Bambrugge in feesl voor eerste eeuwelinge Rosine Hendrickx Jeugdhuis Eureka-Erembodegem legt er het billtle bij neer... Louis Van Pottelbergh, nieuw lid van het feestkomitee 6 - 25.8.1989 - De Voorpost Alhoewel ze steeds talrijker worden toch is het nog altijd een grote zeldzaamheid want niet elk jaar kan men in een dorp een honderdjarige vieren. Wellicht voor de eerste keer in de lokale geschiedenis is het nu de beurt aan Bambrugge waar Rosine Hendrickx de magische leeftijd bereikt heeft en als zodanig door gans de bevolking met een feestelijke viering bedacht wordt dank zij een feestkomitee dat voor een uitgebreid en tevens verrassend feestprogramma zorgde. Het is steeds met een ze kere graad van terughou dendheid dat men bij een oudere persoon om inlich tingen gaat, maar bij Rosi- klooster waar ze naast de catecismus ook wat leerde lezen en rekenen. Haar goed geheugen wijt ze nog aan die lessen en in feite wordt ze nu nog altijd aan gesproken als er «iets moet onthouden worden». Zijzelf vindt zoiets logisch want met een kwinkslag voegt ze er aan toe: «Het is mijn enigste werk hier». Alhoewel ze thuis haar Burst waar de Zusters Franciscanessen al een kwarteeuw bedrijvig wa- ren. Ook Rosine ging naar werk had, probeerdoe rij het klooster waar uiter- voor de eerste wereldoor- ne stelde dit geen pro- aard het godsdienstonder- log ook eens te Brussel als bleem. Zij is niet wat men wijs primeerde. Toch ge- dienstmeid bij een been bij een eeuwelinge ver- beurde dit onregelmatig houwer, dit in navolging wacht: een versleten, on- want de straten waren in van haar nicht. Over haar beholpen mens dat op rijn een gans andere staat als «post» was ze heel tevre- dood wacht. Integendeel nu en bovendien keek men den want ze mocht er veel rit ze er nog bij net als een niet zo nauw wat het on- eten, een belangrijke fak- kranige tachtiger met een derwijs betrof, pas na haar tor voor haar op dat ogen- verzorgde indruk en voor- H. Kommunie, toen ze al blik. al met een levensblijheid thuisbleef, hebben de Zu- die vele anderen (jonger) sters van Burst er een bij- Tijdens een paar vnje tot voorbeeld kan stellen, huis gebouwd ten bate van uren ghigen ze samen in de Een gesprek voeren met de Bambrugse kinderen, hoofdstad voor de eerste een eeuwelinge als Rosine Voor Rosine kwam dit ^eer naar de bioscoop en is bijgevolg een aangena- echter te laat want op de ze had nog nooit een klap- me taak, ook al moet men dag zelf van haar Kommu- stoe' gezien. Toen ze in wat harder spreken, want nie werd door haar moe- ^et donker tussen de rijen rij is wat men in het Waas- der verwittigd waar ze aan schoof en naar een stoel land een «leutige» pleegt toe was: «Vooruit maar tastte om ^ch neer te zet- nu, want morgen zijt ge *en> ge'ukte ze daar niet in grote mens». Dit was niets want ze vond alleen een te noemen. Bambrugge-Brussel en terug Op 26 augustus 1889 werd Rosine Hendrickx zowat onder de kerktoren te Bambrugge geboren anders dan dat ze ook lid van het huisgezin als volwassene beschouwd werd en moest beginnen werken, wat in realiteit hetzelfde was als geld ver smalle rand waarbij steeds veel hoger zat dan de andere mensen. Na een drietal geprobeerd te heb ben was er toch een lach- tende soldaat die haar groeide op met nog vier dienen. Zoals velen van ">onde hoe een klapstoel broers. Om alles op een haar lecWjd ,cerde rijtje te zetten vangen we kantklossen en werkte ver- aan in het laatste decen- schiilende