I Albert Geyssens 65 jaar op weg
3 met de K.F. Niets zonder Arbeid
t Trouw en Eendracht - Erembodegem
De Voorpost - 23.8.1991 - 5
1
Vat doet Albert Gheyssens een fanfaremuzikant die 75 geworden is, reeds 50 jaar gehuwd is, reeds 65 jaar lid
I van de K.F. 'Niets zonder Arbeid - Trouw en Eendracht' uit Erembodegem. Al die tijd als spelend lid, maar
cms ook als muziekleraar, onderchef, bestuurslild en duvelstoejager van deze maatschappij. Zijn tuba op zij
eggen en de zetel wat dichter bij de haard schuiven? 'neen, non-aktiviteit op muzikaal gebied zit er voorlopig
■oor mij nog niet in' zucht Albert Gheyssens, maar het is eerder een zucht van tevredenheid. 'Mijn grootste wens
js de 70 te halen als muzikant. Ook dat er een geest van kameraadschap in de fanfare bewaard blijft, een goede
•eest zonder dwarsdrijvers en ruziestokers. Ik kon daar soms wel eens van wakker liggen, van ruzies onder
Muzikanten of bestuursleden...'. Aldus Albert Gheyssens in een interview, als voorbereiding van de 'muzikale'
kulde die hem door zijn fanfare-vrienden zal worden gebracht op zaterdag 31 augustus a.s. Aan het gesprek
ieipm deel G. Verbruggen, sekretaris en J. De Bruyne, penningmeester van de fanfare. Alvast entoesiaste
posen die met hart en ziel achter de muziekmaatschappij staan en met kennis van zaken spreken over muziek,
fón interview, terwijl het bestuur, de dirigent, een veertigtal muzikanten en het trommelkorps duchtig
jepeteren...
er hun muziekmaatschappij kun- staan vierde. Het 100-jarig bestaan
in Albert Gheyssens, de sekretaris werd (1 jaar te laat) luisterrijk ge-
fa) I1 penning"1665161" urenlang pra- vierd in 1935. De fanfare-voorzitter
Ljj u/96 tnpn hnrnpmppctpr Or Parlipr
Ie Koninklijke Fanfare 'Niets zon
Ier Arbeid - Trouw en Eendracht' sekretaris Leopold Verleysen.
Brd gesticht in 1834. Ze ontstond, 'Niets zonder Arbeid' werd tevens
3gst waarschijnlijk door opsplit- bevorderd tot: Koninklijke Fanfare,
g, uit de toen bloeiende 'Maat- Ook mocht het korps een nieuw en
iappij voor Toonkunst'. Haar kunstvol vaandel in ontvangst ne-
ieg stond ten huize van de familie men. In de periode na de 2de we-
ammu, aan de Hogeweg te Erem- reldoorlog, onder de dirigenten
xlegem (ongeveer aan de overzij- I.eon Van Den Bossche (1950-1957)
meer leiden door de in de praktijk
gegroeide gewoonten en gebruiken,
dan door de stelregels van de vaak
was toen burgemeester Dr. Carlier verdwenen of alleszins niet meer
Hyp. (burgem. van 1921 tot 1939) en toegepaste statuten.
Zo ook bij de 157 jarige K.F. 'Niets
zonder Arbeid - Trouw en
eendracht', die de laatste jaren een
steile opmars kent inzake aantal
muzikanten en streven naar kwali
teit. meerdere aktiviteiten hebben
een vaste plaats verworwen binnen
een moeilijk te wijzigen stramien:
van de Vandevijverstraat). Na- en Jozef Verleysen (1957-1963) nam verbroederingsfestivals te Hekel-
vond 'Niets zonder Arbeid - de K.F. meerdere malen deel aan
rouw en Eendracht' onderdak in provinciale Tornooien. Begonnen
t'RoomsHof - vlakbij het station in 3e kategorie wist'N.Z.A.' uitein-
en later in de herberg, die in de delijk door te dringen tot de 1ste
llksmond 'In de Poort' heette - divisie.
ihtover het Gemeentehuis en uit- Onder voorzitter-burgemeester O.
jbaat werd door de familie De Cock en sekretaris H. Callebaut
leert-Mollaert. Tot en met de slo- werd in 1960 op bescheiden wijze de
van het gebouw, in 1974, bleef 125ste verjaardag herdacht. Bij deze
!t embleem van de fanfare 2 lieren viering kreeg het korps weer een
smeedxwerk, bewaard boven de nieuwe vlag: ontwerp en uitvoering
:gangspoort. In 1907 verhuisde de zijn het werk van Polydoor Sonck,
Muziekmaatschappij naar haar toen spelend lid.
