Prachtige wagens
schitteren in winterzonnetje
Karnaval in Dendermonde
18 - 21.2.1986 - De Voorpost
Dendermonde. De Boemeleirs brachten hulde aan de Fikke van Tsjing Boem (c)
Dendermonde. Zotterkantnie zeer ludiek over het Denderprobieem (c)
Dendermonde. Met de Hamse Tjsoesers waren we verzeild geraakt in de Egyptische beschaving (c)
Wanneer het voor de karnavalstoeten van Baasrode, Aalst en Moerzeke-Kastel bijtend koud, regenachtig is
of sneeuwt, dan kan je er donder op zeggen dat het de week nadien mooi, eerder zacht maar in elk geval
droog weer zal zyn. Wie profiteert daarvan? Juist: de karnavalisten van Dendermonde. Eerlijkheidshalve
moeten we zeggen dat ze die toegeving van de weergoden ook naar waarde hebben weten te schatten en
zorgden voor een uitstekende stoet die biezonder vlot verliep, ook al was een deel van de omloop gewijzigd.
De groepen pasten zich zonder enig noemanswaardig probleem aan.
Twee grote vaststellingen die deugd doen aan het hart: de aanwezigheid van liefst 240 karnavalisten uit
Duitsland die voor een aparte kleur en sfeer zorgden in het hele karnavalgebeuren en op de tweede plaats en
zeker zo belangrijk: de wagenbouwers van de Dendermondse karnavalgroepen kennen hun vak door en
door. Het bewijs daarvan is dat de Pulheimer karnavalisten dadelijk keiharde Marken wilden bovenhalen
om de winnende wagen van de KDV De Schensjmoelen te kopen en er volgend jaar mee deel te nemen aan
het karnaval in Keulen. «We winnen er gegarandeerd de eerste prijs mee» zo zegden ze tot grote
genoegdoening en van de Schensjmoelen en van het Dendermonds karnavalkomitee.
Dendermonde. Voor Aef d'eir Vast was een piratenschip de iaspiratiebron. (c)
Vlot tempo
Op het vertrek van de Den
dermondse kamavalstoet
kan je je horloge gelijk zet
ten. Veertien uur stond er
op het programma en in
derdaad uigerekend om
14.00 uur trok de stoet zich
op gang. Vanuit de Gentse
steenweg naar de Kerk
straat toe, waar zich al een
grote menigte had verza
meld. De agenten met
dienst, die zich warm had
den ingeduffeld want wan
neer je enkele uren in het
toch nog winterse zij het
zonnige temperatuurtje
moet blijven staan kan het
koud zijn, de agenten met
dienst dus, hadden al op
verschillende plaatsen een
flinke lading konfetti moe
ten trotseren. Met de glim
lach. «Een keer per jaar
zijn wij de dupe van de
historie» zo lachten ze ge
moedelijk de voortvarende
karnavalisten van het eerste
uur toe.
De kavalkade werd zoals
gebruikelijk voorafgegaan
door een lange reklame-
stoet waarvan de deelne
mers dit jaar uitzonderlijk
gul waren. Niet alleen met
reklame voor de eigen win
kel (letterlijk en figuurlijk),
maar ook met zelfklevers,
ballons, snoepjes, lucifers
en sponsen misschien wel
uit een schuimrubberen
matras gesneden. De toe
schouwers konden zich aan
het grabbelen en rapen van
alles wat zo kwistig werd
rondgestrooid best verwar
men. Ondertussen hadden
langsheen de Oude Dender
in de omgeving van het Sas-
ke de Duitse karnavalgroe
pen (bijna schreven we
troepen) in slagorde opge
steld. Zij hielden er daar de
vrolijke noot in en de mee
gekomen muziekkapel
speelde het ene lustige
deuntje na het andere. On
dertussen dansten de dans
mariekes de beenspieren
los en huppelden en spron
gen de overige leden door
elkaar alsof ze hun hele
leven lang niets anders te
doen hadden gehad.
De Dendermondse bevol
king genoot zichtbaar van
dat schouwspel. De rekla-
mestoet werd voorafgegaan
door Chiro Boemerang uit
Sint-Gillis Dendermonde,
voor een keer in winterkle-
dij, maar zoals altijd keurig
spelend en marcherend in
bittere ernst. Voor deze chi-
rogroep is het geen eenvou
dige klus in deze omstan
digheden mee te dingen
naar een goede plaats in de
rangschikking van de mu
ziekmaatschappijen. Men
hoort immers niet bij de
echte kamavalstoet en toch
maakt men er deel vanuit.
Lieten we de reklamestoet
over ons heen gaan als een
zachte bries die je niet
mocht missen, het werd pas
ernstig wanneer we de ma-
joretten van Bleu et Blanc
uit Etterbeek hoorden aan
komen. Met enkele Belgi
sche kampioenen in het
stokjesdraaien in de rangen
biedt deze groep een altijd
mooi spektakel. Keurig uit
gedost en in de maat stap
pen ze de hele stoet recht
door rechtan.
Daar is de keizer
Ten tijde van de Romeinse
keizers kan het er moeilijk
luidruchtiger aantoe zijn ge
gaan. Want toen Keizer
Comel zich meldde, geze
ten op de eenzame hoogte
van zijn stedelijke praalwa
gen en geflankeerd door
Prins Pierre I, de prins van
dit jaar, en de leden van de
Dendermondse prinsenka
mer, steeg er een applaus
op dat oren en zien verging.
