Politiek Waasland
van november '81 tot oktober '82
Een «terugblik in de toekomst» door Mare Heynderickx
24 - 2.4.1982 - De Voorpost
en vergezelt daar Fonny Boesmans en Mare De Gryze.
In november '81 is de SP de sterkste partij geworden in het
kanton Sint-Niklaas (29%) en gaat daarmee nipt de CVP vooraf
(28%). Dat is een verrassende vaststelling daar de CVP in de
Sint-Niklase gemeenteraad 19 van de 39 zetels telt t.o.v. slechts
8 voor de SP. Zelfs indien de Sint-Niklase CVP het getij kan
keren en inspelen op voordelige regionale en lokale toestanden,
dan nog zal de socialistische partij gemeenteraadszetels winnen
bij de in de herfst van dit jaar te houden gemeenteraadsverkie
zingen. Het is echter onwaarschijnlijk dat Willockx met de Sint-
Niklase SP de huidige CVP-burgemeester De Vidts kan ver
schalken en hem van een tweede ambtstermijn kan houden
In de kantons Beveren. Sint-Gillis en Temse kan de SP kiezers
winnen maar blijft het overwicht van de CVP bestaan. In het
kanton Lokeren, waar de PVV absolute toppen-skoort, verljest
de SP 4,3% kiezers: een doorn in de bloeiende roos?
De PVV wint steeds weer terrein
Sinds medio november 1981 vertoeft de liberale partij in het
gezelschap van de groten in het Waasland. In Lokeren zegevier
de de PVV met een schitterend resultaat onder de stuwende
kracht van Georges Anthuenis.
In 1976 trekt Anthuenis de PW-gemeenteraadslijst en be
haalt de PW 7 van de 31 Lokerse zetels. Er wordt net als in
1970 een koalitie CVP-PW gevormd waarbij Anthuenis sche
pen voor sociale zaken wordt. In 1981 wordt hij tot volksverte
genwoordiger verkozen. Dit persoonlijk sukses van volksverte
genwoordiger Oeorges Anthuenis krijgt een bijzondere beteke
nis als men konstateert dat de nieuwkomer Anthuenis (5.747
stemmen) de reeds zetelende CVP-volksvertegenwoordiger
Miet Smet (2.5% stemmen) met liefst 3.151 eenheden in
stemmen overtreft
Tevoren werd in het Waasland nog nooit een liberale volks
vertegenwoordiger verkozen op een liberale lijst. Wel was er
decennia geleden het opmerkelijk sukses van dr. Jan Persoons,
een liberaal wiens verkiezing resulteerde uit het samengaan van
liberalen en socialisten op een kartellijst.
De nieuwe PW-volksvertegenwoordiger Anthuenis liet zich
in Lokeren als schepen opvolgen door De Lausnay. Voor het
eerst werd de CVP door de PW verslagen in het kanton
Lokeren. De CVP haalde daar slechts 30% t.o.v. 40% der
stemmen in 1978, terwijl de PW opklom van 28% naar 34%
Ongetwijfeld speelt zich in Lokeren een boeiende strijd af bij de
Deze tekst is de (enigszins ingekorte) neerslag
van het eindejaarswerk dat Sint-Niklazenaar Mare
Heynderickx maakte voor het tweede les jaar van
het instituut voor journalistiek in Brussel
In het Waasland hebben zich in '81 enorme politieke verschui
vingen voorgedaan. Dit manifesteert zich in het aantal recht
streeks verkozen volksvertegenwoordigers. Op dit ogenblik
hebben de vier grote partijen er elk één: de CVP Miet Smet, de
SP Freddy Willockx, de PW Georges Anthuenis en de VU Jan
Verniers. In 1978 had de CVP zowaar drie volksvertegenwoordi
gers. De partij kon sinds 1%5 rekenen op twee zetels in de
kamer. Nu duidelijk een absoluut dieptepunt: één kamerzetel.
Van een hegemonie door de CVP evolueerde het Waasland naar
een politieke nivellering hoewel de CVP in de Wase gemeentera
den nog duidelijk een overwicht heeft.
