Allerlaatste Meldertse oud-strijder
'14-'18 overleden
Geen triomfalisme
bij sluiting Milieumaand
te Aalst
Missiezuster Myriam Baeyens
vertrekt naar Haïti
Nog de Copal-affaire
Copal-tanks door
burgemeester gesloten
)f
rie
4 - 6.11.1987 - De Voorpost
Vervolg van blz. 1
was er het dagelijks bedrijf
met bevelen uiteraard in
de taal van Molière. Met
zo een 2.000 manschappen
ging het te voet naar Duin-
kerke waar werd inge
scheept voor Cherbourg.
Ingedeeld in Pelotons met
als enige norm het aantal
werd dan opgestapt naar
getrakteerd op een bom
bardement dat horen en
zien verging te Stuibekens-
kerke. niet ver van de
«Boyau de la Mort».
Aan het front
Daarmede was De Kegel
In 't Frans
Stilaan werden de soldaten
aan het front het beu te
worden bevolen door offi
cieren die hun taal niet
kenden. Er rees groeiend
verzet tot in Alveringem
een 100-tal manschappen
opstapten naar het ko
ninklijk verblijf te De Pan
ne. Vele tientallen rijks
wachters trachtten hen de
weg te versperren doch
een zeer gevaarlijke
«secteur» beland. Een
aaneenschakeling van
nachtelijke patrouilles om
de situatie bij de vijand te
Vallogne in"Normand,verkennen en anderzijds Snd^k*géranten
waar De Kegel onderdak het permanent vullen van toch bij Jde Vorst «We
vond in een leegstaand ge- «vaderlanderkes». Met komen niet als opstande-
bouw dat in betere tijden voor zich de blank staande ijngen Maar we vragen
een restaurant was ge- IJzervlakte nadat de slui- meer soidi: beter eten en
weest. Een eerder pikante zen door Cogghe waren meer yiaai^se officieren»
majoor, generaalszoon, opengetrokken wat de luidde de boodschap,
vond die logies, alhoewel Duitsers heel wat last be-, «Keer in alle kalmte terug.
zorgde doch waarvan ook Aan uw ejsen zaj voldaan
de Belgen te lijden had- worden>> kregen ze als po-
den. Eten werd gebracht sjtjef antwoord. En, alhoe-
van in Oostkapelle. Soms wej ujteraard zeer geleide-
op tijd maar meestal te Hjk werd dje be]ofte wer.
laat. Het landde er aan in
grote ketels en als het eens
nog wat warm was smaak
te het als een delikatesse.
Toen de veldkeukens er
kwamen was dat voor de
dagelijkse kost een hele
verbetering. Vooral omdat
soldaten niet alleen last
op de planken, nog veel te
goed voor De Kegel en
zijn maats en er moest an
dermaal verhuisd worden.
Toen De Kegel echter
even later in een oude flu
welen broek een geldbeu
gel vond met nogal wat
geld en die op het kom-
pagniebureel ging afgeven
werd hij als voorbeeld ge
steld voor het hele regi
ment.
Met het 10c Linieregiment
belandde onze man te De
Panne waar zijn groep
moest dienen ter verster-
kelijkheid.
Krijgsgevangen
Na bevelen en tegenbeve-
Later geraakte hij meer
het binnenland in en
kwam zelfs te Aalst in een
danszaal «rechtover de
zwarte man» terecht.
Aalst was echter slechts
één overnachtingsplaats
en onze man geraakte in
Duitsland, in Westfalen
waar hij enkele dagen na
de wapenstilstand van 11
november 1918 terug een
vrij man werd.
Met de trein naar Etter
beek waar hij andere kle
deren kreeg en dan naar
Denderleeuw en verder te
voet naar huis waar het
hele dorp hem opwachtte.
Dat hele dorp bracht hem
verleden zaterdag een ul
tieme hulde. Wapenmak
kers van '14-T8 had hij
Uiteraard niet meer. Die
van '40-'45 namen echter
de taak over.
LH
De Copal-tanks te Erembodegem-Terjoden waren
reeds lang voor de hele buurt een steen des aan
stoots. Massaal werden er afvalstoffen zonder ver
gunning opgeslagen.
