«Lalsterse toneelwereld
n beroering
fijf is meer dan genoeg:» bij K.W.B.-
oneelgroep «Tijl en Nele» te Erembodegem
frank Steyaert expozeert bij
uwelen Muylaert-Hofman te Aalst
Jean De Decker expozeert
in het Belfort te Aalst
Provinciale Kommissie: «Herman
Slagmulder handelde korrekt»
Jeugdschrijver Bart Moeyaert
te gast in Aalsters Belfort
m
u
Aalsters Amylum neemt
Nederlandse Fabriek over
De Voorpost - 6.11.1987 - 7
-Herze
s H<
e op
Leenht n
:lt de
3eraai
t vast
daag
zal
of W
opti
voor
iok
isseve
ruil vi
ijtaft
is z<
mens
voor
ueu'
te pli
ssevi
ijst
honj
neelminnend Erembodegem heeft ongetwijfeld zeer goede herinneringen
de thriller die de verjongde K.W.B.-toneelploeg «Tijl en Nele» uit deze
•ote Aalsterse deelgemeente er in november 1986 heeft gebracht: «Witte
Ie mijntjes met rode oogjes» van Lode Ansoms, in regie van Willy Van
ixtael.
14, 15, 20 en 21 november a.s. staat deze bloeiende toneelvereniging
nieuw in de schijnwerpers van het Parochiehuis, in het hartje van
embodegem, bij de opvoering van «Vijf is meer dan genoeg», een blijspel
P. Soetewey en J. Steen in regie van Willy Van Boxtael.
(S neelgroep «Tijl en Nele» verworven. Met engelen- stelt. Voor de groep komt
gegroeid vanuit de ar- geduld heeft hij de groep het er ditmaal op aan een
dersbeweging. In Erem- naar een eerste voorstel- komedie te brengen zonder
degem bleek er immers ling van het stuk van zijn te vervallen in billenkletse-
duidelijke nood te be- keuze geleid: «Witte ko- rij, wat niet altijd zo ge
il om binnen de nijntjes met rode oogjes», makkelijk is. Het komi-
W.B. op gezonde manier een thriller van Lode An- sche dient immers volledig
ontspanning te doen soms. Het werd een onver- uit het akteren van de spe-
brengen. De huidige hoopt sukses.Iers te komen, wat voor
ieelgroep werd twee jaar Met de mening dat er alles- hem, als beginnende ama-
opgericht. zins diende te worden teurs, een grote opdracht
was beslist geen ge- voortgewerkt op basis van is. Aan de dekorploeg, die
kkelijke opgave om met vorig jaar werd dit seizoen voor geen gemakkelijke
totaal nieuwe ploeg eveneens een beroep ge- taak stond, ontviel enkele
stuk te brengen. Het daan op regisseur Willy dagen geleden door een
dan ook geen overbo- Van Boxtael, ditmaal om tragisch ongeval, Maurits
luxe voor de groep om een komedie in goede Van De Winckel, een ver-
getalenteerd en gerou- plooien naar voren te bren- dienstelijk K.W.B.-lid die
leerd regisseur binnen gen. Het stuk. Vijf is meer eveneens aktief was in ver
halen. De keuze viel op dan genoeg, is een kome- scheidene andere paro-
lly van Boxtael die in de die van Pierre Soetewey en chiale verenigingen. «Tijl
leelwereld van de Aal- J. Steen die zowel aan de en Nele» wenst verder te
irse regio alvast reeds akteurs als aan de dekor- werken aan de vorming
bekendheid heeft bouwers bijzondere eisen van haar leden(getuige
£r imf
daarvan de initiatiekursus
akteren, onder leiding van
Willy Van Boxtael, georga
niseerd op 11 en 25 okto
ber jl.door het AKVT
Oost-Vlaanderen, te Erem
bodegem) en streeft ernaar
buiten de enge Erembode-
gemse dorpskom te gera
ken (wat onlangs reeds een
eerste maal gebeurde met
het wagenspelfestival in de
Kattestraat te Aalst).
