Bambrugge in feesl voor eerste eeuwelinge Rosine Hendrickx
Jeugdhuis
Eureka-Erembodegem
legt er het billtle bij neer...
Louis Van Pottelbergh,
nieuw lid van
het feestkomitee
6 - 25.8.1989 - De Voorpost
Alhoewel ze steeds talrijker worden toch is het nog altijd
een grote zeldzaamheid want niet elk jaar kan men in
een dorp een honderdjarige vieren. Wellicht voor de
eerste keer in de lokale geschiedenis is het nu de beurt
aan Bambrugge waar Rosine Hendrickx de magische
leeftijd bereikt heeft en als zodanig door gans de
bevolking met een feestelijke viering bedacht wordt
dank zij een feestkomitee dat voor een uitgebreid en
tevens verrassend feestprogramma zorgde.
Het is steeds met een ze
kere graad van terughou
dendheid dat men bij een
oudere persoon om inlich
tingen gaat, maar bij Rosi-
klooster waar ze naast de
catecismus ook wat leerde
lezen en rekenen. Haar
goed geheugen wijt ze nog
aan die lessen en in feite
wordt ze nu nog altijd aan
gesproken als er «iets
moet onthouden worden».
Zijzelf vindt zoiets logisch
want met een kwinkslag
voegt ze er aan toe: «Het
is mijn enigste werk hier».
Alhoewel ze thuis haar
Burst waar de Zusters
Franciscanessen al een
kwarteeuw bedrijvig wa-
ren. Ook Rosine ging naar werk had, probeerdoe rij
het klooster waar uiter- voor de eerste wereldoor-
ne stelde dit geen pro- aard het godsdienstonder- log ook eens te Brussel als
bleem. Zij is niet wat men wijs primeerde. Toch ge- dienstmeid bij een been
bij een eeuwelinge ver- beurde dit onregelmatig houwer, dit in navolging
wacht: een versleten, on- want de straten waren in van haar nicht. Over haar
beholpen mens dat op rijn een gans andere staat als «post» was ze heel tevre-
dood wacht. Integendeel nu en bovendien keek men den want ze mocht er veel
rit ze er nog bij net als een niet zo nauw wat het on- eten, een belangrijke fak-
kranige tachtiger met een derwijs betrof, pas na haar tor voor haar op dat ogen-
verzorgde indruk en voor- H. Kommunie, toen ze al blik.
al met een levensblijheid thuisbleef, hebben de Zu-
die vele anderen (jonger) sters van Burst er een bij- Tijdens een paar vnje
tot voorbeeld kan stellen, huis gebouwd ten bate van uren ghigen ze samen in de
Een gesprek voeren met de Bambrugse kinderen, hoofdstad voor de eerste
een eeuwelinge als Rosine Voor Rosine kwam dit ^eer naar de bioscoop en
is bijgevolg een aangena- echter te laat want op de ze had nog nooit een klap-
me taak, ook al moet men dag zelf van haar Kommu- stoe' gezien. Toen ze in
wat harder spreken, want nie werd door haar moe- ^et donker tussen de rijen
rij is wat men in het Waas- der verwittigd waar ze aan schoof en naar een stoel
land een «leutige» pleegt toe was: «Vooruit maar tastte om ^ch neer te zet-
nu, want morgen zijt ge *en> ge'ukte ze daar niet in
grote mens». Dit was niets want ze vond alleen een
te noemen.
Bambrugge-Brussel
en terug
Op 26 augustus 1889 werd
Rosine Hendrickx zowat
onder de kerktoren te
Bambrugge geboren
anders dan dat ze ook
lid van het huisgezin als
volwassene beschouwd
werd en moest beginnen
werken, wat in realiteit
hetzelfde was als geld ver
smalle rand waarbij
steeds veel hoger zat dan
de andere mensen. Na een
drietal geprobeerd te heb
ben was er toch een lach-
tende soldaat die haar
groeide op met nog vier dienen. Zoals velen van ">onde hoe een klapstoel
broers. Om alles op een haar lecWjd ,cerde
rijtje te zetten vangen we kantklossen en werkte ver-
aan in het laatste decen- schiilende jaren het
mumvandevongeeeuw. kussen of vervaaJdigde
Vermits in Bambrugge naa|dwerk (lacé)
geen school bestond op
dat ogenblik moesten - of Dit belette haar niet om
mochten - de kinderen naar de zondagschool te
schoollopen in het nabije gaan in het pas opgerichte
werkte waarna ze uitein
delijk vanuit een gemak
kelijke rit de «stomme
films» kon volgen. Veel
meer avonturen beleefde
ze in Brussel niet meer en
ze keerde na enkele weken
terug naar het ongevaarlij
ke Bambrugge.
