aleghemkreek In Meerdonk
edreigd door Waas polderbestuur?
«Jonge Ridders van de weg
te Aalst
Geert Soenens wint wedstrijd
«Touring Club reisbeurzen jongeren»
Zweden heeft belangstelling
voor Delphines kookkunst
roor de langzame
weggebruiker
s er nu
en klachtofoon
lengelaars vissen achter het net
dit ui
III III
111 III
De Voorpost - 2.4.1982 - 9
delinge overeenkomst met het
polderbestuur, daar waar zij
i 27 maart werd vastgesteld dat het bestuur van de steeds op een huurkontrakt
:uwe Polder Land van Waas een lot van de Saleg- hebben aangedrongen. Dit
mkreek te Sint-Gillis - Meerdonk voor visvangst heeft kontrakt zou immers de beste
rpacht, daar waar het vissen op betreffend perceel garantie zijn geweest voor het
ittehjk verboden is. Hierdoor wordt in de eerste plaats plaatsvinden van het nodige
visser bedrogen die voor dit «visrecht» jaarlijks 15.000 beheer- Door _het afsluiten van
moet betalen. Bovendien wordt hier eens te meer de Ï?Ï£Jh!TÜSÜ
trakt met vissers werd de vrees
Jttunretenscliappeluke waarde van het gebted door het van de wielewaalmenseo voor
Iderbestuur miskend, zo stelt de milieuvereniging De de onbestendigheid van het be-
ielewaal. heer reeds bewaarheid. De ge
dupeerde visser heeft immers
t perceel maakt deel uit van haar verantwoordelijkheid op- te verstaan gegeven tèch van
Saleghemkrekenkomplex genomen door sinds jaren een zijn zogezegd visrecht gebruik
I Meerdonk dat door het ge- aantal essentiële natuurbe- te willen maken en de beheer
splan Sint-Niklaas - Loke- heerswerken langs de kreek uit ders van de oeverzones alle
i de bestemming «natuurre- te voeren, o.a. op het nu be- toegang tot het perceel te ont-
verwierf, midden in twiste perceel. zeggen,
aim landschappelijk Voor deze werkzaamheden
irdevol agrarisch gebied, heeft De Wielewaal een mon- Vriendjespolitiek?
h krekenkomplex werd door
K.B. van 27 juli 1978 als
'schap gerangschikt omwil-
in de uitzonderlijke ekolo-
che en landschappelijke be-
:n. Bij deze rangschikking
I tevens rekening gehou-
1 met de belangen van de
lers die ter hoogte van de
oenendijk (700m) en de Sa-
jhemdijk (20m) gelegenheid
De ganse zaak ruikt volgens
De Wielewaal naar vriendjes
politiek. De huurder is immers
niet zo maar een toevallige
sportvisser, maar wel een
werkkracht in vaste dienst van
het polderbestuur. Ook H.
Verstraeten, lid van het be
stuur van de Polder en schepen
van leefmilieu van Sint-Gillis,
speelt in deze zaak een rol.
Daar waar hij zelf zeer goed op
de hoogte is van het vis- en
vaarverbod geeft hij de visser
over zijn persoonlijke weilan
den toegang tot het perceel en
stelt een vaartuig van het pol
derbestuur ter beschikking van
de vissers. En dat gaat volgens
De Wielewaal niet op.
Dijkgraaf Van Goey vond de
ze illegale verpachting een nor
male zaak om het polderbe
stuur van inkomsten te voor
zien. Ook De Wielewaal heeft
zich vroeger herhaaldelijk be
reid verklaard, dit perceel te
willen huren om zo het nood
zakelijke beheer te kunnen
verrichten.
De Wielewaal Land van Waas-
Noord heeft bij het bekend
raken van deze feiten de rijks
wacht gevraagd proces-verbaal
op te maken. Ook de bevoeg
de ministers, de Rijksdienst
voor Monumenten en Land-
schapszorg en de prokureür
des konings werden van het
bestaan van dit wederrechte
lijk huurkontrakt op de hoogte
gebracht.
