Sint-Niklazenaar Hubert Burm
viert jubileum in de schouwburg
BBroSaisiiiÉByb^"^»^
Lokerse liberale voorman
Jean Van Hooff overleden
Feestkoncert
in de schouwburg
U doet toch óók mee
aan 't feest bij Electro VD?
De Andes beklimmen...
in Sint-Niklaas
8 - 15.11.1985 - De Voorpost
35 jaar de gevoelige snaar betokkeld.
Hij bevoorraadt kerken met meeslepend mooie muziekmakers, hij geneest kaduke piano's, hij startte
een orgelschool op. Hubert Burm is kunstenaar en mekanicien tegelijk, ambachtsman en
middenstander. Vijfendertig jaar al levert hij «strijd tegen laagheid en valsheid», zoals hij het
lapidair maar ook puntgaaf uitdrukt. Burm is een stemmingmaker met allure, een vakman.
Een opname van precies tien jaar geleden: pianist Hubert Burm in gezelschap van z'n echtgenote en z'n
(Ham)hondje Chalo
Niet voorbestemd
In Ziele bracht Hubert, die in 1926 te Aalter
geboren werd, z'n jeugd door. Vader Burm had een
heel mobiele job bij de staat en dat verklaart het
vaak verhuizen van het gezin. Op een mooie dag
schaften z'n ouders een piano aan voor Hubert. De
knaap begon te musiceren, ging bij een privéleraar
les volgen. Elf jaar was hij toen.
Van voorbestemdheid was géén sprake, Hubert
Burm stamde uit een gewone familie waar niét
permanent met notenbalken werd gesjouwd. Langs
moeders kant was er wel aanleg voor fijnmechaniek
en die eigenschap heeft Hubert misschien geërfd.
De jongeman begon te improviseren: schlagers,
evergreens, het kon alle kanten uit. Het lessenstra-
mien werd niét strikt nagevolgd, maar Huberts
talent kwam volop aan de oppervlakte.
Tijdens de tweede wereldoorlog trad Burm in een
orkestje van een studentenklub aan, als pianist; dat
muziekensemble zou tot big band uitdeinen. Met
een na de bevrijding kwamen de militairen hem met
een jeep ophalen «because he played very well the
jazz-piano» en Hubert trad eerst individueel op in
de officierenmess in Zele, nadien in groep.
Van Tilburg naar Lokeren
Door bemiddeling van een orkestlid kwam hij na de
tweede wereldoorlog in kontakt met een pianohan
delaar-pianobouwer uit Nederland. Vier jaar lang
zou Burm bij Johan Koch in Tilburg het vak leren:
piano's stemmen, het opnieuw besnaren of bevilten,
het vernieuwen van het klavierbeleg, fineren, bijt-
sen, politoeren van meubels. Een onvergetelijke
ervaring voor de jongeman die net de technische
school in Gent had verlaten.
Kruciaal werd het jaar 1950 in Burms leven. Hij
huwde dan met Irène Christiaens van Zele en zou in
Lokeren, aan de Voermanstraat, met een beschei
den toonzaal van wal steken in de branche. Geld om
te investeren was niet voorhanden, de 'showroom'
werd met enkele tweedehandse piano's gevuld. De
dure piano's gingen overigens allerminst vlot van de
hand. Hubert Burm herinnert zich nog wel dat hij
z'n eerste nieuwe piano verkocht aan een apotheker
uit Lokeren.
Sint-Niklaas in the mood
In 1958 zei Burm de Durmestad vaarwel en kwam
hij zich aan de Prins Albertstraat in Sint-Niklaas
vestigen. Goeie kontakten groeiden met de vader
van Willy Hermans en door diens toedoen raakte
Hubert in voeling met de muziekakademie, waar hij
piano's ging stemmen. Dra werd hij ook aangezocht
om in de stadsschouwburg en in hier en daar een
school piano's te gaan repareren.
