Tien jaar Arboretum
Waasland
Ook Sint-Niklaas
heeft nu
een 'telefoonwinkei'
Platina Kloosterjubileum
Broeder M.Van Bogaert te Brussel
Een krom pad tussen Hulst
en Destelbergen
hof ter:
SAKSEN 1
Oversteken is gevaarlijk
Drugsdebat in Sint-Niklaas
Auto en fietser in Sint-Niklaas
Temse toeristisch
in Oostvlaams brandpunt
6 - 17.5.1985 - De Voorpost
RTT-service
Nogal wat hoge ambtenaren van de Regie van Telegrafie
en Telefonie, politieke prominenten, gezagsdragers uit de
commerciële wereld, de hoofdkommissaris van politie en
de distriktskommandant van de rijkswacht woonden za
terdag jl. in Sint-Niklaas de opening bij van de 'telefoon-
winkel' van de RTT. Het is de zesde soortgelijke shop die
in de (Antwerpse) telefoonzone werd opengesteld, de
eerste in het Land van Waas.
Administratieve formaliteiten
kan je daar afhandelen, tele
grammen bezorgen, informatie
inwinnen i.v.m. telefoonaan
sluitingen Bovendien kan je in
deze 'telefoonwinkei' het toe
stel van je keuze gaan afhalen,
als je een telefoonaansluiting
wil; zélf afhalen is nog goedko
per ook. Als je woning al van
een kontaktdoos aan de wand
is voorzien kan je je toestel
gaan omruilen voor een ander
type of een andere kleur.
In de winkel is trouwens het
hele assortiment toestellen ge-
etaleerd in alle beschikbare
kleuren en uitvoeringen. Ter
plekke kunnen defektc toestel
len worden omgeruild. Nog in
deze shop worden verleng
snoeren te koop aangeboden
en ook sets voor wie zelf een
bijkomende wandkontaktdoos
wü installeren zijn beschik
baar.
Zoals bekend moet sedert be
gin april enkel nog het éérste
toestel dat men zich aanschaft
verplicht worden gehuurd.
Vanaf het tweede toestel kan
je kiezen: aankopen, of huren
onder abonnementsstelsel.
Je vindt deze nieuwe service in
het stationsgebouw aan het
station, naast het telegraafkan-
Een 'telefoonwinkel' voor Sint-Niklaas. Een zicht op de belangstellenden bij de opening.
(M
toor. Elke werkdag kan je van
9 tot 16 u. terecht.
Beter commercieel kontakt
Eerder werd in De Voorpost
gemeld dat de 'telefoonwinkei'
er in Sint-Niklaas kon komen
onder impuls van volksverte
genwoordiger Miet Smet. Zij
deed daartoe de nodige stap
pen bij slaatssekretaris Paula
D'Hondt, bevoegd voor PTT-
zaken.
Ingenieur-generaal Geldhof,
hoofd van het telekommunika-
tiegewest Antwerpen, had het
over de nood aan efficiënter
commercieel kontakt die zich
de jongste jaren naar de Regie
T.T. toe manifesteert. Hij ver
meldde de klantendienst 990,
een gratis service: hij had het
ook over het onlangs in
Berchem (Antwerpen) ge
opende demonstratiecentrum
voor bedrijfstelekommunika-
tie. waar de grotere verbrui
kers optimaal kunnen worden
geïnformeerd en begeleid.
De meest spontane vorm van
commercieel kontakt blijft,
volgens Geldhof, het winkel
bezoek. De ruimte in Sint-Ni-
klaas is sfeervol en goed toege
rust en maakt aangename com
merciële kontakten mogelijk.
Het vroegere telegraafkantoor
werd gerenoveerd met het oog
op de heel eigen normen van
een goede telefoonwinkel.
Na de toespraak van de heer
Geldhof stelde mevrouw
D'Hondt de telefoonwinkel
open.
(w.v.)
