«Ik, vieze vent»
te Hamme
Leeuwerckenaers Dendermonde
pakken uit met «de Akte»
Diaprojektie Lokerse Fotoklub
in de Toekomst Baardegem
«Alle Jahre wieder'
loodza
•Ik heb nog; nooit op mijn vaders schoot mogen zitten» vertelde een 11-jarig jongetje aan
lijn katechese-lerares. Achter dit eenvoudig zinnetje schuilt een groot gemis aan
m warmte, tederheid en liefde. Hoe doodnormaal deze uitspraak ook bij de meesten
overkomt, het is een signaal, een noodkreet waar we heel dringend antwoord moeten op
jjeven.
irk De Bie, als sociaal geëngageerd mens, gaf op zijn manier antwoord en schreef het
'Alle Jahre wieder'.
it home
)der Theresa schrijft het
h zo waar: «Niet de lepra,
liet de t.'o.c.niet de kanker
fijn de grootste ziekten van
tijd. maar het gevoel
ongewenst, onver-
lórgd en door iedereen ver-
fcten bent».
pet deze idee als vertrek-
unt ontfermt het echtpaar
B'Haenens zich over margi-
i tracht een familia
le sfeer te kreëren in hun
ie'.
ontmoeten er bijvoor-
1 Hans, de Duitse
pper, met z'n ziel over-
>p, die de drang naar het
rater niet kan weerstaan
uiteindelijk over de re-
ig van de brug springt.
isfonthp8^ is er Peter d*e door
jebrek aan affektie diefstal
ils uitlaatklep gebruikt en
ook hi lierdoor, reeds als kind,
aian de ene instelling in de
Tromp mdere belandt. Een andere
orgel lewoner is Gerd, een schi-
;nsp lofrene jongen, geboren
Eufa en bordeel, die z'n zuster
irafgoodt hoewel hij er
Mertenjnooit welkom was. Jimmy,
jen zwakkeling, verslaafd
I jan de drank die altijd de
besla bovenhand haalt op z'n goe-
5en pli ie voornemens en Octaaf,
d vani z'n vriend, die tegen de uit-
i buiting van de maatschap
pij niet opgewassen is. Als
aatste is er Juul, afge
stompt door jarenlange op-
g-roisluiting voor twee gepleeg-
dertet Jö moorden. Een vriendin
huizes, Martine, helpt
waar het kan en schreeuwt
Mertei haar ongenoegen uit over
usicee ie struktuur van deze we
id, maar blijft er toch
voorJmachteloos bij
e uitd
Vinni
Waarheidsgetrouwe vertol
king
Luk Schoonjans (Gerd) ver
dient het als eerste ge
noemd te worden. Hij over
tuigde dan ook het meest en
beleefde zijn rol zeer intens.
Ook de apathische uitdruk
king van Juul (Erik De Cor-
te) was treffend. In het stuk
sprak hij slechts een enkel
woord, maar zijn beleving
was fantastisch. Ditzelfde
geldt voor Hans (Paul Van
Rossem). Ook de figuur die
Patrick De Troy vertolkte
(Peter) kwam goed over,
een beetje onechtheid terzij
de gelaten. Van Geert De
Clerck kunnen we eigenlijk
hetzelfde zeggen: de dron
ken Jimmy speelde hij na
tuurlijk, de nuchtere niet
•7/1 aohit.tartmri De simDele
Octaaf werd ook vast op de
planken gezet door Guy
Arijs. Katleen De Ridder
viel dan weer een beetje te
gen omdat de dialogen die
ze voerde teveel 'getelefo
neerd' waren. Dat geldt ook
voor Roger De Rop (de va
der) en Marie-Jeanne De
Ridder (de moeder) die een
beetje té depressief en pessi
mistisch waren. Dat lag wel
ergens in de rol, maar toch
was het ook te gespeeld.
