Artistiek lentekoncert door
Sint-Cecilia Wieze
I Sukses volle showgala
van Big Band Studio 10 en Eos
iin Dendermonds Koningshof.
Vijftig jaar geleden
overleed Aalstenaar
Stephan De Jonghe,
klaviervirtuoos
ISolist Omer Peeters deed de klokken walsen
Orgie van decibels
in Free podium HRITO
De Voorpost - 29.4.1983 - 23
)endermonde. De Big Band Studio 10 zorgde voor de muzikale noot (vh)
I Het derde kunstkoncert dat vorige zaterdag door
I de Koninklijke Fanfare St. Cecilia van Wieze in het
I Gildenhuis aangeboden werd, was er zeker een van
I de bovenste plank.
Men zegt wel eens dat het
[«muziek van Wies» tegen
woordig op rozen zit. Met
[voorzitter Norbert Willems,
die op deze muzikale show
(elkeen welkom heette, kun
nen we dit wel beamen.
Toch moet men er onmid-
1 dellijk de bedenking bijvoe
gen dat rozen delikate bloe-
x zijn, die veel werk en
tendige zorg vergen.
(Voor een muziekmaat
schappij eist dat een dyna-
ii8Ch bestuur; verder weet
liedereen dat rozen ook
J steeds doornen dragen.,
ïewindslui van muzikale
'ereni gingen en er wa-
er vele aanwezig uit
[omliggende gemeenten
weten beslist van welke
(aard die stekels kunnen
(zijn!
Na deze filozofische be-
1 schouwing keren we terug
1 naar de muzikale feestscho-
tels, geserveerd onder dé
kundige leiding van diri
gent Adolf Breynaert. Fan-
faresekretaris Erik Pau
wels kondigde met
schwung de opeenvolgende
nummers aan, en had voor
elk onderdeel enige toelich
ting over de komponist en
zijn stukken.
Muziek
Na de ouverture «Orateur
et Poète» werd het een
mooie parade van solisten.
In een dansnummer van
Page Ruelle slaagde Omer
Peeters er in de Sint-Salva-
torklokkem-te laten... wal
sen op de tonen van zijn
lyra. Wat prachtig! Patricia
Devriese, sax-sopraan, ve
delde kunstig in «Petite
Fleur» en als derde in de rij
«jodelde» Alex Breynaert
(zo de vader, zo de zoon) op
zijn dwarsfluit de Fox Mo
derato van James Last:
«Einsame Hirte». Via een
«Italian Festival» en de
«Bella Bocca-Polka» van
Waldteufel vergleden we
naar de brandend aktuele
wensdroom «Een beetje
Vrede» van Siegel. Meteen
was het tijd voor de pauze,
grotendeels opgevrolijkt
door een prachtig optreden
van het eigen trommel
korps o.l.v. tamboer-ma
joor De Beul, een kanjer
van een dirigent, waarop de
tijd geen vat schijnt te krij
gen. Na de «rust» (en het
biertje) luisterden we nog
naar de Zuid-Amerikaanse
medley «Eldorado» en de
snelle «Tik-Tak Polka» van
Johan Strauss. De ambian- Lebbeke. Muzikaal kunstkoncert. Voorzitter Willems
met een bloemlezing van denhuiszaal dreunde, geno- vervoegen. Jong bloed is
Vlaamse stemmingsliede- ten de vele aanwezigen van immers onontbeerlijk om
ren als «Het loze vissertje», een ware Wieze oktober- een muziekmaatschappij in
Beiaardlied, de Van Rijs- feeststemming, die een leven te houden,
wijkkantate, Mie Katoen, mooi einde betekende van Als apoteose overhandigde
Tinneken van Heule, Mijn een even mooie avond. Tus- Annie Macharis-Perdaens.
Vlaanderen heb ik hartelijk sen haakjes deed koster bestuurslid, een ruikertje
hef e.a.m. Erik nog een dringende op- frisse lentebloemen aan alle
roep tot de ouders om hun fanfaristen.
Toen de Bayrische (slot) De- kinderen de rangen van de (J.V.L.)
füiermarsch door de Gil- St. Ceciliafanfare te laten
Lebbeke De belangstelling was groot voor het muzikaal kunstkoncert van de Kon.
