GESLAAGDE KREATIE VAN
TEJATER LANSELOET
«Zwamberjanus» degelijk
maar weinig modem
Poëzie
felicitaties...
All-round bluesz
:anger en
-gitarist: Gerry L
ockran
Jan De Lichte,]
held of bandif
Provinciale
voordracht
wedstrijd
Sint-Barbara
Benefiet
Koorkonsertei
«Een uurtje ik» knap kolderprogramma
16 - 23.10.1981 - De Voorpost
voor dat het publiek bijna
bij elk fragment in de spie
gel keek en zich (schate
rend, grinnikend... of stil-
wordend) herkende.
Veel adempauzes waren er
niet ingelast, maar nooit gaf
het programma de indruk té
overladen te zijn. Tevens
scheen het of men zonder
aanleiding sprong van de
hak op de tak, maar onder
tussen spreidde Tejater Lan
seloet een degelijke
lijnde dit belangrijk aspekt.
De liedjesteksten waren ori
gineel en makkelijk mee te
neuriën of te zingen en mis
schien mogen we het wel
stellen dat dit de ruggegraat
van «Een uurtje ik» vormde.
Over de individuele presta
ties en verdiensten van al
die jonge akteurs en aktri-
ces afzonderlijk schrijven
heeft geen zin. Uitblinkers
waren er goddank niet. Dat
ware hier «katastrofaal»
Kinderen worden op theatergebied in Vlaanderen niet
bepaald verwend. Maar de jongste tijd geraakt die achter
stand gelukkig ingelopen. Denken we maar eventjes aan
Theater Carroussel, Theater Poeziën. Theater Radeis... en
laten we ons Aalsters Theater Lanseloet maar niet verge
ten. Verleden week pakte het opnieuw fors uit met «Een
uurtje ik». Dit programma werd een uitermate grappige,
vreugdevolle en misschien wat naieve opvoering, zonder
de geringste bijbedoelingen. Kinderen lieten zich gewillig
meevoeren door het geestdriftige spektakel en lieten hun
voldoening dan ook gauw blijken.
Ook de volwassenen, eens
de (noodzakelijke) aanloop
tijd achter de rug, waren
geamuseerd en gechar
meerd door het schouwspel
van licht, muziek, poppen.
Dat de opvoering wel enigs
zins langzaam op gang
kwam zal wel voor een stuk
aan onze kijkgewoontes lig
gen. Het werd dus géén één
richtingsverkeer, maar de
aanwezigen werden aktief
bij «Een uurtje ik» be
trokken.
Het stuk leek een feest,
waarin de akteurs(-trices) en
publiek hun rol hadden. Te
vens was het geheel begrij
pelijk voor jonge kinderen
en bovendien boeiend voor
de vergezellende ouders en
grootouders.
Theater Lanseloet kreëerde
in dit vrij korte programma
een uitstekend evenwicht
tussen enerzijds verbeel
ding en anderzijds werke
lijkheid waar de kinderen in
leven. Met verbazingwek
kende vlotheid en elan wis
ten de makers van «Een
uurtje ik» de voor drie-kwart
gevulde stadsschouwburg
aan zich te binden. Sleutel
voor deze aantrekkings
kracht was beslist het feit
dat de ervaringen, replie
ken, emoties, van het jon
ge publiek bijna onmiddel
lijk in de voorstellingen wer
den ingelast.
En dit had natuurlijk een
fijne herkenningsfaktor tot
gevolg en dit tot in de kleine
details, en waarschijnlijk
was dit ook de reden van het
sukses.
Verder was het eveneens
bewonderenswaardig hoe
de kinderen als vakbekwa-
Zo te zien waren de kinderen heel aktief tijdens dit optreden. (CDJ)
Willy Bockstael en teater Lanseloet op toernee met een kinderprogramma. (CDJ) *f9en*
me akteurs (aktrices) het vrij
talrijke publiek trotseerden.
Alhoewel niemand het de
jonge bezetting kwalijk zou
nemen eventjes uit hun rol
te vallen, of hen eens te
verspreken, gebeurde dit
toch niet.
