In memoriam «Papa Bogaert*
Zuster Espérance
met de vlam van de liefde
Het reilen en zeilen
bij Teledienst - Aalst
Roger D'Hondt
en William Sweetlove
ontgraven hun kuituurfossiel
Waarom geen beroep tegen vergunningen
stoom- en elektriciteitscentrale?
KSA Sint-Jozef Aalst: zestig jaar jong
Aanvaardt stadsbestuur Aalst
kunstig mozaïektapijt?
Anne Bauwens
en Jos Van Landuyt
protesteren tegen sankties
2 - 4.3.1988 - De Voorpost
Onder grote belangstelling werd verleden woensdag in veranderde,
de Sint-Jozefskerk de uitvaartmis van de 84-jarige
Antoine-Camille Bogaert opgedragen. Een man wiens
afsterven versneld werd door het feit dat hij op enkele
passen van zijn huis in de Stationsstraat gegrepen werd
door een bromfietser aan de Esplanade wat hem immo
biliseerde en hem naar de dood leidde.
De aflijvige, een Erembo-
degemnaar, dateert uit de
periode dat een parochie
nog bestuurd werd door de
pastoor, de burgemeester
en de schoolmeester.
Antoine haalde zijn on
derwijzersdiploma aan de
Franssprekende Normaal
school van de Broeders
der Christelijke Scholen te
Malonne bij Namen en
stond reeds op 18-jarige
leeftijd voor de klas te
Brusel, in het leger en te
Aalst. Hij was tevens een
zeer bedrijvig kultureel
werker en medestichter
van de Davidsfondsafde-
ling. Als stichter van de
ornitologische vereniging
«De Nachtegaal» was hij
een autoriteit op het vlak
van vogelkunde. Als be
heerder van het Rode
Kruis wijdde hij zich aan
veel humanitaire opdrach
ten en met het Rode Kruis
der Jeugd dat hij oprichtte
haalde hij tal van suk-
sessen.
Als erkenning van zijn in
zet in en buiten de school
werd hem de plaats van
direkteur in het Sint-Jo-
zefskollege beloofd doch
toen die hem ontglipte viel
hem dit zo zwaar dat hij de
school na ziekte verliet en
het geweer van schouder
Nooit afgeven
Meester Bogaert was een
man die nooit afgaf, recht
lijnig en onwrikbaar zijn
weg volgde doch boven
dien zeer verdraagzaam en
begrijpend was voor allen.
Tegenslagen waren voor
hem een stimulans om
door te gaan en zijn humor
was ontwapenend. Zijn
privé-leven was een ode
aan het huwelijk.
Na de onderwijstaak stort
te hij zich, na kennis te
hebben opgedaan in het
zakenleven met onver
woestbaar optimisme. Hij
had zowel een produktie-
eenheid als een groothan
del in de'medische appara
tuur en telde onder zijn
klanten niet alleen talloze
artsen, maar ook klinieken
en zelfs ministeries. In de
Nieuwstraat was hij de
A.s. zondag kan u in de H. Hartkerk te Aalst de
jubileumviering van Zuster Espérance, in de wereld
Jeanne Haleydt, meemaken. Er is inderdaad een plechti
ge dankmis in aanwezigheid van de kloosterzusters, de
familie en de simpathisanten waarin het zangkoor o.l.v.
Martine Van de Voorde zyn beste beentje ter ere van de
gouden zuster zal voorzetten, waarna receptie in de
lokalen van de Gudulaschool, Sint-Gudulastraat 2 en
uiteraard feestmaal.
Zestig jaar geleden werd
in het Sint-Jozcfscollege te
Aalst de K.S.A. (Katolie-
ke Studenten Aktie) bo
ven de doopvont ge
houden.