Jt geboden hun sport te bijzijn van ministers Marc Galle en De Croo en van waarne- ter Verlaeckt. Schepen Van
•fenen. Op het nu door het mend burgemeester Gaston Van den Eede werden een veertigtal den Eede wees er op dat het
.Jerbestuur verhuurde per- jongeren tot «Ridder van de weg» gelauwerd door de VOBKW Aalsters stadscentrum dage-
:1 legt het K.B. echter een °fte «Vereniging van Ouders voor Bescherming van kinderen op lijks door ruim 24.000 leerlin-
- en vaarverbod op. Dit per- de weg». Vereniging die zich ten doel stelt een blijvende gen wordt aangedaan wat voor
1 is immers van belang van- sensibilisering van de volwassenen en een voortdurende verkeers- verkeersmoeilijkheden zorgt
je de broed- en/of foera- opvoeding van de jeugd. waarbij de klaarovers een hel-
m Tgelegenheid voor talrijke pende hand bieden. De sche
els. Langsheen de oever Kmctenm die verdienstelijk in aard ook van VOBKW. pen noemt het verkeer aller-
i het verhuurde perceel be- het verkeer optraden worden Voor de vierde maal werd deze minst kind-vriendelijk en het
Iden zich hooilanden drijf- inderdaad gedurende maanden aktie gevoerd waarbij aan de verkeersonderricht vaak bene
nen en rietkragen die'tot de geobserveerd door rijkswach- «Jonge Ridders van de Weg» den peil. Kinderen met defek-
est waardevolle vegetatiety- ters' ,eden van de stedelijke naast een diploma ook ge- te fietsen en zonder reflekte-
in Vlaanderen behoren en P°htie' burgemeesters, mspek- schenken werden bedeeld na rende elementen de stad instu-
spoedig aftakelen wanneer teurs en verantwoordelijken demonstraties op de mobiele ren is voor de ouders onverant-
niet afdoende worden van VTB"VAB, IW en uiter- verkeerspiste o.l.v. veldwach- woordelijk. Bij het toekennen
ïeerd
or het verhuren van het
recht op een water waar
UI Itelijk niet mag gevist noch
e\ aren worden «bedriegt» het
ie derbestuur volgens De
ra slewaal de visser die jaar-
ei s 15.000 fr. neertelt zonder
ia hij op legale wijze kan
en. Het vissen betekent op
^perceel een reële dreiging.
huurder kan immers visver-
ie en verkopen aan derden,
<x lat de zaak totaal onkontro-
zo rbaar wordt en een te grote
n rcatiedruk dreigt te ont-
ht an.
Wielewaal Land van Waas-
[a| ord heeft het polderbestuur
het verleden, herhaaldelijk
rezen op zijn verantwoor-
ijkheid voor dit natuurre-
faat waarvan het eigenaar
De Wielewaal is immers van
■r ning dat het niet volstaat op
gewestplan een natuurre-
vaat te voorzien, zonder dat
voor dc nodige bescher-
ig, het beheer en onder-
n< id wordt gezorgd. De
rvcrcniging heeft hier wel de foto (per)
Minister De Croo «vcrkeerslijder» tussen de riddertjes van de weg, stelt zijn jongste mannen op voor
van staatstoelagen voor aanleg
en verbetering van wegen zal
ook het veiligheidsaspekt een
concitio sine qua non zijn,
deelde minister Mare Galle
mede die «fietspaden» afgeba
kend gewoon door een wi t
geverfde streep op het wegdek
«ersats-fietspaden» noemt.
Opties worden genomen dat,
naargelang de mogelijkheden,
degelijke fietspaden tot stand
komen.
Minister De Croo apprecieerde
ten zeerste deze aktie en riep
ouders en leerkrachten op om
zelf het voorbeeld te geven van
gemotiveerd en reglementair
verkeersgedrag.
Inspekteur Rombaut richtte
zich dan rechtstreeks tot de
kinderen zelf en stelde dat hun
«ridderschap» slechts een be
gin mag zijn waarna hij een
lans brak voor nog betere be
veiliging van in- en uitgangen
van onze scholen.
