O.M.P. Oilj ster se Muziekpromoties
met retro-rockfestival Beebopalula
Marco Bakker in koncert te Aalst
Berdien Stenberg in De Werf
te Aalst
De Voorpost - 15.4.1988 - 13
Op zaterdags 14 mei vanaf 19 u. in de Keizershallen terug naar de sixties
met een live programma van acht orkesten, aktief tijdens die periode.
"Sohudden vóór gebruik" is de uitzondering die de regel bevestigt. Deze
formatie rioht zich inderdaad specifiek tot de hedendaagse jongeren.
Een unieke gelegenheid om een paar decennia te verjongen en tegelijkertijd
een steuntje te bezorgen aan instellingen voor anders-validen als Levens
vreugde, Don Bosco, Beschuttende Werkplaatsen en RIBSO.
Een idee gesproten uit
de Ratatouilleshow op de
Jaarbeurs twee jaar terug
die verleden jaar weer op
dook en na een lange kiem-
periode nu realiteit wordt
onder muzikaal impuls
yan John Woolley. Zonder
er enig vermoeden van te
hebben gehad werd Willy
Van Mossevelde de admini
stratieve en praktische lei-
ding opgedragen, waar
aan hij nu zijn beste krach
ten wil wijden. "Zeg nu
niet: weer iets van de
Volksunie. Het enige dat
de mensen van de organi
satie die van zeer uiteenlo
pende overtuigingen zijn
bindt is de liefde tot de
muziek en tot... brouwerij
Dendria."
Criteria
De organisatoren legden
zichzelf wel een aantal nor
men op.
- Een realistische budget
tering waarbij duidelijk
bleek dat sponsoring een
must was. De uitgaven be
lopen momenteel reeds zo
wat 400.000 fr. en met in
kom prijzen van 150 fr. in
voorverkoop en 200 fr
aan de kassa plus enige
boni van de tapkast is dat
niet te halen. Er werden
dan een vijftal hoofdspon
sors aangetrokken plus
een aantal eveneens vala
bele medewerkers.
- Persoonlijke of kom-
merciële doelstellingen
mogen niet aan bod ko
men Boni is integraal
voor de reeds geciteerde
instellingen voor anders
validen.
- Het moet een evenement
worden met allure. Propa
ganda en promotie moeten
dan ook ruim gehanteerd
worden met spots op de
radio, 10 publiciteitswa-
gentjes met affiches. 1000
affiches, 3000 persoonlij
ke uitnodigingen, drie
weekends met miprowa-
gen, aankondigingen en
artikelen in de plaatselijke
persorganen en hopelijk
interviews in radio en tele
visie. Met bovendien een
logo typerend voor de or
ganisatie sloeg de vlam
weer in de pan en zijn onze
orkesten weer duchtig aan
het repeteren. Ze willen in
derdaad zich zelf bewijzen
en de anderen niet ontgoo
chelen.
Het wordt de avond van de
vriendschap, van de herin
neringen. van de ontmoe
ting, van de terugblik, van
de ambiance en van heel
wat te verwachten emoties.
Wellicht wordt het ander
maal bewaarheid dat "papa
blijven hangen is in de six
ties".
Deakteurs
Oh Boy Dirk Dierickx
Johny Melkebeeck
John Woolley and Friends
The Falling Stones
The Black Birds
Eddy Piens
A.D.S. Band
Schudden vóór Gebruik
Boogie Boy
Presentatie: Carl Huy-
brechts die bewees derge
lijke taak best aan te kun
nen bij de presentatie van
de Antwerpse Proms.
Oh Boy
Dirk Dierickx: zang
Chan tal Pierson: zang
Johny Melckebeek: zang
William "De Soeffen" Souf-
freau: leader, gitaar,
vocals
Luc De Glus (ex. Wim De
Craene): gitaar
Willy De Bisschop (ex-
Irish Coffee): bas
Raf Lenssens (ex. Irish
Coffee): drums
Wie ooit de heupen
schokte in 't Pompierken,
De Patat en 't Ranchken in
de zwoele zestiger jaren,
herinnert zich gewis de
Aalaterse rockformatie
"Irish Coffee" en hun toen-
dertijdse kraker "Master
piece".
De groep "Oh Boy" ken
de zijn hoogtepunten tij
dens de Aalsterse markt
rock en als organisatoren
van hun avondvullende
Rattatoei tijdens het jaar-
beursgebeuren, een enorm
succesvol evenement, zij
het dan uitsluitend met ei
gen mensen.