Reeds van in 1909 bestond
er op dit college een
A.K.V.S.-bond, maar
toen in 1928 de K.S.A.
opgericht werd door het
Bisdom om het té Vlaams
gezinde A.K.V.S. wind uit
de zeilen te nemen, trad
deze plaatselijke college-
bond bijna onmiddellijk
toe tot de KSA. Waren de
aktiviteiten tijdens de eer
ste bestaansjaren hoofdza
kelijk gericht op kristelij-
ke en Vlaamsstrijdende
studie- en gesprekskernen,
na 1937 trad een aksent-
verschuiving op, en kreeg
men meer aandacht voor
eigenlijke «jeugdbewe
gingstechnieken». Deze
jeugdbeweging bleef
groeien en kende een gro
te bloei tijdens de tweede
wereldoorlog met talloze
menslievende aktiviteiten.
Na de oorlog werd geko
zen voor de langzame op
bouw van een moderne
K.S.A.-jeugdbeweging,
met grote aandacht voor
de natuur, sport, spel,
openlucht-leven, kampen
en dergelijke.
K.S.A. Sint-Jozef Aalst
viert dit jaar dus uitge
breid zijn 60-jarig bestaan,
en een ernstig luik hiervan
vindt plaats op zaterdag 19
maart te 19.30 u.: een
plechtige jubileumviering
in de Sint-Martinuskerk te
Aalst, opgeluisterd door
de Thebaanse Bazuinen
(K.S.A. Oudenaarde),
Louis Vander Paal aan het
orgel en het Hallelujakoor
onder kundige leiding van
Gaston De Cock.
(OudK.S.A.-ers biedt
men na de eucharistievie
ring een receptie aan. Wie
als oud-lid van K.S.A.
Sint-Jozef geen persoonlij
ke uitnodiging ontving,
wordt hierbij op deze fees
telijkheid uitgenodigd.
JM Heyman
eerste Deken van de De
kenij en bij de Derde leef
tijd was hij een van de
tenoren. Bovendien schil
derde hij zeer originele
doeken en kreeg zelfs het
voorrecht tijdens een pri-
vé-audiëntie er een aan de
Paus te mogen aanbieden.
Antcrne - Camille leefde
voor zijn gezin en de toe
komst van zijn kinderen
lag hem na aan het hart.
Zoon Etienne werd eerste
schepen van Aalst en be
drijfsrevisor van de NMBS
en zoon Fernand werd ad-
vokaat-generaal bij het
militair gerecht. Zijn drie
dochters en schoondoch
ters waren zijn schutsenge
len en als de jongste doch
ter het zeer toepasselijk
«Mijn Vadertje, hij was
rechtvaardigheid» voorlas
werd menige traan wegge
pinkt.
- werkingsverslag door de
beroepskrachten;
- goedkeuring ontslag en
aanstelling beheerders;
- bespreking van de toe-
komstperspektieven.
De Culturele Socialisti
sche Centrale «De Rank»
met als voorzitter Mare
Galle, als sekretaris Vicky
Verstegen en als penning
meester Carlos De Meyst
wilde als dank voor de ge
boden faciliteiten aan het
stadsbestuur iets waarde
vols aanbieden dat boven
dien een toeristische troef
van belang kan zijn. Dit in
het kader van de aktivitei
ten rond de retrospektieve
«New Reform 1970-1979».
Het zou gaan om een
kunstmozaiek 146 cm lang
en 95 cm breed, bestaande
uit 3.105 kleine steentjes
Venetiaans glasmozaiek in
beige, sienna, karmijn,
vermiljoen en oranje.
Steentjes zonder enige po
rositeit, fysisch en che
misch inert, ongevoelig
voor basen en zuren be
houdens zwavelzuur, niet
te beïnvloeden door vorst oi
hitte, met een hoog hard
heidscoëfficiënt en hoge
weerstand tegen samen
drukking.
De kunstenaar Hugo
Heyrman die er zo reeds
twee in zijn eigen Sinjo
renstad realiseerde, zou
zelf voor de realisatie in
staan en CSC De Rank
zou de kosten dragen die
ermee gepaard gaan. In
een tweede fase zou dit
kunstwerk dan aan de stad
worden aangeboden.
Probleem bleef uiteraard
waar dat te spreiden?
Bij voorkeur op een veel
betreden plaats als o.m.
op het Keizerlijk Plein
middenin of op de Grote
Markt aan de voet van
Dirk Martens.
