imbere perspektieven voor
ieldrecht
[scheid met de glimlach bij Utermohlen
ggenhout
w
ekomstvisie van de nieuwe direkteur:
rkgelegenheid primordiaal
Duizend jaar bouwkunst
in 't Land van Waas,
een monumentaal overzicht
folking daalt,
rkloosheid stijgt
Anthony Demey
De Voorpost - 16.12.1983 - 7
jaar lang leidde de uit Nederland afkomstige Theo ten Velde het Buggenhoutse
Kjf Utermohlen. Buggenhouts schrijven, we, omdat het daar een vertrouwde naam
r in feit maakt het deel uit van een Nederlandse concern. Utermohlen heeft zich
1 gemaakt in het produceren voor allerlei hygiënische verzorging. Vier jaar geleden
het er minder goed en de Nederlandse direktie besloot toen Theo ten Velde naar
Venhout te sturen om het bedrijf er weer bovenop te helpen. Hij slaagde daar
lerwel in. Binnen de kortste keren kende hij er de 135 werknemers, wist hij alles
I hun doen en laten, leefde hij met hun grote en kleine problemen. Kortom, hij wist
{harten te veroveren.
lerinneren ons nog goed
land november van 1979.
ten Velde vertelde ons
dat hij er naar streefde
100 mensen te werk te
stellen. Het werd geen
ollek im, want vier jaar later zijn
de fabriek 235 mensen
de slag. Meer dan ten
zelf ooit had durven
op te stellen. Na vier jaar
f en hard werken, gaat hij
croweg. «Met de glimlach.
ben gekomen», zo
komi
gen
Kom
zei hij op de afscheidsreceptie
en hij voegde er nog aan toe:
«Eigenlijk moet je mij niet
vieren, want ik ga weg. Je
moet de man vieren die mij
opvolgt». En die opvolger is de
heer Noël De Man, jong en
dynamisch, geschoeid op een
andere leest dan de heer ten
Velde. Maar een ding hebben
beide gemeen: ze willen de
werkgelegenheid in Buggen-
hout en in hun bedrijf verzeke
ren en zelfs uitbreiden.
Woorden van lof
In een korte toespraak op de
afscheidsreceptie zei de nieu
we direkteur de heer De Man
trouwens dat Theo ten Velde
Utermohlen een nieuwe toe
komst had gegeven en dat het
nu het moment was om die
verder en zeker uit te bouwen.
Hij zei ook dat hij maar al te
goed besefte dat de taak die
hem wachtte moeilijk zou zijn,
maar «met de inzet, het begrip
en vooral de medewerking die
hét bedrijf steeds heeft geken
merkt, moet ook de toekomst
verzekerd zijn». Na hem zou
vanuit Nederland en het moe
derbedrijf zeer in het kort de
loopbaan van Theo ten Velde
worden geschetst: 36 jaar ak-
tief in de sektor, waarvan liefst
meer dan 20 jaar bij een en
hetzelfde bedrijf. Hij begon er
met de uitbouw van een oerde
gelijk transportsysteem dat ei
genlijk aan de basis lag van het
sukses. Later werd hij inge
schakeld in de verkoopsdienst
en ook daar bewees ten Velde
dat hij van aanpakken wist.
Hij werd vestigingsleider en
zou later in de produktie lijn
weten te brengen, tot hij in
1979 naar België werd overge
heveld om het Belgische be
drijf nieuwe impulsen te ge
ven. Het zou blijken dat deze
overplaatsing een sukses zou
aan het bestaande personeel
een vorming geven om het be-
leid en de marktontwikkeling
is nu: wat gaat de toe- «De toekomst is een uitdaging buitenland en vooral dan in de te kunnen volgen Dat komt
brengen. Direkteur en met de inzet van goede Verenigde Staten seminaries „eer op investeren in perso-
daarover: mensen moeten we die uitda- dienaangaande bij. Begin 1982 neel». De heer De Man streeft
senh L leur'8" zeker en vast °P &ing bcst aankunnen' Ik geloof besloot hij naar Utermohlen te naar een Belgisch beleid dat
termijn. Weliswaar in een nieuw management en komen en in oktober van dat- volgens hem een kombinatie is
voor enkele zware in mensen. Ik wil investeren in zelfde jaar nam hij er zijn Van de Japanse motivatie en de
mensen, zowel dan in machi
nes», zo zegt hij.
