Jeugdboeken
week
Vondsten uit de Dendermondse Kerkstraat
vormen unieke verzameling
Davidsfonds Schoonaarde debatteerde over
ontwikkelingshulp
Wieskarnaval leeft... een prins is ons verkozen
Wie een put graaft, vindt soms schatten
Bestemming van oude Denderloop
ter sprake in de Vlaamse Raad
Sociale school voor jongeren
STADHUIS
DENDERMONDE
14-22 maart 1986
In Dendermonde
De Voorpost - 21.2.1986 - 7
We zijn rijke mensen in een arm land
Om en bij de vijftien belangstellenden hadden het aange- kelingshulp. Als inleider had men Paul Gysels gekozen,
durfd de warme leelkamer te verlaten en zich door de bekend van het TV programma «Van Pool tot Evenaar»,
bijtende koude naar het oud gemeentehuis van Schoonaar- maar werkzaam by het Abos en dus vertrouwd met het
de te begeven, waar de plaatselijke Davidsfonds afdeling gegeven,
een gespreks- en debatavond opzette rond het tema ontwik-
r Herman Van den Abbeele
v. leidde de avond in en stelde dat
«L fltty' W k men reeds eerder rond helzelf-
i-'-ML** I 'm de tema gesprekken had ge-
JHV> voerd. Niet onbelangrijk zijn
die ontmoetingen, zo zei hij,
omdat ze bijdragen tot een stuk
bewustwording.
Dat was ook het oordeel van
gastspreker Paul Gijsels die op
een echt gemoedelijke en voor
al bevattelijke wijze de Belgi
sche bijdrage in de ontwikke
lingssamenwerking kritisch
doornam. Hij spaarde daarbij
niemand, ook niet de diensten
H waaraan hij verbonden
«Wij zijn in feite rijke mensen
in een arm land», zo deed hij
een eerste maal zijn publiek
m ^InB t V'ÉWHBk. flHBNIHHHB I verbaasd opkijken. Rijk zijn
we inderdaad, want het ont-
Dendermonde. Paul Ghysels was een aangename en boeiende verteller voor het breekt ons ofschoon we in een
Davidsfonds van Schoonaarde (jj) krisis leven aan niets. Maar ons
land is arm, want we hebben
geen grondstoffen. Die zitten in
de Derde Wereldlanden. Maar
daar hebben de mensen dan
weer niets. Ze werken tegen
een hongerloon, krijgen geen
kans om zich te ontwikkelen,
moeten hun gronden afstaan
om de industrielanden ter wille
te zijn. In plaats van vooruit
gang te boeken in het wei-zijn
van deze mensen, boeren ze
verder en verder achteruit.
Dat ontwikkelingshulp vaak
unilateraal is, dat moest spre
ker niet meer duidelijk maken.
Heel wat van de gelden die
door de rijke landen gespen
deerd worden aan ontwikke
lingshulp in de landen van de
derde wereld komen bijna inte
graal terug in handen van die
industrielanden. Met andere
woorden: er wordt bijna niets
gedaan. En toch heeft een klein
land zoals België meer dan 24
miljard per jaar over voor die
hulpverlening. Een niet te ver
smaden deel daarvan gaat naar
landgenoten twee derde
Franstaligen en een derde Vla
mingen of net het tegenoverge
stelde van de samenstelling van
de eigen bevolking die in
ontwikkelingslanden bezig zijn
met projekten van allerlei aard.
Dat wat de staatssteun betreft.
Daarnaast zijn er de prive-ini-
Dendermonde. Met veel belangstelling werd geluisterd naar de Belgische inbreng in de
ontwikkelingshulp (jj)
vloed gaf voor vele vragen,
was duidelijk. De diskussie
kon dan ook volop beginnen.
tiatieven die in vergelijking tot
de 24 miljard van de staat,
peulschilletjes zijn. Niet dat
Paul Ghijsels de inbreng en
inzet van Broederlijk Delen en
van het Nationaal Centrum
voor Ontwikkelingscentrum wil
afdoen als onbestaande, in
tegendeel, hij waardeert deze
intiatieven. Maar volgens hem
kunnen ze zich anders meer
verdienstelijk maken dan ze nu
doen.
