Vlaanderen moet
in Europa van
morgen
zijn eigenheid
bewaren n
Pastorij van Mere
wordt eindelijk
gerestaureerd
Daensprijs tweede keer voor Frans-Jos Verdoodt
Werken aan Meldertse Dorpstraat
kunnen na vakantie starten
Daensdag: 'Vlamingen
houden alleen been stijf in het gips'
«Daensisme en Kristen-Demokratie»
Adieu "de put"
4 - 15.6.1990 - De Voorpost
Vervolg van blz. 1
Vervolg van blz. 1
'Toegeven', Vlaamse 'deugd' bij
uitstek
Notaris Richard Celis, voorzitter
van de Vlaams-Nationale Zang
feesten en van de Vlaamse Kulture-
le Koepel waarbij het Priester
taal afzetten tegen Angelsaksische
invloeden die de eigen Vlaamse
identiteit bedreigen.
Celis zette zich verder af tegen de
afbouw van het geschiedenisvak in
onze scholen waarbij het verleden
Daensfónds is aangesloten was de van Vlaanderen onder de koren-
gastredenaar. maat zal komen te staan. Ook tegen
«Vlaanderen moet Vlaanderen blij- versnippering allerhande en verzui-
ven», ook in Europa, zegde Richard ling die nog 'besmettelijker is dan
Celis. Niet de Walen bedriegen on- de varkenspest'.
was de oude pastorij gelaïceerd en
verkocht. Met de tienden bouwde
pastoor Jacobs een nieuwe, vrijwel
de huidige maar toen nog zonder
verdieping en zonder omheining.
Toen begrensden watergrachten
het pastoreel huis. Later wordt ze
door pastoor Henr. Ben. Berre-
wouts beschreven als een 'behuisde
hofstede in de welke de pastoor
woont, groot volgens het land-
tboeck 125 roeden; oost de Guiel-
mieten van Aelst; zuyt het coninckx
goedt; westden voetwegh; noort de
straete'.
Het is pas in 1837-38, onder pastoor
Lud. Van de Velde, dat merkelijke
de
ze eigenheid. Die bedreiging schuilt
in eigen rangen. Politici van Vlaan
deren beoefenen al te veel de
'deugd' van 'toegevendheid'. Toe
geven is als het ware in ons volk
ingebakken. Kompromissen zijn
schering en inslag. «Vlamingen
houden enkel het been "stijf als het
in het gips ligt».
Vlaanderen telt al te veel opponen
ten in plaats van komponenten.
In het nuidige Vlaanderen met zijn
agmi
de Vlaamse Beweging om er op toe te 'op het veld' een onderzoek in in
te zien dat het geen Vlaanderen het geschiedenisonderricht in de
wordt voor de oude potverteerders, school waar hij aktief is. In de leer-
maar een Vlaanderen waar men boeken die er gehanteerd worden,
ook oog heeft voor wie dreigt uit de wordt met geen woord gerept over
verbeteringen aangebracht worden
aan de pastorij, o.a. ze wordt opge
trokken en krijgt een verdieping, en
dit was toen reeds de huidige vorm.
In 1845 wordt onder pastoor Ghisl.
Pulinx het dak van het pastoreel
Aalst. Daensdag. In stoet trok men naar het standbeeld Man priester Daens (a) eenoêpp"™liktc^^^
worden andermaal grondige her-
Jongeren, die vaak in de huid van de stellingswerken uitgevoerd aan de
underdog kruipen, kennen wel Nel- Past?"J ™n Mere; wordt
son Mandela. Maar Daens niet. aan het dak Snerkt, aan de zolde
Geschiedenis
Daensisten kunnen zich wel ver-
ring en de vensterramen. In 1
heugen in het feit dat veel politieke ondf Pas'°?r L Va" Bavegem
.7:iwerd een hofmuur geplaatst in het
'hebben 5Srks*raat^
partijen in hun programma een aan
tal Daensistische ideeën
Bij KB van 13 januari 1976 werd de
pastorij van Mere, waarvan de ge
meente als eigenaar aangeduid
staat, beschermd. Het besluit omvat
daarbij ook het landschap dat ech
ter beperkt is tot de omgevende
voor- en achtertuin, eveneens ei
gendom van de gemeente.
Ook op grond van kartografische
gegevens durft men met zekerheid
stellen dat de pastorij van Mere
reeds in het midden van de 18e eeuw
op de plaats stond van de huidige
pastroij maar er heerst onzekerheid
over de overblijvende fragmenten
van het oorspronkelijke gebouw.
