en de kleine k
De grote
Disciplines ook naar de
toekomst toe uitbreiden
Prachtige kleurenkombinaties van
Octavus Willems in Galerij het Pand
tonen
Mens zoeken die de kunstenaars
luidt de opdracht
Marc Potj au expozeert
in Sint-Niklaas
De Voorpost - 20.3.1987 - 11
Kiwanis' kunstselektie vraagt om herhaling
Kiwanis Dendermonde Beyaert pronkt in het stadhuis van Dendennonde met een
schitterende tentoonstelling die het brede spektrum aan beeldende kunst toont in al zijn
schoonheid. Een tentoonstelling met als centraal gegeven de mens in zijn verscheiden
heid. Kiwanis heeft daarmee een initiatief genomen dat waardering en hulde verdient
en voorzitter Hendrik Marievoet kreeg veel instemmend ge knik van een massa
toehoorders toen hij tijdens de akademische zitting bekend maakte dat de bedoeling
voorzit om deze manifestatie om de twee jaar te herhalen. Een minder gelukkig feit
toch: de brochure die als katalogus te koop wordt aangeboden, haalt op lange niet het
peil van de tentoonstelling en is geen voorbeeld te noemen van meesterschap.
Dendermonde. Dekadentie en autopiloot, twee reusachtige beelden van Henry Lannoye
die ideale publiektrekkers zijn voor deze tentoonstelling (foto Piet Hermans)
Muzikaal mooi opgeluis
terd door Dirk Vermeir aan
de piano en Bernadette Van
Kemzeke op de dwarsfluit,
werd de akademische zit
ting een juweeltje Of
schoon inleider verstek liet
gaan, leek niemand daar
enige aanstoot aan te ne
men. Geen wonder, het pro
gramma werd vlot en zon
der enig hiaat afgewerkt.
Schepen van kuituur Maes
mocht de spits afbijten. Hij
benadrukte dat het stad
huis al een drietal jaren
fungeert als kultureel cen
trum en dat steeds meer
verenigingen de weg naar
de oude historische laken
halle hebben gevonden. Dat
in het stadhuis vooral ten
toonstellingen worden ge
houden, heeft volgens de
schepen allicht wat te ma
ken met het unieke kader
dat het gebouw toch biedt,
ook al staat het er momen
teel eerder kaal bij omwille
van noodzakelijke werken.
Hij bracht ook de grootheid
van Dendermonde als kun-
stenaarsstad in herinne
ring, waarbij hij verwees
naar de ondertussen be
kend geworden Dender-
mondse schilderschool, de
roem die de Akademie ge
noot en nog genieten de ve
le leerlingen die deze school
telt. Toch heeft Dender
monde ook minder goede
dagen gekend en heeft men
een tijdlang het artistiek
reveil tussen de zestiger en
Dendermonde. Een sfeervolle tentoonstelling met veel afwisseling (foto Piet Hermans)
de zeventiger jaren gemist.
Daar komt nu weer een
kentering in, aldus de sche
pen die verheugd is omdat
er overal in de stad initiatie
ven tot stand komen en
vooral blij is omdat er een
dergelijke tentoonstelling
als deze kunstselektie is.
De mens ruim interpre
teren
Kiwanis voorzitter Hendrik
Marievoet stelde zonder
meer dat hij en zijn mede
werkers wat blij zijn «om
dat het zover is». De ten
toonstelling is er niet geko
men zonder slag of stoot en
gelukkig heeft men een be
roep kunnen doen op het
deskundig advies van Ju-
liaan Maerevoet uit Bornem
die het allerbeste van zich
zelf heeft gegeven en ge
maakt heeft dat men vele
misstappen niet heeft be
gaan. Hij heeft uiteindelijk
de richting aangegeven.
Het tema van deze expo is
«de mens in de kunst» en de
24 expozanten spelen stuk
voor stuk in op dat tema.
«Het komt er voor de aan
dachtige bezoeker op aan
om naar de mens in het
getoonde werk te zoeken,
ook de mens achter het
kunstwerk te leren ontdek
ken». Om dat laatste moge
lijk te maken werd aan een
aantal kunstenaars ge
vraagd om ter plaatse te
komen werken en zo kon
men op zondag onder meer
kartoenist Eddi De Winter
aan het werk zien in de Ros
Beiaardzaal.
Dinsdagavond, tijdens de
dag van de Service-clubs
was onder meer Hendrik
Lannoye aan het werk. Het
kunstwerk dat hij die
avond maakte, werd trou
wens per Amerikaans op
bod verkocht en de op
brengst kwam ten goede
aan de organizatoren.