Het Jeugdhuis «Eureka» voordrachten gaf, waar Eureka kende steeds min
is, sedert rijn ontstaan in men kon medewerken aan der en minder bijval,
1967, op velerlei gebied een eigen klubblad, waar steeds minder heerlijke
jarenlang toonaangevend men schreef, dichtte, typ- momenten,
geweest in Erembo- te, drukte, ontwierp, te- Alhoewel het aktieve
degem... kende. Waar men schaak- jeugdhuisbestuur zich za-
De jeugd kon er steeds te, biljartte, tafeltenniste, terdag 19 augustus toch
«jeugdig» rijn, zonder fietste, wandelde, knutsel- nog kon verheugen in een
daarom onbeheerst te rijn. de, emailleerde, vlocht... geslaagde grootse barbe-
Daarom werd er aan op- Waar jiu-jitsu en aikido cue in het jeugdhuis
voeding gedaan, kon men werd beoefend, ook tafel- (waarbij een
er spreken en debatteren tennis, volleybal, voetbal tweehonderdtal vrienden
over aktuele - en leven- en zaalvoetbal. Waar en simpatizanten de voet- Nooit ziek
sproblemen, daarom kon jeugdatelier «Toeter» een jes onder tafel schoven!) Om honderd jaar te wor
men er elkaar terugvinden ganse waaier aktiviteiten en zaterdag 26 augustus, den moet men uiteraard
in een gezellig «instuif» lo- uitwerkte. Waar postze- om 20 u. nog een T.D. en over een geweldige goede
kaal waar men bij een gelkring «Eureka» van een filmavond over het gezondheid beschikken en
pintje bier - en waarom start is gegaan. ontstaan, de groei en de dat geluk heeft Rosine
niet? - elkanders opvattin- Een ploeg van volwasse- evolutie van het jeugd- steeds aan haar rijde ge-
gen leerde kennen en eer- nen en ouderen stond huis, programmeerde, had. Een recept hiervoor
biedigen, waar men een steeds borg voor een goe- werd zopas door de Alge- kan ze moeilijk geven
gezonde verhouding tus- de begeleiding van de jon- mene Vergadering der le- maar van alkohol is ze «di-
sen jongens en meisjes na- geren en een gezond be- den beslist Jeugdhuis Eu- rekt zat» en bijgevolg
streefde, waar men ook heer van het Jeugdhuis reka v.z.w. vrijwillig te drinkt ze nooit maar ze eet
eens kon dansen - en waar- zelf. De laatste jaren werd ontbinden en de volledige wel graag taarten en ande-
Herberg en boerderij
Nog voor de eerste we
reldoorlog werd het huis
gezin sterk uitgedund.
Haar ene broer zocht rijn
geluk in Frankrijk waar hij
de boerestiel uitoefende,
terwijl broer Jan naar Ca
nada uitweek. Het werd
voor beiden een geslaagde
onderneming en op aanra
den van deze laatste ver
trokken ook Honoré en
Pee (Petrus) naar ginder
maar dan kort na de oor
log, zodat Rosine nog al
leen achter bleef. Alleen is
veel gezegd, want intussen
had rij ook haar «gerief»
gevonden en huwde in juni
1917 met Cyriel De Groot,
toen seizoenarbeider en
later bezitter van een
kleine boerderij met een
paar koeien en waarmee
ze toch meer dan halve
eeuw zou samenleven, dit
tot aan de dood van Cyriel
in 1968.
