Dichter Roland Jooris
ontvangt dertigste literaire
Dirk Martensprijs
Priester Daensfonds en de Jfan"pierre Catala
Sociale afbraakpolitiek s,ere" het
Werken van kunstschilder
De Voorpost - 25.12.1992 - 9
De Voorpost
weekend
Zondagvoormiddag 11. werd in de trouwzaal van het Aalsterse stadhuis,
voor de 30e maal de Dirk Martensprijs voor literatuur uitgereikt. Poëzie-
schrijver Roland Jooris werd dit jaar als laureaat uitgekozen met zyn
dichtbundel 'Uithoek'. Aan de prijstoekenning is een bedrag van 60.000 fr
verbonden.
Willem M. Roggeman, voorzitter van de beoordelende jury, verklaarde in
zijn verslag dat er 40 bundels als eerste selektie werden overgehouden.
Vooraf had ieder jurylid uit de verschenen dichtbundels in de periode
1989,1990,1991, vijf Vlaamse en vijf Nederlandse kandidaten van de prys
aangeduid.
Aalst. In de trouwzaal van het stadhuis werd aan Roland Jooris de Dirk
Martensprijs uitgereikt (a)
Koplopers uit de voorselektie wa
ren 'Uithoek' door Roland Jooris,
'Dankzij de dingen' door Rutger
Kopland en 'De noodzakelijke
engel' door J. Bernief, alle drie met
vier stemmen en verder 'Witte
bloemen' door Peter Verhelst en 'In
een bocht van de zee' door Eva Ger-
lach. In de ultieme stemming wer
den twee stemmen toegekend aan
'Dank zij de singen' door Rutger
Kopland, terwijl de bundel
'Uithoek' van Roland Jooris, ver
schenen bij het Poëziecentrum te
Gent, drie stemmen kreeg.
'Er werden dit jaar meer Neder
landse dan Vlaamse kandidaten
voor de prijs geselekteerd. Rutger
Kopland, die mee tot de eindronde
in de running was, zou trouwens een
mooie laureaat geweest zijn', moti
veerde voorzitter Roggeman.
'De overweging die bij de meeste
juryleden de doorslag heeft gege
ven, is dat het dichterschap van
Rutger Kopland met de jaren steeds
beter wordt, terwijl Roland Jooris
een mooi oeuvre heeft geschreven
en een boeiende ontwikkeling heeft
doorgemaakt, maar thans door de
steeds toenemende soberheid in
zijn werk aan een eindpunt is geko
men, waar hij deze evolutie niet
meer verder kan zetten, wat de mo
gelijkheid op een latere bekroning
twijfelachtig maakt'.
De bundel 'Uithoek' werd omschre
ven als een werk van een dichter
met een groot vakmanschap, waar
van de toekomstmogelijkheden niet
te voorspellen zijn. De jury vulde
echter aan, dat Jooris over voldoen
de talent beschikt, dat hem wellicht
toch in staat zal stellen om voor dit
probleem een eigen oplossing te
vinden.
Geboren te Wetteren op 22 juli
1936, gestudeerd aan de Rijksmid
delbare Normaalschool te Gent
voor regent in Germaanse talen en
aangesteld in '58 als leraar aan het
Rijkstechnisch Instituut te Loke
ren, is Jooris voornamelijk in deze
geografische regio aktief geweest in
heel wat kulturele manifestaties.
Uit een vraaggesprek dat gevoerd
werd tussen de juryvoorzitter en de
bekroonde auteur kon de aandach
tige luisteraar echter opmaken dat
Roland Jooris zeker nog niet aan
zijn eindpunt is gekomen. 'Mijn
frustratie is een beeldende frustra
tie. Wat ik met mijn handen niet
Aalst. Dichter Roland Jooris ontving voor zijn bundel 'Uithoek' de dertigste
literaire prijs Dirk Martens (a)
kan, zoals een beeldend kunste
naar, probeer ik met woorden uit te
beelden. Zien en horen doe ik via
woorden. Mijn poëzie van naakte
woorden komt niet door een elemi-
natie van woorden tot stand, eerder
door het toevoegen van woorden'.
Jooris voelt zich vooral gegrepen
door de relatie tussen beeldende
kunst en poëzie. Naast poëzie publi
ceerde hij dan ook een groot aantal
teksten over aktuele plastische
kunst. Zijn jongste werk 'Geschil
derd of geschreven' is daar ander
maal een voorbeeld van.
