Spetterende «Vuurtoren» vonken in gemeenteraad
Gemeentelijke kulturele raad of niet in Erpe-Mere
In Memoriam Willy Alloo
Aqua-Art tentoonstelling in Aalst
Aktie aan doplokaal
B.V.S.-Aalst bespreekt
«Nieuwste inzichten
in de diabetesbehandeling»
De Voorpost - 2.5.1986 - 3
De gemeenteraadszitting van verleden dinsdag werd andermaal een marathonzitting.
Het was reeds zowat 0.30 uur als SP-fractieleider zowel de oppositie als de mensen van de
meerderheidsbanken en eveneens de leden van het college opriep tot een meer bondige
aanpak. «Wat in de commissies kan gebeuren moet daar dan gebeuren», stelde
Hooghuys.
Daar de burgemeester zich wegens enige stemheesheid beperkte tot het «In Memoriam»
voor raadslid Willy Alloo die morgen te 10.30 u. in de Sint-Martinuskerk zijn
begrafenisplechtigheid krygt- schrynend op de Topdag - en enige sporadische tussen
komsten was het eerste schepen Anny DeMaght die de debatten leidde. «Aan U was het
alleszins niet legen dat de zitting zo lang duurde» zwaaide raadslid Anny Dierick haar (v
r)naamgenoot toe.
gageerd pluralisme, artistieke
explosie en financieel geweld-
de Aalstenaar er uiteindelijk
ook iets zal aan hebben.
Roger D'Hondt
Alvorens de schepen met haar
repliek kwam had Roger
D'Hondt (SP) die zegt 1PP%
achter het projekt te staan en
kele bedenkingen. Hij vindt
het normaal dat kunstenaars
gehonoreerd worden. Kunste
naars mogen niet afhankelijk
worden gesteld van eventuele
verkoop. Hij stelt zich wel vra
gen over de gehanteerde nor
men waarbij enkelen werden
uitverkoren en anderen uit de
boot vielen.En wat betreft de
artistieke waarde van «Vuurto
ren» zal deze achteraf wel
blijken.
Kuituurschepen Borms
«Een goede tentoonstelling
moet kontroversieel zijn.Een
kunstenaar reageert vaak te
gen uitwassen in ons maat
schappelijk bestel» zegde de
schepen.
Het Vuurtorenprojekt groeide
uit samenwerking tussen Kui
tuur en René Van Gijsegem en
officieel berust de organisatie
bij de Raad van Bestuur van
het Kultureel Centrum, be
voegd voor de programmatie.
Niet bij de schepen alleen.De
Keizershallen vormen trou
wens een integrerend deel van
de bestaande kulturele infra-
struktuur. De Raad van Be
stuur wilde alleszins noch nor
merend noch dirigerend zijn
en liet de kunstenaar vrij.Hij
zelf selekteerde zijn mede-ex-
posanten. Waarbij de schepen
zegt dat uiteraard elke selektie
steeds aanvechtbaar zal zijn en
blijven. Wat betreft de niet-
uitverkorenen en de anonieme
brief over misnoegen van «ont
goochelde» of «ontgoochelen
de» kunstenaars, zegde de
schepen dat een aantal niet-
uitverkorenen zich van dit
schrijven hebben gedistan
tieerd
De 20.000 fr. per kunstenaar
zullen slechts uitbetaald wor
den na voorleggen van faktu-
ren. Een aantal zal méér uitge
ven. Wat minder wordt uitge
geven gaat naar kosten van
drukken van katalogi en affi
ches. Maar er is ook bijkomen
de sponsoring.