Expo in Hof ter Saksen, Beveren
Met een kollektie van liefst 4.500 loofbomen, 860 konife-
ren, 1.600 vaste planten en nog een heleboel beschermde
planten is het Arboretum Waasland een bezienswaardig
heid van eerste orde. Deze «vzw ter bevordering van
natuurkennis en -bescherming» bestaat tien jaar. N.a.van
deze verjaardig wordt op 1, 2 en 3 juni een unieke
tentoonstelling georganizeerd in het Hof ter Saksen aan de
Bosstraat 101 in Beveren (het mooie Saksenhof is op zich
al een bezoek waard). Boomkwekers, verenigingen, ver
kopers van tuinmachines, bloemenhandelszaken zullen
dan expozeren.
Een arboretum is een soort
'groen museum', een park met
levende en levengevende din
gen. Onze arboreta zijn niet zo
bekend bij het grote publiek,
en daarom is een expositie als
die in Beveren heel zinvol.
Aangestipt kan nog worden
dat zich ook in Lokeren een
arboretum bevindt.
Wie lid wil worden van de vzw
Arboretum Waasland betaalt
500 frank als gewoon lid, 1.000
als beschermend lid en 5.000
als erelid. Dat bedrag is over te
schrijven op rekeningnummer
407-5011971-67 van Arbore
tum Waasland, Krickelaar-
straat 9-11 in 2770 Nieuwer-
kerken. Telefonisch kan je
voor informatie terecht via nr.
03-775.93.09. Het arboretum is
van mei tot oktober toeganke
lijk. Voor de expositie in Be
veren wordt toeganpgeld ge
vraagd: 100 frank voor volwas
senen, 50 voor kinderen.
Historiek
Rond 1970 startten Michel De-
calut en zijn echtgenote Mela-
nie Barentsen op een terrein
van nauwelijks 30 are met de
aanleg van een verzameling
bomen en struiken. Al spoedig
bleek dat om de kollectie ver
der te kunnen uitbreiden, men
zich noodzakelijkerwijze
moest wenden tot buitenlandse
Beveren. Begin juni is er een plantententoonstelling in Hof ter Saksen (Ivb)
Michel Decalut, stichter-be
zieler van het Arboretum
Waasland (Ivb)
kwekerijen en arboreta. Reeds
toen schreef wijlen F. Ame-
linckx: «Dit arboretum is enig
in België, misschien wel in heel
Europa, omdat de stichter er
van uitgaat, dat in een echt
arboretum, op enkele uitzon
deringen na, alleen planten die
door zaden tot stand komen
thuishoren.»
In 1974 werd een vzw opge
richt met als doelstelling: «De
inrichting, onderhoud en ver
zorging, uitbreiding van het ar
boretum met als doel de bota
nische studie, het behoud van
het natuurlijk patromonium,
alsmede de voorlichting van
het publiek en de studerende
jeugd.»
Het arboretum groeide snel.
De kontakten met het buiten
land werden steeds intenser.
Elk zichzelf respekterend ar
boretum beschikt over een
zaadlijst of «Index Seminum»
die door elke kweker of be
langstellende kan worden op
gevraagd. Al in 1976 werd een
eigen zaadlijst samengesteld,
op dit moment zijn er 660
korrespondenten
Naast de briefwisseling en
zaadleveringen impliceert der
gelijk opzet een intensieve en
gespecializeerde arbeid. Vele
zaden moeten vervolgens wor
den uitgezaaid en nadien vcr-
speend. Al dit werk vroeg tijd
en plaats. Vooral het ruimte
gebrek kwam snel tot uiting.
Gelukkig was er van bij de
aanvang een ruime belangstel
ling van het gemeentebestuur
van Beveren.
In een uniek kader, het Hof ter
Saksen, kwam een samenwer
king tot stand. Dit ruime park
van 13 hektaren biedt nu reeds
onderdak aan meer dan drie
duizend plantensoorten. Ook
de kwekerij werd hier gehuis-
vesd, waar vele gewassen
wachten op een uitplant in het
domein.
Samengevat zijn de doelstellin
gen: het vergroten van het
plantcnassortiment, het onder
zoek naar de winterhardheid
van sommige soorten, een edu-
katievc funktic ter bevordering
van de natuurkennis.