Het herstel bij de Volksunie
De Volksunie breekt in het Waasland in 1%1 met zowat 7%
der stemmen door. De kamerlijst wordt aangevoerd door
advokaat Jan Verniers, zoon van de bekende dr. Gerard Ver-
iers die verleden jaar overleed.
Bij de verkiezingen van 1%5 klimt de Volksunie op tot 20%
der stemmen. Opvallend is dat Jan Verniers in dat jaar niet de
kamerlijst trekt en dat hij pas in november 1981 opnieuw als
eerste op de kamerlijst fungeert In 1%5 is het Maurits
Coppieters, nu wonende in Nieuwkerken, die de kamerlijst
aanvoert en daarmee z'n belangrijke politieke loopbaan begint.
Vóór hij in 1%5 als VU-volksvertegenwoordiger verkozen
mentsverkiezingen, een absoluut Waas rekord. Hij valt als
minister uit de regeringsboot nu de CVP en PW een landelijke
koalitie vormen. Willockx klautert kloek de politieke ladder op:
socialistisch gemeenteraadslid in Sint-Niklaas, attaché op het
kabinet van ex-minister Claes, schepen voor sport en kuituur,
ABW-sekretaris, adjunkt-nationaal voorzitter van de SP,
staatssekretaris voor financien, PTT-minister en nu terug SP-
volksvertegenwoordiger. Een blitzkarrière!
Freddy Willockx is het boegbeeld van het Wase socialisme van
vandaag, zoals rie in december 1981 overleden voormalige
volksvertegenwoordiger Jef Vercauteren het naoorlogse monu
ment was bij de Wase socialisten.
Een tweede vaandeldrager van het Wase socialisme van nu is
de 58-jarige Pros Matthys. Hij leert het klappen van de politieke
zweep eerst bij de vakbond, later bij het arrondissementeel
partijbestuur. Vijftien jaar lang is hij al gemeenteraadslid in
Sint-Niklaas. In 1968 wordt hij provincieraadslid, in 1970
schepen voor sport en kuituur en in 1974 is hij bestendig
afgevaardigde. Dan maakt hij zijn schepenzetel vrij voor Freddy
Willockx. Hij blijft bestendig afgevaardigde, tot midden novem
ber 1981 blijkt dat de CVP en de PW samen de provincie Oost-
Vlaanderen willen besturen. Ingevolge een afspraak met Den-
dermonde zou Matthys eind 1982 de plaats innemen als senator
van Wetterens burgemeester Jaak De Graeve, die echter wegens
gezondheidsredenen uit de senaat wegblijft. Vandaar de wat
vervroegde komst naar de senaat van de Sint-Niklazenaar. Hij
haalt in november 3.824 stemmen als eerste opvolger en wordt
dus via opvolging en nationale koöptatie in extremis senator
Eddy Van Puyvelde komt i.p.v. Matthys in de provinciale raad
Alle ogen zijn in oktober dit jaar gericht op de CVP. Het kruim van de Wase CVP pozeert hier in gezelschap van Leo
Tindemans en Wilfried Martens. U herkent v.l.n.r. voormalig senator Julien Vergeylen, voormalig volksvertegenwoor
diger Lieven Lenaerts, burgemeester Omer De Mey van Sint-Gillis (ook al voormalig volksvertegenwoordiger
volksvertegenwoordiger Miet Smet en senator Ferdinand De Bond, (arch)
wordt, is Coppieters leraar in een Gentse rijkshogere technische
"school en maakt hij zich zeer verdienstelijk in de scoutsbeweging
en in de jonge gezinnenaktie. Hij heeft zich als medestichter en
eerste algemene voorzitter van de Vlaamse Volksbeweging voor
het federalisme uitgesproken.
Van 1%5 tot 1971 is Coppieters volksvertegenwoordiger, dan
wordt hij senator, een funktie die hij bekleedt tot 1979. In de
jaren 1977-1978 is hij ook voorzitter van de Nederlandse
kultuurraad. Als senator neemt hij eind 1979 ontslag om het
mandaat van Europees parlementslid fulltime te kunnen vervul
len Het Europees parlement wordt op 10 juni 1979 voor het
eerst rechtstreeks verkozen, en Coppieters is bij de uitverkore
nen. Op 60-jarige leeftijd neemt hij eind februari 1981 als
Europees parlementslid ontslag en wordt hij opgevolgd door
Jaak Van de Meulebroecke. Coppieters vervult sindsdien slechts
één politiek mandaat, dat van gemeenteraadslid in Sint-Niklaas.