Het was dus duidelijk dat
het stuk grondig was inge
studeerd en ingeoefend. De
kinderen zullen ook wel hun
zegje gedaan hebben bij de
samenstelling van het prog
ramma «Een uurtje ik» en
het repeteren.
Het ganse programma uit de
doeken doen is kwasi onbe
gonnen werk. En de inhoud
van «Een uurtje ik», tja, die
doet eigenlijk maar weinig
terzake. Tejater Lanseloet
opteerde voor een kolder
programma waarin vooral
beroep werd gedaan op de
verbeelding van de aanwe-
Tejater Lanseloet ijverde er-
vindingrijkheid ten toon.
Kortom «Een uurtje ik»
Straalde warmte en charme
uit, won aan fris- en direkt-
heid door de vrije, onge
dwongen sfeer en getuigde
van een speelse kreativiteit.
Aan de vormgeving werd
ook heel wat zorg besteed:
het dekor was sober, maar
raak, en de kostumering
was jong en blij.
Van een zekere afstandelijk
heid tussen hoofdakteur en
publiek was er géén sprake.
Iedereen voelde zich betrok
ken bij zijn belevenissen en
de muziek vooral het lied
je «Blij, blij, blij» dat als een
rode draad door het ganse
programma rolde onder-
geweest.
Konklusie: Tejater Lanseloet
kreëerde een dol en kleurig
spel waarbij heel wat
scènes elkaar vlot afwissel
den zodat de aandacht prak
tisch geen moment van de
aktie afgeleid werd.
Een trefzekere voorstelling
die de prille theaterervaring
van kinderen zeer gunstig
zal beïnvloeden.
Tot slot hopen wij dat Teja
ter Lanseloet in dezelfde
richting zal voort vorderen,
het bewonderenswaardig
resultaat dat jeugdig Aalst
tot drie maal toe kon proe
ven in de stadsschouwburg
was in ieder geval een ver
rijkende en verreikende be
levenis. Jo De Bruyn
«De tweehoofdige gevlekte Zwamberjanus» is geen nieu
weling in het poppenkastwereldje. Vijf jaar geleden reeds
werd dit verhaal door het toenmalig stadspoppentheater
met sukses gebracht en ook nu beleefden de kinderen er
weer de grootste lol aan. Toch deed de opvoering oud aan,
en aan écht onverwachte gebeurtenissen mocht je je niet
verwachten...
Het verhaal is vrij eenvou
dig: Kwik, de ridderlijke
grapjas en zijn onafscheide
lijke vriend, de vogel Swip-
ke moeten opnieuw een
zware opdracht tot een goed
einde brengen. Want hun
vriend, professor Snulle-
mans, is door een totaal on
verwachte ontploffing zijn
formule kwijtgeraakt. En de
ze formule is natuurlijk ui
terst belangrijk, want zij be
vat de ingrediënten van een
noodzakelijk geneesmiddel.
Deze formule kunnen zij
slechts terugvinden op het
eiland Zwambus, meer be
paald bij de «tweehoofdige
gevlekte Zwamberjanus».
Het verhaaltje zou vlug af
gelopen zijn, ware het niet
dat de gemene boef «Loe-
bas» ook toevallig van dit
alles op de hoogte is.
Hij stelt ook belangstelling
in «de tweehoofdige gevlek
te Zwamberjanus», want dit
vreemd wezen zou hem be
slist aardig wat centjes op
leveren op de markt of in
een zoo bijvoorbeeld.
Tot groot ongenoegen van
de kinderen weet de dief
«Loebas» als eerste het ei
land «Zwambus» te berei
ken en «de tweehoofdige ge
vlekte Zwamberjanus» te
vangen. Hij kon immers re
kenen op de hulp van een
inboorling, mits het schen
ken van een spiegeltje en
een reeks lolly's. Gelukkig
arriveerden Kwik en Swipke
nog net op tijd om via een
list het vreemde wezen te
bevrijden en Loebas gevan
gen te nemen. Eind goed al
goed dus, want de professor
heeft zijn formule terug...
Poppenkast heeft steeds iets
voor op groot-mensen-to-
neel; kinderen tonen immers
spontaan en eerlijk hun
emoties, hun voldoening.