Vermits de verkoopwaar
de van dergelijk oeuvre in
de honderdduizenden
loopt, zou dit de stad een
unieke kans bieden om
een kunstwerk gratis te
verwerven. Hugo Heyr
man geniet immers in bin
nen- en buitenland een
grote reputatie. Gevraagd
werd dan ook aan het
stadsbestuur of dit kan op
de wandelweg op het Kei
zerlijk Plein of op de auto
vrije Grote Markt, in de
omgeving van De Werf of
bij de Houtmarkt.
Tot op heden mochten de
initiatiefnemers echter nog
geen antwoord van het
stadsbestuur ontvangen.
Op het plantsoentje op de hoek van straten met kunstinspirerende namen als
Valerius De Saedeleer-, Peter Benoit- en Pieter Coeckestraat waar dan wel
jaren frituur Dallas een plaatsje vond, ontgroef archeoloog Marnix Pieters
verleden zaterdagnamiddag onder zelfs ex-ministeriële belangstelling een
kuituurfossielIn de woning tegenover het pleintje dat zou tot «Sweetlove-
pleintje» kunnen worden herdoopt, woonde Roger D'Hondt die er kunstgale
rij New Reform hield. Voorheen was die dan wel in de Schoolstraat en ook
korte tijd in 't Fabrieksken.
De Oostendenaar William Sweetlove, een bijna veertiger nu, begroef er
samen met galerijhouder D'Hondt een zestal portretten in polyester gedrenkt
zoals ook de aarde waarop ze in een houten bak berustten. Het lag in de
bedoeling - de eeuwigheidsidee zat hen in het achterhoofd, want polyester
zou niet afbreekbaar zijn - te vernemen wat er na 10 jaar zoal van overbleef.
Om vergelijkingen mogelijk te maken had Roger op zolder drie soortgelijke
bakken met dezelfde foto's.
Met hun poging de kringloop tijd-ruimte-evolutie af te remmen werd dit
projekt opgezet. De op zowat 75 cm diepte begraven bak met foto's werd
zorgvuldig ontgraven. De houten bak had het quasi door de tand des tijds
begeven. De foto's waren er nog steeds, doch er was op het eerste zicht niet
veel meer op te herkennen. Op een draagberrie overgebracht naar het
museum zullen de foto's daar minutieus worden onderzocht en vergeleken
met de «getuigebakken».
De resultaten ervan kan u gaan bekijken in museum Oud-Hospitaal, Oude
•Vismarkt, van 5 tot 27 maart. Op werkdagen van 10 tot 12 en van 14 tot 17 u.,
op zondag van 10.30 tot 12.30 u. en van 14 tot 18 u. maar op vrijdag de ganse
dag en op zaterdag in de voormiddag gesloten.
Werk van William Sweetlove
Deze artiest die buiten de mazen van het traditioneel kunstnet valt, is leraar
plastische kunsten aan de akademie te Brugge, doch heeft dermate hooi op de
vork - in casu tentoonstellingen - dat hij af en toe verplicht is verlof zonder
wedde te nemen.
Momenteel is hij doende aan een projekt voor de Nederlandse brouwerij
Heineken. Het wordt een hoge toren opgebouwd uit bierkratten.
Nog tot en met zondag 6
maart loopt in Teledienst-
Aalst, Withuisstraat 3 de
«Week van het Volunta-
riaat».
Op dinsdag 22 of donder
dag 24 maart (uitsluitsel
volgt nog) vrijwilligersuit-
stap naar Brussel om een
kijkje te nemen in het vrij
willigerswerk in de hoofd
stad.
Teledienst-Brussel, nu
reeds meer dan 20 jaar
aktief met een £eer uitge?
breide dienstveflènihjj».
Het Platform voor volun-
tariaat, dat een coördine
rende taak vervult in het
vrijwilligerswerk in Vlaan
deren.
Op maandag 7 maart te
19.30 u. algemene verga
dering in de ridderzaal van
Kasteel Terlinden.
Teledienst is een v.z.w.
Zoals alle v.z.w.'s wordt
ook Teledienst bestuurd
door een algemene verga
dering die jaarlijks het be
leid van de aangeduide
raad van bestuur goed
keurt en richtlijnen geeft
naar de toekomst.
