Kil en koud dagje dorp in
Mespelare
Ingezet met een reuze (n) optocht
Een toffe Ritakermis te Wieze
De Voorpost - 15.6.1990 - 29
Lebbeke. Volk in overvloed op de Ritakermis te Wieze (foto Guy)
rustig tussen de verbruiks- en speel-
standen doorwandelen en zich aan
een en ander te goed doen.
We zetten hier de onderscheiden
stands - die bijna alle diverse
drankjes serveerden - op een rijtje.
De Pittekens (de laureaten van vóór
12 jaar) offreerden braadworst,
trippen en hamburgers, en hielden
hun vogelpikpijlkens klaar. Bij de
Kraks kon men kippezwingetjes
krijgen, en tevens naar potten wer
pen. In de tent van het karnaval-
komitee was er een piepshow, en in
wereldpremière kon men er genie
ten van het nieuwe streekbier "Pee
Klak", naar keuze in lichte of don
kere teint. Echt smakelijk! De nieu
we K.V. De Wiesfalia's, stonden er
maar liefst met drie attrakties: een
snoeprad, de zeeslag en nagelklop-
pen. In de Muziekzaal was er gele
genheid tot smullen van frikadellen
en spekeieren, een attentie van de
St.-Ceciliafanfare, en tot het mee
doen aan een sneltombola naar vele
bloemige prijzen. Bakschieters kon
den aan hun trekken komen bij
"Het Harmonieken", en de Chiro
O.L.B.-ers waren weer present met
hun traditionele sjoelbak.
Tussen de diverse standen in laveer
de de kreemkar van het Leo-duo
E.V.D- en L.V.D.B., met de onover
troffen cornets, galetten, bekertjes
en andere recipiënten. In de scha
duw (deze keer niet zo veel) van de
St.-Salvatortoren verkochten de
Kapio's hun Martino's en pop-corn,
en lieten hun "Rad van 21' rondtoe
ren.
De Rooien was vertegenwoordigd
door de Kallewietereirs, die een
reuzekonijn ter markt hadden aan
gevoerd. Om het gewicht er van te
raden ten einde het te kunnen mee
nemen naar huis. Drie kleinveespe-
cialisten raadden op 1 gram na het
exacte gewicht. Op hun briefje had
den ze 6 kg 375 ingevuld. "Ze", dat
waren Pierre Bosteels (Moorsel),
Kris Moortgat (Schoolstraat' en
Edgard Macharis fGroene Weg).
Bij loting werd het lepeloortje, dat
juist gewogen 6 kg 376 haalde, ge-'
wonnen door de gekende Moorsel-
se Wiezenaar... Ook de Wolven-
klakkers hadden zo'n raadpro-
bleem mee, in de vorm van een lijvi
ge Saloons Jeansbroek. Julienne
Van Hove (Aalstersestraat) slaagde
er in het juiste gewicht (1,900 kg) te
noteren. Van nu af zal ze dus "de
broek mogen dragen"... Wat uit een
smoutebollenkraam al niet kan re
sulteren.
Als laatste in de rij noemen we ze
ker de "Bloedgevers". Daar werd
oordeelkundig een speciale worst
schotel met kartoffelsla opgediend
en kon men eveneens zijn kunde in
eieren-vangen demonstreren.
Het ontbrak dus op het Dorp geens
zins aan verfrissingen en eet- en
speelgelegenheid.
Apotheose
Maar de grote attraktie van kermis
zondag was toch wel de 2de "Gou
den Toeter-worp".
Hierbij nam Erna van het Oud-Ge
meentehuis, R.K.C.-ondervoorzit-
ster, onvervaard plaats in de laad
bak van een reuzekraan, die in wei
nig tellen met haar lange lastarm tot
aan de "kornis" van de kerk reikte.