Allicht zal dat bij ons een hele
ommekeer vergen. Want hoe
je het ook draait of keert, wij
zijn allemaal veel te egoïstisch.
We hebben wel de mond vol
over ontwikkelingshulp, maar
we steken de handen niet uit.
Rechtvaardigheid, solidariteit,
eenheid, liefde, het zijn vaak
holle frasen en daar blijft het
veelal bij. Aan de hand van
talrijke markanten voorbeel
den onderstreepte spreker zijn
bevindingen. Als geregeld be
zoeker van ontwikkelingslan
den weet hij best waarover hij
het heeft.
Dat de inleiding van de gast
spreker meteen stof in over-
En die was biezonder vrucht
baar. Alleen al omdat de aan
wezigen huiswaarts zijn gegaan
met de vaste overtuiging dat
ieder van hen een aparte op
dracht heeft en die bestaat erin
elke dag opnieuw de bekom
mernis om de medemens waar
ook ter wereld uit te dragen,
niet uit eigen belang, maar om
het welzijn van de anderen.
In 1982 werd de Dendermondse Kerkstraat helemaal ondersteboven gehaald. Logge
gevaarten reten de straat open. Dat was nodig, want de rioleringen voldeden er lang niet
meer aan de eisen van deze moderne tyd. De nog gemetselde gewelven vertoonden barsten
en scheuren.
Bygevolg werd wyselyk besloten de straat op te breken en te doen wat
hoogstnoodzakelijk was geworden: nieuwe rioleringen nu koliektoren genaamd. Een en
ander bracht met zich dat er een massa grond werd uitgegraven. Vermits men die grond
onmogelijk ter plaatse kon opstapelen, werd die vervoerd naar de stortplaats in Appels.
Dat er in die grond misschien
wel een aantal voorwerpen
zouden kunnen zitten die ar-
cheologen-in-de-dop zouden
kunnen interesseren, was voor
de hand liggend. Dat meenden
ook Eugene en Johan Van Me-
le uit Sint-Niklaas die door
Pierre Vannerum op de hoogte
werden gesteld van dit feit. In
het Lebbeekse duo Kamiel
Buydts en Octaaf D'Hooge
vonden zij uitstekende mede
werkers. Men besloot een me-
taaldetektor aan te schaffen en
gewapend met dit ultramodern
materieel, trok men naar de
zandberg, op zoek naar wat
men nu de «vondsten van de
Kerkstraat» kan noemen. Een
bonte verzameling aan voor
werpen, die allen tenminste 280
jaar oud zijn, maar waarvan er
heel wat dateren uit lang ver
vlogen tijden, die vaak nog
alleen maar een vleugje herin
nering vormen in de geschiede
nisboeken.
Een gelukkig toeval
De schattenzoekers waren
evenwel niet de enige kapers
op de kust. Ook stadsarchivaris
Stroobants toonde veel belang
stelling voor de uitgegraven
grond Maar hij beschikte he
laas niet over een detektor en
zag zich voor de onoverzichte
lijke massa grond moederziel
alleen gesteld. De moed was
hem meteen ontnomen om te
gaan graven naar misschien
een grote of kleine schat.
Hubert Dreesen, die tijdens de
opening van de tentoonstelling
de aanwezigen hartelijk wel
kom heette, zei dat hij biezon
der verheugd was om wat zijn
vijf vrienden hadden gedaan.
Het moet voor hen een grote
genoegdoening zijn geweest,
hun vele opgravingswerk be
kroond te hebben gezien met
een flink resultaat. Want of
schoon het hier om numisma-
ten gaat, de grote vreugde is en
blijft er toch in bestaan zelf wat
te ontdekken.