Fanfare Sint-Cecilia (vh)
Vorig weekend werd het Dendermondse Koningshof twee avonden na elkaar
enomen door de honderden trouwe fans van Big Band Studio 10 uit onze
■egio en van de dansgroep Eos, de vroegere Donckkozakken uit de Donck-
raat. Toch waren het niet alleen de trouwe fans die waren opgekomen; er
waren heelwat aanwezigen die de laatste maanden over de big band hadden
gehoord en nieuwsgierig waren komen luisteren. Tweemaal een vol Konings-
jhof dus; je moet het maar voor elkaar brengen.
f Band Studio 10
[Het orkest dankt zijn ont-
aan een idee van zijn
lirigent, Leo De Smet. Dit
lee ontstond in april 1977
ip een studio op de 10de
irdieping van een Ame-
.ckx toren; vandaar de
naam. Leo De Smet ging op
zoek naar muzikanten en
vond die ook. De eerste re-
petitie heeft plaats met zes
muzikanten, een groepje
dat tamelijk vlug uitbreid
de tot een twintigtal, allen
leze ten door het genre van
ie big band. Deze amateurs
oefenen nu al jarenlang we
kelijks op donderdag
avond In datzelfde jaar
1977, in augustus, was er
al een eerste optreden; en
nog wel voor meer dan 500
lanwezigen. Bijna zes jaar
ou bestaat Big Band Studio
10 en in die periode is een
inorme vooruitgang ge
naakt op muzikaal gebied
sn ook op showgebied.
Dansgroep Eos
)e Donckstraat is altijd een
wijk geweest waar het er
lustig aan toe ging en waar
nog een hecht gemeen
schapsleven bestaat. Niet
verwonderlijk dan ook dat
enkelen ter gelegenheid
van het vijftigjarig bestaan
van Donckstraat Kermis op
het idee kwamen een groep
je op te richten om de men
sen van de derde leeftijd in
de bloemetjes te zetten Leo
De Man. Irène Rovers,
Georgette Doms en Denise
Van Geel namen het initia
tief. De groep kwam op
straat in Russische kledij
en de feestelijkheden ken
den een onverhoopt sukses.
De naam «DonckkozaKKen»
was geboren, een inval van
Denise Van Geel. Nu de
groep was geboren en
prachtig aangekleed, zocht
men uiteraard naar gele
genheden om met deze
groep naar buiten te treden
en aktief te zijn. Er werden
danspassen aangeleerd en
men begon aktief deel te
nemen aan het karnaval.
Het sukses groeide, waar
door ook meer en meer jon
ge mensen de groep kwa
men vervoegen. De jeugd
nam stilaan de plaats in van
de «ouderen» zodat de
groep, onder leiding van
Caroline Van Cauwenber-
ghe, evolueerde tot wat de
groep tot voor twee jaar
was. Stilaan .ook had de
Russische tint waarmee de
groep was omgeven, plaats
gemaakt voor meer show-
dans zodat het «Russisch
etiket» niet meer volledig
met de werkelijke aktivitei-
ten overeenstemde.
De choreografen van het
ensemble, Caroline Van
Cauwenberghe en Maurits
Nobels, opteerden voor de
naam «Eos». de godin van
de dageraad.
Showgala 1983
Als je weet dat alle mensen
die bij dit showgala betrok
ken zijn, dit alles doen in
hun vrije tijd - échte ama
teurs dus - dan is het ook
niet verwonderlijk dat de
zenuwen bij aanvang van
hun showprogramma meer
dan gespannen stonden.
De aanpak en aankleding
van de hele avond was
prachtig verzorgd: bij de in
gang van de zaal gebeurde
de kontrole van de kaarten
door heren in smoking met
de rode anjer op de revers.
Zelfs de mensen van de
techniek, gewoonlijk niet
in de kijker bij dergelijke
gelegenheden, liepen er in
smoking bij. Dit alles geeft
een aanblik voor het pu
bhek dat nog weinig met
amateurisme te maken
heeft. Ook de aankleding
van orkest en dansgroep
was prima verzorgd, in de
beste traditie van de big
bandsfeer.
Nu het programma zelf.
Door de tot het uiterste ge
spannen zenuwen waren er
in het eerste deel, voor de
pauze, nogal wat schoon
heidsfoutjes te merken. Het
tweede deel leed daar duide
lijk veel minder onder.