iieuw lokaal: de 'katholieke Volks- In 1970 werd aan de fanfare een
ing eveneens in de Denderstraat, trommelkorps toegevoegd. En het
vordlu vlak bij de Denderbrug. Tot en was ter gelegenheid van de Cecilia-
n dmet de bouw van een nieuwé"zaal viering'72 dat het vollediggeünifor-
idaar, in 1923, hadden de repetities meerd korps (groene blazer, grijze
J dalaats in de grote zaal boven de broek met fijne groene bies, bor-
nenjelagzaal. Toen dit gebouw in 1983 deauxkleurige das en jagershoedje)
en qerdween, week de muziekmaat- voor het eerst in het openbaar ver-
lerrafchappij uit naar het 'Gerstenhof, scheen.
Me$erstenstraat 12 te Erembodegem. In 1984 kon er weer uitbundig ge
in Ike donderdagavond repeteert de vierd worden n.a.v. het 150-jarig be-
veili infare er nu twee uur lang. Eerste staan van de K.F. Ook deze maal
Dorzitter was Judocus Van Vae- kon de voorzitter: ere-burgemees-
Fant tnbergh (eerste schepen en vanaf ter Frans Boel, een nieuw vaandel
547 tot 1866 burgemeester) en de overhandigen terwijl de toenmalige
insd crste dirigent was Th. Coutulier uit sekretaris Marcel Temmerman het
ient (tevens muziekbestuurder bij levensverhaal neerschreef onder de
ens<|et 4c Lancicrs te Gent). Onder titel 'Met Niets zonder Arbeid,
liens leiderschap kwam 'N.Z.A. Trouw en Eendracht 150 jaar op
té" ï"r. en Eendracht' al vlug tot volle weg'.
ens< (loei, want in 1839 verwierf ze reeds In 1985 kwam er bij de top van het
seniiaar eerste trofee: een vergulde me- bestuur een aflossing van de wacht:
Igen laille, dragende de inscriptie: 'Con- voorzitter werd schepen Remi Van
yG »urs de musique a Alost' -1° prix, Vaerenbergh (t 18 april 1988) en
acqi emporté par la commune de Erem- sekretaris Gilbert Verbruggen. De
Dai xxlegem - 1838' - (nog in het ar- vroegere penningmeester Marcel
:n,J Bief!). Met sukses werd later ook Van Vaerenbergh, werd reeds in
\pp leelgenomen aan tornooien te Ni- 1980 vervangen door de huidige
nove (1846), Essene (1876 en 1878), penningmeester Joseph De Bruyne.
owi Seraardsbergen (1879) etc... In 1879 In 1985 werd een nieuwe dirigent
n m treeg de vereniging nieuwe statu- aangeworven, nl. Freddy Van Laer-
:ot !ten. Artikel 1 van dat reglement klarinet solo bij de muziekkapel der
gr^luidt als volgt: 'De maatschappij Gidsen. Sedert het overlijden van
dak heeft als oogwit, door het aanleren Remi Van Vaerenbergh, wordt de
:ft n en uitoefenen der muziekkunst, voorzitterfunktie waargenomen
haar leden een aangenaam tijdver- door Géty Vandewalle.
t ws drijf te verschaffen'. Dit dokument We noteerden tenslotte dat de K.F.
e W werd ondertekend door Bernard sedert 1987 beschikt over gans nieu-
'erleysen (burgemeester van 1874 we statuten,
tot 1894) - 'voorzitter, H. De Smet - Sekretaris Gilbert Verbruggen zal
ondervoorzitter, A. Van Vaeren- het zeker beamen: bij heel wat vor-
bergh - sekretaris en P. Van Vae- men van ons verenigingsleven-zker
renbergh - schatbewaarder. Het was bij de maatschappijen die zich wij
onder Bernard Verleysen voorzit- den aan de amateuristische beoefe-
terschap dat de fanfare in 1884, sa- ningvan de muziekkunst - laat men
men met 18 gast-muziekmaatschap- zich, de laatste jaren vooral, bij het
'yl pijen luisterrijk haar 50-jarig be- opstellen van het jaarprogramma,
gem, Hofstade, Meldert, Moorsel, Aalst. Het fanfarebestuur anno 1984tweede onderaan links is Albert Gheyssens
Aalst. Albert Gheyssensreeds 65 jaar op weg met de K. F. Niets zonder Arbeid,
Trouw en Eendracht
wandelkoncerten naar en op meer
dere wijken van Erembodegem
waar er kermis wordt gevierd, de
Ceciliaviering... 70% van de inspan
ningen gaat naar konccrtcn. De
kunstkoncerten die de laatste vijf
jaren door de Fanfare Niets zonder
Arbeid in het hartje van Erembode
gem werden gebracht groeiden al
vast uit tot een hoogtepunt én een
klassieker in het kulturele leven van
de Aalsterse deelgemeente.
