rui «De Oostfrontstrijders hebben hun leven op het spel gezet» Provincie Oost-Vlaanderen moedigt historisch onderzoek aan Prof. Flor Peeters®! ontmaskert het marxisme- leninisme Sint-Niklazenaar prof. Flor Peeters :m!. i jtrikts B oekbespreking Sociale zekerheid voor zelfstandigen ühüfllh 2 - 1.11.1985 - De Voorpost Veertig maanden verbleef hij in het koncentratiekamp Oranienburg, en daar schreef hjj een dagboek over. Hij liet z'n opstellen over het nazisme bundelen, werd professor politieke wetenschappen in Gent en zou boeken als «Koningskwes tie» en «Het Bruine Bolsjevisme» (een felle stellingname tegen het nazisme) uitgeven. Prof. dr. Ftorent Peeters Antwerpen 9 augustus 1909) was in de dertiger jaren atheneumleraar in Sint-Niklaas en na de oorlog gedurende vijf jaar schepen in Sint-Niklaas. Nog steeds woont Peeters in Sint-Niklaas, aan de Prinses Jos. Charlottaiaan. In 1979 werd aan hem op het stadhuis overigens het ereteken van grootofficier in de Kroonorde uitgereikt, door burgemeester De Vidts. Peeters pleegt geen blad voor de mond te nemen als by over het kommunisme heeft: hij bestrijdt het intens. In dit nummer van De Voorpost komt dr. Peeters zelf aan het woord en verzorgt Leo Verbeke, nog een Sint-Niklazenaar, een bespreking van Peeters' boeken i.v.m. het marxisme-leninisme. Florent Peeters brengt begrip op en legt waardering aan de dag voor de Oostfrontstrijders, u kunt zelf lezen hoe hij dat verantwoordt. Zowel het artikel van prof. dr. Florent Peeters als de bedrage van Leo Verbeke worden door De Voorpost by wijze van gasttribune gebracht, als diskussiestof. De publikatie van beide artikels impliceert niet dat de redaktie het met de visie van beide auteurs eens is. Maar omdat Peeters toch als een gezaghebbend man mag worden beschouwd vonden we het opportuun, hem hier aan het woord te laten. Ook al verdedigt hij een thesis waarmee beslist niet alleman het eens zal zyn. W.V. Naar aanleiding van het be zoek aan de paus van ons land is er veel te doen geweest rond het probleem van de amnestie voor de kollaborateurs met het nationaal-socialisme. Deze ge beurtenis heeft de diskussie rond dat thema doen herop leven. Dat heeft niet belet dat er niets van gekomen is - we komen daar verder op terug -. Van de eerste keer af dat ik uitgenodigd werd om in het openbaar in dit probleem stel ling te nemen - dat was in 1950 - heb ik mij als voorstander uitgesproken van een meer hu mane politiek. Maar van den beginne af heb ik ook een onderscheid gemaakt tussen de verschillende soorten van kol- laboratie Dat betekende naar mijn oor deel dat diegenen voor wie dc kollaboratie geen jeugdavon tuur, geen geldjacht of ook geen sadisme, geen politieke of politionele hulpverlening was, een soort moreel recht hebben op een diskriminatie in gunstige zin. Het is mijn mening dat - beke ken van dat standpunt - op de eerste plaats de Oostfrontstrij ders een heel bijzondere ver melding verdiend hebben. Hun gedrag bewijst dat ze niet gehandeld hebben uit auteurs- zucht, wegens het geld, wegen eerbewijzen of wegens een nog minder lofwaardige motivatie. Zij hebben met hun leven ge speeld! Zij hebben hun leven op het spel gezet en dat wijst op een feit dat in geen enkele andere kategorie van kollabo rateurs te vinden is. Dat ze hun leven gewaagd hebben bewijst dat ze een zaak, die zij zeer hoog hebben geschat, hebben willen dienen zonder aan spraak te maken op iets meer dan de soldij van een Wehr- macht soldaat. Deze zaak was: de strijd tegen het kommunisme In deze strijd hebben ze niet alleen gestaan. Vele burgers wie niemand iets verwijten kan waren eveneens felle tegen standers van het Sovjetkom- munisme, maar zij hebben, om wellicht respektabele redenen, niets gewaagd. Tegenstander van het kommu