Verantwoordelijkheid
Van Mossevelde neemt het
niet dat de schepen haar eigen
verantwoordelijkheid zou wil
len ontgaan. Door het feit van
inschrijven van 300,000 fr. op
de begroting is de schepen
Naast de lyrische ontboeze
mingen van Lambert Van de
Sijpe over «nieuwe groenstra-
tegie» had Danny Denayer
(VU) het in interpellaties ach
tereenvolgens over «advi
seurs» toegevoegd aan het-
Feestkomitee over de organi
satie van het praktijkexamen-
van redder waarbij in de jury
zelfs iemand zou gezeteld heb
ben die niet kon zwemmen en
over wat er te gebeuren staat
met het «stort» te Nieuwerker-
ken aan de Rydent na het
verdikt van de Raad van State
Maar daarmede was de kous
niet af.
Willy Van Mossevelde had het
over onrechtvaardig verdeelde
dotaties waarvan Vlamingen
andermaal slachtoffer zijn,
raadslid Patrick De Smedt
vroeg wat de evaluatie van de
Gezins- en Welzijnsbeurs had
opgeleverd en tevens, als ver
vanger van Gracienne Van
Nieuwenborgh (SP) over
«Jeugd en Muziek» die een
vastgelegde datum moest af
staan aan «Eva Maria»
.Klap op de vuurpijl werd wel
het «Vuurtorenprojekt».
«Vuurtorenprojekt»
Men kan er niet buiten. Men is
er voor. Men is er tegen. Maar
onverschillig blijft duidelijk
niemand bij het projekt van
René Van Gijsegem. Nog voor
de opening die deze avond
plaats heeft is het een enorme
controverse.
Voor sommigen wordt het een
wegwijzer. Een opentrekken
van het kultuurbeleid. Een po
ging van de kunstenaars hun
zegje te hebben in het stadsbe
leid aangaande kuituur. Met
een oog uiteraard op wat in het
kultureel centrum te gebeuren
staat.
Voor anderen is het een steen
des aanstoots. Ofwel inhoude
lijk omdat ze zich met wat daar
gepresenteerd zal worden, met
kunnen verenigen. Er gewoon
niet bij kunnen. Ofwel over de
modaliteiten. Het «willekeu
rig» kiezen van één persoon
die «carte blanche» zou gekre
gen hebben van 14 exposanten
die metde organisator samen
300.000 fr. uit de stadskas zou
den krijgen.Waarbij een aan
tal andere «kunstenaars» zich
bekocht voelen omdat ze er
niet bij zijn. Niet delen in de
koek. En in de progressieve
prestatie. Een aantal mensen
vindt de eraan bestede som
exorbitant hoog als men ze
vergelijkt met wat andere ver
enigingen al dan niet krijgen
Vanavond kan U trouwens in
de Keizershallen de vernissage
meemaken en U een eigen ge
dacht vormen over «Vuur
toren».
Als het waar is dat-een echte
culturele manifestatie contro
versieel moet zijn dan is «vuur
toren» nog voor de start alles
zins geslaagd te noemen. Het
projekt hitst duidelijk de ge
moederen op. In positieve of
in negatieve zin. Zo ook op de
gemeenteraadszitting. René
Van Gijsegem is trouwens met
deze prestatie niet aan zijn
proefstuk. Met een aantal to-
neelprodukties als «10 x Stilte»
en «Orlando» stelde hij de
glegemeente voor de muur.
Niet iedereen begrijpt waar
deze kreatieve man die alles
zins veel in zijn mars heeft
heen wil.
Willy Van Mossevelde
Interpellant is van mening dat
raadsleden een projekt waar
aan de stad 300.000 fr. be
steedt plus administratieve en
logistieke steun weet moet
hebben buiten de pers om. Hij
stelt dat de stad, in casu sche
pen Chris Borms, royaal is om
gesprongen met haar finan
ciële steun en aan de organi
sator die de idee uitbroeidde
«carte blanche» verleende.
Andere kunstenaars kunnen
met moeite, zelfs mits beta
ling,een tentoonstellingszaal
van de stad bemachtigen.
Over de kunstwaarde vèn het
gebrachte wil Van Mossevelde
zich liever niet uitspreken. Wel
stelt hij dat elke prestatie ge
honoreerd met 20.000 fr. niets
tastbaars zal achterlaten. Het
gaat inderdaad om éénmalige
prestaties.
