aleghemkreek In Meerdonk edreigd door Waas polderbestuur? «Jonge Ridders van de weg te Aalst Geert Soenens wint wedstrijd «Touring Club reisbeurzen jongeren» Zweden heeft belangstelling voor Delphines kookkunst roor de langzame weggebruiker s er nu en klachtofoon lengelaars vissen achter het net dit ui III III 111 III De Voorpost - 2.4.1982 - 9 delinge overeenkomst met het polderbestuur, daar waar zij i 27 maart werd vastgesteld dat het bestuur van de steeds op een huurkontrakt :uwe Polder Land van Waas een lot van de Saleg- hebben aangedrongen. Dit mkreek te Sint-Gillis - Meerdonk voor visvangst heeft kontrakt zou immers de beste rpacht, daar waar het vissen op betreffend perceel garantie zijn geweest voor het ittehjk verboden is. Hierdoor wordt in de eerste plaats plaatsvinden van het nodige visser bedrogen die voor dit «visrecht» jaarlijks 15.000 beheer- Door _het afsluiten van moet betalen. Bovendien wordt hier eens te meer de Ï?Ï£Jh!TÜSÜ trakt met vissers werd de vrees Jttunretenscliappeluke waarde van het gebted door het van de wielewaalmenseo voor Iderbestuur miskend, zo stelt de milieuvereniging De de onbestendigheid van het be- ielewaal. heer reeds bewaarheid. De ge dupeerde visser heeft immers t perceel maakt deel uit van haar verantwoordelijkheid op- te verstaan gegeven tèch van Saleghemkrekenkomplex genomen door sinds jaren een zijn zogezegd visrecht gebruik I Meerdonk dat door het ge- aantal essentiële natuurbe- te willen maken en de beheer splan Sint-Niklaas - Loke- heerswerken langs de kreek uit ders van de oeverzones alle i de bestemming «natuurre- te voeren, o.a. op het nu be- toegang tot het perceel te ont- verwierf, midden in twiste perceel. zeggen, aim landschappelijk Voor deze werkzaamheden irdevol agrarisch gebied, heeft De Wielewaal een mon- Vriendjespolitiek? h krekenkomplex werd door K.B. van 27 juli 1978 als 'schap gerangschikt omwil- in de uitzonderlijke ekolo- che en landschappelijke be- :n. Bij deze rangschikking I tevens rekening gehou- 1 met de belangen van de lers die ter hoogte van de oenendijk (700m) en de Sa- jhemdijk (20m) gelegenheid De ganse zaak ruikt volgens De Wielewaal naar vriendjes politiek. De huurder is immers niet zo maar een toevallige sportvisser, maar wel een werkkracht in vaste dienst van het polderbestuur. Ook H. Verstraeten, lid van het be stuur van de Polder en schepen van leefmilieu van Sint-Gillis, speelt in deze zaak een rol. Daar waar hij zelf zeer goed op de hoogte is van het vis- en vaarverbod geeft hij de visser over zijn persoonlijke weilan den toegang tot het perceel en stelt een vaartuig van het pol derbestuur ter beschikking van de vissers. En dat gaat volgens De Wielewaal niet op. Dijkgraaf Van Goey vond de ze illegale verpachting een nor male zaak om het polderbe stuur van inkomsten te voor zien. Ook De Wielewaal heeft zich vroeger herhaaldelijk be reid verklaard, dit perceel te willen huren om zo het nood zakelijke beheer te kunnen verrichten. De Wielewaal Land van Waas- Noord heeft bij het bekend raken van deze feiten de rijks wacht gevraagd proces-verbaal op te maken. Ook de bevoeg de ministers, de Rijksdienst voor Monumenten en Land- schapszorg en de prokureür des konings werden van het bestaan van dit wederrechte lijk huurkontrakt op de hoogte gebracht. Jt geboden hun sport te bijzijn van ministers Marc Galle en De Croo en van