Safir - Van de Ven,
met achttien
stoere knapen
er keihard tegenaan
S&AFW
Dirk Heirweg: «Ik wil bewijzen dat ik meer
ben dan een kermiskoereur»
.MMIPiWIIj/
Ronny Van Avermaet:
vechten tot de laatste snik
parcel Noens: «Concordia moet er zijn»
«S
De achttien van Safir - Van de Ven
WIELRENNEN
Ronald Van Avermaet, zo staat het op zijn identiteits
kaart. Hij werd geboren op 5 januari 1959 te Hamme
en is aan zijn eerste volledige profjaar toe. Vorig jaar
kreeg hij de kans om twee maanden mee te draaien
met de beroepsrenners en mocht hij de speciale sfeer
al smaken. Het was ook met de Safirploeg dat Ronald
optrok. «Het is totaal verschillend van bij de liefheb
bers. Er wordt vooral veel vlugger gereden. Wanneer
bij de amateurs een paar renners een voorsprong van
een minuut bijeenfietsen, dan houdt de rest het voor
bekeken. Bij de beroepsrenners is dat niet het geval.
Daar is een koers pas gereden wanneer je over de
aankomstlijn bent gebold»
Ronald beseft dat hij het ploegenspel nog moet leren.
Bij de amateurs wordt er individueel gereden. Nu
moet men goed uit de ogen kijken, opdrachten vervul
len die de sportbestuurder je geeft, de kopman zo als
het gaat beschermen. «Met een wegkapitein als Alain
Desaever zal dat wel vlotten», zegt Ronald, die zeer
graag zijn kwaliteiten wil tonen wanneer de kans zich
daartoe voordoet. «Maar het belang van de ploeg zal
voorgaan», zo zegt hij. Over sportbestuurder Vanvae
renberg heeft hij alleen maar lof. «Een rechtschapen
man die hard kan zijn wanneer het moet, maar die
optreedt als een vader voor zijn renners. Hij kent het
klappen van de zweep. Hij eist evenwel dat we ons tot
het uiterste inspannen en dat is ook maar normaal».
Ronald werd vorig jaar opgenomen in de «blauwe
trein». Dat gebeurde na de BWB jubileumwedstrijd te
Oudenaarde waar hij tweede werd.
Haast alle sportbestuurders waren op die wedstrijd
aanwezig, op zoek naar versterking voor het nieuwe
seizoen. «Vanvaerenberg vroeg me ons eens te telefo
neren. Ik heb dat gedaan, maakte met hem een
overeenkomst. En dat heb ik me niet beklaagd».
Ronald weet ook zijn mogelijkheden en zijn beperkin
gen. «Ik ben een goed temporijder. Misschien ligt er
voor mij wat weggelegd in het tijdrijden. Een uitge
sproken spurter ben ik niet. Maar traag ben ik ook
weer niet. Een feit staat echter vast: de ploeg zal op
mij kunnen rekenen en ik zal mij inspannen tot en met
om het zo goed mogelijk te doen».
Met die ingesteldheid kan het niet anders of Ronald 'D
Van vermaet, nog steeds wonend in de Zoggestraat 14 onny Van Avermaet (dm)
te Hamme, gaat een schitterend seizoen tegemoet.
ondt
1C^G_: la het uitstekende hotel-restaurant Bosrand te Kasterlee Marcel Moens twijfelt ei
«prak Safir-direkteur Marcel Moens de tafelrede uit. Met geen moment aan dat Safir
Mn uitzonderlijk gemak en blijk gevend van veel zin voor een bijzonder goed jaar zal
realiteit en humor zei hij dat Safir nu de oudste sponsor in tegemoet gaan. «De renners
hst wereldje van de Belgische wielrennerij is. zijn er, de sportbestuurder is
«We zijn aan ons zesde jaar de weinig verkwikkende 9ebleven en we zijn over
toe als hoofdsponsor en Boston-ploeg over. Op zijn ^ern u'terst tevreden, het
iedereen weet dat er de eentje. Hij bewees dat jaar materiaal Safir rijdt met
Toorbije maanden nogal uit het goede hout te zijn fiBtsen Moser behoort tot
«at gebeurd is. Enkele gesneden en te hebben het allerbeste. Wat kan men
hoofdsponsors zijn verdwe- oor zakendoen, maar even- nog meer verlangen. En bo
nen. Safir blijft evenwel op zeer oog te hebben voor yendien zijn de Safir-ren-
de bres.» Vorig jaar kende mensen die al fietsend aan ners keurig uitgedost:
de groep haar beste seizoen de kost moeten komen en blauw hemd, gestreepte
met liefst 42 overwinningen best een financiële steun in S")2© ribbroek, blauwe
en evenveel tweede plaat- de rug kunnen gebruiken. slip-over en een grijs-blau-
«en. Haast 50 maal werd een
Safir-renner derde en dan
er nog de vele uitschie
ters zoals de zesde plaats
tan Michel Pollentier in het
«treldkampioenschap. In
1978 begon Safir op een eer
der bescheiden basis met
•ponsoren. Ondertussen is
het team uitgegroeid tot een
goed geheel.