Men is er wel over akkoord dat de
huidige pastorij een oude 18e eeuw-
se kern bevat maar grondig ver
bouwd werd in de 19e eeuw. Men
beweert dat het resultaat ervan es
thetisch alleszins geslaagd is en het
is een streng symmetrisch gebouw
Aalst. Daensdag. Belangstellenden tijdens de akademische zitting (a)
Aalst. Daensdag. De plechtigheid werd muzikaal opgeluisterd (a)
van de 18e en het begin van de 19e
eeuw.
'Het gebouw kan omschreven wor
den als een dubbel huis met zeven
traveeën. De openingen op de bo
venverdieping rechthoekig. De ra
men op het gelijkvloers zijn van lui
ken voorzien. De deuropening is
ingeschreven in een sobere vlakke
omlijsting met een bekronende
druiplijst. De voorgevel is beplei
sterd en geschilderd. Twee blinde
ramen hebben, tot behoud van de
symmetrie, een beschildering ge
kregen als imitatie van de overige
ramen. Op de nok van het dak is een
klokkeruitje gemonteerd. Volgens
het Kultureel Jaarboek van de pro
vincie Oost-Vlaanderen bevat het
interieur nog negen deuren in eik
met hun beslag en een laat 18e
eeuwse trapleuningen hieruit blijkt
dat de indeling zelf van de ruimte
nog oorspronkelijk kan zijn. Dit be
schermingsbesluit vormt door de
ligging van de pastorij een belang
rijk stedebouwkundig element en
biedt een richtlijn voor het toekom
stig beeld van de dorpskom van Me
re... Met de afbraak van de muur
aan de Sint-Bavoweg doet men ech
ter weer afbreuk aan de intenties
van de beschermingskommissie'.
Huidige restauratie
Reeds tijdens de vorige legislatuur
had de bevoegde (verantwoordelij
ke) schepen menigmaal beloofd om
restauratie- en schilderwerken uit
te voeren maar het bleef bij belof
ten.
Schepen Et. Lepage is zich echter
bewust van de erbarmelijke toe
stand van het gebouw en ondanks
het feit dat de huidige pastoor te
vreden is met zijn woonst, wil het
college voorkomen dat zijn opvol
ger geen renovatiewerken moet
aanvragen bij zijn aankomst. Het is
dus niet vooral om reden dat het
een waardevol monument is want
men zat wel met een nieuwbouw in
het achterhoofd maar dit projekt
kon - gelukkig - niet gerealiseerd
worden omdat het enerzijds te duur
uitviel en anderzijds omdat men de
deklassering niet kon bekomen. De
restauratie van de pastorij te Mere
is trouwens op 6,3 miljoen geraamd
maar het grootste gedeelte is betoe-
Het overdragen van bevoegdheden
naar supra-nationale instanties mag
nooit de eigenheid van Vlaanderen
nekken. De Vlaamse 'deel-staat' is
al te veel 'deel' en al te weinig
'staat'.
Vlaanderen moet zich ook in zijn
boot te vallen. het bestaan noch over de ideeën van
Het Vlaamse volk moet met Anton Adolf Daens.
van Duinkerken afstand nemen van Voor het Priester Daensfónds weer
de stelling dat «Vlaanderen in de een opdracht om in overleg met uit-
wereld altijd een grote toekomst zal gevenjen van leerboeken op deze
hebben, maar dan wel in de verle- lacune te wijzen en er te doen aan
den tijd...». verhelpen.
geworden. Dat typerend is voor de maar nei grooisie geueeue is oeioe-
Fandelijke pastorijen uit het einde laagbaar aangezien heteen geklas
seerd gebouw betreft. De raad was
De presentatie van de akademische
zitting is in handen van Koen Lie-
baut en voor vokale opluistering
overgenomen.
Tenslotte bracht voorzitter Slag
mulder nog een warme hulde aan
zijn voorganger Luc Delafortrie, fa- zorgt het koor Cantata onder lei-
mimielid van Priester Daens en aan ding van Johan Haezaert en met
Suzy, sekretaresse van Luc, chauf- Kristiaan Crombeen aan de piano,
feur, typiste en echtgenote.
Tien jaar nadat hij met zijn werk "Hector Plancquaert" reeds de Priester
Daensprijs mocht ontvangen werd Frans-Jos Verdoodt, een Erembode-
gems historicus, andermaal laureaat. Na een toelichting door ondervoor
zitter van het Priester Daensfónds Willy De Turck mocht hij uit de handen
van de nieuwe voorzitter Herman Slagmulder voor de tweede maal deze
prijs ontvagen. Nu voor de verhandeling waarmee hij onder het promotor-
schap van professor Van Eenno de doctoraatstitel haalde. "Kerk en
Kristen-Demokratie" belicht tot in de kleinste details de verhouding
tussen de Kerk en de als dissident aangezien Priester Daens en diens
medestanders. Deze verhandeling, vrucht van heel wat opzoekwerk, onder
meer in de archieven van het Vatikaan bracht em de doctoraatstitel
wijsbegeerte en letteren en nu ook de prijs van het Daensfónds goed voor
30.000 fr.
