lal
f
NIEUWE ZWARTE HOEKBRUG
PLECHTIG INGEWANDELD
NIEUWE ZWARTE HOEKBRUG
LIET 35 JAAR
OP ZICH WACHTEN
11
W00NKERNK0MITEE F0NTEINB0S
EREMB0DEGEM MISNOEGD
111
EERSTE WORLD GA
IN CALIF0RNIE
MET H0FSTAADSE
DEELNAME
ft
ZWARTE H0EKB-
TECHNISCH
BEKEKEN
pr
r
Vervolg van pag.
Zeebergbrug ter studie» werd door het stadsbe-
aldus Jos Chabert tot stuur tevens gebruik ge-
slot. maakt .om ook de Den
zijn de noodzakelijke her- Van de aanleg van de derstraat te herstellen,
stellingswerken aan de nieuwe Zwarte Hoekbrug Meteen kan men zich op
nieuw aan een intens ver
keer verwachten tussen
de Zeshoek en de rech
teroever van de Dender.
VEHE
De eerste Zwarte Hoekbrug, die een draaibrug was,
eigendom van de stad Aalst, werd gebouwd in 1890.
In mei 1940 werd deze brug totaal vernield door de
Duitse troepen, maar een jaar nadien was er op
dezelfde plaats reeds een andere brug geplaatst, die
elders gerekupereerd werd. In die periode reed er
nog een stoomtram over de brug. In 1946 werd de
tram echter verbod opgelegd om nog langer gebruik
te maken van de brug en dit wegens het gevaar.
Vanaf 1947 mocht, uit
zondering gemaakt van
de autobus nog enkel
verkeer tot 3,5 ton over
de Zwarte Hoekbrug. Met
een regelmaat van een
klok diende de brug in de
daaropvolgende jaren
gesloten te worden we
gens dringende herstel
lingswerken, aan veran
kering en beweegbare
delen, leuningen en
brugdek. Dit afsluiten
leidde zelfs tot protest
vanwege de inwoners
van de Denderstraat, die
niet aarzelden de zwarte
vlag te hijsen.
Reeds onmiddellijk na de
oorlog drong het Aalsters
stadsbestuur bij het Mi
nisterie van Openbare
Werken aan op de ver
vanging van de Zwarte
Hoekbrug, die slechts
één rijstrook had. Beurte
lings autoverkeer op deze
brug was dan ook nood
zakelijk. De voetgangers
beschikten daarenboven
slechts over een voetpad
van 30 cm breedte.
In 1950-1951 werd ge
vraagd om een oude
brug uit Oudenaarse naar
Aalst te laten overbren
gen, maar ook hier ving
het stadsbestuur bot ver
mits deze brug te Ninove
belandde.
Inmiddels werden ook de
plannen uitgewerkt voor
een vaste oeververbin
ding ten noorden van de
stad, wat de huidige ring-
brug vormt die de verbin
ding vormt tussen de
Heilig Hartlaan en Boude-
wijnlaan. Het stadsbe
stuur bleef echter aan
dringen op een nieuwe
Zwarte Hoekbrug op het
centrumverkeer te ont
lasten. Hierbij wenstte
men een gelijkgrondse
hefbrug te behouden,
naar het model van de
nieuwe Erembodegemse
brug. Aldus verzette de
stad Aalst zich tegen de
bouw van een vaste oe
ververbinding, omdat
hierdoor uitgebreide ont
eigeningen zouden nood
zakelijk geweest zijn om
op- en afritten te verzeke
ren. Aldus zouden op de
rechteroever de gebou
wen gelegen tussen de
kaai, de Tramstraat en de
Herthage onteigend ge
weest zijn, wat -men
wenstte te verhinderen.