waarne- ter Verlaeckt. Schepen Van •fenen. Op het nu door het mend burgemeester Gaston Van den Eede werden een veertigtal den Eede wees er op dat het .Jerbestuur verhuurde per- jongeren tot «Ridder van de weg» gelauwerd door de VOBKW Aalsters stadscentrum dage- :1 legt het K.B. echter een °fte «Vereniging van Ouders voor Bescherming van kinderen op lijks door ruim 24.000 leerlin- - en vaarverbod op. Dit per- de weg». Vereniging die zich ten doel stelt een blijvende gen wordt aangedaan wat voor 1 is immers van belang van- sensibilisering van de volwassenen en een voortdurende verkeers- verkeersmoeilijkheden zorgt je de broed- en/of foera- opvoeding van de jeugd. waarbij de klaarovers een hel- m Tgelegenheid voor talrijke pende hand bieden. De sche els. Langsheen de oever Kmctenm die verdienstelijk in aard ook van VOBKW. pen noemt het verkeer aller- i het verhuurde perceel be- het verkeer optraden worden Voor de vierde maal werd deze minst kind-vriendelijk en het Iden zich hooilanden drijf- inderdaad gedurende maanden aktie gevoerd waarbij aan de verkeersonderricht vaak bene nen en rietkragen die'tot de geobserveerd door rijkswach- «Jonge Ridders van de Weg» den peil. Kinderen met defek- est waardevolle vegetatiety- ters' ,eden van de stedelijke naast een diploma ook ge- te fietsen en zonder reflekte- in Vlaanderen behoren en P°htie' burgemeesters, mspek- schenken werden bedeeld na rende elementen de stad instu- spoedig aftakelen wanneer teurs en verantwoordelijken demonstraties op de mobiele ren is voor de ouders onverant- niet afdoende worden van VTB"VAB, IW en uiter- verkeerspiste o.l.v. veldwach- woordelijk. Bij het toekennen ïeerd or het verhuren van het recht op een water waar UI Itelijk niet mag gevist noch e\ aren worden «bedriegt» het ie derbestuur volgens De ra slewaal de visser die jaar- ei s 15.000 fr. neertelt zonder ia hij op legale wijze kan en. Het vissen betekent op ^perceel een reële dreiging. huurder kan immers visver- ie en verkopen aan derden, <x lat de zaak totaal onkontro- zo rbaar wordt en een te grote n rcatiedruk dreigt te ont- ht an. Wielewaal Land van Waas- [a| ord heeft het polderbestuur het verleden, herhaaldelijk rezen op zijn verantwoor- ijkheid voor dit natuurre- faat waarvan het eigenaar De Wielewaal is immers van ■r ning dat het niet volstaat op gewestplan een natuurre- vaat te voorzien, zonder dat voor dc nodige bescher- ig, het beheer en onder- n< id wordt gezorgd. De rvcrcniging heeft hier wel de foto (per) Minister De Croo «vcrkeerslijder» tussen de riddertjes van de weg, stelt zijn jongste mannen op voor van staatstoelagen voor aanleg en verbetering van wegen zal ook het veiligheidsaspekt een concitio sine qua non zijn, deelde minister Mare Galle mede die «fietspaden» afgeba kend gewoon door een wi t geverfde streep op het wegdek «ersats-fietspaden» noemt. Opties worden genomen dat, naargelang de mogelijkheden, degelijke fietspaden tot stand komen. Minister De Croo apprecieerde ten zeerste deze aktie en riep ouders en leerkrachten op om zelf het voorbeeld te geven van gemotiveerd en reglementair verkeersgedrag. Inspekteur Rombaut richtte zich dan rechtstreeks tot de kinderen zelf en stelde dat hun «ridderschap» slechts een be gin mag zijn waarna hij een lans brak voor nog betere be veiliging van in- en uitgangen van onze scholen. Hierbij dan de namen van de «jonge ridders» woonachtig in het «De Voorpostgebied»: Bart Baeyens (Iddergem), Da niël De Backer (Ercmbode- gem), Hans De Gols (Mel- dert), Pascal De Koninck (Nieuwerkerken), Bart De Wandeleer (Erembodegem), David, Kristof en Stefaan Ma- rick uit Lede, John en Peter Michael (Aalst), Geert Smets (Aalst), Mare Timmerman (Erpe-Mere), Guy Van den Broeke (Nieuwerkerken), Jur- gen Van Tittelboom (Erpe- Mere), Philip Van Impe (Erpe-Mere). Göran Karlsson laat zich het gerecht smaken. Delphine staat er gelukkig op te kijken, (c) Vrydag in de late namiddag streken twee Zweedse journalisten neer in het vredige Vlassenbroek dat zich opdofte voor een eerste zonnig weekend in een prille lente. Göran Karlsson en zyn fotograaf, beiden werkzaam voor het magazine Lektyr dat in Stockholm wordt uitgegeven, wilden meer weten over het bereiden van een typisch gerecht uit Vlasscnbroek: muskusrat. Bij wie konden ze daar beter voor terecht dan by Delphine die sedert 1972 deze heerlyke lekkerny op zaterdagavond aan haar gasten voorschotelt. Alleen, Delphine verstaat geen jota Engels, laat staan Zweeds en de beide gasten verstonden natuurlijk geen letter Nederlands en in het Frans konden zy zich al evenmin verstaanbaar maken. Zo kwamen Karlsson en zyn maat op de redaktie van «De Voorpost» terecht. Ze legden er hun probleem uit en onmiddellijk werd iemand bereid gevonden om samen met hen naar Vlassenbroek te ryden en meer te vernemen over het bereiden van muskusrat. herinner my nog pis gisteren myn vroegere fietserfrus- ties. M^jn schoolgaande jeugd fietste ik dagelyks door Sint-Nikiase centrumstraat b(j uitstek: de Stations lat. Een gaskamer was het, en is het. Ik heette het iüjds een genadig wonder dat ik keer op keer na zo'n rdosis laag wegwaaierende kankerrook uit de slecht jestelde stadsbusmotoren nog pap kon zeggen. Het ste van al was echter die verschrikkelijke onmacht als jn n verwaande mastodont je verder en verder de goot -)2 uwde, tegen de stoeprand aan als het moest. Ik heb ze wenst bij dozijnen, bij honderden, dit zijn géén uitdetijdse jeugdsentimenten: bloedige tualiteit is het. Elke dag nog herhaalt zich de frustratie i de langzame weggebruiker. De lokale aktiegroep esp dat staat voor Werkgroep Struktuur Plan, heeft dit fj. ezien. Gedurende de hele maand april kunnen voetgan- Voorzitter Frans Sergeant zorgde ervoor dat de 40 ridders en familieleden een gezellige s, fietsers en gebruikers van het openbare vervoer (let doorbrachten. Tevens wist hij 2 ministers warm te maken een speech af te steken, (per) I: gebruikers!) met hun grieven, kritiek en genuanceer- De twee Zweedse journa listen hadden opdracht ge kregen over dit ongewone eetmaal een hele reportage te schrijven. Als het kon ook over het vangen van de ratten, het villen en de be reiding om natuurlijk te be sluiten met het proeven van het gerecht. In een Zweeds gastronomisch tijdschrift hadden zij het bericht gele zen dat in Vlassenbroek bij Dendermonde muskusrat werd geserveerd. «Het leek ons in de lijn te liggen van het eten van slangen.» Al hadden beide journalisten het eerst toch wel verkeerd begrepen. Er werd in het bewuste gastronomisch tijdschrift immers alleen maar gesproken over «rats» of gewone ratten. Onder weg naar Vlassenbroek werd uiteraard gekeuveld over dit eigenaardig menu dat nergens- anders op de spijskaart voorkomt. Een maal bij