Daensprijs
Deze prijs wordt om de drie jaar
uitgereikt. Ofwel voor een niet-ge-
publiceerd werk over de Daensisti
sche Beweging en aanverwante
stromingen ofwel voor een maat
schappelijk projekt waarbij het
Daensistisch gedachtengoed kan
toegepast worden of dat handelt
overt de sociale ontvoogding in de
geest van de Daensistische Bewe
ging-
Over drie jaar wordt de volgende
prijs toegekend aan een maatschap
pelijk projekt. Dit projekt - ook
reeds bestaande projekten komen
in aanmerking - kan ingediend wor
den door een persoon of door een
groep. Bij voorkeur uiteraard in
Vlaanderen. Daarbij komen in aan
merking projekten over volksont
wikkeling, integratie en gehandi
capten of bejaarden, aktiviteiten bij
minstbedeelden ("vierde wereld"),
eenzamen, jeugdwerk, opbouw
werk, buurtanimatie en alfabetise-
ringsproblemen.
De projekten willen door een jury
beoordeeld worden. Nadere details
volgen eerlang. De prijs zal toege
kend en uitgereikt worden tijdens
de Daensdag 1993.
Daensprijs1990
"Kerk en Kristen-Demokratie"
waarmee Frans-Jos Verdoodt, ge
schiedenis en auteur van verschei
dene poëzie- en prozawerken. Bo
vendien afgevaardigd beheerder
van het Arcief- en Dokumentatie-
centrum van het Vlaams Nationalis
me en vorig jaar maakte hij zich
buitengewoon verdienstelijk als
voorzitter van het Daensjaar.
Vorige gelauwerden waren in 1977
Dirk Luycks met "Adolf Pauwels"
en de Kristene Volkspartij, in 1980
F.J. Verdoodt met "Hector Planc
quaert en de Daensistische Bewe
ging en het Plancquaertisme", in
1984 het sociaal projekt 'Trefpunt
Zelfhulp Vlaanderen" en in 1987
boren Moorselaar, de prijs won is Koen Rotsaert met "Het Daensis-
een magistraal werk. me in West-Vlaanderen".
Het IS het resultaat van jarenlang Willy De Turck belichtte in zijn lau-
opzoekmgswerk, o.m. in de Vati-
kaanse archieven wat dan wel een
unicum werd.
Deze historische studie bood tal van
nieuwe gezichtspunten en nuance
ringen en voeg heel wat nieuwe of
tot nu toe minder gekende elemen
ten toe aan de geschiedschrijving
van de Kristen-Demokratie in het
algemeen en aan die van de Daensi
stische Beweging meer in het bij
zonder.
Deze studie kan dan ook ingescho
ven worden in de reeks standaar
dwerken die reeds over de Daensi
stische Beweging verschenen. O.m.
Pieter Daens van Louis-Paul Boon,
met een voorwoord van erevoorzit
ter van het Daensfónds Luc Dela
fortrie, het werk van Elias dat in
tegenstelling met dat van Boon dat
kwam "uit de achterkeuken" van
Vlaamse gezinnen uit de salons van
meer begoeden kwam. Dat van pa
ter Van Isacker s.j. en dat van Rein-
houd D'Haese dat een totaalbeeld
bracht.
datio aan het werk van de laureaat heid optimaal precies wil weerge-
in het bijzonder dat men een blik ven, bemerkt wel eens scheuren en
krijgt over de wijze waarop destijds schrammen in figuren die reeds in
"in de betere kringen" werd neerge- de legende zijn getreden en waar
keken op Daens en diens gedach- van enkele de goede eigenschappen
tengoed. meestal nog aan bod komen. Derge
lijke minder goede kanten ook aan
Niet uitgeblust bod laten komen wordt niet steeds
In zijn dankrede, stelde de laureaat door iedereen in dank afgenomen."
zeer dankbaar te zijn voor deze Mythes moeten dan ook wel eens
tweede onderscheiding. Hij ziet er doorbroken worden. Het lot dat
een erkenning in dat hij "als histori- Daens beschoren was in "een tragi
cus nog niet uitgeblust is". sche geschiedenis waarin enerzijds
Deze prijs kompenseert enigermate generositeit en anderzijds kleinheid
de ondankbaarheid van de taak die wel eens kort bij elkaar lagen". Het
de historicus zichzelf oplegt en zijn inderdaad de mensen die de
waarvan de realisatie bezwaarlijk geschiedenis somber maken...
zonder misverstanden en remmin- LH
gen bespaard blijft. "Wie de waar-
Tweede keer
Dat F.J. Verdoodt ten tweede keer
de prijs mocht ontvangen toont de
belangrijkheid van zijn werk. Hij is
trouwens docent hedendaagse ge-
'De riolerings- en wegenwerken aan de Meldertse Dorpstraat kunnen na de vakantie starten. Aldus werd
ons alleszins verzekerd.
