VOLKSWEEKBLAD BEIDE VLAAND BURGEE DORUS i AAN DEN LEZER. LANDBOUW ARBEID Eerste Jaar. Nummer 1. 2,50 per jaar 13 Januari '1895, PETRUS VAN NUFFEL, AALLT f AVic gaat er mcó op reis? UITGBVBR-DRUKIKER Een spijtig* geval doet zich voorOnze prachtige titel geteekeid doorM. K. Miry, kon niet op tijds gegraveerd zijn wij zullen hem slechts de naaste week ontvangen. Ons huidig hoofd is dus slechts voor dez:i week. De titelplaat bij den graveerder besteld, mag een waar meesterstuk genoemd worden; geen enkel blad van ons land zal zich op ejn schoonere mogen roemen. Aan al.myne geachte Lezers en. Lezeressen den vriendelijEen goeueü dag en één gelukkig en'zalig Nieuwjaar. Voor de eerste maal dat verschijn en by. u binnenkom, is het noodig dat wij kennis makey, <Jat ik n zegge wie ik ben en wat ikVil. Welnu, beste Lezers en Lezeressen," ik kom op als bijzondere vriend van Landbouwer en Werk manden wil hunne belangen verdedigen. La nd bouwe i*s, Ik weet wat gij sincU vele jaren lijdt: hoe dat alles wat de 'Landbouw voortbrengt, onder den voet is. De grond welke gij mét uw zweet bevoch tigt, geeft u de middelen niet meer om treffelijk te leven en aan al uwe verbintenissen te voldoen. i Uw hop moet groote rechten betalen om in d^ Vreemde landen binnen te dringen de vreemde hop" konrt hler zonder rechtou binnen. liét vlas, de tabak, de ajuin gelden niets meer. Nu doet nieh den oorlog aan uwe boter door het bedróg met margarine of kunstboter van alle slach van slecht vet gemaakt. Het is dan niet te verwonderen dat gij moeielijk uwe pachten kunt betalen die helaas niet altijd in evenredigheid staan met de voortbrengselen der aarde. Het is dus niet te verwonderen dat gij uwe hoeveh den vereischten onderhoud niet meer kunt künt geven dat gij uwe werktuigen op tijd niet kunt vernieuwen of door betere vervangen dat men met droefheid moet bestatigen dat gij dien welstand niet meer geniet welke men- eertijds bij den landbouwer outraoette. Als de Landbouw kwijnt, alles nioeti noodzakelijk kwijnen; alp de Landbouw bloeiend is dan bloeit heel de Samen leving. Het is dan hoogst noodig dat men naar krachti ge middelen zoeke om den ongelukkigen toestand van den Landbouw te verbeteren. Daarom is het, beste Landbouwers, dat ik mij kom voegen bij veel anderen die het ook met u wel meenen en gedurig naar de middelen zoeken om uwe kwaal te genezen, (M ik mijne stem kom voegen bij deze die voor, u ten béste spréken, en weest zeker het zal eene kloeke'stern zijn Ik zal luid spreken 1 Men is reeds den goeden weg ingeslagen, maar er blijft nog veel te doen Vele zaken zijn ter stn 0ciscijieï»cnt5 utt Ifetzrr Uitrei'* ttjb Doon M PETRUS VAN NTJFFET 41 Dé jongeling za daar nu op dien flinkschen dra ver verheven D( hofnar stond te lachen dat hij schokte heel bedaard, den altijd schelmscken grimlach op de lópen, gat hij den viervoeter met zijn zWeeproedjie eenige duchtige slagen op de huid, ZOodat den iraver het: op een loopen zette en Weidra in woeste vaart rond het wapenplein stormde. Coucke had alle moeite der wereld om zich refcht te h(uden en dreigde zich alle oogen- 'blikken het hooft in te stuiken, hij uitte allerhan de angstkreten, riep op zijn vriend, maar 't was al te vergeefsPolpken Vinck trok het onhooZelste gezicht dat.raenopit te zien kreeg en Breugelmans met de aanwezige*vopd. de grap goed uitgevonden. Eindelijk, na :euige malen te hebben rondgere den, deed men let paard stilstaan de zot nam er den onkundigejgiuiter heel komiek af, zeggende