Zij huilen mee, zij zingen
mee als zij het tof vinden,
maar beginnen al gauw te
tateren als het gebeuren
hen niet meer aansprak.
Gedurende gans de voor
stelling bleven de kinderen
gefascineerd en geboeid
toekijken en daar lag dan
ook de grote verdienste van
L. Meesens, bezieler van het
Stadspoppentheater.
Wij persoonlijk vonden de
opvoering té traditioneel en
hadden liever een moder
ner, een origineler stuk
bekeken.
Het verhaaltje is zowat te
probleemloos en zelfs louter
attraktief bekeken ook niet
zo denderend.
Het tempo daarentegen was
wel in orde; geestelijke va
der Meesens nam met zwier
de leiding en zorgde ervoor
dat de vertoning een vlot
verloop kende. Een tweede
pluspunt was de verzorgde
kostumering; deze uitrus
ting was splinternieuw, en
dit verhoogde alleszins de
kwaliteit van de opvoering.
Bij de première van «de
tweehoofdige gevlekte
Zwamberjanus» was er he
lemaal niet zo veel volk ko
men opdagen. Nochtans
was er de vorige jaren een
steeds stijgende belangstel
ling te noteren. Waarschijn
lijk moeten we de oorzaak
zoeken in het feit dat Tejater
Lanseloet ook deze week uit
pakte met een kinderpro
gramma, dat het jonge pu
bliek ongetwijfeld beter lag.
Konklusie: «De tweehoofdi
ge gevlekte Zwamberjanus»
biedt een degelijke maar
jammer genoeg géén dende
rende vertoning. Maar het
verhaaltje steekt vrij goed in
elkaar, stelt ook de aller
kleinsten voor geen te grote
problemen zodat het stads
poppentheater het jeugdig
publiek een bevredigende
zondagvoormiddag kan
brengen.
Afspraak dus voor een derde
vertoning, deze week. zon
dag 25 oktober in de
gemeenteschool, Damkou-
ter 5 te Gijzegem.
(jdb)
Twee meisjes uit onze streek werden laureaat in de
«Prijs voor Poëzie Vlaamse Club Brussel 1981». Bij de
cihters jonger dan 12 jaar ging de eerste prijs naar
Katrien Smet (Aalst) met «ik ben een schrift». Inge
borg D'Hoker (Ottergem) werd eerste in de kategorie
dichters tussen 13 en 16 jaar met «waarover moet je
praten met ze».
In totaal kreeg de jury met Pieter G. Buckinx en leden
Julia Tulkens. Anton Van Wilderode, Willem M. Rog
geman en Jos Vleugels 1650 inzendingen van 825
deelnemers te verwerken. Jury én organiserende
Vlaamse Club voor kunsten, wetenschappen en lette
ren (Brussel) was enthousiast over het sukses van de
wedstrijd, wat wijst op «een rijk ontluiken van slui
merend dichterschap in Vlaanderen».
In november worden de prijzen uitgereikt. Dan zal ook
de dichtbundel «Beste gedichten 1981» klaar zijn. Het
gelauwerde werk wordt daarin voorgesteld.
(pd)
Gerry Lockran is hedendaags een der meest bekende
Europese zanger-gitaristen in het blues-idioom; geboren
uit Engels-Indische ouders begon hij zijn professionele
loopbaan begin zestiger jaren en bleef sindsdien voortdu
rend aan de slag: driehonderd dagen per Jaar «on the
road». Na zich een plaats veroverd te hebben in Engeland
en op het oude kontinent, waar hij zich vooral in folk-music
middens bewoog, kwam voor hem de grote doorbraak
wanneer hij in Amerika het voorprogramma mocht verzor
gen van artisten als Joe Cocker en Rod Stewart, hij deed
niet minder dan vijfenzestig toemees met elk van beide,
waarbij hij helemaal alleen tot vijf-en-veertigduizend
freaks in zijn ban hield!