Iedereen die zich betrok
ken voelt bij Teledienst,
kan lid worden van de
v.z.w. door storting van
het jaarlijkse lidgeld van
(minimum) 100 fr.
Agendapunten zijn:
- moreel verslag door de
voorzitter;
- financieel verslag van de
penningmeester;
Jeanne Haleydt is de doch
ter van een postbode die
woonde aan de grens van
Aalst met Herdersem.
Jeanne ken trok dan ook
naar de kleuterschool te
Herdersem, doch schakel
de later voor lager onder
wijs over naar de Dames
van Maria. Dat ze eens
«non» zou worden, was
toen nog niet te vermoe
den, want na haar schola-
I riteit werkte ze enkele ja
ren in de stad als winkel
juffer.
Zonder enige afkeer te
hebben van de burgerlijke
wereld, voelde ze zich aan
getrokken tot het klooster
leven. Hoe de roeping ei
genlijk in haar kwam, kan
ze moeilijk verklaren,
maar ze voelde alleszins
dat haar ware geluk in het
kloosterleven zou liggen.
En dat is dan ook zo geble
ken want ze voelt er zich
volledig happy, blijmoedig
en optimistisch ingesteld
als ze is.
Naar Crombeen
Dat ze naar het Gentse
Crombeen trok en er haar
intrede deed en het diplo
ma van onderwijzeres ver
overde, zal wellicht niet
vreemd zijn aan het feit
dat het hier om Zusters
Franciscanessen gaat en
dat Franciscus, de grote
natuurvriend, het meisje
aan de rand van de stad,
zeg maar «op den buiten».
Wist je?
Wist je dat je kan lid wor
den van de statutaire alge
mene vergadering van
Teledienst?
Wist je dat Kathelijn
Hooge haar stage ten ein
de liep en dat nu Joris Van
DejhEinclc haar opvolgt?
Wist je dat een nieuwe
vloerbekleding wordt aan
gebracht op de zolder
ruimte van het huis in de
Withuisstraat en in de Bo-
termelkstraat?
Wist je dat Steven Saeys
(Maatschappelijk werker
Teledienst) en Lieve Van
den Broeck (psychologe
C.L.G.) ouders werden
van een dochter, Elin, en
dit op 3/1/88?
Wist je dat er volop ge
werkt wordt aan de uit
bouw van het dokumenta-
tiesysteem?
Dank zij de hulp van Ma
rina Van Oudenhove komt
er nu eindelijk echt schot
in de zaak.
Wist je dat er in het huis in
de Withuisstraat een werk
groep van 'vrouwen in de
middenleeftijd' aktief is,
en dat er een relaxatietrai
ning lopende is? En allebei
met groot sukses!
LH
wellicht meer aansprak
dan andere mogelijke pa
tronen.
«Een kloosternaam mag je
wel kiezen maar daarom
krijg je die nog niet. Het
moet een naam zijn die in
de kloosters uit de omge
ving nog niet bestaat om
alle verwarring te voorko
men en, teken des tijds
was het toen in Gand
Francais een naam in de
taal van Molière. «Espé
rance» was niet de naam
die ze zich had toege
wenst, doch ze heeft hem
steeds met respekt en met
liefde gedragen.
Roepingen
Terloops stelde zuster Es
pérance dat het momen
teel met de roepingen steil
bergafwaarts gaat. Er zijn
praktisch geen intredingen
meer van jonge meisjes in
het klooster. Dat de kledij
van de zusters aangepast,
vergemakkelijkt en gemo
derniseerd werd en dat
nonnen nu heel wat meer
faciliteiten genieten dan
voorheen, heeft duidelijk
geen positieve invloed uit
geoefend om het aantal
roepingen te doen stijgen.
Sinds de priesters in cler
gyman gekleed gaan, is
evenmin het aantal nieuwe
priesters gestegen. Roe
ping is voor zuster Espé
rance heel wat meer dan
wat uiterlijke toevallighe
den. Roeping zit dieper.
