rui
«De Oostfrontstrijders hebben hun leven
op het spel gezet»
Provincie Oost-Vlaanderen moedigt historisch
onderzoek aan
Prof. Flor Peeters®!
ontmaskert het
marxisme-
leninisme
Sint-Niklazenaar prof. Flor Peeters
:m!. i
jtrikts
B oekbespreking
Sociale zekerheid
voor zelfstandigen
ühüfllh
2 - 1.11.1985 - De Voorpost
Veertig maanden verbleef hij in het koncentratiekamp Oranienburg, en daar
schreef hjj een dagboek over. Hij liet z'n opstellen over het nazisme bundelen,
werd professor politieke wetenschappen in Gent en zou boeken als «Koningskwes
tie» en «Het Bruine Bolsjevisme» (een felle stellingname tegen het nazisme)
uitgeven. Prof. dr. Ftorent Peeters Antwerpen 9 augustus 1909) was in de
dertiger jaren atheneumleraar in Sint-Niklaas en na de oorlog gedurende vijf jaar
schepen in Sint-Niklaas. Nog steeds woont Peeters in Sint-Niklaas, aan de Prinses
Jos. Charlottaiaan. In 1979 werd aan hem op het stadhuis overigens het ereteken
van grootofficier in de Kroonorde uitgereikt, door burgemeester De Vidts.
Peeters pleegt geen blad voor de mond te nemen als by over het kommunisme
heeft: hij bestrijdt het intens. In dit nummer van De Voorpost komt dr. Peeters
zelf aan het woord en verzorgt Leo Verbeke, nog een Sint-Niklazenaar, een
bespreking van Peeters' boeken i.v.m. het marxisme-leninisme. Florent Peeters
brengt begrip op en legt waardering aan de dag voor de Oostfrontstrijders, u kunt
zelf lezen hoe hij dat verantwoordt.
Zowel het artikel van prof. dr. Florent Peeters als de bedrage van Leo Verbeke
worden door De Voorpost by wijze van gasttribune gebracht, als diskussiestof. De
publikatie van beide artikels impliceert niet dat de redaktie het met de visie van
beide auteurs eens is. Maar omdat Peeters toch als een gezaghebbend man mag
worden beschouwd vonden we het opportuun, hem hier aan het woord te laten.
Ook al verdedigt hij een thesis waarmee beslist niet alleman het eens zal zyn.
W.V.
Naar aanleiding van het be
zoek aan de paus van ons land
is er veel te doen geweest rond
het probleem van de amnestie
voor de kollaborateurs met het
nationaal-socialisme. Deze ge
beurtenis heeft de diskussie
rond dat thema doen herop
leven.
Dat heeft niet belet dat er niets
van gekomen is - we komen
daar verder op terug -.
Van de eerste keer af dat ik
uitgenodigd werd om in het
openbaar in dit probleem stel
ling te nemen - dat was in 1950
- heb ik mij als voorstander
uitgesproken van een meer hu
mane politiek. Maar van den
beginne af heb ik ook een
onderscheid gemaakt tussen de
verschillende soorten van kol-
laboratie
Dat betekende naar mijn oor
deel dat diegenen voor wie dc
kollaboratie geen jeugdavon
tuur, geen geldjacht of ook
geen sadisme, geen politieke
of politionele hulpverlening
was, een soort moreel recht
hebben op een diskriminatie in
gunstige zin.
Het is mijn mening dat - beke
ken van dat standpunt - op de
eerste plaats de Oostfrontstrij
ders een heel bijzondere ver
melding verdiend hebben.
Hun gedrag bewijst dat ze niet
gehandeld hebben uit auteurs-
zucht, wegens het geld, wegen
eerbewijzen of wegens een nog
minder lofwaardige motivatie.
Zij hebben met hun leven ge
speeld! Zij hebben hun leven
op het spel gezet en dat wijst
op een feit dat in geen enkele
andere kategorie van kollabo
rateurs te vinden is. Dat ze hun
leven gewaagd hebben bewijst
dat ze een zaak, die zij zeer
hoog hebben geschat, hebben
willen dienen zonder aan
spraak te maken op iets meer
dan de soldij van een Wehr-
macht soldaat.
Deze zaak was: de strijd tegen
het kommunisme
In deze strijd hebben ze niet
alleen gestaan. Vele burgers
wie niemand iets verwijten kan
waren eveneens felle tegen
standers van het Sovjetkom-
munisme, maar zij hebben, om
wellicht respektabele redenen,
niets gewaagd.