Hierbij dan de namen van de
«jonge ridders» woonachtig in
het «De Voorpostgebied»:
Bart Baeyens (Iddergem), Da
niël De Backer (Ercmbode-
gem), Hans De Gols (Mel-
dert), Pascal De Koninck
(Nieuwerkerken), Bart De
Wandeleer (Erembodegem),
David, Kristof en Stefaan Ma-
rick uit Lede, John en Peter
Michael (Aalst), Geert Smets
(Aalst), Mare Timmerman
(Erpe-Mere), Guy Van den
Broeke (Nieuwerkerken), Jur-
gen Van Tittelboom (Erpe-
Mere), Philip Van Impe
(Erpe-Mere).
Göran Karlsson laat zich het gerecht smaken. Delphine staat er gelukkig op te kijken, (c)
Vrydag in de late namiddag streken twee Zweedse journalisten neer in het vredige
Vlassenbroek dat zich opdofte voor een eerste zonnig weekend in een prille lente. Göran
Karlsson en zyn fotograaf, beiden werkzaam voor het magazine Lektyr dat in Stockholm
wordt uitgegeven, wilden meer weten over het bereiden van een typisch gerecht uit
Vlasscnbroek: muskusrat. Bij wie konden ze daar beter voor terecht dan by Delphine die
sedert 1972 deze heerlyke lekkerny op zaterdagavond aan haar gasten voorschotelt.
Alleen, Delphine verstaat geen jota Engels, laat staan Zweeds en de beide gasten
verstonden natuurlijk geen letter Nederlands en in het Frans konden zy zich al evenmin
verstaanbaar maken. Zo kwamen Karlsson en zyn maat op de redaktie van «De
Voorpost» terecht. Ze legden er hun probleem uit en onmiddellijk werd iemand bereid
gevonden om samen met hen naar Vlassenbroek te ryden en meer te vernemen over het
bereiden van muskusrat.
herinner my nog pis gisteren myn vroegere fietserfrus-
ties. M^jn schoolgaande jeugd fietste ik dagelyks door
Sint-Nikiase centrumstraat b(j uitstek: de Stations
lat. Een gaskamer was het, en is het. Ik heette het
iüjds een genadig wonder dat ik keer op keer na zo'n
rdosis laag wegwaaierende kankerrook uit de slecht
jestelde stadsbusmotoren nog pap kon zeggen. Het
ste van al was echter die verschrikkelijke onmacht als
jn n verwaande mastodont je verder en verder de goot
-)2 uwde, tegen de stoeprand aan als het moest. Ik heb ze
wenst bij dozijnen, bij honderden,
dit zijn géén uitdetijdse jeugdsentimenten: bloedige
tualiteit is het. Elke dag nog herhaalt zich de frustratie
i de langzame weggebruiker. De lokale aktiegroep
esp dat staat voor Werkgroep Struktuur Plan, heeft dit
fj. ezien. Gedurende de hele maand april kunnen voetgan- Voorzitter Frans Sergeant zorgde ervoor dat de 40 ridders en familieleden een gezellige
s, fietsers en gebruikers van het openbare vervoer (let doorbrachten. Tevens wist hij 2 ministers warm te maken een speech af te steken, (per)
I: gebruikers!) met hun grieven, kritiek en genuanceer-
De twee Zweedse journa
listen hadden opdracht ge
kregen over dit ongewone
eetmaal een hele reportage
te schrijven. Als het kon
ook over het vangen van de
ratten, het villen en de be
reiding om natuurlijk te be
sluiten met het proeven van
het gerecht. In een Zweeds
gastronomisch tijdschrift
hadden zij het bericht gele
zen dat in Vlassenbroek bij
Dendermonde muskusrat
werd geserveerd. «Het leek
ons in de lijn te liggen van
het eten van slangen.» Al
hadden beide journalisten
het eerst toch wel verkeerd
begrepen. Er werd in het
bewuste gastronomisch
tijdschrift immers alleen
maar gesproken over «rats»
of gewone ratten. Onder
weg naar Vlassenbroek
werd uiteraard gekeuveld
over dit eigenaardig menu
dat nergens- anders op de
spijskaart voorkomt. Een
maal bij Delphine aange
komen, kon het afvuren
van vragen beginnen. In de
ruime café zit een enkele
bezoeker die in een schrale
pint een troost heeft gevon
den. Delphine komt uit de
keuken, de schort voorge
bonden, want zij is bezig
met het avondmaal klaar te
maken. En dan begint het
hele verhaal.
