Binnenhuisarchitekt: adviseur, technikus, verkoper of psycholoog? Poolse, precolumbiaanse en Wase kunst 22 - 2.4.1982 - De Voorpost Stipt om twee uur hangen we aan de bel van een uitgezet herenhuis in de Stationstraat te Aalst. Even later houdt de sekretaresse de deur open en begeleidt ons naar de eerste verdieping waar we letterlijk een blauwe kamer binnenkomen. Dat blauw, van een heel diep Middellandse ^eesoort wordt even doorbroken door een witlederen eenzit en dient als rustplaats als de denk taak het laat afweten. Aan het andere gedeelte, in helwitte formicaoin geving, is een gesofistikeerde tekenplank neergeplant omgeven met talloze kunst-tekenboeken netjes opgebor gen achter een laagje beschermend glas. Pieter de Bruyne lijkt me een integere man, in halfweg leeftijd. Een gesprek. krijgt een meubel een gro tere innerlijke waarde en kan inderdaad doorgaan als kunstwerk, maar een kunstwerk met minitieus uitgezette gebruiksmoge lijkheden. In een heden daagse ruimte kan een meubel ook een individuele plaats innemen zodat het een element op zichzelf wordt, dat leven uitstraalt en dat dan ook een meer teerd worden maar wat, als er geen vernieuwende ele menten worden bedacht. In Antwerpen staan heel wat meubelen vertrekkensklaar voor de export.Italiaanse. De meubelfabrikanten zijn oude vormen gaan fabrice ren vooral in zogezegde Vlaamse stijl of één of ande re franse importstijl die aanslaat. Het mooie is dan nog dat die aangebouwde stijl zelfs nog geen kopijen zijn van de originele. Vele fabrikanten staan nu aan de klaagmuur of zijn aan failliet toe. Ik ben geen waarzegger maar die evolu tie heb ik twintig jaar gele den voorspeld. Zij die niet vernieuwend willen denken gaan onvermijdelijk de boot in. Wat met het kunstam bacht? Hoe betaal je zoiets tegenwoordig nog? Het is uiteraard goed dat er massaproduktie is geko men, maar anderzijds is het een gegeven dat de indus triële produktie is omge- timmerd tot onpersoonlijk fabriceren van produkten tot zolang de konsument gebrand is om die dingen te kopen. De ambachtsman was in staat wat hij maakte een persoonlijke touch mee te geven. Om een antieke kast te maken ben ik moe ten gaan zoeken naar een bronsgieter, een ciseleur, een doreur, een polisseur. Je vader? Mijn vader is altijd en in vele opzichten een bijzon der knap man geweest. Vrijwel alle meubelen die in prototype uitgevoerd zijn zijn van zijn hand. Ik heb het bijzonder kunnen ap preciëren dat ik 25 jaar met mijn vader heb kunnen sa menwerken op het ogenblik dat hij al oud ging worden. Op het ogenblik waar ande ren stoppen, is hij eigenlijk maar pas beginnen werken naar nieuwe vormen toe. Hij volgt en stimuleert die evolutie van nabijEen paar jaar terug maakte ik een meubel, opgedragen aan mijn leermeester Carlo Pon- ti. Hij vond dat niet slecht, maar vond wel dat ik toch nog meer zou moeten dur ven. Mijn vader is 70 jaar vergeet dat vooral niet. U is onlangs in het nieuws geweest met een projekt voor de herinrichting van de schepenzaal in het opge knapte belfort. Uw mening graag. Een paar jaar terug heeft de stedelijke overheid mij de opdracht gegeven het sche pencollege met een meubel werk te verfraaien. Naar het schijnt door geldgebrek is dat ontwerp van mij door een atelier uitgevoerd om de prijzen te kunnen druk ken. Meer waarschijnlijk is Van beroep is U binnen- h uisarchi tekt, maar met huisdekoratie hebt U zich in het verleden weinig inge laten. Dat is zo tot op zekere hoog te, omdat ik reeds sinds mijn studententijd uitkeek naar andere mogelijkhe den. Wat ik wel vrij veel heb gedaan was het inrichten van winkelruimtenAlleen al in het Aalsterse heb ik zo'n 30 klanten kunnen verder helpen met inbreng van mijn advies, sommigen zelfs met schitterende re sultaten. Eén van mijn klanten presteerde het om in een minimum van tijd 85% van zijn