jaren het mumvandevongeeeuw. kussen of vervaaJdigde Vermits in Bambrugge naa|dwerk (lacé) geen school bestond op dat ogenblik moesten - of Dit belette haar niet om mochten - de kinderen naar de zondagschool te schoollopen in het nabije gaan in het pas opgerichte werkte waarna ze uitein delijk vanuit een gemak kelijke rit de «stomme films» kon volgen. Veel meer avonturen beleefde ze in Brussel niet meer en ze keerde na enkele weken terug naar het ongevaarlij ke Bambrugge. Het Jeugdhuis «Eureka» voordrachten gaf, waar Eureka kende steeds min is, sedert rijn ontstaan in men kon medewerken aan der en minder bijval, 1967, op velerlei gebied een eigen klubblad, waar steeds minder heerlijke jarenlang toonaangevend men schreef, dichtte, typ- momenten, geweest in Erembo- te, drukte, ontwierp, te- Alhoewel het aktieve degem... kende. Waar men schaak- jeugdhuisbestuur zich za- De jeugd kon er steeds te, biljartte, tafeltenniste, terdag 19 augustus toch «jeugdig» rijn, zonder fietste, wandelde, knutsel- nog kon verheugen in een daarom onbeheerst te rijn. de, emailleerde, vlocht... geslaagde grootse barbe- Daarom werd er aan op- Waar jiu-jitsu en aikido cue in het jeugdhuis voeding gedaan, kon men werd beoefend, ook tafel- (waarbij een er spreken en debatteren tennis, volleybal, voetbal tweehonderdtal vrienden over aktuele - en leven- en zaalvoetbal. Waar en simpatizanten de voet- Nooit ziek sproblemen, daarom kon jeugdatelier «Toeter» een jes onder tafel schoven!) Om honderd jaar te wor men er elkaar terugvinden ganse waaier aktiviteiten en zaterdag 26 augustus, den moet men uiteraard in een gezellig «instuif» lo- uitwerkte. Waar postze- om 20 u. nog een T.D. en over een geweldige goede kaal waar men bij een gelkring «Eureka» van een filmavond over het gezondheid beschikken en pintje bier - en waarom start is gegaan. ontstaan, de groei en de dat geluk heeft Rosine niet? - elkanders opvattin- Een ploeg van volwasse- evolutie van het jeugd- steeds aan haar rijde ge- gen leerde kennen en eer- nen en ouderen stond huis, programmeerde, had. Een recept hiervoor biedigen, waar men een steeds borg voor een goe- werd zopas door de Alge- kan ze moeilijk geven gezonde verhouding tus- de begeleiding van de jon- mene Vergadering der le- maar van alkohol is ze «di- sen jongens en meisjes na- geren en een gezond be- den beslist Jeugdhuis Eu- rekt zat» en bijgevolg streefde, waar men ook heer van het Jeugdhuis reka v.z.w. vrijwillig te drinkt ze nooit maar ze eet eens kon dansen - en waar- zelf. De laatste jaren werd ontbinden en de volledige wel graag taarten en ande- Herberg en boerderij Nog voor de eerste we reldoorlog werd het huis gezin sterk uitgedund. Haar ene broer zocht rijn geluk in Frankrijk waar hij de boerestiel uitoefende, terwijl broer Jan naar Ca nada uitweek. Het werd voor beiden een geslaagde onderneming en op aanra den van deze laatste ver trokken ook Honoré en Pee (Petrus) naar ginder maar dan kort na de oor log, zodat Rosine nog al leen achter bleef. Alleen is veel gezegd, want intussen had rij ook haar «gerief» gevonden en huwde in juni 1917 met Cyriel De Groot, toen seizoenarbeider en later bezitter van een kleine boerderij met een paar koeien en waarmee ze toch meer dan halve eeuw zou samenleven, dit tot aan de dood van Cyriel in 1968. Om de financiële toestand wat te verbeteren - zeker niet om rijk te worden - openden rij een café op de plaats waar nu het nieuwe