Voor privégebruik kocht Hubert Burm in 1960 een
Hammondorgel aan. De firma die voor de distribu
tie instond was op zoek naar een dealer in Sint-
Niklaas. Het toeval wou dat de zaakvoerder voor de
Benelux van het orgelmerk in kwestie Sint-Niklaze-
naar Gerd Mertens was. En Hubert Burm werd
bereid gevonden, als regionaal agent voor de Ham
mondorgels te fungeren.
Orgelschool als service
Wegens plaatsgebrek nam Burm vanaf 1963 z'n
intrek aan de Nieuwstraat 25 in Sint-Niklaas. In
1974 kreeg hij de gelegenheid, dat pand aan te
kopen. Het huis werd gerestaureerd en er werd
ruimte gemaakt voor een grote toonzaal. Burm
installeerde het werkhuis op de eerste verdieping en
knutselde eigenhandig een pianolift in elkaar.
Nog in 1974 stichtte hij een heuse orgelschool.
Akademieleraar Guido Buysse werd geëngageerd
en begon bescheiden met een zestal leerlingen.
Burm koos voor onderlegdheid, wist van zichzelf
dat hij géén muziekpedagoog is. Elf jaar al is de
orgelschool bezig. Twee, drie avonden per week
komen groepjes van negen bij Buysse de lessen
volgen: soms ook wordt individueel onderricht
verstrekt. Het is «fantasie-orgelspel» dat men hier
aanleert, muziek in het lichtere genre.
Hubert Burm beschouwt deze lessen, die in een
lokaaltje boven de winkel gegeven worden, als
dienstverlening aan de mensen die bij hem komen
kopen. Hij verdient er zelf niks aan, men betaalt
gewoon de leraar. Maar Burm komt wel de verdien
ste toe, met de orgelschool van start te zijn gegaan.
Al werd ten dele uit noodzaak met het lesgeven
begonnen, want herhaaldelijk kreeg Burm kopers
van een orgel over de vloer die niet wisten hoe je
zo'n instrument moet bespelen.
Pianokliniek
Om zowel aan de klavierhandel, het atelier, de
lesruimte als het magazijn de nodige akkomoda
te kunnen bezorgen, huurde Burm het huis na;
het zijne erbij. Aan de Nieuwstraat 27 vind je dc 111
Johannusorgels, kerkinstrumenten die duchtig kun-
nen nadreunen en een mooie klank uitspreiden.
Burm heeft Johannusorgels geleverd aan de kerken
van Stekene-centrum en Stekene-Hellestraat, Krui
beke en de nieuwe H. Familiekerk in Sint-Niklaas,
aan de verpleegstersschool in Sint-Niklaas, en ook
in Zoersel, Willebroek en elders. In het zijgebouw
aan de Nieuwstraat staan ook de kleine en klassieke
Contentorgels opgesteld.
Hubert Burm heeft een voorraad van een zeventig
tal instrumenten, enkel piano's en orgels dus. Aan
de De Castrodreef beschikt hij over een magazijn
om nog een dozijn piano's te stockeren.
Boven in het huis aan de Nieuwstraat 25 is een
toonzaal met tweedehandspiano's, net naast hel
atelier. Burm wordt met het oog op het opkalefate
ren van piano's goed geholpen door jongeling Luc.
Hij geneest de toetsinstrumenten van alle mogelijke
kwalen, brengt een nieuwe 'feuter' aan, spant
snaren bij, enz.
Liefdesbrief
Hubert Burm speelde tijdens het bezoek dat konin
gin Fabiola in 1978 aan Sint-Niklaas bracht urenlang
gedurende het banket ten stadhuize. De Sint-
Niklazenaar was ook zes jaar muzikant in het
vroeger zo roemrijke Scaldiadomein in Rupelmon-
de, luisterde de Sint-Niklase Hoffeesten op, e.d.m
Z'n dochter Henriette drukte de voetsporen van
haar vader. Ze bespeelde zo nu en dan het Ham
mondorgel in een restaurant en musiceerde nog
samen met zanger Jean Walter in het kasteel van
Bazel.
