Weekblad van Dender
Geen triomfalisme
dij sluiting Milieumaand
te Aalst
Missiezuster Myriam Baeyens
vertrekt naar Haïti
I Allerlaatste Meldertse
oud-strijder '14-'18 overleden
Experiment voor snelle
interventie positief
M,
limit t»
lehelieitreek
s?
-
01,
De Voorpost
VRIJDAG G NOVEMBER 1987
40' JAARGANG NR. 44 - 40 F
aanko
uut vo
deeli
12.0
130.01
crspra
It volk
In de stadsfeestzaal bij veel belangstelling sloot leefmilieuschepen André Doorns
verleden vrijdagavond de Aalsterse Milieumaand af. Een plechtige sluiting gevolgd
door de prijsuitreiking van de bebloemingswedstrijd waarvan U elders in dit blad de
resultaten kan vernemen.
Schepen Doorns sluit deze milieumanifestaties af met biezonder gemengde gevoelens.
Alleszins weinig triomfantelijk.
Wel met heel wat voldoening omdat in Aalst een aantal groepen en individuen
entoesiast mee werkten ook al kenden een aantal oproepen minder respons. Maar
vooral groeiend ongenoegen omdat het «Jaar van het Leefmilieu» het spoor ingaat van
de Jaar van het Dorp, van de Vrouw, van de Anders-validen en noem maar op.
Geen maat voor niets
In Aalst werd wel hard
hadden
frakties
voelden.
In het plantsoen op de
Grote Markt werd het em
bleem van het Europees
Jaar van het Leefmilieu
prachtig uitgewerkt. Voor
al te genieten uit de lucht
of bvb. van op het Belfort.
Een tekenwedstrijd trok
plaatselijk wel veel bijdra- bohsche planting van een rujm 4.000 kinderen die
§en tot sensibiliseren van milieuboom en unicum, ejk een boompje plantten
:werkt doch milieupro- de burger en tot groeiend met een biezondere «ge- waj dan toch, zij het dan
Dlemen vinden geen oplos- mi'ieubewustzijn. meenteraadszitting» waar
sing op lokaal vlak. Mi- Sensibiliseringscampagnc scholen en milieuvereni-
lieumaatregelen kunnen Aalst startte met de sim- ë'nëen het voor het zeggen
Vervolg op blz. 4
nmcn
Aalst. Een nokvol stadhuis op de slui
in het stadhuis (a)
Uniek gebeuren in Ottergem
De tijd dat «Vlaanderen zyn zonen uitzond» in talrijke werkt en zij niet zo erg liteit met andere woorden,
hoeveelheden behoort nog niet volledig tot het verleden, veel van «de massa» niet alleen met Belgen
doch het kontingent van missionarissen wordt steeds houdt. Het trok haar ook werken maar ook met zus-
minder omvangrijk. Erpe-Mere mag zich verheugen, aan omdat zij veel belang ters uit andere landen
zoals in het verleden dikwijls gebeurde, in een jonge hecht aan dc internationa- zoals dit zal gebeuren op
zendelinge met Myriam Baeyens uit de op één na kleinste
deelgameente die op 15 november naar Haïti vertrekt
waar zy vyf jaar hoopt te blijven.
In het O.L.V.-Ziekenhuis te Aalst overleed de op 25 juli
1894 te Outer bij Ninove geboren oud-strijder van
wereldoorlog I Jozef De Kegel, vuurkruiser vereerd met
een veelheid van eretekens. Eigenlyk van Outer kwam
hij na het overlijden van zijn echtgenote Cesarina De
Pelsmaeker te Meldert bij dochter Lea wonen op de
Hoeve Van Cauwelaert van Georges De Pauw. Een man
die echter in de Meldertse gemeenschap, inzonderheid in
de wijk Nievel, ten volle was opgenomen en geïntegreerd.
Na het afsterven van ach
tereenvolgens Philemon
De Schrijver van de Klaar-
haag, Prosper De Meyst
van Parijs, Oscar Nuelant
van Huizekens, Clement
de arbeid. Hij was oud
gemeenteraadslid en lei
der van de oppositie. «Met
wat meer geluk was ik
makkelijk burgemeester
geworden» zegde hij ons.
pen in de dorpsschool en
in 't College moest hij
reeds vlug helpen op de
boerderij. Maar vlug na
het uitbreken van de eer
ste wereldoorlog werd hij
als «man van de klas '14»
opgeroepen voor leger
dienst in oorlogstijd.