omzet te ver hogen, door de verbeterde aantrekkingskracht naar het potentiele kooppubliek toe. Als een klant me vraagt toch een vrije ruimte om te werken doe ik dat liefst in samenwerking met een architekt. Op die manier kan er een overdracht vloei en van binnen naar buiten toe en uiteraard ook omge keerd. Een groot deel van mijn beschikbare tijd gaat echter naar mijn professo raten in Brussel en Antwer pen. De tijd die dan nog overblijft, is bestemd voor het ontwerpen van nieuwe meubelvormen waarin de funktie en de vorm een gro te rol spelen Hoe ontstaat een meubel? Denkt U zakelijk of emotio neel bij een opkomende studie? Ik ga steeds op zoek naar konstanten in de kunst, zelfs in de oudste vormen. Als men zich instelt op ana- lystisch denken, ontdekt men die konstanten. Zo worden er uit iedere voor bije kuituurperiode grote vondsten gehaald Die op gedane impressies worden dan ingewerkt in mijn meubelen, samen met de vroeger opgedane ervarin gen van verschillende aard zoals techniek en duur zaamheid van de vormen. Toen ik uw retrospektieve tentoonstelling ging bezoe ken in Gent had ik een be langrijke bedenking. Uw meubelen kwamen bij mij Pieter De Bruyne: «Er zijn krachten aan het werk» over, bijna als een kunst werk dat je minzaam koes tert en met tets dat zijn plaats heeft als gebruiks voorwerp. In het begin van mijn car rière ben ik beginnen wer ken voor de industrie. Ik ben toen op zoek gegaan naar de meest efficiënte meubelen die konden aan gemaakt worden tegen een lage prijs en die in ieder geval een hedendaagse vorm zouden meekrijgen. Ik heb naderhand de psyc hologische waarde leren onderschrijven van een voorwerp. In die kontext persoonlijke noot brengt in de woning. Als esteet moet U zich elke dag ergeren aan de smake loosheid van de meer dan doorsnee Belg. Scandina- vièrs en Italianen zijn veel alerter voor tendenzen. Hoe verklaar je dat? Pieter de Bruyne laat voor de eerste keer sinds ons ge sprek begon een duidelijke ontgoocheling blijken. We hebben net een periode van grote welvaart achter de rug met veel geld in om loop. De overheid jammert dat er meer moet geëxpor- enz allemaal vakken die op sterven na dood zijn. Zij die ik na lang zoeken toch ge vonden heb waren boven de 60 en sommigen ouder dan 70. De man die de guirlan de gesneden heeft was er ruim 80. Zover is de oude ambachtelijke stielkennis afgetakeld. Een jongere met talent gaat zijn heil zoeken in de industrie, waarom hebben ze dan zo lang op de vakschool geze ten om werkjes te doen die een leek evengoed aankan? Mijn vader, dat is nog ie mand die uit het goede hout is gesneden. dat er krachten aan het werk zijn geweest die mijn geavanceerd werk niet op prijs konden stellen. De stad heeft onlangs het bu reau van de schilder Pieter Coecke laten hermaken, over 400 jaar zal men mij dan misschien in ere her stellen. De stad heeft zelfs de moeite niet genomen om me van haar intentie op de hoogte te brengen. Voorlo pig heb ik die trieste gang van zaken in handen gege ven van mijn juridisch raadgever die verantwoor ding zal vragen aan de be treffende overheid. De beruchte Bauhausschool in de Weimarrepubhek na de eerste wereldoorlog heeft die invloed op uw werk gehad? In het begin van mijn loop baan heeft die inderdaad tot op zekere hoogte zijn in vloeden laten gelden, maar ik ben vrij snel van die hele mentaliteit van denken af gestapt. De Nieuwe Zake lijkheid heeft inderdaad zijn tijd voorbereid maar heeft bepaalde waarden uit geschakeld. Alles wat nu bestaat is het resultaat er van en de mensen hebben het zich niet kunnen laten om massaal huizen te bou wen in fermettestijl overda dig volgestouwd met klas sieke nepmeubelen die hun relatieve welvaart moeten onderschrijven. De mensen zitten nog veel te vast in een verouderde opvatting van de architektuur en het in vullen van die