Niets geeft de inspanningen, moeite
en inzet van de muzikanten en be
stuur beter weer dan de naam zelf
van de fanfare. 'Arbeid - Trouw en
Eendracht' zijn het geheim van haar
sukses. Arbeid op de repetities -
Trouw aan de idealen van de mu
ziekmaatschappij en Eendracht tus
sen muzikanten en bestuur.
Iemand die zich reeds jarenlang bij
zonder verdienstelijk weet te ma
ken voor deze fanfare is Albert
Gheyssens. Geboren in 1916,50 jaar
gehuwd, 65 jaar muzikant en 40 jaar
bestuurslid. Een emotioneel en so
ciaal voelend mens die zijn instru
ment vertroetelt en verwent. Dat
wordt vertroeteld en gewreven dat
het een aard heeft! Een muzikant
met één brandende ambitie: nog en
kele jaren in een geest van kame
raadschap, trouw aan de idealen
van zijn geliefde muziekvereniging,
nog heel wat muzikale vreugde ge
nieten en tijdens de wekelijkse re
petities nog veel goede muziek goed
spelen...
Een schare aktieve bestuursleden,
samen met een legertje entoesiaste
fanfaremuzikanten, geleid dooreen
.Hl Aalst. De Kon. Fanfare Niet zonder Arbeid in 1953. Albert Gheyssens is de voorlaatste op de tweede rij bovenaan rechts
keuze dirigenten, hebben reeds 65
jaar lang samen met hem een lange
en goede muzikale weg bewandeld.
Dat Albert leefde voor zijn muziek,
voor zijn fanfare wordt bewezen
door zijn verontwaardigd antwoord
toen hem gevraagd werd of hij dik
wijls repetities of uitstappen gemist
heeft in zijn lange loopbaan: 'Geen
dieën, gotterdomme! A toet, als
mijn vader en mijn moeder gestor
ven zijn!'
Geboren in 1916 kreeg Albert zijn
eerste lessen notenleervan de toen
malige chef Richard D'haens (on
derkapelmeester bij de Gidsen) op
negenjarige leeftijd. Een jaar daar
na speelde hij derde bugel tijdens
een concours te Aalst. 'La Traviata
en Antigone', weet hij nog te vertel
len. Tot zijn legerdienst volgde hij
lessen bij deze chef, die een diepe
stempel gedrukt heeft op Alberts
muzikale kunnen en waar hij nog
altijd naar opkijkt als 'ne chef zoals
er nu geen meer zijn!'
Ondertussen had hij ook werk ge
kregen bij de firma DuParc, in
Erembodegem bekend als bij Bos-
teels. De mobilisatie en de oorlog v
legden het muziekleven lam, maar
Albert nam overal zijn bugel mee.
Ook toen hij krijgsgevangene werd
weggevoerd. Bij die gevangenne
ming gebeurde nog een merkwaar
dig feit. De Belgische soldaten wer
den beroofd van alles wat maar eni
ge waarde had. Ook de bugel zou er
moeten aan geloven, maar een
Duitse soldaat vroeg wat die in
scriptie 'N.Z.A.' betekende en Al
bert antwoordde: 'Niets zonder
arbeid'. Die man was zo verrukt
over dat woordje 'Arbeit', dat Al
bert zijn bugel mocht houden!
Nog tijdens de oorlog huwde Albert
zijn Rachel en stichtte een gezin.
Hij ging nu volledig op in zijn fanfa
re. Het waren echt nog andere tijd
en. 'We stapten als spelend naar
Hofstade, gaven daar een koncert
en kwamen al spelend weer naar
Erembodegem,' vertelt hij. 'Geen
dieën die dat nog kan!'