Als covergroep benade
ren zij zoveel mogelijk de
klankkleur van de origine
le soundtrack.
De toekomst is gericht
op een 45-toeren met eigen
werk en het lichtjes afki
eken van de covers en te
rug naar de Irish Coffee-
roots, Oh Boy!
Dirk Dierickx: vroegere
zanger van de Voodoos
waar hij onder de schuil
naam Sandy furore maak
te. Zat ook nog in de aller
eerste bezetting van "Irish
Coffee" en is thans lead
zanger bij "D.D. Rich and
the Lions".
Chan tal Pierson: leadzan
ger bij "McDuff'. Doet vele
studio-opnamen als ba-
ckingvocals voor diverse
Vlaamse vedetten.
John Wooley and
Friends
J.P. Germ anus (ex-John
Woolley and Just Born):
drums
Wilfried Kiekens (ex-Can
cer and Black Nepal): bas
gitaar
Herman Kiekens (ex-Can-
cer and Black Nepal): lead-
gitaar
John Wooley: vocals en
gitaar
Ignace Bierbuik en Jo De-
kenne: management en
roadies
John Wooley dankte zijn
populariteit in de vele op
tredens voor TV en radio.
Met "Ruby Baby" raken ze
echt door. Dat nummer
handhaafde zich inder
daad gedurende twaalf we
ken in de BRT Top 20.
Hun optredens werden
vooral gecharterd in het
Antwerpse en in Noord-
Frankrijk. In 1973 kwam
de splitsing waarbij Jeff en
Luc het vaandel van Just
Born in handen namen.
John zelf runde het nog
met een paar mensen doch
hield de Bühne voor ge
zien. Met enkele freaks
vermaakt hij zich de jong
ste tijd met het verzorgen
van blues en R&R-avon-
den. De huidige bezettiiig
is speciaal opgezet voor 14
mei voor Beebopalula. Ze
spelen vooral harde R&R
en R&B. Al hun nummers
zijn van 't huis of covers
van minder gekende doch
steengoede 68-70-groepen.
De 45 toeren van John
Woolley Just Born ont
breken zeker niet op het
repertoire
The Falling Stones
Frans Tas: vocals
Stefan Van de Velde:
gitaar
Jean-Pierre Geurts drums
August Vermoesen: vocal
en gitaar
Rudy Luyckx: bas
Gebeten door de gitaar
microbe kocht Frans Tas
zijn eerste gitaar eind
1982. Een stimulans hier
bij was het feit dat zijn
twee neven Kamiel en Ro
ger Geerts reeds enige po
pulariteit hadden verwor
ven met het gitaarorkest
The Mings.
Na enkele maanden
kreeg Frans het gezel
schap van Willy Gielens en
Stefan Van de Velde. Er
werd hard gezwoegd om
toch maar de vinger op de
juiste plaats naast de fret
ten te plaatsen. Geleidelijk
aan werd een repertoire sa
mengesteld van gitaar- en
zangnummers Het enige
wat nog ontbrak was een
drummer en een naam
voor de groep. Alfons Ver
peten werd gevraagd om
de drumstokken te laten
roffelen en... The Virtons
waren geboren.
Het eerste publiek optre
den was op 7 september
1964. De ontembare ijver
het zich gevoelen in een
hele reeks van optredens.
Begin mei 1984 verliet
Frans de groep om bij het
toen populaire The Barons
te gaan spelen, en nadien
bij het Paul Linde Quintet.
Toen ook ALfons Verspe
ten afhaakte, besloten Ste
fan en Willy voortaan sa
men te werken met August
Vermoesen (zang), Rudy
Luyckx (bas) en Jean-Pier
re Geurts (drums).
Herdoopt in The Falling
Stones genoot deze groep
een goede reputatie. De
agenda werd al heel snel
volgeboekt. Zij werden
dikwijls op de affiches aan
gekondigd als "de krak
ken van Aalst". Willy Gie
lens werd ondertussen ver
vangen door Willy Clo-
cheret.
Het repertoire werd op
gebouwd met nummers
van o.a. The Kinks, Rol
ling Stones, The Troggs,
Them. Shadows enz... De
"home-optredens" in hun
lokaal. Ons Huis aan de
Botermarkt, werden door
de Groot-Aalsterse jeugd
ten zeerste gewaardeerd.
In 1969 waren er enkele
personeelswisselingen en
werd de naam herdoopt in
The F.S.-Band. Hun optre
den wordt beslist een vol
treffer.
