Politiek Waasland van november '81 tot oktober '82 Een «terugblik in de toekomst» door Mare Heynderickx 24 - 2.4.1982 - De Voorpost en vergezelt daar Fonny Boesmans en Mare De Gryze. In november '81 is de SP de sterkste partij geworden in het kanton Sint-Niklaas (29%) en gaat daarmee nipt de CVP vooraf (28%). Dat is een verrassende vaststelling daar de CVP in de Sint-Niklase gemeenteraad 19 van de 39 zetels telt t.o.v. slechts 8 voor de SP. Zelfs indien de Sint-Niklase CVP het getij kan keren en inspelen op voordelige regionale en lokale toestanden, dan nog zal de socialistische partij gemeenteraadszetels winnen bij de in de herfst van dit jaar te houden gemeenteraadsverkie zingen. Het is echter onwaarschijnlijk dat Willockx met de Sint- Niklase SP de huidige CVP-burgemeester De Vidts kan ver schalken en hem van een tweede ambtstermijn kan houden In de kantons Beveren. Sint-Gillis en Temse kan de SP kiezers winnen maar blijft het overwicht van de CVP bestaan. In het kanton Lokeren, waar de PVV absolute toppen-skoort, verljest de SP 4,3% kiezers: een doorn in de bloeiende roos? De PVV wint steeds weer terrein Sinds medio november 1981 vertoeft de liberale partij in het gezelschap van de groten in het Waasland. In Lokeren zegevier de de PVV met een schitterend resultaat onder de stuwende kracht van Georges Anthuenis. In 1976 trekt Anthuenis de PW-gemeenteraadslijst en be haalt de PW 7 van de 31 Lokerse zetels. Er wordt net als in 1970 een koalitie CVP-PW gevormd waarbij Anthuenis sche pen voor sociale zaken wordt. In 1981 wordt hij tot volksverte genwoordiger verkozen. Dit persoonlijk sukses van volksverte genwoordiger Oeorges Anthuenis krijgt een bijzondere beteke nis als men konstateert dat de nieuwkomer Anthuenis (5.747 stemmen) de reeds zetelende CVP-volksvertegenwoordiger Miet Smet (2.5% stemmen) met liefst 3.151 eenheden in stemmen overtreft Tevoren werd in het Waasland nog nooit een liberale volks vertegenwoordiger verkozen op een liberale lijst. Wel was er decennia geleden het opmerkelijk sukses van dr. Jan Persoons, een liberaal wiens verkiezing resulteerde uit het samengaan van liberalen en socialisten op een kartellijst. De nieuwe PW-volksvertegenwoordiger Anthuenis liet zich in Lokeren als schepen opvolgen door De Lausnay. Voor het eerst werd de CVP door de PW verslagen in het kanton Lokeren. De CVP haalde daar slechts 30% t.o.v. 40% der stemmen in 1978, terwijl de PW opklom van 28% naar 34% Ongetwijfeld speelt zich in Lokeren een boeiende strijd af bij de Deze tekst is de (enigszins ingekorte) neerslag van het eindejaarswerk dat Sint-Niklazenaar Mare Heynderickx maakte voor het tweede les jaar van het instituut voor journalistiek in Brussel In het Waasland hebben zich in '81 enorme politieke verschui vingen voorgedaan. Dit manifesteert zich in het aantal recht streeks verkozen volksvertegenwoordigers. Op dit ogenblik hebben de vier grote partijen er elk één: de CVP Miet Smet, de SP Freddy Willockx, de PW Georges Anthuenis en de VU Jan Verniers. In 1978 had de CVP zowaar drie volksvertegenwoordi gers. De partij kon sinds 1%5 rekenen op twee zetels in de kamer. Nu duidelijk een absoluut dieptepunt: één kamerzetel. Van een hegemonie door de CVP evolueerde het Waasland naar een politieke nivellering hoewel de CVP in de Wase gemeentera den nog duidelijk een overwicht heeft. Het herstel bij de Volksunie De Volksunie