65 jaar werking met vallen
en opstaan in Erondegem
Laureaten
gelauwerd
verkeersveiligheid
te Erpe-Mere
Slopingswerken aan gedeelte oud-hospitaal
aangevat
Bond Moyson opent nieuw
kantoor te Aalst
2-25.12.1992- De Voorpost
Van Bond der Talrijke Gezinnen in België naar B.G.J.G. (5)
In 1926 was er ook in Erondegem reeds een beperkte werking ten bate van
de gezinnen met meerdere kinderen. Het was echter op 9 januari 1927 dat
de afdeling officieel gesticht werd zoals blijkt uit de nationale archieven
van de Bond. Gelukkig kan men zich hierbij steunen op het maandblad
van de «Bond van Kroostrijke Gezinnen» van toen waarin over de stich
tingsvergadering een kort verslag gepubliceerd werd met enkele summiere
gegevens over de oprichting.
Veel informatie bestaat er nergens
over de eerste decennia van de af
delingen die toen een vrij beperkte
werking hadden. Veel hing hier
trouwens af van de mensen die er de
leiding van hadden, een fenomeen
dat nu voor alle verenigingen geldt.
Uit het weinige over de Bond van
Erondegem kwamen wij te weten
dat de stichtingsvergadering ge
paard ging met «aanspraken van
M.M. Cosijns en Mercelot» en dat
er 38 gezinnen tot de Bond toetra
den. Van een voorzitter sprak men
toen nog niet maar wel van de sekre-
taris Clement Van der Eecken,
plaatselijk schoolhoofd, die later
een belangrijke rol zou spelen als
propagandist van het gewest Aalst.
Tot het bestuur behoorden evenwel
nog mevr. Brihet-De Jonghe en L.
De Clippeleir.
Beginperiode
Tijdens de eerste jaarvergadering
op 22 januari 1928, kwam Er. Pael-
stermans nog eens meer informatie
geven over de voordelen van een
bondwerking als deze van de «grote
gezinnen». Ook de secretaris bracht
verslag uit over één jaar plaatselijke
werking en toen was het aantal tot
45 aangeslotenen in Erondegem ge
stegen. Hetzelfde jaar nog, op 23
december 1928, wordt de volgende
algemene vergadering georgani
seerd waarop de toenmalige propa
gandist Fr. Paelstermans en voor
zitter Van Cleemput aanwezig wa
ren en een toespraak hielden met
uiteraard informatieve gegevens en
een oproep tot aansluiting.
Dat hun komst en optreden effekt
had op de aanwezigen bewijst hun
reaktie met de aansluiting van elf
nieuwe leden. Bovendien werd er
meer goed nieuws aangekondigd tij
dens deze algemene vergadering
zoals in een toenmalige regionale
krant gemeld werd: «Wat ook als les
en voorbeeld mag dienen voor tal
van andere gemeenten, dit is dat de
gemeenteraad van Erondegem, in
zijn jongste zitting een jaarlijkse bij
drage van 800 fr. heeft gestemd
voor den bond». In die tijd was dit
toch al een ernstig bedrag, vooral
dan in een tijd dat het verenigingsle
ven zichzelf moest bedruipen. Het
is bijgevolg niet verwonderlijk dat
het gemeentebestuur alle lof toege
zwaaid kreeg.
Uit dit verslag in verband met de
vergadering van december 1928 ma
ken we ook op dat pastoor Ceule-
neers voorzitter van de afdeling
was, een funktie die toen bijna in
elke gemeente door de dorpsherder
waargenomen werd. Enkele jaren
daarna, vooral na de reorganisatie
en de betere struktuurvorming van
de Bond, hebben de pastoors hun
autonomie afgestaan maar zij ble
ven evenwel overal deel uitmaken
van het bestuur als proost. De aan
hangers en de ijveraars van de Bond
pleitten voor toetreding van alle
kroostrijke gezinnen en dit te doen
«niet alleen voor zichzelf maar ook
voor het welvaren van geheel de
gemeente».