Tien jaar
Uiteindelijk werd door de
Aalsterse gemeenteraad
in zitting van 30 septem
ber 1971, nu 10 jaar gele
den, de princiepsbeslis
sing genomen om zelf tot
de bouw van een nieuwe
brug over te gaan. Dit
plan werd nadien verla
ten, doch op 31 augustus
1972 werd door de ge
meenteraad een motie
gestemd met een «ur
gentieprogramma van
staatsopenbare werken».
In deze optie gericht tot
de toenmalige Minister
van Openbare Werken
werd ondermeer ge
vraagd om de Zwarte
Hoekbrug ofwel door de
staat over te laten nemen
met de belofte er een
nieuwe brug te bouwen,
ofwel de brug door de
stad te laten bouwen met
daarna de overname
door de staat. Op 3 okto
ber 1972 volgde hierop
een vergadering op het
kabinet van Minister De
Saeger met de leden van
het Aalsters schepenkol
lege en de parlementai
ren uit de Aalsterse regio.
Het besluit van deze ver
gadering was dat het ont
werp voor een nieuwe
brug zou opgemaakt
worden door tussen
komst van het Ministerie
van Openbare Werken
zelf, en dat de werken
zouden uitgevoerd wor
den door de stad Aalst
met betoelaging door het
ministerie. Naderhand
zou de brug dan door de
staat overgenomen
worden.
Een nieuwe vergadering
op het kabinet van minis
ter De Saeger op 17 sep
tember 1973 legde de ba
sis voor de werken zoals
deze afgelopen vrijdag
hun bekroning kregen.
De Staat werd opdracht
gevend bestuur en zorg
de meteen ook voor het
ontwerp en de onteige
ningen. De stad zou op
haar beurt een aandeel in
de kosten dragen van
43,4 procent. Zoals elders
vermeld viel ook het elek-
tromechanisch gedeelte
volledig ten laste van de
staat.
Het projekt werd als prio
ritair beschouwd en men
dacht dat de werken in
1976 zouden aanvangen.
Maar zoals zo dikwijls bij
dergelijke projekten be
landde het dossier in één
of andere lade. Pas in
1977 kwam er opnieuw
schot in de zaak. In sep
tember 1977 keurde de
gemeenteraad immers
de overeenkomst met de
staat goed. De raming
bedroeg toen 57.592.728
fr. De overeenkomst
werd door de goeverneur
op 22 november 1978
goedgekeurd en meteen
werd de definitieve start
voor de nieuwe Zwarte
Hoekbrug gegeven. De
aanbesteding greep
plaats en de firma CFF uit
Brussel kreeg voor een
bedrag van 51,4 miljoen
het werk toegewezen.
Als aanvangsdatum werd
1 maart 1979 vooropge
steld met een uitvoe
ringstermijn van 350
werkdagen. In feite be
gonnen de werken echter
slechts op 2 april en dit
leidde meteen tot het zo
veelste protest van de in
woners van de Dender
straat en Nieuwbrug-
straat. Vooral de hande
laars uit deze straten wa
ren weinig opgetogen
met het idee dat de wer
ken ongeveer twee jaar
zouden duren.
Vooraleer de oude brug
echter gesloopt werd
was overeengekomen
om een lichte voetgan
gersbrug te bouwen die
verbinding gaf tussen de
Tramstraat en de pendel
parking. Ook werd over
gekomen dat de aanne
mer de oude brug op
stadskosten zou afbreken
en voor eengeringe som
Dit beeld van de Zwarte Hoekbrug behoort definitief tot het
verleden, (vehe)
zou overlaten aan de stad
Aalst.
Deze oude brug, die in
feite behoort tot het his
torisch patrimonium van
de stad, zal later herop
gericht worden in het
nieuwe park dat zal aan
gelegd worden in de om
geving van he het tweede
zwembad aan de Al-
brechtlaan.