huis van haar zoon ge bouwd is en waar ze trou wens verblijft. Toen heet te de herberg echter «In de Wachtzaal», een juist ge kozen naam want de her berg was slechts op enkele meters van de treinhalte gelegen aan de spoorweg Aalst-Burst. Van 1930 tot 1945 heeft ze er menige pint verkocht aan pende larbeiders in de periode dat er nog altijd treinen per dag over en weer reden. Net zoals het verminderen van het aantal treinen op dit spoorlijntje is er in het dorp ook heel wat veran derd gedurende de tijd dat ze er woont. Er rijn vol gens Rosine een ontelbaar aantal huizen bijgebouwd wat volgens haar de omge ving sterk veranderd heeft. Dit brengt ook mee dat de bewoners ver vreemden en alhoewel de honderdjarige beweert niet veel mensen meer te kennen dan heeft de fami lie toch een andere virie want het blijkt dat ze nog met veel mensen in kon- takt komt en «ze is in alle geval nog goed op de hoogte van alle dorps nieuwtjes», iets waaraan ze trouwens nog zeer ge hecht is. ze met want «toen ik ze nodig had was ik te oud en heeft men het mij afgeraden, als er ene los stond nam mijn man een vodje en trok hem zelf, het heeft mij nooit gene frank gekost», voegt ze er schalks aan toe. Van medikatie is er prak tisch geen sprake en het is alleen een jarenlange ar trose die haar dwars rit zodat ze moeilijk op de been is, wat haar geenszins belet om nog eens in de hof te gaan rij het dan ook met de nodige steun van een paar krukken. Rosine beweert wel dat haar ge hoor afgezwakt is - erg roepen moet men echter niet om zich verstaanbaar te maken - en ook dat haar gezicht beneveld is maar dit wil nog niet zeggen dat rij de leuze predikt van de drie aapjes met de uitbeel ding «horen, zien en zwij gen». Zeker dit laatste be hoort niet iot haar ken spreuk want- ze rit niet ver legen om een babbel, waarbij stelbaar is dat de dorpsfilosofie primeert. Alhoewel ze de krant niet meer leest noch de televi siebeelden bekijkt is ze toch nog op de hoogte van alles wat er nabij en ver gebeurt. Een strikt afgebakend le vensritme is haar onbe kend wat getuigt van een bovenbeste gezondheid. Ze durft laat opritten en stapt uit haar bed als het past onder het motto dat «een oude vrouw niet veel meer moet slapen want ze is toch niet moe gewerkt». Hier speelt nog altijd de gedachte van vroeger dat wie een ganse dag gewerkt heeft moe is en dus meer dere slaap best kan gebrui ken... een van haar vele levensopvattingen reldoorlog, vond ze er naar de bewuste zondag raad op om toch wat in- want voor haar betekent komsten te hebben ging ze smokkelen. Over die epi sode laten wij haar liefst zelf aan het woord: «Ik maakte zakjes aan de on derkant van mijn combi- naison en stak daar eieren en boter in en ging met deze etenswaren te voet naar Teralfene, heen en weer 40 km. Daar leverde dit een interessante uitstap samen met alle inwoners van Bambrugge. Alhoewel men haar weinig verklapt over het pro gramma, om enkele ver rassingen in petto te hou den, weet ze nu toch al zeker dat er zes familiele den uit Canada - nazaten van haar broers - de ik mijn levensmiddelen af viering komen meemaken, bij de smid die ze op rijn Daarenboven zal ook beurt doorverkocht in hoogstwaarschijnlijk Jef Brussel. Het was wel een De Koker haar komen be- hele reis en tijdens de win- zoeken: deze Jef is een 99- ter gebeurde het dat de jarige Bambruggenaar die vaart toegevroren was en in een rusthuis te Melle men van Aalst tot in