«Vijf is meer dan genoeg»
wordt opgevoerd in het
ruime Parochiehuis van
Erembodegem - Centrum,
op zaterdag 14 november
om 20 uur, zondag 15 no
vember om 19 uur, vrijdag
20 en zaterdag 21 novem
ber om 20 uur. Inkomprijs
120 fr. Kaarten in voorver
koop: 100 fr., zijn te ver
krijgen in het B.A.C.-kan-
toor, Kaai 3 te Erembode
gem of telefonisch op nr.
053/78.34.67 (tussen 17 u.
en 19 u.)
We noteerden volgende
rolbezetting:
Adam Bikorski; chirurg
Hugo Remy
Eva. zijn vrouw Magda
Kindermans
Minny, daghitje Krista
Coppens
Walter Knecht, journalist
Paul Verleysen
Bernadette Nagel, journa
liste Bea Palsterman
Minister Tuunopper
Mare Van der Heyden
Madama Sibylle, waar
zegster Suzanne
D'Haese
Evaristo, impressario
Herman Van Overwaelle
Technische medewerkers
zijn Katelijne Kindermans
(teksthulp), Dehoud Frans
(affiche- en dekoron-
twerp), Florent Kinder
mans, Dirk Vermeiren,
Paul Van Damme (dekor-
bouw), Tina Permentier
(Grime), Hilde Coppens
(haartpoi), Florent Kinder
mans (geluid), Alex Gee-
roms (belichting), John De
Neef (fotoreportage), Chri-
stiane Kindermans (kostu
mering), Patrick Hen-
ninck (toneelmeester).
De algeme leiding berust
in handen van Remy Hugo
en De Bruyne André.
D.B.
Op uitnodiging van de
jeugdbibliotheek kwam
niemand minder dan de
jeugdschrijver Bart
Moeyaert zaterdag zijn
jeugdige lezers - dat zijn
kinderen van 12 tot 18 jaar
- toespreken. Een zeventig
tal jonge luisteraars waren
komen opdagen voor een
interessant gesprek over
jeugdliteratuur.
Bart Moeyaert is een Brug
geling die 23 jaar is ge
worden. Hij studeerde re
gentaat Nederlands-ge-
schiedenis-Duits te Brus
sel en kreeg in 1984 in de
stad Aalst de kinder- en
jeugdprijs voor zijn boek
«Duet met valse noten» uit
gereikt. Hij houdt van
film, filmmuziek, toneel en
tekenen. Hij heeft ook zijn
lievelingsauteurs en dat
zijn Astrid Lindgren, Ma
rilyn Sachs, Paul Zundel
en A. Chambers. In 1986
schreef hij een boek met
als titel «Terug naar af».
Alles wat met een fiktieve
wereld te maken heeft,
boeit hem enorm. In zijn
tweede boek beschrijft hij
dat realiteit en verbeelding
vaak niet samengaan. De
boeken van Moeyaert wor
den uitgegeven door Altio-
ra uit Averbode.
Nadat de schrijver zichzelf
zeer kort had voorgesteld,
zette hij met de kinderen
een gesprek op rond de
jeugdliteratuur. En dat
was best boeiend te noe
men. Ook al omdat de
jeugdige luisteraars een
heleboel vragen hadden
voorzien. Na afloop dank
ten twee jonge lezertjes
voor de aangename namid
dag en konden de vele aan
hangers van de auteur een
handtekening van de
schrijver krijgen.
In elk geval een mooi ini
tiatief om de Vlaamse
jeugdliteratuur een duwtje
in de rug te geven.
JM Heyman
6 november stelt Frank Steyaert tentoon bij
welen Muylaert-Hofman te Aalst. Men kan deze
li itoonstelling gaan bekijken in de Nieuwstraat
maandag van 14 tot 18u30, dinsdag tot en
et zaterdag van 9u30 tot 12u30 en van 14 tot 18
ank Steyaert werd gebo
te Dendermonde en
leerde aan de akademie
schone kunsten te
it waar hij een diploma
wkundig tekenen en
iek behaalde. Hij
zich vervolmaken
ie Koninklijke Akade
mie voor Schone Kunsten
te Antwerpen waar hij een
diploma keramiek en ju-
weelontwerpen kreeg om
nadien aan het Nationaal
Hoger Instituut te Antwer
pen nog beeldhouwen en
kunst en keramiek te gaan
studeren. Ook al met veel
sukses. In 1975 werd hij
leraar aan de akademie
voor schone kunsten te
Aalst en vijf jaar later ont
ving hij de prijs van de
provincie Oost-Vlaanderen
voor kunstambachtenIn
Italië werd zijn werk be
kroond met de prijs «II
Presidente delle Republi-
ca». In 1984 was werk van
hem te zien in Rijsel en in
Rüdesheim. Twee jaar ge
leden kreeg hij in het Ita
liaanse Paenza de prijs
«Ministeria Beni Cultura-
1st. Frank Steyaert in galerij Muylaert-Hofman te zien.