nisme was op de eerste plaats - reeds in 1937 - paus Pius XI. In rijn encykliek «Divini Re- demmptoris» verklaart hij: 'Het kommunisme is in zijn innersle kern slecht en wie ook de kristelijke kuituur wil redden mag zich op geen enkel gebied met kollaboratie inlaten(par. 58). Daarbij enkele woorden uitleg. Wat betekenen de woorden «innerste kern»? Zulks betekent dat het kom munisme niet kan ophouden slecht te rijn zonder rijn na tuur, zijn diepste wezen te ver liezen, zonder op te houden kommunisme te rijn.In de hui dige omstandigheden, nu de gefundeerde wijsheid en we tenschap van een zeer geleerde paus bij vele vervangen is door oppervlakkige en misleidende moeiallen, zelfs van sommige onwetende priesters en enkele niet wijze bisschoppen, moet er niemand over verwonderd rijn dat deze waarheid een beetje onder het stof der ge schiedenis verdwenen is. De hoofdzaak die dat heeft mogelijk gemaakt wordt even eens door de paus aange klaagd: 'een verder machtig hulpmiddel ter verspreiding van het kommunisme, het is een echt zwijgkomplot van een groot deel van de niet-katholie- ke wereldpers. Wij spreken van een komplot, want anders kan niet worden uitgelegd, dat een pers, die er zo op uit is zelfs de geringste dagelijkse gebeurte nissen voor het publiek te bren gen, het heeft klaargespeeld over de misdaden die in Rus land, in Mexiko en een groot deel van Spanje begaan wer den, zo lang te zwijgen en be trekkelijk weinig te berichten over een uitgebreide wereldor ganisatie als het kommunisme van Moskou. Dat zwijgen is ten dele aan politieke kortzichtig heid toe te schrijven, hel wordt ook door verschillende geheime machten begunstigd die er reeds sedert lang op uit zijn de kriste lijke sociale orde te vernieti gen». par. 18). Ik had gezegd «op de eerste plaats»! Op de tweede plaats Churchill in hoogst eigen persoon. Na de oorlog heeft hij in een vlaag van openhartigheid bekend: 'wij hebben het verkeerde var ken geslacht». Is deze bewering ook «waar»? Ik betwijfel dat ten zeerste. Maar daar kan over gepraat worden. Churchill was fel ont goocheld over het gedrag van Stalin na de oorlog. In volume VI van zijn oorlogsherinnerin gen zegt hij: 'Een ijzeren gor dijn werd op hun front neerge laten. Wij weten niet wat er daarachter gebeurt», (blz. 498/ 499). Het ideaal, zuiver politiek be keken zou natuurlijk geweest zijn dat de twee zich weder zijds hadden vernield. Maar daarover kan men tot in het eindeloze redetwisten. Het nationaal-socialistische ge vaar bestaat niet meer, of als het nog bestaat dan is het slechts een mus tegen een arend. Meer dan veertig jaren na het einde der gebeurtenis sen wordt het werkelijk tijd met een andere politiek een andere weg op te gaan. Indien wij niet willen beschouwd wor den als een onderontwikkeld volk dat nog onder de justitie van negerkoningen leeft is dat dringend noodzakelijk. Naar aanleiding van het be zoek van de paus aan ons land hebben sommigen het initiatief opgenomen over deze proble matiek aan zijne heiligheid om tussenkomst te verzoeken. De ze voetstap was wel ingegeven door prijzenswaardige gevoe lens, maar was politiek beke ken een ernstige vergissing. Niet de regering had de paus uitgenodigd, het waren de bis schoppen en in deze omstan digheden geldt als regel - zon der dat zulks het voorwerp moet rijn van okkasionele af spraken - dat de vreemde gast zich onthoudt van elke open bare inmenging in interne poli tieke aangelegenheden van het bezochte land. Afgezien van de formeelrech- terlijke aspekten van het pro bleem, en wanneer men alleen de menselijke kanten in ogen schouw neemt, blijft toch als overschot: dat paus Pius XI op een afstand van slechts drie dagen eerst het nationaal-so cialisme (op 14 maart 1937) en vervolgens het kommunisme (op 17 maart 1937) veroor deeld heeft in twee sensatie- verWekkende encyklieken. In strijd met het formele recht hebben de Oostfrontstrijders gestreden tegen het kommu nisme. In strijd met de bepalin gen van hel internationale recht heeft het verzet tegen het natio naal-socialisme gestreden. Bei de «ismen» waren een pest voor de Europese kuituur. Waarom zouden verzet en oostfront elkaar de hand niet reiken, nu de vertegenwoordi gers van beide groepen oud geworden zijn? Zij hebben nu de gelegenheid te bewijzen dat het leven hen ook wijs ge maakt heeft. Laten we het ver leden vergeten en leven voor het kleine stukje toekomst dat ons nog voorbehouden is. Laten wij dat kleine restje van ons leven niet door haat verbit teren. Wanneer in beide kam pen het leed geleden is moeten wij kunnen terugkeren tot elkaar. In rijn geschiedenis van de oorlog tussen Sparta en Athe ne vertelt Thoekydides dat Thrasyboclos, de leider van het Atheense verzet tegen de Spartaanse bezetter, een wet deed stemmen voor na het her stel van de vrede: Niemand zou wegens vroeger gestelde daden mogen beschuldigd of veroordeeld wordenen deze wet noemden ze *wet der ver getelheid». Hij droeg er niet alleen zorg voor dat deze wet gestemd werd, maar ook dat ze toegepast werd. Dat was natio nale wederopbouwpolitiek! Zouden kristenen na twintig eeuwen kristendom niet meer kunnen, wat een heidenc vier eeuwen voor Kristus deed? Prof. dr. em. Flor Peeter^ R.U.G. ex-politiek gevangene Oranien burg Sacksenhausen. Nr. 40.981. W///&k MVs,. Sint-Niklaas. Prof. Florent Peeters bij het ontvangen, in 1979, van het ereteken van grootofficier in de Kroonorde, (archieffoto) Onder impuls van député De Cuyper Korte tijd geleden ging in het gouvernementsgebouw te Gent, onder voorzitterschap van gouverneur Herman Balthazar, een druk bygewoonde plechtigheid door die in het teken stond van het provinciaal beleid in de sektor van de geschiedenis en aanverwante (heemkunde, volkskunde, archeologie, familiekunde...). Dat gebeurde ter gelegen heid van de presentatie van twee boekdelen, nl. «Arbeid en tewerkstelling in Oost-Vlaanderen op het einde van het Ancien Régime» (Lieve Jaspers en Carine Stevens) en de «Gids voor de gemeentearchieven in Oost-Vlaanderen» (drs. Guy Godeyne). Twee provinciale uitgaven die aldus werden toegevoegd aan de reeds lange lyst van provinciale geschiedkundige publikaties. Het geheel gaf bestendig gede puteerde Etienne De Cuyper, bevoegd voor het kultuurbe- leid, de gelegenheid een beeld op te hangen van het gevoerde beleid inzake geschiedenis, dat in het geheel van het kultuur- beleid van het provinciebe stuur een zeer belangrijke plaats inneemt. In 1979 kon député De Cuyper starten met een provinciale kommissie voor Geschiedenis, die sindsdien een onmisken baar grote bijdrage heeft gele verd tot een dynamisch beleid in deze sektor. Provinciale prijzen en sub sidies We denken in de eerste plaats aan de gerenommeerde prij zen. Het kwalitatief gehalte van de inzendingen is vaak zo hoog dat de deskundige jury's slechts met veel moeite de bes ten tussen de goeden kunnen onderscheiden. Vandaar dan ook dat door de laureaten de prijs als een belangrijk kwali teitslabel op hun visitekaartje beschouwd wordt. De huldi gingen die daarmee gepaard gaan, tot in de verste uithoe ken van de provincie, bieden evenzovele kansen tot direkt kontakt met al diegenen die uit het verleden proberen te halen wat er uit te halen is, voor de mens en de gemeenschap van vandaag en morgen Ook door subsidiering stimu leert het provinciebestuur het historisch onderzoek in dc ruimste betekenis van het woord. Vooral voor de vele enthoesiaste zogenaamde «amateurs» in tal van lokale en regionale verenigingen en kringen, vormt deze steun een vorm