Er zijn zo
van die dagen...
In de Lokerse wandelgangen
J.M. Pfaff,
de derde dimensie
meubelen
MAROB
1* Nationale
26 - 21.1.1983 - De Voorpost
VOETBAL
Qois Geeraerts:
«Reklome voor wedstrijd tegen Standard!»
Qois noemde de overwinning het resultaat van een
uitstekende globale prestatie. «Het is zo moeilijk om
na deze zege namen voorop te schuiven alhoewel De
Bree, Vervoort en Van Poucke dat toch even verdie
nen. Hoogenboom ging wel in de fout bij twee
doelpunten maar bij Lokeren was de afwezigheid van
Gudjohnsen duidelijk voelbaar. Deze overwinning is
een uitstekende publiciteit voor onze wedstrijd zater
dag tegen Standard».
Patrick Vervoort: «Deze week word ik 18»
De jeugdige Vervoort werd door zijn makkers uit
bundig gefeliciteerd voor zijn verrichting. Hijzelf
bleef eerder bescheiden en had niet verwacht dat Van
der Gijp steevast op rechts zou blijven.
Frank Hollet: «Zeker niet verwacht!»
Frank Nollet, vroeger nog bij Sporting, zou voor de
wedstrijd willen tekenen hebben voor één punt. «De
doelmannen hebben de uitslag bepaald. Bob Hoogen
boom blunderde een paar maal terwijl Nico De Bree
ons, vooral in de eerste helft, overeind hield.»
Nico De Bree: «Wel schrik na het doelpunt
van Van der Gijp»
Nico was zowat de held van de wedstrijd. «Toen
Van der Gijp de stand op 1-2 bracht was ik even
ongerust. Ik dacht aan zijn drie bommen tegen Stan
dard. Maar het zelfvertrouwen groeide toen ik die
vrijschop van René Verheyen uit de bovenhoek kon
halen. Voor ons een mooie start van het nieuwe jaar
en dat hopen we tegen Standard te bevestigen.»
Robert Waseige: «Morele veer gebroken na 0-2»
De Lokerse trainer was van oordeel dat de twee
vroege Beerschottreffers Sporting moreel geknakt
hebben. «Nochtans kreeg ik weer hoop na dat tegen
doelpunt. Maar Beerschot bleef gekoncentreerd spe
len en had duidelijk meer motivatie. Ik had de spelers
nochtans gewaarschuwd.»
Rony Somers: «Ons hoofddoel blijft Europees
spelen»
Rony Somers vond het wel jammer van de twee
verloren punten maar wilde zeker niet dramatiseren.
«Beerschot was naar hier gekomen voor een punt. Ze
kregen door de vroege doelpunten direkt vat op de
wedstrijd. Toch mogen we het hoofd niet laten han
gen, dat is nu eenmaal voetbal. Hoofdzaak blijft voor
ons de ambitie Europees te spelen. En daarvoor
blijven we nog op twee fronten in de running.»
René Van der Gijp: «Wie is Vervoort?»
René is steeds voor een grap bereid en vroeg, langs
zijn neus weg, wie Vervoort eigenlijk was. «Die
jongen kon me natuurlijk schaduwen omdat ik teveel
op mijn hoek moest blijven. Zodoende kreeg ik minder
ballen aangespeeld. Maar kom, een mindere dag
maakt nog geen ongelukkig jaar.»
Raymond Mommens: «Gekwetst op een
ongelegen ogenblik»
Raymond mag terugblikken op een voortreffelijke
eerste helft. Een bevestiging van zijn prestatie tegen
Standard. «Juist nu ik weer de grote forme te pakken
had speelt deze kwetsuur me parten. Ik wilde Van
Cauter aanspelen met een lange voorzet toen ik die
stekende pijn ondervond. Beerschot speelde vandaag
een uitstekende wedstrijd. Bij ons ontbraken de
kracht en het karakter om terug te slaan.»
Andre
SC Lokeren-Beerschot 1-3
De tegenstelling was schrijnend groot. Het
Sportinghuishouden verleden week in euforie na de
knaller tegen Standard; nu in zak en as na de
hutsepot tegen Beerschot. Inderdaad, wat Sporting
presenteerde zondag leek soms op hutsepot maar
dan geen waar je duimen en vingers van aflikt. En
hij zal waarschijnlijk nog een tijdje op de maag
blijven liggen. Niet alleen de eerste kompetitiene
derlaag aan huis maar ook de boekingen en de
kwetsuren.