van de ene dag op de
Onder meer zal wor-
;einvesteerd om het ver-
,n van de te koop aange-
artikelen van het ge- Toekomstig beleid
Maar dat is een nood- Direkteur Noël De Man is ie- andere werd gekonfronteerd
Zijn eerste bedoeling is mand uit de streek. Hij werd met het wel en wee van het
(halleen het marktaandeel veertig jaar geleden geboren in bedrijf. Met de heer De Man
Tien heeft te behouden, Dendermonde, groeide op in zijn er in de Buggenhoutse
het ook uit te breiden. Grembergen en woont mo- vestiging ook nieuwe tijden
etekent dat er op langere menteel in Gijzegem. Hij volg- aangebroken: er werd een
|n ook nieuwe mensen de humaniora aan het Heilig driejarenplan uitgewerkt,
moeten bijkomen. An- Maagdcollege en trok later waarbij niet alleen wordt geke-
ls is er het feit dat bin- naar Gent waar hij de graad ken naar de gaten die er in de
et bedrijf drastische ver- van scheikundig ingenieur bc- markt zijn, maar waarin ook
ingen zullen moeten ko- haalde. Hij vond een baan bij de eigen situatie op een bie-
«Ecn noodzaak, want een Amerikaanse multinatio- zonder kritische wijze wordt
misch gezien zijn we ver- nal in Erembodegem en legde doorgelicht. Uit dat plan ont-
de kostprijs zo laag mo- daar de basis van zijn loop- stond dan een jaarprogramma,
te houden. Dat betekent baan. Eerst in de sektor re- Ook al zeer kritisch opgesteld,
verken aan de produktie search en' produktie, later als De heer De Man is formeel:
oet worden opgedreven, verantwoordelijke voor Euro- «We beschikken over een bie-
:rknemers wijzen op de pa voor alle bedrijfsaktivitei- zonder jong team aan mede
verantwoordelijkheid die ten kreeg de heer De Man een werkers (de gemiddelde leef-
ïn schouders rust. Ook sterk doorgevoerde en naar tijd ligt ergens vooraan in de
vervangen, starten Amerikaans model geschoeide dertig jaar), maar het zijn stuk
ïwe produkticme- management-training. Gere- voor stuk hoog gekwalificeer-
geld woonde hij in binnen- en de mensen. Daarnaast wil ik
funktie op. Op dat moment Amerikaanse beleidstechniek.
was de heer ten Velde ziek. Maar bovenal staan er de vier
zodat de heer De Man als het vragen die zowat het geweten
Rotariër zijn de
heer De Man is lid van de
Rotary Aalst Noord: «Wat je
doet is dat in de eerste plaats
waar, is dat billijk voor alle
betrokkenen, bevordert dat
het vertrouwen en de vriend
schap en komt dat alle betrok
kenen ten goede».
Het antwoord op deze vragen
is niet zo eenvoudig en ernaar
handelen is een uitermate
moeilijke opdracht. Maar dat
schrikt Noël De Man niet af.
Integendeel, hij is ervan over
tuigd dat de nieuwe weg die
uitgetekend ligt best aan die
doelstellingen beantwoordt en
dus ook de moeite loont om te
worden bewandeld. Hij gaat
vertrouwvol de toekomst tege
moet en met hem de 235 perso
neelsleden die Utermohlen
telt.
irpsraad van dc grensgemeente Kieldrecht is aan
ïuwing toe. Het zyn al jarenlang dezelfde mensen die
rking verzekeren en er wordt nu uitgekeken naar
krachten om de stuurgroep aan te vullen. Tydens
ilangs gehouden vergadering van de dorpsraad,
ip sekretarissen en voorzitters van plaatselijke vere-
n waren uitgenodigd, hebben nieuwe medewerkers
•g niet aangediend. De dorpsraad zou in elk geval
n kunnen blijven bestaan. Voor Kieldrecht tekenen
nderdaad minder gunstige perspektieven af en om
eerwerk te kunnen bieden blijft er voor zo'n raad
langrijke taak weggelegd.
aad werd kort na de zijn funktie als centrumge-
pgericht. In die bcginja- meente in dc polder verloren,
as het verenigingsleven Het is nu een randgemeente
goed vertegenwoor- geworden en door die terugval
inds een tweetal jaren is tekenen zich.cen aantal minder
langstelling afgenomen, gunstige perspektieven af.