Van uit haar hoge en droge troon
wierp ze met de regelmaat van een
klok ruim 500 toeters-waarvan 250
met een prijzennummer - naar de
grijpgrage menigte. De Gouden
Trofee, een geschenk van het
R.K.C., werd gegrabbeld door Pier
re Moens (van Cecilia). De andere
twee hoofdgaaien (koffiezetappa
raten) waren attenties van de uitba
ters van het Oud-Gemeentehuis en
van het Karnaval komitee. De orga-
nizatoren willen langs deze weg de
zelfstandigen van Wieze danken om
de gulheid bij het prijzen schenken.
Na afloop van deze gouden stunt
worp verspreidde de menigte zich
naar de verscheidene stands op her
kermisplein of ging even uitblazen
in een of andere klassieke bierwin
kel. Vandaaruit kon men tot 24 u.
luisteren naar het artistiek optre
den van het orkest Kris Berry met
zangeressen.
Slot
Maandag had in de tuin van café
Oud-Gemeentehuis de 10de grote
kermisbarbecue plaats met als
feestsluiter een reuze-gezellig sa
menzijn, waarbij een getalenteerd
muzikant vele mooie orgelpunten
achter het Ritakermisgebeuren wist
te plaatsen,..
En nog dit. De inrichters, met de
speciale nadruk op R.K.C. sekreta-
ris Kurt Guns, die echt bergen werk
verzette, danken nog eens extra het
gemeentebestuur voor het gebruik
van het materiaal, en vooral voor
het toekennen van de ideale stand
plaats van de kiosk, een feit dat bij
alle deelnemende verenigingen
echt positief overkwam.
J. Van Landuyt
Ofschoon het weder zich bij de twaalfde uitgave van deze zomerkermis niet
bepaald van zijn zonnigste kant toonde, mag men toch nog van een mooie
spreken. Het bekoorlijk feestprogramma dat door het R.K.C.
Kermis Comité) voorgeschoteld werd lokte al van zaterdag talrijke
naar het Wiezeplein.
weg naar het Wiezeplein inslaan,
de al traditie geworden mis voor Van verre herkenden we gauw de
afgestorven leden van de karna- giganten "Basken" en "Scherp" uit
"De Wolvenklak- Lebbeke, die van aan de "Ajuin"
zagen we van aan den "Dik- door het "Harmonieken" spelen-
Eik" een kwartet van reuzen de derwijs op sleeptouw genomen wer
den. Hun kollega "Hoera" (Lowie
Laurent) van St.-Gillis-D. werd van
aan het Gildenhuis door een Moor
sels "Muziek" voorafgegaan, en de
boven mensenmaat uitgegroeide
"Ward Sigaar" uit Grembergen,
werd vanaf de "Madeion" door een
eigen jeugdgroep en muziekkorps
naar de Dorpsplaats begeleid. Voor
de tribune aldaar voerden de reu
zen hun klassieke dansnummertjes
uit, wat door de vele aanwezigen op
een verdiend applaus onthaald
werd.
Intussen hadden een paar dozijn
marskramers op en bij het Wieze
plein hun tenten opgeslagen en ge
opend, en al heel vlug kuierden vele
bezoekers tussen de kramen met
uiteraard een divers aanbod. Het
geheel werd sfeervol opgeluisterd
door het Tiroler orkest: Die Fröh-
liche Musikanten" uit Baardegem,
gevolgd door een prachtig optreden
van Wim Ravel, die echt in zijn dag
je was!
Het past hier wel een kermis-
bloempje te werpen naar de man
nen van I.T. Music voor de zorg om
hun muzikale technieken, geduren
de de twee kermisdagen, en niet
minder voor koördinator Mare Col
man voor zijn voorbeeldige presen
tatie. Tevens verdienen Willy en Er
ik Roels alsmede Luc Perdaens een
pluimpje voor hun degelijke nacht
bewaking.
