*Jnieke retrospektieve
kndré Bogaert in Lokeren
Sint-Niklase
akademie neemt
afscheid van
voorzitter
Theo Bosteels
Nog enkele plaatsen voor
Gospelkoncert
Volkskundige Renaat Vander Linden
opende Herdersemse Expo
Jean-Pierre
De Loore
alerij De Vuyst, tot 7 februari
kerse kiné-klub opent 1983 met
engoede «Coup de Torchon» van grootmeester Tavernier
Jean-Pierre Deloore
in Galerij Palet
De Voorpost - 21.1.1983 - 23
jalerij De Vuyst te Lokeren had op zaterdag 15 noodlot van de steeds opge-
Bjj uari onder grote belangstelling de vooropening jaagde Jood. De hoofdtoon
mbt ets van de schilderijententoonstelling «Veertig 18 donker roodachtig bruin,
cho r André Bogaert». In aanwezigheid van volks- e°kele maal valt een
nerttegenwoordiger Anthuenis en bestendig af ge- JH!^eUr?e
rdigde Etienne De Cuyper werd de tentoonstel- is dan teïnige
n ingeleid door Karei Poma, gemeenschapsmi- dering
Ook al kwam, wegens omstandigheden, allerhande, het «Jubileumboek»
(nog) niet klaar en kon het dan evenmin gepresenteerd nog verspreid worden,
toch werd de opening van de tentoonstelling «200 jaar Koninklijke Harmo
nie» verleden vrijdag in het Parochiaal Centrum te Herdersem een voltreffer
roggen aan de voeten.Alle- van formaat.
maal heel echt en realis- Dorpsraad, harmonie en huldekomitee 200 hadden inderdaad broederlijk hun
krachten vereend om tot een manifestatie te komen die ver boven het
alledaagse uitsteeg.
zie
ter van kuituur. Zijn figuren zijn simpele
4 mannen-met-de-pet. Het
voor gpbimkt taj diverse 2ijn havenarbeiders of
materialen che hu verza- ot
melt uit bedry ven die. te- wat vertier zoeken van lich-
te zeden en prostituees, het
zijn ook vissers die terug
keren van hun werk met
reusachtige kabeljauwen in
de hand of met een berg
-it tfcré Bogaert is een ras-
1 z^te Zeienaar Hij werd 'er
ie bjoren in 1920. Van 1945
50 studeerde hij aan de
""hfciemie van Dendermon-
Daar won hij de gouden
laille voor stilleven. Van
tot '56 was hij leerling
het Hoger Instituut
i°% Schone Kunsten te
mifwerpen. Nadien stu-
un^rde hij nog bij Floris
pijpers. Verschillende prij-
)rïty heeft hij behaald: in
i de prijs Laurent
in 1956 de prijs
moeten sluiten. Zo zien wij
nu assemblages met schiet
spoelen uit de weefgetou
wen, kammen uit de hekel
machines enz. In 1976 ver
laat hij deze assemblage
kunst en gaat hij weer
schilderen. Nu zijn het
weer landschappen, die
toch geen getrouwe weer
gave van de werkelijkheid
zijn. Zijn boomstammen
gemeester Camille b.v. zijn soms driemaal zo
remans. In 1953, '54 en dik als de natuurlijke. Zo
L iiwerd hij laureaat van de komt hij tot een heel nieu-
tisch geschilderd.
Het werk van Kurt Peiser is
lang in de vergeethoek ge
bleven. Het is dus een grote
verdienste van galerij De
Vuyst dat men deze
meesterwerken weer in de
openbaarheid heeft ge
bracht.
Beide tentoonstellingen
blijven open tot 7 februri.
Alle dagen van 10 tot 12
uur en van 14 tot 19 uur.
En zoals naar gewoonte ge
sloten op dinsdag.
Jean VAN DEN HENDE
L' eterschapsbeurs van
fiè In 1958 verkreeg
le beurs van de Unesco,
werd vermeld bij de
lensprijs, de Olivetti-
eu de prijs van Jonge
r>8 jische Schilderkunst.
[^^1965 behaalde hijf voor
tweede keer de Ollvetti-
B. Ondertussen organi-
laTrde hij verschillende in-
ït. duele tentoonstellingen
Jelgië en in het buiten-
werf. Te Antwerpen (o.m.
