V ij ftienj arige
Bernice Coppieters
uit Dendermonde
haalde zilver
in balletconcours
van Houlgate (Fr.)
Huguette De Wit
met boeiende
tentoonstelling
in Cultureel Centrum
te Brussel
Toneelgezelschap Ivonne Lex
(Frans Maas) speelt
"Het behouden huis" te Lokeren
Kunstenaarssextet
in Galerij Het Pand
te Dendermonde
48 - 21.2.1986 - De Voorpost
Dendermonde.
let, naast de algemene vak
ken. Volgend jaar vergroot
het balletaandeel nog, maar
dan vallen er enkele alge
mene vakken weg en wordt
alles gericht op het ballet.
Geschiedenis wordt dan bij
voorbeeld de geschiedenis
van de dans.
Dan ben je daar op inter
naat?
Inderdaad. De school staat
echter vooral open voor ex
ternen. We krijgen wel aan
bevolen adressen voor huis
vesting. Al komen er af en
toe nieuwelingen op oudere
leeftijd bij, toch krijgen die
het zeer lastig. In de eigen
school wordt er al streng
geselekteerd en niet alleen
op het gebied van studies.
Ook het figuur telt. Geluk
kig heb ik daarmee geen
last.
dieet of begeleiding niets
aantrekken. Ik heb dit fï- Bernice Coppieters hoopt dat ballet ook in onze streken meer gewaardeerd wordt.
guur van nature uit. Je
moest eens weten hoeveel
pour la Promotion de l'Art meisjes zich grote offers ge- m terug te keren naar
Choréographique". Die ver- troosten om hun figuurtje te ooröPron^e^Jk onder-
eniging organiseerde on- behouden. Het blijft echter *erP- Hoe 1)611 je eigenlijk
middellijk een internatio- steeds een gok. Het lichaam Houlgate geraakt?
naai balletconcours met na- is natuurlijk belangrijk in Figuurlijk ben ik er ge-
druk op klassiek ballet. Het deze discipline. Zo ga ik on- raakt omdat de school mij
Stedelijk Instituut voor Bal- danks de vele balléturen tij- vooraf geselekteerd had. Ik
let van Antwerpen had er dens het weekend nog oefe- heb mij dan enorm voorbe-
vier ballerina's en twee dan- nen in de school van Hedwi- reid. Helemaal alleen ging
sers ingeschreven voor de ge Hardies, helemaal al- ik in de lege Dendermondse
kategorieën "études" (van leen. Tijdens datzelfde dansschool urenlang steeds
13 tot 15 jaar) en "supé- weekend ga ik nog twee- dezelfde bewegingen her-
rieurs" (van 16 tot 18 jaar), maal naar de jazzdans van halen. Men mag nooit tevre-
Twee ervan kregen een ere- Roger De Proft. Zo blijven den zijn over zichzelf. On-
diploma en de vier anderen de spieren soepel en warm. dertussen deden natuurlijk
Ze zit er wat verlegen bij en draait de zilveren medaille tussen duim en
wijsvinger. Vijftien jaar is ze en ze weegt 39 kilogram, deze Bernice Coppieters
uit de Grembergse Scheldedreef, ideaal dus voor een ballerina. Al is het zeer
belangrijk, het zijn niet dié gaven die van dit frele meisje een volwaardige
balletdanseres zullen maken. Keiharde studies en een doorgedreven opleiding
moeten haar naar de top van de balletwereld brengen. Een eerste stap is alvast
gezet. Bernice won zilver in het concours van het Normandische Houlgate, een
belangrijke manifestatie, waaraan jonge dansers uit Frankrijk, Italië, Zwitser
land en België deelnamen. Een gespek.
De internationale kompe- heeft plaats in het riante 1980 stichtte Monique Ber-
titie waaraan Bernice deel- Normandische badstadje tagnol, ex-sterdanseres van
nam heet eigenlijk "Con- Houlgate, samen met Deau- de Opera van Parijs en nu
cours international de danse ville één der parels van de direktrice van een privé-
- 3 Jacques ibert" en Franse "Cóte Fleurie". In school er de "Association
De voormalige Sint-Nikollaaskerk van Neder-over-Heembeek werd omgevormd tot het
kultureel centrum van onze hoofdstad. Voor menig kunstenaar is een tentoonstelling in
deze toch wel unieke ruimte een droom. Voor Huguette De Wit uit Dendermonde is die
droom werkelijkheid geworden. Na haar biezonder geslaagde tentoonstelling in Aalst
vorig jaar en in Saint-KmiHon waar haar expositie werd verlengd, betekent deze nieuwe
tentoonstelling voor deze Dendermondse kunstenares een nieuwe bevestiging van haar
rijk talent.
kwamen met goud of zilver Jazzdans
naar huis. In de kategorie ontspannend.