architek tuur. Ik vraag me werkelijk af wat er binnen afzienbare tijd nog gaat overblijven aan eigenheid van die mate rieel zeer rijke periode. En de Italianen... De Italianen zijn steeds een kreatief land geweest, het is trouwens de bakermat van het kulturele Europa gebleven. Ik sta niet achter de politieke evolutie van dat land, maar het is een expo nent dat het land in bewe ging is, op zoek gaat naar vernieuwende elementen. In Italië kan je experimen teren met je ideeën, zodat je gevolgd wordt door de lan delijke meubelindustrie. Omzeggens alles wat bij ons aan modem meubel wordt aangeboden is geëx porteerd uit het schierei land. Hoe reageren de Italianen tegenover uw werk? Ik heb in Italië mijn eerste ontwerpen kunnen laten uitvoeren. In 1961 won ik een internationale wed strijd met een eetkamer die nog steeds wordt aange maakt, een ontwerp van een serielamp heeft het heel goed gedaan U steekt een verwijzende vinger op naar onze meu belindustrie? Ter illustratie van uw vraag: In 1979 hebben een aantal erkende ontwerpers hun krachten gebundeld op vraag van het ministerie van ekonomi8che zaken. Uit die koncentratie van 60 ontwerpen heeft er niet één bijklank gevonden in de in dustrie. Niets leek hen vala bel genoeg, de helft van de De Nieuwe Tijd, Prins Albertstraat 60, Sint- Niklaas, stelt werk voor van Janusz Ciwicki uit Polen. Deze graficus werd in 1949 in Przemysl geboren. Hij volgde lessen bij bekende kunstenaars, en behaalde zijn diploma in 1976. Samen met twee andere Poolse kunstenaars organiseerde hij tussen '73 en '76 tentoonstellingen, gekombineerd met manifestaties. De meeste van de tentoongestelde werken werden vlak vóór de staatsgreep naar België verstuurd. De gemoedstoestand van de kunstenaar tijdens het vervaardigen van deze werken komt duidelijk naar voren. Evenals de rest van de Polen, lijdt ook deze mens onder de voedselschaarste. Onlangs schreef hij nog om dringend een beetje van het noodzakelijkste op te sturen. Een kans om zich te verplaatsen in de wereld waarin deze werken zijn ontstaan, een beetje te begrijpen van de angst, wordt u door galerij De Nieuwe Tijd geboden, tot 18 april, alle dagen van 12 tot 19 uur, behalve maanriap en dinsdag. Galerij 't Poortje in Haasdonk pakt uit met wand tapijten van Gregorio Sulca Chavez en zijn school. De titel van deze tentoonstelling: «Draden naar de preoolumbia&nse traditie». Vrijdag 2 april, om 20 uur, wordt deze tentoonstel ling ingeleid met een uiteenzetting van dhr Pollet Libau, deskundige in de archeologie van het weef sel, over de techniek van de oude tapijtweefkunst op basis van natuurlijke, plantaardige kleuren. De kunstenaar zelf, Gregorio Sulca, stamt uit een Peruviaans weversgezinZijn vader, een wever met een passie voor plantaardige kleurstoffen, kon nie mand van zijn kinderen overtuigen, de traditie voort te zetten. Gregorio studeerde antropologie en archeologie. Via zijn studies is hij zich gaan interes seren voor de precolumbiaanse kuituren, vooral de miskende Wari beschaving De Wari's stichtten een rijk, nog voor de Inca's, en hun kuituurinvloeden zijn tot op vandaag terug te vinden in het dagelijkse leven van Peru. Bij het bestuderen van hun tapijten en kleurschakeringen is Sulca terug bij het tapijtweven terechtgekomen. Hij bracht reeds tientallen tentoonstellingen in Amerika en Europa. Dinsdag, donderdag en vrijdag van 14 tot 19 uur, zaterdag en zondag van 10 tot 12 en van 14 tot 19 uur. Deze expositie loopt tot 18 april Galerij '72 in Beveren, stelt grafiek en tekenin gen van Wim Van Remortel voor. Opening vandaag vrijdag om 20 uur. Toegankelijk tot en met 25 april 1982, vrijdag van 17 tot 21 uur, zaterdag en zondag van 10 tot 12 en van 14 tot 19 uur. wim Van Remortel uitgebreid voorstellen is wellicht niet nodig. In 1963 werd hij laureaat van het nationaal hoger