Meer een manifestatie
Voor Juliaan Maerevoet,
voorzitter van de kulturele
raad te Bornem en geestelij
ke vader en leidsman van
deze tentoonstelling, doet
men er goed aan te spreken
van een manifestatie. De be
zoekers kunnen er kennis
maken met een breed spek
trum aan kunstvormen en -
uitingen. Deze kunstselek
tie laat zien hoe verschei
den kunstenaars wel kun
nen zijn en toch een en het
zelfde onderwerp kunnen
brengen. Het is dus een
boeiende tentoonstelling
die uitgegaan is van enkele
prioriteiten. Eerst en vooral
wilde men elke kunstenaar
de kans bieden om zichzelf
voor te stellen en dat kon
niet door slechts een werk
op te hangen. Men heeft
gekozen voor het heilig ge
tal zeven. Anderzijds heeft
men alle strekkingen bin
nen de kunst aan bod willen
laten komen en dat heeft
met zich gebracht dat men
het hele stadhuis in beslag
heeft genomen. Men kan er
klassieke en moderne wer
ken zien, tekeningen,
akwarellen, beelden in po
lyester, brons, hout, jonge
en oude kunstenaars, man
nen en vrouwen.
Daarop probeerde hij in en
kele rake zinnen de deelne
mende kunstenaars te type
ren. Mevrouw Barbe - Van
Gucht noemde hij een in
brons gegoten vrouwelijk
weerbaarheid, Mariette
Coppens werd beschreven
als iemand die alles omvat
in het leven, stoer en sterk;
van Mia Cremers valt de
serene ingesteldheid op en
bij Luc De Bruyne kan men
spreken over een poëzie ge
worden herinnering. Paul
De Visscher was volgens de
inleider door het vuur ge
louterd en leverde tot leven
gegoten metaal af. Karlos
De Wilde laat zijn Oosterse
gevoeligheid bewonderen
en Eddi De Winter staat
voor lachen om de lulligste
lamlendigheid van het le
ven. Huguette De Wit vat
Dendermonde. Niets dan
schitterende tentoonstelling
verloren gegane illusies
harmonieus samen en Gust
Dierickx brengt de warmte
van de schilderkunst dich
terbij. Bruno Dijckmans is
dan meer de man van de
diep doordachte voorstel
lingen en Mare Eemans
brengt de toeschouwer
naar een vreemde surrealis
tische wereld. Juul Kep-
pens in Dendermonde voor
stellen is overbodig. Hij is
de meester van de Vlaamse
kleurendronkheid en Henri
Lannoye wordt beschreven
als pure klasse en impone-
lachende gezichten bij de Kiwanis die uitpakten met een
(foto Piet Hermans)
rend tot en met. Van Lucas
Meersman zei Maerevoet
dat hij de fantasie achter
glas heeft gevat en Chris
Mettepenningen is een ode
aan de zuivere lijn. Jacques
Neve brengt het tot schoon
heid en Achiel Pauwels
moet het hebben van beeld-
geworden humor en fanta
sie. Victor Renty staat voor
de kleurenfeeërie. Victor
Suy is de meester van het
klassieke trompet dat in
dringend de toeschouwer
aankijkt. Paul Van Es-
broeck trotseert met zijn
beelden de tand des tijds.
Jozef Van Houdt kombi-
neert mens en natuur en
Paul Van Lissum expozeert
imposante impressies. Over
Mieke Verhoest: subliem
getekende portretten. Ten
slotte is er nog Tony Water
schoot als de adel van het
ambachtelijk werk.
U kan deze tentoonstelling
nog gaan bezoeken vrijdag
20 maart van 18 tot 21 uur,
zaterdag 21 maart
tot 19 uur en
maart van 10.30 tot 18 uur.
Drie leraren Dendermondse akademie expozeren
Drie leraren van de Dendermondse Akademie voor Scho- ren en het kunstonderwijs, lijke programma's, aan vas-
ne Kunsten expozeren in de gezellige tentoonstellings- De huidige reorganisatie in te normen voor betoela-
ruimte van dit eerbiedwaardig gebouw, hun werk. Hed- het onderwijs laten veron- ging, aan een personeelsbe-
wig Van Laer toont zeefdrukken die in zijn atelier tot derstellen dat de specifieke heer volgens algemene
stand kwamen, Luo Dondeyne zorgde voor kleurrijke en eigenheid van het kunston- normen,
zwart-witte litho's en Miki Vandereecken presenteert derwijs zal verloren gaan in Op de tweede plaats schonk
ragfijne etsen. Een mntni van deze tentoongestelde wer- het geheel van het onder- de schepen aandacht aan de
ken werden afgenomen in een verzamelmap die de Sym- wijsbestel. De strukturele toekomst. Hij zei dat de
patizanten van de Koninklijke Akademie voor Schone basis van het kunstonder- technische vooruitgang
wijs is, in tegenstelling tot
andere onderwijsvor
men, nog in niets veran-
geen hinderpaal is voor het
kunstonderwijs, maar in
tegendeel nieuwe kunst-
Kunsten te Dendermonde te koop aanbieden.