«In 1972 begonnen we er in
feite mee. Een schoon
broer van mij was naar een
jaarmarkt geweest in Ap
pels en liep er een ratten
vanger tegen het lijf. Van
het een kwam het ander en
zo vertelde die rattenvan
ger dat hij de ratten die hij
had gevangen ging klaar
maken om op te eten. Mijn
schoonbroer kon zijn ogen
niet geloven. Het bleek
waar te zijn. Hij vertelde
het hier en bij mij groeide
ook de idee het eens te
proberen. We kochten en
kele muskusratten aan en
toen we op zaterdag enkele
mensen op bezoek kregen
om in het café te eten,
besloot ik de diertjes klaar
te maken. Ik vroeg hen of
ze graag schaap lustten.
Dat bleek zo te zijn. Ik
serveerde echter muskusrat
en iedereen vond het ui
terst lekker», zo vertelt
Delphine die zich nog de
gezichten van haar eters
herinnert toen ze na de
maaltijd verklapte dat ze
muskusrat hadden gegeten.
«Eerst verwondering na
tuurlijk, dan ongeloofwaar
digheid. maar toen ik hen
de bewijzen liet zien, tja
toen moesten ze het wel
geloven. Toch hadden ze
het lekker gevonden. Trou
wens, het bewijs is er: en
kele van deze eerste bezoe
kers komt nog geregeld te
rug om muskusrat te eten.»
Belangstelling
in overvloed
Delphine is met het berei
den van dit gerecht be
roemd geworden. Van
heinde en verre komen ze
af om muskusrat te proe
ven. Enkel de billetjes en
de rug worden klaar ge
maakt. Een niet zo eenvou
dige karwei, want er komt
heel wat bij kijken. Een
heleboel benodigdheden,
kruiden en specerijen, en
natuurlijk de onvervalste
saus, waarvan Delphine het
geheim bezit dat ze aan
niemand wil verklappen.
«Dat maakt het sukses uit
van het gerecht en wanneer
ik dat zou vertellen, zou
iedereen het kunnen nama
ken. Neen, dat keukenge
heim verklap ik aan nie
mand, zelfs niet aan een
Zweeds journalist», aldus
Delphine die wel toeliet dat
de twee een hele tijd in
haar keuken rondneusden
toen ze bezig was met het
bereiden van een muskus
ratmaaltijd. Maar toen de
saus aan de beurt kwam,
moesten de twee er onver-
biddellijk uit.
«Van overal zijn er al men
sen gekomen om hier mus
kusrat te eten. Uit Schot
land, Frankrijk, Neder
land, Duitsland, Groot-
Brittannië en zelfs uit Ca
nada», zegt Delphine die
ook al eens op televizie is
geweest en zich nog Bob
Van Bale herinnert als de
man die het hele program
ma leidde. «Het was toen
een fantastische avond»,
weet Delphine zich nog te
herinneren. «Er is heel wat
gelachen en natuurlijk ook
gedronken.»
Ondertussen heeft iemand
oude foto's gevonden en
die worden op een tafel
tentoon gespreid. «Dat is
wat we nodig hebben» zegt
de fotograaf van Lektyr die
het meer bepaald heeft
over het villen van de rat
ten. «We verschijnen in
vier kleuren» voegt hij er
excuserend aan toe. «Bloed
doe het dus op de foto
uitstekend.» Helaas voor
hem is er geen muskusrat
voorhanden. Dus springt
iemand de auto in en rijdt
vliegensvlug naar een rat
tenvanger. Tien minuten
later komt het verheugend
nieuws: de rattenvanger
heeft een exemplaar gevan
gen en zal dat zaterdag ten
behoeve van de fotograaf
ook villen. Waarna het
diertje zal klaar gemaakt
worden door Delphine en
's avonds wordt geser
veerd.