Ook de optochten naar de wijkker-
missen verliepen in een andere
sfeer. 'Naar kermis Doggen waren
er wel vijftien cafés te doen. De
jonge muzikanten kwamen met hun
zakken vol chocolade thuis. Ik ben
dan Pale-ale beginnen drinken om
dat de pils te koud geschonken
werd'.
Andere maatschappijen uit de
buurgemeenten deden dikwijls een
beroep op deze uitzonderlijke mu
zikant. Zo werd hij een graaggezie-
ne figuur in de harmonie 'Al
groeiend, bloeiend' en de fanfares
'Kunst en vermaak' en 'Tot heil des
volks' te Aalst. Bij de Aalsterse Gil
les was hij eveneens van de partij.
Ook in Meldert, Welle, Teralfene
en Baardegem speelde hij regelma
tig-
In 1950 werd hij door het bestuur
aangezocht als muziekleraar voor
de jonge muzikanten. 'In mijn eer
ste klas zaten 21 jonge mannen. Ik
stond daar voor een zwart bord,
precies een echte school. We be
gonnen dan maar met een kruis te
maken en een vaderons te bidden!'
Toch zijn er maar twee muzikanten
van die eerste groep overgebleven,
en hij had ze allemaal nog wel werk
bezorgd bij Bosteels!
Vanaf die periode is Albert even
eens aktief als bestuurslid. Hij be
gint er onverdroten met het opha
len van de lidgelden. Eerst per fiets,
dan achter op de brommer en nog
altijd bezoekt hij jaarlijks elk lid, nu
wel samen met de penningmeester.
Op al die jaren moet Albert al een
paar miljoentjes voor de fanfare
hebben opgehaald.
Toen werd er veel meer gespeeld in
de cafés of na de repetitie. Een kolf
je naar de hand van Albert, want nu
nog laat hij zich graag horen tijdens
een uitstap. 'Ne keer kot houden',
zegt hij daarop of'Enen afdraaien!'
Dat zijn vrouwtje Rachel niet altijd
tevreden was met de grote uithui
zigheid van Albert is wel te vermoe
den. Daar spreekt hij niet graag
over.
Maar als hem gevraagd wordt naar
de mooiste ogenblikken bij de fan
fare raakt hij weer in vuur en vlam.
Vooral de jaren dat hij jonge muzi
kanten mocht opleiden, blijven een
gouden herinnering. En op die zo
merse dag in 1986 te Neuerburg
(Duitsland) toen de muziekchef af
wezig was en Albert, als onderchef,
het koncert aldaar, op de markt
plaats, mocht dirigeren. Het 'Herr
kapellmeister' waarmee de burge
meester en de notabelen hem toen
aanspraken klinkt hem nog als mu
ziek in de oren. Zijn grootste wens is
de 70 te halen als muzikant. Ook dat
er een geest van kameraadschap in
de fanfare bewaard blijft, een goede
geest zonder dwarsdrijvers en ruzie-
stokers. 'Ik kon daar soms van wak
ker liggen, van ruzies onder muzi
kanten of bestuursleden', weet hij te
vertellen.
Albert kan ook niet nalaten, voor
het einde van het gesprek, zijn filo
sofie-na 65 jaar ondervinding-over
een goede muziekvereniging te
openbaren: 'Een muziek waar een
kwartier na de repetitie iedereen
reeds naar huis is, deugt niet wat
kameraadschap betreft. Blijven
hangen tot een stuk in de nacht
deugt niet voor de vrouw. Dus...'
Bij dit alles staat de hele Aalsterse
fanfare-wereld vol bewondering in
dankbaarheid. En daarom ook
wordt Albert Gheyssens zaterdag 31
augustus in het hartje van Erembo
degem gevierd en gehuldigd. Op het
jubileumprogramma (tevens vie
ring van zijn gouden huwelijksjubi
leum!)
- 16 uur: H. Mis die wordt opgelui
sterd door 'Niets zonder Arbeid -
Trouw en Eendracht', in de O.L.V.
Hemelvaartkerk.
- 17 uur: optocht met de fanfare
naar het Gerstenhof
- 17.30 uur: receptie en feestmaal
tijd voor de genodigden.
'Jaja... dank U, Albert. Nog vele
schone jaren!' wensen U nu reeds
het voltallig fanfarebestuur en al uw
vrienden-muzikanten!
(De Bruyn)
