De grote
en de kleine
Antikens kregen jüauv
'Herrie om Harris' J
Verbroedering Gr ember gen in
De Muizeval
De Vlasbloem-Nieuwkerken:
Huis kreeg gouden blaren
ffo3S5Ssrsjssj?^s
ons niet
irvol, maar iets te
vanuit de zaal beke
Dirk Menens, Staf Burssens en Rik Van Gi
Dit heeft de lichttechnié
ook gemerkt want een pc
later heeft hij de lichtstel
te opgedreven.
Bijzonder knap werd l
lichtorgel bespeeld om]
brand te suggereren, j
was mogelijk dankzij Re
nier Verdonck en Dan]
Als het goed is zeggen j
het ook. Amateurtoneel k]
prachtig zijn!
Sirou As
de akteurs
het feit dat
Agatha Christie is wellicht de meest prominente en populairste Engelse schrijfster van i.,,.,
misdaad- en detektiveromans. Een belangrijk element in vele van haar boeken is. naast XV
de vernuftige opbouw van de intrige en de typering der milieus, een uit psychologische S, irste bedriif vr'iiwrf ÏT
aanwijzingen deduceerbare ontknoping. neieersre oeariji vrijwel ge
Vorige zondjg bracht toneelkring Verbroedering een geslaagde opvoering van 'De vSeMUMvm de akteurs
Muizeval (The Mousetrap) van deze schrijfster. De toeschouwer werd direkt in de ™Jfdrf^aLcheTkhe
StoeJ mS gebraCht d00r mUZiek- 68,1 gU mUiZeVa* Suurüjk ^Srïgt. ült
heeft de regisseur toch aar-
Drie blinde muisjes Verbroedering, aanvanke- de poststaking. Wat me aan dig opgevangen door het
De Muizeval is een sterke lijk om beüchting' en geluid de werken van Agatha effekt van de val en andere
thriller volgens het geijkte verzorÉ=en- later als spe- Christie bevalt is dat het sfeerscheppende vondsten.
Agatha Christie koncept ï®r en reSisseur- psychologische meer door- Tenslotte nog een raad voor
Vijf hotelgasten, samen Me} dd ,stuk nemen jullie weegt dan de aktie; vanuit wie op vrijdag 16 of zater-
met de eigenaars het jonge °°k deel azxi het Provm" het personage zelf komt de dag 17 december aanstaan-
echtpaar Ralston, geraken riaa' Klasscnngstornooi ontwikkeling van het hele de naar zaal Uilenspiegel
door een sneeuwstorm af-
gesloten van de buitenwe
reld in het afgelegen oude
hotel, Monks well Manor.
(De ruimte waarbinnen de
personages geïsoleerd ra
ken speelt een belangrijke
.rol in de werken van Aga
tha Christie). Dit wordt het
ideale werkdomein» van de
moordenaar, die een oude
rekening te vereffenen
heeft. De muizen zitten in
de val en deze klapt dicht.
Voor Sergeant Trotter zal
het geen gemakkelijk
speurwerk worden met als
enig aanknopingspunt het
-wijsje van het oude kinder- Dendermonde. Verbroedering Grembergen Michele Fiom* FtiZZZ
liedje: .Drie bljnde muis- Fierens ak,eerden ui,stekend in De MuSeéa! (pvs) M'C'"1
jes», dat de herkennings-
melodie van de moordenaar
blijkt te zijn.
De oplossing is verrassend,
dat is het enige wat we zeg
gen, kwestie van de span
ning hoog te houden voor
mensen die deze week gaan
kijken.
Dubbelzinnige personages
Als eerste verschijnt Mollie
Ralston op de scene. Mi
chele Fierens bracht dit
emotionele, fragiele vrouw
tje op een bijzonder knappe
wijze naar voor en boeide de
kijker tot het einde. Giles
Ralston, de ietwat harkeri
ge echtgenoot van Mollie
werd vertolkt door Michel
Fierens, maar droeg niet
steeds onze aandacht weg. n
Het geheel was een beetje te Dendermonde. Verbroedering Grembergen. De ploeg die de Muizeval bracht (pvs)
houterig, te stroef, te
gemaakt. van het AKVT? Regisseur dramatiseh gebeuren. Dat gaat: je kan deze thriller
Een van de hotelgasten was Baert: «Inderdaad, om aan maakt het stuk al direkt natuurlijk vanuit het typi-
de geestelijk gestoorde een wedstrijd deel te nemen moeilijker. sche Agatha Christie kon-
Christopher Wren. Etienne moet je wel naar een moei- Het volgende stuk is een cept bekijken en elke per-
Staes het dit karakter op lijker genre grijpen. En ik blijspel in een regie van soon uitsluiten die verdacht
een voortreffelijke wijze tot mag zeggen dat de energie Georges Matthys en zal lijkt. Dan vind je de dader
zn recht komen; enkel de en de inzet van de spielers eind maart opgevoerd vrijwel onmiddellijk. Kijk
bewegingstechniek schoot fantastisch is geweest. We worden». liever geheel onbevangen,
soms tekort; z n piassen wa zijn pias in oktober begon- Wat me over het algemeen je wordt dan heen en weer
ren een beetje geforceerd, nen met de repietities daar ergerde was het eerste be- geslingerd en de spanning
maar de mimiek was schit- de brochures uit Nederland drijf dat steeds stokte. Dit blijft tot het einde!