Tegenstander van het kommu
nisme was op de eerste plaats -
reeds in 1937 - paus Pius XI. In
rijn encykliek «Divini Re-
demmptoris» verklaart hij:
'Het kommunisme is in zijn
innersle kern slecht en wie ook
de kristelijke kuituur wil redden
mag zich op geen enkel gebied
met kollaboratie inlaten(par.
58).
Daarbij enkele woorden
uitleg.
Wat betekenen de woorden
«innerste kern»?
Zulks betekent dat het kom
munisme niet kan ophouden
slecht te rijn zonder rijn na
tuur, zijn diepste wezen te ver
liezen, zonder op te houden
kommunisme te rijn.In de hui
dige omstandigheden, nu de
gefundeerde wijsheid en we
tenschap van een zeer geleerde
paus bij vele vervangen is door
oppervlakkige en misleidende
moeiallen, zelfs van sommige
onwetende priesters en enkele
niet wijze bisschoppen, moet
er niemand over verwonderd
rijn dat deze waarheid een
beetje onder het stof der ge
schiedenis verdwenen is.
De hoofdzaak die dat heeft
mogelijk gemaakt wordt even
eens door de paus aange
klaagd: 'een verder machtig
hulpmiddel ter verspreiding
van het kommunisme, het is
een echt zwijgkomplot van een
groot deel van de niet-katholie-
ke wereldpers. Wij spreken van
een komplot, want anders kan
niet worden uitgelegd, dat een
pers, die er zo op uit is zelfs de
geringste dagelijkse gebeurte
nissen voor het publiek te bren
gen, het heeft klaargespeeld
over de misdaden die in Rus
land, in Mexiko en een groot
deel van Spanje begaan wer
den, zo lang te zwijgen en be
trekkelijk weinig te berichten
over een uitgebreide wereldor
ganisatie als het kommunisme
van Moskou. Dat zwijgen is ten
dele aan politieke kortzichtig
heid toe te schrijven, hel wordt
ook door verschillende geheime
machten begunstigd die er reeds
sedert lang op uit zijn de kriste
lijke sociale orde te vernieti
gen». par. 18).
Ik had gezegd «op de eerste
plaats»!
Op de tweede plaats Churchill
in hoogst eigen persoon. Na de
oorlog heeft hij in een vlaag
van openhartigheid bekend:
'wij hebben het verkeerde var
ken geslacht». Is deze bewering
ook «waar»?
Ik betwijfel dat ten zeerste.
Maar daar kan over gepraat
worden. Churchill was fel ont
goocheld over het gedrag van
Stalin na de oorlog. In volume
VI van zijn oorlogsherinnerin
gen zegt hij: 'Een ijzeren gor
dijn werd op hun front neerge
laten. Wij weten niet wat er
daarachter gebeurt», (blz. 498/
499).
Het ideaal, zuiver politiek be
keken zou natuurlijk geweest
zijn dat de twee zich weder
zijds hadden vernield. Maar
daarover kan men tot in het
eindeloze redetwisten.
Het nationaal-socialistische ge
vaar bestaat niet meer, of als
het nog bestaat dan is het
slechts een mus tegen een
arend. Meer dan veertig jaren
na het einde der gebeurtenis
sen wordt het werkelijk tijd
met een andere politiek een
andere weg op te gaan. Indien
wij niet willen beschouwd wor
den als een onderontwikkeld
volk dat nog onder de justitie
van negerkoningen leeft is dat
dringend noodzakelijk.
Naar aanleiding van het be
zoek van de paus aan ons land
hebben sommigen het initiatief
opgenomen over deze proble
matiek aan zijne heiligheid om
tussenkomst te verzoeken. De
ze voetstap was wel ingegeven
door prijzenswaardige gevoe
lens, maar was politiek beke
ken een ernstige vergissing.
Niet de regering had de paus
uitgenodigd, het waren de bis
schoppen en in deze omstan
digheden geldt als regel - zon
der dat zulks het voorwerp
moet rijn van okkasionele af
spraken - dat de vreemde gast
zich onthoudt van elke open
bare inmenging in interne poli
tieke aangelegenheden van het
bezochte land.
Afgezien van de formeelrech-
terlijke aspekten van het pro
bleem, en wanneer men alleen
de menselijke kanten in ogen
schouw neemt, blijft toch als
overschot: dat paus Pius XI op
een afstand van slechts drie
dagen eerst het nationaal-so
cialisme (op 14 maart 1937) en
vervolgens het kommunisme
(op 17 maart 1937) veroor
deeld heeft in twee sensatie-
verWekkende encyklieken.