The Black Birds
Paul Meert: vocals en slag-
gitaar
Hedwig Van den Steen:
solo-gitaar
Johnny Cooreman: basgi
taar
Freddy Thybaert: drums
Hugo De Backer: drums
Begin het jaar 1960
trachtten Hedwig en Paul
de eerste knepen van het
gitaarspelen onder de knie
te krijgen, dit vooral onder
impuls van Eric Van Den
Steen, broer van Hedwig,
die voorheen de op dat
ogenblik zeer begeerde
"Prijs van Radio
Luxemburg" gewonnen
had en tevens een eerste
plaat had uitgebracht.
Na een periode van hard
werken en oefenen werd
het duo eerst uigebreid
met drummer Freddy en
een tijdje later met John op
de basgitaar.
De groep The Black
Birds was realiteit gewor
den en er werd nog harder
gezwoegd teneinde een
volledig repertoire met gi
taar- en zangnummers aan
te leggen. Het eerste optre
den dateert van 1 mei 1963
en daarna volgden zij el
kaar in snel tempo op.
Hun enorme populariteit
als teenagerensemble was
steevast het gevolg van de
toendertijd fameuze "teen
agernamiddagen" en hun
attraktie-optreden 's
avonds. Alhoewel na enke
le maanden Freddy de
groep verliet en als drum
mer vervangen werd door
Hugo, werd het repertoire
nog verder uitgebreid en
bleven de succesvolle op
tredens in Btijgende lijn
verder gaan.
Vooral nummers van
Cliff Richard and The Sha
dows, The Beatles en rock-
and-roll nummers allerlei
maakten het repertoire uit
van The Black Birds.
Als gevolg van de gelijk
tijdige rekrutering voor
militaire dienstplicht van
drie leden van de groep
kwam in 1965 jammer ge
noeg een einde aan de op
tredens. Het muziekvmis
werd echter nooit uitge
roeid en diep in hun hart
zijn ze nog steeds de sym
pathieke Black Birds van
weleer gebleven. Hun gast
optreden op 14 mei, na 23
jaar, zal dan ook gegaran
deerd evenzeer geappre
cieerd worden als voor
had geboekt met twee
langspeelplaten, een sin
gel en verscheidene groots
opgezette optredens. Raf
Gees was de gitarist van de
gesplitte Aalsterse rock
en bluesgroep Kamfer.
De oorspronkelijke be
doeling was het werk van
Isopoda onder een andere
naam voort te zetten maar
toen dit niet onmiddellijk
van de grond kwam, werd
besloten om voorlopig als
balorkest aan de kost te
komen om op die manier
wat beter de "roots" uit de
jaren 60 en 70 te leren
kennen en intussen toch
ook in die cirkulatie te blij
ven. Dit lukte goed en al
vlug werd de Arnold D.S.
Band een bekende naam in
Aalst en omstreken.
Klavierspeler Luc Van-
hove verliet de groep in
1984 en werd opgevolgd
door Eric Vernaillen, die
op zijn beurt een goed jaar
later uit de groep stapte.
Deze pereoneelswijzigin-
gen brachten veel tijdver
lies met zich mee, waar
door het werken aan eigen
nummers steeds meer op
de lange baan werd ge
schoven.
Toen in 1986 ook Mare
Van der Schueren afhaak
te en enkel nog Arnold De
Schepper en Raf Gees als
enige oorspronkelijke op
richters overbleven, be
sloot men om het roer om
te gooien en voorrang te
geven aan de eigen
Eddy Piens
Eddy Piens: vocals
Peter Bronder: gitaar
René Diependaele: key
boards
Johan Bronder: bas
Herwig Bomon drums
De groep Recover be
staat uit vijf entoesiaste
musici die ook reeds vroe
ger musiceerden bij groe
pen als The Losers en Bril-
jantien.
Op 14 mei brengen zij
ons de Rockmuziek uit de
jaren '60-'70, doch ook de
steengoede nummers uit
de tachtiger jaren.
Zanger Eddy Piens en
gitarist Peter Bronder vor
men al ettelijke jaren een
rockend duo, René Diepen
daele is overbekend als ex-
toetsenman van Oh Boy
Johan Bronder op de bas
en drummer Henry Bomon
vormen een meer dan soli
de basis van deze uitste
kende groep.