van erkenning en waar dering. Het provinciebestuur heeft zeer veel kontakt en dit in de beste verstandhouding met hun provinciale federaties. «Ik vermeld daarbij graag», aldus député De Cuyper, «de nieuwste loot aan de stam, na melijk de pas dit jaar opgerich te Oostvlaamsc Federatie voor Oudheidkundig Bodemonder zoek en Industrieel Erfgoed, een federatie die wellicht ook geschiedenis zal maken onder haar prachtige afkorting OFOBIE». Provinciale Musea Een derde terrein waarop het provinciebestuur mee poogt de historische bakens uit te zetten is dat van de musea. In het unieke provinciale mo- lenmuseum te Wachtebeke wordt de kollektie voortdu rend verder uitgebouwd en wint dc presentatie van dag tot dag aan esthetische en didakti- sche waarde. Voorop staat thans het streven naar een vol waardige edukatievc aanpak om het brede publiek te sensi biliseren voor dc problematiek van het behoud en de restaura tie van het resterend molenpa trimonium. Daarnaast bereidt het provinciebestuur sinds 1980 intens het Museum van dc Vlaamse Sociale Strijd voor. In afwachting van de volledige restauratie van het Gentse Caermersklooster uit zich dat in een reeks welom schreven verkennende projek- ten in een samenwerkingsver band tussen het provinciebe stuur en een aantal archief- en dokumentaticcentra. In dat kader werden recentelijk nog twee grootse tentoonstellingen opgezet in de Gentse Sint-Pie tersabdij: «Met vlag en wim pel» over de banistiek van de kristelijke arbeidersbeweging door het Katoliek Dokumenta- tic- en Onderzoekscentrum (KADOC) en haar tegenhan ger «De rode verleiding» over de socialistische affiche door het Archief en Museum van de Socialistische Arbeidersbewe ging (of AMSAB). Heel even sprak député De Cuyper over de plannen van de Volkssterrenwacht te Eeklo en aangehecht museum waarvan het thema zal zijn de geschie denis van de ruimtevaart. Provincie als uitgever Tenslotte treedt het provincie bestuur reeds jarenlang op als uitgever van publikaties van historische aard. Dat blijkt zo wel uit de prestigieuze reeks van kulturele jaarboeken waarin geregeld historische bijdragen werden opgenomen en de nieuwe reeks kulturcel jaarboek-bijdragen sinds 1976, als uit dc even prestigieuze reeks inventarissen van het kuituurpatrimonium en andere uitgaven, zoals die nu in het kader van de werking rond het Museum van de Vlaamse So ciale Strijd en het molenmu seum. Het provinciebestuur stelt zich daarbij niet op als een echte kommerciële uitge verij, maar geeft kansen aan wat binnen ons beleid als wer kelijk waardevol wordt erva ren en vaak elders om allerlei redenen niet aan bod zou komen. Door de verkoopprijs bewust zo laag mogelijk te houden streeft men er naar, de kennis van het verleden van onze kon- trcicn in een zo ruim mogelijke publieke belangstelling te brengen. Député De Cuyper bracht in herinnering de knappe recente katalogi bij de exposities «Met vlag en wimpel» en «De rode verleiding en de voor molino- logen gewoon onmisbare kan jer van Paul Bauters «Eeuwen onder wind en wolken Windmolens in Oost-Vlaande- De twee nieuwe titels die re cent werden voorgesteld slui ten dus aan bij een rijke en gevarieerde traditie. Het boek over arbeid en tewerkstelling op het einde van het Ancien Régime zal ongetwijfeld vele auteurs van dorps- en stadsmo- nografieën inspireren. De gids voor de gemeentearchieven is opgevat als een voor aanvullin gen en verbeteringen vatbaar werkinstrument voor de vor sers en tevens een stimulans voor een zorgzaam archiefbe- Icid van de gemeentebesturen Tot die besturen richtte député De Cuyper een oproep om aktief in te spelen op de voor stellen die het provinciebe stuur binnenkort zal doen tot medewerking aan een kortlo pende kursus archiefbeheer in het voorjaar