De tentoonstelling in de weerloze dieren, die zeer
akademie gaat onder de ge- kwetsbaar zijn en aan wie derd. Het ontbreken van stromingen en -richtingen
meenschappelijke titel gra- geen sterveling aandacht strukturen, vroeger een kan aanbrengen. ..Ik zal
volledig steun verlenen aan
elk verantwoord voorstel
neer vanuit het ministerie tot uitbreiding met nieuwe
fiek, want het zijn inder- schenkt. De kikker, de mol, voordeel, blijkt
daad drie leraren die zich de dode mus, telkens op wa- deel te worden, vooral wan-
op het broze terrein van de- re grootte afgebeeld en uit-
ze kunstrichting begeven, gevoerd in fijne aquatinten van onderwijs het bereke- disciplines, binnen de wet-
Met sukses, laten we dat onderstrepen het veelzijdi- nen van toelagen zou ge- telijke reglementering», al-
eraan toevoegen. ge talent van deze lerares beuren op basis van reeds dus de schepen die heel
Syka-voorzitter, de heer aan de akademie.
Evrad onderstreepte in zijn
prachtige toespraak trou- Een uitdaging
bestaande regels die op het even de sanering van de
kunstonderwijs zouden akademie aansneed en zei
worden toegepast. Men dat het plan nu door de
wens de verdiensten van de- Schepen van onderwijs Pa- moet dus beschikken over gemeenteraad was
ze leerkrachten. Hedwig Meulebrook zou de meer dan een minimale keurd en dat men zo snel
Van Laer bievoorbeeld ver- tentoonstelling openen. Hij struktuur. «Allen bij het mogelijk zal beginnen met
wierf bekendheid, na zijn de nadruk op de aanvaarden van disciplinai- de verbouwingen. Tenslotte
studies in Sint-Niklaas en plaats van het kunstonder- re beperkingen zal het drukte hij de wens uit dat
Antwerpen, met een grifie- y^jg voor sociale promotie kunstonderwijs een vol- deze tentoonstelling een
katelier, eerst in Sint-Ni- ^et g^gg] Van de onder- waardig gesprekspartner kontinuïteit zou krijgen en
klaas en later in Antwer- wijs vormen. Een weinig be- met specifieke eisen kun- daarvoor rekende hij op de
T"m woot» v»iï Tr»of So de inzet en
pen, waar hij met de meer nijdenswaardige plaats, zo nen worden»
bekende Piet Clement ge- hebben we kunnen begrij- schepen die er
lijktijdig een kunstgalerij pen Dg schepen begrijpt de dat men moet zoeken ling
opende. De bedoeling was vromen de bezorgdheid naar een evenwicht tussen klaarde,
een gerenomeerd interna- van de d^tie om
van Syka,
schepen die eraan toevoeg- waarna hij de tentoonstel-
geopend ver-
Kwam Louis De Lentdecker betrokken bij een ongeval
waarbij hij schaafwonden aan het aangezicht opliep
niet opdagen voor de vernissage van de tentoonstelling
Octavus Willems in Galerij Het Pand, het talrijke aanwe
zige publiek zal zich in de stemmige galerij in elk geval
kunnen verwarmen hebben aan de rijke kleurenpraoht en
de harmonieuze kombinatie van een veelheid aan kleuren
die uit het werk van Willems naar voor komt.
Schilderijen die opvallen
door hun eigenheid. An
ders dan het werk dat we
tot dusver mochten bekij
ken en waarderen. Dit keer
gewoon een spel van kleu
ren, die als olie op water in
elkaar overvloeien en toch
niet een worden, die een
glans uitstralen waardoor
men met veel aandacht kan
blijven kijken naar werken
die aanzetten tot rust en
stilte,
Octavus Willems, een veel
zijdig man en meteen ook
een kunstenaar die gedra
gen wordt door een bekom
mernis om de mens, brengt
werken die iedereen kan
waarderen. Naar enige fi
guren moet men in zijn
werk niet gaan zoeken. Hij
brengt immers een lyrisch
abstrakte kleurenkomposi-
tie. Dat is een mond vol,
maar het is een verwijzing
naar die andere kunst
waarvan Willems de ijveri
ge en vlotte beoefenaar is,
de kunst van het gesproken
woord, dat even poëtisch en
stemmig is als het schilder
werk dat hij brengt. Het
werk van Willems is ook
abstrakt al kan men soms
wel een landschap menen te
ontdekken. Belangrijk bij
hem zijn de kleuren die hij
met een ongelooflijke gul
heid aan het doek toever
trouwd, maar ze meteen zo
weet te kiezen dat ze har
monieus bij elkaar passen,
in elkaar overvloeien alsof
Dendermonde. Octavus Willems brengt kleurrijke werken in het Pand (foto Piet
Hermans)
het normaal en logisch is.