de laatste vergadering Voor een aantal aspektcn is
er amper een tiental een negatieve trend ook al
jingen van de partij vóór de fusie vast te stellen,
s meerdere aanwezigen Volgens Peter Deckers, die
et aangewezen na te een sociologisch onderzoek
toe het komt dat die toelichtte, moet elke deelge-
ie afneemt. Werkt dc meente ook binnen de fusie
tad nog rond dc juiste een eigen identiteit kunnen bc-
Doet men teveel aan houden. «De belcidsverant-
vwerk? Aan welke woordelijken moeten oog heb-
te punten moet dan wel ben voor die eigen identiteit.
worden? Door de ma- Bovendien wordt het tijd dat
ppkomst zullen ant- men dat onderzoek in beleid-
:n nog wel een tijdje staal gaat omzetten»,
en. Wel werden er vra-
en verspreid en aan dc Bevolking
laarvan zou een moge- Een eerste duidelijke vaststcl-
tuw te voeren beleid ling is dat de Kieldrccht.se bc-
i worden uitgestippeld, volking steeds maar afneemt,
lamste vragen: heeft de Tussen 1963 en 1978 was er
lad nog zin, hoe eva- telkens een overschot, sinds-
nen de werking uit het dien een terugval. Voornaam-
n. hoe moet de dorps- ste oorzaken: de uitwijking ten
aimcngcstcld zijn, wat gevolge van dc Linkeroevcr-
rindt van het huidige ontwikkeling, een dalend ge-
:chtVooraleer Peter boortccijfcr, een tekort ook
i, jarenlang voorzitter aan woningen in de dorpskern,
ns zetelend in de stuur- De bevolking veroudert bo-
een eerder somber toe- vendicn. In 1970 bedroeg de
leeld ophing over Kiel- ouderdomsindex 47, in 1978 is
werd over één kon- dat al 70, drie jaar later komen
punt alvast van gcdach- we tot 75. «De situatie is niet
2143 wisscld. De opvang van rampzalig», vertelde Peter
2648 gd zou volgens school- Deckers, «maar kan wel gcvol-
Deckers zorgen baren, gen hebben op langere tcr-
1225 80CI'C leiding die zich mijn». Prognoses voorzien dat
2290 oor de jongeren wil in- de grensgemeente in 1996 nog
2109 is moeilijk te vinden.» zo'n 3.840 inwoners zou tellen.
0177 uc h. Deckers. Een an- Dat is dus fors onder de kaap
027f ïrstcl luidde dat dc raad van 4.000, die men jarenlang
22K est zou mogen buigen heeft kunnen optekenen.
slechte huisvesting van «Wanneer jongeren uit Kicl-
ugdverenigingen. Véél drecht blijven wegtrekken, zal
oor de boeg. dat zeker, die daling zich dus doorzetten,
in htrc!ke Pun,cn prioriteit Het komt erop aan. die trend.
krijgen blijft nog een af te remmen,» aldus nog Peter
IBEKI pa8- Deckers. Woonuitbreiding
moet gekreëerd worden, maar
482B Kieldrecht is op het gewest-
—H Ie fusie heeft Kieldrecht plan nogal karig bedeeld wat
Kieldrecht. Peter Deckers: sombere vooruitzichten voor
de Wase grensgemeente (Ivb)
woonuitbi*eidingszones
treft.
Huisvesting
tekenen dat de bouwnijverheid
zou heropleven. Voor Kiel
drecht, waar dc bouw de be
langrijkste tewerkstelling uit-
Sinds de industrialisatie van dc maakt, kan dat alleen maar
Wase Schcldeoever werden in hoopgevend zijn. De grootse
Kieldrecht 130 woningen ont- ontwikkeling van de Linkcroc-
eigend en ontruimd. Door ver- ver kan op termijn kansen bie-
kavelingen zijn er 340 percelen den. Volgens Peter Deckers
ontstaan, waarvan er 302 wer- lijkt het aangewezen dat de
den bebouwd. Momenteel is cr beroepsbevolking zich nu al in
dus nog een reserve van 38 die richting zou oriënteren,
percelen Volgens Luc Anné
van de dienst stedebouw is er Onderwijs
een theoretische grondreserve Het onderwijsniveau staat vol-
voor de bouw van zo'n 140 gens cijfers uit 1970 op een
woningen. Die gronden situe- eerder laag niveau. Ruim 85%
ren zich in de Fort Verboom- zou slechts lager onderwijs
straat, de Sportpleinstraat en hebben genoten. Mensen die
de uitbreiding centrum-noord universitair en hoger nict-uni-
versitair onderwijs volgden.