De keuze van de deelnemers
door de organisator kan vol
gens Van Mossevelde alleen
maar subjektief zijn gebeurd
via zijn eigen persoonlijke vi
sies en relaties. Een aantal
niet-verkozenen zou zijn mis
noegen trouwens aan de sche
pen hebben laten blijken. Van
Mossevelde stelt dat de kosten
te dragen door de stad veel
hoger dan 300.000 fr. zullen
liggen. Er zijn inderdaad nog
de administratieve hulp; de lo
gistieke steun, de verzendkos
ten, het tewerkstellen van stad
spersoneel en het bezetten
van de Keizershallen geduren
de de periode 2 23 mei. Dat
wordt zowat een miljoen, zegt
Van Mossevelde.
Een zware rekening voor één
projekt. Wat blijft er over
voorde niet-uitverkorenen. En
voor de andere verenigingen
en manifestaties.
Tenslotte hoopt Van Mosse
velde dat bij zoveel geën-
reeds verantwoordelijk voor
wat ermee te gebeuren staat-
-Hij vond andermaal dat 1 mil
joen aan 1 prestatie waarvan
dan niets overblijft wel veel is.
«Van een koncert blijft even
min iets over», repliceertde
schepen, doch Edgard Hoog
huys zegt dat «alleszins het
muziekstijl blijft en dat het
daar enkel om de uitvoering
ervan gaat».
Danny Denayer
In de Raad van Bestuur van
het Kultureel Centrum waren
de meningen over dit projekt
verdeeld. Na heel wat beden
kingen kwam er toch een
meerderheid voor het projekt
na belofte van de schepen dat
de 300.000 fr. via sponsoring
terug naar de stadskas zou
vloeien. Iets wat de schepen be
weert nooit gezegd te heb
ben. Maar de bijkomende
sponsoring dient niet als kom-
pensatie maar gaat naar ande
re kosten van het projekt, zegt
Denayer.
Wakker geschud
Patrick De Smedt (SP) zegt dat
deze zaak het kultureel beleid
wakker schudt. Het debat
wordt breed opengetrokken.
En zonder overheidssteun is
dergelijk projekt niet haal-
Zijn tijdelijke heesheid ten spijt gebruikte burgemeester
Raymond Uyttersprot zijn stemmogelijkheden bij de
aanvang van de gemeenteraadszitting verleden dinsdag
voor het uitspreken van een «In Memoriam» van raadslid
Willy Alloo gevolgd door de traditionele minuut stilte.
Spreker noemde de aflijvige een Bruggeling (1936) die in
1948 naar Aalst kwam en er tot een rasecht Aalstenaar
evolueerde. Een man die zijn Vlaamse overtuiging haalde
tijdens zijn legerdienst waar hij bevolen werd door Frans
sprekende officieren. Een militant Volksunieman die vaak
optrad als organisator en koördinator. Een man die
persoonlijke belangen nooit liet primeren op de belangen
van zijn partij. Wat in 1982 gehonoreerd werd met een
mandaat van gemeenteraadslid. Een sociaal bewogen
man, valabele gesprekspartner voor iedereen.
Als sportmonitor van de brandweerploeg toonde hij zich
een degelijk leider. Men haalde dan ook onder zijn leiding
heel wat nationale en internationale suksessen. Steeds was
Willy Alloo bereid te helpen, onbaatzuchtig.
In Willy Alloo verliezen we een goede vriend. Namens het
stadsbestuur bood de burgemeester dan ook aan de
familieleden de welgemeende deelneming aan. Iets waar
bij alle partijen zich aansloten.
Jan Caudron, VU-fraktieleider stelde dat Willy Alloo in
de gemeenteraad een eerder bescheiden rol speelde. Hij
was immers meer een man van de daad dan van het woord.
Als een staande boom werd hij, in volle aktiviteit met het
sportteam geveld.