li». Dat was tijdens een in
ternationale keramiekten-
toonstelling. Verder had
hij een invididuele ten
toonstelling keramiek in
Hannover in een van de
meest gerenomeerde gale
rijen van Duitsland, nam
hij deel aan een tentoon
stelling in het Canadese
Toronto. In 1986 kreeg hij
een onderscheiding van
het ministerie van kuituur
van de Vlaamse gemeen
schap, ter waardering en
aanmoediging van zijn
kunstenaarschap
Zijn werk
Frank Steyaert is een veel
zijdig kunstenaar. Zijn
brede artistieke belang
stelling en de verschillen
de opleidingen die hij ge
noot, werkten deze ver
scheidenheid in de hand.
Hij is een skulpturaal ke
ramist, een juwelier, een
pottenbakker, een teke
naar en een ontwerper van
meubelen. In de winter
legt hij zich in hoofdzaak
toe op gedetailleerd skulp
turaal keramisch werk,
omdat de koude het snelle
drogen van klei afremt on
hem dus meteen toelaat om
lang en minitieus aan een
zelfde stuk te werken. Ook
het rakuwerk is een win
terse bezigheid. In de lente
en in de herfst gaat zijn
voorkeur uit naar skulptu-
rale schalen en kontainer-
objekten. In de zomer
komt het kleinere werk
aan de draaischijf aan bod.
Voor de eerste maal wordt
de oogst van deze verschil
lende bezigheden nu in een
enkele tentoonstelling
aangeboden.
Men dient het werk dan
ook als dusdanig te bekij
ken. Het brengt de per
soonlijke leefwereld van de
kunstenaar naar voor
wiens werken zijn ge
groeid uit geest en handen
van een autentiek kunste
naar en ontstaan zijn uit
de drang om zich te hand
haven in deze tijd.
Hoewel het werk van
Steyaert heel wat associa
ties met ervaringen uit de
werkelijkheid oproept,
toch blijft zijn werk in es
sentie non-figuratief, vlak
verdeling en kontrasten
tussen stilstand en bewe
ging die versmelten tot een
geheel dat verwijst naar
typische vormen in de na
tuur. Die kontrasten zijn
opvallende rustbrengers.
Het zijn gladde vormen die
hij plaatst naast enorm
krachtige bewegingen in
lijn en massa. Steyaert
zoekt zijn inspiratie in zijn
nabije omgeving en dat is
in de eerste plaats de na
tuur die hij een dankbaar
uitgangspunt noemt.
JM Heyman
Aalst. Bart Moeyaert.
In de Belfortkelder werd
zaterdag de tentoonstel
ling geopend met werk
van Jean De Becker. Inlei
der was niemand minder
dan Mark Galle die op de
hem heel eigen wijze de
kunstenaar schetste.
Jean De Becker werd gebo
ren in Ukkel in 1942 en
volgde twee jaar tekenles
aan de akademie van Sint-
Jans-Molenbeek. Hij is eeii
knap kunstschilder teke
naar die zijn debuut maak
te als surrealist. Hij zou
onder invloed van een
werkmakker-kunstschil-
der van richting verande
ren. Bas-reliëfs krijgen nu
zijn voorkeur. Hij maakt
daarbij gebruik van zand,
houtzaagsel, marmer,
lood, tin, terra-cotta, enz.
