Artistiek lentekoncert door Sint-Cecilia Wieze I Sukses volle showgala van Big Band Studio 10 en Eos iin Dendermonds Koningshof. Vijftig jaar geleden overleed Aalstenaar Stephan De Jonghe, klaviervirtuoos ISolist Omer Peeters deed de klokken walsen Orgie van decibels in Free podium HRITO De Voorpost - 29.4.1983 - 23 )endermonde. De Big Band Studio 10 zorgde voor de muzikale noot (vh) I Het derde kunstkoncert dat vorige zaterdag door I de Koninklijke Fanfare St. Cecilia van Wieze in het I Gildenhuis aangeboden werd, was er zeker een van I de bovenste plank. Men zegt wel eens dat het [«muziek van Wies» tegen woordig op rozen zit. Met [voorzitter Norbert Willems, die op deze muzikale show (elkeen welkom heette, kun nen we dit wel beamen. Toch moet men er onmid- 1 dellijk de bedenking bijvoe gen dat rozen delikate bloe- x zijn, die veel werk en tendige zorg vergen. (Voor een muziekmaat schappij eist dat een dyna- ii8Ch bestuur; verder weet liedereen dat rozen ook J steeds doornen dragen., ïewindslui van muzikale 'ereni gingen en er wa- er vele aanwezig uit [omliggende gemeenten weten beslist van welke (aard die stekels kunnen (zijn! Na deze filozofische be- 1 schouwing keren we terug 1 naar de muzikale feestscho- tels, geserveerd onder dé kundige leiding van diri gent Adolf Breynaert. Fan- faresekretaris Erik Pau wels kondigde met schwung de opeenvolgende nummers aan, en had voor elk onderdeel enige toelich ting over de komponist en zijn stukken. Muziek Na de ouverture «Orateur et Poète» werd het een mooie parade van solisten. In een dansnummer van Page Ruelle slaagde Omer Peeters er in de Sint-Salva- torklokkem-te laten... wal sen op de tonen van zijn lyra. Wat prachtig! Patricia Devriese, sax-sopraan, ve delde kunstig in «Petite Fleur» en als derde in de rij «jodelde» Alex Breynaert (zo de vader, zo de zoon) op zijn dwarsfluit de Fox Mo derato van James Last: «Einsame Hirte». Via een «Italian Festival» en de «Bella Bocca-Polka» van Waldteufel vergleden we naar de brandend aktuele wensdroom «Een beetje Vrede» van Siegel. Meteen was het tijd voor de pauze, grotendeels opgevrolijkt door een prachtig optreden van het eigen trommel korps o.l.v. tamboer-ma joor De Beul, een kanjer van een dirigent, waarop de tijd geen vat schijnt te krij gen. Na de «rust» (en het biertje) luisterden we nog naar de Zuid-Amerikaanse medley «Eldorado» en de snelle «Tik-Tak Polka» van Johan Strauss. De ambian- Lebbeke. Muzikaal kunstkoncert. Voorzitter Willems met een bloemlezing van denhuiszaal dreunde, geno- vervoegen. Jong bloed is Vlaamse stemmingsliede- ten de vele aanwezigen van immers onontbeerlijk om ren als «Het loze vissertje», een ware Wieze oktober- een muziekmaatschappij in Beiaardlied, de Van Rijs- feeststemming, die een leven te houden, wijkkantate, Mie Katoen, mooi einde betekende van Als apoteose overhandigde Tinneken van Heule, Mijn een even mooie avond. Tus- Annie Macharis-Perdaens. Vlaanderen heb ik hartelijk sen haakjes deed koster bestuurslid, een ruikertje hef e.a.m. Erik nog een dringende op- frisse lentebloemen aan alle roep tot de ouders om hun fanfaristen. Toen de Bayrische (slot) De- kinderen de rangen van de (J.V.L.) füiermarsch door de Gil- St. Ceciliafanfare te laten Lebbeke De belangstelling was groot voor het muzikaal kunstkoncert van de Kon. Fanfare Sint-Cecilia (vh) Vorig weekend werd het Dendermondse Koningshof twee avonden na elkaar enomen door de honderden trouwe fans van Big Band Studio 10 uit onze ■egio en van de dansgroep Eos, de vroegere Donckkozakken uit de