Sint-Niklaas
In het koninklijk instituut voor gezichts- en gehoorge
stoorde kinderen te Sint-Lambrechts-Woluwe viert Broe
der Natulus Van Bogaert zaterdag 18 mei zijn platina
kloosterjubileum. Deze achtbare broeder-jubilaris is in
1897 te Belsele geboren en is tot op heden een fiere
«Waaslanden» gebleven die het wel en wee van zjjn
streekgenoten innig meeleeft. In 1915 legde hij zijn eerste
professie af en is dus reeds 70 jaar Broeder van Liefde. Hy
staat ongeveer even lang in dienst van de evenmens,
waarvan de laatste 49 jaar te Sint-Lambrechts-Woluwe.
De (verkeersvrije) Nieuwstraal in Sint-Niklaas is via een
zebrapad 'verbonden' met de Grote Markt. Maar overste
ken, daar, blijft gevaarlijk. Dat ondervond tijdens het
voorbije weekend mevrouw Raes, die door een wagen
werd gegrepen. Gelukkig werd ze niet ernstig gewond,
maar de dame moest toch ter observatie naar de kliniek
toe. (foto Iv)
Broeder Natulus Van Bogaert
is het type van de eenvoudige,
diepgelovige, toegewijde en
blijde Broeder van Liefde.
Zijn levenskunst is «dienen».
Gezien zijn goede lichamelijke
en geestelijke konditie heeft
hij wellicht ook nog «radium»
in zijn bereik.
Felix Van Bogaert werd te Bel
sele geboren op 14 december
1897. Zijn vader August, was
schrijnwerker van beroep.
Moeder Elisa De Roose deed
het huishouden en hield na de
werkuren nog een dorpsher
berg open, het lokaal der oud-
wapenbroeders Leopold 1 en 2
in de Kasteelstraat.
Op 21 oktober 1912 mocht hij
naar het groot juvenaat in de
Stropstraat te Gent, waar hij
tussen de geestelijke oefenin
gen door, getest werd in licha
melijke kracht. Want broeder
Niccas liet hem schuren en het
portierschap uitoefenen.
In de Rooigemlaan te Gent
werd hij op twee april 1914
postulant waar hij opklom tot
de graad van novice op 8 sep
tember van dat jaar. en met
een kreeg hij de kloosternaam
«Matulus».
Het Strop dat toen vele kwar
tieren kende, had meteen werk
voor hem. Hij behaalde met
brio het diploma van ziekenop
passer wat hem in de Bijlokc
door het Provinciaal Genees
kundig Komitee werd afgele
verd. Twee jaar later is hij
gediplomeerd ziekenverpleger
bij de krankzinnigen.
Op 15 juli 1919 werd hij naar
Turnhout gezonden waar hij
ziekendienaar en koster was.
Tessenderlo wenkte. Nog voor
het jaar uit was gaf broeder
Matulas zich totaal aan de ver
zorging van kinderen. Tussen
door volgde hij in St. Truiden
speciale lessen om een volleerd
brankardier te worden, wat op
31.12.1920 een feit was. Met
dit papiertje ontsnapte hij aan
de legerdienst.
Na zes jaar tijdelijke geloften,
mag men niet meer treuzelen.
De eeuwige geloften deed hij
op 8 september 1921. Op 24
mei 1922 kreeg hij een obe
diëntie brief voor St-Amedeus
in Mortsel. Op 17 juli 1923
vinden we hem terug in Froid-
mont en op 5 februari 1926 zit
hij terug in Mortsel.
Op 3 juni 1929 stond hij te
Doornik ten dienste van jonge
veroordeelden. In '36 vertrok
ken echter de Broeders uit
Doornik en kreeg hij de kaart
St. Lambrechts-Woluwc uitge
speeld, waar hij op 20 januari
1936 arriveerde.
Op 7 januari 1946 werd er met
een serieuze wasserij begon
nen, post die hij tot op heden
met grote zorg en stiptheid
heeft waargenomen.