Het uiteindelijk stadsaan-
deel in de nieuwe Zwarte
Schepen van Openbare Werken Jan De Neve bij zijn toespraak (lp)
Vervolg van pag. 1
Op 2 september vorig
jaar schreef sekretaris
Johny Borms een eerste
brief naar burgemeester
D'haeseleer. Om veilig
heidsredenen werd ge
vraagd aan weerszijden
van de hoek Pater Ras-
schaertlaan-Rietstraat
een zichtbaar bord met
«opgepast! spelende kin
deren» (of een soortgelij
ke vermelding) te plaat
sen. Na een herinne
ringsbrief van 30 septem
ber, werd op 8 oktober
geantwpord dat een tech
nisch verslag zou laten
opgesteld worden door
de politie, teneinde de
stedelijke Verkeerscom-
missie in de mogelijkheid
te stellen, een advies te
verlenen.
Zo gebeurde. De Ver
keerscommissie zo
schreef de burgemeester
op 23 maart II. - verleen-
,de op 10 maart een on-
lunstig advies. «Het is
i 'derdaad verboden, zo-
w ^1 door het Algemeen
Ve keersreglement als
doe het Stedelijk Politie-
reglement te spelen op
de openbare weg». On
danks het feit, dat het ko-
mitee zelf geen gewag
gemaakt had van een
speelstraat als dusdanig,
werd eraan toegevoegd
dat de bewoners, die
meestal over een garage
beschikken, ontevreden
zouden zijn over een
speelstraat. Het verkeer
wordt dan immers verbo
den tijdens welbepaalde
uren.
In de kou
«De mensen hier in
Erembodegem hebben
de indruk sedert de fusie
in de kou te staan», zei
Johny Borms, met wie
we een gesprek hadden.
Verwezen werd naar de
intussen al welbekende
kermisvuurwerkhistorie,
maar vooral naar wat in
klein-Aalst wél en in
Erembodegem niet ge
beurt. Waar bv. een aktie
Schildpad wel opgaat
voor de De Ridderstraat
in het stadscentrum, zou
een eenvoudig aanma
ningsbord in een Erem
bodegemse woonwijk
niet mogen... Uiteindelijk
heeft het komitee, op ei
gen houtje zelf een bord
geplaatst, begin juli!
Er wordt op gewezen dat
de Erembodegemse poli
tie «van niets weet», ook
al zou een technisch ver
slag door hen moeten
plaatsgevonden hebben.
Ook met de bewoners is
geen kontakt geweest,
behalve de reeds vermel
de briefwisseling.
«Het komitee is ontmoe
digd» stelt Johny Borms
vast, en konkreet bete
kent dat o.m. nog weinig
enthousiasme om bv.
voor schildpadverkeers
drempels te ijveren.
«Mensen dichter bijeen
brengen»
Het Woonkernkomitee
Fonteinbos (genoemd
naar het nabijgelegen
bosje) werd twee jaar ge
leden gevormd «om de
mensen wat dichter bij
een te brengen». Na o.m.
een dia-avond met beel
den over de wijk vanaf
het vroegste begin, en
een pannekoekenslag,
kwam er een bestuur met
een zevental personen.
Met maandelijkse sa
menkomsten (beurte
lings bij iemand thuis; er
is immers nog geen ont
moetingsruimte...) wil
men de buurtwerking ge
stalte geven. Veel aan
dacht gaat uit naar ge
boorten, huwelijken,
overlijdens, zieken, met
St. Maarten en kerstmis
worden geschenkjes
rondgedragen. Öok akti-
viteiten, zoals pannekoe-
kenfeest en vrij podium,
worden op het getouw
gezet. Jammer is wel, dat
een ontmoetingsruimte
nog niet opgetrokken is,
zodat voor binnenaktivi-
teiten naar «elders» moet
uitgekeken worden.
Naast verkeersveiligheid,
leven in het komitee ook
nog wensen zoals een
kaartershuisje voor be
jaarden, volkstuintjes en
uiteraard een ontmoe
tingscentrum. Kontakten
met de bouwmaatschap
pij Veilig Wonen lever
den nog geen tastbare re
sultaten op, al wordt wel
een begrijpende houding
genoteerd. Dankbaar is
men trouwens om de
ontvangen startpremie
voor de komiteewerking.