Als je zo'n piano moet repareren, opereren haast,
duiken soms rare zaken op, dingen die langs kieren
en spleten van het muziekmeubel zoek raakten bij
de eigenaar. Hubert Burm ontdekte al muntstukken
in de piano's die hij moest herstellen, vond een
liefdesbrief en zelfs een (Engelse) cheque.
De pianostemmer vindt van zichzelf: «Ik zou geen
tafel of stoel kunnen maken, maar oppoetsen lukt
me aardig». Echt schrijnwerk, echte meubelmakerij
komt er dus niet bij te pas maar je moet wel van
wanten weten. En de vaardigheden onder de knie
hebben die je in staat stellen, van een gammele
piano weer een nieuwe te maken.
Wouter VLOEBERGH
Vrijdag 22 november vindt in de Sint-Niklase
schouwburg om 20 u. een koncert plaats n.a.v. het
feit dat Hubert Burm 35 jaar in de pianostiel zit.
Guido Buysse bespeelt het Hammondorgel, Sint-
Niklazenaar Frans Van Landeghem is pianist en
Erwin Van Bogaert musiceert op een groot Johan-
nus-kerkorgel dat speciaal uit Nederland wordt
overgebracht. Kaarten voor deze manifestatie via
tel. (03) 776.22.49 van H. Burm of (enkel op 22
november) in de schouwburg.
(wv)
Electro VD In Temse beschikt sedert zes jaar over een funktloneel gebouw waar de
prijsbewuste konsument ronduit alle huishoudtoestellen vindt. Het Is dezer dagen volop
feest bij de Voordelige Discount.
«s
—y.-t E C T ,o
I Jj'
«e
Ai
B MO CE R LACC R %JjÊ
P VALTER CAPIAU 7: 'SE
rmtc nnavcntcit 1% 'BB
Hij werd 97 jaar
Zondag 3 november overleed op 97-jarige ouderdom te
Kapellen by Antwerpen in een rusthuis Jean Van Hooff.
Op 19 november zou h(j 98 jaar geworden zyn. Voor heel
wat jongeren zal de naam Jean Van Hooff in het Lokerse
nog maar weinig zeggen, maar vooral in liberale kringen
van de Durmestad en zeker bij de ouderen zal zyn naam
altijd verbonden blijven met de liberale mutualiteit Hulp
in Nood, de oudleerlingenbond en vriendenkring van het
officieel onderwijs en de Lokerse toen nog Liberale Partij.
was al van in 1976 verruimd,
naar huishoudapparaten én
koelkasten, droogkasten en
wasmachjnes toe. Electro: een
traditie van nu al pakweg één
decennium.
Om de prijsbewuste klant in
behaaglijker omstandigheden
te kunnen ontvangen, hem
meer keuzemogelijkheden te
bieden ook besloot men zich in
Temse te komen vestigen
Een toch wel grootschalig op
gevat projekt aan de Kapela-
nielaan: 2.700 m' nuttige op
pervlakte. De nieuwbouw werd
in nauwelijks twee maanden
gerealiseerd en in oktober
1979 kon Electro VD de eerste
pnjsbewuste klanten verwel
komen langs de baan naar
Sint-Niklaas. Dèt werd het
hoofdkwartier, het electrotref-
punt van Waasland en Klein-
Brabant
Frangois legde zich van dan af
uitsluitend toe op z'n discount
zaak, zei de jaarmarkten vaar
wel. En z'n zoon Johan mocht
mee de zaken beredderen in
Temse.
Familiefeest
Ze pakken de dingen op ge-
Vader en zoon Van Doorslaer weten van wanten als het om elektrische apparaten gaat.
Straks komt Walter Capiau een bezoek brengen en zijn er heel wat waardevolle toestellen
te winnen.
