FINa
André Macharis
'Niet alle gemeentebesturen
voelen een degelijk sportbeleid
als een prioriteit aan'
Bart Heirewegh
is er blijkbaar bovenop
Avanti Buggenhout
verdwijnt
uit le nationale
SHE OPS
Hoge Raad voor de Sport'
Luc Rooms, een
beloerd renner
Dirk De Cauwer
wil konditie verzilveren
Denderbellenaar ondervoorzitter
Redaktie: Oude Vest 34, 9330 Dendermonde. Tel. 05Ï21.R160
WIELRENNEN
Voor Luc Rooms breekt weldra een zee van vrije tijd
aan. De examens zijn nu zo goed als achter de rug. De
Temsenaar krijgt dus gelegenheid om zich op het koersen
te koncentreren. Nu zaterdag verschijnt hij voor eigen
volk en nadien staat de belangrijke Omloop van Vlaande
ren op de agenda, een wedstrijd die op 1 juli wordt
betwist. Dat Rooms in eigen dorp op de vingers zal
worden gekeken, ligt binnen de verwachtingen.
'Och, dat gebeurde zondagnamiddag ook in Sint-Ni-,
klaas, zegt de nieuweling. Telkens ik een vin verroerde
sprongen er een paar bij mij. We waren in wezen met niet
veel, maar er werd toch een aardig stukje gefietst. Om de
haverklap werden er demarrages opgezet. Een paar ren
ners geraakten voorop. Ik ben in achtervolging gegaan en
kreeg uiteraard gezelschap. In de laatste rechte lijn nam
Bart Verslijcke het initiatief. Op tijd en stond ben ik uit
zijn wiel gewipt en won...'
(*.c.)
Dirk De Cauwer behaalde vorig weekeinde in Belsele
zijn eerste kompetitiezege. Van in de start toonde hij zijn
konditie. waagde een uitval en ging vervolgens veelal in de
spits rijden. Op het kruciale moment legde hij de basis
voor de ontknoping en in de finale demonstreerde hij zijn
kracht, wat leidde tot een verdienstelijke overwinning.
'Hoewel ik pas voor de eerste keer eigenaar van de
bloemen werd, ben ik niet ontevreden over het verloop
van deze kompetitie, aldus de amateur uit Sint-Gillis-
Waas.
Als renner reikt mijn ambitie niet ver, wat niet wil
zeggen dat ik de wedstrijd als louter amusement opvat. Ik
wil vooral in de gewone kermiskoersen aan mijn trekken
komen, ereprijzen nastreven en als het even kan een zege
in de wacht slepen. Gelet op het feit dat ik een degelijke
betrekking heb wil ik niets op het spel zetten. Ik bedoel
daarmee dat ik geen risiko wil nemen. De omstandigheden
laten dat niet toe. De laatste weken voel ik mij behoorlijk
in konditie, vandaar dat ik makkelijk rijdt en in staat ben
om een toonaangevende rol te vertolken, ook al gaat het
om wedstrijden die in de schaduw van de kerktoren
gereden worden.'
(e.g.)
Vorige woensdag installeer
de minister Patrick De Wael
de nieuwe 'Hoge Raad voor
de Sport', het adviesorgaan
dat deze gemeenschapsminis
ter voor Kuituur, de komende
vier jaar zal adviseren in alle
materies die het sportieve be
leid in Vlaanderen aanbe
langen.
Tot ondervoorzitter van de
ze 'Hoge Raad' - de raad telt
naast een voorzitter en een
ondervoorzitter, nog dertig
leden - werd André Macharis
benoemd. Deze Denderbelle-
naar is drieënveertig, gehuwd
en van opleiding licentiaat in
de moraalwetenschappen
(RUG). Hij was een tijdlang
leraar moraal aan het Aalster-
se Koninklijk Lyceum, mo
menteel leidt hij als studiepre-
fekt het Koninklijk Athe
neum Tervuren. Tussen beide
onderwijsopdrachten in nam
hij meerdere kabinetsop
drachten waar. Zo was hij van
december '81 tot 1 januari '88
adviseur voor het sportbeleid
van de gemeenschapsmini
sters Poma en De Wael van
Kuituur.