Zelfs zanger Eddy Van Ier-
sel, gewoonlijk zeer
plankvast en met geen
stokken uit zijn muzikaal
evenwicht te brengen,
moest nu even ervaren dat
zenuwen zelfs de beste kun
nen parten spelen Het or
kest van Leo De Smet ken
nen we intussen al: stuk
voor stuk degelijke muzi
kanten die hun partijtje
met de nodige muzikaliteit
en technische verfijning
weten te blazen. Zelfs als
sommigen de solotoer op
gaan. hoeven ze niet te blo
zen voor meer gereputeerde
«professionals»
Wanneer het ensemble zijn
geliefde échte big-bandmu-
ziek vertolkt, 'is het werke
lijk op zijn best: qua sfeer
en schwung kan het op dat
ogenblik gemakkelijk wed
ijveren met beroepsorkes
ten. De meer showgerichte
nummers liggen kwalita
tief duidelijk onder bij de
echte big-bandnummers.
Het is daarbij natuurlijk
moeilijk een juiste dosering
tussen deze twee genres te
vinden als men werkelijk
wil een showkoncert geven
waarbij het publiek alleen
maar oog mag hebben voor
wat op de bühne gebeurt.
Big Band Studio 10 zal
trouwens al wel voor een
meer gedisciplineerd pu
bliek opgetreden hebben
dan dit wat vrijdagavond in
de zaal aanwezig was.
Dat ook de dansgroep Eos
onderhevig was aan de ze
nuwen, is meer dan begrij
pelijk: wanneer men als
jong danseresje nieuwe
nummertjes moet brengen
voor een bomvolle zaal kri
tische toeschouwers, kan
de precisie en de vlotheid
van uitvoering daar wel
eens onder lijden. Toch was
Eos in bepaalde vertolkin
gen erg goed: «Second
Hand Rose» bijvoorbeeld
werd zeer akkuraat en ge
voelvol gebracht en werd
door het publiek ook nave
nant gewaardeerd.
Over zangeres Karine Bos
man niets dan lof; zij is
werkelijk de finishing
touch van de Big Band Stu
dio 10, het toetje slagroom
op de capuccino. Een prach
tige gevoelvolle, maar waar
nodig volumineuze stem,
een muzikaal gevoel waar
vele Eurosongfinalisten ja
loers mogen op zijn, een
onberispelijke presence, in
terpretatief erg sterk; kort
om iemand die een grotere
carrière gemist heeft.
De twee backing vocals,
nieuw in het programma
sinds een paar maanden,
waren voortreffelijk maar
leken soms nog niet echt
hun draai gevonden te heb
ben in het geheel.
Presentator Roland Van
den Broeck, ook sekretaris
van het ensemble en mede
stichter van de band. praat
te de verscheidene onderde
len van het showgala aan
elkaar Gevoel voor stijl,
vlot ter taal en niet opdrin
gerig! Nog een ietsje meer
glamour, een toetje meer
opgewektheid in zijn
stemtimbre. en Luc Ap-
permont kan opstappen bij
onze BRT.
Misschien zijn we in onze
bedenkingen een beetje te
kritisch over het optreden
van Big Band Studio 10 en
dansgroep Eos. We menen
nochtans dat het optreden
van zaterdag - dat we niet
bijwoonden - nog vlotter
zal gelopen hebben en dat
enkele van de op vrijdag
voorkomende schoonheids
foutjes daags nadien zullen
vrdwenen zijn.
Het publiek, twee dagen na
elkaar een zeshonderdtal
mensen, bedacht het show
gala met een daverend ap
plaus. Verdiend zouden we
zeggen, want ook wij von
den het een geslaagd optre
den dat alle lof verdient;
waarbij we dan wel reke
ning houden met de ge
maakte bedenkingen.
Belangstellenden kunnen
altijd kontakt opnemen met
dirigent Leo De Smet, Mu-
sic-In, Kerkstraat 7,- Lebbe
ke (052/21.56.04).
(1)
Lebbeke. De Kon. Fanfare Sint-Cecilia gaf zijn kunstkoncert in het Gildenhuis (vh)
In het kader van de Stephan De Jonghe-Stichting van het overlijden van Step-
speelden verleden zondagnamiddag in de feestzaal han De Jonghe (1933).
van het stadhuis te Aalst twee laureaten van de Woorden kwamen er niet
Stephan De Jonghe-wedstrijd 1982. te P33- 00 prestatie van
beide jongeren sprak im
mers voor zich zelf. En
zulks in een ongekunstelde
sfeer zonder blabla noch
fïorituurtjes.