breekt in het Waasland in 1%1 met zowat 7% der stemmen door. De kamerlijst wordt aangevoerd door advokaat Jan Verniers, zoon van de bekende dr. Gerard Ver- iers die verleden jaar overleed. Bij de verkiezingen van 1%5 klimt de Volksunie op tot 20% der stemmen. Opvallend is dat Jan Verniers in dat jaar niet de kamerlijst trekt en dat hij pas in november 1981 opnieuw als eerste op de kamerlijst fungeert In 1%5 is het Maurits Coppieters, nu wonende in Nieuwkerken, die de kamerlijst aanvoert en daarmee z'n belangrijke politieke loopbaan begint. Vóór hij in 1%5 als VU-volksvertegenwoordiger verkozen mentsverkiezingen, een absoluut Waas rekord. Hij valt als minister uit de regeringsboot nu de CVP en PW een landelijke koalitie vormen. Willockx klautert kloek de politieke ladder op: socialistisch gemeenteraadslid in Sint-Niklaas, attaché op het kabinet van ex-minister Claes, schepen voor sport en kuituur, ABW-sekretaris, adjunkt-nationaal voorzitter van de SP, staatssekretaris voor financien, PTT-minister en nu terug SP- volksvertegenwoordiger. Een blitzkarrière! Freddy Willockx is het boegbeeld van het Wase socialisme van vandaag, zoals rie in december 1981 overleden voormalige volksvertegenwoordiger Jef Vercauteren het naoorlogse monu ment was bij de Wase socialisten. Een tweede vaandeldrager van het Wase socialisme van nu is de 58-jarige Pros Matthys. Hij leert het klappen van de politieke zweep eerst bij de vakbond, later bij het arrondissementeel partijbestuur. Vijftien jaar lang is hij al gemeenteraadslid in Sint-Niklaas. In 1968 wordt hij provincieraadslid, in 1970 schepen voor sport en kuituur en in 1974 is hij bestendig afgevaardigde. Dan maakt hij zijn schepenzetel vrij voor Freddy Willockx. Hij blijft bestendig afgevaardigde, tot midden novem ber 1981 blijkt dat de CVP en de PW samen de provincie Oost- Vlaanderen willen besturen. Ingevolge een afspraak met Den- dermonde zou Matthys eind 1982 de plaats innemen als senator van Wetterens burgemeester Jaak De Graeve, die echter wegens gezondheidsredenen uit de senaat wegblijft. Vandaar de wat vervroegde komst naar de senaat van de Sint-Niklazenaar. Hij haalt in november 3.824 stemmen als eerste opvolger en wordt dus via opvolging en nationale koöptatie in extremis senator Eddy Van Puyvelde komt i.p.v. Matthys in de provinciale raad Alle ogen zijn in oktober dit jaar gericht op de CVP. Het kruim van de Wase CVP pozeert hier in gezelschap van Leo Tindemans en Wilfried Martens. U herkent v.l.n.r. voormalig senator Julien Vergeylen, voormalig volksvertegenwoor diger Lieven Lenaerts, burgemeester Omer De Mey van Sint-Gillis (ook al voormalig volksvertegenwoordiger volksvertegenwoordiger Miet Smet en senator Ferdinand De Bond, (arch) wordt, is Coppieters leraar in een Gentse rijkshogere technische "school en maakt hij zich zeer verdienstelijk in de scoutsbeweging en in de jonge gezinnenaktie. Hij heeft zich als medestichter en eerste algemene voorzitter van de Vlaamse Volksbeweging voor het federalisme uitgesproken. Van 1%5 tot 1971 is Coppieters volksvertegenwoordiger, dan wordt hij senator, een funktie die hij bekleedt tot 1979. In de jaren 1977-1978 is hij ook voorzitter van de Nederlandse kultuurraad. Als senator neemt hij eind 1979 ontslag om het mandaat van Europees parlementslid fulltime te kunnen vervul len Het Europees parlement wordt op 10 juni 1979 voor het eerst rechtstreeks