Koken, strijken, scheren, koe
len... Daar heb je toestellen
voor nodig, instrumenten die
wezenlijk deel uitmaken van
het komfort van alledag. Elec
tro VD heeft al die apparaten
in huis, u kunt ze langs de
rijksweg Sint-Niklaas - Breen-
donk in Temse tegen héél
schappelijke voorwaarden op
de kop tikken.
VD staat voor Van Doorslaer
VD staat óók voor Voordelige
Discount. Electro VD, sedert
zes jaar gevestigd langs de
Kapelanielaan, weet van wan
ten als het om elektrische
huishoudtoestellen gaat. Maar
het pakket omvat méér, is da
nig uitgebreid. Een koelkast,
een wasmachine, maar ook
een strijkijzer of scheerappa-
raat kan je er kopen. En een
uitgebreide gamma speelgoed
artikelen. Videotoestellen ui
teraard, en zelfs tuinhuisjes
(eigen VD-fabrikage).
Van Weert naar Temse
Begin der jaren vijftig begon
Frangois Van Doorslaer uit
Bomem de jaarmarkten in de
omgeving te bezoeken. Fanta
sie-artikelen, potten en pan
nen werden aan de markt ge
bracht in Klein-Brabant en 't
Land van Waas, in de Rupel-
streek, in het Antwerpse. Meer
dan honderd jaarmarkten op
één jaar, het maakte Van
Doorslaer bekend en befaamd
in de streek. Frangois had het
op die jaarmarkten alsmaar
over «de dikke sigaar» en dèt
werd ook z'n bijnaam. Een
vreemde toenaam eigenlijk,
want vader Van Doorslaer
pleegt enkel sigaretten te
roken.
In 1976 werd in 't Bomemse
gehucht Weert, nog net in
Klein-Brabant en op een
steenworp van Temse en 't
Land van Waas, een winkel
geopend. Hooguit 500 mJ ver
koopoppervlakte. Die bleken
algauw ontoereikend te zijn
om het ritme van de expansie
die de zaak kende te kunnen
volgen. De gamma produkten
zinsvriendelijke wijze aan bij
Electro VD. Dat moge blijken
uit de brede waaier produkten
die men in Temse aanbiedt én
uit de voordeelprijzen. Je krijgt
wóèr voor je geld in deze dis-
countondememing. Gezins
vriendelijk van inspiratie zijn
ook de festiviteiten die Electro
VD met de regelmaat van een
klok op het getouw zet.
Toen Electro VD zich pas in
Temse genesteld had dienden
zich een paar duizend mensen
aan voor de open deur waarbij
Will Tura eregast was. Een
feest van jewelste. Voor de
open deur van 9, 10 en 11
november wist men de be
faamde BRT-kaartlegger Wal
ter Capiau aan te trekken: op
zondag 17 november om 15 u.
leidt Capiau de finale van het
Hoger- of Lager-spel dat zo
veel prijsbewuste mensen in
de ban houdt. En zondag 24
november is het tijdens de na
middag Sinterklaasfeest, en bij
die gelegenheid worden alle
jongelui die langslopen bij VD
met een presentje bedacht.
Spelenderwijs kopen bij Elec
tro VD. Als je voor minimaal
duizend frank aankopen doet
krijg je één of méér formulie
ren voor het Hoger of Lager-
spel. Het is best mogelijk dat je
zo moeiteloos afstevent op de
grote finale van 17 november.
En dat je een kleurentelevisie
toestel, een video of een vol
automatische wasmachine in
de wacht sleept Het prijzen
pakket is indrukwekkend.
Meedoen is zéker de bood
schap En als je niét bij de
gelukkigen zou horen is er nog
een troostprijs, een ook al
waardevol toestel overigens.
Electro VD wil het de mensen
in de streek naar de zin ma
ken. Men heeft immers een
sfeer van vertrouwen ge-
kreêerd met de klanten. Wie
ééns bij deze firma over de
vloer kwam blijft komen. Dat
heeft te maken met o.m. de
konsumentgerichte prijzenpo
litiek, de degelijkheid van de
produkten, de vlotte wijze
waarop de technische dienst
funktioneert, het heel uitge
breide assortiment.