Technische kant
Een kille, weinig gezellige
huiskamer, armoedig be
meubeld, kreeg door de
egale belichting en de grij
ze wanden helemaal de
sfeer van een dergelijk ho
me. Een realistische beeld
schepping, ook door de tal
rijke posters aan de muren,
die getuigen van goede be
doelingen. Een overtuigend
dekor dus en dat betekent
een pluim voor de dekor-
ploeg die onder leiding
werkte van Louis De Troy.
Een tweede pluim voor de
technische ploeg onder lei
ding van Paul Van Rossem.
Zij stonden voor klank en
licht in. Make-up werd ver
zorgd door Jan Brandt. Re
gie-assistentes waren My-
riam Schoonjans en Betty
De Pauw. De produktielei-
ding lag in handen van
Maurits Dauwe.
Schrijver en regisseur
Mark De Bie
Waar hij de inspiratie haal
de voor het stuk? «De inspi
ratie kwam eigenlijk vanuit
m'n overtuiging, m'n enga
gement» vertelt Mark De
Bie. «Ik wou iets doen voor
de minderbedeelden. En
dan leek het mij dramatur
gisch gezien ook een
boeiend onderwerp. Het
stuk is in feite geschreven
voor de mensen van deze
groep. Het home is het
hoofdpersonage, maar iede
re figuur heeft wel een
mooie scène te spelen.» De
Bie gaat verder over ama
teurtoneel: «Wij proberen
een zo hoog mogelijk peil te
bereiken, maar we variëren
de stukken wel. Alles ge
beurt bij ons ook binnen de
groep: dekorbouw, admini
stratie en dergelijke. Wij le
nen ook geen akteurs zoals
de trend het voorschrijft in
Aalst. Ze willen zo sterk
mogelijk voor de dag ko
men en dat lukt hen dan
ook. Het is dan ook bijna
professioneel theater. Wii
willen echter ook niet dij ae
amateurmentaliteit blijven
hangen, wel voor en na de
repetitie, gewoon vrienden
onder elkaar.
We hebben momenteel te
maken met agressief thea
ter waarin tot op de bodem
ieder karakter uitgebeend
wordt; maar waarin ook
weinig warmte steekt. Men
spreekt dan van geënga
geerd theater. Voor mij is
engagement anders. Er wat
aan doen, betekent het voor
mij. Het is niet omdat men
een sociaal misbruik analy
seert dat men sociaal ge-
engageerd is. Hier is liefde
het sleutelwoord.
Hoe ben je beginnen schrij
ven? Mark De Bie hierover:
«Ik heb altijd graag ge
schreven. Na poëzie en ver
halen te schrijven ben ik
met toneelstukken begon
nen. Na twee probeersels
die ik verscheurd heb, werd
het derde stuk (De dag van
het kampioenschap van
België werd gereden) bijna
onmiddellijk voor de televi
sie gebracht. En dit stuk
werd dan vorig jaar ge
schreven. Het theaterbu-
reau heeft het direkt voor
beroepstheater behouden.
Maar door een misverstand
kwam het in handen van
een vriend van mij die het
dan wou spelen. En nu heb
ik het zelf gèprogram-
meerd. Het is wel zo dat,
wanneer het stuk eens ge
speeld wordt door ama
teurs, het beroepstoneel er
afblijft. Het is dan wellicht
te minnetjes geworden!?».
(Misschien zijn deze be
roepsmensen bang dat ze
bij vergelijking met de
amateurs die het stuk ook
speelden, wel eens niet te
hoge cijfers zouden
scoren!)
Mark De Bie gaat verder:
«Het stuk zit vol van sym
boliek. Zo is er de kerst
boom, die elk jaar minder
versierd wordt en tenslotte
verdwijnt. Dan is er het
kerstmaal dat ieder jaar
verkleint. Alles wordt min
der, sterft af. Het is de tota
le ondergang».
Tot zover Mark De Bie, een
rustig man met wie het
prettig is te praten.