Tweede laureaat Johan
Timmermans uit 's Graven
wezel toonde zich een gede
gen virtuoos borrelend van
muzikaliteit geschraagd
door een degelijke techni
sche vaardigheid en met zin
voor nuancering, beheer
sing en frasering. Naast
werken van grootmeesters
Ludwig van Beethoven en
Johann Sebastian Bach
haalde deze begaafde pia
nist reuzesukses met de ge
kende «Ballade in g» van
Frederic Chopin. Zijn optre
den rondde hij af met een
eigen, eigentijdse komposi
tie met de veelbetekenende
titel «Flight 1994».
Izegemnaar Jan Michiels,
eerste laureaat van de drie
jaarlijkse prijs, bracht de
zaal in vervoering met een
zeer gevarieerd program
ma waarbij hij alle regi
sters van zijn artistiek kun
nen opentrok. Zulks in de
«Franse suite nr. 6» van
Bach waar beurtelings een
allemande, courante, sara
bande, gavotte polonaise,
bourree, menuet en gigue
aan de beurt kwamen. Een
weelde voor het oor mede
door de verscheidenheid.
Besloten werd, hoe kon het
anders, met een werk van
Frederic Chopin, de kompo-
Aalst. Jan Michiels werd
driejaarlijkse pianowedstrijd
De Stichting stelt zich ten
doel bij de jeugd interesse
trachten te wekken voor de
Ars Musica. Daartoe orga
niseerde ze tot op heden
reeds vijf wedstrijden, drie
jaarlijkse wedstrijden sinds
haar stichting in 1969.
Wedstrijden voor piano ui
teraard vermits Stephan De
Jonghe een pianovirtuoos
was. Onderwijzer aan het
St.-Maarteninstituut te
Aalst volgde hij kursussen
aan de universiteit en werd
doctorandus in de musico-
de eerste laureaat van de
Stephan De Jonghe (per)
logie en leraar muziek in
het middelbaar onderwijs.
Lid van het destijds ver
maard zangkoor van Dom
Augustinus Verhaegen van
de abdij Affligem was hij
endermonde. Het Koningshof was volgelopen voor de Gala 83 (vh)
Met de bedoeling aan hun leerlingen die deel ae eigen kreativiteit, muzi-
uitmaken van een of andere formatie de kans te kaliteit en technische vaar-
P"bh^k,op digheid' AahL Johan Timmermans werd tweede laureaat van de
het HRTTO aan de Welvaartstraat reeds enkele prijs Stephan De Jonghe te Aalst (per)
malen, ter gelegenheid van hun opensehooldag, tSSn vm
een free podium. een „heayy metal-formatie» ü6". S^aardeerd koorlid nist die ook door Stephan
die de aanwezigen van en- hfl klavier 8chit- Jonghe veel werd ge-
Verleden zaterdagnamid- len popformaties Onder thousiasme laaiend naar SS SiniTTrL speeld. «Sracames».
dag en avond was het ech- hen «Blue Bird», «New Voi- het verzadigingspunt voer- zel p JL^jSjT Pa£ merkwaardig artis-
ter de eerste maal dat zulks ce» «Razor» «Deno's de" Het hoeft gezegd dat nilflm tiek koncert op een zonnige
plaatsvond als op zich zelf Gang», «Iron Gray» «Re- deze £roep reeds W3S dan dfiStichtta»ÏJSïrES? S^ 38 df
staande manifestatie. markt» en «Axel« de ene al voor heel wat Platenopna- - opgericht, deed vollopen onder hen
Suksesrijk alleszins, want bekender dan de andere en ™en en kontrakten, ook j JJShtótaï? jSJaÏÏS' m
naast het optreden van heel «Deno's Gang» zelfs een bmten de ei^en landsgren- mTrmanT ve™^ w en1,A^dr.é ^°ms en stads
wal met het instituut op heel recente. zen. Te Aalst werden «Cross ^S^erlJden zondTir w? Christiaan Wü-
enigerwijze verbonden en- In een orgie van decibels die Pire" alleszins de primus og I® 18 wel verheugend.
Sbeivo.MeP °°k dS feeat" feerTnTTnrdblij«ktTrhaJ" """h LH ^volTSLS
Toevallig want niet gepland ee^a^ïïSle Sn SefmhXT °f
- teken des tijde? - waren te zeggen obsedeerde, toon- SkUp"Sd he^ fe
de deelnemende groepen al- den de jeugdige ensembles ken van de 50* verjaardag