In de kiesstrijd van 1976 verovert de Volksuniefraktie -onder
ziin impuls tien van de 39 Sint-Niklase gemeenteraadszetels.
Coppieters wordt gedurende 15 jaar als de onbetwistbare Wase
Volksunieleider beschouwd. Hij leidt de partij bij de vele
verkiezingen in het Land van Waas naar goeie resultaten.
In 1%5 stemt al 1 op 5 Wase kiesgerechtigden voor de VU. In
1968 behaalt de partij 23%, in 1971 24% en in 1974 valt de
Volksunie terug op het peil van 1%5, nl. 20%. In 1977 boekt
men een klein verlies en in 1978 wordt de VU afgestraft, ook in
•het Waasland, voor haar regeringsdeelname. Ze zakt dan weg
tot 14% en verliest haar enige Wase rechtstreeks verkozen
kamerzetel. In 1981 herstelt men zich gedeeltelijk, de VU
bekomt 17% van de stemmen en bemachtigt opnieuw één
kamerzetel.
Om die zetel is er al heel wat te doen geweest. Gedurende vele
jaren twisten links en rechts in de Wase Volksunie. Dat gekibbel
is na Coppieters uitgegroeid tot een openlijke ruzie voor de
eerste plaats op de kamerlijst bij de parlementsverkiezingen van
november 1981. Links en rechts, gesymboliseerd in Nelly Maes
en Jan Verniers, leveren bijna een veldslag om die «zekere»
kamerplaats Uiteindelijk kreeg Jan Verniers, gesteund door
heel wat plaatselijke VU-mandatarissen en sympathisanten (o.a.
de familie De Paep), de eerste plaats toegewezen. Na nog wat
bekvechten aanvaardde «rode» Nelly Maes uiteindelijk de
tweede plaats op de VU-kamerlijst. Walter Peeters bekleedde
de eerste plaats voor de senaat.
De VU behaalt in november 1981 17% der stemmen, hera
demt na de zware nederlaag van 1978, en stuurt Jan Verniers,
goed voor 3327 stemmen naar de kamer. Nelly Maes skoort
5.865 stemmen, weliswaar tweeduizend méér dan Verniers,
maar ze is toch niet gekozen. Nelly Maes wordt omwille van haar
met onaardige kiesuitslag en sterk gesteund door Coppieters en
door de partijleiding (o.a. Hugo Schiltz) voorgedragen als
.enator via nationale koöptatie. En zo zetelt Nelly Maes sedert
jie laatste verkiezingen als senator na pen interval van drie jaar
pnieuw in 't parlement. Nelly Maes was nationaal voorzitster
-an de Volksuniejongeren in 1970, volksvertegenwoordiger van
'.971 tot 1978 en is Sint-Niklaas gemeenteraadslid sedert 1970.
Het is boeiend afwachten wat er zich bij de gemeenteraadsver
kiezingen van 1982 zal afspelen.
In de Wase gemeenteraden zijn de VU-gemeenteraadsleden
in de oppositie sterk vertegenwoordigd in Sint-Niklaas, Beve
ren, Kruibeke en Temse. Enkel in Lokeren heeft de Volksunie
weinig voet aan wal, slechts één gemeenteraadslid. In de
provincieraad van Oost-Vlaanderen vinden we de Wase VU-
provincieraadsleden Goyvaerts, De Ryck en Van Hoeylandt
terug in de opppsitie. Op de rand van het Waasland kaapte
Oktaaf Meyntjens in '81wonende te Burcht, nog een kamerzetel
weg. Deze VU-volksvertegenwoordiger werd verkozen voor het
arrondissement Antwerpen.
JP: Willockx en de roos
Het kiesresultaat van de Wase socialisten stagneert vanaf
ongeveer 1%5. Sinds 1961 hebben ze één kamer- en één
senaatszetel. Enkel in 1978 verspelen ze de Wase senaatszetcl.
Nu zijn het Willockx en Matthijs die in het parlement zetelen.