Den- verblijft en nog genoeg te derleeuw op het ijs kon been blijkt om de feestvie- lopen. Ik ben nooit ge- ring van Rosine mee te snapt door de kontrole en dit is misschien te wijten omdat ik nooit getoond heb bevreesd te rijn. Met een dergelijke tocht naar Teralfene had ik drie frank winst gemaakt». maken en misschien komt hij eens kijken hoe het er hier aan toegaat als men een eeuweling viert. Programma Een feestkomitee heeft ge- Op de vraag of ze ooit met zorgd dat Rosine Hen- de fiets gereden had, ant- drickx op uitbundige wijze woordde ze ontkennend maar bij de gedachte ver scheen toch een grijns rond haar mondhoeken dat alleszins iets koddigs verraadde. Op aandringen van de huisgenoten vertel de ze toen het geval van de voor haar eerste en enige rit per tandem. Men had gevierd wordt op zondag namiddag 27 augustus. Om 14 u. zal een stoet gevormd worden op de wijk Dries en een half uur nadien komt men de eeu welinge ten huize afhalen, in de Kwalestraat 62. De gevormde stoet is samen gesteld als volgt: een rui- aftuimelen uit vrees dat de mensen met haar zouden lachen. Het waren echter anderen die haar uitlach ten toen ze ergens op het «hofgat» terecht kwam. Nu nog blijken er mensen plezier in te beleven. Dat zij nooit met de «velo» gereden heeft is echter Anekdoten °ok in een andere reden te Met de levenswijsheid z°ek.en' Ti'dfs hfr waarover Rosine beschikt iq^ .'10VOOr oorlog heeft zij heel wat beelden l?i4_2!,e^S,.ei_°lUWe" ze overhaald om achter tergevolgd door de civie- het tweede stuur van een 'e bescherming die als or- tandem plaats te nemen dedienst zal optreden, dan want daarvoor moest men komen de verschillende niet kunnen rijden. Ze wa- verenigingen met hun vlag ren nog niet eens op de aan de kop, de fanfare van straat of Rosine liet er zich Burst begeleidt de stoet en geeft een muzikaal tintje aan de feestelijkheid. Ver volgens zorgt vendelgroep Uilenspiegel voor kleur en j sfeer op het traject en rij wordt gevolgd door het zangkoor, de voetbalklub, de vereniging KVLV en dan wordt de wagen met de eeuwelinge voorafge gaan door Bambrugge Sportief en een groep wie lertoeristen. De familie volgt de honderdjarige en de muziekvereniging van Mere sluit de stoet. Het kan dus niet feestelijker met twee fanfares. Van aan haar woning g de stoet langs de Oude Baan waar men aan de zaal Vriendenkring over steekt en via Prinsdaal naar de Katstraat g; hier neemt men de weg langs de Landsheerstraat om zo Bambruggedorp te bereiken waar in de kerk een plechtige dankmis op gedragen wordt. Na de mis gaat het naar de Sint-Fran- ciscusschool waar een re ceptie aangeboden wordt en de eeuwelinge officieel door het gemeentebestuur gehuldigd wordt. Tenslotte volgt een avond feest met o.a. optredens van de twee muziekvereni gingen van Mere en Burst en sketchen door de leden van de plaatselijke toneel groep. Dit wordt alvast een viering een eeuweling waardig. JV uit het verre verleden ver werkt. In een eeuw ge beurt er heel veel en het is typisch dat ook zijzelf het voorwerp van een of ande re al dan niet heuglijke gebeurtenis geweest lijks één fiets in Bambrug ge te vinden en rij waren thuis zeker niet genoeg be middeld om er zo maar een aan te schaffen. Bo vendien, «de mensen spra ken schande over een KbTTvwaï 19. Öm dit als bewijsvoering °"w tofn Per ^iets nnnankc Ho lmoo te illustreren laten wij er een paar volgen. reed», ondanks de lange rokken. Haar eerste beetje choco lade at