ïrij Accent en Hessen-
rd |s), Brussel (Paleis voor
Aj^one Kunsten en Galerij
olij Zodiaque), Rotterdam,
(Foncke), Leuven,
jjjgl-Niklaas en Ronse. Bo-
rt woont thans nog alijd
Sele in de A. Van der
ren8traat.
ens de oorlog, hij was
V2fa pas twintig jaar ge-
den, hield hij zich
uil als werk weigeraar,
het platteland. Daar terzelfdertijd
hij de schoonheid van
natuur leren kennen,
r is hij begonnen met
veje schilderen van impres-
,lai istische landschappen,
an( een prachtig koloriet.
„jlaan ging hij over naar
Na die
Tijdens de nieuwjaarsreceptie van de Sint-Niklase kig en op haar plaats te
vulfen de ruime zaaM^dè Akademie voor Schone Kunsten nam direkteur zijn. Het is moeilijk om te
Galerij De Vuyst. Op die
tentoonstelling kan ingete
kend worden op de kunst-
we visie op het landschap.
Ook de houten beelden die
hij vroeger skulpteerde zijn
verwerkt in zijn nieuwe
schilderijen.
Al die genres die André Bo
gaert in de loop van de laat
ste veertig jaar heeft beoe
fend vind je nu in deze ten
toonstelling. Een honderd
tal werken, vanaf zijn
De opkomst was bemoedi- welkomde de
gend met naast af gevaar- en leidde feestredenaar lie.
digden van zowat alle Her- Renaat vander Linden, lid
dersemse verenigingen van de Koninklijke Kom-
burgemeester in spe Ray- missie voor Volkskundigen
mond Uyttersprot, schepen en voorzitter van de Ko-
Anny De Maght, ere-sche- ninklijke Bond van Oost
pen Marcel De Bisschop, vlaamse volkskundigen in.
gewezen burgemeester An- Zulks uitgerekend op enke-
toon Muylaert en pastoor le passen van het geboorte-
Mussche. huis van Herdersems meest
Voorzitter van de dorps- beroemde zoon Alfons De
raad Louis Lockefeer ver- Cock, stichter van de we-
tenschappelijke folklore in
Vlaanderen. Renaat vander
Linden was trouwens reeds
vroeger in andere omstan
digheden te gast te Her
dersem.
In de naam van de feestvie
rende koninklijke harmo
nie ziet spreker enerzijds de
«concordia»de éénheid van
de harten, de eendracht, en
anderzijds het «docere», het
verder overleven, verder le
ren, overbrengen, van het
kultureel erfgoed.
Spreker memoreerde de
sfeer van liefst twee eeuwen
als het overbrengen van
kultuurschatten op de ko
mende generatie laat van
der Linden, enthousiast en
bezielend, deze tentoonstel
ling ervaren als enerzijds
een huldeblijk aan de tallo
ze voorzaten maar tevens
als een momentopname met
blik gericht op de toekomst
van deze dynamische maat
schappij die de loop der eeu
wen heeft getrotseerd mede
door toepassing van haar
eigen motto «Concordia et
Docilitas».
De lange lijst prominenten
die in de loop der tijden het
leven van de harmonie heb
ben medebepaald ervaart
Renaat vander Linden als
individualiteiten psycholi-
gisch doch als gezamenlij
ke steunpilaren sociolo
gisch.
Het «keizerlijke» Herder
sem en in 't biezonder de
harmonie ziet hij als de be-
zorgster van geluk (Felix...
Timmermans), als de aam-
terug en zag in al wat hier brengster van materieel en
Karei Mechiels met een boeiende toespraak af- weten of dit werkelijk zo is, de loop van het
scheid van de voorzitter van de kommissie van de spreekt zy haar otQQT, „QT, Hnhhoi» o»».
!- akademie Theo Bosteels, die elf jar deze funkie met uit.
mar riipnnr. wrnipn
in de ruime feestzaal was
tentoongesteld getuigen
van een groots verleden, re
likwieën van vroegere
heuglijke gebeurtenissen
staan van deze dubbele eeu-
welinge, bestaan uitge-
aviiU vvuiucil uu UC auilol' aaouoimu aucv uuorocio, ui« JWA uo&b iuiin»,
monografie André Bogaert, bekleedde. Tegelijkertijd namen enkele leden van i®fL„ £2 smeerd over zowat acht ge- laert, ex-burgemeester van
JJ zij een boek en een plant. Ho iromoonto wan monna- ste
door Henri Van Daele, met deze kommissie afscheid en werden een viertal Vgra Neels of mevrouw
leraren- di® meer dan twintig jaar in de akademie Mechiels, «zit» al 24 jaar m
De Cuyper. Deze monogra
fie verschijnt in het najaar,
de prijs van de gewone uit
gave bedraagt 1.500 fr.
lesgeven, in de bloemetjes gezet.
