerste maal knock-out
gezet door die vervelen
de bronchitis met als ge
volg dat ik op het we
reldkampioenschap te
Besangon nauwelijks
aan de start kon ver
schijnen.
Dit jaar moest dus
mijn jaar worden Bert
Van Vlierberghe en de
sponsors zochten een
prima groep bij elkaar
r
Na een wedstrijd kom ik het best tot rust in de tuin (vw)
Albert Van Vlierberghe, sportdirekteur van
Johny De Nul, heeft het warempel niet makke
lijk: «De renners weten niet wat een sportdi
rekteur allemaal moet verrichten om het boel
tje draaiende te houden. Ik weet soms niet wat
eerst te doen, heb twee handen tekort en ik
vind dat een dag achtenveertig uur zou moe
ten tellen!».
Het geprikkelde humeur van Bert is makke
lijk te begrijpen: al een half jaar moet hij zijn
enige en favoriete kopman De Nul missen en
als klap op de vuurpijl wordt Rik Caethoven
door een auto opgeschept en zit zowat de helft
van de ploeg met een pijnlijk achterste op de
jammerblaren. Alsof dat allèmaal nog niet
volstaat gaat een medesponsor de failliete boot
in...
«Hier Johny,» sakkert Bert, «ik heb je nieu
we truitje bij. Trek maar aan en zeg ons of het
schoon genoeg is.
'Op onze vraag of de neo-sportdirekteur
steeds zijn vertrouwen in de ravenzwarte De
Nul heeft behouden, knikt die spontaan beves-
tigend. «Ik was ervan overtuigd dat Johny
geen komedie speelde, daarvoor kende ik hem
genoeg. Leuk was het natuurlijk niet, maar ik
geloof dat de zwaarste periode nu definitief
achter de rug is. Johny moet gewoon de
kilometers in de benen krijgen en trainen
alsof het seizoen nu pas begint. Als het wat
meezit wint onze kopman nog zes wedstrijden
Veel renners zitten straks in het buitenland en
wie weet kunnen we dan niet toeslaan Johny
zal er nog velen de mantel uitvegen dit jaar!»
De tegenslagen die de Masta-ploeg het leven
verzuurd hebben, worden zonder meer door
gespoeld, weet de ex-renner «Volgend jaar
gaan we ermee door, en liefst zal een tweede
sponsor een handje komen toesteken om er
eindelijk eens een geslaagd seizoen van te
maken. Dit jaar heeft de sponsor aardig wat
poen ingebracht om een stevig geheel op poten
te zetten. De vruchten zullen dra worden
geplukt!»
P.d.M.
1 -
oidr
pof?-
ma
•aaA
Even nakaarten met sportdirekteur Albert Van Vlierberghe (vw)
en ik mocht de kopman-
rol vertolken. Alle in
grediënten zaten in de
specerijenkas om een
glansjaar te bakken.
Maar de rest ken je al.»
In vergelijking met
andere ploegen is Masta
een meer bescheiden
team. Wanneer daar een
hoofdakteur van de
planken verdwijnt, is
dat een hele klap voor
het gezelschap, of niet?
J.D.N.: «Voor de jon
gens was de klap na
tuurlijk moeilijk te ver
werken als de prijs-
schutter op de afspraak
ontbreekt. Vorig jaar
rammelde ik toch zes
overwinningen bij el
kaar en dit seizoen zou
den daar nog vele wor
den aan toegevoegd als
alles normaal verliep.
Met de ploeg zoals die
op papier stond kon
den dit jaar vrij hoge
toppen geschoren wor
den, dat weet ik honderd
procent zeker. Maar ja.
De Nul komt de eerste
maanden niet aan de bak
zodat de druk op de
'knechten' groter wordt.
Jos Ghijsemans is ie
mand die het kan, doch
hij is bijzonder onregel
matig en denkt nog te
veel dat hardrijden een
tijdverdrijf is. Rikske
Caethoven wordt op trai
ning ondersteboven ge
reden en breekt zijn
knieschijf naar ver
luid hervatte hij heel on
langs de oefeningen
en de anderen liepen een
beetje verloren.