De socialisten boekten bij de verkiezingen van november 1981,
nadat ze uit de regeringskoalitie met de CVP kwamen, stem
menwinst in het Waasland. Een uitzonderlijk feit: de SP behaalt
in 1977 en in 1978 zowat 20% van de stemmen, in 1981 stijgen ze
tot 22%. Willockx zal wel aan de basis liggen van die stijging.
Door Willockx schittert de roos in het Waasland.
tFreddy Willockx is nog geen vijfendertig en toch al goed voor
ruim zeventienduizend voorkeurstemmen bij de jongste parie
gemeenteraadsverkiezingen van oktober 1982 en breidt de PW-
fraktie zich nog verder uit. Toch is het onwaarschijnlijk dat
burgemeester Liebaut (CVP) de teugels uit zijn handen zal laten
glippen.
De liberale vooruitgang in het Waasland resulteerde ook in de
verkiezing van drie provincieraadsleden: Eddy Huybrechts,
Armand Felix en Marc Maes. Vooral de verkiezing van deze
laatste (in Lokeren) was een verrassing.
Het eigenaardige is wel dat nu de liberale partij een volksver
tegenwoordiger in het Waasland heeft ze haar senatorzetel niet
meer bezit. René D'Haeyer, PW-gemeenteraadslid in Sint-
Niklaas, was provinciaal senator van 1974 tot 1981. Hij nam toen
de zetel over van Armand De Baer die provinciaal senator was
van 1964 tot 1974. Opvallend toch hoe D'Haeyer Anthuenis
steunde. Maar hij werd daarvoor niet beloond. Het is dus
duidelijk dat het liberaal aksent in het Waasland verlegd wordt
van Sint-Niklaas naar Lokeren. De Sint-Niklase liberale partij
heeft plaatselijke figuren nodig. Ze hebben slechts 2 van de 39
zetels in de Sint-Niklase gemeenteraad: D'Haeyer en De Coeye-
re. In oktober 1982 zullen waarschijnlijk enkele nieuwelingen
hun intrede doen.
Uitzondering gemaakt voor Lokeren zijn de liberalen zwak
vertegenwoordigd in de gemeenteraden. Net als in Sint-Niklaas
heeft de PW in Temse slechts twee vertegenwoordigers:
Philippe Saverys. afgevaardigd-beheerder van de scheepswerf
Boel, en Armand Felix, die tevens provincieraadslid is.
In Beveren en Stekene komt de PW slechts aan bod via één
vertegenwoordiger, respektievelijk Arthur Boeye en Walter
Verbraeken. In Kruibeke zijn ze niet vertegenwoordigd en in
Sint-Gillis vormden ze samen met de VU de lijst Gemeentelijke
Belangen.
Indien de PVV aantrekkelijke plaatselijke figuren kan voor
stellen in de verschillende gemeenten moet men het aantal
kunnen verdubbelen in oktober. We mogen niet vergeten dat de
PVV in 1%1 slechts 7% der stemmen had. Tien jaar later, in
1971, 10% der Wase stemmen en in november 1981 zelfs 17%
CVP werd zwaar gehavend
De CVP kreeg zware klappen bij de parlementsverkiezingen
van november. Ze verloor t.o.v. 1978 14% der stemmen. De
Christelijke Volkspartij beleefde in het Land van Waas met 32%
voor de kamer een absoluut en historisch dieptepunt. In 1978
haalde de CVP nog 46%. Toch blijft ze nog duidelijk de grootste
partij in het Waasland, al is de plotse aftakeling enorm.
De CVP had sinds 1961 nog nooit minder 9an twee kamer- en
twee senaatszetels gehad. In 1978 sleepte ze in het Waasland nog
drie kamer- en twee senaatszetels in de wacht. Volksvertegen
woordiger werden dan Omer De Mey, Miet Smet en Lieven
Lenaerts, senator Ferdinand De Bondt en Julien Vergeylen. Nu
heeft de Wase CVP enkel nog Miet Smet en De Bondt in het
parlement.