«Daarmee is de wielersport
•eker en vast gediend», al
dus Marcel Moens die dan
de inzet en het doorzettings-
Termogen loofde van kop
man Michel Pollentier en
•portdirekteur Florent Van-
Taerenbergh. «Meer en
meer moet ik het woord 'con-
cordia' gebruiken, eenheid
die er moet heersen in de
Ptoeg». Die eenheid is er.
Dat mochten we ondertus-
•en van de renners ver
nemen.
Marcel Moens onderstreepte
°ok de inbreng van de co-
•ponsor. Met de firma Van
de Ven uit Olen heeft Safir
Mn dynamische zaak ge-
Tonden. die kundig wordt
fleleid door een man die
*eet wat hij wil. Vorig jaar Met de sponsors; onderaan links Marcel Moens van Safir
'««as nam Frans Van de Ven (dm)
we anorak van McGregor.
Kwaliteit troef dus. Dat
hoort ook zo te zijn.
Terecht mag men spreken
van de blauwe garde van
Safir. De vertrouwde blau
we truien met de witte ban
den waarop de namen van
de sponsors voorkomen blij
ven ook in 1983 in het pelo
ton. «1983 wordt een fantas
tisch wielerjaar, ook voor de
oudste sponsor van België».
Daaraan twijfelt ook hoofd
sponsor Marcel Moens niet.
Na afloop van zijn toespraak
werd Safir-boss Moens door
sportbestuurder Vanvaeren
berg - hulp-sportbestuurder
Comeel Peelaerts en renner
Willy Sprangers, allen
reeds zes jaar verbonden
aan Safir, met een geschenk
bedacht. Een pracht van een
barometer waarvan Marcel
Moens hoopte dat die steeds
op mooi weer zou staan. We
gunnen het hem van ganser
harte.
en Frans Van de Ven van de gelijknamige firma uil Olen.
De Voorpost - 21.1.1983 - 33
'bbe eurig uitgedost, blakend van gezondheid en boordevol speelsheid zitten de
S^chttien Safir-Van de Ven renners gezellig keuvelend te wachten in de ruime
irkoopsruimte van co-sponsor Van de Ven tot de aasgieren van journalisten op
en zullen afkomen met een hele resem vragen. De gezonde lach is er niet uit de
acht. Er wordt op schouders geklopt. Het wordt wel even stil wanneer Herman
ran Springel, het vroegere boegbeeld binnenkomt. Maar Herman lacht zich een
r«g naar iedereen. Ook los Fabri van de Wielerbond is present en zelfs de
tumalisten van Nord Eclair maken hun opwachting. De kleine Safir wieler-
loeg die in 1978 voor het eerst schuchter haar intrede deed, is uitgegroeid tot
en internationale bekendheid. Hoe een dubbeltje rollen kan.
)p het podium heej iedereen van harte wel- Liefst 6.500 mJ groot en op
licha Marah in zwart mi- kom. Dat was niet meer no- zondag gemiddeld 10.000
kyjüjurkje en al even zwarte dig, want iedereen voelde bezoekers. Je moet het maar
3nD ousen, zal de gezellige dag zich al dadelijk thuis in de doen. Micha, van alle mark-
gg ondpraten. Gezwind verkoopsruimte van de Fir- ten een beetje thuis, talmt
dringt ze op het podium en ma Van de Ven te Olen. niet te lang. Journalisten
zijn ongeduldige kerels en
de fotografen zitten al een
hele poos met verwezen blik
naar hun fototoestel te sta
ren. Zij willen zo snel moge
lijk aan de slag. De renners
worden voorgesteld en Flo
rent Vanvaerenberg, naast
sportbestuurder ook nog tolk
voor de Franstalige colle
ga's, prijst zich een half uur
de gelukkigste man van de
hele wereld. Herman Frisol
is de eerste op het podium.