instituut voor schone kunsten van Antwerpen, waar hij les had gekregen van prof. Jos Hendrickx. Sinds 1970 geeft hij les in grafische kunsten aan de tekenakademie Sint-Michiel in Brasschaat, en sinds '71 in de Beverse afdeling van de Sint-Niklase akademie. Sinds '75 is hij ook verbonden aan de akademie te Antwerpen. Hij stelde veel tentoon in Vlaanderen, en ook in het buitenland. Zijn technie ken: ets, lithografie, olieverf, en vooral tekenen. Deze tentoonstelling, met tekeningen en" grafiek, heeft als onderwerp: het theater Daar kan je alle richtingen mee uit, maar voor Van Remortel is niet het onderwerp het belangrijkste maar de kleur en de vorm. Hij slaagt er altijd in, zijn werk een eigen schrift- tuur en een persoonlijke stempel mee te geven. Vorige week, donderdag 25 maart, hield Harold Van de Perre de eerste van zijn twee voordrachten in Sint-Niklaas. Deze prachtig gestoffeerde audiovi suele gebeurtenis, ging door in de Calfac van het kollege. Bij de aanvang van «Anders kijken naar Van Eyck», legde Harold van De Perre er de nadruk op, dat wat hij verkondigt geen evangelie is. Hij liet de ruimte om het al of niet eens te zijn met zijn Een algemene lijn is er niet in te trekken, maar het Werk van Wim Van Remortel, te zien in Galerij '72 in Beveren. staat vast dat zowel voor kunstenaars als voor leken, deze voordracht uiterst boeiend en interessant was. Ik heb er erg veel van geleerd, alhoewel ik vond dat Van De Perre soms overdreef in zijn ontleden van de schilderijen. Soms werd de draad zover uitgerafeld, dat men naderhand met lege handen stond, en men moest gaan nadenken waarom het eigenlijke begon nen was. Het verwarde taalgebruik van de spreker droeg daar wel toe bij. Hij heeft ongetwijfeld heel veel te vertel len, maar struikelt dikwijls over zijn eigen woorden, begint een zin waaraan het einde tenslotte blijkt te ontbreken. Dat werkt allemaal erg vermoeiend voor de toehoorders. Beslist indrukwekkend zijn de rake vergelijkingen die hij maakt Deze werken uiterst verhelderend. In het tweede deel van de voordracht werd naast de beelden een bandmontage afgedraaid, met een inge sproken tekst. Het tweede deel ging volledig over het Lam Gods. Wanneer men dat nu zal gaan bekijken, vindt men zeker veel terug van wat Harold Van De Perre naar voren bracht. Vanavond, 2 april, om 20 uur, in de Sint-Niklase Stadsbibliotheek de tweede voordracht, over Rubens. Els DUCHE8NE Pieter de Bruyne 1931 geboren op 4 juli te Aalst 1953 behaalt diploma van binnenhuisarchitekt 1955 professor aan het Hoger St.-Lukasinstituut te Brussel 1956 eerste bekroning te Italië stage bij Carlo Ponti te Milaan 1958 toekenning van het gouden kenteken voor industriële vormgeving voor het ontwerp van een metalen kinderbed. deelname aan de wereldtentoonstelling te Brussel 1959 vermelding in de internationale meubelwed strijd te Cantu voor vestibulemeubelen 1960 bekroning voor een zetelontwerp 1961 bekroond in de intemationele wedstrijd te Cantu met een eetkamer 1971 professor aan het HNIBS te Antwerpen 1972 ontwerp eigen woning de volgende jaren worden gekenmerkt door studiereizen naar o.a. USA/ Japan, USSR, Egypte, Finland, Turkije, Spanje... 1980 retrospektieve tentoonstelling te Gent 1982 juni, tentoonstelling nieuwste kreaties te Gent Guy Gysens 1956 geboren op 25 april te Aalst 1979 behaalt diploma van binnenhuisarchitekt met grote onderscheiding op praktijk werking 1980 werkt als ontwerper in een dekoratie-atelier 1982 tracht zijn weg te zoeken in eigen ontwerpen Sent tazii irief Cam ech riei iarti teer Uil tem lat ioff< erli eraj dekc )nze end trijd e vt fabrikanten was al vertrok ken omdat wij met geen ro buuste middelen werkten, de andere helft vond het te geavanceerd. Ik heb het ge voel dat vele meubelfabri kanten marchandeurs zijn zonder enig perspektief op de toekomst, ik