De eerste van dit viertal is scepter over verschillende
Georg Staes, sinds 22 jaar ateliers, tot hij uiteindelijk
leraar monumentale en toe- daar terechtkwam waar hij
gepaste kunst. Het atelier zich het meeste thuisvoelt:
Kurt Peiser
In de bovenzaal van dezelf- van de heer Staes is het als leraar tekenen en schil
de galerij De Vuyst heeft enige in België dat zijn pro- deren in de finaliteit. Zelf
de akademie.
Haar atelier, dat officieel
«modetekenen» heet, is om
gevormd tot een soort alter
natieve tekenkursus. Een
tekenkursus voor schilders
waarbij ook materialen als
pastel en akwarel worden
neraties, als mijlpalen wa
ren in haar geschiedenis.
Zoals de Duitse pedagoog
Willmann de opvoeding zag
geestelijk goed (St.-Ni-
klaas, Claes. Ernest), als
de werkelijke humanisten
ijverend voor meer en bete
re menselijkheid steeds ex
celsior, hoger op.
Voorzitter van het Hulde
komitee 200 An toon Muy-
de gemeente van meivis-
koppen waar folklore nog
realiteit is en waar jaren
lang reeds volgehouden in
spanningen worden ge
daan om oude folkloristi
sche spelen, gebruiken en
geplogenheden in ere te
herstellen, dankte de
geachte spreker die Herder
sem een zo goed hart toe
draagt dat hij zijn werk
zaamheden even onderbrak
om naar deze tentoonstel
ling te komen.
Voorzitter van de harmo
nie, Gustaaf Lambrecht,
ziet deze festiviteit als een
merkwaardige manifestatie
in de lange reeks festivitei
ten van de jubileumjaren en
heeft dankwoorden over
voor ieder die zich op om
het even welk vlak verdien
stelijk maakte bij deze, of
vroegere realisaties. Re
naat vander Linden harf
daarenboven voor Herder
sem nog een supplementai
re taak. Eens begon hij aan
opzoekingswerk in verband
met het ontstaan van het
hedendaags fenomeen «ma-
joret». Verdere opzoekings-
werken laat hij nu echter
liever aan Herdersem, toch
een «majorettendorp» over.
De fles Faluintjesgenever
brengt hem dan thuis wel
weer in de ware stemming
uit de tijd van toen.
Na de gebruikelijke drink
volgde dan een rondgang
door de tentoonstelling. Tf
veel om te vernoemen er
alles, o.m. door archivarif
Willem Willems, keurig ge
presenteerd. Trofeën, be
kers, medailles, foto's, pro
gramma's, affiches, beel
den, vlaggen, dokumentei
die de geschiedenis van de
ze harmonie tastbaar voor
stellen. «Levenssymfoni
van twee eeuwen Herder
semse harmonie»
LI
een tweede jekten in de praktijk schilder voelt hij zich daar toegelaten Op dit gebied
even merkwaardige ten- brengt. Het kleine lokaal als een vis in het water heeft zij heel wat gepres-
toonstelling plaats. Daar waar hij in de beginjaren de Toch heeft hij nooit gepro- teerd, en ook zij verdiende
zijn een veertigtal werken beschikking over had werd testeerd wanneer hij naar dus 'haar boek en haar
verzameld van een reeds dan ook al vlug te klein,
lang overleden kunstschil- Later kreeg hij een grotere
der Kurt Peiser was een zaal en de kans om met zijn licht schoon en de verde-
Duitser van Joodse af- projekten tot in de gangen ling prachtig. Zijn leerlin-
komst, maar hij leefde en te komen. Zo komt men gen behaalden al vele rege-
n e nlange autodidaktiek is werkte in Antwerpen. Hij doorheen gans de akademie
studeren, werd geboren in 1887. Tij- monumentale kunst van
dens de oorlog leefde hij het atelier van Georg Staes
natuurlijk ondergedoken tegen.
een ander atelier werd ver-
plaatst: overal vond hij het leden van de
stuurscommissie verlaten
de gelederen. Allereerst de
heer Van Den Berghe, die
nt° t in Dendermonde en
;un r aan de akademie te
'rla] werpen. Het laatste ge-
Arde met de hulp van
st8childer Saverijs. Se-
[de zijn «ondergedoken
1 heeft hij zich steeds
»id blijven voelen door
latuur. In 1967 gaat hij
Ln(j 'beeldhouwen. Zo maakt
een groep, van zeven
ten met vijftoppige be-
aing. Ze zijn circa 2,50
iize 100& en staan op een rij
gelijke afstand van el-
geplaatst.