verkozen, en Coppieters is bij de uitverkore nen. Op 60-jarige leeftijd neemt hij eind februari 1981 als Europees parlementslid ontslag en wordt hij opgevolgd door Jaak Van de Meulebroecke. Coppieters vervult sindsdien slechts één politiek mandaat, dat van gemeenteraadslid in Sint-Niklaas. In de kiesstrijd van 1976 verovert de Volksuniefraktie -onder ziin impuls tien van de 39 Sint-Niklase gemeenteraadszetels. Coppieters wordt gedurende 15 jaar als de onbetwistbare Wase Volksunieleider beschouwd. Hij leidt de partij bij de vele verkiezingen in het Land van Waas naar goeie resultaten. In 1%5 stemt al 1 op 5 Wase kiesgerechtigden voor de VU. In 1968 behaalt de partij 23%, in 1971 24% en in 1974 valt de Volksunie terug op het peil van 1%5, nl. 20%. In 1977 boekt men een klein verlies en in 1978 wordt de VU afgestraft, ook in •het Waasland, voor haar regeringsdeelname. Ze zakt dan weg tot 14% en verliest haar enige Wase rechtstreeks verkozen kamerzetel. In 1981 herstelt men zich gedeeltelijk, de VU bekomt 17% van de stemmen en bemachtigt opnieuw één kamerzetel. Om die zetel is er al heel wat te doen geweest. Gedurende vele jaren twisten links en rechts in de Wase Volksunie. Dat gekibbel is na Coppieters uitgegroeid tot een openlijke ruzie voor de eerste plaats op de kamerlijst bij de parlementsverkiezingen van november 1981. Links en rechts, gesymboliseerd in Nelly Maes en Jan Verniers, leveren bijna een veldslag om die «zekere» kamerplaats Uiteindelijk kreeg Jan Verniers, gesteund door heel wat plaatselijke VU-mandatarissen en sympathisanten (o.a. de familie De Paep), de eerste plaats toegewezen. Na nog wat bekvechten aanvaardde «rode» Nelly Maes uiteindelijk de tweede plaats op de VU-kamerlijst. Walter Peeters bekleedde de eerste plaats voor de senaat. De VU behaalt in november 1981 17% der stemmen, hera demt na de zware nederlaag van 1978, en stuurt Jan Verniers, goed voor 3327 stemmen naar de kamer. Nelly Maes skoort 5.865 stemmen, weliswaar tweeduizend méér dan Verniers, maar ze is toch niet gekozen. Nelly Maes wordt omwille van haar met onaardige kiesuitslag en sterk gesteund door Coppieters en door de partijleiding (o.a. Hugo Schiltz) voorgedragen als .enator via nationale koöptatie. En zo zetelt Nelly Maes sedert jie laatste verkiezingen als senator na pen interval van drie jaar pnieuw in 't parlement. Nelly Maes was nationaal voorzitster -an de Volksuniejongeren in 1970, volksvertegenwoordiger van '.971 tot 1978 en is Sint-Niklaas gemeenteraadslid sedert 1970. Het is boeiend afwachten wat er zich bij de gemeenteraadsver kiezingen van 1982 zal afspelen. In de Wase gemeenteraden zijn de VU-gemeenteraadsleden in de oppositie sterk vertegenwoordigd in Sint-Niklaas, Beve ren, Kruibeke en Temse. Enkel in Lokeren heeft de Volksunie weinig voet aan wal, slechts één gemeenteraadslid. In de provincieraad van Oost-Vlaanderen vinden we de Wase VU- provincieraadsleden Goyvaerts, De Ryck en Van Hoeylandt terug in de opppsitie. Op de rand van het Waasland kaapte Oktaaf Meyntjens in '81wonende te Burcht, nog een kamerzetel weg. Deze VU-volksvertegenwoordiger werd verkozen voor het arrondissement Antwerpen. JP: Willockx en de roos Het kiesresultaat van de Wase socialisten stagneert vanaf ongeveer 1%5. Sinds 1961 hebben ze één kamer- en één senaatszetel. Enkel in 1978 verspelen ze de Wase senaatszetcl. Nu zijn het Willockx en Matthijs