Na de interpellatie van Roger D'Hondt stelde
burgemeester Maurice De Kerpel dan ook reeds in
de gemeenteraad na nog een paar rektivikaties
tanks te zullen sluiten.
Dat gebeurde verleden vrijdagnamiddag rond 15 u
door afgevaardigden van de Openbare Vlaamse
Afvalmaatschappij en van de Dienst Leefmilieu
begeleid door politiecombi's. Vroeger waren reeds
tanks verzegeld en van andere werden nu stalen ter
analyse genomen.
Een aantal tanks werd nu verzegeld.
Midden november wordt van andere tanks de
inhoud overgebracht door een gespecialiseerde fir
ma uit Oevelen naar een verwijderingscentrum te
Rotterdam.
Het overbrengen van deze massa's afval zal ver
schillende weken in beslag nemen en gebeuren op
kosten van de gemeenschap. De uitbater zegt
inderdaad niet over de nodige middelen te beschik
ken om dergelijk transport te betalen.
Hij is wel tevreden dat het nu verwijderd wordt en
vroeg er inderdaad zelf naar. De verzekering dekt
dergelijk risicogeval inderdaad niet meer en een
tank zou drie zwakke plekken bevatten.
Bovendien is ontbranding en zelfs ontploffing verre
van denkbeeldig.
Als antwoord op de inter- meester en Schepenen m
pellatie van Roger vermelding dat krachte hoei
artikel 14 van het Alg eter
meen Reglement voor
Arbeidsbescherming g(
onderzoek de commodoi
incommodo vereist is. jaker
Met deze gang van zakei rtalc
ueer
uvn
D'Hondt over de Copal-
tanks met tolueen aan de
Ninovestraat te Erembo
degem-Terjoden die mid
den deze maand moeten
worden ontruimd op kos
ten van de gemeenschap, waarbij de inspraakmog ige
heeft milieuschepen An- lijkheid van de bevolkii
dré Doorns volgende bewust wordt weggelate
reaktie. kon ons bestuur zich
Voor hem zijn er op het akkoord verklaren,
gebied van milieuhinder Daarnaast ging het bi
drie dossiers: stuur ook een
«Het illegaal opslaan van aan over de dubbele ve
525.000 liter giftig afval. gunningsplicht voor de e
De vergunningsaanvraag ploitatie van opslagplaa
voor het opslaan van afval- sen voor afvalolie,
olie in twee tanken met Oorspronkelijk was
een inhoud van respektie- dienst Leefmilieu van oo
velijk 200.000 liter en deel dat het opslaan vj
25.000 liter, die oorspron- afvalolie enkel nog vj
kelijk vergund werden gunningsplichtig was w
voor het opslaan van de- gens de bepalingen van ij
zelfde hoeveelheid stook- Dekreet van 2 juli 191
olie. betreffende het behcj
Het illegaal exploiteren van afvalstoffen en de v(
van een opslagplaats van gunningsplicht ingevolj
afvalolie door de neef van het A.R.A.B. werd opg
de vroegere bedrijfsleider, heven. Dat zou de met
ze i
cdu
ken(
len, aangeven en weghalen
van granaten bij de «pe-
trooltank» geraakte De
Kegel krijgsgevangen.
Met drie man moest hij bij
hadden van honger en van de projektielen blijven tot
te veel water maar ook van
koude en soms van gas.
Van de voortdurende nat-
laatste instantie wat
hem uiteindelijk zijn vrij
heid kostte. Op 8 septem-
logische situatie zijn,
mits een dubbele vergul
ningsplicht strijdighedJ
in beslissingen in de han
Vervolg van blz. 1
indruk-
handelszaken, scholen,
voortuinen en gevels.