terend. Pit laatste geldt ons niet bereikten wegens is wellicht te wijten aan de Sirou Ann
eveneens voor Mrs Boyle
(Simone Roels), een typisch
Engelse gepensioneerde. t 'ZMA
Een ander typisch karakter MM
zette Hubert Baert (voorzit-
Zo zie je maar: Willen is Kunnen Dendermonde B belï
Vorige vrijdag gaf 'Willen is Kunnen' de première ^rk. Mertens) beeld geen grote meu js pe
van zijn nieuwe produktie 'Herrie om Haiis' voor S t?
"e riff inJeressant e" aa:11" naar het einde van het stuk pluim voor het optimaal speJ
dachtig publiek. Dit laatste vormt het beste bewijs De füosofische knecht r
voor het feit dat een amateurgezelschap een dege- Board (Jean Van Houte
lij k stuk op de planken kan brengen én er een ghem) overtuigde en ook c
bruik van deze bepeitur
speelruimte. Voor dekor
rekwisieten zorgden Jat
Stassi.jns en Roger
publiek voor vindt.
Grote herrie
Het verhaal gaat zo: oude
Harris leefde op een prach
tig plekje; een boerderij met
landerijen en een bos, maar
toch was hij niet gelukkig.
Hij moest toezien hoe de
vrouw die hij liefhad met
z'n broer huwde. Hij besloot
dan om de boerderij na z'n
dood over te laten aan him
zoon, de jonge Sam Harris,
op voorwaarde dat hij bin
nen de gestelde termijn zou
huwen met een van de drie
kandidaten door de oom
zelf uitgekozen. Dit deed hij
om de jonge Sam te behoe
den voor hetzelfde ongeluk
kige lot.
De eerste kandidate is He
len Cardew, een antiek op>-
gevoed schooljuffertje. In- ■""""I'!"!"!'r,
telligent, dat wel, maar op ^fnffrn]on.e: ls Kunnen. Huwelijkskandidate nummer twee waagt haar m
het eerste gezicht maakt ze Dis Vandewiele probeert haar kwaliteiten aan te prijzen (pvs)
geen schijn van kans. Dan
doen moeder en dochter hield er zich derhalve dag (Karine Verlee) deed haar
Marchant hun intrede en en nacht meeDat best.
deze bedillerige vrouw verdient navolging!
prijst haar vrijpostige Els. Vande Wiele bracht 6011
dochter Hebe op elk vlak vriJP°stige en goedkope He- Met de rolverdeling had re-
aan. Als laatste verschijnt T 1 1
ter van Verbroedering) als
Major Metcalf op een zeer
overtuigende wijze op de
planken. Een iets mindere
prestatie leverde Erna
Schepens als Miss Casewell;
de woorden werden ook
Een puik resultaat gaf ook
de rol van Mr, Paravicini
(Georges Matthys) een ex
travagant figuur met deuk- r>
hoed, «getten» en een kap- Dendermonde. Verbroedering Grembergen. Sergeant Trotter stelt een onderzoek i,
mantel Prachtig werk! Jo- "e dader (pvs)
han Baert tenslotte zorgde
op een boeiende wijze voor
de wankele figuur van ser
geant Trotter.
Monkswell Manor
De hall van een oud, tot
hotel omgevormd klooster
diende als dekor waartegen
het sinister spel van kat en
muis zich afspeelde Het de
kor werd waarlijk tot in de
puntjes uitgewerkt en de
sneeuw die men voor het
raam zag neerdwarrelen
leek net echt. Dankzij een
heel eenvoudig en toch in
genieus procédé kon de
- sneeuw in vlagen naar be
neden komen. Heel knap.
Dekorateurs waren: Desiré
Dierick, Herman Nobels,
Maurits Guns, Rik Daems.