"études" wonnen Bernice
Coppieters en Lars Van
Cauwenbergh een zilveren Vind je dit geen eenzijdi-
medaille. Vanessa de Lig- °Pteiding?
nière deed hetzelfde in haar Dat vond wel en daar-
kategorie en Bart De Block om volgde ik muziekschool
behaalde de gouden médail- aan de akademie in Dender- geldprijzen zijn dus brood-
Ie bij de "supérieurs", de monde, waar ik ook piano- nodig
prijs van de beste buiten- kursussen volgde. In het in
landse danser en de beker ternaat was dat natuurlijk
voor de beste mannelijke onmogelijk. Ik volgde ook daar dansen?
danser De Antwerpse Bal- vier jaar diktie bij Hoger Er lg xrst eB vooraJ xn
letschool kan fier zijn op dit Bolders w Lokeren. Dat al- klaesiek wgrk met vaate
If tater rajI P™ choreografie. Dat mag je
Bernice, begeleid door komen. weI Mezen maar je moet
een spraakzame moeder en k zien dat je feilloos de uitge-
ZiêiïZT"' Vad"- ,6idt schreven bewegingen volgt.
nu ae aans. Daarnaast is er een moder-
Graag zou ik een tijdje ner werk of een ndairin mat
Reeds van mijn zesde hier werken in het Ballet vrj/e ch0re0£rai5e Die
jaar, ik zat toen in het eerste van Vlaanderen bjjroor- „erd mij^verzorgd
door lerares mevr. Van Bo
de leerkrachten van onze
school mee. Je moet weten
dat de prijzen die we in het
concours halen steeds ten
goede komen van de school.
Met die prijzen kunnen on
ze opvolgers dan naar inter
nationale manifestaties. De
Welke stukken moest je
'studiejaarke', volgde ik bal- beeld en nadien zou ik naar
let in Lebbeke en Zele, voor- het buitenland willen gaan.
al onder impuls van een Iets zien, kontakt hebben
vriendinnetje. Toen ik in het met de groten uit de ballet-
vierde leerjaar zat, ik was wereld, bijscholen en ont-
toen negen, was ik al dekken. Wij zijn nog niet zo
aanvaard door de Antwerp- ver, maar ik hoop dat de
se Balletschool. Je moet er Balletschool ook voor mij trein n h t ODtreden te
immers een aantal selektie- een plaatsje zal vinden na doen toeleven. Het
ven. Het was buitengewoon.
Ook in Normandië. Onze
begeleiders, Marinella Ta-
neda en Winnie Jacobs heb
ben alles in het werk gesteld
om ons na een dagreis per
proeven meemaken en wie mijn studies. Er zit natuur- ^tis^e°m7nsme^hoewel
ook maar de schijn geeft om lijk veel kans in dat ik in het de sfëe_ 8teed8 raDanen
niet volledig te zullen sla- Ballet van Vlaanderen te-
gen, wordt niet aanvaard. Ik rechtkom. Beide instituten
dus wel, maar mijn ouders zijn immers nauw met me-
veelbetekenende blik naar kaar verwant en spelen de
de overkant van de tafel beste krachten aan mekaar
vonden dat ik eigenlijk nog door. Zover zijn we natuur
wet jong was en wilden lijk nog niet. Ondertussen
meer zekerheid. Op dat mo- wordt het studeren, oefenen
ment startte in Dendermon
de de Balletschool Hardies
en om mij bij te werken ben
ik daar eerst nog een jaar
in scholen, geven wij "ini
tiaties tot de dans'
geweest. Daar heb ik
geleerd - Hedwige Hardies
is immers zelf een ex-danse-
waa, hielden zij toch de
moed erin. Het was een bui
tengewoon weekend. Ook
de streek is bijzonder mooi
en de koude kon ons niet
beletten om geregeld te gaan
wandelen.