Hij is ook de benjamin, nog
liefhebber en pas in april
begint voor hem het grote
De volledige Safirploeg. keurig uitgedost, (dm)
«Knokken om je als mogelijke winnaar
te laten erkennen»
Dirk Heirweg
Ook Dirk Heirweg is de voorbije week ernstig begon
nen met de voorbereiding van het nieuwe wielersei-
zoen. De Zeienaar die in het seizoen 1978 samen met
kleppers als De Wolf, Willems, Rene Martens, Van
Calster, De Nul... als spitsloper van zijn generatie
naar de profs overging staat vijf jaar verder nog erg
ver van de top. Net als de anderen van zijn lichting
trouwens. Maar in vergelijking met bijvoorbeeld Wil
lems en De Wolf bleef Heirweg dan toch een echt
kermiskoereur. Al wil hij daar zelf nu niet zo veel van
weten.
Stijl te koop
Dirk Heirweg stapte uit de amateurslichting met
steengoede papieren. Maar ook werd gezegd dat hij
als renner te onzeker te beïnvloedbaar was. Het zal
wel waar zijn. Dirk Heirweg, stijl te koop, maar
voorlopig nog niet verder dan een reeks overwinnin
gen in kermiskoersen. Verder dan een «titel» als vice-
zegekoning 1982, met dertien overwinningen, kwam
hij nog niet. Een kermiskoereur dus?
«Dat zegt men al te makkelijk. Maar kan het anders?
Vorig jaar bijvoorbeeld wou ik eens al de klassiekers
meepakken. Enkel in.Gent-Wevelgem kon ik aan het
werk. En daarna de sponsor-perikelen. Opnieuw. Ik
kan daar al een boek over schrijven. Het werd weer
niets. Naar een klassieker moet men kunnen toele
ven. Als profrenner moest ik in het voorbije seizoen
bijvoorbeeld als toeschouwer naar de Ronde van
Vlaanderen. En ook het najaar werd noppes».
Nog wat bewijzen
Dirk Heirweg zit nog boordevol ambitie. Hij hoopt nu
sterk dat de perikelen met de sponsor eindelijk van de
baan zijn. Hij heeft daar trouwens zijn deel van
gekregen. Wat wordt het nu volgend jaar met de
ploeg Vanvaerenbergh? Opnieuw het kermiswerk?
«Ik wil bewijzen dat ik meer ben dan een kermiskoer-
reur. Al mag dat niet onderschat worden. Afspraakjes
en kombines zijn daar nu niet bepaald alledaagse
feiten. Er wordt trouwens vaak hard gekoerst. In het
Waasland komt daar de heerschappij van het blok De
Nul bij. Van Vaerenbergh dan? Pollentier is er kop
man. Ik behoor tot de beschermde renners. Al wordt
het ook in die ploeg knokken om je als mogelijke
winnaar te laten erkennen. Er zijn al vaste kombina-
ties en de jongeren in de ploeg Van Holen bijvoor
beeld, willen het ook zo snel mogelijk waarmaken.
Gemakkelijk wordt het niet. De taak van ploegleider
Van Vaerenbergh om het in goede banen te houden.
Ik zal verder alleen maar mijn wielerwerk behoorlijk
vervullen. Maar ja, dat doe ik bij de profs nu al vijf
jaar».
werk. Dan volgen in snel
tempo de anderen met als
laatste kopman Michel Pol
lentier. De sponsors worden
er bij gehaald, ook de hulp
sportbestuurder en het kiek
jes nemen kan beginnen. Er.
wordt gelachen naar zoe
mende camera's, maar het
blijft gedisciplineerd. Ren
ners zijn niet meer de bolle
bozen van lang geleden. Het
zijn ernstige jongemannen
die leven voor hun vak en
die zich weten te gedragen.
Een gunstige evolutie dus.