Oktober werd te Aalst uit-
Uniek gebeuren in Ottergem
king of vervanging bij het
4C «Chasseurs». tigheid had De Kegel trou- ber 1917 was hij inderdaad
Met een blauw vestje met wens heel wat rheuma onder Duits bevel tegen
rood streepje, nog van de overgebleven. heug en meug. Op de
Zouaven, een kepie en Gasalarm werd eens aan- «Kommandatur» te Lich- simbolisch.
een Franse grijze jas be- gekondigd door het luiden tervelde werd hij uren lang wekkende gebeurtenis geroepen tot de typische
landde De Kegel na langs van alle klokken van Per- indringend ondervraagd werd bij de jongste gene- milieumaand met bezoe-
Lampernisse en Zoute- vyse doch de wind keerde Dver de stellingen van het ratie. ken o.m. aan het stads-
naaie te zijn getrokken in en de Duitsers kregen het Belgisch leger doch De Kwam er dan de milieu- park, aan het waterzuive-
de loopgraven waar ze van grootste part van het door Kegel hield zich van den zoektocht en de bebloe- ringsstation te Hofstade,
bij hun aankomst werden hen gestuurde giftgas. domme. Hij loste niets. mingsaktie voor hoeven, met de geluidskontrole op
ii motor- en bromfietsen die
echter een slag in het wa
ter werd, met de anti
rookcampagne en de aktie
gezonde voeding.
Ook de Groene Fietsers,
het Wereldnatuurfonds,
het CMBV van Hofstade.
de Gepensioneerdenbond
van Erembodegem-Cen-
trum, Radio Katanga en
Oxfam Wereldwinkel
droegen hun steentje ter
sensibilisering van de bur
ger bij.
«In Aalst is het ALTIJD
jaar van het Leefmilieu»
werd besloten in een ver
gadering van leefmilieu
schepenen
Vervolg van blz. 1
per maand naar het vas
teland, Port au Prince,
overvaart om voedsel en
post af te halen.
Een ander argument om in
Haïti te gaan werken is de
bevolking die haar gewel
dig aanspreekt. Het zijn
levendige mensen, die wel
onderdrukt worden, maar
waarmee toch iets te pres
teren valt. Trouwens, er is
ginder zoveel te doen
maar zij hoopt haar werk
zaamheden toe te spitsen
rond de voeding en het
drinkwaterprobleem. De
ze beide elementen zijn
overal levensnoodzakelijk
en juist om dit te bevorde
ren wil zij zich inzetten.
Wat het echter worden zal
is alleszins nog een groot
vraagteken. Daarom wil
zij niet vooruit lopen op de
zaken en het is met een
verborgen entoesiasme dat
zij een afwachtende hou
ding aanneemt om naar
het onbekende te trekken.
Zij rekent echter op de
steun van de Scheutisten
die nauw samenwerken
met de Jacht en in de
buurt missioneringswerk
verrichten. Op het eiland
zelf zal het meeste van
haar zelf afhangen evenals
van de steun die ze van de
inheemse bevolking moet
krijgen. Het is alleen sa
men met hen dat positief
werk kan geleverd wor
den. Het zal in ieder geval
een hele openbarig zijn en
daarbij zal het een periode
van aanpassing worden
want de zusters worden
bepaald niet opgeleid voor
specifieke projekten. Het
zal bijgevolg uitkijken zijn
naar de konkrete noden
van de omgeving waar
men moet opereren en het
is pas na een jaar dat men
kan zeggen welke de ver
eisten van het werkgebied
zijn. Alleen ter plaatse
kan men definitief beslis
sen wat primeert in een
vooropgesteld programma
en de realisatie van pro
jekten.
Waarom
missioneringswerk?
Zuster Myriam Baeyens
deed haar lager onderwijs
in de toen nog bestaande
school te Ottergem. Daar
na studeerde ze aan het
Sint-Jozefsinstituut van
Mere met de bedoeling om
later verpleegster te wor
den. Dit ging echter niet
op wegens verschillende
omstandigheden en zoals
veel schoolverlaters begon
zij met bureelwerk. Na en
kele tijd echter trad zij in
bij de Kongregatie van de
Jacht en na het afleggen
van de «eeuwige geloften»
volgde zij les in de ver-
pleegsterschool en zag op
die manier toch al één van
haar wensen in vervulling
gaan. Met haar diploma
van verpleegster wil ze
trouwens vooral werken
rond de preventieve ge
zondheidszorg wat voor
haar zoveel betekent als
«werken aan de basis».