Onder de druk van zijn jachtig leven ging hij uiteindelijk
ten onder. Hij was een suksesvol middenstander die
verschillende zaken uit de grond stampte, zelfstandigen
met hart en ziel verdedigde en fier was dat Bowling B.S.C.
Allo onder zijn erevoorzitterschap meermalen kampioen
speelde.
Maar zijn hoofdaandacht ging naar de Vlaamze zaak. Het
streven naar zelfstandigheid. In Willy Alloo verliest de
VU dan ook haar beste militant.
Aalst. Een voorbeeld van aqua-arts of van wat tijdens de tentoonstelling te bewonderen
valt.
Van 7 tot en met 19 juni vernissage op 6 juni loopt in
het belfort een tentoonstelling «Aqua-art» kaderend in de
viering «100 jaar zwembad».
Enerzijds een internationale fototentoonstelling «Swim
ming pools» met 60 foto's uit de kollektie van Lorenzo
Merlo en anderzijds plastische kunstenaars met bun kyk
op water en zwembad.
De ABW-werklozenwerking
zal op dinsdag 6 mei een sensi-
biliseringsaktie voeren aan het
doplokaal van Aalst.
Het doel van deze aktie is
tweeërlei: enerzijds willen we
de werklozen informeren over
de inleveringsmaatregelen aan
het adres van de werklozen die
de regering Martens VI aan
het bekokstoven is tijdens het
lopende begrotingskonklaaf,
anderzijds willen we de werk
lozen oproepen om zich tegen
deze nefaste plannen daad
werkelijk te verzetten door het
ondertekenen van een petitie
waarop het eigenprogramma
staat geformuleerd van de
ABW-werklozenwerking.
Tevens zullen we de werklozen
oproepen om massaal deel te
nemen aan de nationale beto
ging die het ABW gepland
heeft op zaterdag 31 mei '86.
De nodige ambiance zal erin
gehouden worden met muziek,
megafoon en animatie.
Werklozen worden opgeroe
pen om deel te nemen aan
deze aktie. Nadere info via
053/78.32.71.
LH
Fotografie
Het fotografie-gedeelte van de
tentoonstelling is afkomstig uit
de kollektie van de heer Lo
renzo Merlo, zelf internatio
naal bekend fotograaf en orga
nisator van menig fotografisch
festival en ex-direkteur van de
Canon Gallery te Amsterdam.
Zwembaden hebben reeds
lang een grote aantrekkings
kracht gehad op kunstenaars
en dus ook op fotografen.
De foto's uit deze kollektie
onttrekken zich aan de modale
handeling, door juist of vooral
in te spelen op het manipule
ren van het voorval. Door wel
overwogen keuze van details,
uitgebalanceerde komposities,
vervormingen door speciaal
lensgebruik, tillen de fotogra
ven hun afdruk boven het mo
dale en laten ons genieten van
hun boeiende en sterk per
soonlijke werkstukken.
Deze foto's van heel verschil
lende stijlopvattingen, baden
werkelijk in een versmelting
van chloor, blauw, licht en li
chamen.
Er is voor de samenstelling van
deze tentoonstelling gebruik
gemaakt van reeds bestaande
clichés en er werden dus geen
opdrachten gegeven, wat an
ders nogal vlug in illustra
tieachtige vormgeving vervalt.
Door de verzameling op die
manier uit te bouwen, kan men
de kwaliteit van elke fotograaf
juister beoordelen.
Beeldende kunstenaars
Ook vele beeldende kunste
naars voelen zich aangespro
ken door het zwembad. De
geometrische architektuur, de
sensualiteit en het esthetische
gevoel dat uitgaat van het
menselijk lichaam tegen de
achtergrond van streng geor
dende tegelstructuren, glad
glanzende oppervlakten en de
grillige weerspiegelingen van
het wateroppervlak, vormen
samen een uitgangspunt om de
eigen wereld plastisch uit te
drukken.