Daar kwamen nog bij: werk
voor radio en televisie, kon-
serten in Los Angeles en
San Diego met Stevie Won
der en voorstellingen in Ma
dison Square Garden (New
York), in het Forum (Los An
geles). Fillmore East enz. In
Europa verzorgde Gerry
Lockran zowat vijfenveertig
konserten met mensen als
Joe Cocker, Sparks, en Paul
Simon, zijn duo performan
ces met Ian Hunt zijn stilaan
zowat tot legende gewor
den. Door de jaren heen
hebben heel wat mensen in
de music-business gepro
beerd Lockran te laten over
schakelen naar meer kom-
mersiële muziek, gelukkig
voor ons is dat tot op heden
steeds mislukt, Gerry
Lockran is altijd bij zijn ei
gen dynamische geluid ge
bleven en dat is zijn han
delsmerk geworden: Geny's
zang is écht blues, ruw en
natuurlijk, met een beetje
Brownie McGhee, wat Ray
Charles en toch in een kom-
binatie die alleen kan klin
ken als... Lockranl Zijn gi
taartechniek is brillont, vele
gitaristen in spe hebben zijn
lp's beluisterd trachtend zijn
techniek te immiteren, zo
niet om er tenminste wat
van op te steken.
Op het podium brengt hij op
meesterlijke wijze een re
pertorium opgebouwd uit:
country- en cityblues, ragti
me, jazz en eigen werk. Nog
altijd verzorgt hij ieder jaar
toemees in Groot-Brittanië,
Denemarken, Duitsland,
Oostenrijk, Zwitserland, Ne
derland, België, en...
U.S.A.; bij ons was hij o.m.
reeds te horen op Mallemunt
en op de Brusselse Grote
Markt ter gelegenheid van
1000 jaar Brussel. Zijn optre
dens voor radio en tv in
Amerika, Engeland. Duits
land, Oostenrijk zijn prak
tisch niet meer bij te hou
den. Ook op vele folk- en
jazzfestivals was hij steeds
een giaag gehoorde gast, zo
o.m.: Miami Music Festival
(USA), Cambridge, Osna-
brück Folk Festival, Dord
recht, Graz Festival in Oos
tenrijk en het Tonder Folk en
Jazz Festival in Denemar
ken.
Op zondag 25 oktober a.s. te
20u30 treedt Gerry Lockran
voor het eerst in het Belgi
sche jazzcircuit op en
eksklusief in de Aalsterse
jazzklub: The Crazy Bol Jazz
Cafe, Geraardsbergsestraat Gerry Lockran. (cdj)
84. Niet te missenl
De voorzitter van de geschiedkundige
ging «Het Land van Aalst» deelde
volgende persnota mede:
Aalst komt ook na de schaalvergroting
altijd op gelukkige wijze in het nieuws,
wordt ons een mentaliteit van camcrvt
grappen en grollen in de schoenen ges
die niet altijd op hun tijd schijnen te komt
Onlangs trok Aalst zelf de aandacht of
het laatdunkend leedvermaak van
vloedrijke Nederlandse Omroep. En dat
rond een kunstwerk van Roel D'Haese.
gelauwerde, gedecoreerde, gegallont
grootheid van internationale dimensie
nu nog letterlijk «in de touwen».
Geen grootheid, maar wel een volksl
«nen bandiet» Jan De Lichte. Geen
naar die hem niet kent, enen die de voel
brandde, maar ook een held die vocht tt
Franse verdrukkers.