SC Lokeren-Beerschot 1-3. Van der Gijp besluit een solonammertje met het enige doelpunt van Lokeren. (dm)
Na twaalf minuten stond
open en bloot 0-2 op het
bord. De laatkomers konden
het amper geloven maar
aan het gejuich van de dan
sende paarswitte spionkop
konden ze wel merken dat
het bittere waarheid was.
Eerst had Rony Van Poucke
een splijtende voorzet van
Dirk Goossens voorbij een
totaal bewegingsloze Bob
Hoogenboom geschoten.
Sporting had geen tijd om
van die opdoffer te beko
men. Een hakje van virtuoos
Goossens naar Nollet die
Van Poucke aan het kanon
bracht. Rony viseerde het
been van de uitgekomen
Hoogenboom maar Gzil
schoof de afgeweerde bal
zonder pardon binnen.
Die sakkerse Vervoort
De jeugdige Beerschot-
linksachter liep voortdurend
in het vaarwater van René
Van der Gijp. die meestal op
rechts bleef. Of waren dat
orders van trainer Waseige?
Hoe René daar ook spartel
de, Vervoort wilde geen De-
langre-rol spelen en gunde
Van der Boem niet de minste
vrijheid. Wat ons ook een
beetje verraste was de rol
die Rony Somers opvoerde.
Hij bleef permanent op
Goossens spelen. Akkoord,
Dirk laat men best niet te
veel alleen maar waarom
uitgerekend Somers daar
voor uit het centrum van de
verdediging wegtrekken?
Daar ontstonden nu meters-
Lokeren-Beerschot 1-3. Een goed op dreef zijnde Raymond Mommens moest wegens
een spierletsel te vroeg het terrein verlaten, (dm)
iets moest gedaan worden
en drong diep in de Beer
schot-defensie. Zijn voorzet
brede boulevards waarin de
bezoekende middenvelders
naar hartelust konden
duiken.
Lokerse reaktie en
De Bree houdt zijn ploeg
overeind
Rony Laroy begreep dat er
werd door Angelo Nijskens
nipt naast geknald. Diezelf
de Nijskens bediende dan,
via hoekschop. Van Cauter
maar Rik vond De Bree op
zijn baan. Nu hoekschop
aan de overzijde maar Nico
toonde zich een trapezist bij
uitstek. Weer De Bree op de
juiste plaats na vrijschop
van Verheyen. Een volgende
vrijschop van René zou on
getwijfeld in de rechterbo
venhoek beland zijn maar
wie haalde dat balletje
eruit? De Bree natuurlijk!
Toch hoop na treffer van
Van der Gijp
Toen Vervoort voor een
maal Nederlandse René al
leen liet. wat het zo laat.
Van der Gijp stevende non-
stoprechtdoor tussen Taylor
en Van Gucht op doel af en
als hij dan zijn rechtse ge
bruikt weet je het al: 1 -2. Een
zucht van opluchting in de
lokale rangen. De Sporting-
druk werd nu groter en voor
al Raymond Mommens dreef
met zijn lange rushes zijn
ploeg naar een hogere ver
snelling. Maar het Lokerse
raderwerk liep niet ge
smeerd. We hoorden de
naam Gudjohnsen mompe
len en we begrepen
waarom!
Lokeren-Beerschot 1-3. Nijskens is te laat. Van Gucht grijpt reeds in en Lambert is ook goed geplaatst, (dm)
Swinnen stelde het nog
wat uit
Aan de 37ste minuut be
ging Hoogenboom een onno
dige fout op Lambert. Wat
bezielde Bouke ineens om
de Beerschotter zo ver tege
moet te lopen? Swinnen
achter de witte stip maar
Guido was in een milde bui
en joeg de bal naast. Spor
ting wilde zich hieraan op
trekken maar dat leverde
enkel, twee boekingen op.
Volgens scheidsrechter
Crucke gingen Dobias en
Mommens al te vurig te
werk. Wat deze. voor Soe-
nens ingevallen, fluitenier
bezielde begreep niemand.
Terwijl de heer Van Poucke
bij Beerschot zich zowat al
les mocht veroorloven,
kreeg Sporting boekingen
aangesmeerd die duidelijk
nog kunnen doorwegen.
Deksel op tricoloreneus
begin tweede helft
Amper hernomen of
Sporting kreeg een beslis
sende uppercut. Gzil had te
gen de dwarsligger gekopt
maar een attent gevolgde
Van Poucke besloot voorbij
een totaal verbouwereerde
Hoogenboom: 1-3.
Tot overmaat van Spor-
tingramp moest Mommens
er dan uit wegens een ver
rekking. Luc Van Bergen
kwam zijn plaats innemen.