De oorzaken van dit groot verlies zijn nationaal, alhoewel er
enkele specifieke Wase aspekten bijkomen: de oppositie tegen
de ruilverkaveling in het Waasland, het Willockx-effekt van de
ekologisch gerichte jongeren, de kerncentrales van Doel liggen
op Waas grondgebied, de te kleine profilering van de Wase
kandidaten, de strubbelingen tussen jongeren en ouderen, géén
echte lijsttrekkers.. Op nationaal vlak: de hoge werkloosheid,
waarvoor de grootste partij verantwoordelijk wordt gesteld, de
aktie tegen het opstellen van raketten waarbij het genuanceerd
antwoord van de CVP onduidelijk overkomt, de zwakke buiten
landse meningen van de CVP bij voorbeeld t.o.v. El Salvador,
het verlies van de wijk- en wereldgeneratie, het doorbreken van
de nieuwe partij Agalev, de zwakke Vlaamse reflex van de CVP.
Omer De Mey hoeft om het verlies van zijn kamerzetel niet
hard te treuren. Hij had zichzelf in november 1981 niet meer
verkiesbaar gesteld. Van in 1959 tot 1981, dus 22 jaar lang.
zetelde De Mey in de kamer.
In januari 1982 werd ACW-voorman Omer De Mey gehuldigd
als scheidend parlementariër en hij verklaarde zich nog uitslui
tend in te zullen zetten voor zijn gemeentelijk mandaat. De Mey
is burgemeester van Sint-Gillis, een gemeente waar de CVP in.
de gemeenteraad een absolute meerderheid Heeft. Zelfs indien
bij de gemeenteraadsverkiezingen van 1982 de CVP die absolute
meerderheid niét haalt, blijft ze in Sint-Gillis de grootste partij
en wordt De Mey daar opnieuw burgemeester.
Lieven Lenaerts zetelde in de kamer vanaf 1977. Ondanks de
teruggang van de CVP behaalt hij in november 1981 een
persoonlijk sukses. Hij klimt op van 3.906 stemmen in 1978 naar
6.091 in november 1981, de eerste parlementsverkiezingen waar
de «18-plussers» mochten meestemmen. Terwijl alle grote CVP-
figuren aan stemmen inboeten, op bestendig afgevaardigde
Etienne De Cuyper na. betekent het resultaat van de jonge
Lenaerts een aanzienlijke overwinning. Toch verliest hij zijn
parlementszetel die hij bij volgende verkiezingen ongetwijfeld
wil terugwinnen. Nu hij ook geen parlementair mandaat meer
heeft, wordt het Sint-Niklase gemeenteraadslid ook een ernstige
kandidaat voor een schepenzetel in oktober 1982.
Miet Smet is dus het enig overgebleven Wase kamerlid bij de
CVP. Sinds 1978 zetelt ze in de kamer. In november 1981
behaalt ze in totaal 7.268 stemmen, een paar duizend stemmen
minder dan bij de vorige verkiezingen. Opmerkelijk is dat ze in
de stad Lokeren. waarvan ze afkomstig is, slechts 2.5% stemmen
haalt t.o.v. de PVV'er Anthuenis die er 5.986 wegkaapt. Ook zij
zal in de toekomst moeten knokken voor haar kamerzetel.
In de senaat is er voor de Wase CVP niet zo heel veel
veranderd. Sinds 1968 zetelt Ferdinand De Bondt onafgebroken
als provinciaal senator en ook na november 1981 blijft De Bondt
provinciaal senator. De Bondt, gewezen staatssekretaris, is
gemeenteraadslid te Sint-Niklaas. Hij heeft een grote Vlaamse
reflex: in 1978 voert hij kampagnc met de leuze «Vlaanderen
stemt De Bondt», durft met Willockx in de clinch gaan o.m.
betreffende de RTT-vakantiejobs en zet zich duidelijk in voor de
specifieke Wase belangen, o.a. de vervoerproblematiek Op zijn
stemmenbalans echter weegt de ruilverkaveling negatief door.
Als bestseller van de Wase CVP boekt hij als lijstduwer op de
senaatslijst 8.763 stemmen. Hij is de enige CVP'er die kans zou
maken om de Sint-Niklase burgemeester De Vidts in 1982 uit het
zadel te stoten, alhoewel De Bondt weinig ambities koestert op
dit vlak en De Vidts ongetwijfeld alles voorbereidt om een
tweede ambtstermijn te beginnen. In 1971 was Paul De Vidts
kamerlid, een funktie die hij moest afstaan wegens de decumul
in 1976 toen hij duidelijk voor het Sint-Niklase burgemeester
schap opteerde.