Tewerkstelling maken nog geen twee procent
Ook dc tewerkstelling biedt Ui?™?"® "fKteringvan
ongunstige perspektieven. Pr dorpsnuid pikte school-
agrirlschc sektor heelt forse fl L",clcn D«ke's hl««P
klappen gekregen. Het aanlnl ln hoge percentage van
werklozen neemt toe: in dc d'= CTkcl 'a6er onder-
grensgemeente zitten nu bijna TT gcdceltc-
190 mensen zonder werk In ''Jk omdat h.cr een zogenaam-
1970 bedroeg dal cijfer nog «orde graad bestaat Voor
maar 90. De tewerkstelling in de meeste een bewuste keuze
de sekundairc sektor is zwaar weln'8 'olmollopen en dan la-
getroffen. Voor Kieldrecht 1er 8aafl ™crkon bf) een bag-
heeft dat zware gevolgen Van §ermautsc"aPPlJ- Dc cijfers
de acht Beverse dcelgemcen- moe.,en dus T dlc, kontekst
ten telt de grensgemeente im- 8e,ntcrPrctee,cl worden»,
mers het grootste aantal van de L.V.B.
beroepsbevolking die in die
sektor werkzaam zijn. Vooral
dc bouwnijverheid is zwaar ge
troffen. Kieldrecht telt thans
120 mannen zonder werk. De
meeste daarvan zijn tussen de
26 en 50 jaar. Bij dc vrouwen
zitten cr bijna 70 zonder werk.
38 daarvan zijn tussen dc 14 en
25 jaar.
Mogelijkheden
Volgens Peter Deckers zijn er
worden: Utermohlen ging een
nieuwe groeiperiode tege
moet. Meer nog, Theo ten
Velde werd met de dag meer
en meer Belg, sprak zelfs met
Belgische aksenten en huwde
voor enkele tijd ook nog een
jonge Belgische vrouw. Nu hij
65 wordt neemt hij afscheid
van een bedrijf waar hij vele
vrienden heeft gemaakt. Maar
hij gaat ook met de glimlach
omdat hij weet dat zijn opvol
ging is verzekerd.
Ook vanwege het organize-
rend komitee dat zich weken
lang had ingezet om 'de af
scheidsreceptie te doen lukken
waren er toespraken.
«Snap oe»
Hier werd Theo ten Velde
voorgesteld als de «nestor» van
het bedrijf. Als de man die 36
jaar in de textiel heeft gezeten
en liefst sedert 1966 bij de
groep aktief was. Hij werd ge
roemd om zijn uiterst prettige
samenwerking en in vele brie
ven met gelukwensen werden
ook zijn talenten onderstreept.
Een van zijn gevleugelde uit
drukkingen was «snap oe» en
dan kon men ervan op aan dat
het gesprek was afgelopen, al
dus een van de redenaars. An
derzijds werd zijn geheel van
technisch vernuft, van warmte
en oprechtheid, zijn eenvoud
en zijn verbondenheid met zijn
mensen en de hem omringende'
gemeenschap geroemd. Maar
burgemeester De Landtsheer
ging nog verder toen hij stelde
dat Utermohlen, gelegen in de
schaduw van het Buggenhout
se bos, niet eens storend werk
te binnen dit stukje ongerepte
natuur. «Nooit zijn er proble
men geweest», aldus de burge
meester die zijn uitermate goe
de verstandhouding met de
heer ten Velde niet onder stoe
len of banken stak. Hij herin
nerde aan de geweldige perso
neelsuitbreiding op een perio-
Buggenhout. Burgemeester De Landtsheer bracht hulde aan direkteur ten Velde (foto
Piet Hermans)
Buggenhout. Officieel afscheid van direkteur Theo ten Velde, hier samen met zijn jonge
echtgenote. Rechts staat zijn opvolger de heer De Man, vergezeld van zijn echtgenote
(foto Piet Hermans
de van vier jaar en stelde het
bedrijf als voorbeeld voor vele
andere firma's, waar eerder
wordt gedacht aan afbouwen.