,.1960 schakelt hij over
de assemblage. Daar-
e4-
ringsmedailles, gouden en noojt
en gelukkig is hij aan de Deze leraar is het levend ontving hij
hel van de vemietigings- bewijs van de onzinnigheid
kampen kunnen ontsnap- van eerprogramma's in het
pen. Ook zijn schilderwer- kunstonderwijs; hij past ze
ken heeft hij tijdens die pe- dan ook op uiterst elasti-
riode moeten wegstoppen, sche wijze toe.
want ook voor Joodse Hij bezit géén pedagogisch
meesterwerken kenden de getuigschrift, maar toch is
nazi's geen genade. Kurt hij de pedagoog bij uitstek.
Peiser beweegt zich voorna- Voor zijn niet aflatende in-
melijk in twee omgevingen: zet ontving hij van de aka
demie een bo
werpen en het visserijleven stadsbestuur een plant,
te Oostende. In het koloriet Hubert De Volder is de
van zijn werken zien we iets tweede in het rijtje. Deze
van het sombere, van het zwijgzame man zwaaide de
zilveren.
Omdat ook hij er al 22
dienstjaren opzitten heeft.
vergadering of
de akade
mie een boek en van het
stadsbestuur een plant.
De derde in het rijtje is E
trijs Van Den Broucke. De-
een vernissage miste;
dank daarvoor werd hem
een boek overhandigd van
wege de akademie en een
plant van het stadsbestuur.
En ook de heer Van Garsse,
die sinds méér dan 40 jaar
het wel en wee van de aka-
ze ondoorgrondelijke dame demje volgt, ook hij ont-
geeft figuurtekenen, en ving de gebruikelijke ge-
haar leerlingen, die haar schenken.
zeer toegenegen zijn, beha- Voorzitter Theo Bosteels
len uitstekende resultaten, huldigde de opvatting dat Aalst. Tweehonderd jaar muziek te Herdersem. Een tentoonstelling die de talrijke
t - - Vroeger leidde zij een om kunst te bedrijven men toeschouwers boeide, (per)
de havenbuurten van Ant- demie een boek en van het jeugdatelier, later gaf zij bepaalde vakkennis
les in het lager sekundair moet bezitten. Als meubel-
m,aar P88 nu. in het atelier maker apprecieerde hij had gezegd, waarna de ver
naast het ambachtelijke gadering zich aan het wa-
óók het schone. Theo Bos- feleten wijdde. Nog later op
tekenen naar model,
schijnt zij werkelijk geluk-
ot and Tavernier staat sedert et-
mi# jaren garant voor goede
Ik denk hier o a. aan «Le
unj#t lassassin-, -line semaine
■cancts» en «L'horloger de
l-Paul" (een overrompelend
enkele jaren geleden in de f1 >j„
rae Kiné klub) Met «Coup de Jean-Pierre Marielle, bitsige ambi- om kort te stellen dat het een
deze Franse tieuze echtgenote Stéphane Au- hoogstaande kwaliteitsfilm is die
teels is inmiddels over de de avond
tachtig, tijd dus om van
zijn voorzitterschap af
scheid te nemen. De akade
mie en het stadsbestuur
hebben samen besloten,
hem de titel van erevoorzit-
meester opnieuw een «Coup
■ait'e- af... reden genoeg dus
kiné-klub «Variétés» om deze
uil te kiezen om de echte
itiebbers een uitstekend
toe te wensen!
klein koloniaal stadje in 1936.
«macht- wordt er vertegen-
JtSfld door de politiecommissa-
8 tóen Cordier (Philippe Noiret).