De Wase liberalen hebben sedert kort het aksent naar Lokeren verlegd. Georges Anthuenis is de nieuwe PW-voorman
(arch.)
Sint-Niklaas socialistisch-flamingantisch
schepen René De Winne (SP), staande senator
(VU) en rechts volksvertegenwoordiger Freddy
(SP) (arch.)
Of de Sint-Niklase en de Wase CVP bij de gemeenteraadsvej
kiezingen van 1982 even hard zal boeten als in november 1981
een belangrijke vraag. Hoogstwaarschijnlijk niet. Toch zal
CVP wellicht verschillende gemeenteraadszetels verliezen en
de partij koalitie moeten vormen. Vergeylen en De Boni
trekken niet meer samen Brusselwaarts". Vergeylen verkoos i
1980, na drie jaar lid te zijn geweest van de senaat, AC\
vakbondssekretaris te worden, na het overlijden van de AC\
vakbondssekretaris Alfons Maes.
In de provincieraad van Oost-Vlaanderen kwam na de parli
mentsverkiezingen een CVP-PW-koalitie tot stand. Daarvói
was het een CVP-SP-koalitie. Etienne De Cuyper werd opnieu f
bestendig afgevaardigde, de andere Wase CVP-provincieraad:
leden zijn Paul Magherman, Gustaaf Deckers, Juliette Va
Nespen en Godelieve De Meyer.
In het Waasland zijn alle burgemeesters CVP-ers, uitgezoi
derd de burgemeester van Stekene Robert Verbeke, burgemee
ter van Kemzeke sinds 1953 en sedert de fusie in 1976 burg<
meester van Stekene. Hij kwam op met een aparte gemeenteli
ke lijst: de Onafhankelijke Centrum Partij. Die vormde met d
CVP een koalitie. Ongetwijfeld zal Bob Verbeke in 1982 zij
sjerp mogen behouden, al weet je in Stekene nooit. H<
touwtrekken rond de sjerpen heeft nog in andere Wase gemeer
ten al enige dimensie gekregen. Niet in Beveren, Sint-GillisL
Lokeren of Kruibeke waar respektievelijk de CVP-burgemee#-^
ters Marcel Van der Aa, Omer De Mey, Hilaire Liebaut e
Georges Verberckmoes het nog wel een ambtstermijn langi
kunnen stellen. Wel in Temse, waar August Maes, burgemeesti
sinds 1955, en Désiré Van Riet vechten als twee honden om eej
been waarmee Felix Bulteel wel zou kunnen gaan lopen. Ook ij
Waasmunster, waar de naam Willy Strobbe genoemd wordt af
over de opvolging van René Bocklandt gesproken wordt-.
Kortom: een machtsoverwicht van de CVP op gemeentelij!
vlak. Maar zal ze dit overwicht niet kwijt spelen bij
gemeenteraadsverkiezingen van oktober 1982, zoals ze 1
hegemonie verloor bij de parlementsverkiezingen van rioveml
1981?
Opvallend is dat naar aanleiding van de november-verkiezi
gen in 1981 in het kanton Sint-Niklaas de CVP (28%) voor
eerste maal geklopt werd door de SP (29%). Analoog is
situatie in Lokeren maar daar met de PVV in de hoofdrol. E
liberalen hadden daar liefst 34,9% der stemmen, de CVP volgt
met 30,8%.
De CVP krijgt in het Land van Waas rake klappen
Beveren lijdt ze zelfs een verlies van 16,8% maar blijft deso
danks de grootste partij. Dit toont aan hoe groot de macht
de CVP was in de voorbije decennia.
Of de afstraffing van november 1981 voor deze partij et
aanloop zal zijn naar een vernieuwd sukses (zoals senator E
Bondt op 8 november 1981 verklaarde) valt te betwijfcle
Alleszins zullen de Wase CVP-burgemeesters zich schrap zetti
na analyse en evaluatie van dc «aardverschuiving» in h
Waasland.