«U was een man on the field»,
aldus burgemeester De
Landtsheer die aan Theo ten
Velde als afscheidsgeschenk
een schaal van de gemeente
Buggenhout overhandigde om
te eindigen met een spreuk:
«Het einde van een loopbaan
is het begin van een nieuw
leven; het komt erop aan elke
dag de vreugde te plukken».
Theo ten Velde zelf bleef er
uiterlijk onbewogen bij. Maar
hij had het toch wel even moei
lijk toen hij zijn dankwoord
uitsprak. Hij was opgetogen
omdat zovelen eraan gehou
den hadden aanwezig te zijn
op zijn afscheid. «Een direk
teur zonder zijn mensen is
niets», zo zei hij en dankte af
zijn medewerkers, van groot
tot klein. En nog «Goede men
sen zullen hun direkteur steu
nen en die steun verdient mij»-
opvolger ten volle».
Daarna werden de genodigden
verzocht het gulden boek te
ondertekenen dat als geschenk
werd aangeboden en een blij
vende herinnering zal zijn voor
de scheidende direkteur.
Stel dat jij, Wazenaar, een ingezetene uit een ander
gewest of een ander land op bezoek krijgt en je wil hem
eens een indruk geven van hoe er in 't rapenland vroeger
en nu gebouwd werd, je wil hem rondleiden langs straten
en pleinen, burgershuizen, boerderijen, kastelen, kerken.
Hoe pak je dat aan, hoe maak je hem in bijvoorbeeld één
dagje wegwijs in de architektonische wirwar, in de stoet
van stijlen, in die potpourri van 't patrimonium? Je kan
het is maar een suggestie het deze week in het Sint-
Niklase museumgebouw geprezenteerde boek «Het Land
van Waas:tien eeuwen bouwkunst» onder de arm nemen.
Het is één van de vele Waaslandboeken die de jongste tijd
verschenen, maar dus wel nadrukkelijk een publikatie die
over heel het Wase gewest (op Moerbeke na) handelt. Een
op wetenschappelijke basis tot stand gekomen werk met
vulgariserende aspiraties, een goeie gids vooral omdat hij
zaken in reliëf zet, omdat er inzicht wordt verschaft in een
massa stromingen en kunstgolven.
Toptien van 't Wase patrimonium
Maar zelfs in zo'n boeiend boek kan je nog verdwalen,
want 327 foto's, tekeningen en plattegronden is niet niks
en er staan nogal wat waardevolle of merkwaardige
bouwsels in 't Land van Waas. En toch, na een eerste
lektuur van dit ook als naslagwerk bedoelde monumenten-
boek wordt je al een en ander duidelijk, zie je uitschieters
of buitenbeentjes, typische dingen of rare gewrochten,
merk je wat alledaags is, onecht of authentiek.
Uit het zo omvangrijke aanbod heb ik, vermetel schrijvc-
laar, een soort toptien van 't Wase patrimonium gedistil
leerd. Architekturale realisaties die, met meesterschap
overigens, door Anthony Demey (de auteur van het boek)
extra toegelicht worden, een extra dimensie krijgen. Ik
waag het erop: 1. De Prins Albertstraat in Sint-Niklaas, als
Art Nouveau-openluchtmuseum - 2. De neogothiek van
het kasteel Wissekerke in Bazel - 3. Het rococostadhuis in
Lokeren - 4. De kombinatie Cipierage-Prochiehuis aan de
Grote Markt in Sint-Niklaas, een gerestaureerde rij barok
- 5. Het kasteel Altena in Kruibeke - 6. Het romaanse
kerkje van Daknam - 7. Cortcwalle in Beveren - 8. Het
barokke Sint-Rochuskerkje in Sombeke - 9. De neogoti
sche huizenrij in de Koophandclsfraat in Lokeren - 10.
Het Moelandkasteel met neoklassistische gevel en met die
memorabele Egyptische zaal.