die in het parlement zetelen. De socialisten boekten bij de verkiezingen van november 1981, nadat ze uit de regeringskoalitie met de CVP kwamen, stem menwinst in het Waasland. Een uitzonderlijk feit: de SP behaalt in 1977 en in 1978 zowat 20% van de stemmen, in 1981 stijgen ze tot 22%. Willockx zal wel aan de basis liggen van die stijging. Door Willockx schittert de roos in het Waasland. tFreddy Willockx is nog geen vijfendertig en toch al goed voor ruim zeventienduizend voorkeurstemmen bij de jongste parie gemeenteraadsverkiezingen van oktober 1982 en breidt de PW- fraktie zich nog verder uit. Toch is het onwaarschijnlijk dat burgemeester Liebaut (CVP) de teugels uit zijn handen zal laten glippen. De liberale vooruitgang in het Waasland resulteerde ook in de verkiezing van drie provincieraadsleden: Eddy Huybrechts, Armand Felix en Marc Maes. Vooral de verkiezing van deze laatste (in Lokeren) was een verrassing. Het eigenaardige is wel dat nu de liberale partij een volksver tegenwoordiger in het Waasland heeft ze haar senatorzetel niet meer bezit. René D'Haeyer, PW-gemeenteraadslid in Sint- Niklaas, was provinciaal senator van 1974 tot 1981. Hij nam toen de zetel over van Armand De Baer die provinciaal senator was van 1964 tot 1974. Opvallend toch hoe D'Haeyer Anthuenis steunde. Maar hij werd daarvoor niet beloond. Het is dus duidelijk dat het liberaal aksent in het Waasland verlegd wordt van Sint-Niklaas naar Lokeren. De Sint-Niklase liberale partij heeft plaatselijke figuren nodig. Ze hebben slechts 2 van de 39 zetels in de Sint-Niklase gemeenteraad: D'Haeyer en De Coeye- re. In oktober 1982 zullen waarschijnlijk enkele nieuwelingen hun intrede doen. Uitzondering gemaakt voor Lokeren zijn de liberalen zwak vertegenwoordigd in de gemeenteraden. Net als in Sint-Niklaas heeft de PW in Temse slechts twee vertegenwoordigers: Philippe Saverys. afgevaardigd-beheerder van de scheepswerf Boel, en Armand Felix, die tevens provincieraadslid is. In Beveren en Stekene komt de PW slechts aan bod via één vertegenwoordiger, respektievelijk Arthur Boeye en Walter Verbraeken. In Kruibeke zijn ze niet vertegenwoordigd en in Sint-Gillis vormden ze samen met de VU de lijst Gemeentelijke Belangen. Indien de PVV aantrekkelijke plaatselijke figuren kan voor stellen in de verschillende gemeenten moet men het aantal kunnen verdubbelen in oktober. We mogen niet vergeten dat de PVV in 1%1 slechts 7% der stemmen had. Tien jaar later, in 1971, 10% der Wase stemmen en in november 1981 zelfs 17% CVP werd zwaar gehavend De CVP kreeg zware klappen bij de parlementsverkiezingen van november. Ze verloor t.o.v. 1978 14% der stemmen. De Christelijke Volkspartij beleefde in het Land van Waas met 32% voor de kamer een absoluut en historisch dieptepunt. In 1978 haalde de CVP nog 46%. Toch blijft ze nog duidelijk de grootste partij in het Waasland, al is de plotse aftakeling enorm. De CVP had sinds 1961 nog nooit minder 9an twee kamer- en twee senaatszetels gehad. In 1978 sleepte ze in het Waasland nog drie kamer- en twee senaatszetels in de wacht. Volksvertegen woordiger werden dan Omer De Mey, Miet Smet en Lieven Lenaerts, senator Ferdinand De Bondt en Julien Vergeylen. Nu heeft de Wase CVP enkel nog Miet Smet en De Bondt in het parlement. De oorzaken van dit groot verlies zijn nationaal, alhoewel er enkele specifieke Wase aspekten bijkomen: de oppositie tegen