Rosine toen ze al tien jaar was, maar ook hieraan was een geschie denis verbonden. Een tijd lang had ze op school een meisje iets zien eten waar van haar tanden geduren- Feest viering Zoals overal wordt een honderdjarige uitbundig door de familie en de be volking gevierd. Meestal moeten de organisatoren rekening houden met de Aalst. Prins Lowie, karnavalist in hart en nieren en nu lid van het feestkomitee (a) de een krote tijd bruin fysieke toestand van de zagen. Zij dacht dat het betrokkene maar met Ro om soms niet? - waar men het evenwel langzamer- inboedel te verkopen! muziek kon beluisteren en hand minder druk, kalmer De inboedel is in het Jeugd- beoefenen, waar men een en stiller in en rond huis Eureka, Keppestraat hobby en liefhebberij kon «D'Hofstee» in de Keppe- 52, te Erembodegem te be- beleven, waar men aan straat te Erembodegem... sport deed, op reis ging, Vele aktiviteiten groeiden toneel speelde, filmen kon uit tot onafhankelijke ver zien, waar men zelf filmde enigingen, die, volwassen en fotografeerde, waar als ze waren, een zelfstan- men aan lektuur deed, dig bestaan verkozen... re zoetigheden, samen met een bakje troost, de tas koffie. Met uitzondering van haar zichtigen op dinsdag 29 au- operatie aan de galblaas gustus van 14 tot 18 u. De vijftien jaar geleden, is ze verkoop ervan zal er werkelijk nooit ziek ge- plaatshebben op woensdag weest, hoofdpijn is haar 30 augustus a.s. van 18 tot onbekend en tandpijn 19u30. evenzeer. Valse tanden «peeën» waren en voelde er dus niet veel voor. Lan ge tijd nadien kreeg ze van een buurmeisje een «bruin-zwart stukje» om op te eten maar wist geenszins wat het was: «Maar toen viel mijne frank» gaf ze toe en van sine Hendrickx zal dit wei nig problemen scheppen op zondag 27 augustus. Ze hebben nog nooit veel am- bras gehad met mij, be teerde om de komende kamavalesbattementen aan te kondigen. En na tuurlijk ook reklame te maken voor de jaarbeurs en andere Aalsterse ge beurtenissen die de ko mende weken en maanden op til staan. Een van de nieuwelingen in het feestkomitee is prins Lowie Van Pottelbergh. Uitgedost in zijn uniform van lid van het feestkomi tee liet hij zich opmerken als een ijverig promotor van de 42e Jaarbeurs, weert ze, en zeker niet op En dat terwijl de zon in ovtaaiI. een feest. Ze maakt trou- Blankenberge ijverig haar Er werden heel wat folder- wens nog alle famihefees- best deed. Lowie heeft dus tjes uitgedeeld die fel in de ,en mee waa,r ze noo,t de wel wat zweet gelaten, smaak vielen van de voor- dan af at ze ook graag van eerste vertrekt «maar het maar dat heeft hij er wel biicaneers die met veel he die «peeën». spel afkijkt» en bijgevolg vooroVer .aigste^ling .azTn wat er in R. Hendnckx is haar hele neemt ze er dit nog graag In Blankenberge was trou- de keizerlijke stede Aalst leven bezig geweest en was bij, vooral omdat zij de wens ook de promobus allemaal op het program- zeker niet bang van het grote gevierde is. Zij rit er van de stad Aalst present ma staat, werk maar als dit «slabak- alleszins niet mee verveeld die van het optreden van te» tijdens de eerste we- en kijkt met spanning uit «De Oude Garde» profi- da Aalst. Enkele Eureka bestuursleden die bijgedragen hebben tot hel welslagen van de grootse Eureka barbecue (a) ^'u aanbaden fa,T^" Erembodegem kon za,erdaS heel wal leden en sympatizanten een gezond en smaakvol

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1989 | | pagina 6