In zijn onderwerpen vindt
men vaak een vorm van
pessimisme terug over het
menselijk ras, een soort
van vrees voor de toe
komst. Zijn recente wer
ken vormen dan weer een
tegenpool en laten al een
streepje zon zien.
De Becker is niet aan zijn
proefstuk als expozant.
Reeds eerder was zijn
werk te zien in Knokke,
Overijse, Antwerpen, Sint-
Pieters Leeuw, Jette, Sint-
Gillis Brussel en Sint-Aga-
tha Berchem en onlangs
nog in Ottignies. Hij is lid
van een aantal kunste
naarsverenigingen.
Zijn werk
Het werk van Jean De Be
cker verwijst de toeschou
wer naar het onafwendba
re einde. Het is een wereld
waarvan de angsten en de
vreugden vreemd blijven.
Zo opgevat is De Becker
een ziener die zichzelf en
de anderen aan de rand
van een nieuw bestaan
brengt. Maar dat bestaan
moet ieder voor zichzeil
weten te kiezen. De Becker
is een heel biezonder en
apart kunstenaar. Wan
neer hij het over de dood
heeft - en dat is vaak het
geval - dan behoudt de
dood een menselijk ge
zicht. De dood is voor hem
nooit dor, uitgemergeld
alsof de kunstenaar er het
einde niet van aanvaardt.
Hij heeft een andere opvat
ting over schoonheid, an
ders dan de opvatting die
een gewoon mens over
schoonheid heeft. Hij heeft
het over een mystieke
schoonheid die de mens
moet meeslepen naar een
wereld waarvan de openba
ring sedert alle tijden aan
de mens wordt onthouden.
Men kan deze tentoonstel
ling nog gaan bekijken tot
16 november in de Belfort
kelder van 10 tot 12 u. en
van 14 tot 18 u.
JM Heyman
srman Slagmulder zet zich af tegen wildgroei
«Aalsterse toneelwereld in beroering»
indi;
bestu
V illefl
ft afg
er ba
dat
mijl
toneelwereld van Aalst is in beroering. Met zijn 21 toneelkringen
hi arvan slechts de helft meedoen aan het provinciaal toneeltornooi voor
h issering en de eraan verbonden betoelaging is daar inderdaad nogal wat
toe.
in de tijdspanne dat de vroegere sekretaris van het O.C.A.T. wat staat
Overlegcomitee Aalsters Toneel dat in stilte ter ziele is gegaan Ronald
r|i tollaert lofwaardige pogingen doet om zoniet met elkaar dan toch niet
mekaar te werken komt er heibel.
«Ut
ire 11 C
»n r
■oi ««te
parkjng
weet
Terlij 1
nl >H
list h
',ond(
Aal
derd
mtiö
idissc I1
inf( I
aanleiding daar-
was het schorsen voor
jaar van de vergoe-
verbonden aan de
issering in het provin-
toneeltornooi waar-
«Nieuw Leven», «Teja-
80» en «De Schakel»
ihtoffer werden. In eer
divisie is dat een tegen-
g van 40.000 fr. wat
een amateursvereni-
lang niet niks is.
bovendien is er de
le schade; het feit te
verklikt». Met een be-
luldigende vinger
rdt dan ook gewezen
Herman Slagmulder,
toneelspeler, re-
»ur, leraar en zanger.
•feiten
|Vi inent
I: -
reglement door
tongen oubollig en on-
sch genoemd ver-
t dat één zelfde speler
en tijdspanne van twee
met meer dan één ver
fing zich in een stuk
de provinciale jury
aanbieden. Dat is ech-
toch gebeurd. Een spe-
was eerst voor de jury
4 «Nieuw leven» en la-
binnen de twee jaar,
5r een gewijzigde
n met «Tejater 80» en
«De Schakel». Deze
fate toneelvereniging
had zich wel willen veilig
stellen en het advies inge
wonnen van een jurylid
over deze situatie. «Doe
maar» werd hen gezegd.
Achteraf bleek echter dat
deze man geen jurylid
meer was en gepensio
neerd en dan ook beter
geen advies had verstrekt.