Zelfs in de jaren twintig en ook later
nog. werd een kroostrijk gezin door
een bepaalde kategorie mensen met
gemengde gevoelens bekeken en
men droeg niet altijd de sympatie
weg voor gezinnen met «veel» kin
deren. Een «luisteraar», aanwezig
op de ledenvergadering, bekloeg
zich onrechtstreeks over deze men
taliteit. Daarom hield hij een plei
dooi voor de talrijke gezinnen die
de moed hadden een «grote fami
lie» te stichten: «Gij die uwe plich
ten gedaan hebt inzake familie, gij
die uwe plicht, niettegenstaande
sommigen spot nog doet. vergeet
niet dat gij daarnaast ook nog rech
ten hebt, rechten die het hoger be
stuur U geven moet». Hij wees ter
loops op de vooruitgang die al ge
boekt was sinds het bestaan van de
Bond en daarom moest men een
drachtig samenspannen en de orga
nisatie verder uitbouwen «want
hebben kinderen van plichtsbesef-
fende ouders, zowel geen recht op
een menselijk bestaan, dan deze als
van andere ouders, die de schoon
heid, de edelmoedigheid hunner
heilige zending niet willen ver
staan?»
De werking in Erondegem gebeur
de volgens het voorgeschreven stra
mien van het gewest en het is pas
met de Uitbreiding van het gewest-
bestuur en het reorganiseren van de
struktuur, dat ook de afdelingen op
een andere manier hun aktiviteiten-
programma opstellen.
Ch. Van der Eecken
In het licht van de Bond gezien, is
Erondegem een relatief kleine af
deling maar vooral bij de aanvang is
er een voorbeeldige werking ge
weest, wat niet van elke periode kan
gezegd worden. De bloei van de be
ginjaren is hoofdzakelijk het werk
geweest van plaatselijk sekretaris
Clement Van der Eecken die met
veel inzet de Bond van Erondegem
bekend maakte en de grote gezin
nen aanspoorde om aan te sluiten
bij de «familie».
Nochtans was Cl. Van der Eecken
afkomstig uit Oostkamp waar hij op
24 september 1896 geboren werd
maar in Erondegem belandde waar
hij de acht jaar jongere Suz. Van
Geetruyen huwde. Hij was eerst on
derwijzer in het Sint-Martinusinsti-
tuut van Aalst en daarna in de ge
meenteschool van Erondegem waar
hij schoolhoofd werd. Hij was niet
alleen medestichter van de afdeling
in Erondegem maar sinds 1933 trad
hij op als voordrachtgever en pro
pagandist van het gewest Aalst
waarvan hij tevens bestuurslid was.
Voor dit soort werk was er indertijd
heel wat overtuiging nodig en moest
men sterk gemotiveerd zijn want de
verplaatsingen naar de verschillen
de dorpen waar hij een voordracht
of een informatieavond verzorgde,
gebeurden met de fiets en later, in
betere omstandigheden, met de wa
gen.
Daarnaast maakte Clem. Van der
Eecken zich ook nog verdienstelijk
door gratis de briefwisseling te voe
ren voor minder bemiddelden en
mensen van het dorp die het, in de
periode tussen de twee wereldoor
logen, moeilijk hadden om een brief
op te stellen. De dorpsonderwijzer
was daartoe de geschikte persoon
maar Van der Eecken stelde zich
daarnaast ook op als landmeter. In
die funktie maakte hij schattingen
voor het Woningfonds bij het toe
kennen van leningen aan kroostrij
ke gezinnen. Hij bleef in de Bond
aktief tot 1966 evenals in de afde
ling die na zijn ontslag een waar
dieptepunt gekend heeft door de
schuld van een «papieren voorzitter
die de afdeling veel onheil gebracht
heeft» zoals in het jubileumboek
van de Bond vermeld staat. Dit zou
gelukkig niet het einde betekenen
van de afdeling in Erondegem.
Nieuwe start
Toch waren er een paar mensen van
het bestuur die de vereniging op
nieuw wilden doen bloeien. Het was
vooral onder impuls van Marc. Van
Caneghem dat de afdeling van de
BGJG van Erondegem niet volledig
ten onder ging. Hij zorgde reeds
verschillende jaren voor het sekre-
tariaatswerk en in 1986 nam hij het
voorzitterschap waar maar hij kreeg
meteen ook de erfenis van zijn voor
ganger mee. Een van zijn eerste wa
penfeiten was uitkijken naar gemo
tiveerde leden om de plaatselijke
Bond nieuw leven in te pompen.
