De grote en de kleine I Hoe zwart is het geld van Willen is Kunnen Radeis met «Vogels» in Sint-Niklaas Theater Malpertuis etaleerde voortreffelijk tragedie van koning Rchard de derde Toneel te Dendermonde De oast de harde businessman De ijverige discipelen voor wie alle middelen van Leon Vertongen goed zijn om geld te ver- hebben er dus een ge- dienen, zelfs door er zijn nietbaar kijkstuk van beste vriend te willen op gemaakt. Willen is Kun- leggen. Karine Verlee nen heeft het de laatste als echtgenote Stolpaert jaren niet gemakkelijk had het niet gemakke- gehad en interne strub- lijk als de er wild op los In het minuskule toneelzaaltje van het Antikens bracht «Willen is Kunnen» tijdens het voorbije weekend drie keer de komedie in drie bedrijven «Zwart Geld» van de Zomergemse auteur A. Gauthier. Sommigen menen dat het zaaltje niet meer voldoet aan de eisen die momenteel gesteld worden ttimt mits enige opfleuring zou het best nog een tijdje meekunnen. We vinden zelfs dat onze plaatselijke toneelgroepen niet moeten vragen om grotere scènes. Deze intieme zaaltjes geven het liefhebberstoneel een speciale dimensie. Het gegeven sluit aan van vriend des huizes moeder, bij de eigentijdse proble- Remy Stolpaert. Rijcke- Stolpaert komt op ze- matiek en toch is het ge- mans is een beenhouwer kere dag met een win- heel een luchtige kome- die door noest werken nend loterijbriefje voor die gebleven, waarin heel wat zwart geld opzij de dag dat hij voor veel heelwat onverwachte heeft gelegd. Omdat hij geld aan Rijckemans wil wendingen voor de nodi- er geen blijf mee weet verkopen. Op die manier ge verrassingen zorgen, heeft hij het uitgezet op kan die dan zijn zwart Alles draait rond het naam van zijn schoon- geld «wit» maken. Maar zwart geld van Phile- zuster Hilde, maar deze Rijckemans heeft het mon Rijckemans en het denkt dat deze som een geld niet meer en daar- winnend loterijbriefje erfenis is van haar rond draait alles. Het is M f dus een eenvoudig gege- ven met meestal vlotte I ties. Alleen in het derde waarschijnlijk omdat de auteur enige last heeft gehad om een aanvaard baar slot voor het stuk te vinden. Leon Vertongen In het Dendermondse en het Aalsterse, maar ook op nationaal en in ternationaal vlak heeft Leon Vertongen zijn waarde bewezen. De man met de onafscheide lijke sigaar en de steeds prettig tinkelende oog jes is teruggekeerd naar Willen is Kunnen nadat hij er een tijdje van de affiche ,is verdwenen. Hij is en blijft voorals nog een uitstekende re gisseur die zijn stempel kan drukken op de ver richting van een liefheb ber sgezelschap. Niet al leen de komedie ligt hem. Hij kan ook zijn mannetje staan in zwaar op de hand liggende stukken. Zijn invloed was duideiijk te merken aan de montage, het be handelen van de attribu ten, het gepast bezetten van de scène en het vlot te tempo waarin het stuk werd gespeeld Vertongen heeft vast en zeker bijzonder hard gewerkt om deze kreatie in Dendermonde voor het voetlicht te kunnen brengen. Tenslotte moe ten we ermee rekening houden dat het niet belingen elimineerden enkele vaste waarden. Toch is de Dendermond se Toneelkring terug van weggeweest, dat Dendermonde Jean Van houreghem als Sjarelt/e. hei De reaklies mn SjareUje Snoeck (Jean Van Houleghem) s agers upje. (v) zijn soms onberekenbaar, (v) '-WKÊK WMü :%m steeds even gemakkelijk is om met amateurs te werken. Tijdens de repe tities ontbreekt er al ge makkelijk iemand en bo vendien moeten er ette lijke avonden per week, worden opgeofferd. Toch mag hij in het ge val van Willen is Kun nen rekenen op een en- toesiaste schare mede werkers. Auteur André Gau thier, speciaal