Delphine aange komen, kon het afvuren van vragen beginnen. In de ruime café zit een enkele bezoeker die in een schrale pint een troost heeft gevon den. Delphine komt uit de keuken, de schort voorge bonden, want zij is bezig met het avondmaal klaar te maken. En dan begint het hele verhaal. «In 1972 begonnen we er in feite mee. Een schoon broer van mij was naar een jaarmarkt geweest in Ap pels en liep er een ratten vanger tegen het lijf. Van het een kwam het ander en zo vertelde die rattenvan ger dat hij de ratten die hij had gevangen ging klaar maken om op te eten. Mijn schoonbroer kon zijn ogen niet geloven. Het bleek waar te zijn. Hij vertelde het hier en bij mij groeide ook de idee het eens te proberen. We kochten en kele muskusratten aan en toen we op zaterdag enkele mensen op bezoek kregen om in het café te eten, besloot ik de diertjes klaar te maken. Ik vroeg hen of ze graag schaap lustten. Dat bleek zo te zijn. Ik serveerde echter muskusrat en iedereen vond het ui terst lekker», zo vertelt Delphine die zich nog de gezichten van haar eters herinnert toen ze na de maaltijd verklapte dat ze muskusrat hadden gegeten. «Eerst verwondering na tuurlijk, dan ongeloofwaar digheid. maar toen ik hen de bewijzen liet zien, tja toen moesten ze het wel geloven. Toch hadden ze het lekker gevonden. Trou wens, het bewijs is er: en kele van deze eerste bezoe kers komt nog geregeld te rug om muskusrat te eten.» Belangstelling in overvloed Delphine is met het berei den van dit gerecht be roemd geworden. Van heinde en verre komen ze af om muskusrat te proe ven. Enkel de billetjes en de rug worden klaar ge maakt. Een niet zo eenvou dige karwei, want er komt heel wat bij kijken. Een heleboel benodigdheden, kruiden en specerijen, en natuurlijk de onvervalste saus, waarvan Delphine het geheim bezit dat ze aan niemand wil verklappen. «Dat maakt het sukses uit van het gerecht en wanneer ik dat zou vertellen, zou iedereen het kunnen nama ken. Neen, dat keukenge heim verklap ik aan nie mand, zelfs niet aan een Zweeds journalist», aldus Delphine die wel toeliet dat de twee een hele tijd in haar keuken rondneusden toen ze bezig was met het bereiden van een muskus ratmaaltijd. Maar toen de saus aan de beurt kwam, moesten de twee er onver- biddellijk uit. «Van overal zijn er al men sen gekomen om hier mus kusrat te eten. Uit Schot land, Frankrijk, Neder land, Duitsland, Groot- Brittannië en zelfs uit Ca nada», zegt Delphine die ook al eens op televizie is geweest en zich nog Bob Van Bale herinnert als de man die het hele program ma leidde. «Het was toen een fantastische avond», weet Delphine zich nog te herinneren. «Er is heel wat gelachen en natuurlijk ook gedronken.» Ondertussen heeft iemand oude foto's gevonden en die worden op een tafel tentoon gespreid. «Dat is wat we nodig hebben» zegt de fotograaf van Lektyr die het meer bepaald heeft over het villen van de rat ten. «We verschijnen in vier kleuren» voegt hij er excuserend aan toe. «Bloed doe het dus op de foto uitstekend.» Helaas voor hem is er geen muskusrat voorhanden. Dus springt iemand de auto in en rijdt vliegensvlug naar een rat tenvanger. Tien minuten later komt het verheugend nieuws: de rattenvanger heeft een exemplaar gevan gen en zal dat zaterdag ten behoeve van de fotograaf ook villen. Waarna het diertje zal klaar gemaakt worden door Delphine en 's avonds wordt