Lebbeke. Ondanks het minder goede weer was er op het terras heel wat plezier
te beleven tijdens Ritakermis te Wieze (foto Guy)
Zondag
Over kermiszondag onthouden we
zeker de kleur- en tekenwedstrijd
die in het Oud-Gemeentehuis
plaats vond, met Ritakermis als the
ma. Liesbeth De Vlieger bleek de
meest geslaagde kleurster, en bij het
tekenen werd Ann Mertens de lau
reate.
De middagduivenvlucht volgens de
oude doenwijze, moest echter we
gens de ongunstige weersomstan
digheden afgelast worden.
Een onverhoopt sukses daarente
gen kenden de helikopter-luchtdo
pen met vluchten van enkele minu
ten boven Wieze en het omliggen
de. Het blijkt wel dat de mensen
eens gaarne van uit de hoogte op
hun rasgenoten neerkijken, want bij
de circa 40 vluchten werden niet
minder dan 80 personen mee de.,
lucht in genomen. Echt daverend!
Toen het hoge motorengeronk
- dat nog lang over de dorpskom zal
nazinderen - enigszins geluwd was,
Lebbeke. In Wieze werd de Ritakermis een sukses. Het was drummen om een konden de vele kermisgangers eens
toeter te bemachtigen (foto Guy)
Neemt de belangstelling voor "Een dagje dorp" Mespelare af? We stellen
ons de vraag, want zondag was het niet de drukte van de vorige jaren in de
kleinste deelgemeente van Dendermonde. Aan het programma dat het
feestkomitee van Mespelare had uitgedokterd lag het niet, want dat stond
bol van de aktiviteiten. De minder gunstige weersomstandigheden mis
schien Het was koud, eerder kil, ook dreigend regenachtig. Maar echt
weer om thuis te blijven was het nu ook weer niet. Of worden we overspoeld
met rommel- en antiekmarkten en oude ambachten
Veel problemen om een parkeer-
plaatsje te vinden hadden we dit
aar niet. Van de eerste poging al
ïadden we prijs. En na ons kwamen
er nog heel wat auto's aangereden
die al even makkelijk een plaatsje
konden bemachtigen. Een vinger
aan de wand dat het niet de grote
drukte van andere jaren zou zijn in
Mespelare. En toch waren er nog
autobestuurders die perse door de
verkeersvrij gemaakte straten wil
den rijden, misschien om hun nieu
we wagen te laten bewonderen of
gewoon om dwars te zijn. Rare snui
ters.
Ze waren er weer
Op het plein voor de kerk was het
dit keer biezonder stil. Geen groot
terras zoals de voorgaande jaren,
geen barbecuevuren met de geur
van vers gebakken witte en bruine
pensen, geen bedrijvigheid. Alleen
rechtover de kerk voor de verbouw
de oude herberg hadden enkele
standwerkers een plaatsje gevon
den. Met oude munten, prentkaar
ten, schilderijen. En dan richting
kultureel centrum De Mespel. Aan
weerszijden van de smalle kronke
lende straat hadden ze zich weer
opgesteld de kinderen en volwas
senen met allerlei snuisterijen, ou
de boeken en fonoplaten, koper
werk, porselein, glas, bruikbare en
onbruikbare onderdelen van vaak
raadselachtige toestellen. De rom
mel- en antiekmarkt op haar best
dus. Vooral de jeugd was goed ver
tegenwoordigd en had blijkbaar de
kast leeggehaald om al wat oud en
voorbijgestreefd was aan de man te
brengen. Stripverhalen van Suske
en Wiske, Nero en Jommeke, ze
lagen er weer met ezelsoren en al te
wachten op klanten. Ook de boeken
uit de tijd van weleer, de heimatlite-
ratuur met zeemzoete verhalen
konden velen bekoren. En op de
stand van een van de jeugdige toe
vallige marktkramers zagen we zelfs
uitdagend en bloot een jaargang van
"Playboy" liggen. Maar niemand
durfde er in het openbaar in blade
ren.
Tussen al die oude spullen in had
den de beoefenaars van de oude
ambachten hun plaatsje gekregen.
