Bericht. VRIJDAG 15 MAART 1895. 'T SOCIALISM® EN DE GODSDIENST. LIT HET K ANTON SOTTEGEM. -o v Het woord van eenen Priester in 't Senaat. LEO XIII EN HET SOCIALISMUS, jPrukker-lilitgmr jjletruö iDoit Huffcl, Cecipolöstrrtut, 19, U 2lnlat. Een abonnement voor gansch Belgiëfranco te huis, host 2,50 pet jaar voor gansch het jaar. Voor Europa en de andere wereld dee- len 4,50. De Uiteer hoopers moeten voor woensdag het ver eisch ic getal bladen doen hennen. Pakken en brieven moeten vrachtvrij toegezonden worden. Ongeteekende brieven worden geweigerd. Aankondigingen volgens accoord. Ten Bureele der Volksstem gelast men zich met alle slach van druk werken, zooals dood beeldekens, rouwbrieven, facturen, kerkwerk, enz., aan zeer lage prijzen. Schoone) keus van schoolgerief voor scholen, kloosters en pensionnaten. Op aanvraag onmiddelijk te verkrijgen allo soorten van leesboeken, enz. Voor prijsboeken vrage men den cataloog. Al onze trouwe Lezers moeten ons Bureel indachtig zijn. Brave werklieden, Gij herinnert u nog opperbest om welke reden, volgens wij u is ons vorig nummer zegden, de Socia listen van geene familie willen hooren. Ten zal u dan niet verwonderen, indien wij er thans bijvoegen, dat die kerels even min willen van don Godsdienst. Immers indien zij de lasten van het huwelijk niet en willen dragen, indien zij in alles hunne driften willen voldoen, 't is wel omdat zij aan geen ander geluk buiten deze wereld gelooven, omdat zij geenen God erkennen. Liebknecht een hunner kopstukken drukte zich reeds van 1873 iu den volksraad uit als volgtDe toekomst is aan de Goddeloosheid, aan de verloochening van God. Bebel waarvan wij u reeds gesproken hebban, verklaarde in de Duitsche KamersDe Socialistische samen leving is in den grond Godsloochenend. Anseele de hoofdman van Vooruit die naar het belgisch parlement komt gezonden te worden, heelt er van in zijne eerste redevoeringen te kennen gegeven dat de Godheid vcor hen niet en bestond. Socialist of Godverloochenaar is dan een en 't zelfde. Het Socialismus wil de ondeugden van 't mensch- dom uitroeien, met het verschil der standen te doen verdwijnen, met eenieder rijk te maken. Maar is de nijd of afgunst dan wel de eenigste drilt die de mensch te bevechten heeft Onkuischheid, dronkensciiap, wraak enz. Zijn dit dan ook geenc driften meer Neemt de Godsdienst weg en ge zult zien wat er van den mcnsch zal geworden. Hij zal veel leeger dalen dan het redeloos dier. Doch denkt niet, beste vrienden, dat de Socialisten zich altijd overal ongodsdienstig tooneu zoo als ze zijn. In 't grootste getal hunner gazetten, durven zij, wel is waar hunne gedachten opentlijk uitdrukken. Maar als wanneer zij onder eene Katholieke be volking, in eene Katholieke stad of dorp propaganda willen maken, dan trachten zij in hunne strooibrief- kens, in hunne bijzondere gazetten de Godsdiensti ge gevoelens te eerbiedigen. Ja Zij begu.nen met verdoken te werk te gaan Zij bieden zich aan alsof zij met.het tijdelijk welzijn alleen van 't volk bekommerd waren. En eens dat zij u door hunne schijnheilige han delwijze in hunne netten hebben gevangen, ja dan zullen zij langzamerhand beginnen met u van den priester afkeerig te maken, en u uwe godsdienstige gevoelens, die vader en moeder met zooveel zorg u hebben ingeplant trachten te doen verliezen. Zoodanig dat de werkman, die naar hen luistert, weldra alle vertrouwen zal verloren hebben in degenen van wie hij afhangt zijn werk dat hem tot dan toe ge zondheid en genoegen zal verschaft hebben, zal hem alsdan zwaarder op de schoudors drukken, zijn boterham zal hem hard en de koffij bitter schijnen. En