De Zweden zijn in de wol
ken. Zij hebben stof ge
noeg van een uitvoerige re
portage over Vlassenbroek
en over Delphine en haar
kookkunst.
woede terecht op een eigen Wesptelefoonnummer: de
chtofoon. De Leuvense Werkgroep Langzaam Verkeer
iet die nationaal op deze aktie heeft aangestuurd.
is nood aan een nieuw en leidsopties genomen worden
i |>rdacht verkeersbeleid, m.b.t. een nieuwe, anders
tnt men ook bij Wesp. De geaarde verkeersstrukturc-
iwegeneuforie, de voorna- ring». De werkgroep wil de
lijk aan de wensen van de klachten die de bevolking via
omobilist tegemoetkomen- de klachtofoon doorspeelt
wildgroei, is achter de rug; bundelen in een dossier. Om-
nu voor bezinning. Alles is gevormd tot eisenpakket zal
niet verloren. De grote het dossier voorgelegd worden
iiligheid, de stank, het la- aan de verschillende politieke
misschien kunnen stad partijen. Als de klachtofoon
irp er in de toekomst van een sukses blijkt, is het niet
ard blijven. Enkel maar denkbeeldig dat de bundeling
nog volgens Wesp, als de van de eisen zal voorzien in
;ke weggebruiker opkomt een gunstig politizerend effekt.
zijn rechten, als hij zijn De partijen zullen zich ge-
'en kenbaar maakt. Heb- noodzaakt zien kleur te beken-
schoolkinderen b.v. geen nen. M.a.w. geen geraffineer-
op een veilige en als het de afieidingsmaneuvers, maar
kan ook gezonde school- integendeel duidelijke infor
ming? Hebb^rj voetgan- matie over de aangenomen be-
geen recht op degelijke leidsopties. Want: de uitgesla-
jangersvoorzieningen? Of pen burger zal wel weten wie
iten er eerst enkele mensen kiezen in oktober!
hachje bij inschieten? De klachtofoon luistert naar je
i de Sint-Niklasc Hoge klachten en problemen Op
ttraat b.v., of langs de werkdagen van tien uur's mor-
rmondse Steenweg? Er gens tot acht uur 's avonds en
nog zoveel meer onvolko- op zaterdagen van twee uur in
heden En die kunnen niet de namiddag tot zes uur. Het
worden opgelost door hier nummer is dat van Maatschap
politieman in te zetten of pelijk Opbouwwerk Waas
gevarendriehoek te plaat- land: 031/77.12.14 Je kan ook
en daar een stopstreep te schriftelijk reageren; stuur je
'leren, meent een Wesp- grieven op naar: Klachtofoon
dvoerder. Langzaam Verkeer, Wester-
l fundamentele aanpak is straat 18, 2700 Sint-Niklaas.
'ig: «Er moeten nieuwe be- Leo DE BOCK
Voor de vyftiende maal organizeerde de Koninklyke
Touring Club van België een wedstrijd «Touring Club
reisbeurzen jongeren». De bedoeling is dat jongeren een
reisformule voorstellen die beantwoordt aan hun interesse
en mogelijkheden. Het spreekt vanzelf dat hierby reke
ning dient gehouden met een aantal faktoren. Zo mag een
dergelyke vakantie best een stuk avontuur inhouden,
maar ze moet in elk geval individueel realizeerbaar zyn en
dus ook vrij goedkoop zyn.
Touring Club wil de deel
nemers aan deze wedstrijd
aanmoedigen en stelt jaar
lijks een aanzienlijk bedrag
aan reisbeurzen ter be
schikking. Die beurzen
schommelen tussen de
10.000 en 25.000 fr. en wor-
den'aangevuld met geldelij
ke en materiële schenkin
gen van openbare en privé-
instellingen. Zo is er bie-
voorbeeld de prijs «Voor
zitter Eric Legrand» ter
waarde van 25.000 fr. Se
dert de eerste wedstrijd in
1968 werd georganizeerd
werd aan 1.260 laureaten
een bedrag van 9.820.000
fr. aan prijzen uitgekeerd,
onder de vorm van reis
beurzen, gratis verblijven
in het buitenland, vliegtuig-,
trein- en bootbiljetten, wis
selstukken voor auto's,
reismateriaal, foto-appara
ten, kartografisch mate
riaal, boeken, enz...