In strijd met het formele recht
hebben de Oostfrontstrijders
gestreden tegen het kommu
nisme. In strijd met de bepalin
gen van hel internationale recht
heeft het verzet tegen het natio
naal-socialisme gestreden. Bei
de «ismen» waren een pest
voor de Europese kuituur.
Waarom zouden verzet en
oostfront elkaar de hand niet
reiken, nu de vertegenwoordi
gers van beide groepen oud
geworden zijn? Zij hebben nu
de gelegenheid te bewijzen dat
het leven hen ook wijs ge
maakt heeft. Laten we het ver
leden vergeten en leven voor
het kleine stukje toekomst dat
ons nog voorbehouden is.
Laten wij dat kleine restje van
ons leven niet door haat verbit
teren. Wanneer in beide kam
pen het leed geleden is moeten
wij kunnen terugkeren tot
elkaar.
In rijn geschiedenis van de
oorlog tussen Sparta en Athe
ne vertelt Thoekydides dat
Thrasyboclos, de leider van
het Atheense verzet tegen de
Spartaanse bezetter, een wet
deed stemmen voor na het her
stel van de vrede: Niemand
zou wegens vroeger gestelde
daden mogen beschuldigd of
veroordeeld wordenen deze
wet noemden ze *wet der ver
getelheid». Hij droeg er niet
alleen zorg voor dat deze wet
gestemd werd, maar ook dat ze
toegepast werd. Dat was natio
nale wederopbouwpolitiek!
Zouden kristenen na twintig
eeuwen kristendom niet meer
kunnen, wat een heidenc vier
eeuwen voor Kristus deed?
Prof. dr. em. Flor Peeter^
R.U.G.
ex-politiek gevangene Oranien
burg Sacksenhausen. Nr.
40.981.
W///&k MVs,.
Sint-Niklaas. Prof. Florent Peeters bij het ontvangen, in 1979, van het ereteken van grootofficier in de Kroonorde,
(archieffoto)
Onder impuls van député De Cuyper
Korte tijd geleden ging in het gouvernementsgebouw te
Gent, onder voorzitterschap van gouverneur Herman
Balthazar, een druk bygewoonde plechtigheid door die in
het teken stond van het provinciaal beleid in de sektor van
de geschiedenis en aanverwante (heemkunde, volkskunde,
archeologie, familiekunde...). Dat gebeurde ter gelegen
heid van de presentatie van twee boekdelen, nl. «Arbeid
en tewerkstelling in Oost-Vlaanderen op het einde van het
Ancien Régime» (Lieve Jaspers en Carine Stevens) en de
«Gids voor de gemeentearchieven in Oost-Vlaanderen»
(drs. Guy Godeyne). Twee provinciale uitgaven die aldus
werden toegevoegd aan de reeds lange lyst van provinciale
geschiedkundige publikaties.
Het geheel gaf bestendig gede
puteerde Etienne De Cuyper,
bevoegd voor het kultuurbe-
leid, de gelegenheid een beeld
op te hangen van het gevoerde
beleid inzake geschiedenis, dat
in het geheel van het kultuur-
beleid van het provinciebe
stuur een zeer belangrijke
plaats inneemt.
In 1979 kon député De Cuyper
starten met een provinciale
kommissie voor Geschiedenis,
die sindsdien een onmisken
baar grote bijdrage heeft gele
verd tot een dynamisch beleid
in deze sektor.
Provinciale prijzen en sub
sidies
We denken in de eerste plaats
aan de gerenommeerde prij
zen. Het kwalitatief gehalte
van de inzendingen is vaak zo
hoog dat de deskundige jury's
slechts met veel moeite de bes
ten tussen de goeden kunnen
onderscheiden. Vandaar dan
ook dat door de laureaten de
prijs als een belangrijk kwali
teitslabel op hun visitekaartje
beschouwd wordt. De huldi
gingen die daarmee gepaard
gaan, tot in de verste uithoe
ken van de provincie, bieden
evenzovele kansen tot direkt
kontakt met al diegenen die uit
het verleden proberen te halen
wat er uit te halen is, voor de
mens en de gemeenschap van
vandaag en morgen
Ook door subsidiering stimu
leert het provinciebestuur het
historisch onderzoek in dc
ruimste betekenis van het
woord.