Het was er een bijzonder
fijn groepje en je kan je best
de sfeer voorstellen op de
terugreis. We beseften dat
In gans het land, vooral we de eer van de Antwerpse
i Balletschool goed hadden
verdedigd. Onze school is
i optreden.
Nu reeds optreden?
Dendermonde. Huguette De Wit aan het werk in haar atelier (foto Piet Hermans)
steeds stijgend sxikses. We immers één van de beste van
res van het Ballet van Vlaan- doen vele scholen in Vlaan- het kontinent. Dat bewijzen
deren en een produkt van de deren. Daarnaast werkt ons met alleen deze prijzen,
Antwerpse Balletschool - en instituut ook mee aan be- maar ook goede uitslagen
toen was ik klaar om in het langrijke produkties van de in andere kompetities zoals langrijk zijn samen met de op het sukses", gremelt hij
zesde leerjaar te stappen van K.N.S. of het K.J.T. Met de - -
het Stedelijk Instituut voor Balletschool Hardies treed
Ballet onder leiding van Jos ik ook elk jaar op en dit jaar
Bernice Coppieters: Jarenlang keihard werken en perfek-
tioneren
voorbeeld Lausanne in Zwit- andere, niet direkt ballet-1
seriand. Onze school komt scholen. Ballet is een totalel
steevast met puike resultaten kunstvorm die veel te min-\
tevoorschijn. Het is daarom achtend wordt bekeken. Ik
dat de afgestudeerden hoop dat het verandert. Er
meestal niet lang moeten zijn nog jonge mensen van
wachten om aan de slag te deze streek in onze school
gaan. en we hopen allemaal om
daaraan iets te kunnen
Wat zou Je nog wensen? doen M was bet
Eerst en vooral voor me- maar door uit te blinken in
zelf. Ik hoop dat die jaren- ons vak.
lange inspanningen volle
dig zullen renderen en dat Ondertussen is het knip-
ik mijn beroep later op een sel- en fotoboek te voor
hoog niveau zal kunnen uit- schijn gekomen en wordt er
oefenen. Maar er is nog iets honderduit verteld over
anders. Ballet wordt in onze vroegere optredens. Moeder
streken eigenlijk te weinig Hortenoe geeft uitbundig
gewaardeerd. Het bloeit kommentaar en vader Rik
vooral in onze grote steden, tracht dit ganse gedoe in
Daarom dat scholen zoals goede banen te leiden. "We
van Hedwige Hardies be- zullen maar eens klinken
Talent heeft Huguette De
Wit. Dat is duidelijk. Dat
mag onder meer blijken uit
het feit dat ze in 1983 mocht
deelnemen aan de tentoon
stelling Jonge Kunst waar
bij gediplomeerden in de
beeldhouwkunst uit het
kunstonderwijs in Vlaande
ren hun werken aan het
grote publiek mochten voor
stellen. Een expositie die
heel wat weerklank vond.
In het Cultureel Centrum
van Brussel, makkelijk te
bereiken want gelegen
langs enkele grote invals
wegen naar de hoofdstad
toe, brengt Huguette De Wit
opnieuw een merkwaardige
tentoonstelling. Haar werk
bestaat uit een aantal sculp
turale komposities waaruit
evenwicht, harmonie en
rust straalt. Stuk voor stuk
vormen haar werken een
uitdaging voor de eigentijd
se interieurs. Haar kunst
werken inspireerden Her
man Elegast tot meditatieve
vokale muziek «Voix-Lè»
die men trouwens tijdens de
tentoonstelling ook zal kun
nen beluisteren. De tentoon
stelling loopt van 28 februa
ri tot 29 maart en is toegan
kelijk alle dagen van 15.00
tot 19.oo uur (op maandag
gesloten). De vooropening
heeft plaats op vrijdag 28
februari om 20.00 uur en
de schrijfster en dichteres
Christina Guirlande zal de
kunstenares Huguette De
Wit aan het pubhek voorstel
len en een toelichting geven
over haar werk.
Veelzijdige scheppings-
Huguette De Wit werd gebo
ren te Elewijt en studeerde
voor haar huwelijk aan de
Jan Portaelschool te Vil
voorde. Na haar huwelijk
ging ze zich vestigen in
Dendermonde, waar ze nu
nog steeds woonachtig is en
ook haar atelier heeft. Ze
volgde er ook lessen aan de
Koninklijke Akademie voor
Schone Kunsten en studeer
de vervolgens aan de Hoge
re Rijksschool voor Beel
dende Kunsten te Brussel.