In de klas
Tien jaar lang stond onze
jubilaris voor de klas in
Herzele en vandaar ver
huisde ze naar de Meisjes
school te Moorsel. Daar
mee kwam ze dan ook
weer veel korter bij haar
thuis.
Ze kreeg het eerste leer
jaar toegewezen en zou dit
liefst 39 jaar blijven doen,
De moeilijkste maar ook
de meest dankbare taak in
het lager onderwijs, waar
bij kinderen na enkele
maanden kunnen lezen en
schrijven. Een sprong
voorwaarts die niet te ver
gelijken is met om het
even welke andere sprong
ergens in het onderwijs.
Bibliotekaris
Over de biblioteek moest
ze zich ontfermen zonder
er veel van te weten. Het
was inderdaad zo dat wie
het eerste studiejaar deed
er de bib bij kreeg. Zuster
Espérance, aktief als ze
was, bekwaamde zich dan
ook in deze opdracht en
verleende het boekenbe
stand van zowat 6.000 een
heden een reële face-lift.
Ook nu nog, nadat ze
reeds een 8-tal jaren niet
meer te Moorsel verblijft
maar werd overgeplaatst
naar de Sint-Gudulaschool
te Aalst, trekt ze tweemaal
per week naar de bib. Op
woensdag en op zondag
kan U ze in de biblioteek
vinden die ondertussen
wel van lokaal is veran
derd. Maar de biblioteka-
risse is gebleven en, als het
God belieft, nog lang.
LH
Zoals in vorig nummer gemeld schorste het CVP-partijbestuur der afdeling Aalst
voorlopig uit hun partijfunkties Ghisleen Willems, Herman De Vos, ondervoor
zitter Anne Bauwens en sekretaris Jos Van Landuyt.
De laatste twee meldden in een schrijven aan afdelingsvoorzitter Omer De
Sadeleer en Bauwens ook naar nationaal sekretaris Leo Delcroix dat de schorsing
niet" geldig kon zijn omdat die gebeurde in een vergadering die naar hun
argumentatie niet geldig was bijeengeroepen.
Anne Bauwens stelt dat het artikel waarop beroep werd gedaan dat zegt dat het
CVP-lidmaatschap onverenigbaar is met het toetreden tot een andere partij op
haar niet van toepassing kan zijn omdat «ze slechts van één politieke partij, de
Kristelijke Volkspartij, lid is». Volgens haar zijn alle andere beweringen gewoon
uit de lucht gegrepen, verdachtmakingen en eventuele sankties kunnen dan ook
niet gemotiveerd zijn. Ze protesteert dan ook uitdrukkelijk tegen de voorgestel
de procedure. De vergadering werd niet op de geldige wijze samengeroepen en
Bauwens stelde dat ze dan ook op dergelijke vergadering niet moest aanwezig
zijn.
Ook Jos Landuyt ontwikkelt een soortgelijke argumentering en voegt er aan toe
dat «voor de noden van de zaak» om de haverklap gegoocheld wordt met de
begrippen «lijst» en «partij» volgens het best past. Ook hij wijst dan alle
eventuele sankties of tuchtmaatregelen af en protesteert tegen de procedure. Hij
betreurt «dat de voorzitter er niet voor teruggeschrokken is om ten aanzien van
zijn persoon als partijsekretaris onjuiste en valse beschuldigingen te uiten». Dat
hij misbruik zou hebben gemaakt van naamlijsten van partijleden spreekt hij
verder met klem tegen. «Gezien de omstandigheden liggen die inderdaad in mijn
persoonlijke kluis in verzekerde bewaring».
LH
Bij monde van voorzitter Wouter Jacob en sekretaris
.Siegfried Van Nuffel uitte Raldes zijn bedenkingen over
de wijze waarop zowel de bouw- als de exploitatiever
gunning van de op te trekken stoom- en elektriciteitscen
trale van Intercom aan de Erembodegemstraat te Aalst
tot stand kwamen.
Bouwvergunning
De aanvraag dateert van
23 februari 1987. Wegens
strijdigheid met het Bie-
zonder Plan van Aanleg
«Stadspark», adviseerde
het stadsbestuur negatief.