van 1986. geleid a hulpve een be krisistt 1st elk i Het is op dit ogenblik een feit dat in bevoegde krinjDe on nergens nog betwist wordt: Europa is in een soort negate! dat i ve pseudo-kulturele stroomversnelling aan het wegglijd fijngt at uit t Op politiek gebied openbaart zich dit feit door een eno q Colli verlies aan invloed op wereldvlak. In de vorige ee ;«acht> waren Frankrijk en Groot-Brittannië «grootmachten», waren technisch en op wetenschappelijk gebied en ddound hun koloniaal bezit niet zo maar grootmachten. Zij wa er kons de grootste machten. Nog in de vorige eeuw moesten ale ge Amerikaanse koopvaardijschepen zich verdedigen tej d voor de piraten en zeerovers die de Atlantische Oceaan onvei t scheic maakten. Rusland wist nog nauwelijks het grote bela isproble van Siberië en vermoedde slechts een klein deeltje van jvang v enorme rijkdom die daar verborgen zat. vanzelf Op ekonomisch gebied ontneemt de grote territori foare versplintering aan de Europeanen de mogelijkheid 1 zijn zich te kunnen opstellen tussen de USA en de USSR. robot' Op wetenschappelijk gebied staan wij in sommige vakk td reai hopeloos ten achter. En de drainering van het talent n. «D< richting Amerika doet de rest. Aldus nemen ze ons o mensc nog het menselijk talent weg. voor Ook in de binnenlandse politiek van Europa is het n de W beter gesteld. De linkse oriëntering van bijna alle partij de rij! belet dat de intellektueel en wetenschappelijk gevorm sten is sociale groep nog een rol van belang speelt. Mij doet de cning toestand soms denken aan het beroemde schilderij v zei C Breughel de blinden, die de blinden in de gracht do verhou vallen». eikend Het ware mogelijk het verval van Europa nog op enke ds aan andere domeinen in de verf te zetten. Maar dat is niet h hten j opzet van deze bijdrage. toor e< Toch is het nodig ernstig de aandacht van de lezer richten op twee faktoren die alles wat men zoal kan zeggl over het Europees verval nog tragischer maken. Data vooreerst de uitdagende onbekwaamheid van onze polim om Europa te maken. Allen zijn zij zozeer gehecht aan hun mandaat en pari mentsvoordelen dat bij elke diskussie (over uurwerken J Zwitserland, over fruit uit Spanje, wijn uit Italië, en of er wel wat aan overhouden) het argument van stemmef verlies in alles de doorslag geeft. De tweede faktor is de dichte nabijheid en het onderr ningswerk der Sovjetunie. Dat beïnvloedt vele ding< waaraan de gewone krantelezer nooit denkt. Slechts enkel voorbeeld. In sommige havensteden is het t mogelijk nog op het kommunistisch gevaar te wijzen! De Russen moesten voor hun boten eens een andefl haven kiezen. De auteur van de twee boeken die wij h willen bespreken heeft een machtige poging gedaan om d ogen van zijn lezers voor het grote gevaar tc openen: h Sovjet-kommunisme. In het eerste deel van zijn werk behandelt hij dc bijdragd van Karl Marx en Friedrich Engels. Zij zijn dc stichters er de geestelijke vaders van het marxisme - leninisme. Dj auteur, prof. dr. em. Florent Peeters, vroeger professo aan de R.U.G en gastdocent aan de universiteiten va Frankfurt/M., Braunschweig en Hannover - aan UsumbiJ ra, Elisabethstad en Taipei, heeft voor het eerst de nadru gelegd op de belangrijke rol die Engels gespeeld heeft b de uitwerking van het marxisme - leninisme. Zo was Stali «n, b.v. eerder een aanhanger van Engels dan van Marx. Dc meeste publikaties over het marxisme - leninisme zij de vrucht van afschrijverij. Daarom heeft prof. Pcciei\ ervan afgezien boeken «over» Marx te raadplegen. Hi heeft de geschriften van Marx en Engels zelf gelezen. Bi de meeste auteurs «over» Marx vindt men zodanig vee£f*I afwijkingen en verdraaiingen dat Marx zelf destijds een gezegd heeft. «Ik ben geen marxist». De auteur heeft