overgeko men uit het Gentse om dat zijn stuk hier voor de eerste keer werd ge speeld, was bepaald ver heugd over het resul taat. Regisseur en spe lers hebben dan ook zijn bedoelingen met deze komedie volledig door- grond en ze in die zin Dendermonde. De Kon. Toneelgilde «Willen is kunnen» voerde onder grote belangstel- uitgewerkt. ling het stuk «Zwart geld» op (vh) slaande matrone, een hooghartige dame die dan plots een viswijf wordt. Zij kon ons vast charmeren en mits en- was hij trouwens vorig kele stemoefeningen is jaar al met het Dorp der ook zij klaar om voor- Mirakelen. Deze keer taan een vaste plaats te misten we vooral Cle- krijgen in het gezel- ment Leybaert en Marie- schap. Paule Glorie die toch vaste waarden zijn en En dan kwam de Jean, daarom moest beroep Elk toneelgezelschap gedaan worden op enke- heeft iemand in petto die le jongere krachten. We de rol moet spelen van zijn er echter van over- de sjampetter die te veel tuigd dat Clement en drinkt, van de dorpsi- Marie^Paule er de vol- dioot of in dit geval van gende keer opnieuw bij de eerder debiele sla- zullen zijn. Voor Cle- gersjongen. Willen is ment Leybaert ligt er Kunnen heeft Jean Van waarschijnlijk nog een houteghem. Niet alleen regie te wachten ook. heeft hij de onvoorstel- Voor Rik Van Gucht, bare moed om vooraf op een gehaaide routinier, elk gepast of ongepast was de rol van de par- ogenblik toegangskaar- mTns Pn£™0I\J?j0lS; ten,aan '8 snfr<®. "O Marc Waaiers, speelt Peter Derouck, de verijl mans, patron van «De moet op toneel steevast Hilde Iv) Vette Os», een klusje, zorgen dat er af en toe Hij vertolkte hem met de een lachsalvo losbreekt, elan hem eigen Boven dien kan hij bogen op Jean inkarneerde deze een zeer duidelijke taal. keer het eerder debiele een eigenschap waaraan slagershulpje Sjareltje al te dikwijls onacht- Snoeck, Hij beweegt zich zaam wordt voorbij ge- op het toneel alsof hij lopen nooit iets anders heeft Renée Schreyen. niet gedaan en toch staat hij alleen op het toneel nog niet zo héél lang op maar ook in het écht zijn de planken. Snel krijgt eega, werd de eerste hij het publiek op zijn keer voor de leeuwen ge- hand en van zodra Jean worpen als aktrice. Zij het podium opkomt be was vroeger het duivel- gint elke toeschouwer te tje-doet-al van Willen is gniffelen. Heeft hij dan Kunnen. Renée, die dui- geen dragende rol in het delijk haar mannetje stuk, zonder het pig- kan staan, heeft zeer ment dat hij eraan toe- Rik Van Gucht (Filemon Rijkemans) en Jean goed haar streng ge- voegt zou het veel min- teghem (Sjareltje Snoeck). Sjareltje krijgt een sigaar trokken in deze toch der kleur hebben. De fi- Filemon hem nodig heeft voor één of ander duisterT(\a zware rol van Lisette guur van Sjareltje dient (v) Rijckemans. Zij is snel trouwens om de auteur van repliek en kon zo de de mogelijkheid te ge- komische scènes de no- ven enkele verrassende dige schwung bezorgen, wendingen te geven aan Els Van de Wiele speelde het verloop van het schoonzuster Hilde drama. Bruylants. Ze is een aan- Dat doet uiteraard genaam ogende dame niets af aan de verdien- die heelwat in haar mars sten van Jean Van hou- heeft. Met veel branie teghem, die een akteur wist zij haar gebrek aan iS met hart en ziel en die ervaring te verbergen, tevens iedereen op de Misschien nog even op planken meesleurt in de zinsmelodie letten. zijn eigen élan Haar verloofde. Peter De Jan Janssens, vorige Rouck, werd gespeeld keer paraat als straat door een imponerende zanger, zorgde voor de Mark Wauters. Hij geheugenstem en de be- galmt over het toneel en lichting werd verzorgd Els Wtele speelt de halfzuster die uiteindel{ speelt met vuur zijn rol. door Regnier Verdonck de °ntknoPin8 zat zorgen, (v) In het oog houden, die en Jacky Stassijns. Cle- kerel. Staf Burssens kan ment Leybaert grimeer- het toeval werd overge- uyen en de ganse Pr? al tot de «rijpere» spelers de de akteurs tot geloof- laten, werd opgesteld van Willen is Kui gerekend worden. Hij waardige figuren en het door Danny Stassijns Alles samen schilderde een zeer goe- dekor, waarin niets aan met Roger Van Geerter- een gave realisatie. Op uitnodiging van De Spiegel uit Beveren en Den Eglantier uit Sint-Niklaas zal de stadsschouw burg vanavond wellicht goed vollopen voor het optreden van het gezelschap Radeis-Internatio- naal, waarmee in de reeks van interessante theater- produkties voor een tweede maal Vlaams talent (na Jan Decleir met zijn «Tijger en andere verhalen») aan bod komt. In een vorige editie hebben we reeds gemeld hoe Radeis is ontstaan en op vrij korte tijd is uitgegroeid tot België's beste exportartikel op menig internationaal podium. In deze bijdrage iets meer over het stuk zelf. Radeis toert in het land rond met «Ik wist niet dat Engeland zo mooi was» en met «Vogels». Voor Sint-Niklaas is de keuze op laatstgenoemd stuk gevallen. Oostvlaams provinciaal festival voor amateurtoneel Door het Provinciebestuur van Oost-Vlaanderen wordt van 12 februari tot 13 maart een «Provinciaal Festival voor Amateurtoneel» georganizeer dZes Oostvlaamse amateurtoneelgezelschappen, geklas seerd in eerste of in tweede kategorie van de provin ciale klasseringstomooien, hebben ingeschreven voor deelname. Onder hen «De Schakel» van «Doods kopvlinder» van Frans Cools en «De Catharinisten» eveneens uit Aalst die op 12 maart «Liefde half om half» van Alan Ayckboum spelen. De voorstellingen hebben plaats in de zaal Palace, Markt 32 te Deinze telkens om 20.00 uur. Ze zijn gratis toegankelijk voor het pubhek. Er moet wel een reservatierecht worden betaald van 30 fr. Plaatsen kunnen gereserveerd worden bij de Kultu- rele Publikaties en Aktiviteiten, Bisdomplein 3 te Gent ofwel bij de Kulturele Dienst (zelfde adres) of in de zaal Palace, Markt 32, te Deinze. Theater Radeis is zowat het enige Vlaams theater dat aansluiting vindt bij het nieuwe van improvisatie vertrekkende, beeldende teater zoals dat de jongste jaren zo druk beoefend wordt door zeer uiteenlo pende theaters overal ter wereld (bijvoorbeeld het Théatre de l'Arbre en Car rousel), Dat beeldende thea ter heeft nog wel vage kon- nekties met de klassieke mime maar heeft de wat versleten mimetaal (die hoofdzakelijk steunt op imitatie en suggestie) ver vangen door een nieuwe kunsttaal, een Esperanto als het ware, eklektisch sa mengesteld uit- theatrale, mimische, koreografische, filmische en plastische ele menten. Het imiteert noch suggereert de realiteit, het stelt er een andere tegen over. «Vogels» In het stuk «Vogels» zit een dramatische eenheid. De opeenvolgende situatie schetsen vormen een mini- verhaal met een moralize- rende ondergrond De mens wil, zoals een vogel, wel eens van het nest vlie gen, maar hij komt steeds weer terug naar de zeker heden van zijn hok, ook al is dat hok een gevangenis en moet hij er de hand van zijn meester steeds weer (met eieren) vullen. In zijn kooi kan hij met meer fan tasie luchtkastelen bou wen, terwijl zijn vlucht door de vrije ruimte toch telkens weer eindigt op een kater. Beter eten uit de hand van zijn baasje dan vogelvrij in de lucht als schietschijf voor de jagers. De waanzin van dit leven brengt .hem zover dat hij de harde werkelijkheid die hij niet aankan vervangt door een afkooksel, een illusie van vrijheid. De mens be hangt zijn