Om de financiële toestand
wat te verbeteren - zeker
niet om rijk te worden -
openden rij een café op de
plaats waar nu het nieuwe
huis van haar zoon ge
bouwd is en waar ze trou
wens verblijft. Toen heet
te de herberg echter «In de
Wachtzaal», een juist ge
kozen naam want de her
berg was slechts op enkele
meters van de treinhalte
gelegen aan de spoorweg
Aalst-Burst. Van 1930 tot
1945 heeft ze er menige
pint verkocht aan pende
larbeiders in de periode
dat er nog altijd treinen
per dag over en weer
reden.
Net zoals het verminderen
van het aantal treinen op
dit spoorlijntje is er in het
dorp ook heel wat veran
derd gedurende de tijd dat
ze er woont. Er rijn vol
gens Rosine een ontelbaar
aantal huizen bijgebouwd
wat volgens haar de omge
ving sterk veranderd
heeft. Dit brengt ook mee
dat de bewoners ver
vreemden en alhoewel de
honderdjarige beweert
niet veel mensen meer te
kennen dan heeft de fami
lie toch een andere virie
want het blijkt dat ze nog
met veel mensen in kon-
takt komt en «ze is in alle
geval nog goed op de
hoogte van alle dorps
nieuwtjes», iets waaraan
ze trouwens nog zeer ge
hecht is.
ze met want «toen
ik ze nodig had was ik te
oud en heeft men het mij
afgeraden, als er ene los
stond nam mijn man een
vodje en trok hem zelf, het
heeft mij nooit gene frank
gekost», voegt ze er
schalks aan toe.
Van medikatie is er prak
tisch geen sprake en het is
alleen een jarenlange ar
trose die haar dwars rit
zodat ze moeilijk op de
been is, wat haar geenszins
belet om nog eens in de
hof te gaan rij het dan ook
met de nodige steun van
een paar krukken. Rosine
beweert wel dat haar ge
hoor afgezwakt is - erg
roepen moet men echter
niet om zich verstaanbaar
te maken - en ook dat haar
gezicht beneveld is maar
dit wil nog niet zeggen dat
rij de leuze predikt van de
drie aapjes met de uitbeel
ding «horen, zien en zwij
gen». Zeker dit laatste be
hoort niet iot haar ken
spreuk want- ze rit niet ver
legen om een babbel,
waarbij stelbaar is dat de
dorpsfilosofie primeert.
Alhoewel ze de krant niet
meer leest noch de televi
siebeelden bekijkt is ze
toch nog op de hoogte van
alles wat er nabij en ver
gebeurt.
Een strikt afgebakend le
vensritme is haar onbe
kend wat getuigt van een
bovenbeste gezondheid.
Ze durft laat opritten en
stapt uit haar bed als het
past onder het motto dat
«een oude vrouw niet veel
meer moet slapen want ze
is toch niet moe gewerkt».
Hier speelt nog altijd de
gedachte van vroeger dat
wie een ganse dag gewerkt
heeft moe is en dus meer
dere slaap best kan gebrui
ken... een van haar vele
levensopvattingen
reldoorlog, vond ze er naar de bewuste zondag
raad op om toch wat in- want voor haar betekent
komsten te hebben ging ze
smokkelen. Over die epi
sode laten wij haar liefst
zelf aan het woord: «Ik
maakte zakjes aan de on
derkant van mijn combi-
naison en stak daar eieren
en boter in en ging met
deze etenswaren te voet
naar Teralfene, heen en
weer 40 km. Daar leverde
dit een interessante uitstap
samen met alle inwoners
van Bambrugge.
Alhoewel men haar weinig
verklapt over het pro
gramma, om enkele ver
rassingen in petto te hou
den, weet ze nu toch al
zeker dat er zes familiele
den uit Canada - nazaten
van haar broers - de
ik mijn levensmiddelen af viering komen meemaken,
bij de smid die ze op rijn Daarenboven zal ook
beurt doorverkocht in hoogstwaarschijnlijk Jef
Brussel. Het was wel een De Koker haar komen be-
hele reis en tijdens de win- zoeken: deze Jef is een 99-
ter gebeurde het dat de jarige Bambruggenaar die
vaart toegevroren was en in een rusthuis te Melle
men van Aalst tot in Den- verblijft en nog genoeg te
derleeuw op het ijs kon been blijkt om de feestvie-
lopen. Ik ben nooit ge- ring van Rosine mee te
snapt door de kontrole en
dit is misschien te wijten
omdat ik nooit getoond
heb bevreesd te rijn. Met
een dergelijke tocht naar
Teralfene had ik drie frank
winst gemaakt».
maken en misschien komt
hij eens kijken hoe het er
hier aan toegaat als men
een eeuweling viert.