die, maarzij mogen op die studie niet blijven, zij pioetciTuitgevoerd worden. Ik beloof u dan dat ik mij gedurig met het overwegen uwer belangen "zal bezighouden, dat ik naar schikkingen zal zoeken welke wettelijk kunnen ingevoerd worden en dat ik zal blijven roepen tot dat men mijne stem aan- lioore en u voldoening geve. Daaibij nogth'hns zal mijn werk zich niet bepa len. Op eene andere wijze, beste Landbouwers, kan ik u zeer nuttig zijn. Gij kent zekerlijk zeer Wel ai wen stiel en :ijt op de hoogte van al wat den Landbouw betreftnogtbans met twee heeft men meer vorktand als alleen en daarom zult gij liet niet kwalijk nemen als ik het somtijds zal wagen u oenen1 góeden-rdad te geven. Ik zal u trach ten ïmtiig1 te zijn door allerhande inlichtingen no pens dp natuurlijke krachten van den grond, over zijne bewerking, over do zaden en hunnen voor- deelig^u aankoop, over de nieuwe en verbeterde, werktuigen, over uwe stallen, over het vee, over de midüelen om ziekten te vermijden of te gene zen, ovtër de boter, enz., enz. Verders zal ik u op de hoogtp houden van de marktprijzen, de wetten en schikkingen waaruit gij kunt profyt trekken, yan de bijzonderste gebeurtenissen die den Mud- bouw betreffen. Gij ziet het, beste Landbouwers, er is veel werk op den winkel, maar niets zal mij te lastigvallen als het uw welzijn geldt Ik ben aan u met hert On ziel en uit al inijne krachten. Werklieden, Dat ik voor u mijne stem zal verheffen, dat zegt u genoeg mijn opschrift. Ik meeu het wel met iedereen, en desnoods zal ik de rechten van ieder een verdedigen. Maar ik meen net bijzonderlijk *wel met u, christenë en vlijtige werklieden, Iedereen erkent, zegt de groote Paus ILeo XIII, dat er aan de lagere standen spoedige en gepaste hulp moet verleend worden, omdat het meeste deel in penen ellendigen en ortgc- lukkigen toestand verkeert die niet verdiend :is. Ziedaar de woorden welke mij altijd zullen aanmoedigen om voor u te strijden, brave en def tige werklieden, om zooveel het in mijn vermogen is fjwen staat te verbeteren. Hoe gaarne zou ik zien dat ieder neerstige en spajarzame werkman een gezond huis bewone ruim genoeg om al de leden der familie behoorlijk te herbergen. Mócht iedet* werkman in zijn werk de, middelen vinden otn zichzelven en zijne kinderen warm en treffelijk te kleedén, mochte hij het noodige voed sel bekomen om zijne krachten te herstellen en te bewaren mochten zijne oude dagen vrij zijn van armoede en ellende, omriugd van zorg en teeder- heid. Tot de verwezenlijking van dit pr >gran)||i;;j7^1 ijk al mijne krachten - inspannen. En daarom,, w#[k- lieden, als gij liet slachtoffer zult zijn van mis bruiken als volgens tijd en omstandigheid eene schikking kan genomen worden ton uweb vuordce.le of eene wót. getnaakt. dan zal ik mijne, stem vei- heffen opdbt u recht zoude geschieden.- Zekerlijk, eenieder moet zijn vorstand., en zijj c krachten ten pande stellen om ziek oenen weg dyff het leven te banen, en het.is op zijn.eigen werk dut hij meest moet steunen om zich tót een treffelijken staat te verheffen. Nogthans mijn. gedacht is,dat •de Staat.niet alleenlijk voor plicht iwaelt wegende trekken, bruggen te loggen, en vaarten te grg^ei). maar oök' de voorzienigheid te zijn der niindoryui pp zich bezig te "houden met hunnen zedelij ken en stoffelijken tóestand en zelfs nmldelêu te zoeken om het lot van den werkman te verbeteren- Werklieden, ik ben Christen, ware Christen, dat ziet, gij aan het kruis dat ik opmijn