de ruilverkaveling in het Waasland, het Willockx-effekt van de ekologisch gerichte jongeren, de kerncentrales van Doel liggen op Waas grondgebied, de te kleine profilering van de Wase kandidaten, de strubbelingen tussen jongeren en ouderen, géén echte lijsttrekkers.. Op nationaal vlak: de hoge werkloosheid, waarvoor de grootste partij verantwoordelijk wordt gesteld, de aktie tegen het opstellen van raketten waarbij het genuanceerd antwoord van de CVP onduidelijk overkomt, de zwakke buiten landse meningen van de CVP bij voorbeeld t.o.v. El Salvador, het verlies van de wijk- en wereldgeneratie, het doorbreken van de nieuwe partij Agalev, de zwakke Vlaamse reflex van de CVP. Omer De Mey hoeft om het verlies van zijn kamerzetel niet hard te treuren. Hij had zichzelf in november 1981 niet meer verkiesbaar gesteld. Van in 1959 tot 1981, dus 22 jaar lang. zetelde De Mey in de kamer. In januari 1982 werd ACW-voorman Omer De Mey gehuldigd als scheidend parlementariër en hij verklaarde zich nog uitslui tend in te zullen zetten voor zijn gemeentelijk mandaat. De Mey is burgemeester van Sint-Gillis, een gemeente waar de CVP in. de gemeenteraad een absolute meerderheid Heeft. Zelfs indien bij de gemeenteraadsverkiezingen van 1982 de CVP die absolute meerderheid niét haalt, blijft ze in Sint-Gillis de grootste partij en wordt De Mey daar opnieuw burgemeester. Lieven Lenaerts zetelde in de kamer vanaf 1977. Ondanks de teruggang van de CVP behaalt hij in november 1981 een persoonlijk sukses. Hij klimt op van 3.906 stemmen in 1978 naar 6.091 in november 1981, de eerste parlementsverkiezingen waar de «18-plussers» mochten meestemmen. Terwijl alle grote CVP- figuren aan stemmen inboeten, op bestendig afgevaardigde Etienne De Cuyper na. betekent het resultaat van de jonge Lenaerts een aanzienlijke overwinning. Toch verliest hij zijn parlementszetel die hij bij volgende verkiezingen ongetwijfeld wil terugwinnen. Nu hij ook geen parlementair mandaat meer heeft, wordt het Sint-Niklase gemeenteraadslid ook een ernstige kandidaat voor een schepenzetel in oktober 1982. Miet Smet is dus het enig overgebleven Wase kamerlid bij de CVP. Sinds 1978 zetelt ze in de kamer. In november 1981 behaalt ze in totaal 7.268 stemmen, een paar duizend stemmen minder dan bij de vorige verkiezingen. Opmerkelijk is dat ze in de stad Lokeren. waarvan ze afkomstig is, slechts 2.5% stemmen haalt t.o.v. de PVV'er Anthuenis die er 5.986 wegkaapt. Ook zij zal in de toekomst moeten knokken voor haar kamerzetel. In de senaat is er voor de Wase CVP niet zo heel veel veranderd. Sinds 1968 zetelt Ferdinand De Bondt onafgebroken als provinciaal senator en ook na november 1981 blijft De Bondt provinciaal senator. De Bondt, gewezen staatssekretaris, is gemeenteraadslid te Sint-Niklaas. Hij heeft een grote Vlaamse reflex: in 1978 voert hij kampagnc met de leuze «Vlaanderen stemt De Bondt», durft met Willockx in de clinch gaan o.m. betreffende de RTT-vakantiejobs en zet zich duidelijk in voor de specifieke Wase belangen, o.a. de vervoerproblematiek Op zijn stemmenbalans echter weegt de ruilverkaveling negatief door. Als bestseller van de Wase CVP boekt hij als lijstduwer op de senaatslijst 8.763 stemmen. Hij is de enige CVP'er die kans zou maken om de Sint-Niklase burgemeester De Vidts in 1982 uit het zadel te stoten, alhoewel De Bondt weinig ambities koestert op dit vlak en De Vidts