De Kommunistische Partij heeft in het Waasland sinds 19<
nog nooit bij parlementsverkiezingen of bij gemeenteraadsvi
kiezingen verstek laten gaan In 1978 klimt de KP op tot 2% dl
stemmen t.o.v. 1977, een stijging van 0,8%. Vandaar de roep,
november 1981, om een provincieraadszetel, waarvoo
Herman Van Moeseke als Oswald Joossens kandidaten warei
Maar bij de verkiezingen in 1981 viel deze partij terug op het
van 1977, nl. 1,23%.
Lijsttrekker voor de kamer in november 1981 was Mi
Dullaert, journalist bij De Rode Vaan. Roger Caudron was di
kopman voor de senaat. Een vertrouwd gezicht bij de KP is
november 1981 verdwenen: Karei Maes laat verstek gaan ol
persoonlijke redenen. En Guido Verbuyst stapt in oktober 19r
over naar de SP.
De KP heeft geen vertegenwoordigers in de Wase ge meel
teraden en géén Wase vertegenwoordiger in dc Oostvlaai
provincieraad.
De kieswaaier wordt in het Waasland steeds groter
Tot 1971 blijft de keuze van de Wase kiezer in de parlement
verkiezingen beperkt tot de vijf traditionele partijen. In 191 1
treedt voor de parlementsverkiezingen de Partij voor Middel 1
standers en Onafliankelijken (P.M.O.) naar voren. Het procel
tueel sukses van deze partij is bijzonder klein (1,3%) en l j
verdwijnt; toch werkt deze ongewone verbreking met «c
traditionele» partijwaaier aanstekelijk.
Voor dc 'verkiezingen in 1974 treden uit ultra-linkse hoe
Amada en Ral voor het Wase kiespubliek te voorschijn. Z'*^
krijgen respektievelijk 0,73% en 0,29% van het totaal aant
Wase stemmen. In 1978 krijgen de ultralinksen gezelschap vi
malkontente rechtse Vlaamsnationalisten die zich groeperen
het Vlaams Blok. Amada krijgt 1,14%, de Ral 0,37% d<
stemmen. De Vlaamsnationalisten spreken een groter public
aan en halen 2% der Waaslanders achter zich.
Bij de jongste verkiezingen kwamen voor de kamer liefst tic
partijen aan bod. In november 1981 hengelden de splinterniei 1
we partij Agalev (Anders GAan LEVen) en Rad (Respekt vo<
Arbeid en Demokratie) naar de gunst van de Wase kiezer. H< j<
sukses van de «kleintjes» was behoorlijk. ge
Ral, onder leiding van Piet Andries, stagneert en blijft ee I
piepklein groepje (0,35%). De PvdA gaat met kamerkoplopl
Jan Van de Putte met een slakkegangetje vooruit (1,23%). Va s
het Vlaams Blok verwachtte men in november 1981 efi
verzwakking om volgende redenen: de kop van de Volksuni
had een uitgesproken getrouwe Vlaamsnationale kandidaat. Ji lil
Verniers, en het «Egmontavontuur» lag al wat achter de ruj in
Desondanks boette het Vlaams Blok niet in aan stemmen. Hft,
boekte nog een winst en klom tot 2,58%. Frans Wymeersch o UK
dc kamerkop en Rosa Borms als kamerlijstduwer zorgden vo< l
dit behoorlijk kamerresultaat.
Rad haaide als nieuweling 0,92% en brak niet onmiddcllij
door, in tegenstelling tot Agalev, dat met 3,83% een flink £3
intrede doet. Voor de kamer was Bunkens en voor de senai jg
Van der Stricht lijsttrekker van Agalev. Hun koördinator in Sinl ee
Niklaas was Paul Deprost. Via een sobere reklamekampagn 8n
bereikten ze toch een aanzienlijk resultaat. Het zou nu ln,
verwonderlijk zijn indien bij de gemeenteraadsverkiezingen va ge
1982 de eerste Agalev-gemeenteraadsleden worden verkozei je
Vooral in Beveren en in Sint-Niklaas is er kans dat zij hu
intrede doen en in de provincieraad van Oost-Vlaanderen zijn 1
reeds aanwezig met twee niet-Wase vertegenwoordigers.