«Drugs, een (jongercn)probleem in de stad?» is het thema
van een informatiebijeenkomst die de CVP-jongerenafde-
ling Sint-Niklaas donderdag 30 mei vanaf 20 u. op het
getouw zet in de grote zaal van café De Graanmaat aan de
Grote Markt.
Gasten zijn rijkswachtkommandant A. Collier (hij spreekt
over strafrechterlijke aspekten). mevrouw Mocns (ze
behandelt sociale aspekten) en schepen Werner Rogiers
(hij heeft het over het beleid).
De toegang is gratis. (wv)
«De auto en de fietser». Dat is klasc onderwijsinstellingen
het motto van een foldertje dat worden uitgereikt. Bedoeling
op initiatief van het Sint-Nikla- is dat niet enkel de leerlingen,
se stadsbestuur werd uitgegc- maar ook hun ouders de daarin
ven. Het gaat om de derde opgenomen informatie ter har-
publikatic in een serie die aan te zouden nemen,
de leerlingen van de Sint-Ni- (wv)
We lieten het al doorschemeren in De Voorpost: de kans bestond dat de Federatie van
Toerisme in Oost-Vlaanderen een extra-editie van het tijdschrift dat ze uitgeeft aan Temse
zou wijden. De kogel is nu door de kerk, zo vernamen we: Temse krijgt zijn speciaal
nummer. Een en ander moet vanzelfsprekend gezien worden in de toenemende belangstel
ling voor het toerisme in Temse, aangezwengeld natuurlijk door een nieuwe dynamiek op
beleidsvlak in deze Scheldegemeentc.
Het in omloop brengen van zo'n speciale uitgave vergt natuurlijk heel wat bijkomende
inspanningen. Die liggen ten dele in het verlengde van de prestaties die werden geleverd
met het oog op het aanmaken van de vorig jaar verschenen gids 'Ik hou van Temse'. Maar
een uitgave als die in de trant van de extra-editie over Lokeren, mede mogelijk gemaakt
door het mecenaat, komt vanuit een iets èndere invalshoek tot stand en dat betekent toch
meer dan ooit: handen uit de mouwen steken. Schepen Luc De Ryck. toerismemedewerk-
ster Linda Van Buynder en het hele toerismeteam van Temse kennen echter het klappen
van de zweep, zodat je je ongetwijfeld aan een knappe realisatie over Temse mag
verwachten.
(w.v.)
Reinaert-retro
WeUicht had niet iedereen in het Waasland vóór de zomer van 1984 gehoord van het
Reynaertpad. Wie dacht dat het zo zou blijven had buiten de listige Hulstenaars gerekend.
Als promotie voor hun Reynaertstoet trok men langs Reynaerts pad een doorlopende...
groene streep..! Maar wel als «slechte Vossen»; want. zo leert Reinaert. een echte vos wist
zijn sporen met zijn staart weg!
Het Reynaertpad bestaat dus. Het bestaat zelfs al een hele tijd. Net in dit Reynaertjaar
bestaat het precies dertig jaar. Daarom zullen we hier kort ingaan op het trajekt, en eerst
de historiek schetsen van dit pad langs Waaslands mooiste wegen.
Begin van de jaren '50 kreeg de Reinaertstudie een stevige injektie, zowel in het gehele
Nederlandstalige gebied als in de Reinaertkem ervan, in Waas het Zoete Land.
De grote doorbraak kwam er na de diplomatische Reinaertuitgave (waarin alle Reinaer-
thandschriften naast elkaar staan afgedrukt) van W. Hellinga, professor aan de universiteit
van Amsterdam. Deze studie vormde voor alle Reinaertvorsers een waar paradijs.
In het Waasland was een voordracht door flamingant dr. Jef Goossenaerts te Sint-Niklaas
er de oorsprong van dat de Reinaertstudie ook hier op gang kwam Reinaert huisde volgens
hem in zijn eigen woonplaats, Destelbergen, in de middeleeuwse kelder van kasteel Notax.