voorhoofd draag (1) en daarom zal het op ccw? Chris^ne wijze zijn dat ik uwe Vechten zal verdedigen. Achteruit do socialisten die den Godsdienst willpu verbannen onze Godsdienst verbiedt ons niet, naar de verbetering van ons stoffelijk welzijn te. zoeken en hij is ons zuiverste troost hier op aarde. Achteruit de socialisten die den eigendom willen afschaffen om eene algemeene armoede in te bren- gerrTwatiwernntirnrlijirer aan den- rrrensclrals te streven om iets te bezitten, wat is er v.oordeeliger aan de samenleving Achteruit de socialisten diefden Staat over alles willen meester maken en alzoo de meeste dwinge landij en slavernij invoeren welke ooitllceft bestaan Achteruit dé socialisten die de zoete familieban den willen breken welke man en vrouw ouders en kinderen vereenigen. De rechten van eenieder zal ik eerbiedigen ik benijd den welstand on bet geluk van niemand, -ten eersten omdat ik Christen beu en vrede zoek, ten tweeden omdat er voor den arbeid kapitalen «ooJig zijn ten derden omdat men zonder de hulp .der? welstellende lieden nooit het lot van den werkman zal verbeteren, ten vierden omxlat in nood en gp- brek de minderen door de meerderen moeten geholpen worden. Aan alles wat het geluk der familiëii kftn Schen den zal ik den oorlog voeren en zelfs U#e' gebreken niet sparen. Eene groote kwaal vóór de huisge zinnen is de drank en dè mittelooze verkwistingen. Daar waar gedronken wórdt en niét gespaard, kan nooit welstand gevonden wórden. Er zijn fami- liën waar vader en Verscheidene groofe'1 kinderen ijlS lmfcLtaUn ?êt «Tl,;, -Jiijfef, E z^p ;hui vinafften'pr^T)"; (thlffit .ft-uit. {li 'dfauK 't*t\ uitgaven.-It pie kwaal, beste werklieden, :zdl, ik bVifG'.idou uii mfjuekhióhUMi omdat!-zij u gehfk iRAwcinl: ep,ufven welstand krenkt. Ik kan-gemiUwLvEjif y- r- dragen (M hien zi^ro^Vijd efr>a*olkl weoluf-'A. de r vol kman ook een glas bier drinke <-n /.id' r ne uilspaVttfiug'Véw&MffiJ», ti^ahr jhdo spijtig Atnc.li lie, itpiU'l>örfgMd<?tizooveel ellende. op.dy wejydd Zjiaien Zie zoo vriendje nu is alle wrok tusschen ons beiden verbannen. Denk in 't vervolg dat den hofnar van Keizer Karei zich nooit straffeloos laat voor den zot houden, dat strijdt tegen mijne eer eigenwaarde. Zeg het voort En de kluchtige kwast draaide zich op zijn één been kunstmatig om. Jacob althans scheen van zijne vrees reeds beko men te zijn en verre Van den nar te haten die hem de onaangename poets -bakte, was hij hem inwen dig dankbaar voor het lesje in de rijkunst. Middelerwijl men nog over de grap aan 't rede kavelde, meldde een lijfknecht de komst aan vau den lastgever des Keizers. Breugelmans veront schuldigde zich alsda.1 bij de vrienden met te zeg gen dat hij zonder uitstel den vertrouweling des Keizers spreken moest. Hij klom dan met zijnen vriend Jacob een breedeu marmeren trap op, waar zij bovengekomen, met hunnen neus voor eene rijkgebêeldhouwde denr stonden, waarop den naam des toezichters stond. De schijdér klopte behoudzaam en een zacht binnen beantwoordde hem. De edele heer zat voor eene mahoniehoute schri- baan, overdekt met papieren en perkamenten, ze- Men zie Je naaste week. onze titelplaat. gels en handschriften. Toen de twee vrienden bin nenkwamen, hief de toezichter even het hoofd op, maar eensklaps den schilder herkend hebbende, stond hij recht, trad welgemoed op hem toe en hem hartelijk de hand drukkende, zei hij r, Ahj meester schilder, dajr.zijt gij waarschijn lijk met onzen nieuwen pagie Edelè heer, aritwobtdde