Dank zij de stimulerende inzet kon
men een nieuw en verjongd bestuur
samenstellen en het is pas de laatste
paar jaren dat de positieve resulta
ten merkbaar zijn. De verandering
was reeds zichtbaar toen men in
1987 een algemene vergadering be
legde en een konkrete aktiviteit rea
liseerde met de wijding van een af-
delingsvlag. De bestuursleden had
den trouwens de wil om er iets van
te maken en deze nieuwe stimulans
hadden zij te danken aan de pionier
van hun afdeling, M. Van Cane
ghem, die ruim een kwarteeuw lief
en leed van de Erondegemse Bond
meegemaakt had, samen met Cyr.
De Wint en Marc. Van Geyt. Het is
dank zij dit trio dat de BGJG er nu
nog aktief is.
De laatste paar jaren is het bestuur
nog ruim gewijzigd en neemt Joz.
Roggeman nu het voorzitterschap
waar. Hij leidt de Bond samen met
sekretaris God. Van Boxstael, S.
Troch (gezinszegels) en de drie an
dere bestuursleden G. Welleman,
Nic. De Middeleer en Mur. Van
Heygem. Zij hebben er hoofdzake
lijk voor gezorgd dat de afdeling
thans zo een 130 leden telt wat voor
een gemeente als Erondegem een
bevredigend resultaat betekent.
Programma
Dit jaar heeft de afdeling reeds een
uitgebreid programma afgewerkt
met als bijzonderste aktiviteiten het
moederfeest in mei, een groeps
tentoonstelling begin augustus, het
algemeen ledenfeest in oktober en
onlangs het Sint-Maartenfeest spe
ciaal voor de kinderen uiteraard.
De meeste aktiviteiten worden bij
na elk jaar herhaald zoals het Moe
derfeest dat op 2 mei 1993 vastge
steld is en het Grootoudersfeest op
10 april. Ook de data voor de jaar
lijkse tentoonstelling tijdens de ker
misdagen ligt al vast: 7,8 en 9 augus
tus met kunst van bij ons. Plaatselij
ke «kunstenaars» tonen er hun wer
ken die in feite via hun liefhebberij
tot stand gekomen zijn. Het Leden-
feest gaat door in de Sint-Pieters-
zaal op 9 oktober en uiteraard
denkt men Opnieuw aan de kinde
ren die op 6 november bij Sint-
Maarten kunnen komen.
In de programmatie werd ook een
kursus EHBO opgenomen maar de^
ze aktiviteit moet nog in definitieve
vorm gegoten worden na rugge
spraak met het Rode Kruis dat hier
voor zijn medewerking verleent.
Tussendoor zullen er nog een paar
manifestaties gepland worden maar
vaste data zijn er nog niet vastge
steld. Men volgt hierbij de voorop
gestelde planning van het Gewest
dat elk jaar uitpakt met gezamenlij
ke aktiviteiten die vooral in gezins
verband verlopen.
Met de verkiezingen in het verschiet
zoekt de afdeling Erondegem intus
sen naar nieuwe en meer bestuurs
leden om hun werking nog beter en
intenser uit te bouwen.
JV
Erpe-Mere. De twee laureaten W. Coppens en Jer. Den Herder die op provinci )e
aal vlak tweede eindigden in de wedstrijd voor verkeersveiligheid (jv) ,i(j
De veertiendaagse van de verkeersveiligheid steunt op een jarenlange
traditie in Erpe-Mere. Hier lag ex-veldwachter K. Verlaekt aan de basis
van de verkeersopvoeding en ook nu nog is de jeugd bereid om inspannin
gen te leveren tijdens de theoretische lessen die daarna in de praktijk
omgezet worden. Enkele honderden leerlingen van de diverse lagere
scholen zijn elk jaar bij het projekt betrokken evenals rijkswachters en het
Belgisch Instituut voor de verkeersveiligheid.