gevangenismu ren met souvenirs, kleurrij ke schilderijen en verge zichten. Onze gevangenis is een luxekooi. Radeis maakt hier zonder woorden theater dat boek delen spreekt. De voorstel ling vanavond begint om 20u30 en leden betalen 165 frank, niet-leden 180 frank. De voorstelling van Radeis is de voorlaatste in de reeks. In februari staat een opvoering van «De dans van de bultenaar» door Jozef van den Berg op de agenda. Van den Berg is een alom gevierd artiest die vorig jaar al in De Spiegel te gast was met zijn «Moeke en de dwaas». Grote bijval toen en voor zijn «Bulte naar...» liggen de verwach tingen in dezelfde lijn. Voor informatie kan men alvast terecht in De Spiegel op het telefoonnummer 77544 a4 L.VB. ken, slaagde er in zijn per sonage tussen het publiek te brengen. Als meervoudi ge moordenaar knipoogde hij steeds naar de kijkers zodat deze op een prettige manier bij zijn snode plan nen betrokken werden. Maar ook zij werden bij de neus genomen. Richard, weerzinwekkend gemeen, het iedereen drinken. Het pubüek bleef lachen met zijn streken zolang zij zelf niet voor schut gezet werden. Graaf van Buckingham, Herman Verschelden, zijn tegenspeler, de peinzende rechterhand van Richard, deed het ietsje kalmer aan maar daarom niet minder Op aanraden van Netwerk vertolkte theater Mal pertuis Tielt de klassieker Richard HI in een regie van Jo Gevers. Voor wie Shakespear geen onbeken de is weet dat deze auteur een voorliefde had om in zijn toneelwerken sensationele scènes te brengen (o.a. heksen, geesten, straattwisten). Bij Richard III gooit hij het een hem wil kelderen, niet echter over een andere boeg ten onrechte trouwens. Zo en zet in met een dramati- stelt hij weer alles in het sche monoloog van het werk om zijn huidige posi- hoofdpersonage. De mis- tie te handhaven. Maar het vormde, gespleten geest be- verzet rukt langs alle kan- vindt zich alleen in de stra- ten op. Het wordt zo erg ten van Londen. Vol zelf- trouwens dat hij tenonder- vertrouwen legt hij de toe- gaat aan zijn eigen wan- hoorders uit welke boosaar- trouwen en uiteindelijk dige plannen hij heeft en sterft op het slagveld, hoe hij deze wil realiseren. Het ganse Malpertuisgezel- Ambitieus als hij is pro- schap presenteerde hoog- beert hij de kroon van zijn staand toneel, broer over te nemen, maar Richard HI, Eddy Vereyc- dit is geen makkelijke op- dracht. Daarvoor moet hij minstens 6 mensen liquide ren. Zonder skrupules zet hij zijn trawanten aan dit werkje voor hem op te knappen. Enkele staaltjes van zijn kunnen: George, hertog van Claren ce wordt met een mes ge dood en op de koop toe in een wijnvat gezwierd. De prinsjes van Wales, voorlopig gelogeerd in de Tower, brengt hij op het gepaste ogenblik naar de andere wereld. Dit lijstje werd voortdurend aangevuld en zo de weg naar de troon gezuiverd. Als de kust dan uiteindelijk volledig veilig is ensceneert hij zijn eigen kroning. Nu zou hij gelukkig moeten zijn, en heel even is hij dat ook, maar dan komen er als koning weer andere kop zorgen. Hij krijgt achtervolgings- Sint-Gillis-Waas. In regie van Raymond Schrijvers voerde waanzin, denkt dat ieder- met slagroom(Iv) geapprecieerd De andere vertolker) gen evenmin in de k laten worden en verf een welgemeende bra Kortom, een stuk, waar elke spel in een spel w£ door werd een ver dingseffekt bereikt) enerzijds het real» minderde, anderzijd onrealistisch rituele) dialektische karakt het stuk vergrootte. Zeker iets waar ieder) wel simpele toneell ber als oude rat in iets aan gehad heeft.! de oud-KU op «Ad 20 - 21.1.1983 - De Voorpost

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1983 | | pagina 20