De skulpturen die Huguette
De Wit vervaardigt, groeien
uit materialen waarmee ze
iedere dag te maken heeft.
Eenvoudige dingen die we
allemaal kennen, maar
waaraan we normaal geen
aandacht schenken. Via het
werk van deze Dender
mondse kunstenares krij
gen deze doodgewone mate
rialen een aparte dimensie.
Onderdelen van oude wijn-
kratten, halssteunen van
flessen en alledaagse jute
worden door haar kreatieve
handen omgetoverd tot een
schitterend en harmonieus
geheel. De skulpturen wor
den op die wijze meer dan
een kunstwerk, ze zetten
ook aan tot nadenken, vaak
onbewust. Men zou zich bie-
voorbeeld voor de geest
kunnen halen hoe het rij
pingsproces van heerlijke
wijn verloopt. Men zou zich
evenzeer de vraag kunnen
stellen hoe het komt dat het
oude en het moderne toch zo
mooi samen kunnen gaan.
Huguette De Wit moet dus
een ingeboren drang naar
harmonie hebben. Of
schoon ze in haar werken
telkens weer gebruik maakt
van uiteenlopende materia
len, weet ze die zo fraai te
kombineren en te gebrui
ken dat men tot een vloeiend
oogstrelend geheel komt.
Een op en top harmonisch
geheel dat nog meer wordt
benadrukt door de aparte
rood-bruine (wijn)kleur en
het frele wit dat de skulptu
ren kenmerkt. Die kleuren
geven de werken een sterke
persoonlijkheid mee en te
vens een nieuwe dimensie.
Zij haakt in op de Arte Pove-
ra-strekking die in 1967 in
Genua tot stand kwam en
waarbij allerlei waardeloos
afval wordt aangewend om
te komen tot een kunstwerk
van grote waarde.
Naast deze uitgesproken zin
voor harmonie, vindt men
in de skulpturen ook de
ruimte en de struktuur
weer, vorm en materie die
gevoelige aanknopings
punten zijn voor de alle
daagse dingen van het le
ven. Het gebroken en gebar
sten hout, de scherven van
het glas, het stuk uitgerafel
de jute, het zijn haast golven
die de illusie wekken van
aanspoelend zeewater dat
wanneer het zich terugtrekt,
zeer langzaam, op het
strand allerlei resten nalaat.
De dingen waaraan men
voorbij gaat, maar die een
rijke geschiedenis, een
enorme schat aan waarde
inhouden.
Innerlijke bewogenheid
Vormen het vaalbruin en
het wit de hoofdtonen, lang
niet alle werken van Hu
guette De Wit zijn sober van
kleurtoon. In een blij geel of
hemelsblauw, een blauw
groen, weet ze haar levens
vreugde weer te geven.
Maar haast nooit vindt men
bij haar het felle rood weer.
Ze werkt met de moeder-
kleuren en maakt daar dan
nog biezonder voorzichtig
gebruik van.
Het estetisch samengaan
van de materialen, het har
moniëren van vormen en
kleuren, de voornaamste
komponenten van het
skulpturale werk van Hu
guette De Wit, kunnen even
wel haar innerlijke bewo
genheid niet verbergen. Het
is precies die innerlijke be
wogenheid die haar werk
een pure gestalte geeft, een
aparte dimensie.
Brabants. Daar zit ik nu in
het vierde middelbare en
ben daar dus al vijfjaar mee
bezig.
Waaruit bestaat die oplei
ding eigenlijk?
worden het enkele variaties
die ik geleerd heb voor het
eindejaarsrecital van Ant
werpen. Die voorstelling
van Hardies heeft plaats op
1 juni in de Stadsschouw
burg van Sint-Niklaaa. Der-
Je krijgt er vrijwel alle gelijke optredens zijn er no-
vakken van het VSO. Alleen dig om plankvastheid te
in Varna (Bulgarije) of bij- initiaties die wij geven in en verdwijnt in de kelder...