Ook op het sportieve ter
rein weet André Macharis van
wanten. Hij was (is) een fer
vent beoefenaar van de atle
tiek - geruime tijd bij AC
Lebbeke; een tijdlang bij AC
Dilbeek - en behoorde trou
wens tot de betere atleten van
de Lebbeekse atletiekklub.
Over een persoonlijke best-
tijd van 10.9 over de 100 m
hoef je inderdaad geenszins te
blozen en onlangs nog haspel
de hij de '20 km van Brussel'
af in minder dan anderhalf
uur.
De 'Hoge Raad voor deS-
port'
De 'Hoge Raad voor de
Sport' is het adviesorgaan van
de minister die de sport onder
zijn bevoegdheid heeft en dus
ook het adviesorgaan van de
Vlaamse Exekutieve en van
de Vlaamse Raad, voor alle
aangelegenheden die met de
sport te maken hebben, of
waarbij de sport betrokken is.
Wat dus inhoudt dat alle de
kreten i.v.m. dat beleid, die
in de Vlaamse Raad behan
deld worden, een advies van
de Hoge Raad meekrijgen.
Deze dekretale initiatieven
Het is lang stil geweest rond Bart Heirewegh. Tot nu toe
kwam hij amper in het stuk voor. De tijd dat hij ?ls
nieuweling en junior een absolute zegekaper was is lang
voorbij.
Als amateur heeft Bart nog niet echt kunnen wennen, al
dient gezegd dat de geluksfee hem al die tijd in de steek
liet. De Hammenaar heeft een hoop ellende meegemaakt
Een paar keer kwam hij tegen de keien terecht met
inaktiviteit en konditieverlies voor gevolg. Het is natuur
lijk al te goedkoop om daar alleen het minder presteren
achter te zoeken.
Als amateur heeft Bart nog geen bewijzen op tafel
gegooid. Dat is nu éénmaal de realiteit. Op 21-jarige
leeftijd wordt het nu wel de hoogste tijd om prestaties neer
te zetten, tenminste wanneer het de bedoeling is om het
als wielrenner waar te maken.
Een vaststelling is wel dat de kurve de laatste weken in
stijgende lijn gaat. Vorig weekeinde werden de eerste
vruchten geplukt.
Bert zelf hierover:
'Zo'n week geleden was ik in Heist op den Berg aan de
slag. Ik werd twaalfde op een deelnemersveld van 214.
Dat was geen slecht resultaat. Bovendien kwam ik tot het
besluit dat ik weer meekon en op iedere aanval een
antwoord kon geven. Vrijdagavond zette ik aan in een
kriterium in Erembodegem. Vermits ik alle voorzichtig
heid aan de dag wil leggen, opteerde ik nog niet dadelijk
voor het zware werk. Ik hield mij gans de koers voorin en
op zo'n 10 km. van het einde trapte ik het af in gezelschap
van Patrick Chevalier. We duelleerden aan de aankomst-
lijn. Ik won.
In Eppegem-Zemst werd er zondagnamiddag stevig
gekoerst. Snel zijn we met tien voorop geraakt. De
verstandhouding verliep uitstekend waardoor we aan een
voorsprong konden bouwen. Op zo'n 25 km van het einde
waagde ik een demarrage. Patrick Van Buggenhout repli
keerde. Onder ons beiden zijn wc voorop gebleven. Ik
zette met sukses de spurt in van ver.'
Bart Heirewegh hoopt de komende dagen en weken in
gunstige zin te bevestigen. Misschien is weldra alle leed
vergeten.
(e-g.)
vormen één facet. Daarnaast
kan de 'Hoge Raad' ook op
vrijwillige basis standpunten
innemen, akties voeren. Ik
denk in dat verband aan de
algemene sensibilisering van
o.a. een sport-voor-allen-be-
leid, de promotie van de
schoolsport ook.