De stedebouwkundige
voorschriften vermelden
inderdaad dat de aktivitei
ten in deze «nijverheids-
strook» geen hinderend
karakter mogen hebben.
Enkel niet storende en
technisch voldoende in
richtingen horen er thuis.
Niettegenstaande het af
wijzend advies van het
stadsbestuur, verleende de
bestendige deputatie die
voor deze materie be
voegd is toch een bouw
vergunning. En dit reeds
in september 11. waaruit
blijkt dat het ook wel eens
snel kan gebeuren.
Maar het college tekende
tegen het verlenen van de
ze bouwvergunning géén
beroep aan bij de Exeku-
tieve alhoewel het MER
(Milieu-effekt-rapporte-
ring) nog niet is afgewerkt
en er dus over al dan niet
hinderende faktoren nog
geen uitsluitsel bestond.
Raldes stelt dat het stads
bestuur gewoon bakzeil
haalde en zich bij de be
slissing van de bestendige
deputatie neerlegde. Bo
vendien werd de advies
raad leefmilieu noch op de
vergadering van 23/09/87,
noch op die van 09/12/87
hieromtrent geïnformeerd.
Adviesraden wordt dus de
kans ontnomen het college
te adviseren.
Exploitatievergunning
Deze aanvraag dateerde
reeds van 1983. Het is im
mers goed en logisch eerst
over de exploitatie te on
derhandelen vooraleer
men begint te bouwen. In
het tegenovergestelde ge
val worden de geïnvesteer
de kosten al te vaak door
ondernemingen als een
stok achter de deur be
schouwd om de bouwver
gunning tóch uit de brand
te slepen.
Volgens voorlopige resul
taten van het MER zou de
omgevingsverontreiniging
(emissie van S02) tot 28
mg/m' oplopen en culmi
neren in het Osbroek. En
dit in een tijd van strijd
tegen zure regen.
Ook hier gaf het stadsbe
stuur initieel negatief ad
vies. Er is immers niet vol
daan aan de voorwaarden
van de brandweer en de
gevolgen van een inplan
ting zijn nog niet gekend
wegens het uitblijven van
het MER. De burgemees
ter is bovendien nog niet
gerechtigd om zo nodig
overschakelen op meer
milieuvriendelijke brand
stof te bevelen. Lees op
steenkool en dat niet op
Kempense, maar wel o.m.
op 'Zuidafrikaanse'. Ook
hier leverde de bestendige
deputatie aan Intercom
een bouwvergunning af
zonder met de eisen van
het stadsbestuur rekening
te houden. Dit alhoewel
blijkt dat niettegenstaande
minder strenge emissie
normen er qua stof duide
lijke overschrijding zou
bestaan.
Niet opgemerkt
Door aanplakking werd
deze beslissing openbaar
gemaakt begin februari
1988. In deze prc-karna-
valperiode heeft Raldes
een steek laten vallen en
de 'kastjes' niet grondig op
de korrel genomen... En
het stadsbestuur heeft de
adviesraad leefmilieu er
pas op 22/02/88 van op de
hoogte gebracht, als de pe
riode waarin beroep mo
gelijk was, voorbij was.
De eisen van de stad zijn
in de rook van de centrale
opgegaan... Door ook
weer geen beroep aan te
tekenen haalde het college
een tweede maal bakzeil.
Adviesraad ten dode
opgeschreven
Raldes protesteerde bij
het stadsbestuur tegen de
gang van zaken. Dat zulks
uitgerekend kan gebeuren
tijdens het Jaar van hel
Leefmilieu tart de verbeet
ding. Indien het stadsbe
stuur principieel dergelij
ke handelwijze aanhoudt
stelt Raldes voor de Ad
viesraad Leefmilieu gfr
woon op te doeken. Zo
niet zal die wel vanzelf
«uitsterven». Wie kan
mers geïnteresseerd blijven
voor een eigen inbreng
zonder enig effekt?
In de partijprogramma's
van 1982 was nochtans
heel wat te lezen over «in
spraak» en «adviesraden»-
Gaat men dergelijke tek
sten andermaal ook in
1988 durven inlassen?
IJl