ongetwijfeld alles voorbereidt om een tweede ambtstermijn te beginnen. In 1971 was Paul De Vidts kamerlid, een funktie die hij moest afstaan wegens de decumul in 1976 toen hij duidelijk voor het Sint-Niklase burgemeester schap opteerde. De Wase liberalen hebben sedert kort het aksent naar Lokeren verlegd. Georges Anthuenis is de nieuwe PW-voorman (arch.) Sint-Niklaas socialistisch-flamingantisch schepen René De Winne (SP), staande senator (VU) en rechts volksvertegenwoordiger Freddy (SP) (arch.) Of de Sint-Niklase en de Wase CVP bij de gemeenteraadsvej kiezingen van 1982 even hard zal boeten als in november 1981 een belangrijke vraag. Hoogstwaarschijnlijk niet. Toch zal CVP wellicht verschillende gemeenteraadszetels verliezen en de partij koalitie moeten vormen. Vergeylen en De Boni trekken niet meer samen Brusselwaarts". Vergeylen verkoos i 1980, na drie jaar lid te zijn geweest van de senaat, AC\ vakbondssekretaris te worden, na het overlijden van de AC\ vakbondssekretaris Alfons Maes. In de provincieraad van Oost-Vlaanderen kwam na de parli mentsverkiezingen een CVP-PW-koalitie tot stand. Daarvói was het een CVP-SP-koalitie. Etienne De Cuyper werd opnieu f bestendig afgevaardigde, de andere Wase CVP-provincieraad: leden zijn Paul Magherman, Gustaaf Deckers, Juliette Va Nespen en Godelieve De Meyer. In het Waasland zijn alle burgemeesters CVP-ers, uitgezoi derd de burgemeester van Stekene Robert Verbeke, burgemee ter van Kemzeke sinds 1953 en sedert de fusie in 1976 burg< meester van Stekene. Hij kwam op met een aparte gemeenteli ke lijst: de Onafhankelijke Centrum Partij. Die vormde met d CVP een koalitie. Ongetwijfeld zal Bob Verbeke in 1982 zij sjerp mogen behouden, al weet je in Stekene nooit. H< touwtrekken rond de sjerpen heeft nog in andere Wase gemeer ten al enige dimensie gekregen. Niet in Beveren, Sint-GillisL Lokeren of Kruibeke waar respektievelijk de CVP-burgemee#-^ ters Marcel Van der Aa, Omer De Mey, Hilaire Liebaut e Georges Verberckmoes het nog wel een ambtstermijn langi kunnen stellen. Wel in Temse, waar August Maes, burgemeesti sinds 1955, en Désiré Van Riet vechten als twee honden om eej been waarmee Felix Bulteel wel zou kunnen gaan lopen. Ook ij Waasmunster, waar de naam Willy Strobbe genoemd wordt af over de opvolging van René Bocklandt gesproken wordt-. Kortom: een machtsoverwicht van de CVP op gemeentelij! vlak. Maar zal ze dit overwicht niet kwijt spelen bij gemeenteraadsverkiezingen van oktober 1982, zoals ze 1 hegemonie verloor bij de parlementsverkiezingen van rioveml 1981? Opvallend is dat naar aanleiding van de november-verkiezi gen in 1981 in het kanton Sint-Niklaas de CVP (28%) voor eerste maal geklopt werd door de SP (29%). Analoog is situatie in Lokeren maar daar met de PVV in de hoofdrol. E liberalen hadden daar liefst 34,9% der stemmen, de CVP volgt met 30,8%. De CVP krijgt in het Land van Waas rake klappen Beveren lijdt ze zelfs een verlies van 16,8% maar blijft deso danks de grootste partij. Dit toont aan hoe groot de macht de CVP was in de voorbije decennia. Of de afstraffing van november 1981 voor deze partij et aanloop zal zijn naar een vernieuwd sukses (zoals senator E Bondt op 8 november 1981 verklaarde) valt te betwijfcle Alleszins zullen de Wase CVP-burgemeesters zich schrap zetti na analyse en evaluatie van dc «aardverschuiving» in h Waasland. De Kommunistische Partij heeft