Het aankopen van merkwaar
dige en waardevolle stukken
kan altijd, het zelf opgraven is
evenwel een andere klus, aldus
de heer Dreesen die zei dat een
numismaat zich niet mag tevre
den stellen tot het louter verza
melen van oude munten. Hij
moet ook bereid zijn de kul-
tuurhistorische achtergrond, de
Dendermonde. Vondsten van de Kerkstraat. Een keurige
tentoonstelling die een beeld bracht van het leven 280 jaar
en meer geleden (foto Piet Hermans)
tijdperiode, de religieuze en
nog vele andere waarden pro
beren te ontdekken en te situe
ren. Pas dan wordt het een
boeiende bezigheid.
Heeft men enerzijds bij de op
gravingen heel wat sukses ge
boekt, men heeft het niet gela
ten bij dit ene projekt. Alles
werd immers netjes gereinigd,
mooi genummerd en in kasten
opgeborgen. Van heel wat
stukken maakte Johan Van
Mele duidelijke tekeningen en
wat meer is: hij schreef over
die vondsten van de Kerkstraat
uit Dendermonde ook een
boek.
Was het werk zelf tijdens de
tentoonstelling nog niet ver
krijgbaar, een blauwdruk gaf
toch een inzicht in hoe het werk
er uiteindelijk zal uitzien. De
Uitgeverij Het Streekboek uit
Nieuwkerken-Waas maakte er
een biezonder overzichtelijk en
keurig geïllustreerd boek
van. Naast een historische
schets, maakt men er kennis
met de schelpen en dierenres-
ten, de keramiek waarbij heel
wat aandacht gaat naar de huis
houdelijke gebruiksvoorwer
pen, de verschillende tegels, de
glas voorwerpen, heel wat
beeldjes, pijpen uit allerlei ma
terialen waarbij ook het tabaks
gebruik dpor de eeuwen heen
en de kunst van het pijpenma-
ken wordt beschreven, de
werktuigen, de siervoorwer
pen, de munten, zegels en het
speelgoed die een groot deel
van het werk uitmaken, de slo
ten en scharnieren, de wapens
en de ijzeren voorwerpen. In
het boek zal ook een bibliogra
fie worden opgenomen, wat
natuurlijk altijd lekker meege
nomen is.
Boelende tentoonstelling
In keurig verzorgde kasten
werden de gevonden voorwer
pen te kijk gesteld. Naast de
dingen die men had kunnen
verwachten, zoals allerlei soor
ten nagels, sloten van meubel
stukken, beenderen van die
ren, zijn er bij deze vondsten
toch enkele zeer merkwaar
dige. We denken dan aan een
aantal munten uit de tijd van
Keizer Karei en zijn onmiddel
lijke opvolgers, aan Albrecht
en Isabella, we denken aan een
mooi zilveren plaket dat op het
eerste gezicht doodgewoon me
taal leek te zijn.
De tentoonstelling is meteen
een hele brok geschiedenis,
niet alleen van een straat, maar
meer nog een stuk kuituurge
schiedenis van een stad en een
Dendermonde. Vondsten van de Kerkstraat. Johan Van Mele schreef een boek over
de vele voorwerpen die in de uitgegraven grond werden aangetroffen (foto Piet
Hermans)
streek. Het feit dat deze voor
werpen in de diepe onder
grond van de Kerkstraat wer
den gevonden, doet de vinders
ervan veronderstellen dat ze
moeten dateren van voor 1704
toen de Kerkstraat werd over
welfd.
Dat onze verre voorouders
toen al gebruik maakten van
een aantal voorwerpen die ook
nu dagelijks worden aange
wend, bewijst dat de vooruit
gang lang niet op alle terreinen
even spektakulair te noemen is.