Het water, hoofdbestanddeel
van het zwembad, is in zijn
natuurlijke toestand vloeibaar,
praktisch ongrijpbaar en kleur
loos. Precies ie ondefinieer
baarheid nemen sommige kun
stenaars tot werkidee. Het ijle,
vluchtige van het water is een
vruchtbare bodem voor
konseptuele processen. Aan
wezig en toch bijna ontastbaar,
eenzelfde cocon waaruit leven
en kreativiteit ontstaan.
Andere kunstenaars worden
juist geboeid door de afbake
ning van het bad, het ongrijp
bare ingekapseld.
Misschien is het juist wel het
contrast van al die vluchtige,
bewegende elementen tegen
die koele architektuur die de
mogelijkheid bieden met zo
ongrijpbare materies als water,
licht en beweging bezig te zijn.
De tegelstruktuur, de lichtin
vallen die reflecteren, de men
selijke figuur, zijn de elemen
ten die in relatie staan met het
onwaarneembare en daardoor
een referentiekader vormen
die ze communiceerbaar
maakt.
Plastische kunstenaars die deel
nemen aan de tentoonstelling
Mady Andrien, Martin
Baeyens, Patricia Bastin, Phi
lippe Bouttens, Mario r.g. Cal-
lens, Wim Delvoye, Jan De
Nijs, Jacques 't Kindt, Danny
Matthijs, Hugo Roelandt, Eu-
gène Spriet, René Van Gijse-
ghem, Marc Van Hoe, Freya
Van Laethem, André Van
Schuylenbergh en Dirk Zonne-
kein
Men heeft reeds heel wat meegemaakt in de algemene
vergadering van de gemeentelyke kulturele raad maar
telkens weer bl(jkt uit de feiten en daden dat men nog niet
gedaan heeft. Deze keer zorgde de voorzitter voor een
aangename rustpauze (met drank), om hem toe te laten de
geschenken voor de laureaten van de kultuurprijzen te
halen. Hij was ze thuis vergeten en voor de aanwezigen
was het een van de schoonste momenten van de laatste
bijeenkomsten.
Misschien had hij voorzien dat de talrijke onwennige en dik-
de uitgenodigde burgemeester wijls vervelende gesprekken te
en schepen van kuituur toch kompenseren.
afwezig zouden zijn en aldus De kultuurprijzen konden dan
voor de nodige «ambiance» toch uitgereikt worden aan de
wou zorgen en op die manier fanfare Nieuw Leven uit Aai-
Aalst. In het Hrito werd een reusachtige barbecue ge
bouwd (a)
gem voor 1983 en aan het
Priester Daensfonds Erpe-Me
re voor 1984. De individuela
prijzen werden respektievelijk
toegekend aan dirigent A.
Walraevens en Ir. W. Van Im-
pe. Zij waren trouwens de eni
ge kandidaten voor de kultuur
prijzen van beide jaren. Mis
schien zal er meer belangstel
ling opgebracht worden voor
de prijs van 1985. Op dit ogen
blik zijn de kandidaturen bin
nen van Perspektief Aaigem
en Singhct Vro uit Burst. De
verenigingen hebben dus nog
de gelegenheid om een groepe
ring of een persoon voor te
dragen want er is nog geen
afsluitdatum vastgesteld. Is Er-
pe-Mere dan zo kuituurloos
dat geen enkel persoon waar
dig geacht wordt om gelau
werd te worden? Dit wijst niet
alleen op bloedarmoede maar
veleer op de onbekendheid
van sommige werkers achter
de schermen of moet men van
een volledige degeneratie ge
wagen. Nochtans moet in een
fusie als Erpe-Mere toch meer
dan een persoon gevonden
worden die een kulturele prijs
verdient.