Het stuk 'Alle Jahre wieder'
dat zeker onze aanbeveling
verdient, is nog te bekijken
op vr. 30 dec., op 6 en 7
jan., telkens te 20 u., in
zaal Ons Huis, Molenstraat
te Baardegem. Reserveren
kan op nrs. 052/35.71.74 of
052/35.72.96.
SIROU ANN
Aalst. Hoop in de Toekomst. Zelfs een kerstfeest kan in het home geen vreugde brengen
(pvs)
Getrouwd of niet?
eriga
imak
1 plaat
van
ecep' De grote zaal van het V.T.I. te Dendermonde. In deze kille, ongezellige ruimte hangt een
ontspannen, doch echte werksfeer: de Leeuwerckenaers repeteren! Regisseur Leo
Vertongen is één en al aandacht voor het spel op de scène en maakt af en toe korte
gebaren naar de spelers. Wij schuiven stilletjes naar binnen, kijken en luisteren
geboeid.
Achteraf hebben we een gesprek met de regisseur.
De akte in de brochure. Brozowsky
Voor hun huwelijk hebben probeert doorheen het stuk
Vicky (Vera Vertongen) en iets meer te zijn dan hij is,
Robert (Jan Vertongen) de hij wil zich doen opvallen,
huwelijksakte van hun ou- Hij heeft echter te weinig
ders nodig die echter ner- intellektuele bagage om
gens te vinden is of die iets te zijn. Het is een fi-
misschien nooit heeft be- guur waarin je iemand her-
staan?! Dit gegeven vormt, kent: het zijn mensen die
de basis van de tragi-kome- zich ingenieur in hun vak
die «De akte» van Ephraim noemen».
Kishon (Nederlandse verta- Aan dit stuk werken verder
ling door Nolle Versyp), die mee: Ella, de vrouw van
zich afspeelt in de alledaag- Brozowsky (Erna Die-
se woning van het echtpaar rickx); Bunky, een lid van
Brozowsky, in Israël. Een Kibboets Binot (Nico Van
doodgewoon verhaaltje, Nuffel) en buurvrouw Rose
maar de grond van het stuk Hooper (José Vereecken),
zit veel dieper. Alles draait Wie bepaalt de keuze va
namelijk om de vaderfi-' het stuk over het alge-
guur. Daniël Brozowsky meen?
André Pauwels), loodgie- «Wij hebben een artistiek
van beroep. Hijzelf verantwoordelijke, dat is de
noemt zich installateur. persoon die de stukken
Leo Vertongen over deze fi- kiest. Sinds ik voorzitter
"ja ?uur «Deze Brozowsky is ben, vervult Jaak Verhelst
J eigenlijk een prachtrol, ze deze funktie. Hij legt een
s ook heel fijn uitgetekend bepaald stuk voor in het
Op vrijdag 13 januari '84 organizeert jeugdhuis
The Old Chap in 't Vremd Zaalken een marionetten
voorstelling voor volwassenen. Daarvoor werd het
Tumhoutse poppenteater «Propop» gekontakteerd. Aalst. Hoop in de Toekomst met «Alle Jahre Wieder(pvs)
Propop
Ruud Allee en Hllde Vleu- ffe;ialSjtle, zloh ,vo?ria
gels speelden voor het eerst 18,tefto(l8
npoppenkast» in 1975. Aan- =ohe kant h=t/ehee
gSSedigd door positieve experimenteert dan ook
realities besloten ze verder pjglp verschillende mate-
te gaan: poppenteater «Pro-
poj. wlui geboren. Ruud ™de "^gde ondertussen
les aan de toneelakademie
te Maastricht en wil steeds
meer poppenspel kombine-
ren met eigen «toneel»spel
voor de kast.
«Propop» stelt zichzelf tot
doel om op een semi-profes-
sionele basis eigentijdse in-
houden op een spannende,
amusante en kritische ma
nier naai- voor te brengen.
De stukken ontstaan vanuit
improvisaties rond een
idee, een pop, een tema.Zo
ook met «Ik, vieze vent».