Vooral voor de vele
enthoesiaste zogenaamde
«amateurs» in tal van lokale en
regionale verenigingen en
kringen, vormt deze steun een
vorm van erkenning en waar
dering.
Het provinciebestuur heeft
zeer veel kontakt en dit in
de beste verstandhouding
met hun provinciale federaties.
«Ik vermeld daarbij graag»,
aldus député De Cuyper, «de
nieuwste loot aan de stam, na
melijk de pas dit jaar opgerich
te Oostvlaamsc Federatie voor
Oudheidkundig Bodemonder
zoek en Industrieel Erfgoed,
een federatie die wellicht ook
geschiedenis zal maken onder
haar prachtige afkorting
OFOBIE».
Provinciale Musea
Een derde terrein waarop het
provinciebestuur mee poogt de
historische bakens uit te zetten
is dat van de musea.
In het unieke provinciale mo-
lenmuseum te Wachtebeke
wordt de kollektie voortdu
rend verder uitgebouwd en
wint dc presentatie van dag tot
dag aan esthetische en didakti-
sche waarde. Voorop staat
thans het streven naar een vol
waardige edukatievc aanpak
om het brede publiek te sensi
biliseren voor dc problematiek
van het behoud en de restaura
tie van het resterend molenpa
trimonium. Daarnaast bereidt
het provinciebestuur sinds
1980 intens het Museum van
dc Vlaamse Sociale Strijd
voor. In afwachting van de
volledige restauratie van het
Gentse Caermersklooster uit
zich dat in een reeks welom
schreven verkennende projek-
ten in een samenwerkingsver
band tussen het provinciebe
stuur en een aantal archief- en
dokumentaticcentra. In dat
kader werden recentelijk nog
twee grootse tentoonstellingen
opgezet in de Gentse Sint-Pie
tersabdij: «Met vlag en wim
pel» over de banistiek van de
kristelijke arbeidersbeweging
door het Katoliek Dokumenta-
tic- en Onderzoekscentrum
(KADOC) en haar tegenhan
ger «De rode verleiding» over
de socialistische affiche door
het Archief en Museum van de
Socialistische Arbeidersbewe
ging (of AMSAB).
Heel even sprak député De
Cuyper over de plannen van de
Volkssterrenwacht te Eeklo en
aangehecht museum waarvan
het thema zal zijn de geschie
denis van de ruimtevaart.
Provincie als uitgever
Tenslotte treedt het provincie
bestuur reeds jarenlang op als
uitgever van publikaties van
historische aard. Dat blijkt zo
wel uit de prestigieuze reeks
van kulturele jaarboeken
waarin geregeld historische
bijdragen werden opgenomen
en de nieuwe reeks kulturcel
jaarboek-bijdragen sinds 1976,
als uit dc even prestigieuze
reeks inventarissen van het
kuituurpatrimonium en andere
uitgaven, zoals die nu in het
kader van de werking rond het
Museum van de Vlaamse So
ciale Strijd en het molenmu
seum. Het provinciebestuur
stelt zich daarbij niet op als
een echte kommerciële uitge
verij, maar geeft kansen aan
wat binnen ons beleid als wer
kelijk waardevol wordt erva
ren en vaak elders om allerlei
redenen niet aan bod zou
komen.
Door de verkoopprijs bewust
zo laag mogelijk te houden
streeft men er naar, de kennis
van het verleden van onze kon-
trcicn in een zo ruim mogelijke
publieke belangstelling te
brengen.
Député De Cuyper bracht in
herinnering de knappe recente
katalogi bij de exposities «Met
vlag en wimpel» en «De rode
verleiding en de voor molino-
logen gewoon onmisbare kan
jer van Paul Bauters «Eeuwen
onder wind en wolken
Windmolens in Oost-Vlaande-
De twee nieuwe titels die re
cent werden voorgesteld slui
ten dus aan bij een rijke en
gevarieerde traditie. Het boek
over arbeid en tewerkstelling
op het einde van het Ancien
Régime zal ongetwijfeld vele
auteurs van dorps- en stadsmo-
nografieën inspireren. De gids
voor de gemeentearchieven is
opgevat als een voor aanvullin
gen en verbeteringen vatbaar
werkinstrument voor de vor
sers en tevens een stimulans
voor een zorgzaam archiefbe-
Icid van de gemeentebesturen
Tot die besturen richtte député
De Cuyper een oproep om
aktief in te spelen op de voor
stellen die het provinciebe
stuur binnenkort zal doen tot
medewerking aan een kortlo
pende kursus archiefbeheer in
het voorjaar van 1986.