Terloops gezegd, een bij
zonder delikaat probleem.
Feit is immers dat de school
sport de voorbije jaren erg
geviseerd wordt en inderdaad
onderhevig was aan afbraak.
Ten voordele dan van het vak
informatika.
Nu zal niemand het belang
van het informatika-onder-
wijs betwisten. Vraag is ech
ter of nu precies de school
sport hiervoor moet sneuve
len. Vooral ook, omdat niet
te ontkennen valt dat alle we
tenschappelijke studies uit
wijzen dat de algemene licha
melijke konditie van onze
jongeren ernstig achteruit
boert.
De 'Hoge Raad voor de Sport'
kan dus uitsluitend adviezen
uitbrengen
Een adviesorgaan verschaft
inderdaad advies, zijn stand
punten zijn dus niet bindend.
De verantwoordelijke voor
het beleid kan ze altijd naast
zich neerleggen. Praktisch
lijkt het me echter toch deli
kaat voor een minister of een
bestuursorgaan van een een
parig of quasi-eenparig gefor
muleerd advies af te wijken.
Een besluit in die zin zou op
veel tegenkanting stuiten. De
praktijk wijst overigens uit
dat meer dan 90% van de
door de 'Hoge Raad' uitge
brachte adviezen gevolgd
wordt.
In bepaalde gevallen, o.a.
wat betreft de subsidiëring
van de privé-sportinfrastruk-
tuur, zijn de adviezen trou
wens bindend. Wat inhoudt
dat de minister niet anders
kan dan het advies volgen.
Het dekreet terzake is nog
niet klaar, omdat de Exeku
tieve de uitvoeringsbesluiten
nog niet goedkeurde. Lang
zullen we op die goedkeuring
echter niet hoeven te
wachten.
De Hoge Raad kan daar
naast ook zelf standpunten in
nemen omtrent zaken die hij
tot de zijne acht. Je kan je
daarbij de vraag stellen of
bvb. de problematiek van de
doping uitsluitend een zaak is
van 'volksgezondheid' of van
'sport'. Behoren de proble
men rond de beroepssporter
tot het departement 'Arbeid'
of tot dat van de 'sport'? Wel
nu, in dat opzicht is de 'Hoge
Raad' steeds van mening ge
weest advies te moeten uit
brengen. De 'Hoge Raad'
heeft 'de sport' dus altijd in
haar breedste betekenis ge
ïnterpreteerd en heeft zich dus
altijd beziggehouden met ana
lyses en standpunten omtrent
alle aspekten die van verre of
van dichtbij met de sport te
maken hadden.
De 'Hoge Raad' beschikt
trouwens over een medische
kommissie die op een nogal
indringende wijze de doping-
problematiek geanalyseerd
heeft. En heeft zich ook be
moeid met een aantal aspek
ten rond het statuut van de
beroepssporter.
Jouw visie op het sportbeleid
in het algemeen en het sport
beleid in de regio in het hijzon
der
De noodzaak om een of
andere sport te beoefenen
wordt door iedereen aan
vaard. Sport beoefenen heeft
te maken met ons welzijn, ons
lichamelijk en sociaal welzijn
in de breedste zin van het
woord; sport is gezond, zorgt
voor sociaal kontakt, ver
schaft een aantal levensvreug
den, blijheid, enz. Dus is het
de taak van de overheid prio
ritair een degelijk sportbeleid
te ontwikkelen.
Dergelijk beleid kan je van
uit diverse invalshoeken be
naderen: vanuit de infrastruk-
tuur (het aantal zwembaden,
atletiekpistes, sportterrei
nen), vanuit de strukturen (de
sportverenigingen) en vanuit
de middelen (geld). Voor
noemde drie vormen m.i. de
pijlers van een degelijk sport
beleid.