geloof niet dat het goed tot hen door dringt met wat ze bezig zijn te doen, een groeiproces. De leermeesters aan de Bau- haus schakeldenprecies dat belangrijke element uit en experimenteerden met nieuwe dingen. Wil je het heden kunnen vatten en mee evolueren in de tijd dan is het toch wel een absolute must dat je het verleden te pakken hebt Hoe kan je een wiskundig probleem aanpakken als de basis je onbekend is? Om die kennis te vergaren heb ik mijn hele leven door gereisd en die invloed is duidelijk te mer ken in mijn meubelen, waar zeer moderne elementen kunnen samengaan met frakties die verwijzen naar het verleden toe. Van reizen gesproken... Ik ben steeds op reis ge trokken op zoek naar stu- diemateriaal. Het resultaat daarvan zijn stapels teken papier en 10.000 dia's in die kast daar. Pieter de Bruy ne wijst naar een kast die hij speciaal heeft ontwor pen om zijn diaschat in op te bergenVooruitgang en evolutie heb ik te danken aan reizen. Ik interesseer me ook sterk aan de mense lijke gedragingen en de link tussen de wijze waarop ze leven en daarin door hun omgeving geholpen wor den. Ik ben wel 70 keer in Italië geweest. Ik moet daar zowat elk belangrijk mu- Dc eerste rally tellend voor de Metro Unipart Challenge is uitgegroeid tot een waar suk- ses Niet minder dan vijf iden tiek witte Metro 1300 S ver schenen te Dinant aan de start van de Circuit des Ardennes. Dne van hen kwamen ook over de eindmeet. Townsend Thoresen heeft voor overtochten over het ka naal speciaal gereduceerde ta rieven voor korte verblijven opgesteld. Die korting kan in het hoogseizoen zelfs 50% be dragen. Dat wil zonder meer zeggen dat twee volwassenen die met een auto reizen op de Blauwe Wimpel route van Townsend Thoresen van Ca lais naar Dover slechts 2.700 fr. betalen voor een retourtrip van 60 uur. 8eum omgekeerd hebben c 2je zoek naar vernieuwen! elementen. Ik ben twee ka naar Indië getrokken... ^Z(__ dodenverbranding in BeiF galen heeft me zeer ster 'H5 aangegrepen, het fatale i de mens die hen daaroi1,1 niet meer gelukkig of ong jH: lukkig maakt. De Japani tradities. Mensen werke er met genoegen, zij zie daar geen verplichtenc elementen in, zij werke vanuit een andere visit en Egypte, nog zo'n land m< (C£ een oude kuituur, mijn k< mende tentoonstellin |°a trouwens zal ten dele gi ffla| inspireerd zijn op wat i [a. daar kunnen ervaren heb. Er is U ooit een plaats a D lektor aangeboden in den USA. md Inderdaad, maar tot iet ïec konkreet is het noo e C elc gekomen. U is achteraf toch verschi ®c lende keren naar de US. gegaan, hoe hebt U dat lan ervaren? Ik ben bewust lang weggrfj bleven uit de USA omdat i vreesde voor het ergst* c maar het is toch een schil or terende revelatie gewordei De Amerikaanse mental teit ligt me wel, er broeit d ambitie, er is plaats voc r?" nieuwe projekten. Kuituur? Zeker en vast, ze heeft hel 'cg voordeel een jonge kuituur les te zijn, zonder dat zij hele resem gebeurtenissenèn hoeft mee te slepen die vast jkl geankerd zitten aan Euro lesl pese tradities. New-York ii en een stad van uitersten orj maar het is bovenal toch de ijfc kultuurstad geworden var dvI de Westerse wereld, dankzj iek de durf van hun projekten. iek iro- Welke zijn uw toekomst e plannen? elij Ik heb de laatste maand om ioc zeggens de buitenlucht nie net meer gezien, in juni heb il toi terug een tentoonstelling t ras Gent en de voorbereidingei ipv daarvoor slorpen al mijr C.\ beschikbare tijd op. *k Pieter de Bruyne geeft onéan nog een korte rondleidini lar door zijn huis. Speciaal het wel, maar alle wateriaftui die gebruikt werdei |ro zijn van een duurzame enle vrij goedkope materie. He lez speciale Ugt hem in het ont He werp, waarin de Meesteen zichzelf is geweest. 'ïy Ben Baetem Guy Gyseni

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1982 | | pagina 22