Even later werd een uitge
bluste Nijskens vervangen
door «good old» Roland In-
gels die met zijn gekende
bezieling meer geestdrift in
de ploeg probeerde te krij
gen. Aan de 66ste minuut
besloot Somers keihard op
doel maar de bal vloog cen
timeters naast de paal.
Tien minuten voor tijd
kreeg Rony een unieke kans
alleen voor De Bree maar hij
viseerde meer de comervlag
dan de wenkende doel-
mond. Toen Crucke dan ook
nog De Schrijver noteerde
was de fut er totaal uit.
Trouwens, ref Crucke mocht
boffen dat ook waarnemer
Delcourt afwezig was! Diens
rapport zou niet schitterend
geweest zijn. Toen Nico De
Bree dan nog een copybook-
kopstoot van Rik Van Cauter
keerde zag niemand het nog
zitten bij Sporting.
De ongeveer 6000 toe
schouwers zagen volgende
ploegen:
Sporting Lokeren: Hoo
genboom. Dobias, De Schrij
ver, Van Cauter, Verheyen,
Somers. Van der Gijp, Mom
mens (Van Bergen). Van
Veirdeghem, Laroy en Nijs
kens (Ingels)
Beerschot: De Bree, Eikel
boom, Van Gucht, Taylor,
Nollet, Van Poucke, Swin
nen, Gzil (Supply), Goos
sens. Lambert en Vervoort.
Jean-Marie Pfaff, stilaan een legende, nu eens vergruisd, dan weer op de handen
gedragen. Een figuur uit het Soete Land van Waas die nu in het verre Duitsland
furore maakt en 't allen kant geroemd wordt om zijn grote keeperskwaliteiten. Over
die Jean-Marie Pfaff is er - eindelijk - een boek verschenen. Theo Bauwens zorgde
voor de teksten en André Govaert voor de samenstelling, terwijl de koördinatie van
het boek in de goede handen van Guido Van Lijsebetten werd gegeven. De auteur
en zijn vrienden konden wat het fotomateriaal betreft, rekenen op het rijke archief
van Belgiës beste doelman Jean-Marie Pfaff, op het Agentschap Belga en op Mare
De Waele. Het moet gezegd dat ze zorgden voor een uitzonderlijke keuze aan
beeldmateriaal dat Pfaff, zelfs tot in Duitsland, heeft bijgehouden. Vandaar dat we
ons de bedenking hebben gemaakt dat een Duitse vertaling van dit werk ook in
München opgeld zou maken. Je moet weten dat Jean-Marie Pfaff ginds om en bij de
300 brieven dagelijks ontvangt van fans en drie maanden na zijn entree in de Duitse
kompetitie reeds werd gelauwerd met de Gouden Handschoen, trofee bestemd voor
de beste buitenlandse speler.
Jean-Marie de eenvoudige, de speelse, de akrobatische, maar vooral de vriende
lijke en de gedienstige, de man die leeft voor zijn vak en daar alles voor veil heeft,
wordt in het boek beschreven in al zijn facetten. Men leert uit het boek eigenaardige
dingen. Afkomstig van een kroostrijk gezien dat ooit 12 kinderen telde, groeide Jean-
Marie op in een woonwagen. Vader was tapijtenhandelaar met een zekere allure en
moeder had meer dan werk om haar talrijke kroost een gedegen opvoeding te
geven. Zij stond er bovendien op dat de Pfaffkes steeds goed gekleed gingen. In dat
eenvoudige milieu, waar vriendschap en familiegeest troef is, groeide Jean-Marie
Pfaff op. Hij leerde er het leven met zijn moeilijke kanten kennen en ervaarde er al
vlug dat er moet geknokt worden om wat te bereiken.
De toekomst is niet alleen aan de durvers, maar zeker en vast aan de werkers. En
werken heeft ie gedaan. Met al de kapaciteiten die hij bezat. Gegrepen door het
voetbal en alles wat daar rond hangt, was het niet meer dan normaal dat Jean-
Marie op zekere dag de grote stadionpoort binnenstapte en zich liet inlijven bij SK
Beveren. Het werd het begin van een grote loopbaan die hem verschillende ere
titels opbracht. Hij haalde er de hoogste suksessen mee: kampioen van België,
winnaar van de Belgische Beker en een Europese kampagne om velen jaloers te
maken. Ook met de nationale ploeg, waarvan hij sedert het heengaan van
Christian Piot de onbetwistbare nummer één is geworden, bleven de triomfen niet
uit: vice-kampioen bij de landenteams, de wereldbeker waarin hij gewoon schitte
rend was in de openingswedstrijd tegen Argentinië en pech kende toen Hongarije
moest worden aangepakt. Kwam dan het zwemincident. Pfaff reed toen weer over.,
de tongen, zoals dat al eerder het geval was geweest na het incident met
grensrechter Thirion. De bladen stonden er bol van en de zware straf die eerst werd
uitgesproken was gewoon onmenselijk. Om dergelijke toestanden weer te boven te
komen en weer uit te groeien tot de beste doelman die we ooit gekend hebben, moet
men over een ijzeren gestel beschikken, moet men geleerd hebben dat het pad van
het leven niet steeds over rozen gaat. Integendeel.