Er was heel wat meer publiek in de
raadzaal van Steenberg dan voor
een gemeenteraadszitting. De 59 fi
nalisten wachtten er met spanning
op de uitslag die door eerste opper
wachtmeester W. De Graeve voor
gelezen werd.
Het betrof de overblijvenden uit
ruim zevenhonderd deelnemers van
het vierde, vijfde en zesde leerjaar
lager onderwijs en het BLO. De fi
nalisten hadden dezelfde dag nog
een praktische en een behendig-
heidsproef achter de rug die door
ging op de mobiele verkeerspiste,
opgesteld, in de sporthal aan de
Sint-Bavoweg te Mere.
De scholen zijn vrij om al dan niet
mee te doen en dit jaar kreeg men
de deelname van de gemeentescho
len, de Weide, de school van Aai-
gem-Dorp en de Sint-Franciscus-
school van Erpe. Samen waren ze
goed voor ruim 700 jeugdige deel
nemers die via een selektie weer
houden of uitgesloten werden. Tij
dens de twee andere proeven werd
de theoretische kennis in de prak
tijk omgezet. In Erpe-Mere zullen
trouwens volgend jaar de Europese
selektieproeven voor behendigheid
doorgaan in de nieuwe sporthal van
Steenberg. De 59 finalisten van
1992 ontvingen een getuigschrift
van het Belgisch Instituut voor Ver
keersveiligheid en van het gemeen
tebestuur kregen zij een vulpen en
een balpen als aandenken.
Laureaten
Rijkswachter W. De Graeve drukte
op het feit dat de finalisten, welke
plaats ze ook innemen, nog altijd de
besten zijn van de 700 deelnemers
en dus als zeer goede «weggebrui
kers» moeten beschouwd worden,
in de hoop althans dat ze hun kennis
niet vergeten eens dat ze de straat
op gaan. Alhoewel de eerste twee
laureaten tot de gemeenteschool
behoren, toont de verdere uitslag
dat de anderen aan elkaar gewaagd
zijn want zowel de Sint-Franciscus-
school als de lagere school van Aai-
gem moesten voor de besten niet
onderdoen. Zo zijn er bij de eerste
vijftien, vier van de gemeente
school, zes van de lagere school
Aaigem-Dorp en vijf van de Sint-
Franciscusschool Erpe. De volledi
ge uitslag van de finalisten was trou
wens verder nogal evenredig ver
deeld maar de uiteindelijke winnaar
werd Jeroen De Koker, voor Timmy
Vermeir en Tom Lagendries. Zij
werden dan gevolgd door: 4.
Beurms Dennis; 5. Ottoy Nils; 6.
Vagenende Tim; 7. Van Herrewe-
ghe Anneleen; 8. Scholte Wendy; 9.
Van Herreweghe Pieter; 10. Bam-
bust Elke; 11. Roos Hugo; 12. Wal-
raevens Joris; 13. Van Heddegem
Annelies; 14. Roggeman Wouter;
15. Vermaeren Stijn; 16. Temmer
man Joris'; 17. Van der Biest Ka-
trien; 18. Eeckhaut Ellen; 19. De
Cock Jorg; 20. Leroux Philip; 21.
Tillon Pieter; 22. De Nayer Jeroen
23. Van Cauwenberghe Renzo; 24,
Geerts David; 25. De Roo Stefan
26. Verbraekel Dimitri; 27. Goes
sens Sven; 28. D'Hoker Nico; 29. D(
Rijck Katrien; 30. Vansteenkisti
Bert; 31. Vindevoghel Vanessa; 32
Van Gijsegem Liesbeth; 33. Windej
Line; 34. De Schelphelaire Tieneke:
35. Gijssels Leen; 36. Scouffreai
Carolien; 37. Straetman Nele; 38
Van de Putte Halewijn; 39. Var
Dijck Evelien; 40. Eeckhout Do-
rien.