Het stuk
«Ik, vieze vent» is het ver
haal van Jassir, een kunst
schilder. Jassir zit in grote
moeilijkheden: hij heeft
geen geld meer, voelt zich
miskend als artiest en zijn
liefje Nico dreigt bij hem
weg te gaan. Daarenboven
maakt deze Nico, samen
met de kunsthandelaar
Joachim, gebruik van deze
penibele situatie. Enkel de
zonderling Charly. tracht
Jassir te helpen. Toch
wordt het hem allemaal te
veel, hij verliest (letterlijk
én figuurlijk!) zijn hoofd en
geraakt ten prooi aan een
diepe innerlijke strijd, die
in eerste instantie wordt
gewonnen door zijn nuch
ter verstand. Niet voor lang
echter! Een anderhalf uur
durend en zeer hallucine
rend gebeuren!
Dit marionettenspel wordt
gebracht in 't Vremd Zaal
ken, De Ring 65, te Ham-
me. Aanvang is 20 uur.
Kaarten in voorverkoop
zijn verkrijgbaar in The
Old Chap en kosten 60 fr.
Op de avond zelf betaal je
voor een kaart 80 fr. Meer
info: 052/47.28.29 (elke
werkdagnamiddag) of tij
dens de openingsuren van
het jeugdhuis.
Aalst. Hoop in de Toekomst. Problemen en konflikten waren er genoeg (pvs)
Dat de Lokerse Fotoklub geen in zichzelf gekeerd
besloten klubje is en blijft, dat weten we in Lokeren
al lang. Steeds maar opnieuw worden er initiatie
ven genomen om het bredere Lokerse publiek te
bereiken. En dat is tot hiertoe uitstekend gelukt.
Aan de basis hiervan,
maar we zouden het bijna
niet mogen zeggen dat hij
het hoort, ligt wel de huidi
ge dynamische voorzitter
Willy Stoop. Zo pakte de
klub deze week alweer uit
met een nieuwe diaprojek
tie, niet voor de leden alleen
maar voor alle belangstel
lende Lokeraars. En dat
waren er veel, want zaal 3
in de Torenstraat zat vol.
Voor kulturele manifesta
ties zijn we dat in Lokeren
niet altijd gewoon geweest
De leden van de klub brach
ten die avond «De Betere
Fotografie». Het werd een
programma met kleur en
klank in overvloed.
Het eerste deel was een
diaselektie 1983. Het was
een reeks losse beelden sa
mengebracht door uitslui
tend leden van de klub:
Mamix Baetens, Geert De
Baere, Roger De Munck,
Longinus De Munter (nog
altijd!), Franpois De Pagie,
Hilde Goossens, Jos Gysels,
Antoine Roels, Polydoor
Saey, Chris. Stoop.
Micheline Van Buynder en
Henri Van Winckel.
Het tweede deel bracht
ons een reeks klmkdiase-
ries en korte montages.
Van Chris Stoop: Een dot
van een hoedje; We'k weer
wordt het?; Kinderfantasie:
Strand in september; Ana
lytisch bekeken en Durme-
land.
Van Marnix Baetens: Ali
Baba en de Veertig Rovers.
Van Willy Stoop: Heimwee
naar de Schelde en De Grote
Oorlog. Van Roger De
Munck: Een straatje om. En
van Mare Allaert: Metal
lurgie.
Al deze montages vielen
bij de kijkers om ter meest
in de smaak. Zodat we ons
hier aan geen pronostieken
zullen wagen, om te zeggen
wie wel het beste heeft
voortgebracht. Daarvoor
zijn we ten andere ook niet
genoeg bevoegd. Feit is dat
bij de klub ook de uitslag
niet telt. Alleen het plezier
van mee te doen, en er bij te
zijn, is voor al die mensen
het bijzonderste. En ook dat
zij van mekaar nog wat
kunnen leren. Hiermee
wensen we de Lokerse fo
toklub nog verdere vooruit
gang en nog meer sukses.