Donck- raat. Toch waren het niet alleen de trouwe fans die waren opgekomen; er waren heelwat aanwezigen die de laatste maanden over de big band hadden gehoord en nieuwsgierig waren komen luisteren. Tweemaal een vol Konings- jhof dus; je moet het maar voor elkaar brengen. f Band Studio 10 [Het orkest dankt zijn ont- aan een idee van zijn lirigent, Leo De Smet. Dit lee ontstond in april 1977 ip een studio op de 10de irdieping van een Ame- .ckx toren; vandaar de naam. Leo De Smet ging op zoek naar muzikanten en vond die ook. De eerste re- petitie heeft plaats met zes muzikanten, een groepje dat tamelijk vlug uitbreid de tot een twintigtal, allen leze ten door het genre van ie big band. Deze amateurs oefenen nu al jarenlang we kelijks op donderdag avond In datzelfde jaar 1977, in augustus, was er al een eerste optreden; en nog wel voor meer dan 500 lanwezigen. Bijna zes jaar ou bestaat Big Band Studio 10 en in die periode is een inorme vooruitgang ge naakt op muzikaal gebied sn ook op showgebied. Dansgroep Eos )e Donckstraat is altijd een wijk geweest waar het er lustig aan toe ging en waar nog een hecht gemeen schapsleven bestaat. Niet verwonderlijk dan ook dat enkelen ter gelegenheid van het vijftigjarig bestaan van Donckstraat Kermis op het idee kwamen een groep je op te richten om de men sen van de derde leeftijd in de bloemetjes te zetten Leo De Man. Irène Rovers, Georgette Doms en Denise Van Geel namen het initia tief. De groep kwam op straat in Russische kledij en de feestelijkheden ken den een onverhoopt sukses. De naam «DonckkozaKKen» was geboren, een inval van Denise Van Geel. Nu de groep was geboren en prachtig aangekleed, zocht men uiteraard naar gele genheden om met deze groep naar buiten te treden en aktief te zijn. Er werden danspassen aangeleerd en men begon aktief deel te nemen aan het karnaval. Het sukses groeide, waar door ook meer en meer jon ge mensen de groep kwa men vervoegen. De jeugd nam stilaan de plaats in van de «ouderen» zodat de groep, onder leiding van Caroline Van Cauwenber- ghe, evolueerde tot wat de groep tot voor twee jaar was. Stilaan .ook had de Russische tint waarmee de groep was omgeven, plaats gemaakt voor meer show- dans zodat het «Russisch etiket» niet meer volledig met de werkelijke aktivitei- ten overeenstemde. De choreografen van het ensemble, Caroline Van Cauwenberghe en Maurits Nobels, opteerden voor de naam «Eos». de godin van de dageraad. Showgala 1983 Als je weet dat alle mensen die bij dit showgala betrok ken zijn, dit alles doen in hun vrije tijd - échte ama teurs dus - dan is het ook niet verwonderlijk dat de zenuwen bij aanvang van hun showprogramma meer dan gespannen stonden. De aanpak en aankleding van de hele avond was prachtig verzorgd: bij de in gang van de zaal gebeurde de kontrole van de kaarten door heren in smoking met de rode anjer op de revers. Zelfs de mensen van de techniek, gewoonlijk niet in de kijker bij dergelijke gelegenheden, liepen er in smoking bij. Dit alles geeft een aanblik voor het pu bhek dat nog weinig met amateurisme te maken heeft. Ook de aankleding van orkest en dansgroep was prima verzorgd, in de beste traditie van de big bandsfeer. Nu het programma zelf. Door de tot het uiterste ge spannen zenuwen waren er in het eerste deel, voor de pauze, nogal wat schoon heidsfoutjes te merken. Het tweede deel leed daar duide lijk veel minder onder. Zelfs zanger Eddy Van Ier- sel, gewoonlijk zeer plankvast en met geen stokken uit zijn muzikaal evenwicht te brengen, moest nu even ervaren dat zenuwen zelfs de