De prijsuitreiking werd opgeluis
terd door leerling-violist Wibert
Aerts uit Vollezele (geboren te Ni-
nove in 1974). Dit met een drietal
vioolsolo's. Aerts was tot voor kort
leerling van de Stedelijke Muziek-
akademie van Aalst in de klas van
André Delcourte. Vorige maand
werd hij in Mechelen laureaat van
de nationale muziekwedstrijd Pro
Civitate. Aerts kreeg daar de eerste
prijs en de gelukwensen van de jury
en werd als eerste gerangschikt van
al de deelnemende muziekakade-
mies.
Nu Wibert Aerts zijn opleiding in
Aalst voltooid heeft studeert hij
verder aan het Koninklijke Conser
vatorium te Bergen. Hij heeft de
ambitie zich als tweetalig muzicus
verder te bekwamen en de orkest
podia te betreden.
PH
Misschien wel deels te danken aan het grote sukses van de film «Daens»
van Stijn Coninx, kent het Priester Daensfonds de laatste tijd een toene
mende belangensteliing. Vooruitblikkend naar 1993 bereiden ze dan ook
de herdenking voor van de honderdste verjaardag van de stichting van de
Christene Volkspartij te Okegem. In samenwerking met het Davidsfonds
Okegem willen zij deze historische belangrijke gebeurtenis niet onopge
merkt laten voorbijgaan. Op zondag 18 april plannen ze dan ook een
viering die zal gepaard gaan met de onthulling van de gedenkplaat. Op 13
juni wordt de Daensprijs uitgereikt. In een brede maatschappelijke kon
tekst pleit het Daensfonds voor een sociale opbouwpolitiek.
Het Priester Daensfonds schrijft de chanismen (mecenaat, barmhartig-
solidariteit met de medemens hoog heid). Dit brengt immers geen
in zijn vaandel. Ieder mens heeft strukturele veranderingen aan. Op
recht op vrije ontplooiing van zijn termijn kan het in onze huidige
persoonlijkheid en op de materiële maatschappij alleen leiden tot een
voorzieningen om die persoonsont
wikkeling mogelijk te maken. Soli
dariteit stelt de gedachte voorop ten de armoede kunnen bestrijden
dat aandacht en daadwerkelijke en die giften fiscaal kunnen aftrek-
hulp aan de zwakke medemens ken, zijn het de minder-gegoeden
moeten worden verleend. die het tekort in de schatkist moe-
Het Priester Daensfonds vindt dan ten bijvullen. Zij kunnen immers bij
ook dat het solidariteitsprincipe de fiskus geen vermindering van
van de sociale zekerheid moet wor- hun aanslagbiljet inbrengen,
den verdedigd. Dit ondanks het feit Met andere woorden, aan het
dat het systeem van sociale zeker- PRINCIPE van de sociale zeker
heid beslist voor verbetering vat- heid mag volgens het Priester
baar is. Hierbij mag evenwel niet Daensfonds niet worden geraakt,
worden teruggegrepen naarde 19de De bevolking is niet gediend met
eeuw toen men het armoedepro- «bier en worsten». We kunnen dan
bleem poogde op te lossen door ook niet dulden dat de klok hon-
middel van individuele steunme- derd jaar wordt teruggezet.
Daens vandaag
Het Priester Daensfonds geeft een
driemaandelijks tijdschrift uit:
DAENS VANDAAG, dat begin 1993
zijn 17de jaargang ingaat.
Het wordt geleid door een redactie
raad. Luc Delafortrie is jarenlang
hoofdredakteur geweest; eind 1990
volgde Frans Van Campenhout
hem op. Daens Vandaag wordt heel
Vlaanderen verspreid.
Het blad heeft een drievoudig doel:
- het daensistische gedachtengoed
aktualiseren. Het commentarieert
gebeurtenissen en tracht via begin
selverklaringen en moties de sociale
verbreding van de kloof tussen arm evolutie en de politieke besluitvor-
en rijk. Wanneer gegoeden door gif- ming bij tc sturen.
- de kennis en studie van de daen
sistische beweging bevorderen. Het
publiceert artikelen over de ge
schiedenis van de beweging en zijn
prominenten.
- de aktiviteiten van het Priester
Daensfonds bekend maken en het
kontakt onder zijn leden onderhou
den en bevorderen.
Abonnementen (500 fr.) kunnen
aangevraagd worden op het sekre-
tariaat van het Priester Daens
fonds, p/a Grote Markt 3 te 9300
Aalst.