Pietér het hoofd bui gende, liet i^'2ooals Ued. zegt, ëdödï eene nog ge wichtiger zaak'dló ik u veropenbaren-knoet, ligt mij op het hart: Spreek rechtuit, zondër vaar of vrees..Ge weet liet, ik ben liefhél/bcr van géwiehtlge zaken, dat licht.zoo wat in mijnen aard. Heer toezichter, ik begeerde Zijne Majesteit den Keizer te spreken Oh la, la! dat verandert de zaak. Hem spre ken Ja, en dat op staanden voet. -r Haast en spoed, zelden góed, meester mag ik de reilen uwer gevraagde onderhandeling «iet kennen Heer, hernam Pieter, voor dit maal moet gij mij vergeven u liet antwoord 'op uwe vraag schu 1- dig te blijven. liet is een geheim die in 't graf zin- -jioi ,iJ„ üu riston c wor rkli. L»)in <k,a Jen, ny ïweg "w |V<;,nnil. uw gejuk l^el^el^l ovcrLens wij zullen heler Jcénnls, iu;^en}pafnp:itegij,niij zuit lezen:'Gij kult. •*n anij een warme vfrdedigér'vuiuien v'dn'uw gélülr, Rei'Zéh is kostelijk, 't in waar, an:uv reizen is toch ook plezierig en dikwijls zeer leer^unn. Over eenige weken nu kroeg ik Ook epfis ie 'Jen boLvan een Tiitstapje te doen. Op ecfien koelen- nmrgend dan schiet, ik mijnen besten jas aan met'den voorvaderlijken bkuwen kjel daa'iboven; eh de«' ettervellt! muts op het hoofd Ik steek mijrien pumplu'm deö dak, en den portemonnaie met dóii tftl>akzak onder- ddh arm en roef ik bert de g^tön iVi^ de sehoonsle bacstou- kooper die men ooit/ag. L Na zoo-wat een uur off drij gesjiónl |c hebben ip'Öfe e>!poSitie-van Anntcrixui, werd cr|ons» voor gesteld op de Schelde een speelreisje life dofcn-per stoomboot.1... tjmik t tjpek tjoeli Pdo wielen èridiëti', het séliip waggdt, Je l.areir rdUoa schui- rnénd voorts, én öp'Zee'Zijn wij.' j Na zoé 'ééflö littr óiWt i éBt ^tnpjien wij af op eene liéfelijfco 'géftlfeerde, »Mo "-ftehoon.'gelogen- langs do Scheldeboorden. Hét scliéeff'mij Alsof wij daan rêcfls diep in Hol land Hibëstë'n^itèei r amlm-ej lniizen, andere liof- sf('dén'réchte *ttti4en; ^tij) <le lijn-getrokken, alles föcli' zöb'-fireper ontöclnsoo net. De nieuwsgierigheid is van 't treuwelij'k, zegt de Fpanschman, maar Ons Lieve Hoor wil het mij ver- j geven, ik kon mij nleimeer inliomlen.- ik moest datir'ëcirt etgéilè' ïrtijncti -nciys •biévrensteken^ en fefrminste' eens sjoerea..^Wel'-Hvtool, ]„,e- schoon en hoe zindelijk' wa»'toölrdfit'arm wonkraansbuisjo j dat nogtang maar twoö kleine-:Jptóajjsèibvbeiqttë; I n ken moetj'"welke alleen den'K^iier kénnen mag. 1Brciigelmaus, hervatte de andere, "gij weet dat ik u niets weigoi'na ■han nogmaals dus uwe vraag zij. utpogest^au echter zult gjj..gonytkkeljjk hegrij pen dat uw verzoek <jippt gc<)kkA tè- worden i in de oj>enbare^ei;hooren Maar, het is eeuo geheime onderhandeliii; welke ik vraag 1 Ik;zal pogingen.aanweiuley uwe-vraag in te; willigen. Binnen eene halve uur y.al ik u vcrwili gen. Daarmede waren Pieter cn-.l^oh .de^leur uit» -r Nog eeno.halve uur mogteu w.icljten!,zuchtte j de eerste -dat shM- ou? tpgeu; komaan, J;/- cobyJaat ons middelerwijl pep vyeipig. vau (L^langej reis uitrusten en iets of.wat nutteii... Zoodus, wij trekken van,bier naar den kelder. Gaat u dat 'k Golooff-het wel J Men liet .zicb dan do keurige ^ijzan der vorste lijke keuken, wel amukeia AtLouckc met, goeden appetijt, Breugelmans th'ónk nog dajjpcj^ei', ^raut, zegde-hij, het.stcrf-d.er hmfdebuau laid hem dokcel toegoschroefd - Daliir ihetj liaJiVe' uur gerankte verstreken. ('t X'eh.Vvilgt).

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Volksstem | 1895 | | pagina 1