(J.V.L.)
7/ Jan Vertongen,
seerde gedurende 25 jaar
bij Willen is Kunnen en
Dendermonde. Leo Vertongen, voorzitter en regisseur bij voert er het komende sei-
De Leeuwerckenaersiemand die het Dendcrmondse terug de regie. Ook bij
toneelwereldje op een behoorl,jk niveau heeft geholpen I^£ert
'Pvs' geldt voor het AKVT. Door
het NVKT werd Ver tongen
duren eer ze terug de draad aangeduid als raamregis-
opnamen. Ondertussen seur: dat is iemand die een
kregen ze de naam 'Ko- vijftal repetities bijwoont
ninklijk Gezelschap', van van een kring en verbete
de Nederlanden wel te ver- ringen aanbrengt, natuur-
staan. Na een onderbreking lijk wel in het kader van de
die duurde tot 1888 begon gegeven regie,
de Koninklijke Rederij
kerskamer de Leeuwercke- °ver dekor en toneelzalen
naers weer te spelen, en dat moet regisseur Verton-
tot op heden». gen van het hart: «Het is
De familie Vertongen heeft 'reur'g dat Dendermonde
haar ziel aan het theater S6611 echte, geschikte to-
verpand, dat is duidelijk. ntJolzaal heeft. Alleen zaal
Leo's grootvader was 53 R"xy blijft eigenlijk over,
jaar lang lid van de kring hoewel het ook daar achter
en hijzelf heeft er ook al 43 de s°ène aan het wegrotten
van de Leeuwerck, een van jaa, opzitten. Toen hij nog is- schandalig eigenlijk»,
de oudste kamers, was een SChool liep heeft hij een re- Ja- dat hebben wij al van
godsdienstig genootschap ktird op zijn naam kunnen meerdere kringen te horen
schrijven: hij speelde op 12 geregen. «Wijzelf spelen
jaar tijd in 25 produkties tr°uwens ook in een zaal
mee! die helemaal niet voor tea-
Nu speelt ook z'n zoon Jan ^er geschikt is. Maar we
weer moe, na jarenlange af- mogen nog niet klageii.
wezigheid. Niet alleen in ei- wal betreft de oppervlakte
gen kring was en is Leo van de speelruimte, die kan
Vertongen aktief: hij regis- noer uitgebouwd worden.
bestuur, rekening houdend
met het aantal spelers
waarover we beschikken en
hun mogelijkheden Ikzelf
vind het een knap stuk, niet
kluchtig, maar veeleer tra-
gi-komisch. Er wordt ei
genlijk gelachen met de mi
serie van de anderen. Het
vodje papier veroorzaak
immers het hele drama in
huis.
Een kring met een verleden
«De Leeuwerckenaers zijn
ontstaan in- 1392», aldus
Vertongen. «De Gezellen
Dendermonde Getrouwd of niet.' Dat is de hamvraag (p\ s)
dat mysteriespelen en der
gelijke bracht. In 1453
werd het erkend als Rede
rijkerskamer. Dan is er
echter een onderbreking
•erloofden in geweest vanaf de Franse re
volutie tot de tijd van Napo-
lein en hot zou tot 1818
tnders is net natuurlijk ge
steld met de hoogte»
A/elke hand heeft het ont-
verp getekend? Vertontren
hierover! «Ik teken gewoon-
i' me natuurlijk wel od
OChlire. maar ik n,J. °P VI' b J»
de brochure, maar ik moet
wel rekening houden met
de beschikbare ruimte, met
de hoogte en dergelijke».
hoogte en derge
lijk zelf het dekor en Eddy ,-epetit.es lopen naar
De Winter voert het uit. Ik hun 0£d(, Wo s]^ke,wvf
an. za. 7 en zon. 8
januari voor de opvoering
van «De akte» in do zaal van
het VT1 te Dendermonde!
SIROU ANN
Ben schrijnend verhaal, geschreven en geregisseerd door Mark De Bie