Programma
Ondertussen hebben we het
nette programmaboekje
doorbladerd dat sportbe
stuurder Vanvaerenberg tot
ieders grote voldoening zo
nauwkeurig heeft samenge
steld dat vragen stellen
overbodig is geworden. Je
vindt er alles in terug: de
geschiedenis van de firma
Van de Ven, het programma
dat begint met de voorstel
ling van de ploeg, de over
handiging van de fietsen,
de groepstrainingen, de
deelname van Dirk Heirweg
aan de zesdaagse van Ant
werpen, het vertrek van de
ploeg naar Valencia waar
men op 20 februari de grote
prijs van de stad zal rijden
en van 23 tot 27 februari zal
deelnemen aan de Ronde
van Valencia om dan op 5
maart aan te zetten in de
omloop van Het Volk. Dan
volgen de wedstrijden el
kaar in biezonder snel tem
po op: 6 maart Ronde van
Limburg, en Kuurne-Brus-
sel-Kuurne, 8 maart Wanze-
le, van 9 tot 16 maart Parijs-
Nice, op 19 maart Milaan -
San Remo en dan zitten we
volop in de klassieke wed
strijden. Ook de omloop
Knokke en Wetteren en op 24
maart is er Dwars door Bel
gië. De Brabantse Pijl is er
ook bij. Evenals de Drie
daagse van De Panne. In
april komen de klassieke
wedstrijden: Ronde van
Vlaanderen (3), Gent-Wevel-
gem (6), Parijs-Roubaix (10),
De Waalse Pijl (14), Luik-
Bastenaken-Luik (17) de Am-
stel Gold (23) en in mei het
kampioenschap van Zurich,
de vierdaagse van Duinker
ken en Bordeaux-Parijs
waaraan Michel Polentier
en Alain Desaever zullen
deelnemen. In juni werd
geopteerd onder meer voor
de Ronde van Zwitserland
als voorbereiding op het
kampioenschap van België
dat te Ronse wordt verre
den. In juli kunnen de ren
ners het wat rustiger aan
doen, want geen Ronde van
Frankrijk op het program
ma. In augustus is er de
Ronde van Duitsland en de
Ronde van België en in sep
tember trekt de ploeg naar
de Ronde van Catalonië en
wordt aangezet in Parijs
Brussel. Tenslotte zijn er in
oktober nog de Herfstprijs
Blois-Chaville en de Ronde
van Lombardije, al is deze
laatste wedstrijd aangekon
digd onder voorbehoud.
Achteraan vinden we nog
een erelijst van de renners
sedert ze hun debuut deden
in de wielerpelotons. Uit
nieuwsgierigheid zijn we
eens een kijkje gaan nemen
bij streekgenoten Dirk Heir
weg en Ronald Van Aver
maet.
Dirk Heirweg, zo leren we,
debuteerde als nieuweling
in 1972 en werd al onmiddel
lijk 3 maal eerste. Zijn eerste
wedstrijd reed hij op 2 sep
tember van dat jaar. Als ju
nior werd hij in 1973 dertien
maal winnaar en in 1974 wa
ren er 21 palmen waaronder
ook het Kampioenschap van
de beide Vlaanderen. Als
liefhebber boekte hij vol
gende resultaten: in 1975, 19
overwinningen, in 1976, 24
zegepralen en een selektie
voor de Olympische Spelen
te Montreal, in 1977, 18 over
winningen en naar het we
reldkampioenschap. Verge
ten we niet dat het ook de
schitterende jaren waren
van het duo De Wolf-Wil-
lems en van Johnny De Nul.
In 1978 werd Heirweg be
roepsrenner. Hij won al da
delijk viermaal. Het jaar
daarop opnieuw vier zege
pralen en in 1980 waren het
er drie. In 1981 werd hij 14
maal eerste, wat een totaal
van 132 overwinningen,
waarvan 34 als prof geeft.
Bij Ronald Van Avermaet
vinden we terug dat hij de
buteerde in 1975 met twee
overwinningen. In 1976 was
hij junior en won eenmaal.