Nogmaals: vorig jaar
won ik, laat ons zeggen
zonder ploeg, zes wed
strijden, met deze ploeg
zou ik dat aantal zeker
verdubbeld hebben. Ik
vind dat niet alleen spij
tig voor de ploeg, ik vind
het ook een beetje verve
lend voor onze sponsor.
Die kerel stopt een se
rieus bedrag in een wie-
lerbedrijf en ziet slechts
heel zelden resultaat van
zijn financiële inspan
ningen. Nou ja, het sei
zoen is nog niet afgelo
pen, maar het prangt
toch...
Is er nooit druk uit
geoefend vanwege de
sponsor op jou?
J.D.N.: Nee, op geen
enkel moment. Die mens
is bijzonder eerlijk, be
taalde stipt mijn loon uit
en informeerde vaak
naar mijn gezondheids
toestand. Zijri handel
wijze net zoals die van
sportdirekteur Van
Vlierberghe, betekende
echt een riem onder het
hart voor mij. Ik hoef je
niet te vertellen hoe diep
de moed al onder de
schoenzolen was gezakt.
Elke bijkomende klap
zou me maar dieper heb
ben ontgoocheld. Ik zat
in de knoei, was bang
dat ik het wielrennen
zou moeten opgeven.
Ik sakkerde soms als
een eeu weling, maar
niemand stootte me af of
wees me op tekdrtko-
mingen en dat was toch
een heuse steun.
Je werkt als een beze
tene aan je come-back, je
leerde het rennersleven
langs het achterpoortje
kennen.Jij die als lief
hebber slag om shnger
won, leert nu kennisma
ken met de ridders in
het pelotonstaartje.
Hoe sta je daartegen
over?
J.D.N Zoiets aan
vaard je natuurlijk te
gen je zin, maar je moet
slikke"h of barsten. De
antibiotica en andere
rommel hebben diepe
sporen nagetrokken en
ik ondervind elke koers
opnieuw dat ik geen
macht heb. Ik ben voor
het ogenblik al dik te
vreden de aankomstlij n
te bereiken. Of je het ge
looft of niet, die streep
bereiken is een overwin
ning waard voor mij
Met de besten kan ik me
nog niet meten. Maar
wat wil je? Ik ben een
dikke maand aan het
rennen en heb een half
jaar meer zelfs plat
gelegen Ik moet star
ten op punt nul, midde
nin een seizoen, terwijl
al de anderen konditio-
neel gezien c
staan. In een
koers hang ik
bij de laatsten ei
verdomd op mij
bijten om het te
te kunnen. A
moet je meei
doen om je te hj
dan vooraan
vaar ik nu vol<
en elke tempor
ing dwingt
uiterste te gi
bocht bij voort*
hezen de jongen
aan een niet
schatten aantal
die elke keer
weer overbrugt
worden. Dat b
kuiten. Daar
heb ik wel de
van bij de liefhe
finitief begravei
daar niet mi
spreken omdat
besef hoe zwaar
leven wel is...
werk hard om
komen. En ik za
nog ritten winn
ben ik van ovei
Moeilijkst va
ik de mentalite
de laatste peltL
kels heerst, ver!
Vroeger was in
in de spits
beuren te staani
bij mensen diel
talent hebben I
ambitie om te Le
Voor de rest vii#n
kerels die aan 1" er
pereren toe zijen
ik. Je moet je iste
staan om het bl®st<
te laten hang
zien van zovet
weet je. Renner^
vroeger de
aanveegde, zijnj11
sneller en
moeilijk te
zeker voor eeneer!
als ik. 11 9'
Maar het is 'ens
maar tijdelijk, n9
het. Binnen een?rclt
gen, misschien ^cx
weken, moeten?- r
mannen weer r
gaan houden n v«
Nul. Dat ben üjyaj
leen aan
plicht, maar c
sponsor en ai Z|J
supporters.» j6w
v, a
Intussen loopt aleur
lekker: Johny
jongste weken 0 t
het zegegeba?n
maakt. En hetBn i
niet gedaan. De'Zl)
het dus nog,'ler
moest hij het
ken in ««region#16
frontaties. 00
ie
Paul
Paul VEÏ
es