Speelplein
Onbegrip t.o.v. het stads
bestuur is er ook over de
kaatsterreinafbakening,
die op een augustusoch
tend 1980 door stads-
werklui op het speel
pleintje geverfd is.
Kaatsklub De Jager (van
de Bredestraat, buiten de
wijk dus) heeft daar een
tijd gebruik van gemaakt.
Eigenaar van het speel
plein Veilig Wonen ver
klaarde nergens van te
weten, en ook de bevoeg
de schepen bleef voor
het komitee onbekend.
Feit was wel, dat de kin
deren geregeld hun
speelterrein moesten af
staan. Ook voor tennis-
grage tieners doen ze 't
trouwens noodgedwon
gen. Niet dat feit van vele
gebruikers zit het komi
tee dwars, wel het «inpal
men», zodat de zwaksten
(de jongsten dus) de du
pe worden. Maar dat is
een ander verhaal, dat
wellicht pas beëindigd
wordt als ook die oudere
jeugd «ruimte» krijgt.
Wat er ook van zij, zelfs
als het speelplein enkel
nog kinderspeelplein zou
zijn, blijft men het recht
op veilig wonen (met vei
lige straten dus) eisen. Zo
te zien, geen onredelijke
vraag.
(P.D.)
Hoekbrug bedroeg
22.332.405 fr. waarop
nog eens 35 procent
staatssubsidies konden
bekomen worden, zodat
de stad Aalst in feite 14,6
miljoen diende uit te ge
ven voor de nieuwe bruq.
VEHE
De nieuwe Zwarte Hoek
brug is een metalen hef
brug, waarvan de onder
bouw bestaat uit twee
kelderlandhoofden die
op een boorplan gefun
deerd zijn.
De bovenbouw is in me
taal en hangt aan vier
metalen heftorens, waar
in zich de tegengewich-
ten bewegen. De brug
heeft een lengte van
31,56 m tussen de land-
hoofden. In feite werd zij
reeds ontworpen en in
gepland met het oog op
de toekomstige herkali-
brering van de Dender
voor schepen tot 1350
ton. De nieuwe brug be
staat uit twee rijwegvak
ken van elk 3,5 meter
breedte en voetpaden
van 1,5 m breedte zodat
de totale brugbreedte 10
m bedraagt. Alles bij el
kaar kan de brug 5,3 me
ter hoog opgeheven
worden.
De aanbestedingsprijs
bedroeg 51,5 miljoen.
Het elektromechanische
deel, dat alle mekanis-
men, kontrole- en regel-
apparatuur omvat, werd
aanbesteed voor 25,6
miljoen. Dit laatste be
drag viel volledig ten las
te van de Staat.
Het grootste gedeelte
lil
di
van het gewii
brug, zijnde
175 ton, wor(
penseerd dt
tegengewichti
bevinden zich
torens gelegei
hoeken van di
feite is elk teis
bevestigd dooi
len kabels mi
diameter van
die door kat
bovenaan de t
dragen worden
venwicht bedrj
ten voordele
brugdek. Twe-
draulische vijz
de brug op. Dit
amper 60 sekoi
De bediening
brug gebeurt
bedieningsgebi
op de linkeroe\
Dender staat. V
senaar kan me
leen de brug m
verkeerssignalii
scheepvaartseir-
slagbomen ern
bare verlichtii
nen. Met vier
mera's en de
rende monitor!
verkeer geredj
den. Het beq
bouw is erg i
gevat en het
zijn beurt 2,5 r
Een brug te ver.(lp)
Vervolg van pag. 1
nadruk op dat ze geen
concurrentie beogen van
de Olympische Spelen.