Arnold D.S. Band
Arnold De Schepper: bas,
zang
Raf Gees zang
Hubert Lissens: drums
Johan De Neef: klavier
Henk De Loose: trompet
Johan Seghers: trombone
Peter Verhas: saxofoon
De Arnold D.S. Band
werd in 1983 opgericht
door Arnold De Schepper,
Marc Van der Schueren,
Luc Vanhove en Raf Gees.
De eerste drie waren leden
van het vroegere Isopoda,
de Aalsterse symfonische
rockformatie die eind van
de jaren '70 en begin de
jaren 80 in het Aalsterse
enkele grote suksessen
se Pop en Rock. Het feit
alleen reeds dat Raymond
Van het Groenewoud zijn
médewerking verleende bij
de opname van hun nieu
we single "Martiene" is ui
terst betekenisvol.
Boogie Boy
Als laatste maar zeker niet
de minste Boogie Boy
his Woogies. In de Jazz-
kroegentocht van Dender-
monde 1988 behaalden ze
de eerste prijs. In de door
de Honky Tonk Jazzclub
uitgeschreven wedstrijd
voor de beste muzikant
werkte Boogie Boy zich in
het Koninklijk Atheneum
een avond lang in het
zweet en hield de zaal met
zijn Woogies op tempera- Aalst. Antoine De Naeyer ontwierp de kleding voor «Iwein van Aalst» a
tuur. (l.h.)
Op uitnodiging van tal van liberale verenigingen
komt Marco Bakker naar De Werf op vrijdag 13
mei te 20 uur. In het voorprogramma treedt het
Gents Opera- en Belcantokoor op onder leiding
van Liane Soudan. Organiserende verenigingen
zijn Willemsfonds Aalst, PW-Groot-Aalst en
Erembodegem, P W-Jon geren Gijzegem, Hofsta-
de en Aalst, Liberale Vereniging Rechteroever,
Liberale Jongerenraad, PW-Vrouwenbeweging
Aalst-Centrum en PW-Vrouwenbond Meldert.
Daar wordt nu nog
steeds hard aan gewerkt,
vooral met het oog op stu
dio-opnamen eind mei en
op het koncert dat zal wor
den gegeven op 27 augus
tus 1988 tijdens de Jaar
beurs in de Keizershallen
te Aalst, waar de Arnld
D.S. Band wellicht onder
een andere naam een
avondvullend repertoire
van eigen nummers zal
brengen, met daarin zowel
de sterkste nummers uit
de tijd van Isopoda, als ste
vige hedendaagse pop.
Overigens heeft de Ar
nold D.S. Band intussen
ook het zogenaamde bal
repertoire op punt gezet.
De goed geschoolde bla
zers, evenals de sterke rit-
mesektie met een modern
en veelzijdig instrumenta
rium maken dit 6 uur lan
ge repertoire tot een geva
rieerd geheel bestaande uit
de meest uiteenlopende ge
nres uit de jaren 50 tot 88
en waar duidelijk de moei
lijkste stukken niet uit de
weg werden gegaan.
Schudden vóór Gebruik
Adriaan Zwart zoener:
zang, bas, sax
Gunther De Grom: synthe
sizer, zang
Gene van den Oostende: gi
taar, synthesizer
Wim Van der Eist: sax
Gery Groebbens: gitaar
Mon Jansegers: drums
Leen Bauwens en Gillian
Bombeeck 'de spiraaltjes':
zang
In Aalst staat men liefst
met velen op een podium.
Na uitgebreide combo's als
Lawi Ebbel en Mensen
Blaffen maakt een nieuw
octet zich op voor de grote
slag: Schudden voor
Gebruik.
Zij maakten hun eerste
grote 8tap voorwaarts tij
dens het Belgian Rock
Concours, waarin zij een
finaleplaats bereikten.
Van hun platendebuut
gingen alle duizend stuks
de deur uit en enige po
diumvastheid is hen niet
vreemd. Hun troefkaarten:
de zangeressen en de
werktaal. "We zien Jiet als
een uitdaging om in het
Nederlands te werken en
volgens ons ligt er in die
richting een breed terrein
open", zegt Gerrit Cau-
dron. Nu de hype rond
"Doe Maar" is overgewaaid
en het stil blijft rond Van
het Groenewoud is er
ruimte zat voor een vlotte
popformule in de eigen
taal. Alleen kan je de pla
tenfirma's daar moeilijk
van overtuigen. Bovendien
is het buitenlandse ge
wicht op onze markt zo
groot dat de eigen groepen
op de radio het onderspit
delven voor Nederlandse
kollega's die amper een
plaat verkopen. Dat raakt
hun kouwe kleren voorlo
pig nog niet. Er wordt
singlewerk gepland met
Raymond Van het Groene
woud en er is het CJP-aan-
bod (Cultureel Jongeren
Paspoort).