Met enige voorspraak van
een majoor woonachtig in
de gemeente werd hij in
gedeeld bij de artillerie te
voet. Via Denderleeuw en
Zottegem belandde hij
met twee makkers in het
Duits bombardement me
de waarna de kerk van
Duffel, een opvallend
merkpunt, uit voorzorgs
maatregel door de eigen
troepen in as werd gelegd.
Ook een aantal boerde
rijen werden door bom
men getroffen en dieren
die de hoeve nog konden
ontvluchten liepen in het
wild rond. Als boerezoon
kon hij dat niet aanzien en
verzorgde die beesten naar
best vermogen.
Via Burcht geraakte De
Aalst. Krijgsgevangen genomen toefde Jozef De Kegel ook even in Aalst. Graag wilde hij toch even huistoe. Een
familielid nam tijdelijk zijn plaats in en de soldaat werd in zijn dorp entoesiast begroet. Hij kreeg toch een Duitse
bewaker mee. Die ziet u rechts op de foto. Jozef De Kegel zelf is uiteraard de man in het Belgisch soldatenuniform.
De foto dateert uit 1917. (Ih)
Maar vooral was hij een dépöt te Kontich. Kegel in Bachten de Kupe
man die in moeilijke om- Wapens had hij voorlopig waar hij «gelogeerd» werd
standigheden zijn land nog niet. Wel een aan zijn in een tramstation bij
wist te verdedigen naar «ceinturon» bengelende Diksmuide. Exerceren
best vermogen. kleine spade.
Soldaat van de klas '14 Reeds de tweede dag
Na school te hebben gelo- maakte hij echter een Vervolg op blz. 4
De Backer uit de Koewei-
deweg, René Van den
Bossche uit de Hoog
straat, Louis Bruyninckx
uit de Kleindries, koster
Alfred De Medts van het
Dorp, Arthur Michiels van
de Hoogstraat, Theofiel
De Coninck van de Eeck-
houtstraat en Constant De
Witte van de wijk Huize
kens verloor Meldert met
Jozef De Kegel zijn laatste
oud-strijder 1914-1918.
Jozef De Kegel was een
begoed burger, een «boer
met paard en kar», een
lichtend voorbeeld voor
zijn kinderen en omge
ving, een wijze raadgever
en iemand die behoeftigen
steeds hulp verleende.
Als sociaalvoelend man
was hij betrokken in het
gemeenschapsleven, was
medestichter van de Boe-
rengilde en laureaat van
Korpsfeest in rijkswachtdistrikt Aalst
Ter gelegenheid van de herdenking van de slag bij
Edemolen waarbij rijkswachters de oprukkende Duitse
invallers krachtdadig halt toeriepen op 7 oktober 1914
hield het rijkswachtdistrikt Aalst dat negen brigades
omvat het jaarlyks korpsfeest.
haar eerste missiepost in
de streek van Lagonar van
waar men slechts één maal
Vervolg op blz. 4
De vroegere zendelingen
hadden meestal China of
onze gewezen Kongo als
bestemming maar nu is de
'verspreiding veel ruimer
en zijn het vooral de arm
ste landen die de aandacht
de missionarissen
'rekken. Het missione-
ringswerk is tegenwoordig
minder gericht op de ver
spreiding van de christelij
ke leer maar meer op de
hulp aan de derde wereld
landen. wat het eerste ech
ter niet uitsluit.
Zuster van de Jacht
Ruim zeven jaar geleden
'rad zij in bij de kongrega-
'ie van de Jacht te Hever-
'ee. Onder die naam is
deze kongregatie bekend,
ofschoon ze eigenlijk Mis
sionarissen van het Onbe
vlekt Hart van Maria
noemt, met als afkorting
over de gehele wereld be
kende l.C.M. De Jacht
heeft missieposten in alle
uithoeken van de wereld
en sinds tien jaar is men
ook bedrijvig in Haïti
waar op het ogenblik drie
Indische zusters en twee
Filippijnse op de post zit
ten. Zij zullen dus binnen
afzienbare tijd versterking
krijgen van een Vlaamse
zuster, die er met hen het
gemeenschapsleven zal de
len. Op het ogenblik
wordt in Heverlee nog een
zuster voorbereid voor de
missiepost in Haïti.
Waarom Haïti?