De kuiper die nu ook tonnetjes op
maat maakt in alle formaten, al dan
niet belegd met geel blinkend ko
per, de kaarsenmaker, de karne-
melkster die met eindeloos geduld
weekend na weekend de stok in de
boterkan blijft heen en weer bewe
gen, de stoelenmaker en beeldhou
wers die met veel precisie in het
zachte hout de meest beeldige figu
ren kapte, de mandenvlechters die
handig omsprongen met de wijmen
en wissen, de nettenvlechters die
een fuik presenteerden, de fliere
fluiter die al spoedig veel toeschou
wers kreeg en met een doodeenvou
dig apparaatje, waarbij het velletje
van een ei werd gebruikt als mem
braan, de meest gekke en vrolijke
geluiden voortbracht. Nog verder
maakten we kennis met een vrouw
die miniatuurbloemen schilderde,
de man die met de figuurzaag aller
lei gebruiksvoorwerpen in elkaar
knutselde en nog zovele anderen
meer. En tussen dat alles in flaneer
de het publiek. Zich wat warmer
ingeduffeld dan men dat in de juni
maand moet doen. Maar het ge:
noot, ook en vooral van de pittige
taal die sommige marktkramers
orakelden om zo klanten te lokken
en aan te zetten tot kopen.
Net voor het kultureel centrum za
ten een drietal meisjes die net het
bord verscholen waarop te lezen
stond "Hoeveel weegt ons schaap".
Dendermonde. Dagje dorp. Oude ambachten op een rijtje stoelen matten,
vlechten en karnen (foto Piet Hermans)
Dendermonde. Dagje dorp. Broers onder elkaar hebben altijd wel wat te
vertellen (foto Piet Hermans)
Dendermonde. Dagje dorp. Een beeldhouwer die ondanks de belangstelling
niet zenuwachtig werd en naarstig voortwerkte (foto Piet Hermans)
Een beetje verder deed dat schaap
zijn uiterste best om al bierend de
aandacht naar zich toe te halen en
prompt schreven enkele dapperen
in. Met de zoete hoop vroeg of laat
het schaap te mogen afhalen als ge
wonnen prijs. In het centrum zelf
weerklonk ondertussen heerlijke
fanfaremuziek en dat lokte heel wat
belangstellenden naar binnen.
Waar men zich tegoed kon doen
aan een drankje al dan niet met wat
erbij. Rechtover het kultureel cen
trum "De Mespel" had Buggenhou-
tenaar Van Ransbeeck zich opge
steld met zijn poesjes. Al zaten die
veilig en wel achter dikke tralies.
Tijgers zijn inderdaad geen katten
om zonder handschoenen aan te
pakken. Voor Van Ransbeeck ligt
dat anders. Hij speelt met de roof
dieren als een volleerd cirkusari
tiest. Ook zijn vrouw, al evenzeer in
een mooi pak gestoken, maakte
haar opwachting bij de kooi. Later
op de dag zou zij in een kleine hou
ten kist kruipen en haar gemaal zou
die kist dan doorpriemen met ontel
baar veel zwaarden. Volgens inge
wijden liefst met 132 van die vlijm
scherpe puntige dingen. De bedoe
ling is wel dat mevrouw Van Rans
beeck zonder een enkel schramme
tje uit die kist te voorschijn komt.
Wat ook lukt. Een act van wereld
formaat in het piepkleine Mespela-
Zo wandelden we terug richting
kerk. Af en toe snuisterend in de
kartonnen dozen waarin alles en
nog wat te koop werd aangboden.
Iemand naast ons had interesse
voor oude fonoplaten. "100 fr per
stuk" zei de jonge verkoper. "Te
veel", zei de mogelijke klant "ginder
kosten ze maar 50 fr voor een
plaat". Waarop de jeugdige knaap
zei "dan moet je ze ginder maar
gaan kopen". De koper droop af,
bedrogen door zijn leugentje om
bestwil. Ook dat is een "Dagje
dorp".