Uitsluitingen en subsidies
Bij de ommerkingen over het
verslag van vorige algemene
vergadering waren sommige
afgevaardigden verbaasd met
uitsluiting uit de GKR be
dreigd te zijn. Enerzijds waren
zij onwetend van de vergade
ring en anderzijds was het mis
verstand te wijten aan het in
terne beleid van de besturen
zelf. Vooraleer tot uitsluiting
over te gaan zal men in de
toekomst alles duidelijk na
trekken vooraleer tot sankties
over te gaan. Nochtans kan
men zich bij deze uitsluitingen
vragen stellen. Vooral kan
men zich afvragen of het nut
heeft al dan niet bij de kulture
le raad aangesloten te zijn als
men weet dat het gemeentebe
stuur toch toelagen toekent
aan verenigingen die niet
(meer) of niet aangesloten
zijn. De voorzitter maakte zich
bedenkingen omtrent het feit
dat ongeveer honderd vereni
gingen met toelagen bedacht
zijn en dat er hiervan een der
de niet tot de rangen van de
GKR behoorde. Bovendien
krijgt hij geen werkingsversla
gen en vindt de toestand bijge
volg ongezond. Opvallend is
dat de meeste niet aangesloten
verenigingen die toch gesubsi
dieerd worden tot de café-
sportverenigingen behoren.
Er zijn daarnaast ook drie ver
enigingen die een buitengewo
ne subsidie aangevraagd heb
ben en door de GKR gunstig
geadviseerd. De fanfare van
Erpe viert haar 75-jarig be
staan, de BGJG vzw Burst be
staat 60 jaar en de NSB van
Bambrugge 25 jaar.
In de algemene vergadering
die permanent gebruik maken
van een ontmoetingscentrum,
driekwart van hun subsidies
moeten inleveren. Er werd
heel wat over en weer gepraat
over de term «permanent»
waarbij wellicht «regelmatig
en op vaste tijdstippen» be
doeld wordt. Hierover zal het
bestuur van de GKR om pre-
cieser uitleg vragen. Niettemin
kwamen hierbij talrijke reak-
ties los, vooral bij de jeugd die
kloegen over de soms slechte
behuizing en daarvoor hun
subsidies broodnodig hebben.
Sommigen vroegen ook dat
men onderscheid zou maken
tussen lokalen van een ont
moetingscentrum en andere
gemeentelijke lokalen zodat
men tenminste weet waaraan
zich te houden. Daarom sugge
reerde men dat, in geval van
gebruik van deugdelijke loka
len, de vereniging zelf met het
gemeentebestuur moet onder
handelen en eventuele afspra
ken maken.
Op aanvraag van enkele afge
vaardigden ging men akkoord
om de bedragen van de toela
gen bij het volgende verslag
over deze vergadering te
voegen.
Erkenningskommissie
Ook met de erkenningskom
missie zal men pogen betere
afspraken te maken want in
tussen zijn twee nieuwe aan
vragen om tot de GKR toe te
treden, nl. de kandidaturen
van de Meerse Lijnvissers en
deze van Gezinssport Aaigem.
Er zijn trouwens nog andere
verenigingen die wachten om
definitief opgenomen te
worden.
Als men nuchtere besluiten
trekt uit dergelijke algemene
vergaderingen van de gemeen
telijke kulturele raad kan men
alvast de vraag niet ontlopen
of er nog enig nut aan verbon
den is aangesloten te zijn bij
deze GKR, of men er iets van
opsteekt er. hoeveel zin het
uiteindelijk heeft om dergelijk
zogezegd overkoepelend or
gaan in stand te houden. Aan
de reakties van de meeste aan
wezigen is duidelijk te merken
dat een werking in die omstan
digheden niet optimaal kan
zijn, noch voor het bestuur van
de GKR, noch voor de afge
vaardigden die zich in feite
soms stierlijk vervelen. Noch
tans zijn er buurtgemeenten
waar het enigszins positiever
gebeurt omdat er een betrek
kelijk goede samenwerking is
tussen gemeentebestuur en
GKR.
Wat er te Erpe-Mere schort is
duidelijk niemand duidelijk.