De wedstrijd staat open
voor jonge mensen tussen
de 17 en de 25 jaar. In
meerdere toespraken werd
gewezen op het belang van
het reizen, zowel in het
binnen- als in het buiten
land. Het is de ideale kans
om andere kuituren, be
schavingen en volkeren te
leren kennen, het is de mo
gelijkheid om kontakt op te
nemen met andere mensen,
hen te waarderen en ook
van hen wat op te steken,
het is een kans om de sa
menhorigheid tussen de
volkeren te bevorderen en
te werken aan de vredes-
idee.
Palmares
De heer J. Dyck maakte
dan de uitslag van de wed
strijd bekend. De laureaten
hadden op het grote po
dium van het Eeuwfeesten
paleis een ereplaats gekre
gen en ontvingen uit de
handen van mevrouw I. Bi-
namee, uitvoerend vice-
voorzitster van de Kommis
sie, hun prijzen. Tussen de
41 laureaten onder meer
ook Joeri Hamerlinck uit
Kruibeke. Hij was een van
de jongste deelnemers aan
de wedstrijd met zijn 18
jaar en had een reis in
Spanje uitgewerkt. Hij
kreeg als beloning een
week met vol pension in de
Holiday Club del Sol te
Estepona Spanje en een
luchtreis met deze be
stemming. Daarbij kreeg
hij nog enkele boeken als
geschenk.
Helene De Ridder (25 jaar)
uit Aalst had als onderwerp
België gekozen. Zij kreeg
een beurs van 10.000 fr. als
geschenk en een boek over
de Belgische gemeenten,
geschonken door de Minis
ter van de Vlaamse Ge
meenschap. Joeri Haemer-
linck uit Kruibeke (18) mag
naar Spanje, het land waar
voor hij een reis uitdokter
de. Ook hij werd bedacht
met een vakantieverblijf in
Estepona, enkele boeken
en natuurlijk een vliegreis
heen en terug geschonken
door Holiday Club. Peter
Jacobs uit Baasrode-Den-
dermonde is ook 18 jaar.
Hij kreeg voor zijn reis
verslag over Frankrijk een
beurs van 10.000 fr. en en
kele boeken. Filip Potteau
woont in Dendermonde.
Hij is 20 jaar en werkte een
reis doorheen Griekenland
uit. Hij werd beloond met
een reisbeurs van 15.000 fr.
en een kunstboek over
«acht eeuwen Europese
schilderkunst». Bovendien
kreeg hij twee toegangs
kaarten voor een toeristi
sche attraktie in de Arden
nen. De grote winnaar van
deze vijftiende wedstrijd
werd de 23-jarige Belsele-
naar Geert Soetens met
zijn reisverhaal over Sri
Lanka en de Malediven.
Hij werd bedacht met een
reisbeurs ter waarde van
25.000 fr. of de Prijs Voor
zitter Eric Legrand en
kreeg bovendien een Liber
Amicorum en een beurs
van 15.000 fr. (geschonken
doot^Tourin^lu^Belgi^
Daarnaast werd hem nog
een kunstboek over Brussel
overhandigd. Nog bij de
laureaten was Martine Van
Hoefs, 26 jaar, die Kreta
had uitgekozen als reis
doel. Zij kreeg een beurs
van 15.000 fr. en een kunst
boek «mythologie van de
wereld».
Er is weer een vademecum
voor verloofden verschenen.
Hierin worden een aantal
praktische dingen rond het hu
welijk belicht, zoals huwelijks-
kontrakt, wellevendheid, type
budgetten enz. Er werden in
vergelijking met voorgaande
jaren ook twee nieuwe hoofd
stukken aan toegevoegd: kind,
verantwoord ouderschap en
kontraceptie en het tweede
huurder worden en zijn. Dit
vademecum kan gratis worden
verkregen door het sturen van
een eenvoudige briefkaart
naar het adres: Edities D.M.
s.c., Cervantesstraat 58 te 1190
Brussel.