Wanneer je deze elementen
vertaalt naar onze regio toe,
ben ik van oordeel dat het
Dendermondse, qua uitbouw
van de infrastruktuur, niet
achterop ligt. Er zijn op dat
vlak in Vlaanderen de voor
bije twintig jaar flink wat in-
haalmaneuvers uitgevoerd.
Ons arrondissement be
hoort wat deze infrastrukture-
le uitrusting betreft, tot de
middenmoot in Vlaanderen in
zijn geheel. In het Vlaamse
land situeren zich, op het ter
rein van de akkomodatie, al
bij al nog een vijftal pro
bleemgebieden. Wij behoren
dus niet tot de top, maar
evenmin tot de onderontwik
kelde gebieden.
Alleen kan je je afvragen of
de inplantingen van deze in
frastruktuur altijd op dc
meest geschikte plaatsen ge
realiseerd werden. M.a.w. lig
gen de diverse akkomodaties
voldoende gespreid rekening
houdend met de specifieke lo
kale behoeften? Bekijk er op
dat vlak maar de situering van
de atletiekpistes op na: in
Lebbeke heb je er een, Den-
derland heeft er een. Beide
pistes zijn amper vijf km. van
elkaar verwijderd. Begeef je
je dan vanuit Lebbeke rich
ting Brussel, vind je tot in
onze hoofdstad, niets meer...
Toegegeven je zit dan wel in
een andere regio. Maar het
typeert toch...
Wat de strukturen betreft
- de mensen eigenlijk - tellen
we in de re'gio enorm veel
sportverenigingen. In het ar
rondissement Dendermonde
heerst inderdaad een enorme
sportbedrijvigheid aan de ba
sis. Enorm veel mensen doen,
via een aantal verenigingen,
aan sport. Omtrent de indivi
duele sportbeoefenaars be
staan geen cijfers, alleen ra
mingen.
Aan de top spelen we ech
ter niet mee. Vooral nu Avan-
ti Lebbeke of Buggenhout in
het handbal geenszins een pe
riode van hoogkonjunktuur
meemaakt. De oorzaken
M.i. is de basis zo omvang
rijk, zodanig versnipperd
ook, dat we op een zeker
niveau niet meer meespelen.
Het duidelijkst manifesteert
dat verschijnsel zich in de at
letiek. In een cirkel van een
paar km. diameter heb je
klubs in Hamme, Zele, Den-
derland, Baasrode, Lebbeke
en Opwijk. Wat mijn inziens
getuigt van het bestaan van
een zekere 'parochiementali
teit'.
Ook in hel voetbal manife
steert zich deze armoede aan
de top. Onze beste vertegen
woordigers spelen al bij al in
een bescheiden reeks. Wat
het handbal betreft, waarin
we ooit de vaandeldragers van
het land waren, in het volley
bal, maar ook in de individue
le sporten als de atletiek, het
zwemmen enz. behoren we
geenszins tot de top. De klubs
die eigenlijk de hefboom vor
men voor elke sportman zijn
eigenlijk al te versnipperd.
Bovendien zien een aantal
gemeentebesturen de sport
geenszins als een prioriteit.
Wij zijn dan ook een regio
waarin geen enkele gemeente
over een degelijk uitgebouw
de sportdienst beschikt.
Kan - en zo ja, hoe? - de
'Hoge Raad' in deze toestand
verandering brengen
In principe kan de Hoge
Raad in deze situatie niet
André Macharis (gdv)
rechtstreeks ingrijpen. On
rechtstreeks kan hij dat echter
wel. Via o.a. het promoten
van gemeentelijke sportfunk-
tionarissen. De gemeenten
kunnen immers op een door
de Vlaamse Gemeenschap ge
subsidieerde kracht een be
roep doen.
Als één van zijn eerste prio
riteiten zal de nieuwe 'Hoge
Raad' de begroting goedkeu
ren, waarbij te verwachten
valt dat zal worden geadvi
seerd de ondergeschikte be
sturen (o.a. de gemeenten)
meer middelen ter beschik
king te stellen. Om o.a. het
aantal sportfunktionarissen
op te voeren.