Deze zeer aantrekkelijke
groep heeft wellicht door
zijn rechtstreeks kontakt
met het pubhek een keer
punt ingeluid voor de her-
opstanding van de Vlaam-
Kaarten zijn te bekomen
in De Werf, Molenstraat 51
en in De Graaf van Eg-
mont, Grote Markt 1. Een
niet te missen avond.
Marco Bakker
Ruim 20 jaar nadat Mar
co Bakker in de musical
"My Fair Lady" debuteer
de, ging een van zijn
grootste wensen in vervul
ling: het spelen van de
hoofdrol in de musical "De
Man van La Mancha". De
voorstelling werd zo'n
sukses dat de direktie van
de Opera voor Vlaanderen
geen moment aarzelde om
tot verlenging in mei en
juni 1986 over te gaan.
Marco Bakker heeft als
een van de weinige Neder
landse solisten een inter
nationale carrière opge
bouwd. Hij zong in vrijwel
alle landen van Europa en
werd geëngageerd in o.a.
Wenen en Berlijn.
Hij trad ook op met de
overleden Rudolf Schock,
Annehese Rothenberger,
Marjan Lambriks en nog
vele andere. Wie de ver
schillende aktiviteiten van
Marco Bakker gedurende
een seizoen volgt, staat
verbaasd van de enorme
verscheidenheid aan kon-
certen die hij geeft. Nog
speelt hij rollen in
opera's en operettes. In de
schaarse vrije tijd die hij
heeft besteedt Marco Bak
ker ook aandacht aan de
karrière van andere arties
ten.
Liane Soudan
Geboren te Gent, stu
deerde zij aan het Konink
lijk Conservatorium te
Gent piano, kamermuziek,
fuga, kompositie. Zij was
gedurende ruime tijd ver
bonden aan dit instituut
als lerares, alsook aan de
muziekakademies van Le-
deberg en Aalst. Na drie
jaar repetante geweest te
zijn aan de Opera te Ant
werpen, werd zij koor-
leidster aan de Gentse Ope
ra. In het buitenland o.a.
in Salzburg vervolmaakte
zij zich in direktie van
koor en orkest. Het lag dus
voor de hand dat zij in '83
een koor stichtte. Het koor
kent grote suksessen met
koncerten en treedt ook op
als bijkoor aan de Opera
voor Vlaanderen Dit en
semble bestaat uit 60 le
den. Naast de leiding van
Liane Soudan wordt het
pedagogisch begeleid door
Mevr. Andrea Nevuy, des
tijds een zeer gewaardeer
de operazangeres. In okto
ber '87 behaalde Liane Sou
dan en haar koor een groot
sukses in Italië.
(l.h.)
Het maart-april nummer van
Vlaanderen zal handelen over
de Vlaamse film. De proble
matiek ervan wordt historisch
en kritisch behandeld door
Jan Botermans, Raf Butse-
raen. Jan-Pieter Everaert,
Paul Geens, Ivo Nelissen. Jos
Van Liempt en Gaston Wee-
maes. Het tijdschrift Vlaan
deren is verkrijgbaar op het
adres Robert Declerck. Ter
Hoogserleie, Hondstraat 6 te
8880 Tielt (051/40.11.08).
Pirouette-Tour
Op de Topdag zaterdag 30 april wanneer het Eurosongfestival alle netten Een verrassing in sep-
teistert biedt de Jonge Kamer Aalst U een vluchtweg naar De Werf in de tember
Molenstraat. Aanvankelijk was er een optreden gepland van «De Frivole Toen ze vier jaar geleden
Framboos». Deze formatie toonde zich inderdaad verleden jaar maar dan voor het eerst James Last
wel aan de voet van De Werf écht superieur. Achteraf in TV-optredens ontmoette was er direkt
verduisterde dat imago enigszins. Niettegenstaande alles administratief in een wederzijdse belang-
kannen en kruiken was toonden die «frambozen» zich zo frivool dat ze om samen een LP
oordeelden naar Aalst niet te kunnen komen. «We willen ons zelf geen
geweld aandoen met té veel op te treden».
Gelukkig vond de Jonge so» dadelijk inslaan. Haar Mozart.