«r die ogenschijnlijk een
telmg lijkt vecht zijn persoon-
oortog met zijn vrouw Hugette
"^hane Audran), zijn maïtresse
(Isabella Hupperi) en een
We schoonbroer Nono (de
Jtol van «Ie rocker frangais»
Mitchell) Verder komen er
,<le plaatselijke schurken aan
waarvan de meeste als pooi-
ditjten de kost komen in een tijd
wereld met rasse schreden
tótog nadertGeweldadige
•torfde scènes wisselen el-
to tegen de pittoreske en
"'.e achtergrond van Zwart-
•Coup de Torchon» is vrij-
Wledig opgenomen in Sene-
rartwat Tavernier als de meest
fjjto lokatie koos voor zijn afe-
met menselijke wreedhe-
r#cóme, bitterheid, frustra-
oj^wraak en ^aat «Coup de
betekent ongetwijfeld de
«terugkeer naar de «Franse
fsfilm- met vakmanschap
bovenste plank. Tavernier
c de me zelf twee jaar geleden
rauf# tel 8* Internationaal Film
van Gent waar deze film
lanlByt s,ond voor de ope-
Wal# dat hij er ongeveer zes
droomde om deze film te
maar da' ®r allerlei juri-
komplikaties omwille van de
spot. het cynisme en de
dtfn die hij wou vizuallzeren,
*pi#kt vermoeilijkten. Toch
^3 ™j door zijn doorzettingsver-
ati l06*6 ware donderslag op
.nL?9 soterm te krijgen, want
®#d men moet tegen een
«#cte opdoffer kunnen om dit
?st«al dokument te verwerken!
Pde Torchon» Is een film die
teHjlk kan omschrijven, die
IJ® ie In feite als een echte
belevenis, een ervaring. Op een dran en bourgeois Guy Marchand door iedereen zou moeten gezien ter toe kennen. Ook hem
perfekt gemonteerde manier, met (een uitstekende rolbezetting dus), worden en dat kan op zaterdag 22 werd een boek en een plaat
funktionele en opdringerige mu- slaat Tavernier het publiek om de januari om 22.15 u maandag 24 overhandigd
ziek. met unieke kadrages en voor- oren en blijft de nasuddenng lang januari en dinsdag 25 januari om De laatste van wie riirek
al aan uitslekende vertolking van doorwerken Over deze film kan 20 u in de Lokerie kiné-klob Va- tarn MmwS,
Philippe Noiret en «hoertje» Isa- men bladzijden uitwijden maar het riétés, Zand te Lokeren meumeis
belle JHuppert, koloniale pooier is voornamelijk en verdienstelijk Durf je de uitdaging van dit bikkel
hard humane epos aannemen?
Mare Bussens
de nieuwe
schepen het woord. An
thuenis schetste zijn beleid
voor de komende jaren, een
beleid van zuinigheid op de
kwantiteit, niet op de kwa
liteit. Ook acht hij het be
langrijk dat nog méér men
sen zich bewust worden van
de uitzonderlijke kwaliteit
van deze school. De invloed
afscheid van
moest nemen was voorma- op de kiinst in het Waas-
hg schepen René De Winne. land zal men pas binnen
Dendermonde
Op zondag 23 januari organiseert Honky Tonk een derde Gospelkoncert
in de basiliek van de Sint-Pieters- en Paulusabdij te Dendermonde. Om
19 uur zingt Janice King (USA) en haar koncert wordt afgewisseld met
een optreden van The Jeggpap N O. Jazzband, waarin vooral de vocals
van Norbert De Taye van belang zullen zijn.
De toegangsprijzen voor dit uitzonderlijk koncert bedragen 250 fr en
150 fr voor studenten en jongelui minder dan 21.
Over Jeggpap moeten we niet meer uitweiden. Janice King is ook al geen
onbekende meer. Wij leerden haar kennen op de eerste jazzboot en ze
verraste ons met haar prachtige stem en haar innige vertolking van ons
meestal bekende melodieën. Sommigen vergelijken haar zelfs met Bessie
Smith.
Het wordt een uniek koncert dat in het kader van de Abdijkerk volledig
tot zijn recht zal komen.
De laatste van drie socialis
tische schepenen van on
derwijs. De eerste was Pros
Matthys die een nieuwe im
puls gaf. de tweede Freddy
Willockx die het dynami
sche beleid verderzette. De
Jean-Pierre Deloore is vier- Esse en Geraardsbergen.