geser veerd. De Zweden zijn in de wol ken. Zij hebben stof ge noeg van een uitvoerige re portage over Vlassenbroek en over Delphine en haar kookkunst. woede terecht op een eigen Wesptelefoonnummer: de chtofoon. De Leuvense Werkgroep Langzaam Verkeer iet die nationaal op deze aktie heeft aangestuurd. is nood aan een nieuw en leidsopties genomen worden i |>rdacht verkeersbeleid, m.b.t. een nieuwe, anders tnt men ook bij Wesp. De geaarde verkeersstrukturc- iwegeneuforie, de voorna- ring». De werkgroep wil de lijk aan de wensen van de klachten die de bevolking via omobilist tegemoetkomen- de klachtofoon doorspeelt wildgroei, is achter de rug; bundelen in een dossier. Om- nu voor bezinning. Alles is gevormd tot eisenpakket zal niet verloren. De grote het dossier voorgelegd worden iiligheid, de stank, het la- aan de verschillende politieke misschien kunnen stad partijen. Als de klachtofoon irp er in de toekomst van een sukses blijkt, is het niet ard blijven. Enkel maar denkbeeldig dat de bundeling nog volgens Wesp, als de van de eisen zal voorzien in ;ke weggebruiker opkomt een gunstig politizerend effekt. zijn rechten, als hij zijn De partijen zullen zich ge- 'en kenbaar maakt. Heb- noodzaakt zien kleur te beken- schoolkinderen b.v. geen nen. M.a.w. geen geraffineer- op een veilige en als het de afieidingsmaneuvers, maar kan ook gezonde school- integendeel duidelijke infor ming? Hebb^rj voetgan- matie over de aangenomen be- geen recht op degelijke leidsopties. Want: de uitgesla- jangersvoorzieningen? Of pen burger zal wel weten wie iten er eerst enkele mensen kiezen in oktober! hachje bij inschieten? De klachtofoon luistert naar je i de Sint-Niklasc Hoge klachten en problemen Op ttraat b.v., of langs de werkdagen van tien uur's mor- rmondse Steenweg? Er gens tot acht uur 's avonds en nog zoveel meer onvolko- op zaterdagen van twee uur in heden En die kunnen niet de namiddag tot zes uur. Het worden opgelost door hier nummer is dat van Maatschap politieman in te zetten of pelijk Opbouwwerk Waas gevarendriehoek te plaat- land: 031/77.12.14 Je kan ook en daar een stopstreep te schriftelijk reageren; stuur je 'leren, meent een Wesp- grieven op naar: Klachtofoon dvoerder. Langzaam Verkeer, Wester- l fundamentele aanpak is straat 18, 2700 Sint-Niklaas. 'ig: «Er moeten nieuwe be- Leo DE BOCK Voor de vyftiende maal organizeerde de Koninklyke Touring Club van België een wedstrijd «Touring Club reisbeurzen jongeren». De bedoeling is dat jongeren een reisformule voorstellen die beantwoordt aan hun interesse en mogelijkheden. Het spreekt vanzelf dat hierby reke ning dient gehouden met een aantal faktoren. Zo mag een dergelyke vakantie best een stuk avontuur inhouden, maar ze moet in elk geval individueel realizeerbaar zyn en dus ook vrij goedkoop zyn. Touring Club wil de deel nemers aan deze wedstrijd aanmoedigen en stelt jaar lijks een aanzienlijk bedrag aan reisbeurzen ter be schikking. Die beurzen schommelen tussen de 10.000 en 25.000 fr. en wor- den'aangevuld met geldelij ke en materiële schenkin gen van openbare en privé- instellingen. Zo is er bie- voorbeeld de prijs «Voor zitter Eric Legrand» ter waarde van 25.000 fr. Se dert de eerste wedstrijd in 1968 werd georganizeerd werd aan 1.260 laureaten een bedrag van 9.820.000 fr. aan prijzen uitgekeerd, onder de vorm van reis beurzen, gratis verblijven in het