Kamer een valabel alterna
tief met Berdien Stenberg,
Europa's meest bekende
fluitsoliste. Ze heeft inder-
te maken. Nu is het zover
Het wordt een verrassing,
maar zeker zullen er nu
geen klassieke titels op
staan. James schrijft de ar-
karrière ging pijlsnel de Vaak wordt gesproken van rangementen en het resul-
hoogte in en in 1984 kwam «muziek om naar te kij- taat wordt een mengeling
«Berdinerie» op de muziek- ken» Dat is hier met haar van beide eigen klanken
markt. 1985 bracht de, muziek die ze betitelt als Niet dat we een andere
daad reeds_ drie elpees op «Ode aan Amadeus» en «middle off the road» alles- Stenberg krijgen, zegt ze,
All Seasons), en 1986 zins het geval. Berdien laat maar wel een gans andere
zich bij deze show door een plaat waarvan ze tot
haar aktief en singles die
Kerstmis.
Parelend spel
Van Leer en Rogier van Haar temperament
hoog scoorden in diverse stond in het teken van
hitparades.
Een publiektrekker in het
spoor van Exceptio, Thijs
Otterloo. Berdien die klas- spontaneïteit liggen aan
sieke muziek op populaire de basis van een wervelen-
dozijn muzikanten
gen waarvoor ze zelf heel
wat arrangementen
schrijft.
de dag van uitgave niets
meer kwijt wil. «Het wordt
een verrassing en de kon-
kurrentie hoeft er niets
meer van te weten, ze zien
wel in september.
De organiserende Jonge
manier naar het -jroot pu- de show die in deel II ook et hoogstaand,
bliek wil brengen. visuele meesterstukjes Haar wordt wel eens ver-
We ontmoetten haar in het bèvat. weten muziek te brengen Kamer wil hiermede een
kultureel centrum te Zijn de bindteksten wel die weinig hoogstaand is. steentje bijdragen tot de
Naaldwijk tussen Rotter- eens minder overtuigend. Hiermee gaat ze allerminst feestelijke opening van De
dam en Den Haag. Ze in de acts zijn alleszins akkoord. Het is niet omdat Werf en tot de kulturele
hecht trouwens veel be- verrassende elementen in- men sneller speelt dat het ontplooiing van het volk.
lang aan public-relations gebouwd. beter wordt. Ze stelt zich Kaarten zijn te verkrijgen
en haalde reeds eerder de Berdien fietst als het ware niet te willen vergelijken de "Borse van Amster-
VI aam se pers. In onze kon- doorheen de verschillende met James Calway. Een dam» en de Passemen-
treien gaan haar platen stijlen van de klassieke aantal musici nemen zich- terie Hubert Meert via tel.
weg als koek en krijgt ze muziek in een sfeer van zelf dermate au sérieux dat 053/21.26.95. Liefst reser-
heel wat aanbiedingen om verfijning en gezelligheid, ze het pubhek totaal ver- veren want de kaarten
te komen koncerteren. Uitschieters zijn alleszins waarlozen. Zij wil inder- (5°0 fr., aan de kassa 600
Berdien Steunenberg de medley van songs van daad de muziek bij de men- f1") S33-11 a's warme brood-
(haar échte naam), een 30- The Beatles en de Ode aan sen brengen. Jes van de hand.
jarige geboren te Almelo
startte haar studie dwars
fluit reeds op 9-jarige leef
tijd te Almelo en later in 's
Gravenhage.
Dank zij een studiebeurs
kon ze enkele maanden
naar de Verenigde Staten
en deed er enorm veel erva
ring op. Tijdens haar stu
die speelde ze al in ver
schillende orkesten waar
ze voornamelijk een barok
en romantisch reperto
rium bracht. Haar avon
tuurlijk karakter bracht
haar naar Europese hoofd
steden en zo speelde ze in
parken te Parijs en Lon
den. In de loop der jaren
ontwikkelde ze zich tot een
veelzijdige fluitiste met
een eigen stijl. Vooral haar
benaderingswijze van de
klassieke muziek was niet
te temperen en zo vluchtte
ze weg uit het strenge
keurslijf van de klassieke
orkesten.
Haar frisse benadering
van klassieke thema's ge-
kombineerd met haar vir
tuoos fluitspel deed haar
oersto elpee «Rondo Rus-
Aalst. Berdien Stenberg speelt niet alleen goed fluit, ze is bovendien nog welbespraakt