beste kun nen parten spelen Het or kest van Leo De Smet ken nen we intussen al: stuk voor stuk degelijke muzi kanten die hun partijtje met de nodige muzikaliteit en technische verfijning weten te blazen. Zelfs als sommigen de solotoer op gaan. hoeven ze niet te blo zen voor meer gereputeerde «professionals» Wanneer het ensemble zijn geliefde échte big-bandmu- ziek vertolkt, 'is het werke lijk op zijn best: qua sfeer en schwung kan het op dat ogenblik gemakkelijk wed ijveren met beroepsorkes ten. De meer showgerichte nummers liggen kwalita tief duidelijk onder bij de echte big-bandnummers. Het is daarbij natuurlijk moeilijk een juiste dosering tussen deze twee genres te vinden als men werkelijk wil een showkoncert geven waarbij het publiek alleen maar oog mag hebben voor wat op de bühne gebeurt. Big Band Studio 10 zal trouwens al wel voor een meer gedisciplineerd pu bliek opgetreden hebben dan dit wat vrijdagavond in de zaal aanwezig was. Dat ook de dansgroep Eos onderhevig was aan de ze nuwen, is meer dan begrij pelijk: wanneer men als jong danseresje nieuwe nummertjes moet brengen voor een bomvolle zaal kri tische toeschouwers, kan de precisie en de vlotheid van uitvoering daar wel eens onder lijden. Toch was Eos in bepaalde vertolkin gen erg goed: «Second Hand Rose» bijvoorbeeld werd zeer akkuraat en ge voelvol gebracht en werd door het publiek ook nave nant gewaardeerd. Over zangeres Karine Bos man niets dan lof; zij is werkelijk de finishing touch van de Big Band Stu dio 10, het toetje slagroom op de capuccino. Een prach tige gevoelvolle, maar waar nodig volumineuze stem, een muzikaal gevoel waar vele Eurosongfinalisten ja loers mogen op zijn, een onberispelijke presence, in terpretatief erg sterk; kort om iemand die een grotere carrière gemist heeft. De twee backing vocals, nieuw in het programma sinds een paar maanden, waren voortreffelijk maar leken soms nog niet echt hun draai gevonden te heb ben in het geheel. Presentator Roland Van den Broeck, ook sekretaris van het ensemble en mede stichter van de band. praat te de verscheidene onderde len van het showgala aan elkaar Gevoel voor stijl, vlot ter taal en niet opdrin gerig! Nog een ietsje meer glamour, een toetje meer opgewektheid in zijn stemtimbre. en Luc Ap- permont kan opstappen bij onze BRT. Misschien zijn we in onze bedenkingen een beetje te kritisch over het optreden van Big Band Studio 10 en dansgroep Eos. We menen nochtans dat het optreden van zaterdag - dat we niet bijwoonden - nog vlotter zal gelopen hebben en dat enkele van de op vrijdag voorkomende schoonheids foutjes daags nadien zullen vrdwenen zijn. Het publiek, twee dagen na elkaar een zeshonderdtal mensen, bedacht het show gala met een daverend ap plaus. Verdiend zouden we zeggen, want ook wij von den het een geslaagd optre den dat alle lof verdient; waarbij we dan wel reke ning houden met de ge maakte bedenkingen. Belangstellenden kunnen altijd kontakt opnemen met dirigent Leo De Smet, Mu- sic-In, Kerkstraat 7,- Lebbe ke (052/21.56.04). (1) Lebbeke. De Kon. Fanfare Sint-Cecilia gaf zijn kunstkoncert in het Gildenhuis (vh) In het kader van de Stephan De Jonghe-Stichting van het overlijden van Step- speelden verleden zondagnamiddag in de feestzaal han De Jonghe (1933). van het stadhuis te Aalst twee laureaten van de Woorden kwamen er niet Stephan De Jonghe-wedstrijd 1982. te P33- 00 prestatie van beide jongeren sprak im mers voor zich zelf. En zulks in een ongekunstelde sfeer zonder blabla noch fïorituurtjes. Tweede laureaat Johan Timmermans uit 's