geleid a
hulpve
een be
krisistt
1st elk i
Het is op dit ogenblik een feit dat in bevoegde krinjDe on
nergens nog betwist wordt: Europa is in een soort negate! dat i
ve pseudo-kulturele stroomversnelling aan het wegglijd fijngt
at uit t
Op politiek gebied openbaart zich dit feit door een eno q Colli
verlies aan invloed op wereldvlak. In de vorige ee ;«acht>
waren Frankrijk en Groot-Brittannië «grootmachten»,
waren technisch en op wetenschappelijk gebied en ddound
hun koloniaal bezit niet zo maar grootmachten. Zij wa er kons
de grootste machten. Nog in de vorige eeuw moesten ale ge
Amerikaanse koopvaardijschepen zich verdedigen tej d voor
de piraten en zeerovers die de Atlantische Oceaan onvei t scheic
maakten. Rusland wist nog nauwelijks het grote bela isproble
van Siberië en vermoedde slechts een klein deeltje van jvang v
enorme rijkdom die daar verborgen zat. vanzelf
Op ekonomisch gebied ontneemt de grote territori foare
versplintering aan de Europeanen de mogelijkheid 1 zijn
zich te kunnen opstellen tussen de USA en de USSR. robot'
Op wetenschappelijk gebied staan wij in sommige vakk td reai
hopeloos ten achter. En de drainering van het talent n. «D<
richting Amerika doet de rest. Aldus nemen ze ons o mensc
nog het menselijk talent weg. voor
Ook in de binnenlandse politiek van Europa is het n de W
beter gesteld. De linkse oriëntering van bijna alle partij de rij!
belet dat de intellektueel en wetenschappelijk gevorm sten is
sociale groep nog een rol van belang speelt. Mij doet de cning
toestand soms denken aan het beroemde schilderij v zei C
Breughel de blinden, die de blinden in de gracht do verhou
vallen». eikend
Het ware mogelijk het verval van Europa nog op enke ds aan
andere domeinen in de verf te zetten. Maar dat is niet h hten j
opzet van deze bijdrage. toor e<
Toch is het nodig ernstig de aandacht van de lezer
richten op twee faktoren die alles wat men zoal kan zeggl
over het Europees verval nog tragischer maken. Data
vooreerst de uitdagende onbekwaamheid van onze polim
om Europa te maken.
Allen zijn zij zozeer gehecht aan hun mandaat en pari
mentsvoordelen dat bij elke diskussie (over uurwerken J
Zwitserland, over fruit uit Spanje, wijn uit Italië, en of
er wel wat aan overhouden) het argument van stemmef
verlies in alles de doorslag geeft.
De tweede faktor is de dichte nabijheid en het onderr
ningswerk der Sovjetunie. Dat beïnvloedt vele ding<
waaraan de gewone krantelezer nooit denkt. Slechts
enkel voorbeeld. In sommige havensteden is het t
mogelijk nog op het kommunistisch gevaar te wijzen!
De Russen moesten voor hun boten eens een andefl
haven kiezen. De auteur van de twee boeken die wij h
willen bespreken heeft een machtige poging gedaan om d
ogen van zijn lezers voor het grote gevaar tc openen: h
Sovjet-kommunisme.
In het eerste deel van zijn werk behandelt hij dc bijdragd
van Karl Marx en Friedrich Engels. Zij zijn dc stichters er
de geestelijke vaders van het marxisme - leninisme. Dj
auteur, prof. dr. em. Florent Peeters, vroeger professo
aan de R.U.G en gastdocent aan de universiteiten va
Frankfurt/M., Braunschweig en Hannover - aan UsumbiJ
ra, Elisabethstad en Taipei, heeft voor het eerst de nadru
gelegd op de belangrijke rol die Engels gespeeld heeft b
de uitwerking van het marxisme - leninisme. Zo was Stali «n,
b.v. eerder een aanhanger van Engels dan van Marx.
Dc meeste publikaties over het marxisme - leninisme zij
de vrucht van afschrijverij. Daarom heeft prof. Pcciei\
ervan afgezien boeken «over» Marx te raadplegen. Hi
heeft de geschriften van Marx en Engels zelf gelezen. Bi
de meeste auteurs «over» Marx vindt men zodanig vee£f*I
afwijkingen en verdraaiingen dat Marx zelf destijds een
gezegd heeft. «Ik ben geen marxist».