Protesten
In hun publicaties protes
teerden zowel «Pact» als
«Tejater 80» en «De Scha
kel» tegen deze gang van
zaken. Het reglement zou
versleten zijn, niet meer
up tot date en uitwisseling
van spelers wat bevruch
tend kan zijn tegenwer
ken. Ook in perskonferen-
ties nam men bij «Pact» en
bij «De Schakel» Herman
Slagmulder op de korrel.
Tegen gefoefel
Herman Smagmulder ont
ving de pers in zijn privé-
woning. Met in lokaal «Het
Paviljoen» alhoewel daar
een paar dagen later een
perskonferentie van de Ca-
tharinisten doorging. Ge
woon om te beklemtonen
dat Herman sprak in eigen
naam. Als jurylid van de
provinciale jury (reeds
drie jaar) en zeker niet als
Deken van de Katrienen.
Niet dat die het zouden
aandurven. Verre van
daar. Doch om de zaken
gescheiden te houden. Op
hun eigen terrein.
De jury die ook beroepsge
zelschappen als Area en
Stekelbees beoordeelt heeft
zich te gedragen naar de
vigerende reglementering.
Toen men aan Slagmulder
als lid van die jury de te
Aalst gepleegde onregel
matigheid meldde, voelde
hij het zich als zijn deonto-
logische plicht dit aan de
juryvoorzitter te melden.
«Dat heeft niets te maken
met verklikkerij» zegt
Slagmulder. «Is een agent
die u verbaliseert en dat
aan zijn oversten over
maakt dan ook een ver
klikker»?
Dat het reglement oubollig
is kan best, maar zolang
het bestaat moet het geëe
rbiedigd worden.
Tegen uitwisseling van
spelers heeft Slagmulder
uiteraard niets. Maar dan
wel buiten juryvoorstellin
gen. In een tornooi moet
een kring beoordeeld wor
den op de eigen intrinsieke
waarde. Wellicht komt het
nog zo ver dat men, zoals
bij voetbalwedstrijden of
provinciale muziektor-
nooien de identiteitskaart
moet tonen.
Pornografie?
Dat Slagmulder in verband
met Pact's «Rozegeur» het
woord «pornografie» zou heb
ben gebruikt, loochent hij ten
stelligste. Eveneens dat hij er
zich zou tegen verzetten dat
kaarten daarvoor in een paro
chiaal centrum zouden wor
den verkocht. «Allemaal café
praat» zegt Slagmulder.
Voor hem is hiermede de
kous af en het incident geslo
ten. Tot een welles-nietes-
spel en -polemiek wil hij het
alleszins niet laten komen.
Ook al verwacht hij wel dat
de provinciale kommissie van
zich nog wel zal laten horen.
LH
Als aanvulling van het artikel «Toneelwereld in
beroering» voegen we hierbij het standpunt toe
van dr. P. Huys, kultureel advizeur van het
provinciebestuur namens de bevoegde kommissie
die vergaderde op 21 oktober waarvan u hierna de
neerslag kan lezen. Volgens dit schrijven heeft
Herman Slagmulder zich in deze aangelegenheid
volstrekt korrekt gedragen.
«Het behoort vanzelfspre- verband met de opvoerin-
kend tot de déontologie gen door «Nieuw Leven»,
van een Kommissielid, de resp. «De Schakel» tijdens
hem bekend zijnde feiten het daaraan voorafgaande
ï.v.m. de toepassing van de toneelseizen waren ons
provinciale reglementen trouwens door een aridc-r
(zo mogelijk tijdig) te sig- Jurylid en Kommissielid,
naleren. Hetgeen dus in de heer Versele, reeds on
verband met de aangekon
digde voorstelling van
«Amadeus» (hoofdrol door
Luc, alias Eric Vanden
Broecke) door «Tejater 80»
terecht gebeurd is. De ver
moedelijke afwijkingen in
Amylum dat reeds 850 werknemers telt en het
tweede grootste bedrijf van Aalst is heeft zopas de
Nederlandse Zetmeelfabriek «De Biekorf» overge
nomen. Het betreft een vergelijkbare fabriek met
300 werknemers die gelijksoortige produkten op de
markt brengt maar zich (nog) steeds bij maïs en nog
niet bij tarwe houdt.
De fabriek is gevestigd in Koog-aan-de-Zaan, een
dorp van Zaanstad in Noord-Holland.