laat de tegenspoed, laat de ziekte of dood zich aan zijnen huiselijken heerd komen neerzet ten, wie zal er hem alsdan moed in'therte spreken? wie zal hem beletten soms ook al te wanhopen Want al deongemakken en ellenden van dit leTen moeten onderstaan, zonder het oog gericht te hebben op den hemel, waar ons aller vader dag voor dag onze verdiensten aanteekent, en onze belooning voor 't eeuwige leven voorbereidt, is volstrekt onmoge lijk. Zoeken wij dan niet verre de reden van al die menigvuldige misdaden die wij dagelijks in de gazetten aantreffen. Hoe meer 't geloof verslapt, hoe menigvuldiger de misdaden moeteu worden. De mensch moet al zijne krachten inspannen, om zelfs met de hulp van den Godsdienst zijne driften te bevechten. Neemt de gratie weg die de Godsdienst hem verschaft, en zegt mij, wie zal er hem nog inhou den Jefken. aangewend om het lot der werklieden en der land bouwers te verbeteren, maar, dat hij integendeel verplicht zou wezen eene partij te reroordceleu,die voornamelijk voor doel hebben zou den klassen haat aan te vuren en te verscherpen. Z. II. heeft besloten binnen kort een dokument uit te geven waarin hij aan de katholieken de gren zen aanduidt der maatschappelijke werking ten voordeele der werklieden. Al onze goede Lezers, die ons het plezier willen doen van eenig nieuws of verdere in lichtingen te geven, over plaatselijke gebeur tenissen, bedanken wij op voorhand, en ver zoeken hen ons de correspondentie te doen geworden ten laatste den Woensdag morgend. DE VOLKSSTEM. De aanhoudende strengheid van den winter heeft het nog al lastig gemaakt aan sommige onzer werk- menschengeene bezigheid op het veld en koste lijk leven voor vuurraaking, kleeding es deksel. Maar God-dankop den buiten heerscht er nog broederlijkheid en kristenc liefde; d® menschen die kunnen, steken geheel gewillig een handje toe waar het nood doet, Thans nemen de zaken eene betere wending. Weder valt open en het veldwerk kan hernomen worden. De groote broodwinning voor deze streken, de Weverij heeft nu een tijd lang tamelijk wel ge trokken. Het kantwerk, debleemekens, begint nu ook te herleven. God gaTC dat het nog iets mocht bete ren ?t ware zoo'n schoon dingen voor de werkende vrouwlieden. Onze reeds zoo diep beproefde landbouwers, zien met min vertrouwen de toekomst in. Alles in de boerderij kwijnt en gaat ten onderen. Geen veldvoortbrengscls meer waar er nog een be hoorlijken stuiver kon van gemaakt worden. Het vlas cn de suikerbeet, die tot hiertoe de steun en redding waren gebleven van velen zijn ge zakt tot een spotprijs. De tabakteelt waarmee me nige kleine landbouwer zich ophielp is deerlijk on der de voeten. In angstig wachten houden dc buitenlieden oo- gen in aandacht gevestigd op de werkingen der wet gevende kamers. Zal er nu verzachting gestemd wordeD op de ta bakswet? Mogen wij rekenen op beschermende maatre gels ten voordeele van den landbouwiukomrech- ten op zekere vreemde voortbrengselswet op de margariene, enz? Zullen de grendbelastingen verminderd wor den? Ziedaar eenige van de zoo rechtmatige verlan gens waarvan de boeren dagelijks de verwezenlij king vragen. Moge er eindelijk toch eens aan die zoo grondige klachten gehoor gegeven worden Met groote voldoening bestatigen wij iutusschen. dat de Vertegenwoordigers van ons Arrondissc ment, de hoeren Woeste en De Sad®leer vooral, zoo moedig ten kampe trekken voor 't voordeel en de opbeuring van den Landbouw. Mochten hunne edclo pogingen met goeden uitslag bekroond wor den (vervolg) Men vraagt ons Mijnheer en,wat wij zullen doen om de daghuren te vermeerderen. Maar. hier nog, is het beste middel