In 1977 was hij acht maal
eerste. Als liefhebber moest
hij in 1978 zo goed als afha
ken. Militaire dienst was de
spelbreker. In 1979 een over
winning, maar dat seizoen
kwam hij zwaar ten val in de
Ronde van Vlaanderen en
Ronald mocht de rest van
het seizoe vergeten. In 1980
werden 8 overwinningen op
zijn lijstje ingeschreven en
werd hij geselekteerd voor
de Olympische spelen van
Moskou. In 1981 waren er 14
palmen voor de man uit
Hamme en vorig jaar bij de
liefhebbers nog eens 8 over
winningen.
Goede voorbereiding in ei
gen streek
Florent Vanvaerenberg zou
tijdens het verloop van de
dag nog van de gelegenheid
gebruik maken om de vinger
op een tere plek te leggen.
De BWB zou volgens hem in
eigen land als voorberei
ding op het nieuwe seizoen
enkele oefenwedstrijden
moeten organiseren. Nu
moeten de ploegen naar het
buitenland trekken. Dat is
voor hen een zware investe
ring. Mocht er in eigen land
de mogelijkheid bestaan om
in een zeker kompetitiever-
band tegen elkaar uit te ko
men, dan zouden de kosten
flink gedrukt worden.
De heer Fabri knoopte de
wens goed in de oren en
leek niet bepaald weiger
achtig te staan tegenover
een dergelijk initiatief. Hij
had in zijn toespraak onder
meer onderstreept dat het
voor de renners een dure
plicht is hun broodheren te
bewijzen dat ze geen toeris
ten zijn maar werknemers
die bereid zijn het beste van
zichzelf te geven. Op die
wijze wordt de wielersport
gediend, aldus Fabri die de
sponsors dankte voor hun
inbreng en inzet en voor hun
begrip. «Toch zitten we hier
met gedeelde gevoelens.
Enerzijds zijn we blij omdat
we deze wielerploeg mogen
toewensen dat het nieuwe
seizoen vruchtbaar zou zijn,
anderzijds zijn we bedroefd
omdat met dit samengaan
van Safir en Van de Ven de
Belgische Wielerijdersbond
een hoofdsponsor verliest.
Aldus Jos Fabri die zich ech
ter gelukkig rees dat er nog
nuchtere zakenmensen be
reid zijn gevonden om via de
sponsoring van wielrenners
een stukje sport te schrijven
dat Vlaanderen zo nauw
aan het hart ligt.
Voorlopig is de ploeg van Florent Vanvaerenberg nog maar zeventien eenheden sterk. Dat
komt omdat Herman Frisol pas in april de rangen van de profs zal vervoegen. Kopman is
en blijft Michel Pollentier, die weer blaakt van gezondheid en droomt van het nieuwe
seizoen. Hij wil er liefst zo snel mogelijk aan beginnen.
De beschermde renners zijn'Eddy Vanhaerens, Ronny Van Holen en Dirk Heirwegh van
wie ook dit seizoen weer heel veel wordt verwacht. De Zeelse beroepsrenner was vorig
seizoen de enige die de Van de Ven kleuren aan de zegemast mocht hijsen. Bij Safir rekent
men erop dat hij ook nu weer een paar hoofdvogels zal afschieten. Met de klasse en het
doorzicht dat hij heeft, moet Dirk die taak aankunnen.
En dan zijn er de «helpers», die beslist ook hun kans zullen krijgen.
Ze moeten tonen wat ze waard zijn, zo wordt in de Safir - Van de Ven kringen gezegd. Dat
zijn Patrick Coquyt, Walter Dalgal, het Italiaantje van de ploeg, het Waaltje Thierry
Degaspert. Alain Desaever die tot wegkapitein werd gepromoveerd, Ludo Fryns, Dirk
Krikilion van wie ook al enkele daverende dingen worden verwacht, Yvan Lamote, Jos
Lieckens die vorig jaar niet doorbrak maar ook nu genoeg krediet zal krijgen! de
Fransman Philip Poissonnier, Willy Sprangers, Ronald Van Avermaet, die aan zijn eerste
leerjaar toe is. Mare Van Geel en Rudy Delehouzee, ook een Franstalige landgenoot.
Twee mechaniekers staan in voor het onderhoud van het materiaal en dat zijn Yvan
Zagers en Lou Stroobants. De verzorgers zijn Jos Janssens, Maurice De Pauw en Georges
Vanden Broeck terwijl de Citroën wagen van de ploeg wordt gereden door Francois
Govaerts.