Willems gebruik de allesbe
halve eenvoudige techniek
die door de Opwijkse kun
stenaar Jan Heuninckx op
punt werd gesteld. Schilde
ren met een heel aparte verf
die vooral veel techniciteit
en geduld vergt, ook vaar
digheid en durf. Het is niet
aan elke kunstenaar gege
ven. Die hele speciale olie
verf kreeg de naam «Rem
brandt Artists Fluid Co
lors» een zeldzaam gebruik
te olieverf met een heel spe
ciaal karakter dat tot onge
kende effekten leidt.
Octavus Willems is woon
achtig in Asse, maar is af
komstig uit het Aalsterse
meldert. In Asse ligt hij aan
de basis van heel wat kultu
reel leven. Hij is onder meer
de stichter en voorzitter
van de kunstkring Plasku-
nas die in 1970 werd opge
richt. Hij stichtte ook de
akademie voor plastische
kunsten in Asse, waarvan
hij ook de direkteur is. Hij
fungeert ook als jurylid in
de jaarlijkse tekenwed
strijd «Humaan Kerstvie-
ren» die door het Belgisoh
leger wordt georganizeerd.
Hij nam deel aan verschil
lende tentoonstellingen in
binnen- en buitenland.
Willems volgde akademie
in Dendermonde en daarna
een specializatieopleiding
met de Rembrandt Artist's
Fluid Color.
Men kan deze mooie ten
toonstelling nog gaan be
kijken tot 5 april van
woensdag tot vrijdag van
14.30 tot 18 uur en op za
terdag en zondag van 10 tot
13 en van 15 tot 18 uur.
tionaal drukatelier uit te
bouwen en daarin is Hed
wig Van Laer biezonder
goed geslaagd. Wie het ver
trouwen geniet van de kun
stenaar als Roger Raveel,
Panamarenko, Pol Mara,
Jan Cremer en vele ande
ren, moet inderdaad heel
wat kunnen. Van de^e kun
stenaars was werk te zien
in Dendermonde. Voor
Hedwig Van Laer, zo ver
volgde de heer Evrard, is
zeefdrukken een zware en
technische uitdaging, want
hij wil met deze manuele
stiel de bovenhand halen op
de fotografische hulpmid
delen en een zo goed moge
lijke kleurenkeuze en -men
geling bieden, liefst zo tech
nisch geraffineerd moge
lijk.
Van Luc Dondeyne is be
kend dat hij heeft deelgeno
men aan diverse tentoon
stellingen en voor diverse
wedstrijden werd geselek-
teerd. Hij is zowel in zijn 4. t
wit-zwart litho's te genieten Marf Potjau stelt tot eind
als in zijn kleurenwerk Bii apnl zijn werken tentoon in
hem overheerst de bewe: ?e sal°hs van Lenart Coif-
ging, de werveling, de om- hives Plezantstraat, 156, te
etrengeling. Vooral de
menselijke dynamiek WasS kunstenaar, le-
spreekt hem sterk aan. Wil- raar de stedelyke aka-
de. brede lijnen en yage om- demie voor schone Kunsten
trekken lopen in elkaar to Sint-Niklaas, en gekend
over en vormen uiteindelijk do°' U|n veIe exposities te
een harmonisch beeld, her- e*l»zeert een twrn-
kenbaar voor iedereen. "SW werken. Werken die
Miki Vandereecken heeft gekenmerkd zip door zijn
haar etsen ondergedeeld in d«'de voor ouderlingen en
drie reeksen. Een eerste de, na'u": Ui» Portretten
reeks zou je kunnen bena- 'ek™' Ui met ritmische
deren als de onpersoonlijk- herhaling van gelijklopen-
heid van de grootstad, waar de U»en die de vorm om-
alleen muren met vensters scrriJven-
toe- de vrijheid en de gebonden
komst van het kunstgebeu- heid. Hij pleitte voor duide-
Dendermonde. De exposanten in de Dendermondse akademie met bestuursleden en
direktie (foto Piet Hermans)
Nooit over-
i deuren je aankijken
schreeuwt hij zich; nergens
vuua je moet raden naar de doorbreekt hij het kleine
verborgen mens. Een twee- formaat van zijn teke-
de reeks verwijst naar een Drogen,
oosterse invloed en brengt Dat Mare Potjau nog een
meer subtiele en versluier- &rote toekomst voor zich
de variaties op miniaturen beeft kan men nu reeds op
en maandlandschappen en maken uit het schitterend
in een derde reeks keert ze palmares van prijzen en
terug naar de werke- tentoonstellingen, dat hij
lijkheid, naar het platte- °P korte üjd beeft bereikt,
land waar ze nu woont. Het
is een reeks over de kleine Werk van Mare Potjay