Misschien is het zelfs een be
wijs voor het feit dat het oude
degelijke materiaal moeilijk of
zelfs niet te vervangen is door
een aantal nieuwe vindingen
waarvan de duurzaamheid nog
steeds in twijfel wordt ge
trokken.
Wie belangstelling heeft voor
het boek «De Kerkstraatvond
sten uit Oud-Dendermonde»
kan nog altijd intekenen bij
Uitgeverij Het Streekboek,
Vrasenestraat 75 te 2770 Vrase-
ne. De prijs bedraagt 1.100 fr.
voor een gewone uitgave in een
stevige geplastificeerde omslag
en 1.250 fr. voor de lukse uit
gave (in kunstlederen omslag
met goudstempel, genummerd
en gedrukt op 250 eksempla-
ren). Men kan ook bestellen
bij de auteur Johan Van Mele,
Lode Dosfelstraat 10 te 2700
Sint-Niklaas (03/776.89.07).
Geen archeologen
Johan Van Mele noemt zich
zelf geen archeoloog, maar een
amateur oudheidkundige die
met veel vuur en entoesiasme
over zijn hobby kan vertellen.
Hij legt uit dat het lang niet
altijd even gemakkelijk is ge
weest om die dingen op te gra
ven, laat staan ze te identifice
ren en te beschrijven. Niet al
leen veel opzoekingswerk dus,
ook heel wat studiewerk is aan
de tentoonstelling en het schrij
ven van het boek vooraf ge
gaan. Hij weet ook heel wat te
vertellen over de geschiedenis
van de Kerkstraat van Dender
monde. In de middeleeuwen
vertoonde deze straat in het
midden een gracht. Dat was
gebruikelijk in Dendermonde.
De Kerkstraat was de straat van
de lakenhandeldhrs. Een stuk
van de straat heette de Dieven-
straat en het stuk tussen de kerk
en de huidige Gentsesteenweg
noemde de Muide. In 1704
werd de brede gracht over
welfd en het zijn die welfsels
die men in 1982 weer heeft
blootgelegd om dan nieuwe
rioleringen aan te leggen.
Johan Van Mele zal zijn vond
sten uit de Kerkstraat nog ten
toon stellen in Kieldrecht en in
Sint-Niklaas.
Meteen rijst ook de vraag wie
de eigenaar is van deze vond
sten. De wetgeving daarom
trent is duidelijk. Gaat men
doelbewust op zoek, dan zijn
de dingen die men vindt eigen
dom van de persoon op wiens
grond ze werden gevonden.
Dat zou men opzoekingen kun
nen noemen. Echte vondsten,
dat wil zeggen dingen die men
louter toevallig vindt, vallen
onder een andere wettelijke
bepaling. En dan blijft er nog
het opzoekingswerk dat wordt
verricht nadat men de toelating
heeft gekregen van de eigenaar
van de grond waar men het
opzoekingswerk gaat ver
richten.
Hoe dat precies allemaal in
elkaar zit, is eigenlijk een kluif
voor juristen en deskundigen
ter zake. Vast staat dat het
kwintet Johan en Eugene Van
Mele, Pierre Vannerum, Ka
miel Buydts en Octaaf
D'Hooge heel wat hebben ge
presteerd en dat ze dit op hun
dooie eentje hebben gedaan.
Ofschoon meer dan eens om
medewerking werd gevraagd
bij verschillende instanties en
personen.
De Vlaamse Raad heeft belangrijker onderwerpen te
behandelen dan deze die alleen maar een plaatselijke
dimensie hebben, dat verklaarde SP volksvertegenwoordi
ger De Batselier tijdens zyn tussenkomst in de Vlaamse
Raad waarbij hef bestemmingsplan van de oude Dender in
de Dendermondse binnenstad aansneed.