"Het behouden huis" van Willem Frederik Hermans wordt tekst die schitterend is maar
komt daar een belangrijk krijgen. We worden stilaan door Frans Maas, direkteur van het Toneelgezelschap zeker niet voor het theater
pakket ballet bij. Het begint gewoon aan het publiek, de Ivonne Lex, als monoloog vertolkt sinds het najaar van geschreven. Begin er maar
natuurlijk heel summier zaal, het toneel, de lichten, 1984. Op dinsdag 4 maart is hij met dit stuk te gast in het aan! En dat deed Frans
met bijvoorbeeld één lesuur de sfeer, het applaus enzo Kultureel Centrum te Lokeren om 13u45. Een brok theater Maas, aampn met regisseur
per dag. Momenteel krijg ik meer. Er zijn énige ervarin- om niet te missen. Ivonne Lex. En hoe! Hij
per week zo'n 24 uren bal- gen bij. Toen "Het behouden huis" die zich bedreigd voelen, al slaagt erin het publiek bijna
in 1951 verscheen bij De te gevaarlijk. twee uur in zijn ban te hou-
Bezige Bij, reageerde de Ne- In "Het behouden huis" den met een stortvloed van
derlandse kritiek van ge- wordt haarscherp getoond woorden, soms nadenkend
shockeerd over hautain-af- hoe het individu op de oor- uitgesproken, soms
wijzend tot ronduit verwer- log reageert. Er wordt geen schreeuwend van vuur,
pend. Nochtans verschenen waarschuwende vinger op- woede of angst. Ieder facet
er sedertien vijftien her- gestoken, er is geen patos, van het verhaal komt tot le-
drukken in het Nederlands, geen franje. Maar de spie- ven dankzij een magistrale
werden er vertalingen ge- gel die ons voorgehouden dramatische prestatie,
publioeerd in het Frans, En- wordt, is glashelder. Geen gemakkelijke voor
gels, Zweeds en Duits. De Frans Maas kreeg van de stelling maar wel een onge-
Engelse vertaling wed als auteur toelating de novelle meen boeiende theatererva-
enige Nederlandse bijdrage op het toneel te brengen op ring van het hoogste ni-
opgenomen in Steven Mar- voorwaarde dat hij er geen veau! Niet te missen,
cus' bloemlezing "The letter, geen komma aan ver- ,L j
world of Modern Fiction", anderde! En dat met een 1
verschenen in New York.
Waarom dan deze unanie
me negatieve en zelfs ver
rassend agressieve reakties
in de pers? Waarschijnlijk
in de allereerste plaats om
dat W.F. Hermans de irri
tante gewoonte heeft om
vaak heel hard tegen zere
benen te trappen. Daardoor Onder de titel allemaal beelden expozeren zes jonge kun-
maak je nu eenmaal vijan- stenaars het resultaat van hun noeste werk in Kunstgalerij
den. Verder kan niemand Het Pand aan de Oude Vest 16-24 te Dendermonde.
eromheen dat Hermans een Van 7 tot 23 maart zijn Hen- dag 7 maart om 20.00 uur
geniaal schrijver is. Vele ri De Bruyn, Chris Deman- plechtig geopend. Besten-
kritici schrijven, vooral in gel, Jan De Smet, Wilfried dig-afgevaardigde Etienne
het noorden, nog wel eens Jacops, An Van den Abbeele De Cuyper die zich in de
wat anders dan kritieken, en Staf Vinck er te gast en provincie Oost-Vlaanderen
Een zekere jaloersheid van brengen zij een grote ver- meer in het biezonder bezig
kollega's op genialiteit is zo scheidenheid aan beelden houdt met de kuituur, zal de
oud als de mensheid. Ten- en skulpturen. exposanten inleiden,
slotte hanteert W.F. Her- De materia- Men kan deze tentoonstel
mans twee wapens op per- ï®n di® deze zes kunstenaars ling bezoeken in voornoem-
fekte wijze: de Nederlandse gebruiken, zijn even ver- de periode, elke dag van
taal, die bij hem een zeldza- schillend als hun uitbeet- 14.30 tot 19.00 uur (op
me gepolijstheid heeft en dingskracht. Roze marmer, maandag en dinsdag geslo-
Dendermonde Bernice Connieters uit Cremherpen won anderziJd8 6611 vlijmscherp staal, terracotta, polyester, ten) en op zondag van 10.00
zilver !n^Frans SleteoncS hembergen won observatievermogen. ge. Deze toch wel unieke ten- tot 13.00 en va5 15.00 tot
er in frans balletconcours. wapend lijkt hij voor velen toonstelling wordt op vrij- is.00 uur.