Dat de meesten met tegenzin
de vergadering bijwonen is op
vallend en er moet dringend
iets op gevonden worden zo
niet valt men terug tot de toe
stand van een paar jaar terug.
JV
Tijdens de zomer van dit jaar
zal Antwerpen overspoeld
worden door een lawine van
fotografie manifestaties. Van
juni tot september wordt er
immers de «Zomer van de Fo
tografie» georganizeerd.
Aalst. Het lijkt echt, maar het is het hoegenaamd niet.
In het niyaar van 1982 werd in Aalst een afdeling van de
Belgische Vereniging voor Suikerzieken gesticht. Het
bestuur heeft zich tot doel gesteld, in de mate van het
mogelijke, diabetici met raad en daad by te staan.
Sindsdien worden in Aalst in de feestzaal van het
stadhuis - regelmatig informatieavonden georganiseerd
door B.V.S.-Aalst, in samenwerking met het stadsbe
stuur.
Op 9 mei e.k. om 19.30 u. behandelt dr. Prof. De Leeuw
Yvo er het thema «Nieuwste inzichten in de diabetesbe
handeling».
Hierbij enige toelichting door
dhr. De Neef Victor, voorzit
ter van de plaatselijke afdeling
(Verbindingsstraat 27, 9440
Erembodegem), tel.: 03/
70.12.23.
«De afgelopen tien jaar zijn
een bijzondere goede periode
geweest voor de diabetes re
search. We zijn een heel eind
verder gekomen met onze ken
nis over de oorzaken van dia
betes en de manier waarop de
ziekte het beste kan worden
behandeld».
Bij deze research wordt nu
erfelijkheid een belangrijke rol
toegeschreven bij het veroor-
zaken van diabetes, ook be
paalde virussen en antistoffen.
In afwachting van deze ontwik
kelingen kan worden gemeld,
dat er apparaten beschikbaar
komen, die voortdurend insuli
ne toedienen. Dit is van be
lang, omdat hierdoor het risiko
op mogelijke komplikaties
door diabetes, zoals blindheid
en verminderde nierfunktie
kan worden vermeden. Ook
wordt nog steeds doorgewerkt
aan het model van kunstmatige
pancreas: een apparaat dat
steeds maar weer de hoogte
van de bloedsuiker registreert
en automatisch insuline in de
bloedstroom afgeeft, als daar
behoefte toe is.
B.V.S.-Aalst-voorzitter De
Neef hoopt dat met het tema
«Nieuwste inzichten in de dia
betesbehandeling» - dat door
gastspreker dr. prof. De
Leeuw op 9 mei e.k. om 19.30
u. in de feestzaal van het Aal-
sters stadhuis wordt behan
deld - bij vele groot-Aalste-
naars de belangstelling is ge
wekt en dat hij hen talrijk mag
begroeten I
D.B.
In de Europese Gemeenschap
zitten 16,7 miljoen mensen
zonder werk. Onder hen 7 mil
joen vrouwen. De werkloos
heid is het hoogst in Ierland en
het laagst in Luxemburg Bel
gië komt op het üjstje op de
vijfde plaats.
De Europeanen eten gemid
deld 14 kilogram kaas per jaar
en per hoofd. Maar de Fransen
zijn de echte koplopers met
liefst 21,3 kilogram per hoofd
en per jaar. In Engeland is
men dan weer niet zo goed
gesteld op kaas en daalt het
gebruik tot 6,5 kilogram en in
Ierland zelfs tot 3,4 kilogram
fcper hoofd en per jaar.
Het Japans ministerie van Bin
nenlandse Zaken organizeert
voor de achtste maal een op
stelwedstrijd voor jongere in
woners van de Europese Ge
meenschap. De titel van deze
wedstrijd is «Japan en Europa:
op naar de 21' eeuw». Inzen
ders van de 55 beste opstellen
krijgen een studiereis naar Ja
pan aangeboden.