Een fout viel wel op; wan
neer men de deur naar de
zitkamer opende klonk de
radiomuziek luider, terwijl
de radio in de hall zelf
stond! Nadien werd ons
echter uitgelegd dat het een
ongelukje was en dat deze
fout bij de volgende opvoe
ring niet meer zou voor
komen
Het geluid en de belichting
waren ook piekfijn ver
zorgd. Opdat deze optimaal
zou zijn heeft men een elek
tronisch lichtorgel ge
bouwd, nog niet computer-
bestuurd, maar dat komt
weldra. Het geluid van de
storm deed me kippevel
krijgen. Een dikke pluim
dus voor: Paul Windey,
Mare De Koning, Erwin
,-Waegeman.
Voor de grime zorgde Re-
naat de Smedt. Eén opmer
king: de hals van Mrs Boyle
was in het tweede bedrijf
niet gegrimeerd Daar ze
tevoren van kledij gewis
seld had, diende de grimeur
ter plaatse te zijn. Als bijna
werkloze voorzegger fun
geerde Maurits Waegeman,
Regie: Eddy Baert
In '64 kwam Eddy Baert bij
We hebben het eigenlijk niet zo erg te pakken voor sukses en binnen de aanvaardbare normen de
at soort toneelwerken. Niet omdat ze een biogra- verschillende registers van haar speelkunst open te
karakter hebben of omdat er wrede humor in trekken. Toch bewoog Bunny soms te druk over de
verweven zit, en zeker niet om de sociale bewogen- scène en bracht een te vlugge zegging en een
heid die ze uitstralen. Het zijn meer de gezochte slordige artikulering de verstaanbaarheid dikwijls
11.?1h®dfn die. erin voor komen, de onwaar- in het gedrang. Geert Van Belleghem (als we het
schijnlijkheden binnen de realistische vormge- goed hebben nieuw in het Vlasbloemgezelschap)
ving, de kontrasten in het verhaal die de rode draad heeft zijn toneel-vuurdoop glansrijk doorstaan
storend gespannen moeten houden (b.v. de non- Toch bleek dat het ontbreken van meer ««rijpheid»
nen) die ons niet kunnen overtuigen. Als dit werk en de presence van de meer doorwinterde en plan
van John Guare dan toch verwant moet zijn met het kenvaste akteur een moeilijk te omzeilen klip was i
oeuvre van Strindberg of Feydeau, laat het dan een om de spanning van het verhaal op hoog niveau te I
ver achterneefje wezen. Een vergelijking met Joao houden. Hilde Rimbaut nam stijlvol, met passende
de Bethancourt lijkt ons passender. Dit wil niet afstandelijkheid en elan, maar toch met een tikkel- j
zeggen dat ««Een huis van blauwe blaren» geen tje te weinig sterallures, de moeilijke partij van
goed toneelwerk zou zijn. We haasten ons zelfs Corinne Stroller voor haar rekening. Hoewel eer-
eraan toe te voegen dat De Vlasbloem heeft bewezen der sober, met kort aangebonden blufferigheid,
dat het op een boeiende en meeslepende manier typeerde Danny De Cauwer op meer dan behoorlij-
voor het voetlicht kan worden gebracht. Dat was ke wijze de in de loop van het verhaal vertekende
ïL6de KafhofilkeSS december jL in de zaal groot(s)heid van Billy Einhorn. Nieuwkerken. De hele cast van De Vlasbloem, die op meeslepende wijze «Een huis v,
De vSbïïmïr«^nL^ Nieuwkerken. An Wilssens (Moeder Overste), Manuela Bus- blauwe blaren«een wrede klucht» op de planken bracht (dw)
De Vlasbloemers danken dit sukses in de aller- schaert (non), Èdmund Hereman (MP), Werner I
eerste plaats aan de voortreffelijke, goed uitgedok- Heibaut (man in 't wit) en Ludo Waterschoot (MP),
terde regie van Marcel Smet. Kenmerkend waren vervulden naar best vermogen de hun toevertrouw-
daarin; de timing in verplaatsingen, de gewilde de kleinere opdrachten, wat een prima afronding
s iltes, de juiste tempo-wisselingen en de diepmen- betekende van dit, met grandioos slottafereel be-
°nt|edm(? van de tekst. dachte, «Huis van blauwe blaren». We mogen zeker
Een funktioneel dekor gaf de Vlasbloemcast de niet voorbijgaan aan de prachtige dia's (Ludo Wa-
gelegenheid om moeiteloos te evolueren. Het ont- terschoot) en de keurige bandmontage. De belich-
werp was van Eddy Smet en de uitvoerders: Her- ting was sfeervol en gebeurde stipt. Het gebruik
man Waterschoot, Danny Camerier, Dirk Vergau- van de stroboscoop leek ons wel totaal overbodig,
wen en Werner Heirbaiit. zeif8 storend. De «licht-chaos» net voor het slot
we zagen Eddy Van Steelandt (Artie Shaughnes- houden we voor een licht slippertje. Belichting en
sy) op zijn best. Akkuraat in beweging en zegging, geluid werden verzorgd door Chris Wielandt, Leen j
Met een treffende tekening van de komplexiteit van Van Wassenbergh, Danny Camerier en Hedwig De
■Artiest zijn. De prestatie van Simonne De Ridder Coster. Dank, Leo De Groef voor de stemmingsvolle j
als de seniele Bananas Shaughnessy was gewoon muziekkompositie. Toneelmeester was Marie-Clai- f
schitterend. Vooral mimisch straalde, zonder enige re Van Meerbeek en teksthulp werd verstrekt door
overdrijving, het innerlijke beleven en het echte Agnes Lens. Proficiat, Vlasbloem!