Dat zuster Myriam voor
missioneringswerk geko
zen heeft, is het resultaat
van lang nadenken en het
wegwerken van talrijke
twijfels. Zij heeft zeker al
les wel overwogen en het
is bepaald een wel door
dachte keuze. Dat het nu
die kant uitgegaan is, ver
klaart zij als volgt: «Voor
mij was religieus zijn één
aspekt... het had even
goed in een slotklooster
kunnen zijn, maar liefst
niet aktief in België omdat
ik er mij te los zou voelen
en als mens zou dat voor
mij problemen scheppen.
Dus voor mij geen scholen
of klinieken zoals we dat
hier gewoon zijn».
Zij heeft bijgevolg lang
geaarzeld tussen het toe
treden als kontemplatieve
religieuze of het zwaar
werk van missionerings
werk aan te pakken. Het is
missionaris geworden
«omdat ik juist dat heel
zinnig vind en het kon
voor mij bijgevolg niet
arm genoeg zijn. Als ik
toch moet kiezen wil ik
echt tot het uiterste gaan
voor mezelf. Daarbij moet
men wel heel veel achter
laten maar als echte mis
sionaris moet men ook
kunnen radikaal zijn».
Taalproblemen
Ook al is het Kreools dat
men op Haïti spreekt,
voor ons een totaal onbe
kende taal, toch stelt dit
geen onoverkomelijke
problemen omdat ze niet
erg moeilijk om aan te
leren is. Het is in feite een
mengeling van Frans en
Spaans, met daarbij Afri
kaanse en Indische ter
men. Er zijn geen vervoe
gingen en heeft als hoofd
basis het Frans. Daarom
hoopt zij de basiselemen
ten van de taal aan te leren
in Port au Prince maar de
beste metode blijkt nog
altijd het aanleren terwijl
men met kinderen om
gaat; een voorafgaande
kursus is uiteraard nood
zakelijk.
Naast de taalkennis is het
eveneens nodig om het
volk te kunnen begrijpen
en daarom voorziet zij te
vens een inkulturatiepe-
riode omdat men in princi
pe in geen enkel land mis
sioneringswerk kan gaan
verrichten zonder eigen
lijk de kuituur ervan te
kennen. En zeker in Haïti
is de achtergrond van deze
slaven zeer belangrijk,
vooral om te weten waar
van de onderlinge verbon
denheid verbroken is. Het
volk is altijd onderdrukt
geweest door Europese
kolonisten en tegenwoor
dig heerst er een zulkdanig
slechte politieke sfeer dat
het er geenszins op verbe
terd is.
Leefomgeving
In het schema van zuster
Myriam is o.a. gepland dat
vlees en zelfs indien dit
toch eens het geval moest
zijn, is het onbetaalbaar.
De dagelijkse voeding zal
hoofdzakelijk uit het
plaatselijk aanbod samen
gesteld zijn en dit is uiter
aard rijst en maïs. De eni
ge afwisseling wordt hierin
gebracht door een paar
stukjes vis per week. Het
zou misschien anders kun
nen met o.a. het sturen
van voedingspaketten
maar dan loopt men het
risico dat het nooit ter be
stemming komt. Trou
wens, zuster Myriam wil
het vertrouwen winnen
van de inlandse bevolking
en daarom wil zij leven als
zij: dezelfde produkten
eten, in hutten slapen op
matten en zoveel mogelijk
hun kuituur en leefge
woonten trachten te bena
deren... daarom leert zij
nu rijst eten, een gerecht
dat zij vroeger niet
mocht».
Wellicht zal zij er in een
klein dispensarium wer
ken, met de onzekerheid
omtrent het verkrijgen van
medikamenten, maar toch
zit de kans er in dat het
iets anders wordt zoals het
meehelpen aan herbebos-
singsprojekten e.d.m.
Afscheid
Op initiatief en onder lei
ding van Etienne Lapafe,
koster van Ottergem,
wordt voor zuster Myriam
Baeyens een passende af-
scheidsviering op het ge-
met slib waarin nog heel
wat giftige stoffen blijven
zitten en waarmee we
(voorlopig) nog geen blijf
weten. Ten andere, de
Vulcanus maakt het duide
lijk dat er voor giftige en
radio-aktieve afval nog
geen valabele oplossing
werd gevonden.