De auteur heeft een poging gedaan om aan dat euvel t M
ontsnappen door zo dicht mogelijk aan te leunen bij dl II
teksten van Marx zelf. U
Toch was het nog nodig rekening te houden met d<
waarschijnlijkheid dat sommige onwelkomeuitsprakei i
van Marx in de kommunistische uitgave- (Oost-Berlijn 11
verdonkeremaand werden.
Daarnaast heeft de auteur zich ook de moeite getroost
enig licht te werpen op het familiale leven van K. Marx.
Aan de hand van brieven van zijn echtgenote en van zijn
dochter kwam hij tot een weinig optimistisch beeld.
In het tweede deel handelt professor Peeters over 'het
marxisme van. Lenin». Het is een bekend feit dat Lenin
gedurende vele jaren in meerdere Europese landen in j,a|,
ballingschap geleefd heeft (Duitsland, Zwitserland,
Frankrijk, Engeland en vlak voor 1914 in Oostenrijk,
Hongarije). Gedurende die tijd was Lenin aanhanger van
de linkse minderhcidsvleugcl van de Russische socialisti
sche arbeiderspartij. Deze ballingschap duurde tot in
maart 1917. Toen kreeg hij met een groep van zijn linkse
aanhangers van de Duitse keizerlijke regering een vrijge
leide om doorheen Duitsland, over Finland, naar Rusland
terug te reizen. Alles wat Lenin publiceerde in die periode
was politieke propaganda Het is wel verstaanbaar dat de
kommunistcn hoofdzakelijk met de geschriften uit de tijd
van voor 1917 propaganda maken. Professor Peeters heeft
deze geschriften in de papiermand gelaten Daar zijn ze op
hun plaats. Om de werkelijke Lenin te ontdekken heeft de
auteur de dokumenten gebruikt die Lenin neerschreef
tussen het moment dat hij voorzitter werd van de raad der
volkskommissarissen (november 1917) en de tijd dat hij,
na drie hersenbloedingen (eind 1923), alles uit handen
moest geven. Op basis van deze massa brieven, telegram
men, redevoeringen, notities, moties en nog andere ge
schriften heeft prof. Peeters een beeld van Lenin geschetst
dat in beslissende kwesties verre van 'marxistisch
Ongemeen interessant om lezen!
Het derde deel van het werk dat als verzameltitel 'Het
marxisme-leninismeheeft, zal handelen over -De bevrij
dingstheologie». Dat is een van de sluwste bedriegerijen
van de kommunistcn.
Het vierde en laatste deel handelt over de door de Sovjets
in de praktijk gestelde imperialistisch politiek van de
Sovjetunie tegen dc kerk, tegen de Bondsrepubliek en de
zogenaamde Volksdemokratic.
Het 1ste deel (327 blz.) kost 500 fr. Het 2de deel (916 blz.)
kost 1.500 fr. Bedrag storten op postcheckrekening
000.0405466.06 op naam van de schrijver (Flor Peeters,
Sint-Niklaas).
De prijs van het derde deel, dat ongeveer klaar ligt
de drukker kan nog niet meegedeeld worden. Dat gebeurt
binnenkort.
Leo Verbeke
n h
15 t
UW:
IUW(
[ehi
'B(«
:nst;
Rcs:
Beveren. Zoals vorige week gemeld in De Voorpost werd in kasteel Cortewalle de vzw
Verkeersveiligheid officieus boven de doopvont gehouden. De officiële stichting is op 20
november voorzien U herkent o.m. schepenen Huys (links) van Sint-Niklaas en
Bosman (rechts) van Beveren en burgemeester Denert van Kruibeke. Die gemeenten,
maar ook o.m. Sint-Gillis-Waas en Berlare hebben alvast hun steun toegezegd aan de
nieuwe vzw (wv -
In samenwerking met de Euro- overzicht van de zeer divet||
pese Commissie organiseert de systemen in dc voornaam
Europese Middenstandsvere- E.G.-landen. Ook de aktl
niging, die geleid wordt door van de E.C. om tot een grot J
de Sint-Niklazenaar Lieven eenvormigheid te komen, w<i
Lenaerts, een tweedaags semi- den toegelicht. Er is gclcgef
narie in Luxemburg op 15 en hcid tot gcdachtenwisscling J
16 november. Het thema is vraagstelling. Voor meer ij
«De sociale zekerheid voor de lichtingen: E.M.V. Alhertini
zelfstandigen». plaats 2, 1000 Brussel. Tel. r