Hij herinnerde eraan dat het
klasseringsbesluit van de oude
Dender met verschillende mid
delen werd bepleit en dat men
uiteindelijk was gekomen tot
een voorlopig klasseringsbe
sluit onder minister Galle. He
laas, aldus De Batselier, het
nieuwe en definitieve klasse
ringsbesluit wijkt daar fel van
af. Hij vroeg dan ook aan de
betrokken minister waarom er
een zo verregaande afwijking
is, aangezien er tussen het
voorlopige en het nieuwe be
sluit geen nieuwe elementen
zijn bij gekomen.
De hele dis
kussie van het klasseringsbe
sluit is volgens interpellant ook
te herleiden tot twee grote ker
nen: de volledige Dender moet
worden geklasseerd, vanaf de
monding en ten tweede men
moet in de mogelijkheid voor
zien om dammen te bouwen.
Met het huidige besluit is er
geen einde gekomen aan de
diskussie, want alle mogelijk
heden blijven open. De vraag
was evenwel de volledige oude
Dender te klasseren, precies
om een aantal voornemens niet
te kunnen uitvoeren. Dat was
ook niet mogelijk met het voor
lopig klasseringsbesluit. De
Batselier zegt dat het klasse
ringsbesluit voor de stad Den
dermonde van groot belang is.
De stad wordt door de oude
Dender als het ware in twee
gesplitst. «Dat is juist het typi
sche voor het stadje Dender
monde dat voor minister Mark
Eyskens een «tweesporige»
stad zou zijn. Wanneer men de
historische waarde van Den
dermonde wil behouden, moet
men de toestand laten zoals hij
is», aldus volksvertegenwoor
diger De Batselier die het ge
deeltelijk dempen van de Den
der, het toelaten dat er dammen
of vaste bruggen worden ge
bouwd en niet volledig klasse
ren van de totale lengte van de
oude Dender een negatie
noemt van wat de bedoeling
was bij het vragen van een
klasseringsbesluit. Het voorlo
pig klasseringsbesluit kwam er
omdat de minister van openba
re werken was begonnen met
het bouwen van dammen. De
Batselier adviseerde de toen
malige bevoegde minister om
een voorlopig klasseringsbe
sluit uit te vaardigen. Hij be
sloot dan ook met een herzie
ning te vragen van het
klasseringsbesluit
Dat Wieskarnaval leeft werd zaterdag nog maar eens
bewezen b(j de prinsverkiezing in een nokvolle Voermans-
rust, tijdens het verkleed bal. PROS I, verkozene van
1980, werd er officieel als 11* prins karnaval van Wieze
gehuldigd, en als men in Wies zegt «officieel» dan bedoelen
ze het ook letterlijk zo!
Ritueel het komitee Mare Colman, Ed-
Gilbert van het karnavalkomi- dy Goffin, Willem Heuvinck,
tee opende de «aanstellingsce- koördinator Gommaar De Wit
remonie» door het oproepen wegens ambtsbezigheden ver
ter getuigenis en assistentie van ontschuldigd. Ook de tegen-
de juryleden (van de prinsver- stander Van Pros I, Urbain,
kiezing) evenals de leden van werd op het podium gevraagd.'
Ter getuigenis en overdraging
van zijn titel werd prins Van
Dam (prins 1985) eveneens tot
de plechtigheid uitgenodigd.
Dan verklaarde de nieuwe
prins Pros I, op voorstel van
ceremoniemeester Gilbert, dat
hij bereid was om Wieskarna
val te leiden in samenhorigheid
en broederlijkheid, en in die
geest Wieskarnaval te bescher
men en uit te bouwen en aan
het sukses er van blijvend mee
te werken. Nadien werd hem
het officieel lint van Wieskar
naval om de hals gehangen,
waarna prins Van Dam I
(1985) hem de scepter over
droeg. Burgemeester Moeyer-
soon van Lebbeke kwam de
installatie officieel bevestigen
door de Pros de karnavalme-
daille en de simbolische ge
meentesleutel te overhandigen,
en dit voor de duur van kar
naval...