Deze plaats werd uitver- c D
koren omdat men daar ErPe'MereMyriam Baeyens uit Ottergem is er tenvolle van overtuigd dat er nog aan
nog in een kleine groep ech' missioneringswerk kan worden gedaan (jv)
Aan de te Oostakker voor
de kop geschoten adjudant
Bouckenaere werd bij kla
roengeschal de traditione
le bloemenhulde gehou
den, doch voor de viering
zelf werd uitgeweken naar
de Sint-Annaparochie we
gens de aan gang zijnde
bouwwerken voor een
gloednieuwe rijkswachtka
zerne met alles erop en
deran.
In de stemmige Sint-An-
nakerk ging medepastoor
Michel Bekaert geassis
teerd door rijkswacht-mis
dienaars voor in dé eucha
ristie en stelde in de homi
lie dat de opdracht van de
rijkswacht te zorgen voor
de veiligheid van de bur
ger niet mogelijk is zonder
uitzonderlijke moed en
optimale inzet.
Kasteel Terlinden
Het Kasteel Terlinden in
de nabijheid van de kerk
bleek voor de vele geno
digden aan de kleine kant.
Kerkelijke en burgerlijke
overheden, mensen uit de
administratie en het ge
recht, parlementairen en
burgemeesters en schepe
nen vierden inderdaad met
de rijkswacht mede.
Rijkswachtdistriktskom-
mandant kapitein Fack
stelde in zijn toespraak dat
de samenlevingsvormen
dermate gewijzigd zijn dat
de rijkswacht steeds voor
meer opdrachten komt te
staan met vaak beperkte
middelen zodat organisa
tie en inzet heel wat moe
ten kunnen opvangen. Op
timale samenwerking tus
sen politie en rijkswacht is
dan ook een permanente
noodzaak.
Belangrijk is dat de rijks
wachter zich integreert in
de bevolking in allerhande
geledingen. Met akties als
die voor jobs, voor meer
veiligheid op de weg via
het dispatchingsysteem,
voor informatie voor va
kantiegangers en via open
deurdagen komt de rijks
wacht ook in kontakt met
de burger buiten het zui
ver politioneel vlak.
Hoofdopdracht voor het
korps blijft echter uiter
aard de bestendige zorg
voor de veiligheid van de
burger.
Beklemmende onveiligheid
Heel wat burgers worden
gekonfronteerd met een
steeds aanzwellend gevoel
van onveiligheid: meer ge
weld, meer agressie, meer
banditisme, vandalisme,
terrorisme.
In haar strijd tegen die
onveiligheid kreeg de
rijkswacht reeds meer
middelen: nieuwe kom-
bi's, snellere wagens, ko
gelvrije vesten. Gesleuteld
wordt eveneens aan verder
opvoeding en motivering
van de rijkswachter te vel
de en er kwamen ook mili
ciens in de brigade. Het
distrikt heeft er alleszins
één te Denderleeuw die
zijn opdracht vervult met
algemene goedkeuring.
Experiment
Het is nog te vroeg om een
globale evaluatie op te
stellen i.v.m. het experi
ment waarbij speciale in
terventieteams werden ge
vormd om de aanrijtijd tot
het minimale te beperken.
Naast Aalst loopt het ex
periment inderdaad nog
o.m. in Leuven, Geel,
Aarlen en Genk.
De tijd tussen de melding
en het ter plekke zijn werd
in het distrikt Aalst waar
het experiment liep van
1.11.1986 tot 30.4.1987 ge
reduceerd tot een half uur
in 95% van de gevallen en
zelfs tot 20 minuten in
83% van de meldingen.
Daarenboven werd het ge
rechtelijk werk vlugger af
gehandeld. Minder Posi
tief is dat het privé- en
sociaal leven van de rijks
wachter erdoor gehypote-
keerd wordt en voor niet
zo denderende vergoedin
gen maximale prestaties
hoeft te leveren. Ook de
overplaatsing van mobiele
naar territoriale eenheden
schept nogal eens moei
lijkheden.
De pers
Rijkswachtdistriktskom-
mandant Fack verheugt er
zich over dat persartikelen
voor de rijkswacht Aalst
zelden uit de toon vallen
én dat halve waarheden
uitzonderlijk worden ge
debiteerd.
Hi^heeft lovende woorden
voor zijn manschappen die
in vaak moeilijke omstan
digheden, stoelend op de
demokratische principes
van ons land zich optimaal
inzetten in de voortdu
rende zorg voor de veilig
heid van de burger.
LH