Open deur: kijken, .keuren, kie
zen. Demonstraties meema
ken met een mikrogolfoven of
met de Kenwood-keuken ro
bot, in de namiddag van 9,'10
en 11 november. Terloops
even checken hoe het met je
troefkaart zit. Doèn, want Wal
ter Capiau wil je op 17 novem
ber beslist gelukkig maken.
Bliksemsnel naar de zaak met
de bliksemprijzen toe!
Tekst: W.V.
Daafpm is het meer dan pas
send om even te blijven stil
staan bij de figuur van Jean
Van Hooff, een man die door
zijn hoge ouderdom vier gene
raties heeft zien komen en
gaan en die sedert de eeuwwis
seling tot vandaag getuige is
geweest van de enorme sociale
en technologische veranderin
gen van deze tijd. Een man,
die niet alleen van 1912 tot
1962 een rijke beroepsloop
baan als nijveraar in stoffen en
konfcctie uitbouwde, maar die
Op vrijdag 15 november is in Sint-Niklaas een uitzonder
lijke filmavond gepland: «Andesexpeditie 1984 - Alpa-
mayo Zuidwestwand» voorgesteld door Lut Viv(js'en Jan
Vanhees. De Vlaamse bergsportvereniging organiseert.
Lut Vivys kwam voor de eerste maal in het wereldnieuws
door als eerste vrouw de meer dan 8000 m hoge Dhaulagi-
ritop te beklimmen. Velen van ons zullen haar ook gezien
hebben in het programma «Met Mike aan zee», waarin ze
haar wedervaren en toekomstige plannen aan televisiekij
kend Vlaanderen uit de doeken deed.
In 1984 was er in het brein van deze Vlaamse topaipinisten
een stoutmoedig plan ger(jpt: een lichtgewichtexpeditie in
het Andesgebergte, waarbij tot nu toe onbeklommen
wanden zouden bedwongen worden. De keuze viel op de
noordwand van de Kitanyu (6040 m) en de zuidwestwand
van de Alpamayo (5947 m). Vooral deze laatste berg
spreekt bij velen tot de verbeelding: hy wordt niet ten
onrechte vaak de mooiste berg van de wereld genoemd,
de geplande wand is een van de steilste beklimmingen.
De driekoppige alpinistenploeg, Lut Viv(js, Jan Vanhees
en Dominique Tettelin zyn in hun opzet geslaagd. Dat
zoiets niet steeds van een leien dakje loopt zal niemand
verbazen. Toch hebben zij nog t(jd gezien om al hun wel
en wee op film vast te leggen, zelfs tijdens zeer extreme
beklimmingen.
Deze film richt zich tot iedereen die ergens avonturen-
bloed in zyn aderen heeft, die geboeid is door het
fascinerende relaas van enkele landgenoten, opgeklom
men tot de «wereldtop». De filmavond begint om 20 u. in
het Dagcentrum, ingang Moerlandstraat, Sint-Niklaas.
Iedereen is welkom.
Zondagnamiddag 17 november organiseert dc Vlaamse
Bergsportvereniging een haivedagwandeling in de omge
ving van de Barbierbeek. Samenkomst om 13.30 uur aan
de kerk van Bazel, laarzen niet vergeten. Ook hier z(jn
niet-leden van harte uitgenodigd.
ook tot hoge leeftijd altijd ak-
ticf heeft deelgenomen aan het
Lokers verenigingsleven.