Programma
Een feestkomitee heeft ge-
Op de vraag of ze ooit met zorgd dat Rosine Hen-
de fiets gereden had, ant- drickx op uitbundige wijze
woordde ze ontkennend
maar bij de gedachte ver
scheen toch een grijns
rond haar mondhoeken
dat alleszins iets koddigs
verraadde. Op aandringen
van de huisgenoten vertel
de ze toen het geval van de
voor haar eerste en enige
rit per tandem. Men had
gevierd wordt op zondag
namiddag 27 augustus.
Om 14 u. zal een stoet
gevormd worden op de
wijk Dries en een half uur
nadien komt men de eeu
welinge ten huize afhalen,
in de Kwalestraat 62. De
gevormde stoet is samen
gesteld als volgt: een rui-
aftuimelen uit vrees dat de
mensen met haar zouden
lachen. Het waren echter
anderen die haar uitlach
ten toen ze ergens op het
«hofgat» terecht kwam.
Nu nog blijken er mensen
plezier in te beleven. Dat
zij nooit met de «velo»
gereden heeft is echter
Anekdoten °ok in een andere reden te
Met de levenswijsheid z°ek.en' Ti'dfs hfr
waarover Rosine beschikt iq^ .'10VOOr oorlog
heeft zij heel wat beelden l?i4_2!,e^S,.ei_°lUWe"
ze overhaald om achter tergevolgd door de civie-
het tweede stuur van een 'e bescherming die als or-
tandem plaats te nemen dedienst zal optreden, dan
want daarvoor moest men komen de verschillende
niet kunnen rijden. Ze wa- verenigingen met hun vlag
ren nog niet eens op de aan de kop, de fanfare van
straat of Rosine liet er zich
Burst begeleidt de stoet en
geeft een muzikaal tintje
aan de feestelijkheid. Ver
volgens zorgt vendelgroep
Uilenspiegel voor kleur en j
sfeer op het traject en rij
wordt gevolgd door het
zangkoor, de voetbalklub,
de vereniging KVLV en
dan wordt de wagen met
de eeuwelinge voorafge
gaan door Bambrugge
Sportief en een groep wie
lertoeristen. De familie
volgt de honderdjarige en
de muziekvereniging van
Mere sluit de stoet. Het
kan dus niet feestelijker
met twee fanfares.
Van aan haar woning g
de stoet langs de Oude
Baan waar men aan de
zaal Vriendenkring over
steekt en via Prinsdaal
naar de Katstraat g;
hier neemt men de weg
langs de Landsheerstraat
om zo Bambruggedorp te
bereiken waar in de kerk
een plechtige dankmis op
gedragen wordt. Na de mis
gaat het naar de Sint-Fran-
ciscusschool waar een re
ceptie aangeboden wordt
en de eeuwelinge officieel
door het gemeentebestuur
gehuldigd wordt.
Tenslotte volgt een avond
feest met o.a. optredens
van de twee muziekvereni
gingen van Mere en Burst
en sketchen door de leden
van de plaatselijke toneel
groep. Dit wordt alvast
een viering een eeuweling
waardig.
JV
uit het verre verleden ver
werkt. In een eeuw ge
beurt er heel veel en het is
typisch dat ook zijzelf het
voorwerp van een of ande
re al dan niet heuglijke
gebeurtenis geweest
lijks één fiets in Bambrug
ge te vinden en rij waren
thuis zeker niet genoeg be
middeld om er zo maar
een aan te schaffen. Bo
vendien, «de mensen spra
ken schande over een
KbTTvwaï 19.
Öm dit als bewijsvoering °"w tofn Per ^iets
nnnankc Ho lmoo
te illustreren laten wij er
een paar volgen.
reed», ondanks de lange
rokken.