Daarnaast lauwerde burgemeestei
De Langhe nog drie kinderen mei
een speciale vereremerking omwille
van zeer goede uitslag op nationaa
en provinciaal vlak. Stefaan Beiren»
uit Erpe van de Sint-Jozefschoo
Mere plaatste zich zevende van de
achttien Belgische deelnemers ir
1991 en kwam net niet in aanmer
king voor een deelname aan de in
ternationale verkeerswedstrijd. Op
provinciaal vlak klasseerden Wend)
Coppens en Jeroen Den Herdei
zich op de tweede plaats respektie-
velijk bij de meisjes en de jongens
waarvoor zij in Aalst reeds vooral
gehuldigd werden
Het initiatief vergt evenwel veel in
spanningen zowel van de rijkswach
als van het gemeentebestuur en nie
in het minst van de scholen en de
jeugdige deelnemers. Iedereen
hoopt alleen maar dat het voor de
toekomst vruchten kan afwerpen en
dit kan alleen op voorwaarde dal^
deze generatie later hun lessen zul
len indachtig zijn. Ro
TiVc
Du
V/C
I'll,
ia
41
At,
Zoals reeds vroeger gemeld, wordt
een deel van het Aalsterse Oud-
Hospitaal afgebroken. Om veilig
heidsredenen werd reeds enkele
weken geleden de gammele zijvleu
gel waarin enkele klassen van de
Stedelijke Akademie voor Schone
Kunsten gehuisvest zijn, ontruimd.
Na verschillende expertises wou het
stadsbestuur geen verdere risico's
lopen en werd de toestand levens
gevaarlijk gevonden. Bij hoogdrin
gendheid werd dan ook overgegaan
tot het reeds onmiddellijk slopen
van de bovenste verdieping en het
dakgedeelte.
De halfgesloopte vleugel vormt sa
men met het sekretariaat van de
akademie, een kunsthistorisch min
der interessant gedeelte van het he
le Oud-Hospitaal kompleks. Ze
werden in de loop van de 19e eeuw
aan het hospitaal bijgevoegd in een
min of meer neo-gotische stijl.
Bouwtechnisch bleek dit bijwerk
bijzonder slecht te zijn.
Het gesloopte gedeelte hangt haaks
aan een 17e eeuwse vleugel waar
langs vroeger de oude Dender
stroomde. Dit mooie gebouw, waar
van tot dusver de voorgevel vrijwel
aan het gezicht werd onttrokken,
zou men nu trachten vrij te laten,
terugkerend naar de oorspronkelij
ke situatie.
Hoe en of de 19e eeuwse vleugel zal
worden heropgebouwd en welke
bestemming hij krijgt nu de akade- fa
mie over afzienbare tijd naar hel
oude zwembad verhuist, is nog niet
bekend. Voorlopig zal het gelijk
vloers bovenaan afgedekt worden
zodanig dat de ovens van de in deze
ruimte gevestigde afdeling kera
miek, tot nader order verder zou
den kunnen in gebruik blijven.
Aalst. Het met instorting bedreigde gedeelte van de zijvleugel Oud-Hospitaal
werd om veiligheidsredenen gesloopt (a)
Na de Christelijke Mutualiteit
opende nu ook vorige vrijdag de
Bond Moyson een nieuw kantoor in
de omgeving van de O.L. Vrouw-kli
niek. In aanwezigheid van Pierre
Janssens, algemeen-sekretaris van
de Bond Moyson, zijn nieuwe in
planting op de Moorselbaan 145 te
Aalst.
Een tijd terug kocht de Bond Moy
son het terrein, rechtover een filiaal
van het Sint-Maartensinstituut.
Reeds in 1985 bouwden zij er een
lokettenzaal met er boven twee ap
partementen. Op de gelijkvloerse
verdieping bevindt zich nu een vol
ledig geautomatiseerd kantoor,
permanent bemand door twee per
soneelsleden, terwijl een maat
schappelijk assistent er ook zitda
gen heeft.
Met dit kantoor rond de Bond Moy
son de «operatie Aalst» af. De voor
gaande stappen bestonden in dt
verkoop aan de stad Aalst van hel
complex aan de Sint-Kamielstraal
en de bouw van de hoofdzetel op de
hoek van de Geraardsbergse straal
en de Stefaan De Jonghestraat.
P.H