Plagen
We kampen verder weinig
tegen het teloorgaan van
de ozonlaag ingevolge van
gebruik van freon-gas in
spuitbussen, frigo's en
diepvriezers en in aller
hande industriële toepas
singen.
Groter probleem is nog
het voortdurend toenemen
van het CO 2-gehalte in de
lucht waardoor een broei-
kasteffekt wordt ge-
kreëerd en dat beide pool
kappen doet smelten wat
op korte termijn tot een
wereldramp kan leiden.
Verder is er het feit dat
lucht in de steden 25 ele-
Het illegaal opslaan van
525.000 liter giftig afval
In april 1986 kwam als ge- werkt,
volg van een onderzoek Na het voeren van een vl
van de heer Prokureur des uitgebreide briefwisselinl
Konings te Kortrijk aan trad de GemeenschapsiJ
het licht dat zich in het nister bevoegd voor n|
bedrijf een illegale opslag Leefmilieu op 15 janua
van 525.000 liter giftig af- 1986 ons standpunt i.v.nf
val bevindt. het openbaar onderzot
Op initiatief van de heer bij, maar uit een juridiscl
Gouverneur werd het gif- ontleding van de vergui
tig afval geanalyseerd en ningsplicht blijkt dat o;
werd de toestand van de deze opslagplaats zowel
tanks gekontroleerd, zo- voorschriften van het Al
dat onmiddellijk een beeld valstoffendekreet van 2 ju
kon worden gevormd van li 1981 als de voorschrifte
het risico van deze illegale van titel I van hl
opslag. Een jaar na het A.R.A.B. van toepassin
officieel vaststellen van de zijn.
overtreding heeft de Gou- Nadat de vergunningsaanam"
verneur van Oost-Vlaan- vraag ons opnieuw wei a
deren op basis van zijn overgemaakt en vervolli ie
bevoegdheid hem ver- digd met de kadastra eft
leend met artikel 16 van de stukken stelde ons bestu
Wet van 22 juli 1974 op de een openbaar onderzc 1
giftige afval, aan in van 25 september tot
O.V.A.M. de opdracht oktober 1986.
gegeven het afval ambts- Tijdens dat openbaar i
Niet ten gronde
Had men op nationaal ni- menten bevat waarvan het
veau o.m. de boomplant- schadelijk effekt meer dan
aktie, echte milieuproble- voldoende is bewezen,
men werden niet ten gron- Alhoewel Europa bezaaid
is met kerncentrales heeft
de ramp in Tjernobyl het
beleid nauwelijks be
ïnvloed.
Redenen te over om bij
het sluiten van de milieu
maand geen al te triomfa
listische klanken te uiten
ook al werd op het plaatse
lijk vlak heel wat verwe
zenlijkt.
de aangepakt. Men werkte
aan de simptonen doch liet
de oorzaken ongemoeid...
Waterzuivering
Treffend voorbeeld daar
van is het waterzuiverings
station te Hofstade. We
investeren in aanleg van
koliektoren en in het zui
veringsstation doch drijf-
mest chemische meststof- Wie vroeger over «milieu»
fen en chemische bestrij- sprak werd bekeken als
een halve gare. Wie er nu
geen rekening mee houdt
wordt wellicht een hele
LH
dingsmiddelen laten
ongemoeid.
En bij het station blijven
we dan opgescheept zitten
gare.
halve te verwijderen.
Op 7 september 1987 deel
de de Voogdijgemeen
schapsministers ons be
stuur mee dat de oprui-
mingswerken werden toe
gekend aan de N.V. Smet-
Jet van Oevel en zullen
uitgevoerd worden in de
maand november 1987.
De vergunningsaanvraag
voor het opslaan van afval
olie in twee tanken met een
inhoud van respektievelyk
200.000 liter en 25.000 li
ter, die oorspronkelijk ver
gund werden voor het ops
laan van dezelfde hoeveel
heid stookolie.