Een heel subjektieve keuze, natuurlijk. Ik héb het immers
niet zo voor die geometrische Art Decotoestanden die in
Sint-Niklaas welig tieren (apotheek Tuypens, klooster
Hieronymoieten, dc Kristus Koningkerk, de huizen aan de
Kleine Laan). De pastorie van Melsele of die van Doel
zijn keurige, symmetrische bouwwerken, maar ik vind ze
niet opvallend. Het voormalige stadhuis van Sint-Niklaas,
neoklassicistisch, helemaal in de trant van het Gentse
gerechtsgebouw gekoncipieerd, düt was een gewrocht;
maar 't brandde af. Nu ja, je kan zélf je hitparade
samenstellen aan de hand van wat Anthony Demey zo
onderlegd weet te vertellen, want ook het Hooghuis in
Doel bijvoorbeeld of het Hof ter Saksen in Beveren
mogen gezien worden, of Willem Melis Voorhouthoeve
langs de baan in Kemzeke.
Zwierig
Uit een en ander moge wel naar voren komen dat
Anthony Demey aanvankelijk op uitnodiging van de
uitgeverij Danthe, nu met veel medewerking van de
Oudheidkundige Kring van 't Land van Waas ontzet
tend interessant materiaal heeft aangedragen. Zonder
meer een staalkaart van 't Wase erfgoed is dit. van tot
méér dan een hoop stenen samengemetselde kreativiteit.
Dat komt natuurlijk omdat Sint-Niklazenaar Demey én
een theoretisch fors geschoold (licentiaat oudheidkunde
en kunstgeschiedenis) man én een met de praktijk van
inventarizeren, naspeuren, toetsen en ter schrift stellen
heel vertrouwd patrimoniumkenner is. Hij opereert thans,
als sekretaris van de Koninklijke Kommissie voor Monu
menten en Landschappen, vanuit een bevoorrechte posi
tie, Maar-je moet nog bewijzen dat je wat in je mars hebt
ook en de 32-jarige Sint-Niklazenaar (een kerstekind,
merk ik nu aan z'n geboortedag) hééft dat ten volle
aangetoond.
Het werd een oerdegelijke analyse in de breedte fhaast het
hele Waasland, zoals al gesteld) én in de diepte (tien
eeuwen). Demey kon putten uit een heel arsenaal aan
bronnencmateriaaluit dokumenten van de Rijksdienst,
uit materiaal in privébezit en uit foto's en zo die door de
Wase Oudheidkundige Kring ter beschikking werden
gesteld. Hij mocht bovendien snuisteren in kerkarchieven,
in een kollektie negentiendeeeuwse houwaanvragen ook.
Hij heeft vergeleken en zet ons aan om te vergelijken. Hij
heeft verbanden gelegd, er zit een draad, een lijn in al die
toelichtingen.
Een zwierige, monumentale brok Waasland. Alle gebou
wen die besproken worden, worden ook gesitueerd
(straat, nummer), er zijn schitterend uitgetekende platte
gronden in dit boek, detailstudies, close-ups van wat echt
verdiént onder de loep te worden genomen.
Voorzitter Trommelmans van de Oudheidkundige Kring
heeft het dus bij het rechte eind als hij stelt dat Anthony
Demey «door zijn bevoegdheid en inzet deze merkwaar
dige studie heeft gerealiseerd die tot ver buiten de grenzen
van het Waasland met belangstelling werd tegemoetgc-
zien, getuige daarvan de indrukwekkende voorinteken-
iijst».
Raadplegen
Achteraan in het boek behalve een pleidooi voor hel
vrijwaren van het stedelijke landschap ook een resem
toemaatjes: een register van architekten, een lexikon van
"t architektuurjargon (wat betekent transept, wat is sgraffi
to?) en een register van de Wase gemeenten.' Ook 255
biobliografische notities werden aan het slot toegevoegd
plus een lijst met herkomst van de illustraties.
Das natuurlijk de ideale manier om een boek van dit
niveau tot een héél nuttig naslagwerk uit te bouwen, een
lexikon is gewoon onmisbaar voor zo'n geglobalizeerd
werk.
Kortom: dit monumentenboek is monumentaal, het heeft
het niveau dat de Wase monumenten verdienen, het is
stééngoed. De vormgeving is bovendien heel fraai. Het
werd (op heel dik papier) bij Scheerders van Kerchove in
Sint-Niklaas gedrukt.
W.V.
Het Land van Wans. tien eeuwen bouwkunstdoor
Anthony Demey. 270 bladzijden, formaat 30 x 21 cm. veel
illustraties. Het kaftontwerp is van Herman Denkens. Het
boek kost 1150 frank.