buitenland, vliegtuig-, trein- en bootbiljetten, wis selstukken voor auto's, reismateriaal, foto-appara ten, kartografisch mate riaal, boeken, enz... De wedstrijd staat open voor jonge mensen tussen de 17 en de 25 jaar. In meerdere toespraken werd gewezen op het belang van het reizen, zowel in het binnen- als in het buiten land. Het is de ideale kans om andere kuituren, be schavingen en volkeren te leren kennen, het is de mo gelijkheid om kontakt op te nemen met andere mensen, hen te waarderen en ook van hen wat op te steken, het is een kans om de sa menhorigheid tussen de volkeren te bevorderen en te werken aan de vredes- idee. Palmares De heer J. Dyck maakte dan de uitslag van de wed strijd bekend. De laureaten hadden op het grote po dium van het Eeuwfeesten paleis een ereplaats gekre gen en ontvingen uit de handen van mevrouw I. Bi- namee, uitvoerend vice- voorzitster van de Kommis sie, hun prijzen. Tussen de 41 laureaten onder meer ook Joeri Hamerlinck uit Kruibeke. Hij was een van de jongste deelnemers aan de wedstrijd met zijn 18 jaar en had een reis in Spanje uitgewerkt. Hij kreeg als beloning een week met vol pension in de Holiday Club del Sol te Estepona Spanje en een luchtreis met deze be stemming. Daarbij kreeg hij nog enkele boeken als geschenk. Helene De Ridder (25 jaar) uit Aalst had als onderwerp België gekozen. Zij kreeg een beurs van 10.000 fr. als geschenk en een boek over de Belgische gemeenten, geschonken door de Minis ter van de Vlaamse Ge meenschap. Joeri Haemer- linck uit Kruibeke (18) mag naar Spanje, het land waar voor hij een reis uitdokter de. Ook hij werd bedacht met een vakantieverblijf in Estepona, enkele boeken en natuurlijk een vliegreis heen en terug geschonken door Holiday Club. Peter Jacobs uit Baasrode-Den- dermonde is ook 18 jaar. Hij kreeg voor zijn reis verslag over Frankrijk een beurs van 10.000 fr. en en kele boeken. Filip Potteau woont in Dendermonde. Hij is 20 jaar en werkte een reis doorheen Griekenland uit. Hij werd beloond met een reisbeurs van 15.000 fr. en een kunstboek over «acht eeuwen Europese schilderkunst». Bovendien kreeg hij twee toegangs kaarten voor een toeristi sche attraktie in de Arden nen. De grote winnaar van deze vijftiende wedstrijd werd de 23-jarige Belsele- naar Geert Soetens met zijn reisverhaal over Sri Lanka en de Malediven. Hij werd bedacht met een reisbeurs ter waarde van 25.000 fr. of de Prijs Voor zitter Eric Legrand en kreeg bovendien een Liber Amicorum en een beurs van 15.000 fr. (geschonken doot^Tourin^lu^Belgi^ Daarnaast werd hem nog een kunstboek over Brussel overhandigd. Nog bij de laureaten was Martine Van Hoefs, 26 jaar, die Kreta had uitgekozen als reis doel. Zij kreeg een beurs van 15.000 fr. en een kunst boek «mythologie van de wereld». Er is weer een vademecum voor verloofden verschenen. Hierin worden een aantal praktische dingen rond het hu welijk belicht, zoals huwelijks- kontrakt, wellevendheid, type budgetten enz. Er werden in vergelijking met voorgaande jaren ook twee nieuwe hoofd stukken aan toegevoegd: kind, verantwoord ouderschap en kontraceptie en het tweede huurder worden en zijn. Dit vademecum kan gratis worden verkregen door het sturen van een eenvoudige briefkaart naar het adres: Edities D.M. s.c., Cervantesstraat 58 te 1190 Brussel.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1982 | | pagina 9