Gomel en Pierre dankten
samen met Wim, Alfons,
Albert, Francois en vele an
deren voor de grote eer en
het zichtbare genoegen. Ze
grepen dus diep in de kara-
mellenzakken en gooiden
dat het een lieve lust was om
zien. De hele stoet door, tot
zelfs vanop de pui van het
stadhuis waar ze na afloop
van de stoet samen met de
Duitse prinsen hadden
plaats genomen en het hele
gebeuren in ogenschouw
namen.
Bij de prinsen natuurlijk
ook de jeugdprinsjes die als
de trots van hun ouders
wuifden naar iedereen die
ze meenden van ver te kun
nen erkennen. Dat zal in
elk geval ook geweest zijn
naar Roger I die daags
voordien met een overdon
derende meerderheid aan
stemmen was verkozen tot
nieuwe Prins Polder en met
zijn aanwezigheid tussen
het «normale» publiek met
een zijn karnavaleske inge
steldheid benadrukte.
Kwam dan de muziekkapel
van Pulheim en samen met
deze prachtig geünifor
meerde mannen en vrou
wen een stoere jongeda
me wandelde met de glim
lach met de grote trom rond
stapten de kamavalvere-
nigingen van deze Duitse
gemeente mee op. De prin
sen, de boeren en de jonk
vrouwen en allen die hen
dierbaar waren, mochten
plaatsnemen op een grote
Feestvierders
De Comellekens, leveran
ciers van prinsen en nu ook
al van Keizers vierden hun
tienjarig bestaan als kama-
valvereniging. Zij brachten
hulde aan hun edele man
nen die het zo ver hadden
geschopt. Comel met breed
gespreide open armen leek
wel likkebaardend te grij
pen naar de twee mooie
zeemeerminnen die voor
hem als dol ronddraaiden
daarbij uitpakkend met ste
vige borsten. Prins Fons
van 't Keur keek recht voor
zich uit en moest een beetje
de aandacht afleiden van
het hele gebeuren. Rond
om de mooie wagen een
leuke groep duivels.
De Pallieters uit Kastel gin
gen de verblijfplaats van de
Rode Duivels even verken
nen. Mexico dus en als het
er in Mexico aantoe gaat
zoals de Pallieters het de
monstreerden, dan vrezen
Dendermonde. De winnende
we dat onze voetballers
meer op de dansvloer zul
len staan dan op het veld.
Carnavalha Mexicana was
mooi om zien, fraai uitge
beeld maar misschien toch
een tikkeltje te stroef om
hoog te skoren in vergelij
king met de echt spirituele
Dendermondse groepen.
Om even op adem te ko
men paradeerden dan de
Koninklijke Katolieke Fan
fare «De Kinderen van de
Schelde» aan onze ogen
voorbij. Een hele mondvol
natuurlijk, maar ook een
grote groep goed gediscipli
neerde muzikanten die zich
de wangen bol bliezen ter
ere van koning karnaval.
DKV De Roeffeleirs ver
denken we ervan van veel,
misschien wel teveel naar
de televisie te kijken. De
wagen van de Schensjmoelen,
Freggels waren hun inspira
tiebron en het koekjesbeest
en zijn vele monsterachtige
maar toch lieve vrienden
maakten er een bont alle
gaartje van dat speels door
elkaar dwarrelde.
Voor de
Boemeleirs was het hoogste
tijd dat hulde werd gebracht
aan een monument: de Fik
ke van Tsjing Boem, helaas
niet meer lijfelijk onder
ons.
Dus maakten de Boe
meleirs een reus die spre
kend geleek op de Fikke.
Als blijvende herinnering
aan deze muzikale man een
goeie zaak natuurlijk. De
Boemeleirs zelf hadden er
een fanfare bijgehaald en
ook al speelde die niet zelf,
ze had evenveel plezier als
een echte.
een juweelfje (c)
De lokale toer op
Uit Hamme kwamen de
Dorpsvrienden die een eer
der povere vertoning brach
ten van het wondermooie
verhaal dat Robin Hood
heet en werd afgezwakt tot
een avontuur van Robyn
Du Bois. De Dorpsvrien
den moeten echt beter kun
nen naar ons gevoelen.
Na hen defileerden in hun
rood pakje de Harmonie
H. Vandemeulebroecke,
een vaste klant in de kama
valstoet en steeds goed voor
degelijke muzikale in
breng. Ook dit jaar voldeed
de harmonie aan die eis.
DKV De Skoezie's zou
men de prijs van de pech
vogels moeten geven. Hun
wagen viel al in de eerste
meters in panne, verloor
meer olie dan men er kon
Dendermonde. De Wardjesvrienden hadden Git
platte wagen, waar men een
aparte plaats had voorbe
houden voor enkele groen
kleurige flessen met een
helder wit verwarmend
vocht.
Maar dan was het de beurt
aan de echte karnavalgroe
pen van bij ons. De Wel
komvrienden beten de spits
af met mooie gezellig dikke
varkentjes die onderstreep
ten dat er zonder de dikke-
nekken ook geen kopvlees
zou zijn. Daarom moest het
varken van Sint-Gillis over
de smalle spoorwegviadukt
en dat leek enig probleem
op te leveren omdat die fa-
meuse spooroverbrugging
steevast geblokkeerd wordt
door autobussen en ander