De Hoge Raad moet bo
vendien ook advies geven om
trent het erkennen van de
sportfederaties of het annule
ren ervan. Dus via deze weg
kan invloed worden uitgeoe
fend op het beleid van de
federatie. Vele federaties
houden er trouwens de me
ning op na: hoe meer leden,
hoe meer inkomsten. En al
leen daarop komt het niet
aan.
Hoe zie je de opdracht van een
plaatselijk en regionaal sport
beleid
De sport vormt een drie
hoek, die begint bij een brede
basis. Hoe breder de uitbouw
van die basis, hoe hoger de
top kan reiken. Ik denk dat
een regionaal sportbeleid in
eerste instantie de basis moet
verzorgen en er moet op toe
zien dat op de weg naar de top
zo weinig mogelijk talent ver
loren gaat.
Eens atleten, beloftevolle
jongeren, een zeker niveau
bereikt hebben, moeten m.i.
de Vlaamse gefederaliseerde
strukturen, of Bloso, of het
Olympisch Komitee, zich met
deze talenten bezighouden.
De prioritaire opdracht van
een regionaal sportbeleid si
tueert zich dus in het ter harte
nemen van de basis. Enkel via
een konsekwente kommuni-
katie tussen de verschillende
echelons hogerop kan je een
sporttop vormen.
Pierre Van Rossem
Wat in feite reeds lang een 'publiek geheim' was wordt nu
meer en meer officieel toegegeven: vanaf volgend seizoen
zal men Avanti niet meer aantreffen in 's lands hoogste
handbalreeks. De redenen hiervoor zijn velerlei maar
feitelijk is er maar één zaak duidelijk, Avanti stopt met
handbal op het hoogste niveau. Voorzitter R. Geysels
hierover: 'Na een paar jaar van 'aanmodderen' is het nu
duidelijk dat Avanti zo niet verder kan. Het bestuur lykt
uitgeblust na het enorme en ondankbare werk van de
laatste twee seizoenen. Nu is het punt bereikt waarop
verder spelen in 1* nationale onmogelijk geworden is. Het
verlies aan spelers noopt tot té grote investeringen om
opnieuw een spelersgroep samen te stellen die met kans op
sukses 1' nationale aankan'.
Meteen ryst de vraag wie de vrijgekomen plaats in 1'
nationale komt opvullen. Dit kan gebeuren door overname
van het stamnummer van Avanti of anders promoveert het
Limburgse Heusden. In verband met de overname van het
Avanti-stamnummer zijn tot nu de vele kontakten op niets
uitgelopen. Even zag het er naar uit dat een fusie Avanti-
Ajax Lebbeke op het getouw stond maar na verschillende
vergaderingen zyn de standpunten van beide klubs nog niet
nader tot elkaar gekomen. Zelfs een tussenkomst van de
Lebbeekse sportfunktionaris leidde niet tot een vergelijk en
zoals de zaken er nu voor staan lykt het er sterk op dat het
Avanti-stamnummer niet zal verkocht worden en het dus
Heusden wordt die de vrijgekomen plaats inneemt. Tenwa
re er nog klubs zyn die hun moment afwachten wat beslist
niet uitgesloten is. In elk geval, tot nu toe is er nog geen
enkele speler getransfereerd by Avanti zodat de uitverkoop
eerstdaags zal beginnen. Geïnteresseerden lijken er inder
daad genoeg te zyn.
Toch is Avanti niet van plan tot de ontbinding van de klub
over te gaan. Het is de bedoeling om vrijwillig te degrade
ren naar de provinciale reeks en eventueel ook de jeugd-
ploegen in kompetitie te houden. De damesploeg blyft
verder evolueren in 1* nationale.
In elk geval een spijtige gang van zaken want het ziet er nu
naar uit dat na vele jaren Oost-Vlaanderen geen klub meer
heeft in I' nationale.
De Voorpost - 23.6.1989 - 17