Het doel is er alleen in
gelegen een ontmoeting
op niveau te organiseren
met een minimum aan
nationalisme en in een
geest van vriendschap en
wederzijds begrip. In
1983 is het waarschijnlijk
in Europa dat de spelen
zullen plaatsvinden. Nog
niemand heeft vernomen
dat de Sovjetunie naar
Californië gaat komen,
maar er is ook niet ge
zegd dat de atleten van
dit land uit de Verenigde
Staten zullen wegblijven.
Belgen?
Zowel amateurs als niet-
amateurs mogen deelne
men. Er is geen algeme
ne regel die bepaalt wie
wel en wie niet mag mee
doen. Op dat vlak past
iedere sportfederatie
haar eigen reglement
toe. De Wereldspelen zijn
een organisatie zonder
winstbejag en al de bin
nenkomende fondsen
zullen onder de deelne
mende sportfederaties
verdeeld worden. Er zul
len geen gemengde pro
gramma's worden opge
steld. Iedere sporttak zal
non-stop zijn beloop krij
gen zodanig dat het (tele
visie) spektakel telkens
een geheel zal vormen;
drie dagen waterski, een
dag touwtrekken enz.
Niet dus zoals op de
Olympische Spelen waar
veel tegelijkertijd
gebeurt.
Het aantal deelnemers uit
ons land hangt af van de
selectienormen van de
internationale sportbon
den. Vast staat in elk ge
val dat Guido Vinck uit
Hofstade een van de
twee Belgen is die voor
de casting, het werphen-
gelen, gaat aantreden.
Met zijn palmares, we
reldrecordhouder om
maar iets te zeggen, kon
hij ten andere moeilijk Flanders uit D<
over het hoofd worden uit Roeselare,
gezien. Dat hij voor de Club Sint Tru
Vlaams Casting
Op het huidige
groepeert de
BFCW een zesta Bo«
weten: de CasPe,kl
van België uit E
oudste club
land), de Castirj
andere dertig tophenge-
laars uit vijftien landen
een geduchte tegenstre
ver zal zijn, hoeft geen
betoog.
B.F.C.W.
Onlangs had in Deinze de
stichtingsvergadering
plaats van de nieuwe Bel
gische Federatie voor
Casting en Werphenge-
len. Vroeger bestond er
reeds een gelijknamig or
gaan dat België vertegen
woordigde op internatio
naal niveau. Hiernaast
bestond ook het Vlaams
Casting Verbond dat ij
verde voor het sportieve
hengelen, met andere
woorden probeert een
mentaliteitsverandering
door te voeren door de
hengelaars er bewust
van te maken dat het
werkelijk noodzakelijk is
de gevangen vis terug te
zetten. Deze organisatie
werd reeds geruime tijd
geleden erkend door het
Belgisch Olympisch Co-
mitee en door BLOSO.
Een paar weken geleden
hield deze Belgische Fe
deratie een vergadering
en daar zagen de leden in
dat hun bewindsploeg
niet alleen te oud werd
maar dat ze tevens op
nationaal vlak totaal mis
kend werd. De enige voor
de hand liggende oplos
sing welke nog restte
was de Belgische Federa
tie op te heffen en haar
naam en taak over te dra
gen aan het dynamisch
Vereniging der|
Vliegvissers
werpen.
Inspraak
In de toekomst J
gische Federatfl
gen ondernerl
meer inspraak f
in het nationaal!
evenals meehef
de oprichting
vereniging van I
sers om zo te
naar een
Belgische Karj
groep. Hiernaaj
genoemde
steeds een d
groep vormen Ir'
diging van de
visserij (terugz<
vis en verantw<
zettingen). He
hoog tijd aldus
dat de doorsn<
laar zich begint
ren dat hetgeen
rest van gezont
dient bescherrr
den. De Federatl
vraag hoe men I
wichtige visstanf
reiken wanne*
uitgezette
dadelijk wegl
worden zonder!
krijgen te grol
staan te zorgen®
nageslacht. De!
een Belgische v
de Antwerpse 2
om een mooie f
een uit de kluite
sen karper te zil
meer zo ver af c
BFCW.