een poging gedaan om aan dat euvel t M ontsnappen door zo dicht mogelijk aan te leunen bij dl II teksten van Marx zelf. U Toch was het nog nodig rekening te houden met d< waarschijnlijkheid dat sommige onwelkomeuitsprakei i van Marx in de kommunistische uitgave- (Oost-Berlijn 11 verdonkeremaand werden. Daarnaast heeft de auteur zich ook de moeite getroost enig licht te werpen op het familiale leven van K. Marx. Aan de hand van brieven van zijn echtgenote en van zijn dochter kwam hij tot een weinig optimistisch beeld. In het tweede deel handelt professor Peeters over 'het marxisme van. Lenin». Het is een bekend feit dat Lenin gedurende vele jaren in meerdere Europese landen in j,a|, ballingschap geleefd heeft (Duitsland, Zwitserland, Frankrijk, Engeland en vlak voor 1914 in Oostenrijk, Hongarije). Gedurende die tijd was Lenin aanhanger van de linkse minderhcidsvleugcl van de Russische socialisti sche arbeiderspartij. Deze ballingschap duurde tot in maart 1917. Toen kreeg hij met een groep van zijn linkse aanhangers van de Duitse keizerlijke regering een vrijge leide om doorheen Duitsland, over Finland, naar Rusland terug te reizen. Alles wat Lenin publiceerde in die periode was politieke propaganda Het is wel verstaanbaar dat de kommunistcn hoofdzakelijk met de geschriften uit de tijd van voor 1917 propaganda maken. Professor Peeters heeft deze geschriften in de papiermand gelaten Daar zijn ze op hun plaats. Om de werkelijke Lenin te ontdekken heeft de auteur de dokumenten gebruikt die Lenin neerschreef tussen het moment dat hij voorzitter werd van de raad der volkskommissarissen (november 1917) en de tijd dat hij, na drie hersenbloedingen (eind 1923), alles uit handen moest geven. Op basis van deze massa brieven, telegram men, redevoeringen, notities, moties en nog andere ge schriften heeft prof. Peeters een beeld van Lenin geschetst dat in beslissende kwesties verre van 'marxistisch Ongemeen interessant om lezen! Het derde deel van het werk dat als verzameltitel 'Het marxisme-leninismeheeft, zal handelen over -De bevrij dingstheologie». Dat is een van de sluwste bedriegerijen van de kommunistcn. Het vierde en laatste deel handelt over de door de Sovjets in de praktijk gestelde imperialistisch politiek van de Sovjetunie tegen dc kerk, tegen de Bondsrepubliek en de zogenaamde Volksdemokratic. Het 1ste deel (327 blz.) kost 500 fr. Het 2de deel (916 blz.) kost 1.500 fr. Bedrag storten op postcheckrekening 000.0405466.06 op naam van de schrijver (Flor Peeters, Sint-Niklaas). De prijs van het derde deel, dat ongeveer klaar ligt de drukker kan nog niet meegedeeld worden. Dat gebeurt binnenkort. Leo Verbeke n h 15 t UW: IUW( [ehi 'B(« :nst; Rcs: Beveren. Zoals vorige week gemeld in De Voorpost werd in kasteel Cortewalle de vzw Verkeersveiligheid officieus boven de doopvont gehouden. De officiële stichting is op 20 november voorzien U herkent o.m. schepenen Huys (links) van Sint-Niklaas en Bosman (rechts) van Beveren en burgemeester Denert van Kruibeke. Die gemeenten, maar ook o.m. Sint-Gillis-Waas en Berlare hebben alvast hun steun toegezegd aan de nieuwe vzw (wv - In samenwerking met de Euro- overzicht van de zeer divet|| pese Commissie organiseert de systemen in dc voornaam Europese Middenstandsvere- E.G.-landen. Ook de aktl niging, die geleid wordt door van de E.C. om tot een grot J de Sint-Niklazenaar Lieven eenvormigheid te komen, w<i Lenaerts, een tweedaags semi- den toegelicht. Er is gclcgef narie in Luxemburg op 15 en hcid tot gcdachtenwisscling J 16 november. Het thema is vraagstelling. Voor meer ij «De sociale zekerheid voor de lichtingen: E.M.V. Alhertini zelfstandigen». plaats 2, 1000 Brussel. Tel. r

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1985 | | pagina 2