Goossenaerts eindigde zijn voordracht met een wens die hij reeds in 1944 al hardop
manifest maakte: «dat we ter gelegenheid van het eeuwfeest van Jan-Frans Willems, die in
juni 1846 gestorven was, een Reynaertpad zouden aanleggen, vooral in deze streek, en dat
eindigen zou op de Reinaertberg zelf waar J.F. Willems begraven ligt, die zoveel gedaan
heeft om onze oude glorie weer te doen stralen voor onze ogen en daardoor ons Dietse
stambewustzijn weer voorgoed op te wekken».
In 1953, het jaar van de voordracht te Sint-Niklaas, was Goossenaerts' wens nog steeds een
onvervulde droom. Maar die liet hem niet los en hij maakte zijn gehoor enthousiast om mee
te werken.
Hij stelde voor, in samenwerking met de V.T.B. de streek van Hulst tot Gent te
overspannen door de Reinaertroute.
Een aantal Waaslanders hapten toe; zij kenden het Waasland binnenstebuiten en spoedig
vergaderden zij met Goossenaerts in een soort Reinaertakademic, in de kelders van kasteel
Notax, te Destelbergen. Als voornaamste leden vinden wc er de Waaslanders Jef De Wilde
en Broeder Alois in en klinkende namen als de professoren Hellinga (sporadisch), M.
Gysciing en De Keyser. De diskussics bloeiden open en ook werd stukje voor stukje het
Reinaertpad uitgestippeld. Langzamerhand kreeg het pad zijn vorm. Op 18 oktober 1954
vergaderde een komité rond het Reinaertpad o.l.v. André Stoop, op het stadhuis te Sint-
Niklaas.
De uiteindelijke inwijding gebeurde op tweede Pinksterdag. 30 mei 1955. Na eeuwen deden
de Reinacrtjagcrs een poging om 'in eenen tsinxendaghe I Dat beede si bosch ende haghe I
Met groenen loveren waren bevaenReinaerts route te reconstrueren.
Een autotocht bracht de Reinaertonderzoekers in gezelschap van hun eregenodigde Stijn
Streuvels van Hulst tot Destelbergen. Langs het trajekt werden een aantal Rcinacrtbankcn
met daarop een Reinaertvers, «ingezeten». In Destelbergen aangekomen volgden de
reizigers de opvoering «Reinaert de Vos» van Paul De Mont in de tuin van kasteel Notax,
door het R.V.T.
De Reinaertbank op de Tromp in Stekene-Kemzeke, enkele jaren geleden gefotografeerd, (a)
Hel Reinaertpad
Het Reinaertpad begint vóór het Reinacrtstandbecld te Hulst. Het beeld werd daar reeds in
1938 geplaatst, en vanaf dan wierp het Zeeuwsvlaamse stadje zich op als Reinaertstad. Het
bronzen Reinaertbceldje is van de hand van de Antwerpenaar A. Damen en het
symboliseert eigenlijk de onderlinge band tussen de Vlamingen aan beide kanten van de
rijksgrens.
Dan loopt het pad over Sint-Jansstccn, Clingc, naar Hulsterloo-Kicldrccht, de plaats die in
Reinaerts leugenverhaal opduikt. Vandaar uit loopt het verder via Kriekeputte (door
Stracke te Sint-Gillis gelokalizccrd), dc plaats waar de schat verstopt zit, naar de Trompe in
Kemzeke, en zo naar Sint-Niklaas. Vandaar gaat het via Belsele naar Daknam, Lokeren,
Nonnenbos, naar Been'elde en Destelbergen.
Onderweg staan zeven Reinacrtbanken: o.a. nabij Kriekeputte, nabij dc Trompe, te
Belsele en twee te Daknam. De mooiste bank bevindt zich in Sint-Niklaas. In het stadspark
staat daar de Reinaertbank met een mooie Reinaert van wijlen Albert Poels (t 1984).
Rik VAN DAELE
I.o. van de Orde van de Vos Reynaerde
Voornaamste bronnen:
Broeder Alois, 'Begin en einde van het Reinaertpadin 'De Toerist(34), 1955
Jozef De Wilde, 'Dr. J. Goossenaerts en de Reinaertin dr. J. Goossenaerts-hulde-
album, p. 145-151.
REIflflERTlrtHD