Officieel onderwijs
Reeds in 1909, voor dc mees-
tcn onder ons reeds een ver
verleden, lag Jean Van Hooff
als jongeman aan de basis van
de oprichting van de «Bond
der Oud-leerlingen van de
Middelbare Jongensschool»,
een vereniging die in 1926 fu
sioneren met een tweede oud-
leerlingenbond tot de nog
steeds bestaande «Bond van
oud-leerlingen en vrienden van
het officieel middelbaar onder
wijs». Tot op '51 was hij in
beide verenigingen kommissa-
ris en van '51 tot *71 zelfs
ondervoorzitter. Zijn engage
ment voor het officieel onder
wijs te Lokeren is steeds totaal
geweest en hij heeft dit uitge
drukt in een lidmaatschap van
maar eventjes 62 jaar!
Liberaal
Op politiek vlak kwam Jean
Van Hooff voor het eerst op de
voorgrond in 1921 toen hij
penningmeester werd van de
toenmalige Liberale Partij te
Lokeren, een functie die hij
zou blijven uitoefenen tot
1930. Het was de tijd toen de
eerste liberale volksvertegen
woordiger dr Jan Persoons
verkozen werd van 1904 tot
1919.
Van 1953 tot 1960 was Jean
Van Hooff voorzitter van de
Lokerse Liberale Partij in op
volging van dr. Albert Lambo-
rcllc, de liberale naoorlogse
burgemeester. In '44 was hij
liberaal gemeenteraadslid ge
worden in opvolging van Jean
Rubbcns, die reeds in 1942
overleden was, maar die door
de opschorting van de gemeen-
teraadsaktiviteiten door de
Duitse bezetter niet kon ver
vangen worden. Hij werd als
gemeenteraadslid. Hij was dan
77 jaar en had er dan 20 jaar
gemeenteraad opzitten. Dat
betekende ook het einde van
zijn officieel politiek leven.
Naast zijn politieke bedrijvig
heid was hij ook van 1923 tot
1972 (49 jaar) lid van het be-
stuurskomité van het stcdeli
museum, een museum d
door zijn vader Hector Va
Hooff was gesticht. Vanaf 19
zou hij zelfs voorzitter van
museumkommissic wordei
De heemkunde heeft
meer dan 60 jaar aktk
geboeid.
Jean Van Hooff was ook,
1930 tot op vandaag, voorzitti
van dc liberale Mutualite
Hulp in Nood. Gedurende
jaar heeft hij van dichtbij
groei, dc ontwikkeling en d
stijgende komplexiteit van d
sociale zekerheid meegl
maakt. Als voorzitter van e«
bloeiende mutualiteit werd h
ook ondervoorzitter van
«Uitvoerend Komité van bi
Provinciaal Mutualitcitsvo
bond van Oost-Vlaanderen
en ondervoorzitter van dc «I
heerraad van de National
Bond van Liberale Mutuali
teitsfedcratiën van België»,
deze funkties ontving hij va
schillende eretekens. We va
melden hier voor de volledi
heid het «Bijzonder Mutua
teitsereteken 2de klas»
1931, het «Ridderkruis in
Orde van Leopold in 193!
het «Bijzonder Mutualiteit»
reteken 1ste klas» in 1946
de «Zilveren Palmen in
Kroonorde» in 1957.
Het rijk gevulde leven van Jea
Van Hooff heeft op 3 novemb
een einde genomen. Velen 1
len aan hem terugdenken
aan een man die wars van
soms stormachtige tijdsgebe»
tenissen, standvastig zijn ove
tuiging trouw bleef en die t
illustreerde met een opmerh
lijk lang lidmaatschap v
schillende verenigingen.
We bieden aan zijn beproefi
familie dan ook onze oprech
deelneming aan.
Het nummer 42 van de reel
"Aspckten en Dokumenteo
uitgegeven door dc Belgiscl
Vereniging van Banken is gc
wijd aan "de banken binnen d
financiële sektor in 1984'
Deel I van de brochure bcvi
informatie over elk van de
banken die tijdens het boel
jaar 1984 in ons land bedrij»
waren. In deel II worden
banken binnen dc financii
sektor gesitueerd. Dc brochi
re kan besteld worden doo
overschrijving van 50 fr. op hi
nummer 210-0046684-79
vermelding van de titel.