ons aangeduid door het Iloofd der H. Kerk: het zijn de gilden; het zfn de vakvereni gingen. Wij willen dat de werklieden bonden stich ten en door de vereeniging zich dc kracht geven die uit de eendracht voortspruit. Sadert de afschaf fing van de gilden der ambachten, verbeeldt de werkman den aarden pot die zich gaat verbrijze len tegen den ijzeren pot die men kapitaal noemt. Zoo is het gekomen dat de werkman dc gewoonte genomen heeft, opdat hem recht geschiede, over te gaan tol geweldige middelen. Als de werklieden machtige vereenigingen zullen uitmaken, zullen zij het noodige gezag hebben om in vrede met den pa troon hun billijk dagloon vast te stellen.Dat de wet ^Jan de besluiten bekrachtige door de syndicaten genomen, opdat zij al hunne uitwerksels zoude heb ben, en opdat de mindere de speelbal niet meer zou zijn van de meerdere! Sedert verschillige jaren, is een wetsontwerp op de vakveieenigingen neerge legd; maar het slaapt in de papieren. Wij hopeu dat de nieuwe kieswet, door den invloed welke zij aan den werkman geeft, het welhaast uit zijn lan gen slaap zal trekken. Wat is er nog noodig om de daghuren te vermeer deren.? Die losbandige Concurentie beletten die men dikwijls op den rug van den werkman doet men strijdt voor den goedkoopen om in dien strijd te winnen vermindert men de daghuur vau den werkmanDc gilden zullen nogmaals een van de beste remediën zijn om die kwaal te genezen. Maar, vergeten wij het niet, zoolang de gilden niet zullen erkend worden als wettelijke personen, zul len zij krachteloos zijn en van geenen duur. Wat heejt er nog de daghuren vermindert Het werk vau vrouwen en kinderen, het nachtwerk, het zondagwerk, het overdreven werk boven de krach ten van den mensch. Laat ons dus wetten stemmen om in dien toestand te voorzien, voor zooveel het bestaan van de nijverheid het toelaat. M. Bara heeft ons gezeid dat de sociale kwestie niets anders is als eene kwestie van dagloon. Dat is niet juist! Er is een geheelehoop vraagstukken op te lossen om den staat der werkende klassen te verbeteren. Hetgeen meest onrust onder het volk ver wekt, is de onzekerheid voor de toekomst. Dat eene ziekte of de vroegtijdige ouderdom kome, ®n die werkman, die zijne krachten uitgeput heeft om de samenleving te verrijken zal gedwongen zijn of zijn brood te gaan bedelen, of te sterven van honger! Dat is een toestand welke eene welingerichte sa menleving niet langer kan dulden. Waarom dan ons niet verhaasten om de verzekering te stemmen tegen de ongelukken, de ziekten en den ouderdom? Dc werkman vraagt die verzekeringen en zijne ▼raag is billijk. ('t vervolgt.) Men meldt uit Rome aan de Neue Freie Presse dat de Paus eenen brief gezonden heeft aan prins Alexis Lichtensteiu, hoofd der Oostenrijkschc ka tholieken, waarin de H. Vader verklaart, dat hij in het algemeen dc pogingen goedkeurt, die worden PAUS GREGORIUS DE GROOTE. Van dees week, dljnsdag, feest van den H. Paus Grego- rius de Groote. Die Heilige man heeft schoonc bladzij den geschreven over 't priesterleven Van 'nen anderen kant, kan er geen grooter kwaad bestaan dan 't geon oen priester veroorzaaktEen priester die aangesteld is om anderen te vermanen en die zelf slecht voorbeeld geeft die een ander op de rechte baan moet houden en ielf bui ten zijn schreve looptdie niet in de weer cn is om zie len te winnen, maar met zijn eigen zaken bekommerd is die wereldsclie plaatskens beoogt, en gedurig de men- sc-helijke glorie achterna zitdie ons Heer op't achter plan stelt en dé wereld in loopt. Gelijk ik van deze week naar Erembodegom trok, ontmoette ik aan de vaarteen werkman, die, met het kanueken