Graven wezel toonde zich een gede gen virtuoos borrelend van muzikaliteit geschraagd door een degelijke techni sche vaardigheid en met zin voor nuancering, beheer sing en frasering. Naast werken van grootmeesters Ludwig van Beethoven en Johann Sebastian Bach haalde deze begaafde pia nist reuzesukses met de ge kende «Ballade in g» van Frederic Chopin. Zijn optre den rondde hij af met een eigen, eigentijdse komposi tie met de veelbetekenende titel «Flight 1994». Izegemnaar Jan Michiels, eerste laureaat van de drie jaarlijkse prijs, bracht de zaal in vervoering met een zeer gevarieerd program ma waarbij hij alle regi sters van zijn artistiek kun nen opentrok. Zulks in de «Franse suite nr. 6» van Bach waar beurtelings een allemande, courante, sara bande, gavotte polonaise, bourree, menuet en gigue aan de beurt kwamen. Een weelde voor het oor mede door de verscheidenheid. Besloten werd, hoe kon het anders, met een werk van Frederic Chopin, de kompo- Aalst. Jan Michiels werd driejaarlijkse pianowedstrijd De Stichting stelt zich ten doel bij de jeugd interesse trachten te wekken voor de Ars Musica. Daartoe orga niseerde ze tot op heden reeds vijf wedstrijden, drie jaarlijkse wedstrijden sinds haar stichting in 1969. Wedstrijden voor piano ui teraard vermits Stephan De Jonghe een pianovirtuoos was. Onderwijzer aan het St.-Maarteninstituut te Aalst volgde hij kursussen aan de universiteit en werd doctorandus in de musico- de eerste laureaat van de Stephan De Jonghe (per) logie en leraar muziek in het middelbaar onderwijs. Lid van het destijds ver maard zangkoor van Dom Augustinus Verhaegen van de abdij Affligem was hij endermonde. Het Koningshof was volgelopen voor de Gala 83 (vh) Met de bedoeling aan hun leerlingen die deel ae eigen kreativiteit, muzi- uitmaken van een of andere formatie de kans te kaliteit en technische vaar- P"bh^k,op digheid' AahL Johan Timmermans werd tweede laureaat van de het HRTTO aan de Welvaartstraat reeds enkele prijs Stephan De Jonghe te Aalst (per) malen, ter gelegenheid van hun opensehooldag, tSSn vm een free podium. een „heayy metal-formatie» ü6". S^aardeerd koorlid nist die ook door Stephan die de aanwezigen van en- hfl klavier 8chit- Jonghe veel werd ge- Verleden zaterdagnamid- len popformaties Onder thousiasme laaiend naar SS SiniTTrL speeld. «Sracames». dag en avond was het ech- hen «Blue Bird», «New Voi- het verzadigingspunt voer- zel p JL^jSjT Pa£ merkwaardig artis- ter de eerste maal dat zulks ce» «Razor» «Deno's de" Het hoeft gezegd dat nilflm tiek koncert op een zonnige plaatsvond als op zich zelf Gang», «Iron Gray» «Re- deze £roep reeds W3S dan dfiStichtta»ÏJSïrES? S^ 38 df staande manifestatie. markt» en «Axel« de ene al voor heel wat Platenopna- - opgericht, deed vollopen onder hen Suksesrijk alleszins, want bekender dan de andere en ™en en kontrakten, ook j JJShtótaï? jSJaÏÏS' m naast het optreden van heel «Deno's Gang» zelfs een bmten de ei^en landsgren- mTrmanT ve™^ w en1,A^dr.é ^°ms en stads wal met het instituut op heel recente. zen. Te Aalst werden «Cross ^S^erlJden zondTir w? Christiaan Wü- enigerwijze verbonden en- In een orgie van decibels die Pire" alleszins de primus og I® 18 wel verheugend. Sbeivo.MeP °°k dS feeat" feerTnTTnrdblij«ktTrhaJ" """h LH ^volTSLS Toevallig want niet gepland ee^a^ïïSle Sn SefmhXT °f - teken des tijde? - waren te zeggen obsedeerde, toon- SkUp"Sd he^ fe de deelnemende groepen al- den de jeugdige ensembles ken van de 50* verjaardag

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1983 | | pagina 23