Een over drie jaar lopend investeringsprogramma
werd opgesteld ten belope van 7,5 miljoen gulden
per jaar.
Het ligt in de bedoeling de kwaliteit aan te zwenge
len en de produktie op te drijven.
LH
der voorbehoud van beves
tiging. gesignaleerd, zon
der dat wij (ingevolge ver
schillend naamgebruik,
nl. echte naam en pseudo
niem) (toen) over de ele
menten beschikten om de
overtreding effektief vast
te stellen. Maar wij waren
gewaarschuwd, en ook
zonder uw terechte tussen
komst moest het bedrog
uitkomen! Ook de heer
Versele heeft toen niets an
ders dan zijn plicht
gedaan.
Bedenkingen
Wat bovendien de grond
van de zaak zelf betreft,
geef ik graag de volgende
bedenkingen ter overwe
ging;
Het staat een subsidiëren
instantie (in casu de Pro
vincie) vrij, aan het verle
nen van de subsidies voor
waarden te verbinden. De
toneelsubsidie wordt be
paald door het provinciaal
reglement, opgemaakt op
advies van de Provinciale
Toneelkommissie en goed
gekeurd door de Provincie
raad.
Verenigingen die subsidie
wensen te ontvangen die
nen het terzake vigerende
reglement na te leven en
ondertekenen daartoe zelfs
een verklaring. Wie dat
reglement niet naleeft,
loopt derhalve risiko op
een sanktie.
Het gepleegde bedrog staat
vast en wordt door de ver
enigingen toegegeven.
Hun bekentenis betekent
daarom nog niet dat er
geen sankties volgen.
Vóór het bepalen van de
sankties werden de 3 ver
enigingen, op him ver
zoek, gehoord. Het voor
stel voor de sankties werd
door de Toneelkommissie
unaniem geadviseerd, nl.
minimum twee jaar schor
sing. De Bestendige Depu
tatie heeft het advies be
krachtigd. Op te merken
valt dat dit niet eens de
zwaarste strafmaat is (nl.
drie jaar schorsing).
De toneelverenigingen
moeten één keer per vier
jaar optreden. Alleen voor
dit tornooi-optreden is de
opstelling van «vreemde»
spelers niet toegelaten: in
derdaad om de normale
verhoudingen en regels
van het verenigingsleven
onderling niet te schaden.
Alle andere vertoningen
worden geenszins gekon-
troleerd inzake optredende
spelers. Verstandhouding
en samenwerking onder
de kringen zijn jaar in jaar
uit mogelijk (behalve pre
cies bij tornooi-optredens),
maar verstandhouding en
samenwerking worden
niet bevorderd door «foefe
ling» om het reglement te
omzeilen.
Met «patronage-toneel»,
<izelfbescherming», «kliek
jesgeest» e.d.m. heeft dit
helemaal niets te maken.
Ook met normale opvoe
ringen met «eigen» spelers
zijn waardevolle, mooie en
interessante (amateurs)-
prestaties mogelijk.
Trouwens, indien het pro
vinciaal reglement in
tegenspraak zou zijn met
bepaalde nieuwe of andere
tendenzen in het amateur
toneel, dan dient het regle
ment niet eigenhandig
aangepast door de vereni
gingen zelf, maar dient be
sproken te worden in de
schoot van de Provinciale
Toneelkommissie, die ten
dele bestaat uit vertegen
woordigers van de toneel
verenigingen en ten dele
uit leden, benoemd op ba
sis van hun bijzondere des
kundigheid.
Deze kommissie heeft tot
nogtoe steeds bewezen het
vertrouwen van de provin
ciale overheid waardig te
zijn. De beweringen van
een bepaalde autoriteit uit
het AI^VT, gewezen kom
missielid, zijn dat terzake
een spijtige uitzondering».
Tot hier de stellingname
van de provinciale kom
missie. Uit ons vorig arti
kel bleek inderdaad dat, al
hoewel voor Herman Slag
mulder zelf het incident
gesloten is en er liefst geen
ellenlange polimiek zou
volgen, deze tussenkomst
nog te verwachten was.
LH