endertig en bracht zijn Na drie jaar komt Jean-
jeugd door in Oudenaarde- Pierre terug onder eigen
Nederename. Sedert acht mensen met de verdere evo-
jaar reeds woont hij in Ho- lutie van zijn glooiende ver-
rebeke in een zachte plooi gezichten. Ze zijn zacht en
van de Vlaamse Ardennen, weemoedig als de lamste
de streek waarvan hij naar zelf en als zijn streek,
ljv mviueu houdt en die voor zijn schil- die hij laat zien in de stilte
2 500 ^rhneen deriien 6011 onuitputtelijke van de morgenmist en in de
bron van inspiratie is. gloed van een ondergaande
Pas eind 1976 greep Jean- avondzon. Expressief qua
Pierre Deloore naar het kleurengebruik en in een
penseel. Tevoren had zijn sterk verfijnde techniek
artistieke aktiviteit zich be- neergeborsteld, kan men
perkt tot potloodkrabbels in niet vermoeden dat men
schoolschriften. Al spoedig hier voor het werk van een
meeste van nen een xomoi- verscheen m het open- autodidakt staat. Dit geldt
nafie vertegenwoordigen met zijn werken, die zeker als men de surrealis-
hij aan de mening van het tische doeken van Deloore
tien tot twintig jaar ten vol
le voelen.
Wat de 78 leraren betreft
mag men stellen dat de
meeste van hen een kombi-
van artistieke begaafdheid
derde dan René De Winne, en niet-gediplomeerde pe- T
met wie het prettig samen- daffotriscKkwahteiten. kunstmnmendpubhek wou bekijkt. Hier vermoedt men
werken was. Hij heeft zich
dagogische kwaliteiten.
Een geheim (en een ver-
toetsen. Dit was februari diep verlangen "aar een be-
altijd to demokratiach dienste) van direkteur Me- 19I? KeWa?mOIï H? tere wereld' naar
T. T werd een denderend suk- der, mooier leven. Het is
chiels is dat hij in de wetge- ges. Gesterkt door deze vlot- een positief surrealisme.
Érroepstentoonstellingen in enkele geslaagde por-
Leupegem,
Sint-Lievens- tretten.
gelijk opgesteld, en mist
geen enkele vergadering, ving toch telkens achter- uooraeze vioi- een positief surrealisme,
Sok hem werd hel klassit ^SfrtjïonS^ om mïn- SoSüS'Ho°4ete" ,fbrekende kritiek
kepboek en de p'ant over- r„^emaar Oudenaarde, Volkegem en Vermelden we tenslotte nog
Dan verwelkomde Karei
Mechiels de nieuwe sche
pen Daan Anthuenis. Hij
bestempelde hem als een ar
tiest (want dichter), de eer
ste artiest misschien in de
Sint-Niklase politiek, en
een filosoof. Het kultuurbe-
leid is hem natuurlijk nog
vertrouwd van in de tijd
toen hij de funktie van kui
tuurattaché vervulde.
Lokeren. Het Lokerse NCMV bestuur huldigde sekretaris Theo De Meyer die schepen
van middenstand werd te Lokeren. (md)
Rijksinspekteur René
Smits nam nu het woord en
kaatste de bal terug naar de
vorige spreker. Het is ook
reeds twintig jaar dat Karei
Meohiels de stedelijke aka
demie voor schone kunsten
leidt. In die tijd is hij erin
geslaagd van deze school de
grootste in haar soort van
België te maken. De stren
ge discipline en het vroege
verantwoordelij kheidsbesef
die hem steeds hebben ge
kenmerkt droegen daartoe
zeker bij.
Op zijn beurt ontving hij nu
een boek.
Burgemeester De Vidts
sprak nog een woordje,
daarbij beamend wat direk
teur Mechiels reeds eerder
aan te kunnen stellen.
Binnenkort worden negen
nieuwe klassen aan de
Boonhemstraat in gebruik
genomen door de snelgroei
ende schoolgemeenschap.
In de hoop dat deze dan
over voldoende plaats be
schikt!
Met deze uiteenzetting (en
met een drankje) werd de
vergadering besloten.
Een blik in het tentoonstel
lingsprogramma voor dit
jaar leert ons het volgende:
Bouwkunde en binnen
huisinrichting, van 25/2 tot
18/3/1983. In de Bank
Brussel Lambert.
Paul De Vylder, Koen
Müller en André Roelant,
van 4 tot 18/9/83 in het
stedelijk museum.
Fotografie, nationale
tentoonstelling, van 25/9
tot 23/10/83 in het stedelijk
museum.
Els DUCHESNE
Kunstgalerij PALET
Fr. Courtensstr., 33
Fr.
9330 DENDERMONDE
Tel. 052/21.46.10
UITNODIGING
Kunstschilder
van 21 januari '83
tot 2 februari '83
Alle werkdagen van 9 u. tot 19 u
Zondag: van 14.30 u. tot 19 u.