akteren «uit-de-buik» naar buiten. Het feit dat het We noteerden alvast: 10, 11, 18, 19, 25 en
net iets te theatrale bepaalde spelmomenten dreig- 26 februari 1984: «Vrijdag» van Hugo Claus in zaal
de te overladen was niet van aard om haar briljante Het Atelier, Meestestraat 31 en 6, 7 en 8 april '84 1
vertolking een enkel schaduwvlekje te bezorgen, opvoeringen van «Ververs» van Heinrich Henkei in
De rol van Bunny Flingus werd vertolkt door zaal Katholieke Kring, Ten Bos in Nieuwkerken. - n
Leentje Smet. Ook zij heeft niet geaarzeld om met ,17 "mee bij De Vlasbloem in Nieuwkerken. An Wilssens en Hilde Ramhout ii
w .u.u. van blauwe blaren» (tv)
Anthea Sellick, grand daan! De moeder (Bea Ver-
chique. schelden) was werkelijk
Wie het meeste punten be- een juweeltJe van een ser-
haalt wordt de uitverkore- pent' althans wat de mi- treft; wellicht heeft Ley-
ne Anthea wint het pleit 1111611 betreft- Daar ze voor baert zo'n kapsel gewild om
maar Sam laat het plan va- het eerst °P de planken
ren haar te huwen als blijkt
dat Anthea een oogje heeft
op buurman Thetford. Hij
kiest dan voor Hebe, maar
daar steken notaris Moodie
en stalknecht Board een
stokje voor. Na heel wat
geharrewar en ruzie maakt
Sam uiteindelijk de juiste
keuze en trouwt met Helen.
Deze heeft zich trouwens
ontpopt tot een levendig en
vrouwelijk ding.
Het stuk besluit met een
frappante moraal: het leven
is geen rekensommetje,
echte liefde hoeft geen
cijfer!
Bijzondere prestaties van
de spelers
Rik Van Gucht bracht een
schitterende zakelijke Sam
Harris voor het voetlicht.
Indien hij reeds 24 jaar op
formaat. bespreken de toestand (pvs)
De pauzes die hij durft in- stond vergeven we haar stuk de transformatie i
lassen bewijzen dat hij zich graag de plankenkoorts en kuise Suzanna naar de
op de planken thuisvoelt. het gebrek aan stembeheer- meer vrouwelijke Helen tot
Formidabe1 was «xJc Moodie sing en intonatie z'n recht te laten komen.
(Staf Burssens). Staf kroop Door haar zachte, prettige
in de huid van een zenuw- stem bracht Karine Her- Naar onze smaak was ze
achtige, ietwat verstrooide vent een rustige sfeer rond toch een tikkeltje té ouder
notaris. Zoals hij de woor- het personage van Helen wets,
den «Cherchez la femme» Cardew, Haar emoties wer- Het dekorontwerp lag even-
uit zn sikje kneep was ver- den zeer goed geuit, maar eens in de handen van Cle-
rukkelijk en zullen weini- met haar handen wist ze ment Leybaert. Hijzelf Stassvns
hem nadoen Dat hij geen blijf. maakt steeds de schets en
zich helemaal overgaf aan Het personage van de koele bespreekt dan met de uit
zon rol was te danken aan lady Anthea Sellick werd voerders wat technisch al
zn vrees niet geschikt te met stijl vertolkt door dan niet mogelijk is Het
zijn voor die figuur. Staf Machteld Cool. kleine podium laat bijvoor-