Het aanbestedingsattest is in handen van het stadsbestuur. De aanbesteding kan wellicht nog deze maand
febeuren. En het veld (ruim 20 miljoen, uiteraard betoelaagd) staat op de huidige begroting.
:r zou dan ook geen enkele hinderpaal meer zijn om na de vakantie, eens de aanbesteding geregeld, te
starten.
Het heeft immers lang genoeg geduurd vooraleerd de tweede fase van de verbinding Koestraart-Moorsel
naar Meldert-Dorp (tot aan ae Stevensveldstraat) zou starten.
De eerste fase bétrof de Kokerijstraat tot aan de Molenstraat en een begin van de Dorpstraat tot aan de
beek. De put die er jarenlang voortdurend kwam en moest hersteld worden, is voldoende door iedereen
gekend. Beter gezegd gevreesd. En niettegenstaande het ultra-slecht wegdek en de verkeersborden hebben
de bewoners er last van te zware wagens die te snel rijden en de woningen doen trillen.
Van aan de beek tot aan de Stevensveldstraat wordt de tot aan de beek reeds gelegde bevloering met
betonklinkers met de zelfde klinkers verder gelegd.
De derde fase, de Klaarhaag die zal gelegd worden met herbruikkasseien, is nog niet in zicht. Een belofte
van toelage werd alleszins nog niet bekomen. Voorlopig dus nog toekomstmuziek.
Van aan de Stevensveldstraat tot aan de kerk is geen enkel werk tot hiertoe voorzien. Evenmin in de
Putstraat die de verbinding geeft naar de Steenweg Aalst-Brussel. Daarvoor bestaat echter een valabel
alternatief via de betonweg Eeckhoutstraat, Domentstraat en Abdijstraat.
trouwens unaniem akkoord om een
ontwerper voor dit projekt aan te
stellen.
Tuinmuur
Het restauratieprojekt van de pa
storij te Mere was in feite tweeledig
want men wil ook wijzigingen aan
brengen aan de eveneens geklas
seerde omgeving, meer bepaald
langs de Sint-Bavoweg, het gewezen
Kerkstraatje. De verbeteringswer-
ken voorziet het gemeentebestuur
in een latere fase maar men moet
hiervoor eerst toch een deklasse
ring aanvragen, wil men de omring
ende muur mogen verplaatsen en
de bestaande weg met drie meter te
verbreden om de rooilijn op twaalf
meter te brengen.
Hierbij had raadslid Carlos De
Brouwer de suggestie om desgeval
lend de muur in dezelfde stijl nerop
te bouwen wat volgens schepen Le
page moeilijk anders zal kunnen
vermits dit een van de voorwaarden
zal zijn die door de overheid gesteld
worden om een deklassering te be
komen.
Raadslid J. Van der Steen merkte
ook op dat als men de muur mag
verplaatsen, de bestaande wonin
gen nog altijd in de weg staan en
geen verbreding mogelijk is. Het
college stelt echter dat deze huizen
niet geklasseerd zijn en dit dus voor
lopig geen probleem vormt maar
toch zal men ook dit element be
handelen van zodra een nieuw rooi
lijnplan aanvaard is.
Ex-schepen J. De Wolf herinnerde
er aan dat het vorige bestuur reeds
een aanvraag gedaan had in die zin.
Ook dit betrof het verbreden van de
rooilijn maar de ambtenaar gaf on
gunstig advies en het dossier werd
niet aanvaard. Daarom wilde hij we
ten of men opnieuw kontakt geno
men heeft met Stedebouw en of het
werkelijk noodzakelijk is om een
brede weg aan te leggen. Daarom
was hij wel met het principe ak
koord maar stelde toch dat hij zeker
moest zijn een rooilijn van 12 meter
te bekomen, zoniet stond hij er op
geen onteigeningen uit te voeren.
Voor burgemeester De Langhe was
het agendapunt eenvoudig vermits
men alleen het fiat vroeg voor de
deklassering van de omgeving en
hiermee heeft de rooilijn niets te
maken, voorlopig toch niet. Men wil
alleen aan de huidige toestand ver
beteren om een oplossing te vinden
voor het doorgaand verkeer naar de
sporthal.
JV