Men situeert Jan De Lichte ergens vaag
tijd «nog van vóór de Franse Revolutie»,
weer eens een Franse koning, een van
gouden Louis, onze streken kwam brt
schatten. raren
Jan De Lichte werd uiteindelijk gevangen gi g€
men en berecht. Hij begreep uiteraard g
woord van het Franse juridisch jargon. Zo s c
men hem zelfs beschouwen als een Vlaa (ou(jt
verzetsstrijder. wrste
Juist om dat proces gaat het in een grom fyon
studie van licentiaat De Feyter, die de resi ethujs
ten van zijn onderzoek bereidwillig en in waren
meur heeft overgedragen aan de Historis nieuwe
Kring «Het Land van Aalst». Eind septen s
komt een extra dubbel nummer van de pers
echter uitsluitend gereserveerd blijft voor al everer
nenten. ip aai
Voor informatie kan men altijd terecht op d in
gend adres: i de
Eikstraat 50, 9300 Aalst. Met
Het «Land ven Aalst» blijft in de lijn van 1 ger-Th
jarenlange streven naar een grondige en elde ir
tenschappelijke kennis van het eigen verlei jk eer
Hopelijk komt er via het dossier Jan De Lil gelijkh
op één van de vele historische vraagtekens nslanc
passend antwoord. ester c
Tot hier de oersnota van de geschiedkum lever
vereniging «Het Land van Aalst». k het
len ii
dhet
iger f
Crev
buit»
lelde ii
werkt
op r<
eren
Een wedstrijd in Voordrachtkunst wordt ingeri
3 november 1981 vanaf 19 uur, door de Konh jï p,
aCi_, di1(1
Aloude Rederijkerskamer Sint-Barbara
wnis
man
aat. 1
minu
nand
mo<
ite ge
Pfafl
Naast de talrijke waardevolle prijzen zal er aa
deelnemer een herinnering geschonken wordt vo'ors
De plechtige prijsuitrei- tuurlijke zegging,
king werd voorzien op Bevoegde persona
vrijdag 6 november 1981
te 20 uur. Beide manifes
taties (wedstrijd en uit
reiking) hebben plaats in
de Feestzaal van het Aal
sters Stadhuis (Grote
Markt). De kandidaten
die wensen mede te 'din
gen moeten voldoen aan
volgende deelnemings-
voorwaarden:
1. Volgens hun leeftijd
op 3.11.81 worden de
kandidaten ingedeeld in
vier reeksen:
Reeks A: van 12 tot L4
jaar
Reeks B: van 14 tot 16 jaar
Reeks C: van 16 tot 18
jaar
Reeks D: ouder dan 18
jaar
2. De voordracht gebeurt
in de Nederlandse taal.
Gedichten zowel als pro
za worden toegelaten. De
voordracht moet mini
maal 2 minuten en
maximaal 5 minuten
duren.
3. Er zal vooral belang
gehecht worden aan een
feilloze dictie en een na-
De jonge dinamische service-club «Fifty-One» Aal
□iseeri eerlang twee koorkonserten voor Groot-Aal
Zangkoren. Ze hebben plaats in het G. Centrum, R ver(
straat 20 te Aalst op vrijdag 30 oktober en vrijé oral
november te 20ul5.
eren
dat
gens
pest.
dig,
len de kandidaten
delen.
Inschrijving:
Aanvragen tot deel k"
dienen gericht te t» ""e"
aan de secretaris
wedstrijd:
L. Janssens, C. H< dgen<
manstraat 72, 9300
En moeten hem
uiterlijk op
27.10.1981.
De aanvragen dit
gebeuren op
maat waarop
gegevens
worden:
naam, vooraai
dres, geboortedati
deelnemer
getypte tekst
voor te dragen w<
de opgave van aul
eventuele bas
waaruit deze tekt
genomen.
De laureaten vei
zich er toe met
kroond werk op te
tijdens de plechti*
suitreiking.
Op 30 oktober treden op
«Laat Blijde Weergalmen»
(Aalst), het «Ceciliazang-
koor» (Baardegem) en het
«Kamerkoor van de Stedelij
ke Akademie» (Aalst).
Op 27 november volgen dan
het «Hallelujameisjeskoor»
(Aalst), het «St.-Jan Berch-
manskoor» (Hofstade) en het
«Parochiaal Zangkoor» (Her-
dersem).
Ze brengen een cyclus gees
telijke en profane liederen,
een weerspiegeling van de
brede waaier van mogelijk
heden van de diverse koren.
Voor dit uniek muzikaal ge
beuren kunnen kaarten wor
den besteld bij alle kluble-
den: Jan Adriaenssen*
cel Carlier, Hector
Roger J. Coppens, W<
Jonge, Wemer De
Gilbert De Pelsmaekei
Hooghe, Henri Elias,
Francois, Herman Go
Roger Haeck, Alfon»
reels, Eddy Muylle, Jirek
tiaan Pots, René R<* bc/i
Willy Van den Bossche tl e
bert Van Imschoot, Eii mji
Mossevelde en Jan
rinck.
Ook kan U voor plat Er\
spreking terecht bij dong»
verse deelnemende kof/W/<
Toegangsprijs: 150
avond.
btge,