De belangstelling voor de daensisti
sche strijd en het daensistische ge
dachtengoed is nog altijd groot. Dit
wordt o.a. bewezen door een drietal
publicaties die zopas zijn versche
nen, of die in het voorjaar van 1993
zullen verschijnen:
- Brieven van Charles Woeste
(Aalst. 1992). door historicus Dirk
Podevijn, Lid van dc Redactieraad
cn van de Raad van Beheer van het
Priester Daensfonds.
- Lexicon van de Daensistische Be
weging (Dilbeek, 1992), door Frans
Van Campenhout, hoofdredakteur
van het tijdschrift 'Daens Vandaag'
en Lid van de Raad van Beheer van
het Priester Daensfonds.
- De zaak Daens (Leuven, 1993)
door Frans-Jos Verdoodt; een be
werking van zijn uitmuntende doc-
toraatsverhandeling 'Kerk en chris-
Aaist. uok jongere medewerkers als Dirk Podevijn en Patrick De Cock zetten ten-democratie 1988).
zich in om het gedachtengoed van Daens verder te aktualizeren en uit te werken
P H
Naast zijn specifieke opdracht als stedelijk ziekenhuis, wil het bestuur van
het ASZ ook nog een andere sociaal-kulturele rol vervullen. In dit kader
organiseert het Siesegemcomité regelmatig manifestaties als tentoonstel
lingen en dies meer. Zo werd vorige vrijdag in de ontvangsthal van het
ASZ-gebouw deze keer een tentoonstelling geopend van schilderwerken
van Jean-Pierre Catala. Nadat men een hele tijd heeft kunnen genieten
van de aquarellen-vakantieindrukken van de directeur van de Horizon-
school Herman Lemmens, zijn nu nog verschillende weken.de schilderijen
te bezichtigen van de zoetgevooisde Aalsterse schilder J.-P. Catala.
Catala zag het levenslicht in Aalstin de zon. Na een korte periode van
1934. Zijn voorouders kan men schilderen als zuiver amateur en au-
«eeuwen terug» in Catalonië terug- todidact, vindt Catala het een nood-
vinden. Er is dus niets nieuws onder zaak de lessen te volgen aan de Ste-
Aalst. Kunstschilder J.P. Catala is te gast inde ontvangsthal en wandelgangen
van het ASZ (a)
Aalst. Dokters E. Goossens en F. Matthieu van het Siesegemkomitee en
direkteur H. Barrez samen met OCMW voorzitter Dierickx feliciteerden kunst
schilder J.P. Catala (a)
delijke Akademie voor Schone
Kunsten te Aalst.
Na deze basisstudies te hebben vol
eind, is Catala lessen gaan volgen
aan de Rijkshogere School voor
Beeldende Kunsten te Anderlecht,
meer bepaald in de schildersafde
ling.
Hij nam reeds deel aan meerdere
groepstentoonstellingen, maar de
tentoonstelling in het ASZ is zijn
eerste one-man show. In 1991 be
haalde hij de selectieprijs van de
stad Ninove.In 1992deselektieprijs
voor akwarel van de Lionsclub Ant
werpen. Werken van kunstschilder
Jean-Pierre Catala zijn reeds in pri-
vé-bezit te Chateauneuf De Grasse
en Boulogne-sur-Mer in Frankrijk
en Portland Oregon, Seattle-Was
hington in U.S.A. Ook in Kiev in de
Oekraine is reeds werk van hem
aangekocht.
«Mijn werken zijn zo verscheiden
dat elke poging tot indeling een
moeilijke onderneming wordt. De
meeste van mijn werken zijn het
gevolg van het spontaan uiten van
plastische uitspattingen zonder rea
listische problematiek. De schilder
werken kunnen daardoor niet rustig
genoemd worden, ze vertonen meer
een brute en primitieve vitaliteit,
doordrongen van ruimtelijke ano
malieën. De globale sensatie van
ritme en kleur geven de dynamiek
waardoor het werk voor zichzelf
moet spreken. Daarbij kan men van
de toeschouwer een bepaalde ge
voeligheid en wellicht ook enige
kennis van kunst verwachten», al
dus de waardetoetsing van de schil
der zelf over zijn werken.
Wie de werken van Catala aandach
tig bekijkt, zal ervaren dat deze ge
groeid zijn uit en de lezing zijn van
de geschiedenis van onze schilder
kunst. Expressionisme, fauvisme en
impressionisme hebben hun ele
menten geleverd die Catala ge
bruikt om aan zijn persoonlijke ge
voelens een eigentijdse uitdrukking
te geven.
(p.h.)