Haar eerste beetje choco
lade at Rosine toen ze al
tien jaar was, maar ook
hieraan was een geschie
denis verbonden. Een tijd
lang had ze op school een
meisje iets zien eten waar
van haar tanden geduren-
Feest viering
Zoals overal wordt een
honderdjarige uitbundig
door de familie en de be
volking gevierd. Meestal
moeten de organisatoren
rekening houden met de
Aalst. Prins Lowie, karnavalist in hart en nieren en nu
lid van het feestkomitee (a)
de een krote tijd bruin fysieke toestand van de
zagen. Zij dacht dat het betrokkene maar met Ro
om soms niet? - waar men het evenwel langzamer- inboedel te verkopen!
muziek kon beluisteren en hand minder druk, kalmer De inboedel is in het Jeugd-
beoefenen, waar men een en stiller in en rond huis Eureka, Keppestraat
hobby en liefhebberij kon «D'Hofstee» in de Keppe- 52, te Erembodegem te be-
beleven, waar men aan straat te Erembodegem...
sport deed, op reis ging, Vele aktiviteiten groeiden
toneel speelde, filmen kon uit tot onafhankelijke ver
zien, waar men zelf filmde enigingen, die, volwassen
en fotografeerde, waar als ze waren, een zelfstan-
men aan lektuur deed, dig bestaan verkozen...
re zoetigheden, samen met
een bakje troost, de tas
koffie.
Met uitzondering van haar
zichtigen op dinsdag 29 au- operatie aan de galblaas
gustus van 14 tot 18 u. De vijftien jaar geleden, is ze
verkoop ervan zal er werkelijk nooit ziek ge-
plaatshebben op woensdag weest, hoofdpijn is haar
30 augustus a.s. van 18 tot onbekend en tandpijn
19u30. evenzeer. Valse tanden
«peeën» waren en voelde
er dus niet veel voor. Lan
ge tijd nadien kreeg ze van
een buurmeisje een
«bruin-zwart stukje» om
op te eten maar wist
geenszins wat het was:
«Maar toen viel mijne
frank» gaf ze toe en van
sine Hendrickx zal dit wei
nig problemen scheppen
op zondag 27 augustus. Ze
hebben nog nooit veel am-
bras gehad met mij, be
teerde om de komende
kamavalesbattementen
aan te kondigen. En na
tuurlijk ook reklame te
maken voor de jaarbeurs
en andere Aalsterse ge
beurtenissen die de ko
mende weken en maanden
op til staan.
Een van de nieuwelingen
in het feestkomitee is prins
Lowie Van Pottelbergh.
Uitgedost in zijn uniform
van lid van het feestkomi
tee liet hij zich opmerken
als een ijverig promotor
van de 42e Jaarbeurs,
weert ze, en zeker niet op En dat terwijl de zon in ovtaaiI.
een feest. Ze maakt trou- Blankenberge ijverig haar Er werden heel wat folder-
wens nog alle famihefees- best deed. Lowie heeft dus tjes uitgedeeld die fel in de
,en mee waa,r ze noo,t de wel wat zweet gelaten, smaak vielen van de voor-
dan af at ze ook graag van eerste vertrekt «maar het maar dat heeft hij er wel biicaneers die met veel he
die «peeën». spel afkijkt» en bijgevolg vooroVer .aigste^ling .azTn wat er in
R. Hendnckx is haar hele neemt ze er dit nog graag In Blankenberge was trou- de keizerlijke stede Aalst
leven bezig geweest en was bij, vooral omdat zij de wens ook de promobus allemaal op het program-
zeker niet bang van het grote gevierde is. Zij rit er van de stad Aalst present ma staat,
werk maar als dit «slabak- alleszins niet mee verveeld die van het optreden van
te» tijdens de eerste we- en kijkt met spanning uit «De Oude Garde» profi-
da
Aalst. Enkele Eureka bestuursleden die bijgedragen hebben tot hel welslagen van de grootse Eureka barbecue (a) ^'u aanbaden fa,T^" Erembodegem kon za,erdaS heel wal leden en sympatizanten een gezond en smaakvol