onder den arm, van zijn werk scheen te konsen. Na eerst wat gesproken te hebben van den lan gen daur en van de ruwheid van de winter, van de armoede en vijf andere dingen, viel het gesprek op de nalaatenheid of op het verzuimen hunner plich ten van sommige ouders. De brave werkman scheen die zaak wel te ken nen; hij ook was vader van verscheidene kinderen, hij ook wist wel wat het kost aan eenen vader of aan eene moeder om hunne kinderen, op onze da gen goed en deugdzaam op te brengen. Ja, zoo sprak de brave man, is de wereld he den zoo diep in het slecht gezonken, het is grootcn- deels toe te schrijven aan dte ouders, die hunne plichten verzuimenaan die ouders die zich niet bekommeren met het geestelijk welziju hunner kin deren. Tegen ons deur, ging hij voort, woont er eene familie,die bestaat uit vader,moeder eu 5 kinderen, waarvan de oudste 24 jaar is, en de jongste 10. De vader verlapt in d'herbergen, van Zondag tot Dijns- dag, het loon dat hij met werken en zwoegen, in het zweet zijns aanschijns, gedurende d'overige da gen van de week heeft verdiend, en laat ondertus- scheu de zorg van het huisgezin over aau zijne vrouw, die ook Diet te veel het voorbe®ld is eener kristene huismoeder. Nooit, noch 's morgends, noch 's avonds, noch vóór noch na het eten, wordt er daar een Vaderons gelezen. De kiuders werken op dc fabriek, zy zien het voorbeeld van vader, en geven 's zaterdaags aan moeder hetgeen zij willen. Gaan zij 's Zondaags naar de mis, 't is welgaan zij niet, er is thuis nie mand die hau gedrag zal tot schande spreken; alle kermissen cn feesten loopen zij met slechte gezel len achternazij komen thuis als het hun belieft, zoowel 's maandags als Zondagsavonds, vader kan er niets op zeggenhet is bij hem hetzelfde; het geld dat zij achtergehouden hebben, wordt in slech te kroesen on koten verteerd; thuis gekomen, wordt er maar al te dikwijls gekeven, getwist, ge vochten, ja dikwijls alles in stukken geslagen. En moeten sommige ouders zulk gedrag zien van hunne kinderen, wien is het te wijten? Niemandan- dersdan de ouders en de ouders alleen, omdat zij niet gedaan hebben hetgeen zij moesten doen ten opzichte van hunne kinderen. Hoeveel huisvaders, hoeveel huismoeders zijn er niot, die aan hunne plicht te kort blijven, die om zoo te zeggen niets doen om hunne kindors kriste- lijk op te voeden? Zij zijn alleenlijk bezorgd met het lichamelijke en geenszins met het geestelijke. En zulke huishoudens, ging de man voort, zulke huishoudens vindt men ten onzen tijde met dozy- nen. 't Is wel, dat er nog velo brave vaders zijn, 't is wel dat er nog veel kristene moeders zijn die hunne plichten boter verstaan, anders zouden de straffen van Ons Heer, die over ons hoofd hangen, al lang uitgeborsten zijn. Ondertusschen moest ik met spijt van dien bra ven werkman scheiden, en alleen voortgaande, overwoog ik nog altijd zijne woorden ik had me delijden met die ongelukkige ouders dio hunne plichten ten opzichte van hunne kinderen verzui men, maar ik benijdde het geluk van deze die hun ne kinders kristelijk opbrengen. Eerc aan die ouders die hunne kinders in goede en kristelijke gevoelens opbrengenEere aan die ouders die geene moeite sparen om ze van het ze denbederf af te leideneere aan dio ouders die 's avonds met de familie rond den haard vergaard, den Rozekrans bidden, en dio 's Zondags hunne kinderen hen doen vergezellen naar de mis en an dere goddelijke diensten. God zal er hun voor beloonen in hunne kinders eu de zegen des Heeren zal op hun huisgezin ne derdalen. Gkbeksib...,

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Volksstem | 1895 | | pagina 1