Een foto die nooit eerder verscheen. Jean-Marie en zijn vrouw Carmen in de
katakomben van onze nationale voetbaltempel (md)
Ten voeten uit
De auteur van het boek «J.M. Pfaff, de derde dimensie» heeft het lumineuze idee I
gehad om ook anderen hun zienswijze over Pfaff te laten neerschrijven. Burgemees-
ter Van der Aa van Beveren schrijft in zijn voorwoord dat Pfaff een fenomeen is, I
waarvan de uitzonderlijke inspanningen in het boek op een aangename wijze I
worden beschreven. Ook Jean-Marie 's moeder komt aan het woord om te praten I
over de afkomst en de prille levensjaren van Jean-Marie. van wie ze geen kwaad I
woord wil horen zeggen. Moeders zijn nu eenmaal zo. Het ware verhaal vangt pas I
aan bij het hoofdstuk «de basisschool te Beveren, een fundament», waarin direkteurl
Marcel Dhooge zijn herinneringen aan de kleine Pfaff neerschrijft. Een bijdrage vol I
blijde herinneringen die vooral de goede inborst en de dienstvaardigheid van Jean-1
Marie aantonen. Het spreekt vanzelf dat ook de verschillende trainers die Pfaff heeft I
gekend aan bod komen. We citeren Urbain Braems, Ward Volckaert, Rik Matthijs. I
Zij brengen hun visie op de speler die ze alle drie vurig bewonderen en loven I
omwille van zijn inzet. Natuurlijk zijn ook de uitslagen van de wedstrijden die Pfaff I
speelde opgenomen, ook zijn nationale selekties staan er in vermeld, de Europese I
wedstrijden, kortom, elke stap die Jean-Marie Pfaff op de groene grasmat heeft
gezet, wordt erin beschreven. Een heel hoofdstuk is gewijd aan de Mundial, de
droom van iedere voetballer en Lode Willems was bereid om de horoskoop van de
Beverse doelman te schrijven. Pfaff is een schutter, zegt Willems. en dus voorbe
stemd om een sportieve jongen te zijn, met behoefte aan open lucht, vrijheid,
nieuwe horizonten. Het klopt allemaal als een bus. Met biezondere aandacht
hebben we gelezen wat een doelman allemaal moet doen om «er te staan». Een
indrukwekkend lijstje aan oefeningen, alleen geschikt voor mannen met doorzet
tingsvermogen en de vaste overtuiging dat ze op een bepaalde dag de hoogste top
willen en zullen bereiken. De eerste te zijn. Niets meer en niets minder. Het boek is
fraai versierd met foto's, genomen in binnen- en buitenland, beelden die niet alleen is
aantonen hoe Pfaff van in zijn doel de 18 meter zone beheerst, maar ook hoe hij leeft
en zich op zijn taak voorbereidt, hoe hij is in de omgang, hoe hij gelukkig en
teneergeslagen kan zijn.
Het kijk- en leesboek «J.M. Pfaff, de derde dimensie» is een aanrader voor
iedereen die zich bij het voetbal betrokken voelt. Het is een heerlijk boek over een
eerlijk sportman, dat werd uitgegeven door uitgeverij Ten Bos, Drielinden 2 te 2770
Nieuwkerken-Waas, waar het kan besteld worden. Het boek telt 152 bladzijden en
heeft 146 zwart-wit en 13 kleurenfoto's. Het kost 800 fr. wat de gewone uitgave betreft
en is voorzien van een stevige omslag in kleur. De luxe-uitgave met kunstlederen
band en kleuropdruk kost 1.500 fr. Deze boeken hebben een kleurrijke stofwikkel en
zijn beperkt in oplage. Alle exemplaren zijn voorzien van een handtekening van
Jean-Marie Pfaff. Het kan ook telefonisch besteld worden op volgende nummers: 03/
776 41 06 en 777 22 16.
De h. Bauwens publiceerde een boek over J.M. Pfaff.
Hij is hier omringd door zijn medewerkers en de drukker, (dw)