Op 25 juni 1985 diende de
eigenaar en vroegere ex
ploitant van de brandstof-
fenhandel ingevolge de be
palingen van het
A.R.A.B. hogervermelde
aanvraag in bij het Minis
terie van de Vlaamse Ge
meenschap, A.R.O.L.,
Hoofdbestuur voor Leef
milieu.
Die aanvraag werd voor
advies overgemaakt aan
het College van Burge-
zij op 15 november a.s. zal 'ouw ?,P.7 novem-
,i.„ ber zal de kleine;
afreizen, maar dan niet
rechtstreeks naar Haïti dit
juist wegens de ongunstige
politieke toestand aldaar.
Het wordt eerst een ver
blijf bij de zusters in Sint
Croy en daarna iets dich
ter bij haar definitieve be
stemming, nl. in Porto Ri
co waar zij moet wachten
en afwachten tot de (poli
tieke) kust veilig is.
maar
dorpsgemeen
schap officieel van haar af
scheid nemen tijdens haar
zendingsviering in de
dorpskerk om 19 u. Ieder
een is met de plechtigheid
begaan, niet alleen omdat
het een unieke gebeurtenis
is, maar vooral omdat My
riam «één van hen is».
Hoe nederig zij zich ook
Dan nas zal 71Ï aan haar wil opstellen, een dergelij-
levenstaak kunnoi b" zi<*
ginnen, een taak die zeker
niet zonder hindernissen
zal kunnen vervuld wor
den. Zonder water noch
elektriciteit kan men
moeilijk van komfort spre
ken. Er is nagenoeg geen
laten welgevallen want in
feite behoort zij nog altijd
tot hun dorp: vroeger als
kind van de Ottergemse
gemeenschap, nu als kind
in dienst van de kristelijke
gemeenschap.
Aalst.
De Aalsterse krachtbalploeg organizeerde een geslaagd eetfestijn (a)
derzoek werden 32 scl
telijke bezwaren
diend. vooral handelei
over brandgevaar, ste<
bouwkundige strijdigl
den, doorsijpeling van
op naburige eige C
dommen...
Op 26 janauri 1987 adv
seerde het College va
Burgemeester en Schep
nen, na het inwinnen va
informatie, de aanvrai s
ongunstig.
Dit negatief advies werdi B
hoofdzaak met Sted
bouwkundige motievt
geargumenteerd. ^el
st
Het illegaal exploiteren vi s bi
een opslagplaats van afvi nul;
lolie door de neef van i sle
vroegere bedrijfsleider, pge
Op 4 mei 1987 werd hoge ens
genoemde door de to "eg
zichthoudende ambtenai fiel
van O.V.A.M. geverbal ier
seerd ingevolge het 0| aap
slaan van afvalolie zondihap
vergunning. tn»
Die Pro-Justitia werd op P w
mei 1987 aan de Burg hite
meester voorgelegd, s «rd
men met het verzoek d dga
nodige maatregelen akt
treffen en tevens stre tui
politioneel toezicht te ho aar
den, opdat verdere ov< ulai
tredingen zouden wordi cno
voorkomen.
Omdat met het treffen v indi
effektieve maatregelc rans
zoals verzegelen, stee k e
omzichtig moet word fuui
omgesprongen en dit ei iële
uitzondering moet blijve pro!
achtte de dienst Leefii t g
lieu het nuttig de betro OO.i
kene vooraf nog eens "da
de overtreding te wijt aar
en hem de gelegenheid 'erk
bieden een vergunnin Mdi
aanvraag in te dienen. E et
gebeurde door middel v 'ij 1
een brief van 26 mei 19 lat a
en een aangetekend schr ete
ven van 21 augustus 198 'eef
Met de laatste aangel eel
kende aanmaning werd >est<
huidige exploitant de fi lef
gegeven tot 1 oktober 19 'eef
om zijn aanvraag bij oeft
Bestendige Deputatie in net
dienen. eer
Omdat uit telefonist Igei
kontakten tussen het Pi toe
vinciaal Gouvernement oor
de dienst Leefmilieu *rd
bleken is dat de betrok! iaat
ne de aanmaningen t >ng
geert, werd op 19 oktot dor
1987 aan de Burgemees! Patr
voorgesteld de innchti üct
te verzegelen». lIe"