Ten gerieve van de kijkers ge
ven we hier de juiste volgorde
van de stoet op zondag 23 fe
bruari. Andere gegevens, o.m.
over de kinderkavalkade van
22 februari (zaterdag) vindt U
elders in dit blad.
Zondagsstoet
1. St. Ceciliafanfare van Wie-
ze; 2. Levensvreugde Aalst; 3.
Narrenzunft Rot Gold uit Berg
kanten (Duitsland); 4. Prins
Karnaval; 5. Heideroosjes met
Mickey Mouse; 5. Chiro met
«Tzwemmewoilemoa»; 6. Ez-
zel m. Snooker; 7. Pittekes m.
Den Bazaar van verleden
jaar»; 8. Kraks m. Sepp Guss-
mann in de oktobersfeer...; 9.
Den Troep m. Kunstzaken in
Wies»; 10. Chiro Sablied m.
Als onze pastoor. 12. De
Kapio's m. Space Shuttle; 12.
Wolveklakkers (W.O.F.); 13.
De Leo's (10 jaar stoet) m. De
Rode Duivels...; 14. O.L.B.
Chiro m. Ridderlijke Jacht
op...; 15. De Rangers m. Flad-
derpakkers.
Na de stoet vanaf 20 uur is er in
het Wiezehof Sluitingsbal met
GRATIS INGANG, en prijs
uitreiking aan de groepen.
J. Van Landuyt
De edukatieve uitwisseling
YFU Vlaanderen organi-
zeert ook nu weer in de
verschillende provincies een
aantal kontaktdagen waar
op men uitgebreid kennis
kan maken met deze orga
nisatie die zich bezighoudt
met de uitwisseling van jon
geren. Voor de provincie
Oost-Vlaanderen is deze
dag voorzien op 22 februari
om 14.30 uur in De Tempe
lier, Meerseniersstraat 5
(bij de Vrijdagmarkt) te
Gent. Meer informatie kan
men steeds bekomen by
Youth for Understanding
Vlaanderen vzw, Paul Van
Ostayenlaan 26 te 2050 Ant
werpen (03/219.15.37).
De Australiërs eten meer
kip en kaas maar minder
runds- en lamsvlees. Ze
drinken meer wijn, maar
minder bier. Misschien is
het stygend wynverbruik
toe te schryven aan de reu
ze-oogst in de belangrijkste
wynbouwgebieden. De ver
koop van wyn steeg in elk
geval met 5 procent.
Lebbeke. Pros I zwaait de karnavalscepter dit weekend in
Wieze (at)
Vanaf woensdag 26 februari
organizeert ACW Dendermon
de in samenwerking met het
Vormingscentrum Ter Munt
een sociale school voor jonge
ren. Het zijn drie avonden
waarop de jongeren kunnen
nadenken, met elkaar kunnen
praten, meningen formuleren
over de relatie tussen jongeren
en de kristelijke arbeidersbe
weging.
Op de eerste avond (26 februa
ri) wordt gepraat over de pro
blematiek. Mare Van Peel,
voorzitter van de katolieke
jeugdraad en ACV vrijgestelde
zal het probleem inleiden.
Dinsdag 4 maart heeft een
groepsbespreking plaats en
worden voorstellen geformu
leerd. Op dinsdag 11 maart
volgt dan een konfrontatie met
de verbondssekretarissen van
de verschillende deelorganiza-
ties van de kristelijke arbei
dersbeweging.
De vormingscyclus wordt gege
ven in de zaal Trefpunt telkens
vanaf 19.30 uur en duurt tot
ongeveer 22.15 uur, Het in
schrijvingsgeld bedraagt 100 fr.
Wie belangstelling heeft voor
deze kursus, kan steeds kontakt
opnemen met Hendrik Verwa
ren, ACW vormingsdienst,
Oude Vest 166 te Dendermon
de (052/22.04.00).