in het Waasland sinds 19< nog nooit bij parlementsverkiezingen of bij gemeenteraadsvi kiezingen verstek laten gaan In 1978 klimt de KP op tot 2% dl stemmen t.o.v. 1977, een stijging van 0,8%. Vandaar de roep, november 1981, om een provincieraadszetel, waarvoo Herman Van Moeseke als Oswald Joossens kandidaten warei Maar bij de verkiezingen in 1981 viel deze partij terug op het van 1977, nl. 1,23%. Lijsttrekker voor de kamer in november 1981 was Mi Dullaert, journalist bij De Rode Vaan. Roger Caudron was di kopman voor de senaat. Een vertrouwd gezicht bij de KP is november 1981 verdwenen: Karei Maes laat verstek gaan ol persoonlijke redenen. En Guido Verbuyst stapt in oktober 19r over naar de SP. De KP heeft geen vertegenwoordigers in de Wase ge meel teraden en géén Wase vertegenwoordiger in dc Oostvlaai provincieraad. De kieswaaier wordt in het Waasland steeds groter Tot 1971 blijft de keuze van de Wase kiezer in de parlement verkiezingen beperkt tot de vijf traditionele partijen. In 191 1 treedt voor de parlementsverkiezingen de Partij voor Middel 1 standers en Onafliankelijken (P.M.O.) naar voren. Het procel tueel sukses van deze partij is bijzonder klein (1,3%) en l j verdwijnt; toch werkt deze ongewone verbreking met «c traditionele» partijwaaier aanstekelijk. Voor dc 'verkiezingen in 1974 treden uit ultra-linkse hoe Amada en Ral voor het Wase kiespubliek te voorschijn. Z'*^ krijgen respektievelijk 0,73% en 0,29% van het totaal aant Wase stemmen. In 1978 krijgen de ultralinksen gezelschap vi malkontente rechtse Vlaamsnationalisten die zich groeperen het Vlaams Blok. Amada krijgt 1,14%, de Ral 0,37% d< stemmen. De Vlaamsnationalisten spreken een groter public aan en halen 2% der Waaslanders achter zich. Bij de jongste verkiezingen kwamen voor de kamer liefst tic partijen aan bod. In november 1981 hengelden de splinterniei 1 we partij Agalev (Anders GAan LEVen) en Rad (Respekt vo< Arbeid en Demokratie) naar de gunst van de Wase kiezer. H< j< sukses van de «kleintjes» was behoorlijk. ge Ral, onder leiding van Piet Andries, stagneert en blijft ee I piepklein groepje (0,35%). De PvdA gaat met kamerkoplopl Jan Van de Putte met een slakkegangetje vooruit (1,23%). Va s het Vlaams Blok verwachtte men in november 1981 efi verzwakking om volgende redenen: de kop van de Volksuni had een uitgesproken getrouwe Vlaamsnationale kandidaat. Ji lil Verniers, en het «Egmontavontuur» lag al wat achter de ruj in Desondanks boette het Vlaams Blok niet in aan stemmen. Hft, boekte nog een winst en klom tot 2,58%. Frans Wymeersch o UK dc kamerkop en Rosa Borms als kamerlijstduwer zorgden vo< l dit behoorlijk kamerresultaat. Rad haaide als nieuweling 0,92% en brak niet onmiddcllij door, in tegenstelling tot Agalev, dat met 3,83% een flink £3 intrede doet. Voor de kamer was Bunkens en voor de senai jg Van der Stricht lijsttrekker van Agalev. Hun koördinator in Sinl ee Niklaas was Paul Deprost. Via een sobere reklamekampagn 8n bereikten ze toch een aanzienlijk resultaat. Het zou nu ln, verwonderlijk zijn indien bij de gemeenteraadsverkiezingen va ge 1982 de eerste Agalev-gemeenteraadsleden worden verkozei je Vooral in Beveren en in Sint-Niklaas is er kans dat zij hu intrede doen en in de provincieraad van Oost-Vlaanderen zijn 1 reeds aanwezig met twee niet-Wase vertegenwoordigers.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1982 | | pagina 24